Ερωτήσεις & Απαντήσεις 2019-2020 Γ
2019-2020 Γ
501. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Έχω ένα αγοράκι που σε λίγες μέρες κλείνει τα τέσσερα και αντιμετωπίζω κάποια θέματα. Ήθελα να σας ρωτήσω.. Από ποια ηλικία και μετά μπορεί ένας παιδοψυχίατρος να καταλάβει γιατί το παιδί έχει αναπτύξει κάποιες συγκεκριμένες συμπεριφορές; Επίσης αν έχει συμβεί κάτι που το έχει τρομάξει η κάποιος έχει προσπαθήσει να του κάνει κακό η το έχει φοβίσει είναι δυνατόν να το εκμαιεύσει ο παιδοψυχίατρος στην ηλικία των τεσσάρων ετών; Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η παιδοψυχιατρική είναι η κατάλληλη ειδικότητα να αξιολογήσει τις συμπεριφορές ενός παιδιού. Μετά από αυτή την αξιολόγηση, θα σας ενημερώσει που πιστεύει ότι οφείλονται, εάν κρίνει απαραίτητο να γίνουν και άλλες αξιολογήσεις (Ψυχολόγος, Εργοθεραπευτής κλπ) και επίσης εάν υποπτεύεται κάποια ζητήματα (όπως πχ κακοποίηση, αγχωτικό γεγονός κλπ). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
502. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Αρχικά θα ήθελα να σας πω με τη σειρά μου πόσο σημαντικό είναι αυτό το βήμα που δίνετε για οποιονδήποτε έχει ανάγκη να ρωτήσει κάτι. Ευχαριστούμε! Έχω 2 ερωτήσεις: 1. Όσον αφορά τον έλεγχο οπτικής και ακουστικής μνήμης στα παιδιά, υπάρχουν καθορισμένες επιδόσεις για κάθε ηλικιακή ομάδα; Αν ναι ποιες και σε τι ποσοστό απόκλισης από τον μέσο όρο θεωρείται ανησυχητικό; (π.χ. Στην ηλικία των 6 χρόνων πόσες λέξεις πρέπει να θυμούνται και πόσες εικόνες;) 2. Κ. Στρατό, σας είχα παρακολουθήσει σε ένα σεμινάριο στην Κύπρο που είχατε δείξει μια γραφική παράσταση λέγοντας ότι πριν τη μάθηση το παιδί πρέπει να έχει αισθητηριακά ερεθίσματα από τους πρώτους μήνες ζωής του μέχρι τα 4 του χρόνια. Η απορία μου είναι η εξής: μέσα σε αυτά τα αισθητηριακά συμπεριλαμβάνονται και τα πράγματα που κάνει και στην καθημερινότητα του το παιδί έτσι κι αλλιώς; π.χ. Να ακουμπά υφές μαξιλαριών, να χοροπηδά στο κρεβάτι του, να παίζει με τα χώματα; Ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα όμορφά σας λόγια που μας δίνουν κουράγιο και χαρά να συνεχίζουμε το έργο μας. Υπάρχουν σταθμισμένες δοκιμασίες αξιολόγησης της μνημονικής επεξεργασίας. Οι βασικότερες που κυκλοφορούν, δεν αξιολογούν επανάληψη λέξεων ή ονομάτιση καρτών. Περιλαμβάνουν επανάληψη αριθμών (μονάδες-“digits”). Το παιδί βαθμιαία ξεκινά να επαναλαμβάνει τους αριθμούς με τη σειρά που του αναφέρει ο εξεταστής ξεκινώντας από 3 αριθμούς (πχ 1-5-2) και συνεχίζει. Σε αδρές γραμμές, θα σας αναφέρω, ότι στην ηλικία των 6 ετών, θα πρέπει να αναπαράγει περίπου 6 αριθμούς στη σωστή σειρά για πάνω από 3 επαναλήψεις. Αντίστοιχη διαβάθμιση γίνεται και με την οπτική μνήμη, που χωρίζεται σε οπτική μνήμη συγκράτησης μίας φόρμας και εύρεσης του ίδιου σε ποικιλία φορμών, στην μνήμη συγκράτησης σειράς σχημάτων ή σειράς εικόνων. Στην οπτική μνήμη, ποικίλλουν τα αποτελέσματα στη μνήμη σειράς από 5-6 κάρτες σε αυτή τη ηλικία (κάθε τεστ έχει τις δικές του πολυπλοκότητες στα σχήματα ή και τις εικόνες. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ : Τα τεστ εφαρμόζονται από εξειδικευμένους στη χορήγησή τους και την ειδική διαδικασία ειδικούς. Σας απαντώ για να γνωρίζετε και όχι για να τα εφαρμόσετε ως γονέας στο παιδί σας.
Όσον αφορά το 2ο ερώτημά σας, οι αισθητηριακές εμπειρίες που προσφέρουμε σε ένα παιδί, είναι όταν το εμπλέκουμε σε ποικιλία ερεθισμάτων στο σπίτι και έξω από αυτό. Το παιδί πρέπει να έρθει σε επαφή με καθημερινά αλλά και “παράξενα” αντικείμενα, να χοροπηδήσει, να τρέξει, να σκαρφαλώσει, να παίξει σωματικά παιχνίδια με τους γονείς, να επεξεργαστεί με τα χέρια, να δει, να προσέξει, να ακούσει, να γευτεί, να οσφρανθεί. Όσο πιο εμπλουτισμένους ερεθισμούς δίνουμε, τόσο πιο πολύ αναπτύσσει τα συστήματα αισθητηριακής επεξεργασίας. Αυτά όλα φυσικά ΕΑΝ δεν αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στην επεξεργασία (υπέρ ή υπό αντιδραστικότητα), -οπότε και θα πρέπει να προσαρμόσουμε τα αισθητηριακά εισερχόμενα- ή εάν επίσης έχει την ανάγκη να ασχολείται με περιορισμένα αισθητηριακά ερεθίσματα ξανά και ξανά χωρίς να θέλει νεωτερισμούς. Γενικά εάν υπάρχουν ενδείξεις δυσκολιών, θα πρέπει να γίνει αξιολόγηση από εξειδικευμένο στην αισθητηριακή ολοκλήρωση Εργοθεραπευτή.
Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
503. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα σας, είμαι μια μαμά δυο παιδιών ενηλίκων (26 και 23) τα οποία συγκατοικούν .Δυστυχώς οι καβγάδες τους είναι πάρα πολλοί μέχρι που διώχνουν ο ένας τον άλλον και εμείς οι γονείς είμαστε συνεχώς στη μέση. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ………………Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ χωρίς να πληγώσω κανένα από τα δυο
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς πια τα παιδιά σας είναι ενήλικες και αυτοδιαχειρίζονται τη ζωή τους με τον δικό τους τρόπο. Δεν βοηθάει όπως είδατε καθόλου το να “βρίσκεστε στη μέση”. Εάν θα θέλατε, θα μπορούσατε να ρωτήσετε κάποιον ειδικό, Ψυχολόγο ενηλίκων όμως (εμείς έχουμε κατεύθυνση την βοήθεια παιδιών και εφήβων) για την κατάσταση που επικρατεί και τι θα μπορούσατε να κάνετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
504. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Είμαι πατέρας δύο παιδιών εκ των οποίων το ένα αγόρι που έκλεισε τα 18 τον Αύγουστο που μας πέρασε και μια κόρη που πηγαίνει φέτος πρώτη γυμνασίου και είναι 12,5 ετών. Είμαστε χωρισμένοι με την μητέρα τους εδώ και οκτώ χρόνια. Έχουμε θεωρώ μια καλή σχέση μεταξύ μας, δίχως να υπάρχει κάποιο πρόβλημα όσο αφορά τη διατροφή τους και τις απαιτήσεις, τόσο σχολικές, όσο και εξωσχολικές των παιδιών μας. Ο γιος μας από μικρό παιδί, περίπου 5,5 ετών διάλεξε μόνος του να ενταχθεί σε ποδοσφαιρική ομάδα Ακαδημίας, γιατί του άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο. Ανελλιπώς πήγαινε στις προπονήσεις του και τους αγώνες της εκάστοτε ομάδας του, (μια και άλλαξε κάνα δυο φορές σωματείο, είτε γιατί βαρέθηκε εκεί, είτε γιατί έφυγαν κάποιοι φίλοι του, είτε γιατί βρήκε κάπου αλλού που του άρεσε περισσότερο). Στα μαθήματα του μέχρι και το τέλος του δημοτικού, ήταν πάρα πολύ καλός και συνεπής. Όταν ξεκίνησε το γυμνάσιο, άλλαξε στάση και νοοτροπία σχετικά με το σχολείο του και τα μαθήματα του…. το ίδιο ίσχυε φυσικά και με το φροντιστήριο Αγγλικής γλώσσας που πήγαινε. Προσπαθήσαμε με φροντιστήριο ιδιαίτερων μαθημάτων, και μετέπειτα αφού δεν είχε αποτέλεσμα, με φροντιστήριο εξωσχολικό, να τον βοηθήσουμε για τα μαθήματα του. Το αποτέλεσμα το ίδιο…. βέβαια πάντα στις ενημερώσεις των καθηγητών, τόσο στο σχολείο του, όσο και στο φροντιστήριο του, μας έλεγαν τα καλύτερα λόγια, για το πόσο καλό παιδί είναι και το πόσο τον αγαπούν, διότι ούτε φασαρίες έκανε και δεν ενοχλούσε γενικότερα ως μαθητής…. αλλά υστερούσαμε όπως πάντα στη μελέτη και στη συνέπεια μας στα μαθήματα….. αυτό συνεχίστηκε μέχρι και το τέλος του Λυκείου. Εμείς από όταν τελείωνε το γυμνάσιο, προσπαθούσαμε να δούμε τις ανησυχίες του και τι σκεφτόταν για το μέλλον γενικότερα και ως επαγγελματικό προσανατολισμό….! Πάντα συνέδεε το ποδόσφαιρο που πήγαινε με το τι ήθελε να ακολουθήσει…. ΤΕΦΑΑ μας έλεγε, χωρίς βέβαια να ανταποκρίνονται οι βαθμοί του στις απαιτήσεις των βάσεων των πανελληνίων εξετάσεων για τις σχολές που τον ενδιέφεραν…. Ξεκινήσαμε λοιπόν τα φροντιστήρια για τα μαθήματα του σχολείου και δώσαμε βάση στο ότι μας υποσχέθηκε πως θα ξεκινούσε πλέον να μελετά πιο εντατικά και πιο πολύ…..! Μέχρι που φτάσαμε στο τέλος της β’ λυκείου, όπου μας ζήτησε να κάνει οπωσδήποτε και καλοκαιρινά εντατικά μαθήματα στο φροντιστήριο, ώστε να καλύψει όποια κενά είχε στα μαθήματα που θα έδινε της κατεύθυνσης που είχε ακολουθήσει. Με το τέλος του καλοκαιριού, μας ανακοίνωσε πως αποφάσισε να μη συνεχίσει το φροντιστήριο, γιατί πήρε την απόφαση να μη δώσει πανελλαδικές εξετάσεις. Δεν του άρεσαν τα υποχρεωτικά μαθήματα που θα έπρεπε να διαγωνιστεί ώστε να περάσει στη σχολή που ήθελε. Ξαφνικά όλα αυτά…. και μέσα σε αυτά, μας ανακοινώνει πως θα σταματήσει και το φροντιστήριο των Αγγλικών που πήγαινε και πως δεν θα δώσει για lower που ήταν να δώσει στο επόμενο εξάμηνο…. Ξεκίνησε λοιπόν η χρόνια της γ’ πλέον λυκείου, με τον γιο μας να έχει πλέον άπλετο χρόνο…. με το ζόρι τον κράτησα τουλάχιστον σε αυτό που αγαπούσε όλα αυτά τα χρόνια….. το ποδόσφαιρο που έπαιζε…. παρόλο που τον είχαν καλέσει δυο φορές στην προεθνική ομάδα και άλλες δυο φορές στην μικτή Αθηνών…..! Τελείωσε λοιπόν την ποδοσφαιρική σεζόν, παίρνοντας και το πρωτάθλημα στην Κ18 της ΕΠΣΑ. Μας ανακοίνωσε πως θα σταματήσει και το ποδόσφαιρο άμεση μετά…. λες και πήγαινε γιατί το θέλαμε εμείς…. και ενώ ενδιαφέρονταν για προπονητής ποδοσφαίρου ως ειδικότητα στα ΤΕΦΑΑ. Ανακάλυψε λοιπόν, ένα ιδιωτικό Γαλλικό κολλέγιο, που του προσφέρει με λίγα χρήματα τον χρόνο, φοίτηση και αναγνωρισμένο πτυχίο αντίστοιχο των ΤΕΦΑΑ που ήθελε. Και μας είπε πως ένα περνούσε σε Κομοτηνή, ή αλλού εκτός Αθηνών με τις πανελλήνιες εξετάσεις, (εάν και εφόσον έδινε φυσικά), πως θα μας κόστιζε περισσότερο από την λύση που μας είπε εκείνος με το ιδιωτικό κολλέγιο, που παρεμπιπτόντως είναι και στην Αθήνα. Οπότε δε θα χρειαζόταν να πάει εκτός Αθηνών και δεν θα μας επιβάρυνε με έξοδα. Και τον γράψαμε εκεί που ήθελε και θα ξεκινήσει τα μαθήματα από μέσα Οκτώβρη και μετά….. Το κυρίως θέμα τώρα….. Ξεκίνησε να καπνίζει κρυφά εδώ και έξι μήνες περίπου, ενώ ήταν πολύ αντίθετος με αυτό, και πολύ φανατικά μάλιστα…. καυχιόταν και πως ήταν αθλητής εξάλλου…. Μετά από συζητήσεις για την υγεία του, κατάλαβε πως δεν του κάνει καθόλου καλό και αποφάσισε, όπως μας είπε, πως θα το σταματήσει. Το χειρότερο είναι πως ανακαλύψαμε πως πίνει αλκοόλ…. και πίνει αρκετά…. και σχεδόν κάθε φορά που θα βγει με τους φίλους του θα πιει πάνω από 5-6 ποτά. Βλέπετε έχει ξαδέρφια μεγαλύτερα που εργάζονται σε μπαρ και έναν παλιό προπονητή του από το ποδόσφαιρο που εργάζεται ως μπάρμαν. Δεν είναι λίγες οι φορές, (επειδή σχεδόν πάντα, παρόλο που παραπονιέται, πηγαίνω εγώ να τον “μαζέψω” από τις εξόδους του με του φίλους και φίλες τους που βγαίνουν τα βράδια), που τον έχω βρει να έχει πιεί τόσο ώστε να μην έχει τον έλεγχο του εαυτού του….. ψάξαμε με την μητέρα του και μάθαμε πως πίνει κάθε φορά που θα βγει και πίνει ουίσκι σκέτο με πάγο και βότκα…. χωριά τα σφηνάκια που τους κερνάνε …. Παρολες τις συζητήσεις που έχουμε Κεμάλ μαζί του και εγώ και η μητέρα του και από κοινού, δεν λέει να διορθωθεί η κατάσταση. Ρίχνει το πρόβλημα, πότε σε μια κοπέλα που αγαπούσε και έφυγε για σπουδές στην Πολωνία, πότε σε άλλους λόγους …. απλά νομίζω ως δικαιολογία….. ενώ όλα αυτά τα χρόνια μας έδειχνε ένα παιδί συνεσταλμένο με αρχές, ηθικό και πάνω από όλα σοβαρό….! Πήγε ένα πρωινό και έβαλε ένα σκουλαρίκι στο αυτί του, ενώ ήξερε πόσο αντίθετος ήμουν με αυτό. Πήρε μάλιστα μαζί του την μικρή του αδερφή και πήγε όταν εγώ και η μητέρα του είμαστε στις εργασίες μας…. Χωρίς να ενημερώσει, χωρίς να ρωτήσει κανένα…. και ενώ η αδερφή του του έλεγε να μην το κάνει…. Γενικότερα πάντως είναι ένα παιδί που δεν σου ανοίγεται εύκολα να σου μιλήσει και λέει πως τα προβλήματα του είναι δικά του και εκείνος θα τα λύσει μόνος του και να μη μας απασχολούν….. όσες φορές τον ρωτάμε…. μα είναι δυνατόν….; Δεν ξέρω τι να κάνω με αποκορύφωμα την τελευταία φορά που τον είχα πάρει μαζί μου για δουλειά και ήπιε τόσο, που με έκανε ρεζίλι, τόσο στον χώρο που συνεργάζομαι, όσο και στους υπαλλήλους μου…. Θέλω βοήθεια από κάποιους ειδικούς να μου πουν, να μας πουν πως πρέπει να κινηθούμε, τι μπορούμε να κάνουμε ώστε το παιδί μας να μη γίνει αλκοολικό και να μας μιλάει για ότι τον προβληματίζει….! Σας παρακαλώ δώστε μας ένα χέρι βοήθειας …… ευχαριστώ που με ακούσατε …..!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για την εκτενή περιγραφή των δυσκολιών με το παιδί σας. Είναι η αλήθεια δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς έναν έφηβο. Φαίνεται παρόλα αυτά ότι έχετε προσπαθήσει. Χρειάζεται σίγουρα να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ώστε να πάρετε πιο εξειδικευμένες πληροφορίες, πρώτα εσείς οι γονείς, γιατί ενώ φαίνεται πως είστε κοντά στον γιο σας ίσως τελικά να μην έχετε καταφέρει ή να μην έχει καταφέρει κι εκείνος, να επικοινωνήσετε πιο ουσιαστικά. Συχνά πάντως βλέπουμε πως στην όψιμη φάση της εφηβείας τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχειριστούν τις επερχόμενες αλλαγές στην ζωή τους καθώς και την ευθύνη που αυτές φέρνουν κι επιλέγουν διάφορους τρόπους για να ‘σηκώσουν’ το βάρος. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται ψυχραιμία και κατανόηση από μέρους σας και να βρείτε τρόπο για καλύτερη επικοινωνία. Ευχόμαστε σύντομα να πάρετε Ειδική καθοδήγηση και να βρείτε τρόπο να ξεπεράσετε αυτή την δύσκολη κατάσταση. Η χρήση αλκοόλ δεν σημαίνει απαραίτητα εξάρτηση, όμως εφόσον ανησυχείτε ίσως θα ήταν καλύτερο να απευθυνθείτε σε πιο εξειδικευμένες δομές όπως αυτή που σας αποστέλλουμε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
18 ΑΝΩ – Μονάδα Απεξάρτησης από ναρκωτικά, διαδίκτυο – ιντερνετ, αλκοόλ, διατροφικές διαταραχές| Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής ” Κέντρο Συμβουλευτικής Γονέων Εφήβων – Νέων
505. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για την χρήσιμη υπηρεσία που προσφέρετε..αποφάσισα να ζητήσω την συμβουλή σας σε ένα θέμα που προέκυψε. Έχω έναν γιο 13 χρονών που ζει με την μητέρα του διότι είμαστε σε διάσταση και εγώ λόγω επαγγέλματος είμαι σε διαφορετική πόλη, είχαμε υποψίες ότι κάτι συμβαίνει στο θέμα σεξουαλικότητας διότι σε έλεγχο του κινητού του βρήκαμε πορνογραφικό υλικό ομοφυλοφιλικού περιεχομένου δεν τον πιέσαμε για απαντήσεις αλλά μου ανακοίνωσε μετά από λίγο καιρό ότι είναι bysexoual σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μαζί του και μου ζήτησε να μη πω τίποτα στη μητέρα του γιατί φοβάται την αντίδραση της βέβαια άμεσα την ενημέρωσα και αποφασίσαμε να μεταβώ στην πόλη που μένουν για να συζητήσουμε όλοι μαζί…τώρα δε ξέρω πως να αντιδράσω και πραγματικά χρειάζομαι βοήθεια…θα περιμένω την απάντησή σας…ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η εφηβεία χαρακτηρίζεται από πολλές αλλαγές τόσο σωματικές όσο και συναισθηματικές. Στα πλαίσια των αλλαγών είναι και η αναζήτηση σεξουαλικής ταυτότητας. Στην εποχή μας, ιδιαίτερα με την έντονη έκθεση στη πληροφορία, καθώς και την τάση των εφήβων να ταυτίζονται με τους συνομηλίκους τους, συχνά οι έφηβοι δοκιμάζουν τα όρια τους. Θα σας συμβουλεύαμε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας, να δείξετε κατανόηση και να συζητήσετε με τον γιο σας για όλα όσα τον απασχολούν. Είναι σημαντικό ότι σας εμπιστεύτηκε μια τόσο σημαντική πτυχή της σεξουαλικής αναζήτησης του και χρειάζεται να την διαχειριστείτε με σεβασμό και κατανόηση. Μονό κερδίζοντας την εμπιστοσύνη και δείχνοντας κατανόηση θα μπορέσετε να τον πλησιάσετε και να επικοινωνήσετε καλύτερα, αλλά κυρίως να τον βοηθήσετε να κατανοήσει κι ο ίδιος τι θέλει αλλά και να συνεχίσει να σας εμπιστεύεται. Δευτερευόντως θα ήταν σωστό εσείς οι γονείς να αναζητήσετε εξατομικευμένη βοήθεια από ειδικό για την διαχείριση των ανησυχιών σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
506. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω ένα αγόρι 7 ετών, που από μωρό έχει κάποια από τα συμπτώματα που περιγράφονται στο σχετικό άρθρο της ιστοσελίδας για την στοματική αμυντικότητα. Τώρα έχει μεγαλώσει και με πολλή προσπάθεια, προτάσσοντας τη λογική, έχει αυξήσει λίγο την ποικιλία των τροφών που τρώει. Για αυτήν την ηλικία, από πού θα προτείνατε να ξεκινήσουμε για να τον βοηθήσουμε όσο γίνεται; Ευχαριστώ πολύ,
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η πιθανή στοματική αμυντικότητα, χωρίζεται σε αμυντικότητα στα χείλη, στα ούλα και τα φατνία, στην υπερώα, στη γλώσσα κλπ. Από την άλλη, μπορεί να υπάρχει δυσκολία στην κινητικότητα των σιαγόνων, δυσκολία στην κατάποση, παραμονή κάποιων αντανακλαστικών κλπ. Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά με στοματική αμυντικότητα, είναι παιδιά που δεν είναι από τη μία ανέμελα και από την άλλη δεν απολαμβάνουν τις νέες τροφές (ακόμα και αν πείθουν τον εαυτό τους να τις φάνε). Αρχικά θα πρέπει να απευθυνθείτε σε Εργοθεραπευτή εξειδικευμένο στην Αισθητηριακή Ολοκλήρωση για να συζητήσετε τις ιδιαιτερότητες του παιδιού και να γίνει μία αξιολόγηση. Επειδή όπως αναφέρετε, “χρησιμοποιεί τη λογική του για να φάει”, είναι πιθανά καλό να αξιολογηθεί και από ένα Ψυχολόγο εξειδικευμένο στη “Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική” προσέγγιση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
507. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου είναι 14 ετών και με φωνάζει πάντα όταν πάει στην τουαλέτα για να την πλύνω εγώ μετά. Είναι φυσιολογικό? τι σημαίνει?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα σας απαντήσω ξεκάθαρα και μονολεκτικά για μία έφηβη 14 ετών: ΟΧΙ! Δεν είναι φυσιολογικό! Η πρώτη διαφοροδιάγνωση που πρέπει να γίνει είναι από την “αναπτυξιακή δυσπραξία”. Δεν αφήνετε όμως να γίνει ξεκάθαρο πώς είναι γενικότερα η τοποθέτηση της κόρης σας και το λειτουργικό της επίπεδο σε γενικότερα κομμάτια αυτοεξυπηρέτησης, πώς είναι ο κινητικός της συντονισμός, ποια άλλα κομμάτια των συμπεριφορών της σας απασχολούν, πώς είναι η αυτοδιαχείρισή της, αν έχει άγχος, πώς είναι η συμμετοχικότητά της στο Σχολείο, αν έχει φίλες κλπ. Θα σας συστήναμε να απευθυνθείτε σε έναν/μία Εργοθεραπευτή/τρια, να συζητήσετε τις ιδιαιτερότητες της έφηβης κόρης σας, να αξιολογηθεί και να σας προτείνει ποια θα έπρεπε να είναι τα επόμενα βήματά σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
: Γεια σας και συγχαρητήρια για το έργο σας. Οι απαντήσεις σας μας βοηθάνε πολύ μας τους γονείς. Είμαι πατέρας 2 παιδιών. Ο μεγάλος μου γιος είναι 5,5 ετών και έχει διαγνωστεί με αυτισμό. Κάνουμε Εργοθεραπεία και Λογοθεραπεία από τα 2,5 του χρόνια. Έχουμε δει μεγάλη βελτίωση και το ίδιο και στο Νηπιαγωγείο. Πότε θα φύγει ο αυτισμός του πιστεύετε; Πότε θα κοινωνικοποιηθεί όπως τα άλλα παιδιά; Να τα καταφέρει στο Δημοτικό και να κάνει φίλους ! Πόσο χρόνο κρατάνε οι θεραπείες ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα όμορφα λόγια σας. Έχετε ένα παιδί που ξεκινήσατε να του εφαρμόζετε πρόγραμμα σε καλή ηλικία πρώιμης παρέμβασης. Ο αυτισμός είναι μία φασματική δυσκολία που ποικίλλουν οι δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνιακότητα και την απουσία ευελιξίας (ακαμψίες που προέρχονται από στενές περιοχές ενδιαφερόντων, αισθητηριακά και αυτό-ερεθισμούς). Η ποικιλία της βαρύτητας των συμπτωμάτων ποικίλλει σε κάθε παιδί. Οι ερωτήσεις που μας κάνετε είναι πολύ καίριες και βασικά θα σας καλούσαμε να τις κάνετε και στο Κέντρο που βοηθά το παιδί σας αλλά και στον Παιδοψυχίατρο που παρακολουθεί την πορεία των θεραπευτικών προγραμμάτων στο παιδί σας (ξέρουν πολύ καλύτερα το παιδί σας από εμάς). Ο αυτισμός είναι μία ισόβια δυσκολία, όπου όμως οι συμπεριφορές αμβλύνονται (εάν το παιδί έχει καλό λειτουργικό επίπεδο) αλλά και αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου, την ωρίμανση του παιδιού και τη θεραπευτική παρέμβαση. Η παρέμβαση είναι πολύχρονη, ξεκινά με Εργοθεραπευτική και Λογοθεραπευτική παρέμβαση και στην πορεία αναλαμβάνει Ψυχολόγος. Ταυτόχρονα είναι καλό να επιβοηθείται και η οικογένεια από Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Είναι πολύ ενθαρρυντικό που το παιδί σας ανταποκρίνεται στα θεραπευτικά προγράμματα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
508. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Ο γιός μου είναι 7 χρονών και πηγαίνει δευτέρα δημοτικού. Έχει δυσκολία στην ανάγνωση, αλλά με την ορθογραφία τα καταφέρνει καλά. Το πρόβλημά μου είναι ότι τρώμε πολλές ώρες για να τελειώσουμε τα μαθήματά του και είναι πάντα κουρασμένος και αφηρημένος. Η συγκέντρωσή του όσον αφορά τις ασκήσεις είναι μηδενική. Μόνο με απειλές παίρνει μπρός και πάει πιο γρήγορα. Πώς θα μπορούσα να βοηθήσω το παιδί μου?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία συμπτωματολογία του παιδιού σας που είναι πολύ πιθανό να καλύπτει τα διαγνωστικά κριτήρια της διάσπασης προσοχής (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – ΔΕΠ) ή μαθησιακών δυσκολιών. Θα σας συμβουλεύαμε να ζητούσατε μία Διεπιστημονική αξιολόγηση του παιδιού σας (Παιδοψυχίατρος, Εργοθεραπευτής/τρια και Ειδικό Μαθησιακό). Θα σας συστήναμε να επισπεύδατε την αξιολόγηση γιατί εάν υπάρχουν αυτές οι δυσκολίες το παιδί σας μπορεί να βοηθηθεί αποφασιστικά σε αυτή την ηλικία και Τάξη που παρακολουθεί. Επίσης θα πρέπει να σας αναφέρουμε ότι οι απειλές δυστυχώς δεν είναι αποτελεσματικές στο να βελτιώσει ένα παιδί το δυναμικό του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
509. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΑΞΗ 2ας ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΕΙ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ. ΟΤΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ? Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΟΤΑΝ ΕΚΑΝΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΜΗΝΥΣΗ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς συμβαίνει πολύ συχνά οι γονείς να δυσκολεύονται να ακούσουν από τους εκπαιδευτικούς για πιθανές δυσκολίες των παιδιών τους και πιθανά να εξοργιστούν. Αυτό συχνά γίνεται είτε γιατί ο/η εκπαιδευτικός χρησιμοποιεί κάποιες λέξεις που τους ταράζουν πολύ (πχ “έχουμε πρόβλημα” ή “το παιδί αδυνατεί να τα καταφέρει”), είτε γιατί δεν έχει χτιστεί σχέση εμπιστοσύνης γονέων με τον/την εκπαιδευτικό, είτε γιατί απλά … δεν θέλουν να ακούν αρνητικά για το παιδί τους. Οι εκπαιδευτικοί στο Σχολείο καλύπτονται εύκολα με το να ζητήσουν βοήθεια από το/τη Σχολικό/ή Σύμβουλο ή τα ΚΕΣΥ (πρώην ΚΕΔΔΥ). Ταυτόχρονα είναι καλό να αναφέρουν απλά τις ανησυχίες τους που το παιδί δυσκολεύεται να ενταχθεί στις κοινωνικές και εκπαιδευτικές ρουτίνες της Τάξης. Σκοπός δεν είναι να επιβεβαιωθεί από κάποιον ειδικό το ανωτέρω –πιθανά σοβαρό- “πρόβλημα”, όσο να διαπιστωθούν οι λόγοι που αυτό υπάρχει (τι είναι αυτό που δυσκολεύει το παιδί) και αυτό γίνεται από διεπιστημονική ομάδα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
510. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, θα ήθελα να σας ρωτήσω η κόρη μου τον Νοέμβριο θα γίνει 4 χρονών, γεννήθηκε στην Γερμανία το θέμα είναι ότι εδώ κ 2,5 Χρόνια πάει παιδικό… στο σπίτι μιλάμε ελληνικά κ ρωσικά, στο παιδικό έχει επαφή με γερμανικά. Η δασκάλα της λέει ότι παίζει μόνη της πάντα εδώ κ 2 Χρόνια δεν θέλει να συμμετέχει σε ομαδικά παιχνίδια κ γενικά δεν καταλαβαίνει τις απλές εντολές. Στο σπίτι βέβαια είναι πολύ ζωηρή, για να κάνει κάτι πρέπει να φωνάζουμε η με το ζόρι η πάλι μόνο όταν έχει εκείνη όρεξη. Μου είπε ότι το παιδί μου αναπτυξιακά υστερεί. Της δείχνουν εικόνες κ δεν τα ονομάζει, στο σπίτι τις ίδιες εικόνες τις ονομάζει ακόμα κ στα γερμανικά, βέβαια η προτάσεις που κάνει δεν είναι μεγάλες αλλά μας καταλαβαίνει κ την καταλαβαίνουμε, γιατί έχει τέτοια συμπεριφορά στο παιδικό? Μήπως όντως υστερεί το παιδί κ δεν το έχω καταλάβει???
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως καταλαβαίνετε, υπάρχει μία γλωσσική σύγχυση στο παιδί όχι 2, αλλά 3 γλωσσών. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα 2γλωσσα παιδιά δεν έχουν κανένα αναπτυξιακό πρόβλημα ΕΑΝ δεν αντιμετωπίζουν ένα πρωτογενές γλωσσικό πρόβλημα. Αν όμως αντιμετωπίζουν, τότε η 2γλωσσία επιβαρύνει την εικόνα τους. Δεν υπάρχουν όμως από όσο γνωρίζουμε έρευνες για τα 3γλωσσα. Από τη άλλη όμως, θα πρέπει και να διερωτηθείτε για τα δεδομένα της κοινωνικής επικοινωνιακότητας και της γενικότερης αναπτυξιακής εικόνας του παιδιού. Όταν στο σπίτι υπάρχουν άλλα παιδάκια έχει ανάγκη να βρίσκεται μαζί τους; Παίζει μαζί τους κοινωνικά; Στην παιδική χαρά; Πώς είναι το παιχνίδι της κόρης σας; Είναι το αναμενόμενο της ηλικίας της; Πώς είναι η συγκέντρωση προσοχής της; Ο κινητικός της συντονισμός; Η αυτό-διαχείρισή της και η αυτό-εξυπηρέτησή της; Θα πρέπει να διερωτηθούμε επίσης το γιατί δεν έχει προσαρμοστεί (ή δεν έχει προσπαθήσει να προσαρμοστεί)-παρότι έχει περάσει μία 2ετία- στον Παιδικό Σταθμό. Θα πρέπει, αφού σκεφτείτε αυτές τις ερωτήσεις που σας θέσαμε, να ρωτήσετε την εκπαιδευτικό τι προτείνει και να το ακολουθήσετε. Στην Ελλάδα, τα παιδιά παραπέμπονται για μία αξιολόγηση από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο, Εργοθεραπευτή και Λογοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Λογοθεραπείας του Κέντρου μας
511. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχουμε έναν γιο 9 χρόνων και είναι στην Δ τάξη. Είναι ένα αξιόλογο πλάσμα όμως πολλές φορές η συμπεριφορά του μας φέρνει στα όρια μας σαν γονείς. Δεν δέχεται συμβουλές, δεν δέχεται να μπει σε πρόγραμμα τώρα που είναι η αρχή της σχολικής χρονιάς. Δεν μαθαίνει από τα λάθη του. είναι εγωιστής και φωνακλάς. Κλαίει με το παραμικρό και θυμώνει και οποίον δεν συμφωνεί μαζί του. Κάθε μέρα προσπαθούμε να μιλάμε μαζί του. Να του δείχνουμε τον σωστό δρόμο άλλα κάθε μέρα φτάνουμε στο ίδιο σημείο. Να θυμώνει να φωνάζει μετά να κάνουμε εμείς το ίδιο και στο τέλος να ζητά συγγνώμη .. Την επόμενη μέρα τα ίδια. Στο τέλος της ημέρας νιώθω τόσο κουρασμένη που δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο να κάνουμε. Παρακαλώ δώστε μας κάποια συμβουλή γιατί θεωρούμε ότι κάτι κάνουμε λάθος άλλα δεν ξέρουμε τι. Σας ευχαριστούμε.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είστε γονείς –με βάση τα λεγόμενά σας- ενός προφανώς δύσκαμπτου, πεισματάρικου, ευερέθιστου και μη οργανωμένου παιδιού με έντονες αντιδράσεις στη ματαίωση και παραμένουσα εγωκεντρικότητα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς όπως : Κάποια αναπτυξιακή δυσκολία, δυσκολίες στη ρύθμιση του συναισθήματος ή/και της κοινωνικής του σκέψης, χαμηλά κίνητρα, δυσκολίες στην ενσυναίσθηση και τη θεωρία του νου, πιθανούς μη εύστοχους οικογενειακούς χειρισμούς διαχείρισης των συμπεριφορών του, δυσκολίες στην επεξεργασία των εισερχόμενων αισθητηριακών ερεθισμών, δυσκολίες στη συγκέντρωση της προσοχής και αρκετούς άλλους. Δεν αναφέρετε επίσης, εάν το σχολικό περιβάλλον εντοπίζει αντίστοιχες δυσκολίες ή εάν εμφανίζει αυτές τις συμπεριφορές μόνο στο σπίτι. Κατανοούμε πλήρως την κόπωσή σας και τις ανησυχίες σας γιατί έχει μεγαλώσει αρκετά και σε αυτή την ηλικία, εάν δεν βελτιωθούν οι συμπεριφορές, τότε θα επιδεινωθούν. Θεωρείται αναγκαίο το παιδί να αξιολογηθεί από Δ/νική Ομάδα (Παιδοψυχίατρο, Παιδοψυχολόγο, Εργοθεραπευτή, Ειδικό Παιδαγωγό), αφού όμως αρχικά δώσετε εσείς στοιχεία, πληροφορίες και ένα λεπτομερές αναπτυξιακό ιστορικό στην Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Θα σας συστήναμε να επισπεύσετε τις ενέργειές σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
512. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Έχω ένα αγοράκι που σε λίγες μέρες κλείνει τα τέσσερα και αντιμετωπίζω κάποια θέματα. Ήθελα να σας ρωτήσω.. Από ποια ηλικία και μετά μπορεί ένας παιδοψυχίατρος να καταλάβει γιατί το παιδί έχει αναπτύξει κάποιες συγκεκριμένες συμπεριφορές; Επίσης αν έχει συμβεί κάτι που το έχει τρομάξει η κάποιος έχει προσπαθήσει να του κάνει κακό η το έχει φοβίσει είναι δυνατόν να το εκμαιεύσει ο παιδοψυχίατρος στην ηλικία των τεσσάρων ετών; Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η παιδοψυχιατρική είναι η κατάλληλη ειδικότητα να αξιολογήσει τις συμπεριφορές ενός παιδιού. Μετά από αυτή την αξιολόγηση, θα σας ενημερώσει που πιστεύει ότι οφείλονται, εάν κρίνει απαραίτητο να γίνουν και άλλες αξιολογήσεις (Ψυχολόγος, Εργοθεραπευτής κλπ) και επίσης εάν υποπτεύεται κάποια ζητήματα (όπως πχ κακοποίηση, αγχωτικό γεγονός κλπ). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
513. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Αρχικά θα ήθελα να σας πω με τη σειρά μου πόσο σημαντικό είναι αυτό το βήμα που δίνετε για οποιονδήποτε έχει ανάγκη να ρωτήσει κάτι. Ευχαριστούμε! Έχω 2 ερωτήσεις: 1. Όσον αφορά τον έλεγχο οπτικής και ακουστικής μνήμης στα παιδιά, υπάρχουν καθορισμένες επιδόσεις για κάθε ηλικιακή ομάδα; Αν ναι ποιες και σε τι ποσοστό απόκλισης από τον μέσο όρο θεωρείται ανησυχητικό; (π.χ. Στην ηλικία των 6 χρόνων πόσες λέξεις πρέπει να θυμούνται και πόσες εικόνες;) 2. Κ. Στρατό, σας είχα παρακολουθήσει σε ένα σεμινάριο στην Κύπρο που είχατε δείξει μια γραφική παράσταση λέγοντας ότι πριν τη μάθηση το παιδί πρέπει να έχει αισθητηριακά ερεθίσματα από τους πρώτους μήνες ζωής του μέχρι τα 4 του χρόνια. Η απορία μου είναι η εξής: μέσα σε αυτά τα αισθητηριακά συμπεριλαμβάνονται και τα πράγματα που κάνει και στην καθημερινότητα του το παιδί έτσι κι αλλιώς; π.χ. Να ακουμπά υφές μαξιλαριών, να χοροπηδά στο κρεβάτι του, να παίζει με τα χώματα; Ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα όμορφά σας λόγια που μας δίνουν κουράγιο και χαρά να συνεχίζουμε το έργο μας. Υπάρχουν σταθμισμένες δοκιμασίες αξιολόγησης της μνημονικής επεξεργασίας. Οι βασικότερες που κυκλοφορούν, δεν αξιολογούν επανάληψη λέξεων ή ονομάτιση καρτών. Περιλαμβάνουν επανάληψη αριθμών (μονάδες-“digits”). Το παιδί βαθμιαία ξεκινά να επαναλαμβάνει τους αριθμούς με τη σειρά που του αναφέρει ο εξεταστής ξεκινώντας από 3 αριθμούς (πχ 1-5-2) και συνεχίζει. Σε αδρές γραμμές, θα σας αναφέρω, ότι στην ηλικία των 6 ετών, θα πρέπει να αναπαράγει περίπου 6 αριθμούς στη σωστή σειρά για πάνω από 3 επαναλήψεις. Αντίστοιχη διαβάθμιση γίνεται και με την οπτική μνήμη, που χωρίζεται σε οπτική μνήμη συγκράτησης μίας φόρμας και εύρεσης του ίδιου σε ποικιλία φορμών, στην μνήμη συγκράτησης σειράς σχημάτων ή σειράς εικόνων. Στην οπτική μνήμη, ποικίλλουν τα αποτελέσματα στη μνήμη σειράς από 5-6 κάρτες σε αυτή τη ηλικία (κάθε τεστ έχει τις δικές του πολυπλοκότητες στα σχήματα ή και τις εικόνες. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ : Τα τεστ εφαρμόζονται από εξειδικευμένους στη χορήγησή τους και την ειδική διαδικασία ειδικούς. Σας απαντώ για να γνωρίζετε και όχι για να τα εφαρμόσετε ως γονέας στο παιδί σας.
Όσον αφορά το 2ο ερώτημά σας, οι αισθητηριακές εμπειρίες που προσφέρουμε σε ένα παιδί, είναι όταν το εμπλέκουμε σε ποικιλία ερεθισμάτων στο σπίτι και έξω από αυτό. Το παιδί πρέπει να έρθει σε επαφή με καθημερινά αλλά και “παράξενα” αντικείμενα, να χοροπηδήσει, να τρέξει, να σκαρφαλώσει, να παίξει σωματικά παιχνίδια με τους γονείς, να επεξεργαστεί με τα χέρια, να δει, να προσέξει, να ακούσει, να γευτεί, να οσφρανθεί. Όσο πιο εμπλουτισμένους ερεθισμούς δίνουμε, τόσο πιο πολύ αναπτύσσει τα συστήματα αισθητηριακής επεξεργασίας. Αυτά όλα φυσικά ΕΑΝ δεν αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στην επεξεργασία (υπέρ ή υπό αντιδραστικότητα), -οπότε και θα πρέπει να προσαρμόσουμε τα αισθητηριακά εισερχόμενα- ή εάν επίσης έχει την ανάγκη να ασχολείται με περιορισμένα αισθητηριακά ερεθίσματα ξανά και ξανά χωρίς να θέλει νεωτερισμούς. Γενικά εάν υπάρχουν ενδείξεις δυσκολιών, θα πρέπει να γίνει αξιολόγηση από εξειδικευμένο στην αισθητηριακή ολοκλήρωση Εργοθεραπευτή.
Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
514. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα σας, είμαι μια μαμά δυο παιδιών ενηλίκων (26 και 23) τα οποία συγκατοικούν .Δυστυχώς οι καβγάδες τους είναι πάρα πολλοί μέχρι που διώχνουν ο ένας τον άλλον και εμείς οι γονείς είμαστε συνεχώς στη μέση. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ………………Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ χωρίς να πληγώσω κανένα από τα δυο
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς πια τα παιδιά σας είναι ενήλικες και αυτοδιαχειρίζονται τη ζωή τους με τον δικό τους τρόπο. Δεν βοηθάει όπως είδατε καθόλου το να “βρίσκεστε στη μέση”. Εάν θα θέλατε, θα μπορούσατε να ρωτήσετε κάποιον ειδικό, Ψυχολόγο ενηλίκων όμως (εμείς έχουμε κατεύθυνση την βοήθεια παιδιών και εφήβων) για την κατάσταση που επικρατεί και τι θα μπορούσατε να κάνετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
515. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Είμαι πατέρας δύο παιδιών εκ των οποίων το ένα αγόρι που έκλεισε τα 18 τον Αύγουστο που μας πέρασε και μια κόρη που πηγαίνει φέτος πρώτη γυμνασίου και είναι 12,5 ετών. Είμαστε χωρισμένοι με την μητέρα τους εδώ και οκτώ χρόνια. Έχουμε θεωρώ μια καλή σχέση μεταξύ μας, δίχως να υπάρχει κάποιο πρόβλημα όσο αφορά τη διατροφή τους και τις απαιτήσεις, τόσο σχολικές, όσο και εξωσχολικές των παιδιών μας. Ο γιος μας από μικρό παιδί, περίπου 5,5 ετών διάλεξε μόνος του να ενταχθεί σε ποδοσφαιρική ομάδα Ακαδημίας, γιατί του άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο. Ανελλιπώς πήγαινε στις προπονήσεις του και τους αγώνες της εκάστοτε ομάδας του, (μια και άλλαξε κάνα δυο φορές σωματείο, είτε γιατί βαρέθηκε εκεί, είτε γιατί έφυγαν κάποιοι φίλοι του, είτε γιατί βρήκε κάπου αλλού που του άρεσε περισσότερο). Στα μαθήματα του μέχρι και το τέλος του δημοτικού, ήταν πάρα πολύ καλός και συνεπής. Όταν ξεκίνησε το γυμνάσιο, άλλαξε στάση και νοοτροπία σχετικά με το σχολείο του και τα μαθήματα του…. το ίδιο ίσχυε φυσικά και με το φροντιστήριο Αγγλικής γλώσσας που πήγαινε. Προσπαθήσαμε με φροντιστήριο ιδιαίτερων μαθημάτων, και μετέπειτα αφού δεν είχε αποτέλεσμα, με φροντιστήριο εξωσχολικό, να τον βοηθήσουμε για τα μαθήματα του. Το αποτέλεσμα το ίδιο…. βέβαια πάντα στις ενημερώσεις των καθηγητών, τόσο στο σχολείο του, όσο και στο φροντιστήριο του, μας έλεγαν τα καλύτερα λόγια, για το πόσο καλό παιδί είναι και το πόσο τον αγαπούν, διότι ούτε φασαρίες έκανε και δεν ενοχλούσε γενικότερα ως μαθητής…. αλλά υστερούσαμε όπως πάντα στη μελέτη και στη συνέπεια μας στα μαθήματα….. αυτό συνεχίστηκε μέχρι και το τέλος του Λυκείου. Εμείς από όταν τελείωνε το γυμνάσιο, προσπαθούσαμε να δούμε τις ανησυχίες του και τι σκεφτόταν για το μέλλον γενικότερα και ως επαγγελματικό προσανατολισμό….! Πάντα συνέδεε το ποδόσφαιρο που πήγαινε με το τι ήθελε να ακολουθήσει…. ΤΕΦΑΑ μας έλεγε, χωρίς βέβαια να ανταποκρίνονται οι βαθμοί του στις απαιτήσεις των βάσεων των πανελληνίων εξετάσεων για τις σχολές που τον ενδιέφεραν…. Ξεκινήσαμε λοιπόν τα φροντιστήρια για τα μαθήματα του σχολείου και δώσαμε βάση στο ότι μας υποσχέθηκε πως θα ξεκινούσε πλέον να μελετά πιο εντατικά και πιο πολύ…..! Μέχρι που φτάσαμε στο τέλος της β’ λυκείου, όπου μας ζήτησε να κάνει οπωσδήποτε και καλοκαιρινά εντατικά μαθήματα στο φροντιστήριο, ώστε να καλύψει όποια κενά είχε στα μαθήματα που θα έδινε της κατεύθυνσης που είχε ακολουθήσει. Με το τέλος του καλοκαιριού, μας ανακοίνωσε πως αποφάσισε να μη συνεχίσει το φροντιστήριο, γιατί πήρε την απόφαση να μη δώσει πανελλαδικές εξετάσεις. Δεν του άρεσαν τα υποχρεωτικά μαθήματα που θα έπρεπε να διαγωνιστεί ώστε να περάσει στη σχολή που ήθελε. Ξαφνικά όλα αυτά…. και μέσα σε αυτά, μας ανακοινώνει πως θα σταματήσει και το φροντιστήριο των Αγγλικών που πήγαινε και πως δεν θα δώσει για lower που ήταν να δώσει στο επόμενο εξάμηνο…. Ξεκίνησε λοιπόν η χρόνια της γ’ πλέον λυκείου, με τον γιο μας να έχει πλέον άπλετο χρόνο…. με το ζόρι τον κράτησα τουλάχιστον σε αυτό που αγαπούσε όλα αυτά τα χρόνια….. το ποδόσφαιρο που έπαιζε…. παρόλο που τον είχαν καλέσει δυο φορές στην προεθνική ομάδα και άλλες δυο φορές στην μικτή Αθηνών…..! Τελείωσε λοιπόν την ποδοσφαιρική σεζόν, παίρνοντας και το πρωτάθλημα στην Κ18 της ΕΠΣΑ. Μας ανακοίνωσε πως θα σταματήσει και το ποδόσφαιρο άμεση μετά…. λες και πήγαινε γιατί το θέλαμε εμείς…. και ενώ ενδιαφέρονταν για προπονητής ποδοσφαίρου ως ειδικότητα στα ΤΕΦΑΑ. Ανακάλυψε λοιπόν, ένα ιδιωτικό Γαλλικό κολλέγιο, που του προσφέρει με λίγα χρήματα τον χρόνο, φοίτηση και αναγνωρισμένο πτυχίο αντίστοιχο των ΤΕΦΑΑ που ήθελε. Και μας είπε πως ένα περνούσε σε Κομοτηνή, ή αλλού εκτός Αθηνών με τις πανελλήνιες εξετάσεις, (εάν και εφόσον έδινε φυσικά), πως θα μας κόστιζε περισσότερο από την λύση που μας είπε εκείνος με το ιδιωτικό κολλέγιο, που παρεμπιπτόντως είναι και στην Αθήνα. Οπότε δε θα χρειαζόταν να πάει εκτός Αθηνών και δεν θα μας επιβάρυνε με έξοδα. Και τον γράψαμε εκεί που ήθελε και θα ξεκινήσει τα μαθήματα από μέσα Οκτώβρη και μετά….. Το κυρίως θέμα τώρα….. Ξεκίνησε να καπνίζει κρυφά εδώ και έξι μήνες περίπου, ενώ ήταν πολύ αντίθετος με αυτό, και πολύ φανατικά μάλιστα…. καυχιόταν και πως ήταν αθλητής εξάλλου…. Μετά από συζητήσεις για την υγεία του, κατάλαβε πως δεν του κάνει καθόλου καλό και αποφάσισε, όπως μας είπε, πως θα το σταματήσει. Το χειρότερο είναι πως ανακαλύψαμε πως πίνει αλκοόλ…. και πίνει αρκετά…. και σχεδόν κάθε φορά που θα βγει με τους φίλους του θα πιει πάνω από 5-6 ποτά. Βλέπετε έχει ξαδέρφια μεγαλύτερα που εργάζονται σε μπαρ και έναν παλιό προπονητή του από το ποδόσφαιρο που εργάζεται ως μπάρμαν. Δεν είναι λίγες οι φορές, (επειδή σχεδόν πάντα, παρόλο που παραπονιέται, πηγαίνω εγώ να τον “μαζέψω” από τις εξόδους του με του φίλους και φίλες τους που βγαίνουν τα βράδια), που τον έχω βρει να έχει πιεί τόσο ώστε να μην έχει τον έλεγχο του εαυτού του….. ψάξαμε με την μητέρα του και μάθαμε πως πίνει κάθε φορά που θα βγει και πίνει ουίσκι σκέτο με πάγο και βότκα…. χωριά τα σφηνάκια που τους κερνάνε …. Παρολες τις συζητήσεις που έχουμε Κεμάλ μαζί του και εγώ και η μητέρα του και από κοινού, δεν λέει να διορθωθεί η κατάσταση. Ρίχνει το πρόβλημα, πότε σε μια κοπέλα που αγαπούσε και έφυγε για σπουδές στην Πολωνία, πότε σε άλλους λόγους …. απλά νομίζω ως δικαιολογία….. ενώ όλα αυτά τα χρόνια μας έδειχνε ένα παιδί συνεσταλμένο με αρχές, ηθικό και πάνω από όλα σοβαρό….! Πήγε ένα πρωινό και έβαλε ένα σκουλαρίκι στο αυτί του, ενώ ήξερε πόσο αντίθετος ήμουν με αυτό. Πήρε μάλιστα μαζί του την μικρή του αδερφή και πήγε όταν εγώ και η μητέρα του είμαστε στις εργασίες μας…. Χωρίς να ενημερώσει, χωρίς να ρωτήσει κανένα…. και ενώ η αδερφή του του έλεγε να μην το κάνει…. Γενικότερα πάντως είναι ένα παιδί που δεν σου ανοίγεται εύκολα να σου μιλήσει και λέει πως τα προβλήματα του είναι δικά του και εκείνος θα τα λύσει μόνος του και να μη μας απασχολούν….. όσες φορές τον ρωτάμε…. μα είναι δυνατόν….; Δεν ξέρω τι να κάνω με αποκορύφωμα την τελευταία φορά που τον είχα πάρει μαζί μου για δουλειά και ήπιε τόσο, που με έκανε ρεζίλι, τόσο στον χώρο που συνεργάζομαι, όσο και στους υπαλλήλους μου…. Θέλω βοήθεια από κάποιους ειδικούς να μου πουν, να μας πουν πως πρέπει να κινηθούμε, τι μπορούμε να κάνουμε ώστε το παιδί μας να μη γίνει αλκοολικό και να μας μιλάει για ότι τον προβληματίζει….! Σας παρακαλώ δώστε μας ένα χέρι βοήθειας …… ευχαριστώ που με ακούσατε …..!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για την εκτενή περιγραφή των δυσκολιών με το παιδί σας. Είναι η αλήθεια δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς έναν έφηβο. Φαίνεται παρόλα αυτά ότι έχετε προσπαθήσει. Χρειάζεται σίγουρα να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ώστε να πάρετε πιο εξειδικευμένες πληροφορίες, πρώτα εσείς οι γονείς, γιατί ενώ φαίνεται πως είστε κοντά στον γιο σας ίσως τελικά να μην έχετε καταφέρει ή να μην έχει καταφέρει κι εκείνος, να επικοινωνήσετε πιο ουσιαστικά. Συχνά πάντως βλέπουμε πως στην όψιμη φάση της εφηβείας τα παιδιά δυσκολεύονται να διαχειριστούν τις επερχόμενες αλλαγές στην ζωή τους καθώς και την ευθύνη που αυτές φέρνουν κι επιλέγουν διάφορους τρόπους για να ‘σηκώσουν’ το βάρος. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται ψυχραιμία και κατανόηση από μέρους σας και να βρείτε τρόπο για καλύτερη επικοινωνία. Ευχόμαστε σύντομα να πάρετε Ειδική καθοδήγηση και να βρείτε τρόπο να ξεπεράσετε αυτή την δύσκολη κατάσταση. Η χρήση αλκοόλ δεν σημαίνει απαραίτητα εξάρτηση, όμως εφόσον ανησυχείτε ίσως θα ήταν καλύτερο να απευθυνθείτε σε πιο εξειδικευμένες δομές όπως αυτή που σας αποστέλλουμε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
18 ΑΝΩ – Μονάδα Απεξάρτησης από ναρκωτικά, διαδίκτυο – ιντερνετ, αλκοόλ, διατροφικές διαταραχές| Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής ” Κέντρο Συμβουλευτικής Γονέων Εφήβων – Νέων
516. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για την χρήσιμη υπηρεσία που προσφέρετε..αποφάσισα να ζητήσω την συμβουλή σας σε ένα θέμα που προέκυψε. Έχω έναν γιο 13 χρονών που ζει με την μητέρα του διότι είμαστε σε διάσταση και εγώ λόγω επαγγέλματος είμαι σε διαφορετική πόλη, είχαμε υποψίες ότι κάτι συμβαίνει στο θέμα σεξουαλικότητας διότι σε έλεγχο του κινητού του βρήκαμε πορνογραφικό υλικό ομοφυλοφιλικού περιεχομένου δεν τον πιέσαμε για απαντήσεις αλλά μου ανακοίνωσε μετά από λίγο καιρό ότι είναι bysexoual σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μαζί του και μου ζήτησε να μη πω τίποτα στη μητέρα του γιατί φοβάται την αντίδραση της βέβαια άμεσα την ενημέρωσα και αποφασίσαμε να μεταβώ στην πόλη που μένουν για να συζητήσουμε όλοι μαζί…τώρα δε ξέρω πως να αντιδράσω και πραγματικά χρειάζομαι βοήθεια…θα περιμένω την απάντησή σας…ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η εφηβεία χαρακτηρίζεται από πολλές αλλαγές τόσο σωματικές όσο και συναισθηματικές. Στα πλαίσια των αλλαγών είναι και η αναζήτηση σεξουαλικής ταυτότητας. Στην εποχή μας, ιδιαίτερα με την έντονη έκθεση στη πληροφορία, καθώς και την τάση των εφήβων να ταυτίζονται με τους συνομηλίκους τους, συχνά οι έφηβοι δοκιμάζουν τα όρια τους. Θα σας συμβουλεύαμε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας, να δείξετε κατανόηση και να συζητήσετε με τον γιο σας για όλα όσα τον απασχολούν. Είναι σημαντικό ότι σας εμπιστεύτηκε μια τόσο σημαντική πτυχή της σεξουαλικής αναζήτησης του και χρειάζεται να την διαχειριστείτε με σεβασμό και κατανόηση. Μονό κερδίζοντας την εμπιστοσύνη και δείχνοντας κατανόηση θα μπορέσετε να τον πλησιάσετε και να επικοινωνήσετε καλύτερα, αλλά κυρίως να τον βοηθήσετε να κατανοήσει κι ο ίδιος τι θέλει αλλά και να συνεχίσει να σας εμπιστεύεται. Δευτερευόντως θα ήταν σωστό εσείς οι γονείς να αναζητήσετε εξατομικευμένη βοήθεια από ειδικό για την διαχείριση των ανησυχιών σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
517. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω ένα αγόρι 7 ετών, που από μωρό έχει κάποια από τα συμπτώματα που περιγράφονται στο σχετικό άρθρο της ιστοσελίδας για την στοματική αμυντικότητα. Τώρα έχει μεγαλώσει και με πολλή προσπάθεια, προτάσσοντας τη λογική, έχει αυξήσει λίγο την ποικιλία των τροφών που τρώει. Για αυτήν την ηλικία, από πού θα προτείνατε να ξεκινήσουμε για να τον βοηθήσουμε όσο γίνεται; Ευχαριστώ πολύ,
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η πιθανή στοματική αμυντικότητα, χωρίζεται σε αμυντικότητα στα χείλη, στα ούλα και τα φατνία, στην υπερώα, στη γλώσσα κλπ. Από την άλλη, μπορεί να υπάρχει δυσκολία στην κινητικότητα των σιαγόνων, δυσκολία στην κατάποση, παραμονή κάποιων αντανακλαστικών κλπ. Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά με στοματική αμυντικότητα, είναι παιδιά που δεν είναι από τη μία ανέμελα και από την άλλη δεν απολαμβάνουν τις νέες τροφές (ακόμα και αν πείθουν τον εαυτό τους να τις φάνε). Αρχικά θα πρέπει να απευθυνθείτε σε Εργοθεραπευτή εξειδικευμένο στην Αισθητηριακή Ολοκλήρωση για να συζητήσετε τις ιδιαιτερότητες του παιδιού και να γίνει μία αξιολόγηση. Επειδή όπως αναφέρετε, “χρησιμοποιεί τη λογική του για να φάει”, είναι πιθανά καλό να αξιολογηθεί και από ένα Ψυχολόγο εξειδικευμένο στη “Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική” προσέγγιση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
518. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου είναι 14 ετών και με φωνάζει πάντα όταν πάει στην τουαλέτα για να την πλύνω εγώ μετά. Είναι φυσιολογικό? τι σημαίνει?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα σας απαντήσω ξεκάθαρα και μονολεκτικά για μία έφηβη 14 ετών: ΟΧΙ! Δεν είναι φυσιολογικό! Η πρώτη διαφοροδιάγνωση που πρέπει να γίνει είναι από την “αναπτυξιακή δυσπραξία”. Δεν αφήνετε όμως να γίνει ξεκάθαρο πώς είναι γενικότερα η τοποθέτηση της κόρης σας και το λειτουργικό της επίπεδο σε γενικότερα κομμάτια αυτοεξυπηρέτησης, πώς είναι ο κινητικός της συντονισμός, ποια άλλα κομμάτια των συμπεριφορών της σας απασχολούν, πώς είναι η αυτοδιαχείρισή της, αν έχει άγχος, πώς είναι η συμμετοχικότητά της στο Σχολείο, αν έχει φίλες κλπ. Θα σας συστήναμε να απευθυνθείτε σε έναν/μία Εργοθεραπευτή/τρια, να συζητήσετε τις ιδιαιτερότητες της έφηβης κόρης σας, να αξιολογηθεί και να σας προτείνει ποια θα έπρεπε να είναι τα επόμενα βήματά σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
: Καλησπέρα σας και σας συγχαίρω για το έργο σας που βοηθάει τόσο πολλούς γονείς και ειδικούς. Θέλω να σας κάνω μία ερώτηση! Τα πάντα σε ένα παιδί είναι πρόβλημα; Παραπέμπουν δηλαδή σε μία δυσκολία; Απαγορεύεται κάποια από αυτά να είναι ιδιοσυγκρασία σε ένα παιδί; Και θα πρέπει πάντα να γίνεται στο παιδί μία αξιολόγηση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Βρίσκω την ερώτησή σας πολύ εύστοχη. Τα βασικά ιδιοσυγκρασιακά στυλ ενός παιδιού είναι 4 : (1). Αναζήτηση νεωτερισμών, (2). Έκθεση σε κίνδυνο, (3). Επιμονή και (4). Ανάγκη επιβράβευσης. Σας εφιστώ εδώ την προσοχή ότι για τα μωρά είναι 7 τα σημεία. Φυσικά λοιπόν και με αυτά που διαβάζετε, κάθε παιδί (όπως και κάθε ενήλικας) έχουμε την ιδιοσυγκρασιακότητά μας. Εδώ θα δανειστώ όμως και τον όρο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας που αναφέρει ότι δυσκολία είναι ό,τι επηρεάζει τη λειτουργικότητα ενός ατόμου στην αυτοεξυπηρέτησή του, την κοινωνική του συμμετοχικότητα και τη συμμετοχικότητά του στο εργασιακό δεδομένο (για το παιδί είναι κύρια ο τομέας επίδοσης στις σχολικές εργασίες). Σαφέστατα λοιπόν ο ειδικός θα πρέπει να διαχωρίσει εάν οι ιδιαιτερότητες ενός παιδιού ορίζουν πάθηση ή ιδιοσυγκρασιακότητα. Η απάντηση βρίσκεται στη συμμετοχικότητά του σε πληθώρα έργων και η λειτουργικότητά του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
519. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας ονομάζομαι …. και έχω ένα αγοράκι 1 έτους. Χαίρομαι πάρα πολύ που είναι κοινωνικός! Έχει τρομερή αδυναμία στην γιαγιά του (η μητέρα του άντρα μου). Από πολύ μικρός οπότε την έβλεπε χαιρόταν αφάνταστα σε σημείο να με σπρώχνει και να κλαίει γιατί ήθελε να φύγει απ την αγκαλιά μου και να πάει σε εκείνη! Όταν η γιαγιά που μένει από πάνω μας έφευγε έκλαιγε με αναφιλητά. Το ίδιο εξακολουθεί να κάνει και τώρα. Νοιώθω ότι δεν με θέλει καθόλου και αν μας βάλει σε μια ζυγαριά γέρνει προς την άλλη πλευρά! Η συμπεριφορά μου απέναντι του θεωρώ ότι είναι στοργική νοιώθει ασφάλεια αλλά επειδή δεν του κάνω όλα τα χατίρια δεν με θέλει! Η γιαγιά πάντα του φέρνει σακούλες με δώρα και εννοείται την κάνει ότι θέλει! Θα ήθελα να μου δώσετε μια συμβουλή για να μπορέσω να ισορροπήσω αυτήν την κατάσταση νοιώθω πολύ άσχημα που δεν με θέλει κ ζήλια πολλές φορές, νοιώθω επίσης πολύ χαρά που ξέρω ότι όταν δουλεύω περνάει καλά με την γιαγιά και είναι χαρούμενος!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς η προτίμηση του παιδιού στη γιαγιά είναι εμφανέστατη. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η συμπεριφορά της γιαγιάς είναι διαφορετική σε δοτικότητα από της μητέρας, αλλά πιθανά και ο τρόπος προσέγγισής της στο παιδί, ταιριάζει περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού (βαθμός ενδιαφέροντος, τρυφερότητας κλπ). Θα σας συστήναμε να κάνατε μία ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση με τη γιαγιά για αυτά που σας ανησυχούν, πώς εξηγεί εκείνη την προτίμησή του και τι προτείνει για να ισοζυγιστεί η κατάσταση που αναφέρετε. Επίσης η γιαγιά θα σας βοηθήσει να ηρεμήσετε μαζί το παιδί όταν θα πρέπει να φύγει από το σπίτι της για να έρθει στο δικό σας. Δεν κρίνουμε με αυτά που αναφέρετε ότι υπάρχει κάποια πολυπλοκότητα στην κατάσταση που αναφέρετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
520. ΕΡΩΤΗΣΗ: Πριν ενάμισι χρόνο ο γιός μου 12 χρονών σήμερα, είδε κατά λάθος σκηνές σκληρού πορνό στο ίντερνετ ( άντρες με άντρες, γυναίκες με γυναίκες κ.λ). Είναι υιοθετημένος και το γνωρίζει από την πρώτη μέρα που ήρθε στο σπίτι μας Μετά από ένα χρόνο από το περιστατικό με το ίντερνετ άρχισε να κάνει σκέψεις σεξουαλικού περιεχομένου (βλέπει ότι κάνει σεξ με μένα την μάνα του, με τον πατέρα του, με τους φίλους του, αλλά η μεγάλη εμμονή του είναι με μένα Με κυνηγάει όλη μέρα από κοντά και μου ψιθυρίζει στο αυτί με πολύ ωμό λεξιλόγιο τι σκέφτεται) Λέει επίσης ότι δεν τον θέλουμε και θα τον γυρίσουμε πίσω, ότι δεν ήμαστε γονείς του και άλλα πολλά. Πήγαμε σε δυο παιδοψυχίατρους μέχρι τώρα, το μόνο που έκαναν ήταν να δίνουν φάρμακα χωρίς να έχουμε δει ιδιαίτερη βελτίωση Εντωμεταξύ οι κρίσεις που παθαίνει γίνονται όλο και πιο έντονες γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί την σκέψη του και νιώθει τύψεις Έχει πλήρη διαύγεια για τι του συμβαίνει και ζητάει απεγνωσμένα να τον βοηθήσω Σας παρακαλώ δώστε μου μια συμβουλή ή το όνομα κάποιου σοβαρού επιστήμονα που μπορεί να με βοηθήσει Είμαι σε απόγνωση νομίζω ότι χάνω το παιδί μου Σας ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αν κρίνουμε ότι δύο επιστήμονες σας ζητούν φαρμακευτική αγωγή, σημαίνει ότι το παιδί σας αντιμετωπίζει μία πολυφασματική δυσκολία που δυσκολεύεται – ή και αδυνατεί – να τη διαχειριστεί μόνο του. Αυτό είναι μία πάθηση με όνομα που προφανώς σας έχουν πει οι ειδικοί. Σε αυτή την ηλικία, παιδιά με δυσκολίες στην αυτοδιαχείρισή τους, μπαίνουν εύκολα σε δύσκολες εμμονικές και άκαμπτες σκέψεις ή και συμπεριφορές. Το σίγουρο είναι ότι το παιδί σας χρειάζεται εξέταση και από Παιδοψυχολόγο, που θα δει τους βαθύτερους μηχανισμούς σκέψης του παιδιού σας (σίγουρα αυτές οι συμπεριφορές περιέχουν και ένα μήνυμα προς εσάς). Χρειάζεται σίγουρα ψυχολογική υποστήριξη (και πιθανώς και με άλλους ειδικούς). Θα ήταν καλό, αφού το συζητήσετε και με τους Παιδοψυχιάτρους που παρακολουθούν το παιδί, να απευθυνθείτε σε ένα Κέντρο Ειδικών Θεραπειών και να γίνει αξιολόγηση από Παιδοψυχολόγο, αφού πρώτα πάρει από εσάς ως ιστορικό τα στοιχεία που θα χρειαστεί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
521. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα…έχω ένα αγοράκι 6 ετών…έχει ένα συνήθειο εδώ και ένα χρόνο να ζητάει από φίλους-ες του να κατεβάζουν τα παντελόνια τους(και αυτός μαζί)..ή τους ζητάει να παίξουν τους γιατρούς και αυτός κάνοντας τον γιατρό τους λέει πάλι να σηκώσουν μπλούζα και να κατεβάσουν το παντελόνι για να τους εξετάσει…έχω δοκιμάσει από το να του μιλήσω ήρεμα εξηγώντας του ότι είναι λάθος αυτό που κάνει μέχρι και να τον φοβίσω λέγοντας ότι αν το συνεχίσει θα καταλήξει στη φυλακή…έχω δοκιμάσει τα πάντα…να προσθέσω ότι δεν έχει δει ποτέ εμένα και τον άντρα μου σε “περίεργες στιγμές”…τι άλλο μπορώ να κάνω?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως γνωρίζετε, αυτό είναι κάτι που πολλά παιδιά το κάνουν (να παίζουν τους “γιατρούς”) και βασίζεται σε αυτή την άτυπη σεξουαλική διέγερση της ηλικίας 5-7 ετών. Σίγουρα μιλάμε ήρεμα στο παιδί μας και εξηγούμε τους λόγους για τους οποίους αυτό δεν είναι παιχνίδι και στην ουσία προσβάλει τα άλλα παιδιά. Υπάρχει εδώ όμως και ένα άλλο ζήτημα : Τα άλλα παιδιά το δέχονται να το κάνουν ; Γιατί εάν ναι, τότε ο γιός σας δικαιολογημένα θέλει αυτό να γίνεται (αφού το δέχονται και τα άλλα παιδιά και προφανώς είναι και επικυριαρχικός επάνω τους). Επίσης στο Σχολείο σας έχουν αναφερθεί από τους εκπαιδευτικούς τέτοιες συμπεριφορές και σε ποιον βαθμό και με ποιον τρόπο ; Εάν ναι, σημαίνει ότι αυτό εμφανίζεται και σε πλαίσια που θεωρείται απαγορευμένο, οπότε και θα πρέπει να διερευνηθεί περισσότερο και εκτενέστερα από Παιδοψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
522. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Έχω δυο κόρες η μεγάλη μου κόρη είναι σχεδόν έξι ετών και η μικρή ενός. Το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα με τη συμπεριφορά της Μεγάλης μου κόρης . Είναι ένα πανέξυπνο πλάσμα . Γενικά ο χαρακτήρας της, ο λόγος της, ο τρόπος σκέψης της θα μπορούσα να πω ότι αντιπροσωπεύει παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Είναι ένα παιδί το οποίο όταν ήρθε στον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο ήταν το μοναδικό, άρα είχε και όλη την προσοχή επάνω της. Μετά τον ερχομό και άλλων μελών της οικογένειας και ιδιαίτερα της αδερφής της άρχισε να βγάζει έναν χαρακτήρα απότομο Θα μπορούσα να πω, σε όποιον της μιλάει. Αντιμιλάει συνεχώς σε μένα και στον πατέρα της , δεν ακούει αυτά που τις λέμε και γενικά κρατάει μία άσχημη συμπεριφορά ,Ειδικά όταν είμαστε μαζί με κόσμο. Θεωρώ όλο αυτό ότι έχει να κάνει με το ότι πλέον δεν έχει όλη την προσοχή επάνω της αλλά μοιράζεται και σε άλλα πρόσωπα όπως η αδερφή της. Επίσης τους τελευταίους δύο μήνες που είχαμε την προετοιμασία για την βάπτιση της αδερφής της ,με αποτέλεσμα εγώ να αφιερώνω αρκετό χρόνο στις δουλειές αυτές, η Καλλιόπη (έτσι ονομάζεται) να έχει κολλήσει στην κυριολεξία πάνω μου και ενώ ήταν ένα παιδί που πήγαινε παντού, Δεν είχε πρόβλημα να κοιμηθεί οπουδήποτε είτε ήταν παππούδες είτε ήταν θείοι ξαδέρφια ή φίλοι, πλέον να μην πηγαίνει πουθενά. Να με αναζητάει κλαίγοντας ακόμα και αν με χάσει για 5 δευτερόλεπτα από τα μάτια της μέσα στο σπίτι. Έχουμε φτάσει σε σημείο να φωνάζει τουλάχιστον χίλιες φορές τη μέρα το μαμά χωρίς λόγο. Όλη αυτή η κατάσταση επειδή είμαι εργαζόμενη μητέρα έχει αρχίσει να με πνίγει , να φανταστείτε ότι την παίρνω στη δουλειά . είναι μαζί μου 24 ώρες το 24ωρο .Ενώ η μικρή πηγαίνει στον παιδικό το πρωί και την παίρνω το απόγευμα. Θεωρώ πως η κατάσταση η οποία αντιμετωπίζω είναι αρκετά δύσκολη για μένα. Έχω φτάσει σε σημείο να κλαίω κάθε μέρα γιατί δεν ξέρω τι να κάνω και πώς να το αντιμετωπίσω και να το διαχειριστώ. Παρακαλώ πολύ για τις συμβουλές σας.Ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όλα τα παιδιά εμφανίζουν σε διαβαθμίσεις ζήλια στην έλευση του νέου μέλους στην οικογένεια. Το ίδιο συμβαίνει και με την κόρη σας, με τη μόνη διαφορά ότι γίνεται σε ΥΠΕΡΜΕΤΡΟ και από ότι φαίνεται δυσλειτουργικό βαθμό. Θα ήταν καλό να γνωρίζουμε τι κάνει όταν δεν βρίσκεται μαζί σας (στο Σχολείο, σε πάρτι ή από την άλλη όταν βρίσκεται μαζί σας χωρίς την αδελφή της). Η κατάσταση όμως κρίνουμε ότι είναι σοβαρή με βάση την ηλικία της κόρης σας και θα ήταν καλό να το συζητήσετε με Παιδοψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
523. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα είμαι χωρισμένος πατέρας 2 παιδιών, το κορίτσι 17-18 το αγόρι 10-11.Την επιμέλεια έχει η μητέρα τους, εγώ τα παίρνω κάθε 2ο Σαββατοκύριακο και τα βλέπω αρκετά συχνά και έξω γιατί μένουμε στην ίδια περιοχή, θεωρώ ότι η συμπεριφορά μου απέναντι τους είναι η καλύτερη που θα μπορούσα να έχω είμαι πάντα δίπλα τους συζητάω μαζί τους όταν είναι μαζί μου είμαι αποκλειστικά για όλα εγώ. νομίζω τα έχω κακομάθει. Το πρόβλημα μου είναι η κόρη μου με την οποία τελευταία έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου συνεχώς την πιάνω να μου λέει ψέματα με κοροϊδεύει και αυτό βγαίνει στην επιφάνεια τελικά και όταν γίνεται αυτό είναι επιθετική απέναντι μου είναι σαν να βρίσκω και τον μπελά μου. Δεν είμαι ήρεμος να τη διαχειριστώ και πολλές φορές ξεφεύγω και εγώ με τις φωνές μου. (Όχι ξύλο είμαι εναντίων αν και έχω φτάσει σε σημείο να το πω ότι εγώ φταίω που όταν το έκανες πρώτη φορά δεν στις έβρεξα.)το χειρότερο είναι όταν τελειώνει η ένταση μου δίνει την εντύπωση ότι απλά περίμενε να τελειώσει για να φύγει η να ασχοληθεί με κάτι άλλο, νομίζω ότι δεν τη νοιάζει καν, δεν ξέρω νιώθω πληγωμένος δεν είμαι σαν τους άλλους χωρισμένους μπαμπάδες που μπορεί και να αδιαφορούν Θέλω να έχω την καλύτερη σχέση μαζί τους και να τα βοηθήσω όσο μπορώ, δεν μπορώ να κάνω κάτι για το περιβάλλον που ζούνε και δεν ξέρω σίγουρα αν αυτό φταίει για τον όποιο χαρακτήρα έχουν,, δεν ξέρω τι να κάνω και πώς να συμπεριφερθώ..?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είστε ο πατέρας μίας έφηβης κόρης η οποία δεν έχει κανένα λόγο δυστυχώς να έχει καλές σχέσης με τους γονείς της, ιδίως όταν είναι χωρισμένοι και όταν από την άλλη δεν επιδεικνύετε ψυχραιμία όταν την “πιάνετε” να έχει πει ψέματα (κάτι που συχνά δυστυχώς κάνουν οι έφηβοι). Δείχνει να είναι θυμωμένη μαζί σας. Θα πρέπει να συζητήσετε αυτά τα ζητήματα, τόσο με τη μαμά του παιδιού, όσο και με την ίδια την κόρη σας σε μία βαθειά συζήτηση, χωρίς καμία ένταση για να δείτε αν θέλει να συζητήσει το ζήτημα. Κατανοούμε τις καλές προθέσεις σας, αλλά ίσως να μη χρησιμοποιείτε την προσέγγιση που έχει ανάγκη η κόρη σας και να εξαγριώνεται από αυτό. Θα μπορούσατε επίσης να μιλήσετε και με Ψυχολόγο για πιο εξειδικευμένους τρόπους. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
524. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα κοριτσάκι 2 ετών πολύ ζωηρό και πολύ έξυπνο! Το θέμα μου είναι ότι έχει αναπτύξει κάποιες ικανότητες στη παιδική χαρά για παράδειγμα που αλλά παιδιά κ ποιο μεγάλα δε μπορούν αναρρίχηση δηλαδή ισορροπία κ τέτοια είναι κάπως επικίνδυνα αλλά επειδή τα κάνει καιρό της έχω δείξει να είναι προσεκτική κ να κρατάει καλά και τα καταφέρνει χωρίς να είμαι από πάνω της κ να την αγχώνω επεμβαίνω μόνο αν δω ότι χρειάζεται κάτι κινδυνεύει η δε μπορεί. Το θέμα μου είναι ότι με κατηγορούν από την οικογένεια μου ότι παρά είμαι χαλαρή κ ότι αν πέσει θα χτυπήσει σοβαρά! Εγώ λέω ότι τα παιδιά δεν είναι χαζά! Της έχω εμπιστοσύνη! Τι με συμβουλεύεται?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα από τα ιδιοσυγκρασιακά στυλ των παιδιών, περιλαμβάνει την αυξημένη ή μη ανάγκη τους να ενασχολούνται με επικίνδυνα πράγματα. Ο κίνδυνος σε αυτόν τον τομέα στα παιδιά που θέλουν να παίρνουν κινητικά ρίσκα είναι τα πιθανά ατυχήματα. Από την άλλη, τα παιδιά σε ηλικία 2 ετών, δυστυχώς δεν έχουν την κρίση να προφυλάσσουν τον εαυτό τους, οπότε θα σας συστήναμε, χωρίς να γίνετε πιεστική, μα την προσέχετε. Για παράδειγμα, να βρίσκεστε κοντά της όταν θέλει να προβεί σε επικίνδυνες δραστηριότητες, να της αναφέρετε ήρεμα ότι αυτό είναι επικίνδυνο, οπότε θα βρίσκεστε στο πλάι σου, αλλά από την άλλη να μην τη φοβίζετε. Επίσης, ότι όταν θέλει να κάνει επικίνδυνα πράγματα, μπορεί να σας φωνάζει. Άρα λοιπόν, η αλήθεια βρίσκεται στη μέση. Επίσης είναι καλό να θυμάστε ότι σε περίπτωση ατυχήματος, πιθανά να κατηγορηθείτε για παραμέληση (γνωρίζουμε καλά ότι δεν είστε αμελής και το κάνετε από εμπιστοσύνη, αλλά δεν εμπιστευόμαστε τα παιδιά στην ηλικία των 2 ετών, αλλά από την άλλη δεν τα φοβίζουμε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
525. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και καλό φθινόπωρο να έχετε. έχω έναν γιο και είναι 3,5 ετών, κ δεν μας ακούει καθόλου, ότι κ να του πούμε είναι μέσα στην άρνηση κ συνέχεια ουρλιάζει κ φωνάζει… δουλεύουμε κ οι δύο. όταν είναι με τον πατέρα του, οι δύο τους δεν ακούγεται καθόλου, όταν γυρνάω εγώ σπίτι από την εργασία μου, θα τον χτυπήσει θα του φωνάξει κ πάντα περιμένει να του έχω φέρει κάτι σε γλυκό. όταν τον κρατάει η αδερφή μου, γιατί ο σύζυγος μου δουλεύει κ πρωί κ βράδυ ότι του πει το κάνει, δεν φέρνει αντιρρήσεις.. περιμένω πως κ πως το Σαββατοκύριακο να έρθει να είμαι μαζί του κ πάλι με βγάζει εκτός εαυτού. τι μπορώ να κάνω; στον παιδικό είναι ήσυχος.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Διαφαίνεται με βάση τα λεγόμενά σας μία σημαντικότατη δυσκολία στη σχέση του παιδιού σας με εσάς (επικυριαρχική) που δεν εμφανίζεται σε άλλους κοινωνικούς τομείς και πλαίσια. Σίγουρα, οι μηχανισμοί που χρησιμοποιείται σε αυτό το παιδί, κάτι του πυροδοτούν χωρίς να το καταλαβαίνετε. Προφανώς λοιπόν, θα ήταν καλό να συζητούσατε με Παιδοψυχολόγο Συμβουλευτικής αυτό το ζήτημα και τους τρόπους που το διαχειρίζεστε. Άμεσα δεν κρίνεται σκόπιμο να έβλεπε κάποιος ειδικός το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
526. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα. Η κόρη μου 9 χρόνων φέτος δεν θέλει να κατέβει να παίξει στο σχολείο με φίλες της θέλει να κάθετε σπίτι μαζί μας. Δεν έχει γίνει κάτι για να πω ότι αυτός είναι ο λόγος. πάντα ήθελε αλλά φέτος φοβάστε να μην πάθουμε η γονιός της τίποτα και δεν θέλει να φεύγει. θα ήθελα να σας ρωτήσω τι πρέπει να κάνω για να το ξεπεράσω και να αρχίσει πάλι να κατεβαίνει να παίξει ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί σας αντιμετωπίζει μία μη συμβατή για την ηλικία της φοβία. Αυτή μπορεί να προέρχεται από πολλούς διαφορετικούς τομείς που σχετίζονται είτε με την ίδια και τους μηχανισμούς σκέψης της, είτε από κάποιο συμβάν στο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον που τάραξε το παιδί σας. Δυστυχώς χωρίς μία αξιολόγηση του παιδιού από Παιδοψυχολόγο ή Παιδοψυχίατρο και οδηγίες από τον/την ίδιο/ίδια, δεν θα μπορούσαμε να ρισκάρουμε κάποια απάντηση ή συμβουλή. Είναι ένα βαθύτερο ζήτημα που χρήζει αξιολόγησης. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
527. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, έχω ένα γιο 2,5 ετών ο οποίος ήταν πολύ υπάκουος και ήρεμος σα χαρακτήρας. Λόγω της εργασίας μου τη μισή ημέρα τη περνά με τους παππούδες και την υπόλοιπη με εμένα και τον πατέρα του. Όμως έμεινα έγκυος και πήρα την άδεια εγκυμοσύνης και από τότε που βρισκόμαστε μαζί όλη την ημέρα βλέπω ένα άλλο παιδί, ανυπάκουο επιθετικό απέναντι μου, πεθαίνοντας διαρκής κρίσεις ουρλιάζοντας αν δε κάνω κάποιο χατίρι του κλπ. Αφού γέννησα και συνεχίζεται η άδεια μου, το αδερφάκι του το έχει δεχθεί με χαρά, όμως εμένα δε θέλει ούτε να με ακούει, ούτε τίποτα! Δεν ακούει απολύτως τίποτα και κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που του λέω. Πως πρέπει να τον αντιμετωπίσω; Προσπαθώ με την ομιλία αλλά δε με ακούει! Τη νύχτα ενώ είχε μάθει να κοιμάται μόνος του τώρα έρχεται κάθε βράδυ στο κρεβάτι μας. Θέλω να τον νουθετήσω χωρίς να είμαι η κακιά και η μέγαιρα !!! Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα πρέπει να σας ρωτήσουμε εάν (1) αυτές τις συμπεριφορές τις εμφανίζει το παιδί σας μόνο σε εσάς ή και σε άλλα άτομα (πχ ποια είναι η σχέση του με τον πατέρα ή τους παππούδες) και (2) αν βλέπετε και κάποιες αλλαγές στο παιχνίδι του, τη γενικότερη επικοινωνία του και με τους άλλους την ομιλία του, τη λειτουργικότητά του κλπ. Επίσης δεν ξέρουμε τη θέση που παίρνει ο Παιδίατρος που παρακολουθεί το παιδί για όλα αυτά. Στην ηλικία περίπου των 2 ετών, τα παιδιά έχουν συχνά αλλαγές στη συμπεριφορά τους προς το χειρότερο και αυτό αν συμβεί χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Από την άλλη επιπρόσθετα υπήρξε και η εγκυμοσύνη σας. Αρχικά οπότε, δεν ξέρουμε εάν πρόκειται για μία μεταστροφή στη συμπεριφορά του παιδιού σας – ή στην γενικότερη αναπτυξιακή του εικόνα – ή σε μία δυσκολία που σχετίζεται με τη ζήλεια του. Θα σας συστήναμε να απευθυνθείτε σε Παιδοψυχολόγο όπου θα συζητούσατε τις δυσκολίες και θα σας ανέφερε αν θα έκρινε να γίνει μία εξέταση του Παιδιού από Αναπτυξιολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
528. ΕΡΩΤΗΣΗ: Το παιδί μου άλλαξε σχολείο στο δημοτικό λόγω bulling. Τώρα αναγκάζομαι να τον πάρω από το σχολείο που πάει λόγω αλητείας και για το ότι και γυμνάσιο και λύκειο μαζί. Γενικά και από τους καθηγητές δεν είμαι ευχαριστημένη. Είναι άριστος μαθητης.19,6.Τωρα πάει κοντά στο μαγαζί που εργάζομαι. Έχουμε όμως ένα καινούριο γυμνάσιο σχεδόν διπλά από το σπίτι. αποφασισαμε να πάει εκεί. Από τότε που του το ανακοινώσαμε κλαίει και χτυπιέται ότι τον καταστρέφω γιατί εκεί είναι τα οι παλιοί του συμμαθητές με τους οποίους είχε θέμα. Γενικά είναι δύσκολο παιδί…..και στις παρέες του. Μου λέει ότι τον παίρνω από τους φίλους του ενώ δεν έχει κάνει παρέες και ότι το κάνω επίτηδες. Με απειλεί ότι θα σταματήσει να διαβάζει. Η δασκάλα των αγγλικών του με συμβούλευε να τον πάρω από αυτό το σχολείο όπως επίσης και όταν τυχαία συνάντησε μια καθηγήτρια του κάπου κοντά στο σπίτι του λέει τι δουλειά έχεις εσύ εδω. της απάντησε ότι μένουμε εκεί και τότε του είπε “A παιδί μου εγώ σαν δασκάλα σε θέλω στην τάξη μου γιατί είσαι καλό παιδί και μαθητής. Σαν μαμά όμως θα σε άλλαζα σχολείο”. Τι να κάνω. Πως πρέπει να το χειριστώ. Του λεμέ ότι θα είμαστε όλοι διπλά του όμως εκείνος επιμένει ότι το μόνο που θέλω είναι το κακό του. Ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς κάτι δυσκολεύει πολύ το παιδί σας στην πιθανότητα της αλλαγής Σχολείου. Έχει συνηθίσει ή φοβάται τις αλλαγές. Οι δρόμοι που έχετε είναι δύο : Είτε θα κάνετε μία πολύ ξεκάθαρη συζήτηση μαζί του για τους λόγους που κρίνετε ότι θα τον βοηθούσε να άλλαζε Σχολείο είτε θα ακούσετε τις διαμαρτυρίες του και δεν θα τον αλλάξετε. Επειδή όμως αναφέρετε ότι είναι “δύσκολο” παιδί και προφανώς δυσκολεύεται με τις κοινωνικές του επαφές, θα σας συστήναμε να επισκεπτόσασταν έναν ψυχολόγο για να μιλήσετε εκτενέστερα για τα θέματα που σας απασχολούν στο παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
529. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας,Έχω ένα αγοράκι 3,5 χρόνων, από 2 χρόνων μιλούσε κανονικά και μέρα με τη μέρα είχε πλούσιο λεξιλόγιο, σε βαθμό που φίλοι και συγγενείς έμειναν έκπληκτοι! Η περιέργεια του και το ενδιαφέρον του για το πως λειτουργούν τα μηχανήματα γύρω του βοήθησαν να μιλάει με τρομερή ευφράδεια, δηλαδή μπορούσε κάποιος να τον ρωτήσει πχ από τι αποτελείτε ο κινητήρας ενός αυτοκινήτου και αυτός απαντούσε με λεπτομέρειες χρησιμοποιώντας αρκετά δύσκολες λέξεις και ορολογίες που πραγματικά ακόμη και εγώ που είμαι η μητέρα του δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν. Γνωρίζει για παράδειγμα τι έχει πάνω μια πλακέτα ενός μηχανήματος και τι δουλειά κάνουν οι πυκνωτές πάνω σε αυτή, για πλάκα τον ρωτούσαν οι φίλοι μας για βλάβες σχετικά με τα αυτοκίνητα τους όπως πχ χάνει νερά το αυτοκίνητο τι πρόβλημα έχει και εκείνος απαντούσε μήπως έχει τρυπήσει το ψυγείο του. Με λίγα λόγια θέλω να πω πως από μόνος του, χωρίς να έχουν κάποια σχέση οι δουλειές μας με τον άντρα μου, χωρίς να τον πίεση κάνεις, το ενδιαφέρον του τον έκαναν να κατανοήσει και όχι να αποστηθίσει περίεργες ορολογίες για την ηλικία του. Ξαφνικά πριν από 8 μήνες άρχισε να κεκεδιζει, δηλαδή έλεγε θέλω να παπαπαπαπάω για ποδήλατο, δεν το έκανε όμως συνέχεια, μπορεί να το έκανε 5 μέρες και μετά μιλούσε πάλι κανονικά μετά πάλι μπορεί να το έκανε για 3 μέρες μετά πάλι κανονικά, ο παιδίατρος μου χε πει ότι είναι φάση και θα περάσει. Όμως ενώ υπάρχουν διαστήματα που μιλάει φυσιολογικά βλέπω πως αυτή η διαταραχή στην ομιλία του κλιμακώνεται, δηλαδή κάποια στιγμή σταμάτησε το κεκεδισμα και άρχισε να σέρνει γράμματα αλλάζοντας στο τέλος το τόνο της φωνής του και στρέφοντας το βλέμμα του προς τα δεξιά δηλαδή θέλω να ππππππππππΑω για ποδήλατο. Και αυτό όμως όχι συνεχόμενα, δηλαδή κάποιες μέρες το έκανε κάποιες όχι. Προσπάθησα να μην δείχνω ότι σαστίζω είναι όμως πανέξυπνος και καταλάβαινε και ο ίδιος ότι κάτι δεν πάει καλά, έτσι πριν λίγες μέρες όταν καταλάβαινε ότι η λέξη που θα πει θα τον δυσκολέψει μου την ψιθύριζε, και αυτό λιγότερο από 24ωρο καθώς ήταν η πρώτη φορά που του είπα να μην μου ψιθυρίζει αλλά να μιλάει δυνατά, και από τότε μιλάει με παύσεις, σαν να σκέφτεται περισσότερο αυτό που θέλει να πει, σα να προσπαθεί να μην τραυλίσει, αλλά δεν τα καταφέρνει, δηλαδή λέει θέλω να…. παπαπαω…για ποδήλατο. Παλιά μπορούσε να μου μιλάει για ώρες και να μου περιγράφει μια φανταστική μέρα στην δουλειά του όπου είναι μηχανικός και φτιάχνει διάφορα, τώρα προσπαθώ πολύ περισσότερο για να κάνουμε κουβέντα. Σίγουρα από Σεπτέμβρη θα τον πάω μια βόλτα σε λογοθεραπευτή, αλλά ήθελα να σας ρωτήσω επειδή με βασανίζει, Μήπως φταίμε εμείς; Μήπως όλες αυτές οι περίεργες ορολογίες τελικά του έκαναν κακό αντί για καλό; Και γενικότερα θα ήθελα την άποψη σας!!!Σας ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας! Με εκτίμηση
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το αγοράκι σας έχει πυροδοτήσει στην πορεία της ανάπτυξης του τάση δυσροής ομιλίας αυξανόμενης βαρύτητας στην πορεία του χρόνου (πέραν του εξαμήνου από την αρχική πυροδότηση). παράλληλα, φαίνεται ότι γλωσσικά αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ρυθμό κάτι που είναι τουλάχιστον ασυνήθιστο. Για να μην μακρηγορώ και σας κουράζω βασιζόμενος στις χρήσιμες πληροφορίες ιστορικού που μας δώσατε, συμπεραίνω πως το παιδί χρήζει προσεκτικής αξιολόγησης ροής ομιλίας, λόγου και επικοινωνίας άμεσα. Παρακαλώ απευθυνθείτε όποιο πλαίσιο θεραπείας διαθέτει εξειδικευμένους θεραπευτές ροής ομιλίας για να υποστηρίξουν την προσπάθεια σας να κατανοήσετε τί συμβαίνει στο παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Μαρτίνης Ιωάννης, Λογοθεραπευτής, Μέλος Εταιρείας και εξειδικευμένος στις διαταραχές ροής ομιλίας.
530. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα κοριτσάκι 15 χρονών, δεν μου ανοίγετε εύκολα π.χ αρρωσταίνει και όταν το καταλαβαίνω του το λέω και μου λέει εγώ είμαι έτσι δύο τρεις μέρες, εγώ το καταλαβαίνω ότι έχει κάτι αλλά αν κάποια στιγμή δεν το καταλάβω; αν πονάει και δεν μου το λέει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως καταλαβαίνετε, η δυσκολία βρίσκεται στην επικοινωνία σας με την έφηβη κόρη σας. Για κάποιο λόγο, δεν θέλει να σας αναφέρει αυτά που της συμβαίνουν ή από την άλλη δεν επιθυμεί τη βοήθειά σας. Θα σας συστήναμε να κουβεντιάζατε αυτό το θέμα μαζί της με ηρεμία και ανάλογα με την απάντηση που θα λάβετε, να απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο Συμβουλευτικής εάν κρίνετε ότι η κατάσταση είναι αδιέξοδη. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
531. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Έχω δύο αγοράκια 7 και 5 ετών. Το πρόβλημα βρίσκεται στον μεγάλο, ο οποίος είναι ένα χειριστικό παιδί. Επιμένει να τα θέλει όλα δικά του. Από τη στιγμή που έκλεισε το σχολείο ως σήμερα (και θα συνεχιστεί επ άπειρον) δεν αφήνει το τάμπλετ από τα χέρια του όσο κι αν του το παίρνουμε. Κάθε βράδυ κοιμάται μετά από πολλά πάρα πολύ κόπο δικό μας γιατί είναι ζωηρός, τρέχει σ όλο το σπίτι και φωνάζει δυνατά. Όσο κι αν του λέμε να σταματήσει με καλό τρόπο θέλει διαρκώς να ρυθμίζει τη δική μας συμπεριφορά. Σημειωτέον ότι δεν δίνουμε επίτηδες μεγαλύτερη προσοχή στον μικρό, για να μη ζηλεύει. Επίσης δεν του αρέσει το σχολείο και γενικά το κάθε είδους όριο. Βοηθήστε μας, γιατί θα τρελαθώ απ’ την εξάντληση!!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα παιδί “ανήσυχο” που δυσκολεύεται με τη δόμηση και να υπακούσει στους γονεικούς κανόνες. Από την άλλη, υπάρχει υπερ-χρήση των ηλεκτρονικών μέσων, κινητική ανησυχία, δυσκολίες εισόδου στον ύπνο και πιθανές μαθησιακές δυσκολίες. Πιθανά το παιδί να αντιμετωπίζει μία Νευρο-αναπτυξιακή δυσκολία (δεν μας αρέσει να χρησιμοποιείται ο όρος “χειρισμός” πριν διαφοροδιαγνωστεί κάποια πιθανή δυσκολία). Θα σας συστήναμε να γινόταν μία αξιολόγηση του παιδιού από Παιδοψυχίατρο, ώστε να διαπιστωθεί εάν όλα αυτά υπόκεινται σε κάποιο φάσμα δυσκολιών. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
532. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας..έχω μια ανιψιά 26 μηνων.Δεν λέει ούτε μια κουβέντα. ούτε καν μαμά μπαμπά. δεν υπακούει σε καμία εντολή αλλά θα σε πάρει από το χέρι να σου δείξει τι θέλει. βγάζει απλά κάποιους ήχους από τα παιδικά προγράμματα ίσως που βλέπει. αλλά πχ όταν πεινάσει απλά θα γκρινιάζει…δεν θα σου ζητήσει κάτι. ούτε καν θα ου δείξει το γάλα. θα ήθελα την συμβουλή σας γιατί οι γονείς της το θεωρούν φυσιολογικό κ ο παιδίατρος δεν τους λέει απολύτως τίποτα. το μόνο που τους λέει είναι ότι θα τα κάνει….απλά θα ήθελα τη συμβουλή σας αν θα έπρεπε να δούμε έναν ειδικό..κ αν ναι τι ειδικότητας….ευχαριστώ εκ των προτέρων….
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σαφώς σε μία καθυστέρηση στους δείκτες ομιλίας, αλλά ταυτόχρονα και σε μία δυσκολία και στην επικοινωνία του παιδιού. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ιδίως το δεύτερο κομμάτι. Θα σας συστήναμε μία διεξοδικότερη διερεύνηση του παιδιού από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει δυσκολία στο παιδί και το μέγεθός της. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Λογοθεραπείας του Κέντρου μας
533. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας είμαι 19 χρονών και θέλω να γράψω ξανά πανελλήνιες. Δυστυχώς την πρώτη φορά που είχα γράψει όλοι μου έλεγαν πως έχω κακό χαρακτήρα και πρέπει να τον διορθώσω, Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα για τις πανελλήνιες δεν τα πήγα καθόλου καλά επειδή πολύ βαθμολογητές δεν καταλάβαιναν τι έγραφα… Μετά αφότου μίλησα σε ψυχολόγο μου πρότεινε να πάω να κάνω τεστ δυσγραφίας στα ΚΕΣΥ αλλά από ότι έμαθα απευθύνονται σε ανήλικους… Μπορούν να δεχτούν και εμένα η πρέπει να απευθυνθώ σε κάποιο άλλο κέντρο?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σε Κρατικό Νοσοκομείο -όπως πιθανά το Αιγινίτειο- θα μπορούσαν να σας δώσουν μία διάγνωση. Δυστυχώς όμως για απαλλαγή από τις γραπτές εξετάσεις αρμόδια είναι μόνο τα πρώην ΚΕΔΔΥ -και νυν ΚΕΣΥ- τα οποία όμως δεν καλύπτουν ενήλικες. Οπότε δεν μπορείτε πια να ενταχθείτε σε μία τέτοια κατηγορία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
534. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Έχω ένα αγοράκι που κοντεύει τα 4και ένα κοριτσάκι 13μηνων.το ένα παιδί απ το άλλο το ακριβώς ανάποδο. ο μεγάλος από μικρός έως και τώρα δύσκολο παιδί. δεν τον πιάνω πουθενά. θέλει συνέχεια να περνά το δικό του. και νευριάζει με το παραμικρό δεν έχει καθόλου υπομονή και είναι με στην γκρίνια. με την αδελφή του τα πάει καλά αλλά κάνει ξεσπάσματα που και που χωρίς λόγο. γενικά όλα τ φταίνε. έχω φτάσει κι εγώ στα όρια μου κ δεν έχω υπομονή πια. έχω δοκιμάσει πολλούς τρόπους αλλά άμα τον πιάσει το πείσμα του δεν καταλαβαίνει τίποτα. έχω δοκιμάσει να του μιλώ ήρεμα …έχω δοκιμάσει κ σαι στυλ απειλής ,τον έχω βάλει και τιμωρία. ε πάντα στο τέλος θα κάνει αυτό π θέλει η ότι μπορεί για να με βγάλει εκτός εαυτού. γενικά δεν του κάνω εύκολα τα χατίρια .αλλά υπάρχουν φορές που ενδίδω για να χω λίγο ηρεμία και να μην ακούω την γκρίνια του..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα από τα ιδιοσυγκρασιακά στυλ των παιδιών είναι το πείσμα και η μόνιμη ανησυχία που εκδηλώνεται συχνά με ξεσπάσματα. Όμως στην περίπτωσή σας, το παιδί καταστρατηγεί συνεχώς τον γονεϊκό κανόνα και δεν μπορείτε να αποκτήσετε τον έλεγχο σε αυτές τις συμπεριφορές. Σίγουρα έχετε δοκιμάσει πολλούς τρόπους αλλά όπως βλέπετε κανείς δεν ήταν επιτυχής. Θα σας συμβουλεύαμε να μιλούσατε με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να βρείτε έναν σταθερό και πιο “ταιριαστό” προς το παιδί τρόπο να αντιμετωπίζετε τα ξεσπάσματά του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
535. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα παιδάκι 3 μισή χρόνων το οποίο λέει μικρές προτάσεις καταλαβαίνει τα περισσότερα απ όσα τ λέω παίζει γελάει κάνει ποδήλατο παρακολουθεί παιδικά στην τηλεόραση του αρέσουν τα παραμύθια που τ λέω αλλά πολλές φορές όταν του λέω μη , μη το κανείς αυτό δεν με ακούει το ίδιο πρόβλημα έχουν σ παιδικό και οι δασκάλες του δεν τους ακούει καθόλου και όταν τον μαλώνουν αυτός γελάει …. επειδή και η ομιλία του δεν είναι αρκετή με αυτή που θα έπρεπε να έχει σ ηλικία του και με παιδάκια δεν παίζει μόνο με τ αδερφή του κ αυτό πιο πολύ τσακώνονται … από την πάνα κόπηκε εδώ κ ένα μήνα αλλά πρέπει να τ θυμίσω εγώ να πάει τουαλέτα κ τότε πάει πιστεύετε ότι μπορεί να έχει αυτισμό ; Κάνει και κάποια κίνηση με τα χέρια όταν χαίρετε σαν να βιδώνει κάτι κάπως τ κάνει… Η παιδίατρος που τον παρακολουθεί λέει όλα καλά είναι λίγο πίσω αλλά όλα καλά …
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα παιδί που έχει σαφώς ανώριμη συμπεριφορά όσον αφορά την ομιλία. Ταυτόχρονα όμως έχει και μία διαταρακτική, αδόμητη και πιθανώς διασπαστική συμπεριφορά. Όταν μιλάμε για αυτισμό, μιλάμε για παιδιά με δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνία τους, ακαμψίες και εμμονές και συχνές στερεοτυπίες (τις οποίες και εσείς αναφέρετε). Θα σας προτείναμε να επισκεφτείτε ειδικούς για να διαπιστωθούν οι δυσκολίες του παιδιού (Αναπτυξιολόγος, Παιδοψυχίατρος, Λογοθεραπευτής, Εργοθεραπευτής) και να κινηθείτε ανάλογα. Θα σας προτείναμε να κινηθείτε γρήγορα γιατί η ηλικία του παιδιού είναι κατάλληλη για να βοηθηθεί -εάν χρειαστεί- αποφασιστικά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
536. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας θέλω την βοήθεια σας σε ένα θέμα που με αγχόνη πάρα πολύ κ δεν ξέρω πως να το χείριστο… Έχω έναν εγγονό 3. 5 χρονών και τον έχουμε γράψει στον παιδικό σταθμό που εργάζομαι με ποιο τρόπο θα γίνει η προσαρμογή του στον σταθμό κ ποια είναι η δικιά μου θέση όταν ο μικρός μου θα έρχεται κ θα θέλει αγκαλίτσα κ θα κλαίει ??? Πως θα μπορούσα να τον βοηθήσω ώστε να καταλάβει πως η γιαγιά του δουλεύει στον σταθμό κ δεν θα μπορώ να είμαι συνέχεα μαζί του??? Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα πρέπει να σας αναφέρουμε ότι τόσο η Ελληνική, όσο και διεθνής άποψη είναι να αποφεύγεται να βρίσκονται σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα με συγγενείς τους εκπαιδευτικούς ή γενικότερα εργαζόμενους εκεί. Οπότε δεν συμφωνούμε για την απόφασή σας να γραφτεί στο σταθμό που εργάζεστε. Και αυτό δυστυχώς γιατί -όπως είδατε και εσείς- είναι δύσκολο σε αυτή την ηλικία να καταλάβουν τη διαφορετικότητα των 2 ρόλων στο ίδιο πρόσωπο και έρχονται σε σύγχυση που οδηγεί συχνά σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές του παιδιού είτε στο εκπαιδευτικό περιβάλλον είτε στο σπίτι με το ίδιο πρόσωπο. Απλά, πολύ απλά και γλυκά, σε μία στιγμή που το παιδί θα είναι δεκτικό σε κουβεντούλες, θα πρέπει να του εξηγήσετε τη δουλειά σας στο σταθμό και να του εξηγήσετε επίσης ότι εκεί θα προσέχετε και τα άλλα παιδιά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
537. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να σας συμβουλευτώ. Ο ανιψιός μου 4,5 ετών διαγνώσθηκε με ετεροτοπια χωρίς επιληπτικές κρίσεις. Από μικρός δεν μπορούσε να στηρίξει καλά το κεφάλι του, άργησε να περπατήσει (λίγο πριν τα 2) και ακόμη και τώρα δεν ανεβαίνει άνετα τις σκάλες ούτε πιάνει το κουτάλι. Για την πάνα ούτε λόγος. Είχε μειωμένη βλεμματική επαφή και ακόμη δεν μιλά. 2 χρόνια τώρα κάνει εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και φυσιοθεραπεία με μικρά αποτελέσματα (καλύτερη βλεμματική επαφή, είναι πιο χαρούμενος, θέλει να τον αγκαλιάζουμε, σκαρφαλώνει σε τραπέζι). Κοινωνικά, προτιμά να είναι ξαπλωμένος και μόνος. Πέρυσι πήγε παιδικό αλλά η συμμετοχή του ήταν περιορισμένη. Ξεκάθαρη διάγνωση δεν υπάρχει…4 ερωτήματα: 1. Τι μπορεί να συμβαίνει;2. Ποιες δυνατότητες προσέγγισης υπάρχουν; 3. Λόγω της μη μεγάλης αποτελεσματικότητας του κέντρου στη Θεσσαλονίκη, μήπως μπορείτε να μας συστήσετε κάποιο κέντρο; 4. Ποια εκπαιδευτική μονάδα/βαθμίδα είναι κατάλληλη για την περίπτωσή του; Σας ευχαριστώ πολύ!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί αντιμετωπίζει ψυχοκινητική καθυστέρηση λόγω των δυσκολιών που έχουν διαγνωστεί από Παιδονευρολόγο. Δείχνει να εξελίσσεται με αργό ρυθμό, παρά την παρέμβαση που λαμβάνει. Το κατάλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο για το παιδί σας, θα πρέπει να αποφασιστεί από Δ/νική Ομάδα αποτελούμενη από : Παιδονευρολόγο, Αναπτυξιολόγο, τα ΚΕΣΥ και τους θεραπευτές του παιδιού. Θα πρέπει να έχετε τον θεράποντα Ιατρό, να τον/την εμπιστεύεστε και εκεί να αναφέρετε ακόμη και τις σκέψεις και τα παράπονά σας για το θεραπευτικό σχήμα του παιδιού. Δείχνει όμως το κανονικό πλαίσιο, να μη βοηθά καθόλου το παιδί, αφού μόνιμα βρίσκεται σε απομόνωση. Προτείνουμε επίσης να εφαρμοστεί στο παιδί και τεστ Νοημοσύνης (σε αυτή την ηλικία χορηγείται το WIPPSY). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Καλή σας συνέχεια
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
538. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου σε 2 μήνες κλείνει τα 17 με τον μπαμπά της είμαστε χωρισμένοι πολλά χρόνια ποτέ δεν βοήθησε σε τίποτα. Εγώ πάντα προσπαθούσα μόνη μου γιατί κ γω δεν είχα γονείς κ δεν είχα από κανέναν βοήθεια. πηρέ απόφαση να πάει να μείνει με τον μπαμπά της κ έφυγε χωρίς να μου το πει (ευτυχώς όλα καλά) αλλά δεν θέλει να μου μιλάει κ δεν ξέρω πως θα έπρεπε να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Έχω κ μια άλλη κόρη 13 χρονών όπου με τον μπαμπά της δεν έχει καμία επικοινωνία όπως ήταν κ η άλλη μου η κόρη τόσα χρόνια όπου δεν μιλούσε με τον μπαμπά της. θα ήθελα μια συμβουλή σε όλο αυτό για να αντιμετωπίσω όσο γίνεται πιο καλά την κατάσταση κ για τις 2
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα πάρα πολύ λεπτό ζήτημα με μία εκρηκτική συμπεριφορά της μεγάλης σας κόρης. Φυσικά αυτή η συμπεριφορά είναι η κορυφή ενός παγόβουνου που δημιουργήθηκε με τα χρόνια. Θα σας ζητούσαμε να συμβουλευτείτε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής, γιατί το ζήτημα που θέτετε είναι πολύπλοκο και πολύ εξειδικευμένο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
539. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας είδα πολύ όμορφες απαντήσεις και θεώρησα ότι μπορείτε να με βοηθήσετε ο γιος μου λέει κακές λέξης 2 βασικά είναι 5 ετών αλλά στο σχολείο δεν λέει καμία λέξη κακία της λέει λες και το κάνει επίτηδες Γιατί ξέρει ότι με ενοχλεί πως μπορώ να το αντιμετωπίσω αυτό αν μπορείτε να με βοηθήσετε σας ευχαριστώ πολύ εκ το προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως διαπιστώνετε, ο γιός σας σας προκαλεί. Έχει κατανοήσει ότι αυτός είναι ένας τρόπος να σας τραβάει την προσοχή, σαν να κάνει κάτι σπουδαίο. Για να το κάνει αυτό σημαίνει ότι αντιδράτε με “θεαματικό” τρόπο κάθε φορά που ξεστομίζει αυτές τις λέξεις. Του έχετε προφανώς αναφέρει αυτό που αναφέρατε και σε εμάς. Ότι αυτές οι λέξεις είναι “κακές”. Οπότε αποκτά ισχύ με το να κάνει “κακά” πράγματα. Τα παιδιά ακούν διάφορες λέξεις στο σχολείο και τις μεταφέρουν στο σπίτι δοκιμάζοντας την ισχύ τους. Επίσης πολλές φορές -δυστυχώς- τις ακούνε και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Μπορείτε απλά να του εξηγήσετε ότι δεν σας αρέσουν καθόλου αυτές οι λέξεις αλλά με ψυχραιμία. Αν επιμείνει το παιδί, δείξτε του ότι αδιαφορείτε αλλά και ότι δεν έχετε διάθεση να συζητάτε έτσι. Ασχοληθείτε μαζί του ή προτείνετέ του να εμπλακείτε σε μία δραστηριότητα. Να θυμάστε ότι με αυτές τις λέξεις το παιδί σας σας περνάει ένα μήνυμα : “Ασχοληθείτε μαζί μου, αλλιώς θα σας προκαλώ”. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ξεστομίζει αυτές τις λέξεις στο σχολείο. Έχει πράγματα και ανθρώπους να ασχολείται και να ασχολούνται. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
540. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα , ονομάζομαι Σοφία κ έχω ένα κοριτσάκι 4 ετών.. τώρα θα πάει προνήπιο.. γενικά είναι τσαούσα, μιλάει αρκετά, δεν δέχεται όταν της πεις όχι εύκολα.. γκρινιάζει..αν θέλει κάποιο παιχνίδι το ζητάει επιτακτικά κ τώρα τελευταία τσιμπάει αν δεν το πάρει. κλπ.. αυτό που με ανησυχεί είναι η συμπεριφορά της και επειδή θα είναι αρκετές ώρες στο σχολείο (μέχρι τις 4, ολοήμερο) δεν είναι κουραστικό για το παιδί που έχει μάθει να κοιμάται κ έχουμε κάποιο πρόγραμμα στο σπίτι;; ευχαριστώ πολύ..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε ένα παιδί που είναι ιδιοσυγκρασιακά επίμονο. Αυτά τα παιδιά συχνά επιμένουν πολύ, δεν είναι ευέλικτα στο να τα μεταπείσουμε (για αυτό το λόγο τη χαρακτηρίζετε “τσαούσα”) και θέλουν κάποιους ειδικούς χειρισμούς από μεριάς των γονέων για να καταλάβουν τον κοινωνικό κανόνα στο σπίτι. Το παιδί σας λοιπόν δείχνει μία σημαντικά εγωκεντρική συμπεριφορά με δυσκολίες να κατανοήσει τους κανόνες που ισχύουν στο σπίτι και χαμηλή ανοχή στη ματαίωση (να περιμένει ή να μην πάρει αυτό που θα ήθελε). Αυτό την οδηγεί σε μία ήπια επιθετική συμπεριφορά που θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί από εσάς ως γονείς (απαγορεύεται ένα παιδί να “επιτίθεται στο γονέα). Η ηλικία των 4 ετών είναι πολύ σημαντική για να μάθουν τα παιδιά να ματαιώνονται, ιδίως μέσα στο εκπαιδευτικό περιβάλλον. Θα περιμένετε για να δείτε εάν οι μηχανισμοί ματαίωσης θα λειτουργήσουν μέσα στο Προνήπιο. Αν όχι, θα ήταν καλό να συζητήσετε αναλυτικότερα με Ψυχολόγο τις συμπεριφορές του παιδιού και να σας καθοδηγήσει ποια κρίνει ότι θα ήταν τα επόμενα βήματά σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
541. ΕΡΩΤΗΣΗ: Συγχαρητήρια για το σπουδαίο έργο σας! Ο γιος μου είναι 10 ετών και είναι συνεχώς αφηρημένος. Συνεχώς φαντάζεται και σκέφτεται διάφορα καθώς διαβάζει, καθώς ντύνεται, στο μπάνιο, κτλ με αποτέλεσμα ποτέ να μην τελειώνει εγκαίρως αυτό με το οποίο ασχολείται . Δεν ξέρω τι να κάνω. Πραγματικά πίστευα ότι μεγαλώνοντας θα το ξεπερνούσε. Λόγω της αφηρημάδας του συχνά ξεχνάει τα πράγματα του, πχ την τσάντα του ή μπορεί και να φορέσει την μπλούζα του ανάποδα και πολλά άλλα… Επίσης, δυσκολεύεται να ακολουθήσει διπλή οδηγία γιατί απλά δεν με ακούει όταν του μιλώ. Παρόλα αυτά αξίζει να σημειώσω ότι είναι αρκετά καλός μαθητής με πολύ κόπο από τον ίδιο κ καθοδήγηση από μένα. Οποιοδήποτε σχόλιο σας είναι καλοδεχούμενο. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για τα όμορφα λόγια σας τα οποία μας δίνουν τη δύναμη να συνεχίσουμε το έργο μας. Περιγράφετε ένα παιδί που το πιθανότερο είναι να αντιμετωπίζει διάσπαση προσοχής και χαμηλή γενικότερα διέγερση (τύπου “day-dreaming”). Αυτά τα παιδιά συχνότατα δείχνουν σαν να φαντάζονται και σκέφτονται διάφορα καθώς διαβάζουν ή ασχολούνται με ρουτίνες αυτοεξυπηρετήσεως, καθυστερούν, ξεχνάνε απαραίτητα αντικείμενα τους στο σχολείο ή στο σπίτι, φοράνε την μπλούζα τους ανάποδα, δυσκολεύονται να ακολουθήσουν σύνθετες οδηγίες, δυσκολεύονται να ασχοληθούν για ώρα με πνευματικά παιχνίδια και χρειάζονται επισταμένη επιβοήθηση για τις σχολικές τους εργασίες. Θα σας ζητούσαμε αρχικά να γινόταν μία αξιολόγηση από Εργοθεραπευτή, για να σας κατευθύνει, αφού οι δυσκολίες του όπως είδατε επιμένουν και δεν υποχωρούν με την “ωρίμανση”. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
542. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Έχω ένα γιο 8,5 χρονών και φοιτά στην Γ δημοτικού, και έναν άλλο γιο 2.4 χρονών! Ο γιος μου ο Μεγάλος του λέμε π.χ Ραφαήλ μετά θα πάμε επίσκεψη και λέει συνέχεια όχι και κλαίει αμέσως.. Γενικά κλαίει αν δεν θέλει κάτι σαν γκρίνια.. Η καθόμαστε να μιλήσουμε αν είναι όλα καλά και αν τον ρωτάω επίμονα κάτι για να μου απαντήσει κλαίει. Συμβαίνει κάτι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα συναισθηματικά ευαίσθητο και ευάλωτο παιδί που δυσκολεύεται να εκφέρει την άποψή του και κλαίει εύκολα αντ’ αυτού. Δεν μας αναφέρετε εάν έχει την ίδια εικόνα και στο Σχολείο ή σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις και το εάν έχει φίλους. Θα σας συστήναμε πάντως να συζητούσατε με Παιδοψυχολόγο αυτές τις συμπεριφορές του παιδιού και πώς θα μπορούσατε να τις αντιμετωπίσετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
543. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας η κόρη μου είναι σχεδόν 8 χρονών έχω αλλά δυο παιδιά και είναι η μεγαλύτερη. Νομίζω ότι από πάντα της είναι κλειστό παιδί ως πως το να εκφράζει τα συναισθήματα της, όταν της μιλώ δείχνει να μη με παίρνει πολύ στα σοβαρά, κοιτάζει αλλού η μου κάνει μπεμπεκισματα. όταν τη μαλώνω συχνά βάζει τα κλάματα, όσο κι αν προσπαθώ να τη δυναμώσω σε αυτό ακόμα κι όταν κάποιος άλλος της λέει κάτι η την πειράζει το έχει εύκολο. Και πολλές φορές πρέπει να της πω κάτι πολλές φορές μέχρι να το κάνει και να χαλάσουμε τις καρδιές μας. στο σχολείο τα πάει καλά, μου λέει τα καλύτερα η δασκάλα. τα αγγλικά πέρσι τη δυσκόλεψαν πολύ και δεν ξέρω αν είναι διατεθειμένη να τα πάρει σοβαρά. γενικά καμία φορά σκέπτομαι μήπως κάνω κάτι λάθος, η μήπως θέλει πιο πολύ να αποσπά την προσοχή, η ζηλεύει λίγο. είναι γεννημένη Δεκέμβριο. τι να κάνω λέτε για να βελτιωθεί η κατάσταση? ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση αυτά που αναφέρετε, υπάρχει κάποια δυσκολία στη συσχέτιση της κόρης σας με εσάς. Προφανώς έχει παίξει ρόλο η έλευση των 2 άλλων αδελφών της και φαίνεται εκεί κάτι να χάλασε τη σχέση της μαζί σας (πιθανά να αισθάνθηκε ότι τη παραμελήσατε ή την παραμελείτε). Τα παιδιά χρειάζονται πολύ συζήτηση και χρόνο από τους γονείς και εάν δεν τα πάρουν, πεισμώνουν και αντιδρούν με τους δικούς τους τρόπους (πολλές φορές προκλητικοί). Πιστεύουμε ότι με ψύχραιμη κουβέντα σε μία έξοδο που θα κάνετε εσείς με το παιδί σας (αφιέρωση αποκλειστικού χρόνου), πολλά πράγματα θα έχουν την τάση να βελτιωθούν. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ήταν καλό να μιλήσετε με Παιδοψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
544. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΑΣ ΕΡΓΟ!!! ΕΧΩ ΕΝΑ ΓΙΟ ΠΟΥ ΣΕ 2 ΜΗΝΕΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ 7. ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΤΗΝ ΕΚΟΨΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΥΚΟΛΑ 2 ΜΙΣΗ ΧΡΟΝΩΝ ΠΕΡΙΠΟΥ.ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ…ΜΟΛΙΣ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟΝ ΞΥΠΝΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΟΥΡΗΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΜΟΥΣΚΕΜΑ ΤΟ ΠΡΩΙ.. ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που ένα παιδί έχει νυχτερινά ατυχήματα όπως : Ο βαθύς ύπνος, στρες, πιθανή δυσπραξία του παιδιού, ιδιοπαθής ιδιαιτερότητα της κύστης (ισχνό σήμα κατά το βράδυ στην εγκεφαλική ενημερότητα). Πολλά παιδιά αργούν να κατακτήσουν το νυχτερινό έλεγχο. Θα σας συστήναμε λοιπόν αρχικά να αποκλείσετε τους παράγοντες στρες (λαμβάνοντας υπόψιν και τα λεγόμενα του Σχολείου για τη διαχείριση του στρες του παιδιού σας) και τη δυσπραξία (μέσω αξιολόγησης πιθανά από Εργοθεραπευτή). Εάν αποκλειστούν αυτοί οι παράγοντες, τότε απλά θα συμβουλευτείτε τον/την Παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί σας. Επιπρόσθετα, πιθανά να ήταν καλό να συμβουλευτείτε ψυχολόγο για το πώς να αντιμετωπίζετε τα ατυχήματα του παιδιού σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
545. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΔΥΜΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΣΧΕΔΟΝ 5 ΕΤΩΝ. ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Κ ΖΗΛΕΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΗΣΥΧΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΑΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ…ΠΟΤΕ ΙΔΙΑ ΝΤΥΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΙΔΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΤΕ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ. ΣΑΝ ΔΥΟ ΑΔΕΡΦΙΑ .ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ Η ΜΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ..ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΤΛ..ΘΕΛΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ. .ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΙΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΘΑ ΕΛΕΓΕ ΚΡΙΣΗ Κ ΔΕΝ ΗΡΕΜΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΥΤΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΙΚ(ΣΚΕΨΗ…ΗΡΕΜΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ….)..ΕΓΩ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΔΙΕΔΙΚΕΙ ΓΙΑΤΙ ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΩ ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ΑΚΡΑ…..ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΘΑ ΕΧΩ ..ΟΜΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΤΛ ΚΤΛ …ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΗΣ ΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΑΛΛΑ Κ ΟΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ Κ ΣΤΙΣ ΔΥΟ.?ΕΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η μία σας κόρη σίγουρα με αυτή τη συμπεριφορά της σας περνάει κάποιο μήνυμα όπως πιθανά ζήλεια, θυμός, φόβος, απογοήτευση κλπ. Επίσης στην ηλικία των 4,5 περίπου ετών, τα παιδιά αλλάζουν τις συμπεριφορές τους. Θα ήταν πολύ βοηθητικό να μαθαίνατε από τη Νηπιαγωγό εάν έχει αλλάξει κάτι στη συμπεριφορά της μικρής και στο Σχολικό πλαίσιο (ευελπιστούμε ότι βρίσκεται σε διαφορετική τάξη από την αδελφή της). Θα σας συστήναμε -για μία εκτενέστερη διερεύνηση των πιθανών δυσκολιών της κόρης σας – να συζητούσατε με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής, που θα έκρινε επίσης εάν θα υπήρχε κάποιος λόγος αξιολόγησης και του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
546. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου θα πάει Α Λυκείου τον Σεπτέμβριο. Το πρόβλημα που θεωρώ ότι αντιμετωπίζει είναι με τα γραπτά διαγωνίσματα. Ενώ η καθηγήτρια που τις κάνει ιδιαίτερα θεωρεί ότι είναι πολύ καλά προετοιμασμένη δεν γράφει καλά. Τι μπορεί να φταίει
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλοί είναι οι παράγοντες που μία έφηβη, ενώ είναι κατάλληλα προετοιμασμένη για τις εξετάσεις δεν τα καταφέρνει στη γραπτή εξέταση. Το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι το άγχος και η διαχείρισή του. Άλλοι παράγοντες μπορεί να είναι διάσπαση προσοχής, κάποια μαθησιακή δυσκολία (συμβαίνει συχνά σε άτομα με δυσλεξία), πιθανές δυσκολίες στη γραπτή επίδοση, πιθανές μεταγνωστικές δυσκολίες και επίσης πιθανές δυσκολίες στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Επειδή ο κύριος άξονας σκέψης βρίσκεται στη διαχείριση του άγχους (ιδίως εάν οι δυσκολίες αυτές δεν προϋπήρχαν και εντάθηκαν αυτή την περίοδο), είναι καλό να συζητήσετε πρώτα με Παιδοψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
547. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση έχω ένα παιδάκι 3 μισή χρόνων δεν μιλάει ακόμα λέει αρκετές λέξεις μικρές προτάσεις 2 η και ακόμα 3 λέξεων εγώ σαν μαμά τις περισσότερες φορές τον καταλαβαίνω τι θέλει να πει αν και μερικά πράγματα δεν τα λέει καθαρά σαν παιδάκι παίζει με τ αδερφή τ που είναι μικρότερη πάει εδώ κ ένα μήνα παιδικό παίζει γελάει χορεύει τραγουδάει όλα όσα κάνει ένα παιδάκι ακόμα όμως δεν έχει βγάλει τ πάνα δυσκολεύεται πολύ δεν μπορεί να κάνει τ ανάγκη του ούτε σ γιογιό ούτε σ τουαλέτα … κ όπως μ ενημερώνουν από τ παιδικό του έχει αδιαφορία προς τις δασκάλες του… πιστεύετε ότι μπορεί να έχει αυτισμό με τ παιδίατρο τ κάθε φορά που αναφέρω αυτό τ θέμα μ λέει να περιμένουμε κ ότι λογοθεραπεία μετά τ 4 καλύτερα εγώ όμως φοβάμαι για αυτισμό ….εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση αυτισμού ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα ο αυτισμός για να τον επικαλεστούμε με βάση τις περιγραφές σας. Ο αυτισμός περιλαμβάνει έναν συνδυασμό δυσκολιών στην κοινωνική επικοινωνία και την ακαμψία στη σκέψη και το συναίσθημα, μαζί με δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία. Στην ηλικία που βρίσκεται όμως το παιδί, θα πρέπει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ να γίνει μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακή/ό Παιδίατρο ή Παιδοψυχίατρο, γιατί δείχνει ότι αντιμετωπίζει μία αναπτυξιακή δυσκολία που τον επηρεάζει στην ομιλία, την κοινωνικοποίηση και την αυτοεξυπηρέτηση. Επίσης θα πρέπει να σας αναφέρουμε ότι δεν συμφωνούμε με την άποψη της έναρξης Λογοθεραπευτικής παρέμβασης στα 4 έτη, εάν υπάρχουν δυσκολίες στην ομιλία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης και Κοκμοτός Παναγιώτης, Λογοθεραπευτής, μέλος της εταιρείας
548. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Έχω 1 γιό 21 μηνώ κ μια κόρη 3 μηνών. Μας έχει προβληματίσει η καθυστέρηση λόγου του γιού μας. Περπάτησε περίπου 15 μηνών, πριν μπουσουλούσε..τώρα περπατά κ τρέχει άψογα. έχει καλή βλεμματική επαφή, είναι πολύ κοινωνικός κ χαρούμενος, παίζει κρυφτό κ κουκουτσα, φέρνει τα βιβλία του να του δείξουμε εικόνες, με φαγητό κ ύπνο δεν έχει θέμα. Δεν μιλά όμως λέει μόνο μπαμπά π μαμά σαν ηχολαλία πιο πολύ, τον ρωτάμε πως κάνει η αγελάδα λέει μμμμ, του λέμε να φέρει τη μπάλα, το κάνει. Μας απασχολούν τα εξής..δε δείχνει με το δείκτη αλλά με όλο το χέρι, του αρέσει ότι στρογγυλό πέσει στα χέρια του να το στριφογυρίζει κ δε γυρνά πάντα στο όνομά του..ο παιδίατρος μας είπε σε πρώτη φάση να μην ανησυχήσουμε, να τον πάμε παιδικό για να έχει πιο πολλά ερεθίσματα κ να επισκεφτούμε έναν Αναπτυξιολόγο. Ανησυχούμε πάρα πολύ για αυτισμό, είναι δυνατόν ενώ είναι 1 τόσο χαρούμενο κ κοινωνικό παιδάκι που λατρεύει τις βόλτες? ευχαριστώ για το χρόνο σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα ο αυτισμός για να τον επικαλεστούμε με βάση τις περιγραφές σας. Ο αυτισμός περιλαμβάνει έναν συνδυασμό δυσκολιών στην κοινωνική επικοινωνία και την ακαμψία στη σκέψη και το συναίσθημα, μαζί με δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία. Με βάση τα λεγόμενά σας, υπάρχει μία δυσκολία στην ωρίμανση του παιδιού και θα σας συστήναμε και εμείς την πιθανή αξιολόγηση του παιδιού από Αναπτυξιολόγο Παιδίατρο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
549. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα .. συγχαρητήρια για την βοήθεια που προσφέρετε. . Έχω ένα κοριτσάκι 16 μηνών και δουλεύω τους τελευταίους 4 μήνες . Αισθάνομαι πως έχω απομακρυνθεί από το παιδί και αισθάνομαι απαίσια που λείπω αλλά δεν έχω επιλογή να αφήσω την εργασία. Πως θα μπορούσα να το διαχειριστώ.? Αισθάνομαι κακιά μαμά ..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είμαστε σίγουροι πως εάν θα ήταν στο χέρι σας δεν θα επιλέγατε την εργασία αλλά να αφιερώσετε άπλετο χρόνο στο παιδί σας. Είναι δυστυχώς η δυσκολία κάθε εργαζόμενης μητέρας μικρού σε ηλικία μωρού. Εάν πάντως νομίζετε ότι αυτές οι σκέψεις σας πνίγουν, θα μπορούσατε να το συζητούσατε με μία Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για το πώς θα μπορούσατε να βελτιώσετε το χρόνο που περνάτε με το μωρό σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
550. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Θα ήθελα την βοήθεια σας στο εξής πρόβλημα. Έχω ένα αγοράκι 3 ετών και 3 μηνών. Τον Απρίλιο ξεκίνησε παιδικό σταθμό. Μέχρι τότε τον κρατούσαν εναλλάξ ανά εβδομάδα οι γιαγιάδες του. Από την αρχή του παιδικού και μέχρι και σήμερα δεν μας έδειξε ότι δεν θέλει να πηγαίνει. Στον παιδικό στις πρώτες εβδομάδες μας έλεγαν πως ήταν ζωηρός και δεν μπορούσε να βρει τον τρόπο ώστε να έρθει σε επαφή με τα υπόλοιπα παιδιά. Παράλληλα πως είναι πανέξυπνος και πως σε σχέση με άλλα παιδιά είναι πολύ προχωρημένος σε γνώσεις. Αρχίσαμε λοιπόν εντατικά να τον πηγαίνουμε σε παιδότοπους και παιδική χαρά. Ως μητέρα του άρχισα να βλέπω πως πήγαινε σιγά σιγά σε άλλα παιδάκια κυρίως κοριτσάκια και ζητούσε να παίξει μαζί τους. Άρα στα μάτια τα δικά μου έβλεπα ένα παιδί που άρχισε να μαθαίνει πως ζητάμε από κάποιον να παίξουμε και φυσικά το να μοιραζόμαστε τα παιχνίδια μας. Το πρόβλημα όμως με τον παιδικό σταθμό συνεχίζεται και πλέον δεν έχει να κάνει με το αν παίζει με άλλα παιδιά αλλά με την ζωηράδα του. Σε καθημερινή βάση με ενημερώνουν πως είναι άτακτος π.χ. ανεβαίνει στις καρέκλες, ανοίγει τις βρύσες… γενικά ότι δεν τον προλαβαίνουν από τις αταξίες. Εμείς ως οικογένεια που τον παρατηρούμε από την πλευρά μας δεν εντοπίζουμε αυτό το πρόβλημα στην διάσταση που μας το δίνουν οι δασκάλες του. Σίγουρα σαν παιδί θα κάνει την ζαβολιά του και ναι σίγουρα έχει αρκετό πείσμα, όμως σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει ούτε μέσα στο σπίτι, ούτε όταν βγούμε έξω αυτό που ακούω καθημερινά “τρέχουμε όλη μέρα πίσω του” ή “θέλει έναν άνθρωπο συνεχώς δίπλα του”. Ο προβληματισμός μου πλέον έχει να κάνει με το αν οι δασκάλες του υπερβάλουν ή πράγματι το πρόβλημα είναι τόσο έντονο, γιατί να γίνεται μόνο στο σχολείο. Όταν λέω στις δασκάλες του πως με εμάς δεν λειτουργεί έτσι μου απαντούν πως στον παιδότοπο δεν υπάρχουν κανόνες, στις κούνιες επίσης το ίδιο, στη θάλασσα παίζει και γιαυτό κάθεται ήρεμος, στην παράσταση του Καραγκιόζη που πήγαμε να δει του άρεσε και γιαυτό δεν κουνήθηκε από την καρέκλα του….. Ότι δραστηριότητα και να κάνει εκτός σχολείου μπορεί να είναι ήρεμος αλλά μέσα στην τάξη του δεν είναι…. Το τελευταίο που ήθελα να αναφέρω και συγνώμη αν σας έχω ήδη κουράσει είναι το εξής. Στο σχολείο του τον έχουν δαγκώσει δύο φορές και μάλιστα αρκετά δυνατά. Την πρώτη φορά όπως ενημερώθηκα το παιδί μου δεν έκανε τίποτα στο άλλο παιδί που τον δάγκωσε ούτε πριν το περιστατικό ούτε μετά το περιστατικό. Την δεύτερη φορά τον δάγκωσε ένα άλλο παιδάκι το οποίο ο δικός μου γιος το πείραζε και όπως μου είπε η δασκάλα του “το κοριτσάκι του τη φύλαγε του γιου σου επειδή δεν την άφηνε να παίξει”. Μετά το δάγκωμα πάλι ο γιος μου δεν αντέδρασε επιθετικά. Ως μάνα έχω την απορία, τι σημαίνει το “του τη φύλαγε” μεγαλώνουμε παιδιά που αν μας κάνει κάποιος κάτι πρέπει να ανταποδώσουμε; Και αφού το παιδί μου θέλει συνεχώς κάποιον δίπλα του πως κατάφεραν να τον δαγκώσουν τα άλλα παιδιά; Γενικά ακούω τις δασκάλες να λένε πως δεν υπακούει στους κανόνες και πρέπει να μάθει πως θα έχει και αντίστοιχες συνέπειες. Αυτό το ακολουθώ στο σπίτι. Όμως πως θα μπει στους κανόνες του σχολείου όταν την ώρα που κάνει την οποιαδήποτε αταξία μου λένε πως εκεί δεν υπάρχει κάποια “τιμωρία’; Τις τελευταίες 10 μέρες στο σπίτι ακολούθησα μία ακόμη πιο έντονη πίεση στο παιδί σε σχέση με το τι δεν πρέπει να κάνουμε σχολείο. Τελικά χθες με ενημέρωσαν πως ήταν τόσο ζωηρός όσο ποτέ από όλες τις απόψεις. Μήπως αυτή η πίεση έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα; Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και περιμένω την πολύτιμη απάντηση σας. Με εκτίμηση,
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Κατανοούμε πως είστε θυμωμένη με τις Νηπιαγωγούς όσον αφορά τις παρατηρήσεις που σας κάνουν για το παιδί. Προφανώς αναφέρουν κάποιες δυσκολίες πιθανά στους εξής τομείς : (1). Πώς να ενταχθεί κοινωνικά σε πλαίσιο που περιλαμβάνει κανόνες και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με σταθερά παιδιά – συμμαθητές. (2). Πώς να επικοινωνήσει λειτουργικά. (3). Πώς να ελέγξει την υπερκινητική και παρορμητική του διάθεση και πιθανά -όπως αναφέρετε και εσείς- το πείσμα του. (4). Πώς να χειριστεί πιθανά αρνητικά συναισθήματα. (5). Πώς να δεχτεί κανόνες από άλλο άτομο πλην της οικογενείας του. Ιδίως οι 3 πρώτοι παράγοντες, θα ήταν καλό να αξιολογηθούν από κάποιον ειδικό, ώστε να γινόταν μία επικοινωνία και με τις εκπαιδευτικούς για να διαπιστωθεί εάν το παιδί αντιμετωπίζει ή όχι κάποια αναπτυξιακή δυσκολία. Οι ειδικοί που θα μπορούσαν να το κάνουν είναι Παιδίατρος Αναπτυξιολόγος, ή Παιδοψυχίατρος, ή Λογοθεραπευτής για τα επικοινωνιακά του ή Εργοθεραπευτής για τη διαχείριση πιθανής υπερκινητικότητας. Θα σας συμβουλεύαμε να πραγματοποιήσετε μία αξιολόγηση, ώστε να μην χρειάζεται να βρίσκεστε εσείς σε μία πιθανή ένταση με τις εκπαιδευτικούς, αλλά να υπάρξει συνεννόηση με κάποιον ειδικό, που ταυτόχρονα θα συμβουλέψει και εσάς για τρόπους διαχείρισης πιθανά ανεπιθύμητων συμπεριφορών του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
551. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας.! Έχω ένα αγοράκι 21 μηνών που λέει πολλές λέξεις αλλά τις κόβει τις λεξούλες στη μέση..π.χ λέει το μαμά (μα) μπαμπά (μπα) παππού (πα)..και ούτω καθεξής…από τις μεγαλύτερες λέξεις π.χ ελέφαντας μπορεί να πει το (ντα). και πάρα πολλές άλλες.. ότι του λες το λέει αλλά μόνο μια συλλαβή. αυτή που του είναι πιο εύκολη… κάνει πρόταση όπως: μα κα.(μαμά κάτω) και δείχνει τα πάντα. Δεν μπορεί να πει όμως ούτε μια λέξη ολόκληρη εκτός από το ( μπλε ). Έχω επηρεαστεί από τους γύρω που μου λένε ότι δεν μιλάει ακόμα ε? Η ερώτηση είναι… θεωρείται ότι μιλάει έστω και αυτά τα μισά που λέει?.δεύτερον.. είναι φυσιολογικό? Ξέρω παιδάκια που λένε λιγότερες λεξούλες από το γιό μου αλλά ολόκληρες… θεωρείται ότι θα φτιάξει αυτό η είναι κάτι που πρέπει να κοιτάξω? Σας ευχαριστώ πολύ!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδάκι σας εμφανώς έχει ομιλία καθώς Και γλώσσα (γνωρίζει και χρησιμοποιεί λεξιλόγιο). Αυτό στο οποίο υστερεί βάση των συνομηλίκων του είναι στη καταληπτότητα της ομιλίας του λόγω της μειωμένης ικανότητας συνδυασμού συλλαβών σε λέξεις που εμφανίζει. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να παρακολουθείτε και αν αφού κλείσει τα δύο δεν έχει βελτιωθεί θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον Αναπτυξιολόγο παιδίατρο και λογοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Παναγιώτης Κοκμοτος, Λογοθεραπευτής MSc, Μέλος Εταιρείας Προσέγγιση
552. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα! Πρώτη φορά ” έπεσα πάνω” στη σελίδα σας και μου έδωσε ελπίδα! Ο γιος μου, 5,5 χρόνων, παραπονιέται ότι τον σπρώχνουν, τον κοροϊδεύουν, δεν του δίνουν σημασία κλπ. Το έχω δει να συμβαίνει στα διαλείμματα και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Κάποιες φορές πιστεύω πως γίνεται πάνω στο παιχνίδι, ενώ άλλες επαναλαμβάνονται συχνά και με άσχημο τρόπο από συγκεκριμένα παιδιά. Ενώ θέλει να παίξει, τον ενοχλούν οι πολλές χειρονομίες και το παίρνει κατάκαρδα. Δε θέλει να πηγαίνει στο σχολείο. Οι δασκάλες υποτιμούν το γεγονός, με συμπεριφορά του τύπου ” δε βαριέσαι, παιδιά είναι”..τι θα μπορούσαμε να κάνουμε; Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά οφείλουμε να ακούσουμε τα παράπονα του παιδιού σας και να σας ζητήσουμε να μη βιαστείτε να αναιρέσετε αυτά που αισθάνεται και να τα ακούσετε προσεκτικά. Αλλά ταυτόχρονα και να αναρωτηθούμε τι πραγματικά συμβαίνει : Σας αναφέρουμε κάποιες πιθανότητες που θα θέλαμε να σκεφτείτε: (Α). Μήπως είναι λίγο αδέξιος και δυσκολεύεται να ενταχθεί καλά στο κινητικό –όπως αναμένεται για την ηλικία και των άλλων παιδιών- παιχνίδι των παιδιών της ηλικίας του ; (Β). Μήπως δυσκολεύεται στην κοινωνική επικοινωνιακότητα, οπότε και να “διαπραγματευτεί” με τα άλλα παιδιά το “πλαίσιο της κοινωνικής τους συνδιαλλαγής” ; (Γ). Μήπως δυσκολεύεται στην σκέψη του και την ευελιξία του με αποτέλεσμα να πέφτει ξανά και ξανά “θύμα” των ανεπιθύμητων από τα άλλα παιδιά συμπεριφορών και να μην μπορεί να κάνει κάτι ; (Δ). Μήπως έχει χαμηλή αυτό-εικόνα με αποτέλεσμα να μην έχει “κρατήματα” για να αντιμετωπίσει πιθανές ανεπιθύμητες συμπεριφορές των συνομηλίκων ; (Ε). Μήπως πέφτει θύμα bulling (“επίδειξη ισχύος ισχυρότερου προς πιο αδύναμο) γιατί το παιδί σας είναι πραγματικά “αδύναμο” κάπου ; Θα είχαμε και άλλα ερωτήματα για το κατά πόσο αυτό πραγματικά ισχύει ή εάν το παιδί επιθυμεί να προκαλέσει την προσοχή σας, αλλά με βάση τα λεγόμενά σας το έχετε διαπιστώσει και εσείς να συμβαίνει. Θα σας συστήναμε πάντως -με βάση και τα παράπονα του γιου σας- να συζητούσατε διεξοδικότερα με την εκπαιδευτικό και να της ζητούσατε να έχει μία πιο προσεκτική “ματιά” στο γιο σας γιατί -για κάποιους από τους παραπάνω λόγους- δυσκολεύεται να διαχειριστεί όλο το ζήτημα και αισθάνεται “out of the box”. Ταυτόχρονα θα σας συστήναμε –εάν επιμένουν οι δυσκολίες- μία εκτίμηση του παιδιού σας αρχικά από Εργοθεραπευτή ή Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο, αφού προηγουμένων δίνατε ένα αναλυτικό ιστορικό του παιδιού σας (κάτι που και εμείς δεν γνωρίζουμε) για την εκτίμηση του δυναμικού του παιδιού σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
553. ΕΡΩΤΗΣΗ: κ. Αλεξάνδρου, Καλημέρα! Είμαι Εργοθεραπεύτρια και θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση σχετικά με ένα παιδί 6 ετών (θα φοιτήσει στην Α δημοτικού το Σεπτέμβριο) που ξαφνικά παρουσίασε ένα φαινόμενο που προηγουμένως τουλάχιστον στις δικές μου συνεδρίες δεν είχε παρουσιάσει. Ενώ χρησιμοποιούσε το αριστερό χέρι για τις δραστηριότητες γραφής/ ζωγραφικής, ψαλίδι/ χρήση πιρουνιού κλπ μία μέρα στη συνεδρία μας μου είπε πως του αρέσει να γράφει και με τα δύο χέρια. Όταν τον έβαλα να γράψει το όνομά του καθρέπτισε τα γράμματα, πράγμα που δεν είχε κάνει ποτέ με το αριστερό. Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό; Επίσης ως κυρίαρχο πόδι έχει το δεξί. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλά παιδιά δοκιμάζουν κάποια στιγμή να γράψουν με το μη κυρίαρχο χέρι τους –ιδίως όταν είναι Αχειρα-. Αυτό συμβαίνει για πολλούς πιθανούς λόγους: (α) κοινωνικούς (σύγκριση με συμμαθητές όπου συνήθως γράφουν με το αντίθετο από το παιδί χέρι), (β) συναισθηματικούς (να τους δώσουν σημασία ή να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο ή να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης), (γ) απλής αισθητικοκινητικής δοκιμής κατά την αμφίπλευρη ωρίμανση (πώς είναι να γράφεις με το “άλλο” χέρι) ή (δ) περιβαλλοντικής (κάποιο παιδί με γραφή με το Δ χέρι κάθισε από την αριστερή πλευρά του παιδιού και το ενόχλησε, οπότε δοκίμασε το άλλο χέρι). Αυτή η προσπάθεια των παιδιών, ως αναμενόμενο έχει σοβαρότατη πιθανότητα να εμφανίσουν καθρεπτισμούς. Εμείς σταθερά και απλά εξηγούμε πως κάθε παιδί διαλέγει ένα χεράκι για να γράφει και να κόβει και για τον συγκεκριμένο παιδί το πιο “ικανό” (ποτέ μη χρησιμοποιήσετε τη λέξη “καλό”), είναι το …… χέρι. Δεν βρίσκω κάποιο λόγο ανησυχίας εάν εμείς είμαστε σταθεροί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
554. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. έχω ένα αγοράκι 2.5 χρονων. από την βράδυ της ανάστασης που το πήραμε μαζί στην εκκλησία και είδε πυροτεχνήματα, καμπάνες παπάδες (ενώ μέχρι τότε δεν είχε κανένα απολύτως θέμα) περνάμε πολύ δύσκολα στην καθημερινότητα μας. όταν πλησιάζουμε εκκλησία κλαίει και θέλει να φύγουμε. όταν έχει αέρα το ίδιο, στις κούνιες όταν βλέπει παιδάκια και ειδικά όταν πάνε να τον πλησιάσουν κολλάει πάνω κλαίει και θέλει να φύγουμε. με τους θορύβους τους δυνατούς το ίδιο. όλα αυτά από εκείνο το βράδυ. τι μου προτείνετε? ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Στη ηλικία των 18 μηνών έως τους 36 μηνών, ένα τυχαίο “θεαματικό και πιθανά τραυματικό αιφνίδιο γεγονός” μπορεί να πυροδοτήσει τόσο άγχος όσο και αισθητηριακή αποδιοργάνωση σε ένα παιδί. Διεθνώς αυτό καλείται ως “pulling the trigger” ερέθισμα και όχι αυτή καθεαυτή η εμπειρία. Είναι δηλαδή η αφορμή και όχι η αιτία. Απλούστερα, το παιδί θα εμφάνιζε πιθανά ίδια συμπεριφορά και με κάποια άλλη αντίστοιχη “έκπληξη” (πχ κάποια παιδιά το εμφανίζουν στο απότομο πέταγμα των περιστεριών στο Σύνταγμα ή από ένα απότομο βρόντημα της πόρτας ή από μία διακοπή ρεύματος). Αυτό γίνεται γιατί αυτές οι αντιδράσεις έρχονται από το νευρο-αισθητηριακό προγραμματισμό σε αυτά τα συστήματα και όχι από κάποια σκέψη ή συμπεριφορά. Θα σας συστήναμε να απευθυνθείτε αρχικά σε έναν Εργοθεραπευτή εξειδικευμένο στη μέθοδο αισθητηριακής ολοκλήρωσης όπου μέσα από συνάντηση του μαζί σας, λήψης αναλυτικού ιστορικού, συμπλήρωσης εξειδικευμένων ερωτηματολογίων και αξιολόγησης του παιδιού σας θα σας έδινε τις προτάσεις του για την αντιμετώπιση αυτών των δυσκολιών. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
555. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα σας παρακαλώ πολύ θα ήθελα να με βοηθήσετε πως μπορώ να χειριστώ ένα θέμα που μου έχει προκύψει. Η μεγάλη μου κόρη ηλικία 6 ετών (από Σεπτέμβριο θα πάει πρώτη δημοτικού) έχει αρχίσει περίπου 4-5 μήνες και σε ανύποπτη στιγμή ανοιγοκλείνει τα μάτια σαν τικ. Σας ενημερώνω ότι πριν ένα χρόνο έβαλε γυαλιά διότι ανακαλύψαμε ότι έχει υπερμετρωπία σχεδόν 8 βαθμούς. Σε ερώτηση που έκανα στην οφθαλμίατρο μήπως την ενοχλούν τα μάτια γιαυτό και το κάνει μου είπε ότι δεν έχει σχέση. Άλλοι πάλι μου λένε μήπως είναι ζήλια λόγω της μικρότερης δύο ετών αδελφή της. Παρακαλώ πείτε μου πως μπορώ να το χειριστώ. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση αυτά που αναφέρετε, η συγκεκριμένη συμπεριφορά παραπέμπει σε πιθανό τικ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι. Αυτό μπορεί να το διαφοροδιαγνώσει ένας / μία Παιδοψυχίατρος ή Παιδο-Νευρολόγος. Τα παιδιά πάντως με τικ, συνήθως δυσκολεύονται και στη συναισθητική τους αυτορρύθμιση (παρορμητικά παιδιά ή με άγχος), την οργάνωση της συγκέντρωσης προσοχής και πιθανά τον κινητικό συντονισμό. Θα συμφωνήσουμε με την άποψη της Οφθαλμιάτρου, αλλά πιθανά να χρειαζόταν και μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακό Οπτομέτρη. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
556. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχω ένα αγοράκι 4 χρονών και 8 μηνών. Είναι ένα αρκετά ζωηρό παιδί και έχει τα ξεσπάσματα του. Ένα από αυτά που με ανησυχεί είναι που βγάζει κραυγές όταν παίζει κάνοντας διάφορους παιδικού ήρωες. Επίσης του μιλάμε πολλές φορές και μας αγνοεί τελείως κάνοντας πως δεν ακούει. Στο σχολείο είναι και εκεί ζωηρός αλλά η κυρία του μας λέει ότι την ακούει. Ορισμένες φορές γίνεται επιθετικός με ορισμένα παιδιά και πιάνονται στα χέρια οπότε τον έχω συνέχεια από κοντά γιατί φοβάμαι μην γίνει κάτι. Πιστεύεται ότι πρέπει να επισκεφτούμε κάποιον ιδικό? Σας ευχαριστώ πολύ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα παιδί που έχει την ανάγκη να λειτουργεί πολύ έντονα (ζωηρό παιδί, με ξεσπάσματα, βγάζει κραυγές, επιθετικότητα, παρόρμηση). Με βάση λοιπόν αυτά που αναφέρετε, η απάντησή μας είναι ξεκάθαρα ότι το παιδί θα χρειαζόταν να παραπεμφθεί σε κάποιον ειδικό! Ειδικότητες που θα σας προτείναμε : Αναπτυξιακός/η Παιδίατρος, Παιδοψυχίατρος, Παιδονευρολόγος, Παιδιατρικός Εργοθεραπευτής, Παιδοψυχολόγος. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
557. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Σας διαβάζω και μου αρέσει ο τρόπος που απαντάτε και διαχειρίζεστε τις αγωνίες των γονιών, γι αυτό και θέλησα να σας εκφράσω τις ανησυχίες μου σε σχέση με την κορούλα μου. Είναι 34 μηνών , ένα παιδί πολύ γλυκό με πλούσιο λεξιλόγιο ,που ξεκίνησε πολύ νωρίς , με σπουδαία αντιληπτική ικανότητα πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία της. Ξέρει πάρα πολλά πράγματα για την ηλικία της όπως την αλφαβήτα , τα χρώματα , τα σχήματα , τους αριθμούς μετράει μέχρι το 20. Της αρέσουν πάρα πολύ τα παραμύθια και γενικότερα τα βιβλία, καθώς της διάβαζα με το που γυρίσαμε από το μαιευτήριο στο σπίτι. Ξέρει όλα τα παραμύθια απέξω και μας διορθώνει όταν κάνουμε κάποιο λάθος κατά την αφήγηση τους. Ξέρει πολλά τραγούδια και της αρέσει πολύ η μουσική και όλα τα μουσικά όργανα και έχει έμφυτο μέσα της τον ρυθμό.(την έχω γράψει από 2ετών σε μουσικό σχολείο). Έχει πολλή φαντασία στο παιχνίδι της και παίζει όμορφα με πολλά παιχνίδια (παζλ, κατασκευές, παιχνίδια ρόλων). Η ανησυχία μου είναι ότι ενώ είναι ένα αρκετά κοινωνικό παιδάκι, όταν βρισκόμαστε σε παιδότοπο ή σε παιδική χαρά δείχνει να μην απολαμβάνει την παρέα των άλλων παιδιών και προτιμά να παίζει μόνη της παρά μαζί τους. Είναι διστακτική και γενικότερα δείχνει να φοβάται όταν αυτά ουρλιάζουν τρέχοντας και αρκετές φορές έχει βάλει τα κλάματα και τρέχει στην αγκαλιά μου. Αντίθετα με τα παιδάκια στον φιλικό μας κύκλο κυρίως 2 αγοράκια ίδιας περίπου ηλικίας δεν έχει πρόβλημα και παίζει μαζί τους. Επίσης είναι πολύ ευαίσθητη και όταν ακούσει ένα μωράκι να κλαίει, μπορεί να βάλει και αυτή τα κλάματα. Το έχω συζητήσει με την παιδίατρό μας και με καθησυχάζει λέγοντας πως αυτό είναι της ηλικίας, αλλά θα ήθελα κα την γνώμη σας ως ειδικού. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο σας
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα ικανότερο της ηλικίας του παιδί από τη μία, αλλά προφανώς διστακτικού παιδιού σε χώρους που περιλαμβάνουν πολλά ερεθίσματα κινητικής απαίτησης και απαίτησης αυτό-προστασίας και αυτό-διαχείρισης λόγω των πολλών παιδιών που κινούνται συνεχώς. Ταυτόχρονα αναφέρεστε σε έντονη αισθητηριακή αντίδραση σε ερεθίσματα έντονα ή ξαφνικά (αιφνίδια). Πιθανώς αυτός να είναι ο λόγος που κλαίει όταν ακούει κλάματα (αν και όπως σωστά είπε η Παιδίατρός σας, αυτό συμβαίνει συχνά και σε παιδιά χωρίς κάποια ιδιαιτερότητα σε αυτή την ηλικία). Θα σας προτείναμε αρχικά να συζητούσατε με έναν Εργοθεραπευτή εξειδικευμένο στην μέθοδο αισθητηριακής ολοκλήρωσης για αυτές τις “ιδιαιτερότητες” στην επεξεργασία των κινητικών, ακουστικών και πιθανά απτικών και οπτικών ερεθισμάτων. Μετά από αναλυτική συζήτηση, λήψη ιστορικού του παιδιού, συμπλήρωσης εξειδικευμένων ερωτηματολογίων και πιθανής αξιολόγησης του παιδιού σας, θα σας πρότεινε τι θα ήταν καλό να κάνετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
558. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, έχω δυο παιδιά 7 ετών και 2 ετών αγόρια!!! Προβληματίζομαι με τον μεγαλύτερο γιο μου έχει έναν ουδέτερο χαρακτήρα έχει στοιχεία αγοριού αλλά μου βγάζει και στοιχεία θηλυκού. Επίσης κλείνεται στο σπίτι και αρνείται να παίξει με συνομηλίκους του! Προτιμά να παίζει με κορίτσια στην αυλή του σπιτιού μας από το να βρεθεί με αγόρια της ηλικίας του στο πάρκο!!!Του προτείνω να πάει στο πάρκο και αρνείται λέγοντας μου διάφορες δικαιολογίες!!!Στο σπίτι βλέπει ως συνήθως ποδόσφαιρο και μπάσκετ στην τηλεόραση! Θέλω βοήθεια στο να καταλάβω το λόγο που πρέπει να είμαι κι εγώ στο σημείο που θα παίξει ενώ όλα τα παιδιά τις περιοχής επειδή ζούμε σε επαρχία πηγαίνουν μόνα τους χωρίς τις μητέρες τους!! Ευχαριστώ πολύ!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα παιδί που είναι σημαντικά άτολμο κοινωνικά και με πιθανή χαμηλή αυτοπεποίθηση. Χρησιμοποιείτε έναν “βαρύ” θα λέγαμε χαρακτηρισμό για το παιδί σας : Ότι έχει εκτός από “στοιχεία αγοριού” και “στοιχεία θηλυκού” (πολύ βαρείς και θα λέγαμε επικίνδυνοι όροι για παιδί 7 ετών). Το παιδί σας αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια να παίζει στην αυλή του σπιτιού του προφανώς και πιθανότατα επειδή κάτι το δυσκολεύει να εκτεθεί σε πιο “ανοιχτά” κοινωνικά περιβάλλοντα (για αυτό το λόγο επιθυμεί την παρουσία σας σε αυτά τα περιβάλλοντα). Επίσης προτιμάει να παίζει με κορίτσια γιατί το παιχνίδι τους έχει σημαντικές διαφορές από αυτές των αγοριών (τα κορίτσια είναι λιγότερο ανταγωνιστικά και λιγότερο πιθανά βίαια και απρόβλεπτα, προτιμούν προβολικά παιχνίδια και να μιλούν από το να ενασχοληθούν με κινητικά και έχουν πιο “ασφαλή και γλυκά” συναισθήματα από τα αντίστοιχα των αγοριών). Αυτές οι δυσκολίες που περιγράφετε για το γιο σας πολύ συχνά εμφανίζονται σε παιδιά με Αναπτυξιακές δυσκολίες όπως : Δυσκολίες κοινωνικής επικοινωνιακότητας, αδεξιότητα, δυσκολίες πολύ-αισθητηριακής επεξεργασίας, δυσκολίες κατανόησης. Θα σας προτείναμε μία αξιολόγηση του παιδιού από κάποιον ειδικό (Εργοθεραπευτή, Παιδοψυχολόγο, Παιδοψυχίατρο) για να σας εξηγήσουν τις αντίστοιχες δυσκολίες και να σας πουν εάν αυτές παραπέμπουν σε κάποια αναπτυξιακή δυσκολία του παιδιού -πιθανότατα υπάρχει-. Μέχρι τότε, θα σας ζητούσαμε να μην προχωράτε σε χαρακτηρισμούς (“θηλυκή και αγορίστικη συμπεριφορά”) μπροστά στο παιδί, ακόμα και εάν μιλάτε για αυτή τη συμπεριφορά σε τρίτο άτομο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
559. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, θα ήθελα την συμβουλή σας σχετικά με τον γιο μου. Είναι 23 μηνών και δεν μιλάει καθόλου. Λέει μόνο μαμά όταν με ψάχνει (όχι πάντα) ή όταν του πουν να με φωνάξει. Λέει 5-6 ήχους από ζωάκια και τίποτα άλλο. Γενικά μας δείχνει τι θέλει, έχει πολύ καλή επικοινωνία μαζί μας, μας καταλαβαίνει τι του ζητάμε κ εκτελεί εντολές. Ο παιδίατρος που τον εξέτασε πριν 20 μέρες, μου πρότεινε να περιμένω μέχρι τα 2,5 γιατί δεν βλέπει κάτι , δηλ κ βλεμματική επαφή έχει, κ τον επεξεργαζόταν κλπ. Εγώ ανησυχώ όμως , να σημειώσω πως έχω παρατηρήσει τα ζωάκια που λέει τα λέει με τον δικό του τρόπο, δηλ.: το σκυλάκι αντί για γαβ το λέει αβ, τη γατούλα τη λέει άου αντί για νιάου, τον κοτούλα την κάνει κα κα κα και τέλος όταν καίει κάτι το γάλα του πχ μου το λέει κχχχχ. Γνωρίζω πως στην ηλικία του θα έπρεπε να λέει πολύ περισσότερες λέξεις, εσείς θεωρείτε πως πρέπει να περιμένω; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σωστά αναφέρετε ότι η ομιλία του παιδιού σας είναι πίσω καθώς ένα παιδί σχεδόν 2 ετών πρέπει να συνδυάζει 2 λέξεις σε φράση και να έχει ένα λεξιλόγιο αρκετά εμπλουτισμένο (πολύ μεγαλύτερο από 60 λέξεις). Θα ήταν καλό αφού το παιδί κλείσει τα δυο (λίγο μετά το καλοκαίρι δηλαδή) να το αξιολογήσει ένας λογοθεραπευτής. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Κοκμοτός Παναγιώτης, Λογοθεραπευτής και μέλος της Εταιρείας Προσέγγιση
560. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα! Έχω ένα γιο 8 χρονών και αντιμετωπίζει πρόβλημα με τα παιδιά μιας καλής μου φίλης. Ο ένας είναι συμμαθητής του και ο άλλος είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος. Ο μεγαλύτερος ποτέ δεν έδειξε ιδιαίτερη συμπάθεια στον δικό μου αλλά τις τελευταίες ημέρες τον πειράζει, τον κοροϊδεύει, τον απειλεί μαζί με έναν ακόμα φίλο του και ο δικός μου δεν μιλάει. Όταν είπα κάτι στη μητέρα είπε ότι το παιδί της δεν τα κάνει αυτά και να ψάξω το δικό μου ότι λέει ψέματα. Είναι ελαφρώς επιθετική Όταν πάω να της αναφέρω κάτι και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Φυσικά τα παιδιά της δεν παραδέχονται ποτέ τίποτα και μάλιστα λένε ότι ο δικός μου τους πειράζει. Είναι πολλά τα γεγονότα που θα μπορούσα να αναφέρω. Όπως σε μια πρόσφατη εκδρομή συνεχώς τον πείραζαν και Όταν εκείνος αντέδρασε φωνάξανε τη δασκάλα του λέγοντας της ότι τους έβριζε και τους χτύπαγε. Η δασκάλα νομίζω κατάλαβε ότι δεν ήταν αλήθεια και τους έκανε παρατήρηση. Στη μητέρα τους όμως είπαν ότι τους χτύπησε και ότι η δασκάλα τον μάλωσε. Ευχαριστώ για το χρόνο σας!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η σχέση των παιδιών μεταξύ τους είναι πάντα ιδιαίτερη και ξεχωριστή. Πολλές φορές οι ενήλικες δυσκολευόμαστε να τις κατανοήσουμε και ανησυχούμε υπερβολικά. Άλλες φορές έχουμε δίκιο που ανησυχούμε αλλά δυσκολευόμαστε στην λύση!!Στην σχέση με τον γιο σας και τους φίλους του φαίνεται ότι υπάρχει μια δυσκολία επικοινωνίας. Το ίδιο θα έλεγα και για τους ενήλικες. Βέβαια δεν είναι σαφές από το μήνυμα σας αν ο γιος σας δυσφορεί ή όχι. Παρόλα αυτά κι εφόσον συνεχίζετε να κάνετε παρέα όλοι μαζί μια προσπάθεια για ανοιχτή συζήτηση χωρίς κατηγορίες θα ήταν απαραίτητη. Επίσης βοηθήστε τον γιο σας να κατανοήσει ότι δεν χρειάζεται να υπόκεινται σε όλη αυτή την κατάσταση κι ότι χρειάζεται να αντιδρά. Είναι ευκαιρία να συζητήσετε με τον γιο σας για τις σχέσεις και για τα όρια που χρειάζεται να βάζει κι ο ίδιος. Προσπαθήστε να δείξετε κατανόηση στον τρόπο του και απλώς προτείνετε του εναλλακτικές . Ρωτήστε το τι θα ήθελε από εσάς. Κυρίως όμως διαχωρίστε την δική σας ανησυχία από την δική του. Αν πάλι σας προβληματίζει κάτι παραπάνω στις αντιδράσεις του γιου σας ή στον τρόπο που χειρίζεται τις σχέσεις θα ήταν κάλο να κάνετε ένα ραντεβού με κάποιον ειδικό για πιο εξατομικευμένες οδηγίες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βασιλική Βουρλιόγκα, Ψυχολόγος, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
561. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχουμε ένα παιδάκι 3 χρόνων κ πρόσφατα αποκτήσαμε κ νέο μωράκι .ο γιος μας αν και δείχνει να αγαπάει πολύ την αδερφή του, τη φροντίζει ,ασχολείται μαζί της κλπ έχει αλλάξει συμπεριφορά κ μας στεναχωρεί πολύ που αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του που μέχρι πρότινος ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστος. Ήταν και είναι κάποιες φορές ένα χαμογελαστό ,ευγενικό κοινωνικό και ευφυές παιδί. Δεν είχε περάσει ποτέ τάντρουμ, δεν είχε χρειαστεί ποτέ να τον μαλώσουμε με συζήτηση τα αντιμετωπίζαμε όλα. Από όταν όμως έγινε το μωρό περίπου 3 μηνών ,άλλαξε ,έχει γίνει λίγο αντικοινωνικός ,κάποιες φορές αγενής, περνάει ταντρουμς για ανούσιους λόγους ,βγάζει ιδιοτροπίες κλπ. Κατανοούμε ότι είναι μεγάλη η αλλαγή για τον ίδιο αν κ προσπαθούμε κ αφιερώνουμε πάρα πολύ χρόνο στον ίδιο. Απλώς στιγμιαία αγχωνόμαστε για την παράξενη συμπεριφορά του και λυπούμαστε που αλλοιώθηκε ο αξιοζήλευτος πραγματικά χαρακτήρας του. Θεωρείτε τα παραπάνω φυσιολογικές αντιδράσεις; πιστεύετε ότι θα επανέλθει πάλι ο “χαμένος “του εαυτός; από Σεπτέμβρη θα ξεκινήσει και παιδικό σταθμό .θα του κάνει καλό ή θα πέσει κ η προσαρμογή στη τεταμένη ψυχική του κατάσταση; Ευχαριστούμε
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Να σας ζήσει τόσο το μωράκι όσο κι ο γιος σας. Ο ερχομός ενός μωρού στην οικογένεια σηματοδοτεί μια σειρά από αλλαγές στην οικογενειακή ισορροπία. Χρειάζεται να βλέπετε εσείς οι ενήλικες αυτές τις αλλαγές με ψυχραιμία. Σαφώς και χρειάζεται χρόνος και σίγουρα θα επανέλθουν οι ισορροπίες. Αυτό που περιγράφετε θα λέγαμε ότι είναι άγχος κι ανησυχία του γιου σας τα οποία δυσκολεύεται να διαχειριστεί. Αναγνωρίστε του ότι το κατανοείτε και ότι κι εσάς επηρεάζουν όλες οι αλλαγές στο σπίτι άλλα θα βρείτε μια λύση και ότι όλα θα πάνε καλά. Αναγνωρίστε του ότι είναι φυσιολογικό να αισθάνεται ανησυχία κι ότι είστε δίπλα του. Χρειάζεται σταθερότητα και συνέπεια από τους ενήλικες τόσο στο να δείξετε κατανόηση όσο και στο να του δείξετε τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων του. Αποφύγετε τις υπερβολές, πχ. δεν χρειάζεται να περνάτε παραπάνω χρόνο με τον γιο σας, άλλα τον ίδιο όπως και πριν, αρκεί να νιώθει ότι είστε αφοσιωμένοι εκείνη την ώρα σε αυτόν. Επίσης χρειάζεται να έχει ρόλους απέναντι στο μωρό άλλα πάλι χωρίς υπερβολές. Επίσης δώστε του την ευκαιρία να χαλαρώνει περισσότερο με δραστηριότητες που του άρεσαν. Τέλος μιλήστε μέσα από τα παραμύθια….υπάρχουν στην αγορά πολλά παραμύθια σε σχέση με το άγχος και την ανησυχία. Αν πάλι προσπαθείτε με συνέπεια και σταθερότητα τα παραπάνω άλλα ο γιος σας δυσκολεύεται ίσως θα ήταν καλό να επισκεφθείτε κάποιον ειδικό για πιο εξατομικευμένες οδηγίες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βασιλική Βουρλιόγκα, Ψυχολόγος, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
562. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Η κόρη μου είναι 4 ετών και δύο μηνών. Από δύο ετών περίπου παίζει πάρα πολύ με καλαμάκια ενώ έχει πολλά άλλα παιχνίδια πχ κούκλες ή ζωάκια. Το παιχνίδι της με τα καλαμάκια είναι πολύ δημιουργικό και με φαντασία. Δίνει ρόλους στα καλαμάκια, όπου συνήθως τα μπλε καλαμάκια είναι αγόρια και τα ροζ κορίτσια. Επίσης τα τσακίζει με διάφορους τρόπους ή τους φοράει παπουτσάκια. Όταν βλέπει κάποιο παιδικό στην τηλεόραση κρατάει καλαμάκια και δίνει στο κάθε καλαμάκι κάποιον ρόλο με βάση αυτά που συμβαίνουν στο παιδικό. Μετά κάνει διαλόγους όπου τα καλαμάκια τσακώνονται ή είναι φίλοι ή παντρεύονται και γενικά αναπαριστά διάφορα σενάρια. Το καλό είναι ότι υπάρχει σενάριο και διάλογοι και θεωρώ ότι το παιχνίδι της είναι δημιουργικό, με δομή και έχει φαντασία. Από την άλλη δεν ξέρω μήπως αυτή η προσκόλληση που έχει με το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι ανησυχητική. Επίσης μπορεί να παίζει με τον τρόπο αυτόν για πολλή ώρα. Καμιά φορά εάν μπω μέσα την ώρα που παίζει δείχνει να ντρέπεται αλλά εάν την ρωτήσω τι κάνει μπορεί να μοιραστεί και να μου δώσει κάποιο καλαμάκι να παίξουμε μαζί. Κατά τα λοιπά είναι ένα παιδί που ποτέ δεν είχε εξάρτηση από άλλα αντικείμενα πχ ποτέ δεν πήρε πιπίλα, δεν έβαλε το δάχτυλο στο στόμα, δεν είχε αρκουδάκι, κουβερτούλα για παρηγοριά. Αναρωτιέμαι εάν αυτή η συμπεριφορά είναι φυσιολογική ή εάν θεωρείται ηχολαλία. Ευχαριστώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα μάλλον άκαμπτο ενδιαφέρον της κόρης σας σε παιχνίδια με συγκεκριμένο υλικό (καλαμάκια), το οποίο όμως πλουραλίζεται και εμπλουτίζεται. Αυτό διαφοροποιεί αρκετά το έμμονο ή “στερεοτυπικό” παιχνίδι που επιδεικνύουν πολλά παιδιά με πιθανές Νευρο-Αναπτυξιακές δυσκολίες από τα τυπικώς εξελισσόμενα παιδιά. Από την άλλη, αναφέρετε ότι το παιδί σας δείχνει αυξημένη ντροπαλότητα όταν εμπλέκεται με το συγκεκριμένο παιχνίδι (σαν να αισθάνεται κάποια ενοχή). Η “ενοχή” δεν είναι εγγενής. Καλλιεργείται από το περιβάλλον του παιδιού. Το παιδί θέλει να παίζει με συγκεκριμένο τρόπο, αλλά αισθάνεται ότι κάποιο/α αγαπημένο/α του άτομο/α το απαγορεύουν. Παίζει ΚΡΙΣΜΟΤΑΤΟ ρόλο το τι σας αναφέρει το εκπαιδευτικό πλαίσιο (προφανώς παιδικός σταθμός) για την ικανότητα του παιδιού σας να εμπλέκεται σε κοινωνικές επικοινωνιακές προκλήσεις και καταστάσεις ή κατά πόσον επιθυμεί να αποσύρεται σε αυξημένης επαναληπτικότητας μοναχικό παιχνίδι που επιμένει περισσότερο από το τυπικώς αναμενόμενο από τους συμμαθητές της. Στην ερώτησή σας εάν αυτό είναι “ηχολαλική” συμπεριφορά, η απάντηση είναι ξεκάθαρα αρνητική. Θα σας συστήναμε όμως γενικά να το συζητούσατε με έναν/μία Συμβουλευτικό Ψυχολόγο, για να σας βοηθούσε περισσότερο για τους μηχανισμούς αντιμετώπισης αντίστοιχων συμπεριφορών. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
563. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Έχω μια κόρη 4 ετών. Γενικά η συμπεριφορά της είναι πολύ καλή και είναι ένα δοτικό και συναισθηματικό παιδί. Όμως όταν της ζητάμε κάτι που δεν της αρέσει μας χτυπάει. Για παράδειγμα όταν είναι έξω, σε παιδική χαρά, και της πεις ότι πρέπει να φύγουμε, χτυπάει όποιον είναι μαζί της. Εμένα, τον πατέρα της, τώρα το κάνει και στην γιαγιά της (είναι μαζί της στο χωριό). Ρίχνει 2-3 μπάτσες στα πόδια, ξεσπάει και μετά τέλος. Όταν της μιλάμε, το καταλαβαίνει, ζητάει συγνώμη, λέει ότι δεν θα το ξανακάνει αλλά μετά πάλι τα ίδια. Δεν χτυπάει άλλα παιδιά. Το κάνει μόνο σε εμάς. Ποια είναι η γνώμη σας; Πώς να το αντιμετωπίσουμε; Να βάλουμε τιμωρία, πχ ότι δεν θα πάει στην παιδική χαρά αφού όταν φεύγει από εκεί χτυπάει την γιαγιά; Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα παιδί που έχει προχωρήσει ΠΡΟΣ ΤΑ ΟΙΚΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ σε μία επιθετική συμπεριφορά αντιδρώντας με αυτό τον τρόπο στη ματαίωσή του. Θα πρέπει να σας αναφέρουμε ότι από την πρώτη εκδήλωση επιθετικότητας ενός παιδιού, το συγκρατούμε και με ηρεμία του αναφέρουμε πως “δεν χρησιμοποιούμε αυτό τον τρόπο αντίδρασης στην οικογένειά μας” (αρκεί πράγματι να μην έχει δει το παιδί σκηνές βίας στο σπίτι), “μας αρέσει να συζητάμε και να ακούμε τη γνώμη του άλλου” (αρκεί όντως να βλέπει το παιδί ότι το κάνετε) και “αποφασίζουμε για πράγματα που θα πρέπει να γίνουν, αφού πρώτα εξηγήσουμε τους λόγους που πρέπει να το κάνουμε” (πχ γιατί να φύγουμε από την παιδική χαρά). Το παιδί σας για κάποιους λόγους αισθάνεται ότι μπορεί να χρησιμοποιεί αυτό τον τρόπο επικοινωνίας και για αυτό το κάνει. Δεν βοηθάει η τιμωρία με την έννοια της τιμωρίας. Θα πρέπει να γίνουν όμως ξεκάθαρα στο παιδί δύο πράγματα : (1). Όταν ζητάει κάτι με αυτόν τον τρόπο, δυστυχώς είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να ικανοποιηθεί το αίτημά του και (2). Εάν εφαρμόσει την ίδια συμπεριφορά όταν θα ξαναπάτε στην Παιδική Χαρά, τότε δυστυχώς θα πρέπει να σκεφτείτε πολύ σοβαρά την πιθανότητα να μην ξαναπάτε εκεί. Με ψύχραιμο τρόπο και σε στιγμές που το παιδί σας αισθάνεται ήρεμο και μπορεί να συζητήσει. Είναι ένα ξέσπασμα οργής που -αφού δεν γενικεύεται- είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί με σταθερή και ψύχραιμη συμπεριφορά. Εάν δείτε ότι συνεχίζεται η συμπεριφορά παρά την εφαρμογή αυτών των ιδεών, τότε θα ήταν καλό να συζητήσετε με κάποιον/α Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
564. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας έχω 3 παιδιά ηλικίας 15 6 και ένα μισή τα πρώτα αγόρια και ένα κορίτσι.. έχω θέμα με το δεύτερο μαθησιακό δεν κατανοεί τα γράμματα έχει θέμα με την αναγνώσει και να γράφει.. η δασκάλα του μου είπα να ξανά επαναλάβει την πρώτη τάχει.. Εγώ πραγματικά θέλω ότι είναι καλύτερο για το παιδί μου .. Αλλά σε περίπτωση που επαναλάβει πώς του το λέω και πώς αντιμετωπίζει το παιδί τους φίλους του στο σχολείο… Τι πρέπει να κάνω?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όταν υπάρχουν μεγάλα μαθησιακά κενά, δυστυχώς συχνά κρίνεται απαραίτητη η αναστολή της φοίτησης ενός παιδιού στη Β΄ Δημοτικού για να μπορέσει να αφομοιώσει ευκολότερα την σχολική ύλη της Α΄ Δημοτικού. Αρχικά θα σας λέγαμε πως χρειάζεται να αξιολογηθεί το παιδί από Ειδικό Παιδαγωγό, Εργοθεραπευτή και Παιδοψυχίατρο (πιθανά και Λογοθεραπευτή) για να διαπιστωθούν πού οφείλονται αυτές οι δυσκολίες και να προσμετρηθεί και το άγχος του παιδιού, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπιστούν αποφασιστικότερα οι δυσκολίες. Απλά θα σας αναφέρουμε ότι στην περίπτωση επανάληψης της Α΄ Δημοτικού, αυτό θα πρέπει να γίνει σε άλλο Σχολείο για τους συναισθηματικούς λόγους που αναφέρατε. Θα σας συμβουλεύαμε όμως αρχικά να ζητήσετε τη γνώμη Ειδικών. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
565. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας ..έχω μια 14 χρόνων κόρη η οποία έχει αρκετά έντονα και μεγάλα φρύδια..Εδώ και αρκετό καιρό μου ζητά να το βγάλει λέγοντας πως ντρέπεται να βγαίνει έτσι και πώς όλες οι φίλες της το έχουν βγάλει…Συνέχεια μου λέει πως νιώθει άσχημη λόγω τον φρυδιών…Της είπα πως η κατάλληλη ηλικία για να βγάλει τα φρύδια της είναι 15 χρόνων αλλά αυτή επιμένει πως πρέπει τώρα να τα βγάλει γιατί δεν νιώθει όμορφα..Πείτε μου σας παρακαλώ τι να κάνω.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε μία έφηβη που ανησυχεί για την εξωτερική της εμφάνιση –όπως οι περισσότερες έφηβοι της ηλικίας της- και κρίνει ότι μπορεί να την διορθώσει με το να περιποιηθεί το πρόσωπό της (προφανώς της το έχουν εντοπίσει και οι φίλες ή και φίλοι της). Κρίνουμε ότι δεν είναι κάτι πολύ σημαντικό να της επιτρέψετε να το κάνει από τώρα, αφού αυτό δείχνει ότι θα την ανακουφίσει. Εάν όμως κρίνετε ότι σας ανησυχούν και άλλα ζητήματα στη συμπεριφορά και τη ρύθμιση του άγχους της κόρης σας, τότε θα ήταν καλό να το συζητήσετε με κάποιον Ψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
566. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλημέρα , θα ήθελα να μου πείτε πως να χειριστώ το πρόβλημα που έχω τελευταία με την κόρη μου . Είναι 9 χρονών , ένα παιδί με ιδιαίτερες ικανότητες και ταλέντα , ευφυέστατο , όπως μου λένε οι δάσκαλοί της και με ιδιαίτερα υπεύθυνη . Πέρα από αυτά που μου λένε όμως οι δάσκαλοι , επειδή έχω ασχοληθεί με τα παιδιά μου , ξέρω ότι η κόρη μου είναι και πολύ χειριστική απέναντί μου . Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω τελευταία είναι ότι αργούμε στο σχολείο το πρωί και μάλιστα σήμερα δεν πήγαμε καθόλου γιατί , ντρέπεται να αργεί , όπως μου είπε , επειδή δήθεν δεν έχει τίποτα που να της αρέσει σε ρούχα γυμναστικής , ενώ οι άλλες φίλες της κάθε μέρα φοράν διαφορετικά ρούχα ή ρούχα , που της αρέσουν κπλ. Ανησυχώ , γιατί κλαίει και αντιδρά έντονα και λέει ότι δεν την καταλαβαίνω , όταν της λέω ότι πρέπει να μην ασχολείται τόσο έντονα με τόσο ευτελή θέματα και ότι πρέπει να ιεραρχήσει αλλιώς τις ανάγκες της , και να χαίρεται με άλλα πράγματα , που είναι πιο σημαντικά στη ζωή . Σημειωτέον ότι και ρούχα έχει και έχω μπει πολλές φορές στη διαδικασία να βγω στην αγορά και διαλέξει αυτή τα ρούχα της . τίποτα όμως δεν της αρέσει ή αν πάρει κάτι μετά από λίγο καιρό θα πει ότι δεν είναι και τόσο ωραίο και θα έχουμε πάλι τους ίδιους πρωινούς καβγάδες . Πως πρέπει να το χειριστώ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι συγκεκριμένες σκέψεις δείχνουν να απασχολούν πολύ την κόρη σας και να τη βασανίζουν. Την έχουν φέρει μάλιστα και σε κάποιες αδιεξοδικές σκέψεις όπως το να στενοχωριέται τι να φορέσει, να καθυστερεί στο Σχολείο και να ντρέπεται για αυτό. Κρίνουμε ότι η συμπεριφορά αυτή έχει αρχίσει να γίνεται έντονη και να χρειάζεται μία αντιμετώπιση από εσάς πιθανά διαφορετική από αυτήν που ακολουθείτε. Η συμπεριφορά αυτή επιπρόσθετα είναι ένα μήνυμα για εσάς που πιθανά να υποκρύπτει άλλες σκέψεις ή κάποιο άλλο αίτημα που αντί να το λέει το “κρύβει” πίσω από αυτή τη συμπεριφορά. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να μελετηθεί η κοινωνική της τοποθέτηση απέναντι στις συμμαθήτριές της (η αυτοεικόνα της). Θα σας προτείναμε να απευθυνθείτε σε Ψυχολόγο συμβουλευτικής, ώστε να συζητήσετε όλο αυτό το θέμα και να σας προτείνει κάποιες πιθανές λύσεις. Εάν το κρίνει απαραίτητο, θα πρέπει να αξιολογηθεί και το ίδιο το παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
567. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, ο ανιψιός μου είναι μαθητής της Α Γυμνασίου. Ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο και συνεχίζοντας στο δημοτικό είχε πάντα θέμα με τα άλλα παιδιά. Επειδή είναι μοναχοπαίδι ήθελε πάντα να είναι στο επίκεντρο της προσοχής και αυτό του δημιουργούσε θέματα γιατί όταν δεν του έδιναν σημασία γινόταν φορτικός με αποτέλεσμα να τον απομακρύνουν ακόμα περισσότερο Το ανησυχητικό όμως είναι ότι προσκολλάται σε παιδιά που δεν τον θέλουν και τον προσβάλλουν και τώρα που είναι στο Γυμνάσιο. Του μιλάμε αλλά δεν θέλει να παραδεχτεί ότι όλο αυτό είναι άσχημο και προσβλητικό γι αυτόν. Την μια ημέρα κλαίει για τις προσβολές που του λένε και την επόμενη πάλι τρέχει από πίσω τους. Προσπαθώ να του πω ότι είναι ο καλύτερος δεν έχει ανάγκη κανένα και ότι υπάρχουν άλλα παιδιά να κάνει παρέα αλλά αρνείται επίμονα να ακούσει και γίνεται κακός φωνάζοντας και βρίζοντας. Περιμένω με αγωνία την απάντησή σας γιατί θέλω να τον βοηθήσω να γίνει ένας σωστός έφηβος και ακόμα ένας πιο σωστός ενήλικας Ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Κανονικά αυτό το μήνυμα θα έπρεπε να προέρχεται από έναν γονέα του παιδιού και όχι από εσάς που είστε συγγενικό πρόσωπο. Για αυτό το λόγο, θα πρέπει να διερωτηθείτε εάν η οικογένεια ανησυχεί για αυτές τις συμπεριφορές και εάν προτίθεται να κάνει κάτι για να βοηθήσει τον έφηβο. Βιβλιογραφικά –και μόνον- απαντώντας σας όμως, τα παιδιά που προχωρούν σε αντίστοιχες συμπεριφορές, είναι παιδιά που συχνά δεν έχουν καλή αυτοεικόνα, δυσκολεύονται στην κατανόηση της θεωρίας του νου –τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να κάνουν παρέες και τους κανόνες που τις διέπουν- και τους κώδικες κοινωνικής αλληλεπίδρασης και κοινωνικής κρίσης. Για τους ανωτέρω λόγους, είναι καλό να αξιολογούνται αυτά τα παιδιά από Λογοθεραπευτή, Παιδοψυχολόγο και πιθανά –εάν κριθεί σκόπιμο- από Παιδοψυχίατρο. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει αρχικά οι γονείς να δώσουν ένα επαρκές και αναλυτικό ιστορικό σε Ψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
568. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας έχω ένα κοριτσάκι 4,5 ετών και εδώ και λίγες μέρες κάποια πρωινά μου σηκώνεται με κλάματα και κάνει έμετο ότι έχει φάει την προηγούμενη μέρα, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει αυτό μήπως πρέπει να τις κάνω κάποιες εξετάσεις?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αυτές τις ανησυχίες των παιδιών, αρχικά πρέπει να τις συζητήσετε με τον Παιδίατρο του παιδιού. Σε 2η φάση –και μόνο αν κριθεί σκόπιμο- είναι καλό να συμβουλευτείτε Παιδονευρολόγο, μόνο και εάν επιμένουν αυτά τα συμπτώματα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
569. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω μια κόρη 5 ετών και ένα μωρό 8μηνων! Το πρόβλημα στο οποίο θα αναφερθώ είναι για τη κόρη μου. Ξεκίνησε επιθετική συμπεριφορά προς εμένα απ όταν έμεινα έγκυος. Τώρα πια θηλάζω το μωρό και γενικά είμαστε όλη μέρα μαζί λόγω του ότι δεν έχω βοήθεια και παρατηρώ ότι τις στιγμές που έχω το μωρό αγκαλιά εκείνη αρχίζει την επιθετική συμπεριφορά. Γκρινιάζει, θέλει να περνάει συνέχεια το δικό της, είναι φοβερά ισχυρογνώμον και έχει χειριστική συμπεριφορά απέναντι σε μας! Γενικά είμαστε μια οικογένεια πολύ δεμένη και δεν της λείπει τίποτα, προσπαθώ να τη βάζω μέσα σε όλα όσα κάνω με το μωρό. Είχε την αποκλειστικότητα τόσα χρόνια, κάναμε τα πάντα μαζί! Πέρυσι ξεκίνησε Προνήπιο, κάτι καινούριο γι αυτήν και ήρθε και το μωρό. Πολλές αλλαγές. Επίσης να πω ότι είναι πολύ δεμένη με τις γιαγιάδες της, ειδικά τη μία την οποία τη φωνάζει και μαμά μπροστά μου, και ισχυρίζεται ότι εκείνη θέλει για μαμά, εμένα με διώχνει και αν φύγει εκείνη από το σπίτι που έρχεται επίσκεψη την πιάνει υστερία. Γενικά είναι πολύ νευρική αν δε της κάνουμε το χατίρι. Φωνάζει δέρνει και ουρλιάζει. Της μιλάω ήρεμα δεν ακούει. Όλα αυτά ξεκίνησαν φυσικά μετά που ήρθε το μωρό. Και πριν της είχε αδυναμία αλλά όχι σε βαθμό να διώχνει εμένα για εκείνη. Δεν ξέρω πως πρέπει να τα διαχειριστώ όλα αυτά… Επίσης ένα άλλο θέμα που με απασχολεί με το παιδί είναι ότι δεν είναι κοινωνικό. Δεν παίζει εύκολα με άλλα παιδιά αλλά μετά από πολύ παρότρυνση και ενώ μαζί μας είναι φοβερά χειριστική και κακομαθημένη με τη δασκάλα της ή τα παιδιά πχ είναι εντελώς άβουλη σα να τα φοβάται…. Θα με βοηθούσατε πολύ αν με συμβουλεύατε…. Αν βοηθάει να πω ότι τέτοιες συμπεριφορές είχα κι εγώ όταν ήμουν μικρή, ακόμη και αυτό με τη γιαγιά!!! Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως αναφέρετε, το παιδί αντιμετωπίζει 3 διαφορετικές δυσκολίες : (1). Ζήλεια σε υπέρμετρο βαθμό για το αδελφάκι του. (2). Δύσκαμπτες –έως πιθανά άκαμπτες- δυσκολίες διαχείρισης θυμού και ματαίωσης που φτάνει σε βαθμό επιθετικών συμπεριφορών. (3). Δυσκολίες στην κοινωνικοποίησή του με τα άλλα παιδιά. Αυτό το τρίπτυχο δείχνει να ταλαιπωρεί υπέρμετρα την κόρη σας και πραγματικά θα ήταν καλό να πάρετε την γνώμη κάποιου ειδικού. Θα σας προτείναμε αρχικά να συζητούσατε με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να δώσετε ένα αναλυτικό ιστορικό του παιδιού αλλά και να αναπτύξετε λεπτομερέστερα αυτές τις συμπεριφορές και τους τρόπους με τους οποίους τις αντιμετωπίζετε. Ο/η ειδικός, θα σας εξηγήσει μελετώντας τη σοβαρότητα των συμπεριφορών, εάν θα έπρεπε το παιδί να αξιολογηθεί από κάποια Ειδικότητα ειδικών θεραπειών. Παίζει σημαντικό ρόλο σε όλα αυτά και οι αναφορές που θα σας δώσει η Νηπιαγωγός. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
570. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας .έχω δύο παιδάκια τα οποία είναι δίδυμα .έχουν γεννηθεί πρόωρα. Η κόρη μου ήταν ένα μήνα σε θερμοκοιτίδα κ ο γιος μου 1.5 γιατί δεν έπαιρνε την πιπίλα. τώρα είναι 4.5 χρόνων κ πάνε Προνήπιο είναι πολύ χαρούμενα παιδάκια. Το πρόβλημα μου ενώ είναι πολύ καλό παιδί ο γιος μου .όταν του λέω να βάλουμε ρούχα κ να πάμε βόλτα ενώ θέλει να βγει από το σπίτι ξαφνιάστηκα βγάζει άρνηση. Του βάζω ρούχα κ θέλει αγκαλιά σφιχτή αγκαλιά πολύ πολύ μου λέει τον ενοχλούν τα ρούχα του. Το είχε ξεπεράσει για δυο μήνες σε μεγάλο βαθμό όμως εδώ κ μια εβδομάδα έχει πάλι πρόβλημα όπου βγάζει πολλά νεύρα .έχω πάει σε ένα κέντρο το χειμώνα Εργοθεραπευτής με εξειδίκευση σε αισθητήρια. προβλήματα ,μου είπε ότι είναι ψυχολογικό θα το ξεπεράσει .όμως στεναχωριέμαι να παλεύει μόνο του με το πρόβλημα του. πάντα του μιλάω ήρεμα όμως πόσο θα πάει αυτό.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα πρέπει να σας πω ότι πράξατε πολύ καλά που απευθυνθήκατε σε Εργοθεραπευτή για να αποκλειστούν ζητήματα δυσκολιών στην αισθητηριακή επεξεργασία του παιδιού σας (η συμπεριφορά που αναφέρετε παραπέμπει πολύ σε παιδιά με απτική αμυντικότητα). Ακόμη και αν δεν υπάρχει απτική υπέρ-ευαισθησία (όπως διαπιστώθηκε), μάλλον υπάρχει η ανάγκη να εφαρμόσετε τεχνικές απτικής απευαισθητοποίησης πριν να ντύσετε το παιδί, ώστε να πετύχετε μία καλύτερη συναισθηματική και αισθητηριακή ρύθμιση του παιδιού. Θα ήταν καλό λοιπόν να ζητήσετε από τον/την συνάδελφο κάποιες οδηγίες. Από την άλλη, λόγω της ύπαρξης αυτών των δυσκολιών στη συναισθηματική του ρύθμιση, είναι πιθανά καλό να συζητήσετε με Ψυχολόγο το ζήτημα ώστε να διαμορφώσετε κάποια μοντέλα αντιμετώπισης αυτών των συμπεριφορών. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
571. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας συγχαρητήρια για τη δουλειά και το έργο σας.. θα ήθελα να ρωτήσω. Αν για ένα παιδί τεσσάρων χρόνων.. είναι καλό να κοιμούνται οι γονείς του μαζί ενώ έχουν χωρίσει.. Αυτό συμβαίνει..κατά την επίσκεψη του πατέρα στο σπίτι της πρώην συζύγου για να βλέπει το παιδί..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς αυτό που αναφέρετε προκαλεί σημαντική σύγχυση σε ένα παιδί που οι γονείς του έχουν χωρίσει, να κατανοήσει ακριβώς την κατάσταση. Θα σας ζητούσαμε να απευθυνθείτε και οι 2 γονείς μαζί σε Ψυχολόγο ώστε να συζητήσετε εκτενώς πώς θα μπορούσατε να βοηθήσετε μαζί το παιδί να διαχειριστεί το διαζύγιό σας και τη νέα οικογενειακή κατάσταση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
572. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχω δυο γιους. 5 ετών και 1,5.. ο μεγάλος μου ο γιος εδώ και περίπου 8 μήνες που έχει βελτιωθεί αρκετά η σχέση μας και έχω γίνει πιο ήρεμη , γιατί ήμουν αρκετά ευέξαπτη στο παρελθόν, με ζωγραφίζει συνέχεια…με ζωγραφίζει ως πριγκίπισσα. Έχει πολύ καλές σχέσεις με τον μπαμπά του, ο οποίος είναι πολύ δεκτικός, ευγενικός και καθόλου φωνακλάς μπαμπάς…παλιότερα μάλιστα που εγώ ήμουν πιο νευρική κάποιες φορές έλεγε ότι” ξεχνούσε “να με συμπεριλάβει. έπειτα όμως από ψυχοθεραπεία που έκανα βελτιώθηκε και πάρα πολύ η συμπεριφορά μου απέναντι στο παιδί και από τότε Ο γιος μου συνεχώς κάνει ζωγραφιές με εμένα μέσα…πιστεύετε ότι είναι κάτι που του λείπει από μένα ως παρουσία για αυτό με ζωγραφίζει ;;περνάει μία περίοδο οιδιπόδειου;;; υπάρχει κάτι που πρέπει να με ανησυχεί; ευχαριστώ πολύ.. σας παραθέτω και μία από τις ζωγραφιές.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα ήταν καλό να μην βγάζαμε κάποια γρήγορα συμπεράσματα σε σχέση με το ότι το παιδί σας επιθυμεί να ζωγραφίζει μόνιμα εσάς. Επίσης είναι πολύ καλό που κάνετε Ψυχοθεραπεία, κάτι που δείχνει να βοηθά σημαντικά τη σχέση σας με το παιδί σας. Θα ήταν καλό να συζητήσετε με τον/την Ψυχοθεραπευτή/τρια που σας παρακολουθεί, εάν κρίνει σκόπιμο ή θα υπήρχε κάποιος λόγος να συζητούσατε με κάποιον Ψυχολόγο Συμβουλευτικής τη σχέση σας με το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
573. ΕΡΩΤΗΣΗ: Παιδιά συγχαρητήρια για το μεράκι, την μεθοδικότητα και την επιστημονικότητα στην δουλειά σας. Τυχαία σας ανακάλυψα από περιήγηση. Δ. Ι. ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΟΣ Κέντρου κοινωνικής πρόνοιας ……… (αναφέρεται η περιοχή)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα λόγια σας είναι τιμή για εμάς και την προσπάθειά μας. Οι προσπάθειες και το μεράκι (όπως όμορφα αναφέρετε και πραγματικά μας αντιπροσωπεύει), χρειάζονται τη δική τους “βενζίνη” για να αναζωογονούνται. Και τα λόγια σας είναι μία πολύ μεγάλη κινητήρια δύναμη. Να είστε πάντα καλά!
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
574. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Θέλω κ γω να πω αυτό που με προβληματίζει κ με στεναχωρεί πλέον παρά πολύ εδώ κ καιρό. έχω ένα αγοράκι 7 μηνών. Αρχικά όταν γέννησα ήμουν πολύ χαλαρή, δεν είχα να πολεμήσω με ανασφάλειες κ φοβίες. Στη πορεία άρχισα να νιώθω απειλή απ την ίδια μου τη μητέρα κ γιαγιά του παιδιού μου..πάντα προσέφερε κ προσφέρει στο μέγιστο βαθμό! Για μας κ για το παιδί! Το πρόβλημα είναι ότι δίνει τα πάντα στο παιδί! Όλο της το είναι! Παίζει με τις ώρες δε κουράζεται ποτέ, το τονίζω αυτό, το κανακεύει, το κάνει να γελάσει, κ άλλα τέτοια πολλά..εγώ σαν χαρακτήρας είμαι πιο ήπιος κ γενικότερα δεν έχω τις ίδιες αντοχές μιας κ δουλεύω κιόλας..η μητέρα μου κάθεται με το παιδί όλη τη μέρα κ μετά το μεσημέρι που θα γυρίσω απ τη δουλειά για να συνεχίσει να με βοηθάει καθώς το θέλω κ γω…ωστόσο το μωρό πλέον κάνει σαν τρελό γι αυτήν, κτυπάει χέρια πόδια όταν την βλέπει, προτιμάει την δικιά της αγκαλιά, δυσκολεύεται να έρθει σε μένα όταν τον έχει αυτή κ γενικώς δείχνει τη προτίμηση του καθαρά σε αυτήν κ μετά σε μένα..νιώθω απαίσια..αισθάνομαι ότι έχω αποτύχει κ ότι μου χει “κλέψει” το μωρό..χρειάζομαι βοήθεια ψυχολογική. νιώθω πολύ άσχημα για όλο αυτό..δε ξέρω αν είμαι η μόνη που το βιώνω. αισθάνομαι παραγκωνισμένη απ το ίδιο μου το μωρό.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Να σας ζήσει το μωράκι σας και να είναι πάντα υγιές και χαρούμενο!! Ο ερχομός ενός μωρού στην οικογένεια επιφέρει αλλαγές στην οικογενειακή δομή. Συμβαίνει συχνά σε νέες μαμάδες και κυρίως εργαζόμενες να έχουν παρόμοιες δυσκολίες και ανησυχίες. Χρειάζεται να βρείτε τρόπους ώστε να επανακτήσετε την εμπιστοσύνη στον εαυτό σας σε σχέση με τον μητρικό σας ρόλο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χρειάζεται να έρθετε σε ρήξη με την δοτική μητέρα σας. Θα ήταν χρήσιμο να επισκεφθείτε έναν ειδικό ώστε να σας βοηθήσει να βρείτε τον τρόπο να επαναπροσδιορίσετε τις ισορροπίες αλλά κυρίως να σας βοηθήσει να χαρείτε με ηρεμία τον μητρικό σας ρόλο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
575. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω έναν γιο 3 ετών, ο οποίος το τελευταίο εξάμηνο, με αποκορύφωμα την τελευταία εβδομάδα, παρουσιάζει αντιδραστική συμπεριφορά, ανυπακοή ενώ είναι πολύ πιο ζωηρός από πριν. Μερικά παραδείγματα για να γίνω σαφής: αρνείται να του αλλάξω πάνα, ξεσπά όταν επιστρέφουμε από βόλτα, οτιδήποτε βρει στο τραπέζι της κουζίνας ή στο νεροχύτη (ειδικά δοχείο με νερό) το ρίχνει κάτω, ανοίγει τις βρύσες και βρέχει τα ρούχα του, ανοίγει την πόρτα από το τζάκι και πετάει πράγματα μέσα, πετάει ρούχα από τα συρτάρια…Αυτή η συμπεριφορά, δεν διαρκεί όλη τη μέρα, συνήθως είναι ένα ξέσπασμα του μισάωρου και μάλλον όταν θέλω να κάνω δουλειές ή να μιλήσω στο τηλέφωνο, όχι όμως και πάντα. Να προσθέσω, επίσης, ότι η συμπεριφορά αυτή, εκδηλώνεται σε μένα, Γενικά, είναι ένα παιδί ντροπαλό και ήρεμο και ποτέ δεν εκδηλώνει τέτοιες συμπεριφορές μπροστά σε κόσμο. Αναρωτιέμαι τι θέλει να μου πει με αυτή τη στάση του και πώς να διαχειριστώ αυτήν την αλλαγή ώστε να διατηρήσω την καλή επικοινωνία που έχουμε, αλλά και να συμβάλω στην σωστή ανάπτυξη της εξελικτικής αυτής φάσης που περνάει. Να σας αναφέρω, τέλος, ότι είμαι άνθρωπος ήρεμος, δεν θα σκεφτόμουν να τον χτυπήσω σε καμία περίπτωση. και ότι χρησιμοποιώ κατά κύριο λόγο τον διάλογο και το παράδειγμα στη διαπαιδαγώγησή του, μαζί με πολλή τρυφερότητα και αγάπη. Σας ευχαριστώ εξ των προτέρων για τον χρόνο σας,
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε ξεκάθαρα σε μία συμπεριφορά που αποσκοπεί είτε σε ένα “ξέσπασμα υπερδιέγερσης” του παιδιού, είτε σε μία προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή σας. Θα ήταν καλό να είχαμε περισσότερες πληροφορίες για το ιστορικό του και για άλλες συμπεριφορές του παιδιού. Εάν πράγματι ανησυχούν εσάς και το γενικότερο οικείο περιβάλλον του παιδιού (πιθανά και τον ΠΣ που πηγαίνει), θα ήταν καλό να το συζητήσετε με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να καθορίσει κάποια πιθανή τροποποίηση στη συμπεριφορά σας απέναντι στο παιδί, αλλά και αν θα χρειαζόταν να το αξιολογήσει κάποιος άλλος ειδικός. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
576. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γέννησα ένα αγοράκι αλλά επειδή αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα υγείας νοσηλεύεται! εδώ κ 15 μέρες είναι καλά κ εκεί που θα παίρναμε εξιτήριο η κοινωνική λειτουργός του νοσοκομείου κ η διευθύντρια δεν μας δίνουν το εξιτήριο γιατί τσακωθήκαμε με τον πατέρα του παιδιού μπροστά τους μειώνοντας ο ένας τον άλλον με αποτέλεσμα να μη μας δίνουν το παιδί μέχρι να έρθει η κοινωνική υπηρεσία ώστε να δουν πώς είμαστε σαν ζευγάρι! υπάρχει περίπτωση να μας πάρει το παιδί η κοινωνική υπηρεσία? έχω κ άλλο ένα κοριτσάκι 2 ετών που είναι από άλλο πατέρα κ φέρει το επίθετο μου! υπάρχει περίπτωση να μου πάρουν το κοριτσάκι μου? Επίσης η μικρή επειδή είχα δύσκολη εγκυμοσύνη η μικρή μεγάλωνε με την μητέρα μου χωρίς να το έχω αμελήσει αφού εμείς μένουμε στον 2 όροφο κ η μάνα μου στον 4!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε προφανώς σε κάποιο εσωτερικό κανονισμό του Νοσοκομείου που έκρινε ότι για προληπτικούς λόγους για την ηρεμία του νεογέννητου, θα ήταν καλό να συναντηθείτε με την Κοινωνική Λειτουργό. Τα υπόλοιπα θα ήταν καλό να τα συζητήσετε με τους υπευθύνους στο Νοσοκομείο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
577. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα σας χώρισα όταν ο γιος μου ήταν δύο μηνών και επέστρεψα στο σπίτι των γονέων μου μέχρι τώρα που ο γιος μου είναι 18 στα 19 μέναμε μαζί με τους παππούδες κάποια στιγμή του είπα να πάμε να βρούμε ένα σπίτι δικό μας να μένουμε μαζί οι δυο μας και δεν το ήθελε με τίποτα εγώ όμως ήθελα να φύγω να πάω σε ένα σπίτι δικό μου αποφάσισα ότι αν θα νοικιασμένα σπίτι θα ερχότανε και ο γιος μου μαζί αλλά αυτός τελικά δεν ήρθε και κάθεται στους παππούδες αυτό με στεναχωρεί πολύ τι μπορώ να κάνω θα ήθελα τη γνώμη σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το μεγάλωμα ενός παιδιού είναι ένα όμορφο ταξίδι αλλά έχει κι αρκετές δυσκολίες. Ο γιος σας όπως κι εσείς πήρατε υποθέτουμε πολύ φροντίδα από τους παππούδες του. Δεν αναφέρετε κάτι για τον πατέρα. Είναι λοιπόν για τον γιο σας δύσκολο να αλλάξει την οικογενειακή δομή μιας κι έτσι μεγάλωσε. Ίσως θα μπορούσατε λοιπόν να του δώσετε λίγο χρόνο παραπάνω πριν αποφασίσετε την μετακόμιση αλλά ακόμα και τώρα. Επίσης ίσως σε αυτή την ηλικία ο γιος σας ενδεχομένως να θέλει να ανοίξει τα φτερά του προς την αυτονόμηση. Θα ήταν λοιπόν σωστό να τον πλησιάσετε και να διερευνήσετε τόσο τα σχέδια του όσο και την επιθυμία του. Δυστυχώς μας λείπουν κάποιες παραπάνω πληροφορίες που θα βοηθούσαν ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε πιο συγκεκριμένες απαντήσεις. Παρόλα αυτά καλό είναι να δείτε έναν ειδικό και να μιλήσετε για την σχέση σας με τον γιο σας γενικότερα και να δείτε πιο συγκεκριμένα τις διαστάσεις της απόφασης σας και της απόφασης του στην μεταξύ σας σχέση κι επικοινωνία. Είμαστε στην διάθεση σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
578. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, θα ήθελα την βοήθεια σας. Έχω δυο γιους 15 και 16,ο 15χρονος σε ηλικία 3 ετών περίπου περάσαμε από ΚΕΔΔΥ διαγνωστεί με δυσαναγνωσία με χαμηλή πεποίθηση κλπ. κάναμε λογοθεραπείες και εργοθεραπείες, στο Γυμνάσιο παρακολουθούσε σε τμήμα ένταξης, εξετάσεις προφορικά άλλα και πάλι δυσκολεύεται, σαν χαρακτήρας είναι πιο δυνατός από τον αδελφό του. Ο 16χρονος έχει διαγνωστεί με Μίκη εξελικτική διαταραχή ,σε ηλικία 3 ετών πέρασε από ΚΕΔΔΥ, κάναμε λογοθεραπείες και οροθεραπείες, πήγε δυο φορές νηπιαγωγείο γιατί δεν ήταν καθόλου έτοιμος τότε να πάει πρώτη δημοτικού(προτίμησα καλύτερα δυο φορές νήπιο παρά δυο φορές πρώτη).Στο Γυμνάσιο παρακολούθησε σε τμήμα ένταξης, το προσπαθεί το παιδί άλλα νιώθει πολλές φορές κουρασμένος από την προσπάθεια που καταβάλλει για να ανταπεξέλθει. Όταν υπάρχει οχλαγωγία ή λίγο να υψώσουμε φωνή δεν μπορεί πολλές φορές χάνεται και μπερδεύεται αν π.χ εκείνη την ώρα τον εξετάζω (μου λέει άλλα ντ άλλα),καταλαβαίνω ότι εκείνη την ώρα στο μυαλό του γίνεται χαμός και εκεί τον ησυχάζω και του λέω να κάτσει να ηρεμήσει. Έχει πολλές φορές πισωγυρίσματα, αναπολεί ή θέλει παιχνίδια που έπαιζε μικρός, ούτε τον ενθαρρύνω ούτε τον αποθαρρύνω..Τον Σεπτέμβριο που θα πάει Λύκειο, τι θα κάνουμε δεν ξέρω, θα δυσκολευτεί πολύ, θα μιλήσω βέβαια και με τους καθηγητές. Μία διευκρίνιση ο 16χρονος φοβάται για μένα, επειδή παλεύω με τον καρκίνο και έχει δεθεί περισσότερο με εμένα τα τελευταία χρόνια, ο 15χρονος δεν το εκδηλώνει. Θέλω την βοήθεια σας για πως θα κινηθώ για το Λύκειο. Να ρωτήσω και κάτι τελευταίο η Μίκη εξελικτική διαταραχή είναι μία μορφή αυτισμού? Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε πολύχρονες δυσκολίες των παιδιών σας αν και κάποια από αυτά που μας αναφέρετε, πιθανά έγιναν σε άλλη ηλικία (πχ τα ΚΕΔΔΥ στην ηλικία των 3 ετών δεν αξιολογούν παιδιά και δεν δίνουν διαγνώσεις του τύπου “δυσαναγνωσία”). Δεν μας διευκρινίσατε από τότε εάν έχουν παρακολουθηθεί από κάποιον Παιδοψυχίατρο (όπου πιθανά πήρατε και τη διάγνωση της “Μικτής Εξελικτικής Διαταραχής”). Στην ερώτησή σας εάν η διάγνωση είναι σχετική με τον αυτισμό, η απάντηση είναι όχι! Τα συμπτώματα είναι : “μείγμα ειδικών αναπτυξιακών διαταραχών της ομιλίας και της γλώσσας, των σχολικών ικανοτήτων ή / και της κινητικής λειτουργίας, χωρίς όμως να επικρατεί κάποια από τις διαταραχές αυτές, ώστε να διαγνωσθεί κατά προτεραιότητα”. Πρόκειται για συνδυασμό δυσκολιών τύπου : “Ειδικές Αναπτυξιακές Διαταραχές του λόγου”, “Διαταραχές των Σχολικών Ικανοτήτων” και “Αναπτυξιακές Διαταραχές της Κινητικής Λειτουργίας”. Από την άλλη, αναφέρετε ότι το ένα σας -κυρίως- παιδί, αντιμετωπίζει σημαντικές συναισθηματικές δυσκολίες (πιθανά και λόγω του δικού σας αγώνα για την υγεία σας -που σας ευχόμαστε ολόθερμα καλή επιτυχία-). Με βάση τα λεγόμενά σας, κρίνεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η επίσκεψη και εξέταση του εφήβου από Παιδοψυχολόγο ώστε να διαπιστωθεί το μέγεθος των δυσκολιών του να διαχειριστεί το συναίσθημά του. Έτσι, θα γνωρίζουμε τους μηχανισμούς σκέψης του και θα διευκολυνθεί ο έφηβος να αμβλύνει το άγχος -και πιθανά τη θλίψη- του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Καλή ευκολία σε όλα!
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
579. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, έχω μια κόρη 5 ετών ή οποία έχει ξεκινήσει να μη θέλει να πάει στο σχολείο (Προνήπιο) και παρατηρώ ότι τα άλλα παιδάκια της συμπεριφέρονται άσχημα. Σε γενικές γραμμές είναι ένα παιδί με άριστο λόγο το οποίο συμπεριφέρεται σαν κλασικό κοριτσάκι (θέλει να γίνει πριγκίπισσα, θέλει μόνο τα κοριτσάκια για παρέα, τα αγοράκια “δεν” τα θέλει άλλα του προκαλούν ένα πονηρό γέλιο. Είναι πολύ επίμονη όταν θέλει να γίνει το δικό της.) Έχει ένα αδελφό 3 ετών με τον οποίο τα πηγαίνει καλά. Όταν ξεκίνησε το σχολείο φέτος, η δασκάλα μου έκανε παράπονα εξ’αρχής γιατί το παιδί δεν ήθελε να κόψει, να ζωγραφίσει, στο παιχνίδι, ήθελε όλα τα παιχνίδια δικά του: “και στο τέλος δεν θα το θέλουν τα άλλα παιδάκια” μου είπε. Έκανα αρκετές συζητήσεις με το παιδί, παρατήρησα τώρα τελευταία όμως ότι τα άλλα παιδάκια του συμπεριφέρονται άσχημα στην πλατεία (πάει να παίξει μαζί τους και το διώχνουν). Όταν πηγαίνει το πρωί στην τάξη τα παιδάκια φωνάζουν ¨”ήρθε η Σοφία”, αυτό της φαινόταν κολακευτικό στην αρχή και καθόταν απέξω και τα κοίταζε και γέλαγε και δίσταζε να μπει στην τάξη. Μια μέρα ήρθε η δασκάλα και της λέει ¨”έλα μέσα για να μη σε κοροϊδεύουν τα παιδάκια” της είπα ότι αυτό δεν είναι κοροϊδία άλλα κολακεία, άλλα από τότε το παιδί δεν θέλει να πάει το πρωί για την πονάνε τα αυτιά της από τα παιδάκια που φωνάζουν το όνομά της. Η δασκάλα συνεχίζει και μου κάνει παράπονα για το παιδί ότι δεν κόβει και δεν ζωγραφίζει και συνεχώς παραπονιέται για την επιθυμία του παιδιού να γίνει πριγκίπισσα. Πως να αντιμετωπίσω την κατάσταση? Με απασχολεί πολύ που τα παιδάκια δεν την θέλουν για παιχνίδι. Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα ήταν καλό να στηριχτείτε στα λόγια της εκπαιδευτικού που -από ότι είδατε- από την αρχή της χρονιάς διέκρινε μία απουσία ευελιξίας στη συμπεριφορά του παιδιού και δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση του. Με βάση της περιγραφές σας, δείχνει η μικρή εμφανείς δυσκολίες να κοινωνικοποιηθεί στα δρώμενα της Τάξης και ανάγκη εγωκεντρικής συμπεριφοράς (δυσκολιών να μοιραστεί πράγματα), περιορισμένα και επίμονα ενδιαφέροντα (πριγκίπισσα) που επιμένουν και πιθανά κουράζουν τους συμμαθητές και πιθανής ακαμψίας (επίμονες συμπεριφορές). Αυτά τα παιδιά, παρότι είναι καλοπροαίρετα, δεν γίνονται αποδεκτά από την τάξη ή από τα άλλα παιδιά στην Παιδική Χαρά, γιατί δεν ακολουθούν τους -άγραφους συνήθως- κοινωνικούς κανόνες που διέπουν το παιχνίδι των παιδιών σε αυτή την ηλικία. Και αυτό συχνά γίνεται γιατί δυσκολεύονται να “διαβάσουν” και να κατανοήσουν τους κανόνες αυτούς. Δυστυχώς το αποτέλεσμα είναι να απομονώνονται και να εμφανίζουν αρνητισμό κοινωνικοποίησης. Θα σας προτείναμε μία αξιολόγηση του παιδιού από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο, ή Παιδοψυχίατρο για να εντοπιστούν οι βαθύτερες δυσκολίες του παιδιού και να σας προταθούν τα επόμενα βήματα που θα ήταν καλό να ακολουθήσετε για να βοηθήσετε το παιδί σας. Δυστυχώς -όπως εντοπίζετε- οι δυσκολίες αυξάνονται και θα σας προτείναμε να επισπεύσετε τις κινήσεις σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
580. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα, έχω το μεγάλο μου κορίτσι που είναι 9 χρόνων και είναι πολύ αργή άλλα και λεπτομερής στις κινήσεις της. Φωνάζω συχνά για αυτό και μετά νιώθω τύψεις για ίσως δεν μπορεί να είναι πιο γρήγορη. Προτείνετε μου κάποια δραστηριότητα που θα αναδείξει αυτό το στοιχείο… Ίσως και επαγγελματικό προσανατολισμό. Ευχαριστώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλά παιδιά έχουν αργή ταχύτητα επεξεργασίας (μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο) :
http://www.proseggisi.gr/%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B9-%CF%87%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9/
Για να διαπιστωθεί όμως αυτό, θα πρέπει να γίνει διαφοροδιάγνωση από Διάσπαση Προσοχής, ή από μαθησιακές δυσκολίες ή από δυσκολίες διαχείρισης συναισθήματος (άγχος). Θα σας προτείναμε λοιπόν να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό για να γίνει μία αξιολόγηση του παιδιού και να σας δοθούν πιθανές οδηγίες. Το σίγουρο είναι -όπως προφανώς και εσείς διαπιστώνετε- ότι με τις φωνές, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να αυξάνουμε τις δυσκολίες στα παιδιά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
581. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα, έχω ένα αγοράκι 3 ετών. λόγω της δουλειάς του άντρα μου μετακομίζουμε συνέχεια με αποτέλεσμα να μην είμαστε κοντά σε παππούδες και γιαγιάδες. το θέμα είναι ότι τώρα που έχουμε έρθει στην Αθήνα όπου είναι όλοι οι συγγενείας μας, νιώθω ότι έχει αποπροσανατολιστεί εντελώς. Τον πηγαίνω στα πεθερικά μου που τους αγαπάει πολύ όλη μέρα και όταν πάω το βράδυ να τον πάρω μου λέει φύγε μαμά … δεν θέλω μαμά …. είναι φυσιολογική αυτή η αντίδραση; μου φαίνεται περίεργο γιατί είναι ένα παιδάκι που είναι πολύ7 δεμένο μαζί μου. ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Νομίζουμε ότι αναφέρετε τη σωστή έκφραση για το παιδί σας. Δείχνει σημάδια αποπροσανατολισμού. Περνάει πολλές ώρες με τους παππούδες -τους οποίους όπως αναφέρετε αγαπάει- και μάλλον αυτό το μπερδεύει. Εσείς θα ήταν καλό να μην ταράζεστε με αυτό. Πολύ γλυκά θα τον παίρνετε αγκαλιά και θα φεύγετε με τους παππού – γιαγιά να το αποχαιρετούν τρυφερά και να του πουν ότι αύριο θα τα ξαναπούν. Εάν δείτε να συνεχίζουν – επιμένουν οι συμπεριφορές, ίσως να ήταν καλό να το συζητούσατε με έναν / μία Παιδοψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
582. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, έχουμε ένα παιδάκι 1,5 έτους και δυστυχώς δεν έχουμε φίλους που να έχουν παιδιά σε παρόμοια ηλικία, βλέπουμε ότι το παιδί έχει ανάγκη τα άλλα παιδάκια, θα μπορούσατε να μου προτείνετε κάποιους τρόπους ώστε να μπορέσουμε να δικτυωθούμε. Μένουμε ….. (αναφέρεται η περιοχή). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΎ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΌΝΟ ΣΑΣ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι καλύτεροι χώροι που θα μπορούσε το παιδί να έρθει σε επαφή με άλλα παιδιά, είναι οι Παιδικές Χαρές και οι Παιδότοποι. Επίσης από την επόμενη χρονιά, θα ήταν καλό να γράψετε το παιδί σε Βρεφονηπιακό Σταθμό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
583. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα και ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντηση. Έχω ένα γιο (μοναχοπαίδι) που φοιτά στη β δημοτικού. Φέτος ξεκίνησε για πρώτη φορά να παίζει ποδόσφαιρο στην τοπική ομάδα (μάλλον επειδή παίζουν και οι υπόλοιποι συμμαθητές του) Παρατηρώ όμως πως φοβάται τη μπάλα, ενώ γενικά δεν μπαίνει δυναμικά στη διεκδίκησή της συγκριτικά με τους υπόλοιπους συμμαθητές του. Προσπαθώ να τον πείσω πως το να τον χτυπήσει η μπάλα και να πονέσει είναι μέσα στο πρόγραμμα, αλλά ακόμη δεν έχει πειστεί. Μάλιστα, οι συμμαθητές του κάποιες φορές τον αποκαλούν “άσχετο”, “αχρηστο”κλπ. Ο ίδιος δείχνει να ενοχλείται (έρχεται και παραπονιέται σε εμάς), οπότε δράττομαι της ευκαιρίας να του κεντρίσω το φιλότιμο (μήπως δίνεις δικαιώματα και εσύ, για να σε χαρακτηρίζουν έτσι; μήπως δεν σου ταιριάζει;). Ο ίδιος επιμένει πως θέλει να συνεχίσει να παίζει, ενώ εγώ τον συμβουλεύω να ασχοληθεί με κάτι άλλο που πιθανόν του ταιριάζει πιο πολύ. Να συμπληρώσω-για να βοηθήσω στη γενικότερη εικόνα-πως τα βράδια ξυπνά ακόμη και μέχρι να ξανακοιμηθεί αντιδρά κάποιες φορές υστερικά (κλαψουρίζει κλπ), επειδή φοβάται (θέλει να κοιμάμαι εγώ ξεχωριστά από τη μητέρα του, παραπονιέται που είναι μόνος του και θεωρεί πως είναι άδικο να κοιμάμαι εγώ με τη σύζυγο και αυτός μόνος). Επίσης, κλείνει τα αυτιά όταν ακούσει την πιστολιά του αφέτη (επειδή ασχολείται και με το στίβο), ενώ το τελευταίο Πάσχα ζητούσε να φύγουμε από την Εκκλησία μόλις άρχισαν να πέφτουν οι κροτίδες και τα βεγγαλικά (ενώ εμείς προσπαθούσαμε να τον αποτρέψουμε φέροντας ως παράδειγμα μικρότερα παιδιά που ήταν παρόντα και αντιμετώπιζαν την κατάσταση σα να μη συμβαίνει τίποτα).Οι επιδόσεις στο σχολείο είναι πάρα πολύ καλές, σχεδόν άριστες. Και πάλι ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε τρεις πιθανές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παιδί σας : (1). Πιθανή δυσκολία να κατανοήσει τη δομή της οικογένειας. Σε όλες τις οικογένειες, ο κανόνας είναι ότι ο μπαμπάς κοιμάται με τη μαμά και το παιδί –ή τα παιδιά- στο δικό τους παιδικό δωμάτιο. (2). Πιθανή δυσκολία να ανεχτεί τη ματαίωση και να συμβιβαστεί ότι σε κάποια αθλήματα κάποια παιδιά έχουν καλή απόδοση (πχ στίβος), αλλά σε κάποια άλλα δεν είναι το ίδιο ικανά (ποδόσφαιρο). Αυτή η δυσκολία βλέπετε και εσείς ότι ταλαιπωρεί το παιδί σας, αφού ναι μεν κατανοεί ότι δεν είναι καλός στο ποδόσφαιρο και τον κοροϊδεύουν οι συμμαθητές του, αλλά από την άλλη επιμένει και αγχώνεται. (3). Πιθανή δυσκολία στην αισθητηριακή επεξεργασία. Αναφέρετε ότι ταράζεται πολύ από ξαφνικούς έντονους ήχους (κροτίδες, πιστόλι αφέτη) και από το ερέθισμα της μπάλας που τον προσεγγίζει. Στο σάιτ μας, στον τομέα “Διαταραχές στην Αισθητηριακή Ολοκλήρωση” μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για αυτό τον τομέα. Θα σας προτείναμε για όλα τα παραπάνω να γινόταν μία αξιολόγηση του παιδιού από Παιδοψυχολόγο (για να διερευνηθούν οι δυσκολίες στη ματαίωση και τους μηχανισμούς σκέψης του παιδιού) και από Εργοθεραπευτή (για να διερευνηθούν πιθανές δυσκολίες στον κινητικό συντονισμό και την αισθητηριακή επεξεργασία του παιδιού). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
584. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. έχω ένα γιο 6 χρονών και δεν δέχεται παρατηρήσεις και ιδίως από ξένους θυμώνει πολύ και φεύγει. τι μπορώ να κάνω σ αυτή τη περίπτωση;;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία ευθιξία του παιδιού σας και δυσκολίες πιθανά στη διαχείριση της ματαίωσης. Δεν αναφέρεστε όμως λεπτομερώς σε καταστάσεις (πχ αν δέχεται από εσάς παρατηρήσεις, σε ποιο τομέα δεν δέχεται παρατηρήσεις –πχ για τα μαθήματα; τη συμπεριφορά του; τον τρόπο που παίζει; τον τρόπο που μιλάει;-). Επίσης πώς αντιδράει όταν συζητάτε με το παιδί σας για αυτό (χρειάζεται μία ψύχραιμη συζήτηση). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
585. ΕΡΩΤΗΣΗ: Το κοριτσάκι είναι 8 χρόνων. Το πρόβλημα είναι ότι δεν τρέχει τόσο καλά όσο τα άλλα παιδιά και αυτό την στεναχωρεί. Όταν την κοροϊδεύουν γι αυτό , γίνεται ανταγωνιστική και την πιάνει δύσπνοια από το άγχος του ανταγωνισμού. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς η κόρη σας (θα σας υπενθυμίσουμε ότι είναι ένα ώριμο κορίτσι και όχι πια ένα απροστάτευτο “κοριτσάκι” όπως πολύ γλυκά και με μεγάλη αγάπη αναφέρετε) αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία σε αυτό που οι ειδικοί ονομάζουμε “δυσκολίες αμφίπλευρου συντονισμού” ή αλλιώς “αναπτυξιακή διαταραχή του συντονισμού των κινήσεων”. Αυτές οι δυσκολίες την καθιστούν αδύναμη να ανταγωνιστεί τους/τις συμμαθητές/τριες της και αυτό όπως αναφέρετε την αγχώνει σημαντικότατα και της δημιουργεί ψυχο-σωματικές δυσκολίες. Θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία αξιολόγηση του παιδιού σας από Εργοθεραπευτή, ώστε να διαπιστωθεί το βάθος των δυσκολιών της κόρης σας στον κινητικό της συντονισμό. Επιπρόσθετα πιθανά να χρειαστεί αξιολόγηση από Παιδοψυχολόγο για να διαπιστώσει τις δυσκολίες του παιδιού στην αυτοεικόνα και αυτοεκτίμησή του. Για τους παραπάνω λόγους, θα ήταν καλό η αξιολόγηση να γινόταν από κάποιο Κέντρο Ειδικών Παρεμβάσεων που συμπεριλαμβάνει σύνθετες ειδικότητες αξιολόγησης και πιθανής παρέμβασης. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
586. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας και συγχαρητήρια για το έργο σας! Διαβάζω πάντα τις απαντήσεις σας και με βοηθάνε πάρα πολύ. Να είστε καλά και να συνεχίζετε το όμορφο έργο σας. Θέλω να σας μιλήσω για τον δικό μου τον πιτσιρίκο. Είναι 4,5 των και πηγαίνει Προνήπιο. Η Νηπιαγωγός μας ζήτησε να κάνουμε μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση γιατί είναι πολύ αδέξιο παιδί, πίσω στη γραφή και με διάσπαση προσοχής. Η Εργοθεραπεύτρια που μας αξιολόγησε, μας είπε ότι το παιδί έχει δυσκολίες στο συντονισμό των κινήσεων και χρειάζεται Εργοθεραπεία. Υπάρχει όμως σοβαρή οικονομική δυσκολία και δυστυχώς αδυνατούμε αυτή τη στιγμή να ανταπεξέλθουμε σε θεραπευτικά προγράμματα. Τι κινδύνους μπορεί να αντιμετωπίσουμε στο Σχολείο αργότερα (στο Δημοτικό) εάν δεν κάνουμε Εργοθεραπεία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για τα όμορφα λόγια σας. Η διάγνωση των δυσκολιών του “συντονισμού των κινήσεων” (όπως σας ανέφερε η συνάδελφος), σημαίνει ότι το παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εκτέλεση αδρών και λεπτών κινήσεων που δεν οφείλονται σε χαμηλή γνωστική (νοητική) ικανότητα ή κάποια πρωτογενή νευρολογική δυσκολία, αλλά σε αμιγείς δυσκολίες στο συντονισμό της κίνησης. Οι κίνδυνοι στην μετέπειτα σχολική ένταξη εντοπίζονται στις πιθανότατες δυσκολίες στην γραφοκινητική επίδοση του παιδιού σας αλλά ταυτόχρονα και στο να αισθάνεται άνετα με το σώμα του και να μην έχει ανάγκη να κινείται στο κάθισμά του ή –στη χειρότερη των περιπτώσεων- να έχει την ανάγκη να σηκώνεται από το κάθισμά του (υπερκινητική εικόνα). Από την άλλη, τα διαγνωστικά του ICD-10 (επίσημου στην Ελλάδα διαγνωστικού εργαλείου), αναφέρει συχνότατες δυσκολίες στην οπτική αντίληψη και οπτοκίνηση. Στην περίπτωση που η συνάδελφος εντόπισε τέτοιες δυσκολίες, τότε το παιδί πιθανότατα θα δυσκολευτεί στην ανάγνωση και τη “στοίχιση” των αριθμών για τις μαθηματικές πράξεις. Από την άλλη, συχνότατα τα παιδιά με δυσκολίες κινητικού συντονισμού έχουν χαμηλή αυτό-εκτίμηση που δεν τα βοηθά να αισθανθούν ικανά σε δραστηριότητες αυτό-εξυπηρέτησης και αυτό-φροντίδας αλλά και συμμετοχικότητας με τους συμμαθητές τους. Κατανοώ τις οικονομικές σας δυσκολίες που αναφέρετε, αλλά η πρόληψη είναι καλύτερη της αντιμετώπισης. Τα ποσοστά να χρειαστεί το παιδί Εργοθεραπευτικής ενίσχυσης στο Δημοτικό είναι πολύ μεγάλα, και τότε δυστυχώς θα μιλάμε για αντιμετώπιση ήδη λανθασμένων προτύπων λειτουργίας. Θα σας ζητούσαμε επιπρόσθετα να διερευνήσετε τη δυνατότητα να καλυφθούν –μέρος ή όλες- οι συγκεκριμένες θεραπείες και από τον ΕΟΠΠΥ (με βάση τον κωδικό F.82). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
587. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, ο γιός μου ζητάει δικό του δωμάτιο άλλα εγώ δεν τον αφήνω από ποια ηλικία μπορεί να παιδί να κοιμάται στο δικό του δωμάτιο?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα παιδί από την ηλικία των 8 μηνών –το αργότερο- πρέπει να κοιμάται στο δικό του δωμάτιο. Για να σας ζητάει το παιδί σας το δικό του δωμάτιο, σημαίνει ότι βρίσκεται στην ηλικία αιτήματος (>3 ετών). Θα σας συμβουλεύαμε λοιπόν αμεσότατα να ικανοποιήσετε την επιθυμία του! Το να κοιμάται ένα παιδί μόνο του στο δικό του δωμάτιο βοηθάει σημαντικότατα στην ψυχο-συναισθηματική του ωρίμανση. Αν σας δυσκολεύει κάτι σε αυτό, θα ήταν καλό να το συζητούσατε με έναν/μία Ψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
588. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας… Είμαι μαμά 2 παιδιών 5.5 χρόνων και 2.5 το μικρό… αγοράκια και τα δυο… το πρόβλημα μου το αντιμετωπίζω με το μεγαλύτερο παιδί μου… άργησε να κόψει την πάνα του αλλά τα βραδινά ατυχήματα συνεχίζονται ακόμα και τώρα. Υπάρχουν μέρες η μάλλον νύχτες που για μια εβδομάδα να είναι στεγνός.. Μετά για μια εβδομάδα βρεγμένος.. Αυτό έχει αρχίσει να προκαλεί ένταση μεταξύ μας και τον έχω μαλώσει αρκετά ομολογώ, μιας και η υπομονή μου αρκετές φορές τελειώνει… του έχω στερήσει βόλτες, γλυκά ,το μισάωρο τηλεόρασης που δικαιούται αλλά τπτ.. τι μπορώ να κάνω;;; σκέφτηκα να του ξαναβάλω πάνα για το βράδυ μέχρι να ετοιμαστεί σωματικά…Εάν αυτό είναι το πρόβλημα. αλλά δεν ξέρω. Πόσο Καλή είναι αυτή η ιδέα; θα τον βοηθήσω η θα το κάνω μεγαλύτερο το πρόβλημα; Γενικά ξεχνάει πολλά πράγματα και πρέπει μονίμως να του τα υπενθυμίζουμε…Και μικρότερος του υπενθύμισαν ότι πρέπει να πάει τουαλέτα μιας και όταν ήταν απορροφημένος με παιχνίδια.. βρεχόταν. Πρέπει να του λέμε κάθε μέρα τους κανόνες του σπιτιού π.χ. πρέπει να μαζέψεις το πρώτο επιτραπέζιο για να πάρεις το δεύτερο. Πρέπει να πλύνεις δόντια για πας για ύπνο κτλ. Αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι ότι δεν έχει διαγνωστεί με διάσπαση… μικρότερος πέρασε από ψυχολόγο και μας το είχε αποκλείσει… Στο σχολείο που πάει νηπιαγωγείο η δασκάλα είναι και αυτή αρνητική στη διάσπαση… ότι δεν υπάρχει περίπτωση.. Μήπως δεν πρέπει να ανησυχώ;;; Μήπως ζητάω πολλά για την ηλικία του;; φταίει πιστεύετε κάτι άλλο ή το αναπτυξιακό κομμάτι της ηλικίας του είναι φυσιολογικό και δεν είναι ώριμος ακόμα για κάτι παραπάνω;;; σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Στα 5,5 έτη αναμένεται ένα παιδί να έχει αποκτήσει ανεξάρτητο έλεγχο σφιγκτήρων τόσο στην ημερήσια αυτοεξυπηρέτηση, όσο και στη νυχτερινή. Πολλά παιδιά όμως για πολλαπλούς λόγους μπορεί να δυσκολευτούν στη νυχτερινή. Από αυτά που αναφέρετε όμως, ακόμη και στον ημερήσιο έλεγχο σφιγκτήρων, δυσκολεύεται το παιδί σας αν δεν του το υπενθυμίστε (κάτι που παραπέμπει σε πιθανή διάσπαση προσοχής ή χαμηλή ενδοδεκτική ενημερότητα). Θα παίξει σημαντικότατο ρόλο στην διερεύνηση των πιθανών δυσκολιών του παιδιού σας η άποψη της/του Νηπιαγωγού για τις συμπεριφορές του και την διαδικασία ελέγχου των σφιγκτήρων του στο Νηπιαγωγείο. Από την άλλη, με βάση τις αναφορές σας και τους προβληματισμούς σας εντοπίζονται τα εξής: (α). Οι μέθοδοι αντιμετώπισης των “ατυχημάτων” του παιδιού με μακροπρόθεσμες “τιμωρίες” (ετεροχρονισμένες) είναι δυστυχώς ακραίες και δεν περιλαμβάνονται στα εγχειρίδια αντιμετώπισης αντίστοιχων δυσκολιών (πιθανά μάλιστα να ερεθίζουν –άθελά σας- και να αυξάνουν τις δυσκολίες του παιδιού) . (β). Οι απαιτήσεις σας σε αυτή την ηλικία για ανεξάρτητη αυτοδιαχείριση (πχ να πλένει τα δόντια του χωρίς τη δική σας υπενθύμιση) είναι συμβατές για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. (γ). Το ότι αποκλείστηκε η διάσπαση προσοχής στο παιδί από Παιδοψυχολόγο και τις/τους εκπαιδευτικούς, δεν σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζει μία πιθανή Νευρο-αναπτυξιακή ή συναισθηματική δυσκολία. Θα σας προτείναμε να προχωρούσατε σε μία ουσιαστικότερη αξιολόγηση του παιδιού που θα περιλάμβανε: (1). Μία καλή λήψη ιστορικού του παιδιού μετά από συζήτησή σας με Παιδοψυχολόγο. (2). Μία εμπεριστατωμένη αξιολόγηση από Εργοθεραπευτή, Παιδοψυχολόγο και πιθανά Παιδοψυχίατρο και (3). Συνεργασία με την/τον εκπαιδευτικό του παιδιού στο Νηπιαγωγείο. Είναι εμφανές ότι έχετε προσπαθήσει για το παιδί σας, αλλά πιθανά όχι με τον κατάλληλο για το συγκεκριμένο παιδί τρόπο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
589. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας έχει γίνει εισαγωγή η αδερφή μου σε νοσοκομείο και έκανε χειρουργείο, το παιδί δεν έχει ενημερωθεί για την επέμβαση και είναι τεσσάρων ετών, περιμένει την μαμά του να επιστρέψει σπίτι αυτό όμως δεν θα συμβεί προς το παρόν, ποια είναι η συμβουλή σας τι θα μπορούσαμε να πούμε στην μικρή για να ηρεμήσει. Ευχαριστώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Στις καταστάσεις κατά τις οποίες ένας από τους 2 γονείς χρειάζεται εισαγωγή στο Νοσοκομείο –και εάν έχει ανακάμψει και στην εξωτερική εμφάνιση για μα μη σοκαριστεί το παιδί (πχ παραμόρφωση ή αδυναμία επικοινωνίας)- πηγαίνουμε το παιδί στο Νοσοκομείο να δει τη μητέρα του με χαμόγελο και ψυχραιμία ότι όλα θα πάνε καλά. Σε περίπτωση όμως δυσκολιών στην εξωτερική εμφάνιση της ασθενούς, εάν δύναται να του μιλάει στο τηλέφωνο, θα πρέπει να του δώσουμε αυτή την ευκαιρία να μιλάει με τη μαμά του 2-3 φορές την ημέρα με χαμόγελο και αισιότητα (δεν είναι κακό τα παιδιά να εκτίθενται στην δυσκολία υγείας με ενθάρρυνση όμως της ίασης). Εάν δεν μπορεί ούτε αυτό να γίνει, θα ήταν καλό να απευθυνθείτε και σε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία και σας ευχόμαστε σύντομη ίαση.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
590. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω 2 κοριτσάκια τα οποία είναι δίδυμα αλλά από διαφορετικό σάκο η μία από τις δύο λόγο το ότι ήθελα μια βδομάδα να μπω στον 9 ο μήνα ήθελε να συμπληρώσει τα κιλά της οπότε μπήκε στην θερμοκοιτίδα για καμιά 10 αριά ημέρες όταν την έφερα σπίτι από τον 4 ο μήνα διαπιστώθηκε πως έχει μια κλήση το κεφάλι της είτε από αριστερά η από δεξιά κράταγε μέρες αυτό έστρωνε και μέρα πάλι το ίδιο έφτασε 8 μηνών και εκεί σε κάθε κλήση του κεφαλιού ξεκίνησαν και εμετοί μου είπαν ότι είναι ραιβόκρανο καλοήθης και ότι μεγάλο όντας θα το ξεπεράσει πριν κάνα 7 μηνο κάναμε και αξονική εγκεφάλου η οποία μας είπαν ότι είναι καθαρή το μόνο που προέκυψε είναι και θυρεοειδής για τον οποίο ξεκίνησα να της δίνω χάπι. το προηγούμενο πρόβλημα ωστόσο συνεχίζει την τελευταία φορά που τις είδε Παιδονευρολόγο μου είπε ότι ανήσυχη περισσότερο το ότι 2μισι ετών δεν μιλάνε και λένε μόνο 5 λέξεις και μαμά δεν έχουν πολύ καιρό που ξεκίνησαν να το λένε μου είπε να τις δει λογοθεραπευτής τις πήγα ο λογοθεραπευτής δεν τις αναλαμβάνει και δεν έδειξε να ανησυχεί κιόλας το μόνο που είπε ότι αν ανησυχώ εγώ σαν μητέρα και επειδή ξεκίνησαν οι ανησυχίες μετά την κουβέντα με τον Παιδονευρολόγο να τις πάω σε Αναπτυξιολόγο από την μεριά της παιδιάτρου μου πάλι δεν έχω δει να ανησυχεί και αυτή απλά μου είπε αν σου το είπε ο Παιδονευρολόγο κάνε το να σου φύγει η ιδέα αυτή δηλαδή δεν πιστεύει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα δεν ξέρω πλέον τι να κάνω από την μια δεν έχω βγάλει άκρη με τους Εμετούς και την κλήση του κεφαλιού αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε μήνα και κρατάει 12 Ώρο και μετά όλα οκ από την άλλη δεν ξεκίνησαν να μιλάνε καταλαβαίνουν ωστόσο τα πάντα και αν ζητήσω κάτι θα μου το φέρουν αλλά αγχώνομαι και με αυτό όσο περνάει ο καιρός έχω ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ γιατί τυχαίνει να ήμαστε από ….. (αναφέρεται η πόλη) και εκεί δεν υπάρχει τίποτα από γιατρούς οπότε ήμασταν στη ….. (αναφέρεται η πόλη) που υπήρχε και το ιστορικό λόγω της θερμοκοιτίδας και το τελευταίο διάστημα είμαστε πέρα δώθε Αθήνα γιατί εκεί έγινε αξονική και εκεί ανακαλύφθηκε και ο θυρεοειδής τι άλλο μπορώ να κάνω να τις οπωσδήποτε σε Αναπτυξιολόγο και όσο αφορά το πρώτο πρόβλημα μήπως να κάνω και μαγνητική από την Αθήνα δεν με άφησαν να την κάνω πάντως γιατί από την στιγμή που η αξονική είναι καθαρή δεν χρειάζεται εγώ τι να κάνω πλέον δεν ξέρω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Καταλαβαίνουμε τους φόβους σας αφού πραγματικά το παιδί ταλαιπωρείται από τη γέννα του ακόμα (θερμοκοιτίδα) και δεν λαμβάνει καλά τις ψυχοκινητικές εμπειρίες λόγω του ραιβόκρανου αλλά και της οργανικής απορρύθμισής του (τόσο έμετοι όσο και ο θυρεοειδής). Θα σας συστήναμε μία σφαιρική αξιολόγηση (είτε στην Αθήνα είτε στη ……. <αναφορά πόλης>) που θα περιλάμβανε έναν συντονισμό Παιδο- νευρολογικής (πιθανά 2ης γνώμης), Παιδο – Αναπτυξιακής και ταυτόχρονα Εργοθεραπευτικής και Λογοθεραπευτικής γνωμάτευσης. Με βάση αυτά που αναφέρετε, κατά τη γνώμη μας χρειάζεται Εργοθεραπευτική και Λογοθεραπευτική υποστήριξη, αφού όμως πρώτα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
591. ΕΡΩΤΗΣΗ: Για σας και συγχαρητήρια είναι πολύ σπουδαίο να δίνετε ιδιαίτερη προσοχή στις ερωτήσεις μας έχω μια περίπτωση με τον Γιό μου είναι 15 χρόνων έχει μια σχέση με μια κοπέλα που είναι 13 χρόνων και θέλει να εγκατάλειψη τους Γονείς της και να ζήσει με τον γιο μου άλλα χωρίς την έγκρισή τον κηδεμόνα φοβάμαι πιες συνεπείς μπορείς να έχω εδω στην Γερμανία εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα άλλα το ερώτημα είναι και από το κράτος η την οικογένεια της πιες αντιδράσεις θα Υπάρχει. Ευχαριστώ εκ τον προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Νομίζουμε ότι η ερώτηση σας έχει απάντηση σε δύο σκέλη: στο πρώτο σκέλος θεωρούμε ότι το θέμα είναι καθαρά νομικό στο οποίο δεν γνωρίζουμε να σας απαντήσουμε. Το δεύτερο σκέλος αφορά στο να αναρωτηθείτε στο κατά πόσον μια σχέση ερωτική ανάμεσα σε δύο ανήλικους , σε μια ηλικία ακατάλληλη ώστε να αποφασίσουν για τόσο σημαντικά θέματα όπως η συμβίωση είναι εφικτό ή όχι. Καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με τον γιο σας τόσο τις ενδεχόμενες νομικές συνέπειες όσο και το κατά πόσο εσείς το θεωρείτε ηθικά συναισθηματικά αλλά και σε επίπεδο συνεχούς και σωστής διαπαιδαγώγησης εφικτό το ενδεχόμενο της συμβίωσης. Πέραν λοιπόν του νομικού ζητήματος σε επίπεδο ωριμότητας συναισθηματικής θεωρούμε ότι δεν είναι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έτοιμα να ανταπεξέλθουν ορθά τόσο ως προς την απόφαση όσο και ως προς την σταθερότητα μιας τέτοιας απόφασης. Όσο για τα νομικά νομίζουμε ότι τουλάχιστον στην Ελλάδα χωρίς εισαγγελική απόφαση αυτό θα ήταν ανέφικτο!! Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
592. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα θέλω να σας ρωτήσω για κάτι που με προβληματίζει δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό η φάση που θα περάσει έχω ένα γιο 2 χρόνων ο κύριος φροντιστής του είμαι εγώ ποτέ δεν τον έχω αφήσει πουθενά είμαστε όλη μέρα μαζί έχει λίγο καιρό ο μικρός δείχνει προτίμηση στη γιαγιά του όποτε είναι παρούσα εμένα με διώχνει ο μικρός και θέλει όλα μαζί της να τα κάνει όταν θα φύγει κλαίει από πίσω της μετά από λίγο ξεχνιέται κ είναι κολλημένος πάλι πάνω μου είναι φυσιολογικό αυτό?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Κάτι “μάγεψε” το παιδί σας από αυτά που του δίνει η γιαγιά. Για κάποιους λόγους έχει γίνει πολύ στενό του άτομο με το οποίο περνάει υπέροχα (σε αντίθεση με εσάς που πιθανά ζητάτε ως γονέας μία δόμηση που η γιαγιά δεν τη ζητάει). Συντονιστείτε με αυτά που κάνει η γιαγιά με το παιδί σας (στο μέτρο του δυνατού), αλλά να γνωρίζετε ότι θεωρείται απόλυτα φυσιολογική η μεγάλη προσκόλληση του παιδιού σε έναν φροντιστή του. Απλά εξετάστε μήπως είστε υπερβολικά δομική με το παιδί σας και δεν του προσφέρετε –άθελά σας- ευκαιρίες να παίξει μαζί σας ανέμελα ή γενικώς χρόνο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
593. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Η βασική μου ανησυχία για μωρό που έχει κλείσει τους 7 μήνες είναι ότι δεν βαβίζει, δηλαδή λέει μόνο φωνήεντα και κυρίως το αααα. Επίσης δεν φαίνεται να απαντάει όταν κάνει και ο ενήλικας κάποιες φωνές. Ωστόσο πειραματίζεται με τη φωνή του, πχ. βγάζει τσιρίδες. Έχει καλή βλεμματική επαφή, γυρίζει το κεφάλι του στους ανθρώπινους ήχους πάντα, γυρίζει το κεφάλι στις ανθρώπινες κινήσεις πάντα, χαμογελάει όταν του χαμογελάς και γελάει με την καρδιά του. Τρώει εύκολα καινούργιες γεύσεις και κοιμάται πολύ εύκολα. Ο παιδίατρος μου είπε να μην ανησυχώ, από τη στιγμή που το μωρό έχει βλεμματική επαφή και χαμογελάει στα χαμόγελα και στα αστεία. Ευχαριστώ προκαταβολικά για τις συμβουλές.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά, με βάση αυτά που αναφέρετε, θα συμφωνήσουμε με την Παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί σας. Είναι πάρα πολύ βασικό να διαντιδρά και να γελά με αυτή τη διαντίδραση το μωρό σας. Μπορείτε να το ενθαρρύνετε να μιμηθεί τα βαβίσματα που παράγετε, αλλά χωρίς καμία πίεση. Δεν εμφανίζονται -με βάση τις αναφορές σας- σημαντικές δυσκολίες στην ψυχοκινητική εξέλιξη του παιδιού που θα έπρεπε να αξιολογηθεί από κάποιον Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο. Θα αναμένετε να εμφανίσει οργανωμένο μπουσούλημα και να περπατήσει πρώτα το παιδί σας (στην ηλικία των 12-14 μηνών) για να ζητήσετε πιθανά κάποια περαιτέρω αξιολόγηση εάν παραμένει κάποια δυσκολία. Μέχρι τότε, προσφέρετέ του απλόχερα την αγάπη και τη χαρά σας στη διαντίδραση σας και τη συμμετοχή σας στο παιχνίδι του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
594. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα έχω ένα κοριτσάκι 20 μηνών! Έχω προβληματιστεί με το παιδικό σταθμό! Γενικά είναι ένα παιδί κοινωνικό και στη παιδική χαρά παίζει με αλλά παιδιά αλλά έχει δείξει ορισμένες φορές ότι δε θέλει να μοιραστεί τα παιχνίδια της! Είναι φορές κυρίως παλιότερα που μας έχει σπρώξει και μας σαν γονείς αν δε γίνει το δικό της και ένα διάστημα δάγκωνε! Το πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές που τη παίρνω από το παιδικό μπορεί να έχει κάποια μελανιά η κάποια γρατζουνιά. Συνήθως όχι κάτι σοβαρό αλλά όταν ρωτάω πως έγινε πάντα το έκανε μόνη της ή το είχε από πριν τη πάω και πάντα μου αλλάζουν κουβέντα και μου λένε για τη συμπεριφορά της ότι δηλαδή είναι επιθετική στα άλλα παιδιά! Έχω προβληματιστεί με το τρόπο που συμπεριφέρονται στο παιδί γιατί έχω δει συμπεριφορές που δε μου αρέσουν! Θα ήθελα τη γνώμη σας πώς να το διαχειριστώ! Ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα παιδί 20 μηνών σαφώς και δεν γνωρίζει και επιθυμεί να μοιράζεται τα παιχνίδια το. Από την άλλη όμως δεν είναι συμβατό να αντιστέκεται με επιθετικότητα για αυτή τη συνθήκη. Θα ας προτείναμε να γινόταν μία αξιολόγηση από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο ή Εργοθεραπευτή, που μέσω ερωτηματολογίων και εξέτασης θα σας ενημέρωναν για τις πιθανές δυσκολίες που οδηγούν το παιδί σας σε αυτές τις συμπεριφορές. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
595. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, Συγχαρητήρια για τη δουλειά και το έργο σας! Είμαι εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής . Θα ήθελα τη βοήθεια σας σχετικά με τους μαθητές που έχουν διαφορετική συμπεριφορά σε ομαδικά περιβάλλοντα από αυτά των ατομικών . Γιατί ένα παιδί ‘πειθαρχεί ‘περισσότερο σε ατομικό επίπεδο (δηλαδή σε αίθουσα μόνο με εκπαιδευτή και το ίδιο )ενώ σε ομαδικό επίπεδο μπορεί να ενοχλεί τους γύρω του ,να μην υπακούει στους κανόνες κτλ; Πως μπορούμε να ενσωματώσουμε το παιδί αυτό με τα υπόλοιπα και να μειώσουμε τέτοιες συμπεριφορές ; Σας Ευχαριστώ πολύ !!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε διαφορετική συμπεριφορά όταν βρισκόμαστε σε μία δυαδική κατάσταση από ότι εάν βρισκόμαστε σε μία ομάδα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποια αναπτυξιακή δυσκολία (μαθησιακές δυσκολίες, υπερκινητικότητα, διαταραχές αυτιστικού φάσματος κλπ). Είναι διαφορετικό το περιβάλλον ομάδας, αφού έχει αυξημένη αισθητηριακή πληροφόρηση (που ενοχλεί ή προκαλεί από την άλλη τον μαθητή), αλλά και κοινωνικές απαιτήσεις και ερεθισμούς. Το παιδί μέσα στο ομαδικό πλαίσιο αισθάνεται από τη μία λιγότερο ελεγχόμενο από τον ενήλικα, αλλά και από την άλλη πιο νευρικό (αυξημένο στρες). Ο στόχος λοιπόν είναι αρχικά να εντοπιστούν οι εξατομικευμένες δυσκολίες και ανάγκες του μαθητή, το μαθησιακό του στυλ, οι αισθητηριακές και κοινωνικές του ιδιαιτερότητες και να γίνει σταδιακή ένταξη στην ομάδα μέσω των τεχνικών που έχουμε βρει σε ατομικό επίπεδο. Για το λόγο αυτό, πολλοί μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, θα χρειαστούν παράλληλη στήριξη για την τμηματική τους ένταξη. Οι Εργοθεραπευτές φτιάχνουμε συχνά “αισθητηριακές δίαιτες” για να καλύπτονται οι αισθητηριακές ιδιαιτερότητες του μαθητή. Επίσης βοηθούν τα συστήματα δομημένης εκπαίδευσης (βασισμένες στις αρχές του TEACCH) αλλά και Γνωσιακές – Συμπεριφοριστικές τεχνικές (όπως τα Social Stories). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
596. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Έχω ένα κοριτσάκι 19 μηνών κάνει στις 11 Μαρτίου και ανησυχώ γιατί δεν έχω δει ανάπτυξη ίδια με τα αλλά παιδιά της ηλικίας της. Μόνο χαμογελάει δεν γελάει με ήχο απλά χαμογελά συνέχεια. Δεν λέει καμία λέξη ούτε μαμά ούτε καν μπαμπαδιζει στην ουσία δεν ακούγεται καν η φωνούλα της ούτε καν για να κλάψει σαν παράπονο. Κλάψει μόνο αν πονάει όχι παραπονιάρικα ούτε καν γκρινιάζει όσο και να την αφήσεις κάπου. Ξεκίνησε πριν λίγο καιρό να κάνει Γεια σου με το χέρι και τώρα ούτε αυτό κάνει πια ούτε δείχνει με το δάχτυλο. Δεν περπατάει ανεξάρτητα θέλει η να κρατιέται από το τραπέζι η να την κρατάς και με τα 2 της χέρια αν της κρατάς μόνο το ένα χέρι δεν κάνει ούτε βήμα κα8εται κάτω κατευθείαν αν της τα κρατάς και τα 2 περπατάει για όσο την κρατάς. Είναι πολύ αγαπησιάρα και χαρούμενη. Με ανησυχούν πολύ Αυτά τα σημάδια σας παρακαλώ βοηθήσετε με. Με Σεβασμό
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση τις αναφορές σας, το παιδί έχει εμφανώς καθυστερήσει στους ψυχοκινητικούς του δείκτες (τόσο κινητικούς, όσο και επικοινωνιακούς). Θα θέλαμε να το συζητούσατε με τον/την Παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί αλλά θα χρειαστεί όπως φαίνεται αξιολόγηση από Αναπτυξιακή Παιδίατρο, Φυσικοθεραπευτή, Εργοθεραπευτή και Λογοθεραπευτή όπου μέσω ερωτηματολογίων και εξέτασης θα σας ενημέρωναν για τους λόγους που εμφανίζεται αυτή η καθυστέρηση και πώς θα μπορούσε να βοηθηθεί το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
597. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω δύο παιδιά εφτά μισή και έξι χρόνων ,πρώτη και δευτέρα δημοτικού. Η μικρή θέλει στα διαλείμματα να είναι πάντα με την αδερφή της όχι απαραίτητα να παίζει μαζί της αρκεί να ναι εκεί που είναι η αδελφή της πράγμα που δικαιολογημένα φέρνει την αντίδραση της αδελφή της η οποία προκαλεί τρομερό άγχος στην μικρή που παραλές τις προσπάθειες δεν παίζει με κάποια άλλα παιδιά και κάθε πρωί κλαίει και δεν θέλει να πάει σχολείο. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό. Σημειωτέον ότι σε κάποια πολύ δύσκολη φάση οικογενειακή τα δύο παιδιά δέθηκαν ακόμα πιο πολύ κι έφεραν πιο πολύ εξάρτηση μεταξύ τους
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι συχνό φαινόμενο το μικρότερο παιδί στο Σχολείο να θέλει να κάνει παρέα με την αδελφή του (ιδίως όταν -όπως αναφέρετε- είναι πολύ δεμένες). Αυτό απλά που προβληματίζει, είναι γιατί η μικρή δεν έχει κάνει παρέες. Εδώ παίζει ρόλο αν είχε παρέες την περσινή χρονιά που βρισκόταν στο Νηπιαγωγείο, ενώ η αδελφή της ήταν στο Δημοτικό. Και αν ναι, γιατί δεν προσανατολίζεται σε αυτές τις παρέες τώρα. Είναι εμφανές ότι η μικρή σας κόρη δυσκολεύεται να κοινωνικοποιηθεί στην Τάξη της με τους συμμαθητές της. Είναι κάτι που θα ήταν καλό αρχικά να το συζητούσατε με την εκπαιδευτικό της (αν το παιδί συμμετέχει εντός της Τάξης στα μαθήματα -και σε άλλους ρόλους- και εάν μπορεί να προσανατολίσει κάποιους συμμαθητές της στη μικρή). Επίσης θα ήταν καλό να ρωτήσετε την εκπαιδευτικό εάν κρίνει ότι συντρέχει κάποιος λόγος να ζητούσατε τη βοήθεια Ψυχολόγου (λόγω του ότι το άγχος της μικρής αρχίζει και γίνεται δυσλειτουργικό). Εσείς απλά μην πιέσετε τις καταστάσεις. Είναι καλό τα 2 αδέλφια -αφού είναι και δεμένα μεταξύ τους- να τα βρουν μόνα τους χωρίς κάποια “θεαματική” δική σας παρέμβαση ή διαιτησία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
598. ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας συγχαίρω για την δουλειά σας. Θέλω να σας πω τι με προβληματίζει με το παιδί μου για να με βοηθήσετε. Έχω ένα αγοράκι 3μιση χρόνων και ένα μωράκι 40 ημερών. Με το πρώτο μου παιδί αντιμετώπιζα προβλήματα από μωρό πάντα έλεγε πάντα γκρίνιαζε γενικά ήταν και είναι ένα ζωηρό παιδί. Πίστευα πως καθώς θα μεγαλώσει θα καταλαβαίνει και αυτό θα άλλαζε αλλά όχι αντίθετα γίνεται χειρότερο. Γκρίνια όλη μέρα κάθε μέρα και μόλις πάρει η κάνει αυτό που θέλει γκρίνια για το επόμενο τίποτα δεν τον ευχαριστεί τίποτα δεν εκτιμά όλα τα καταστρέφει γενικά του αρέσει να προκαλεί καταστροφή όπου και να είναι και καταστρέφει κ τα νεύρα μου μαζί γιατί καμία τιμωρία δεν μπορεί να τον συνετίσει. Στο σπίτι φωνάζει ουρλιάζει να περάσει το δικό του όλη μέρα αυτό και το ίδιο κ έξω ούτε ντροπή ούτε φόβο έχει. Έχει 2 μήνες που πάει παιδικό και εκεί πάλι προβλήματα δημιουργεί αλλά όχι τόσα όσο στο σπίτι. Ενώ από μωρό έκανε τα πάντα πριν την ηλικία του και καμάρωνα που το μωρό μου ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά τώρα νιώθω ότι κάτι Έχω κάνει λάθος και δεν ξέρω πώς να το διορθώσω. Όλη μέρα είναι σε υπερένταση να φωνάξει να κλάψει και μην πω σε κάτι ΜΗ εκεί θα κλαίει ώρες να το κάνει. Δεν ζηλεύει με τον μικρό γενικά δεν τον νοιάζει τίποτα κ κανείς παρά μόνο να περνά πάντα το δικό του. Όπου ζητάει πάντα όλα όσα είναι στον απαγορευτικό κατάλογο. Ζούμε Αγγλία τον τελευταίο χρόνο την γλώσσα δεν την ξέρω και εδώ το σύστημα με τους γιατρούς είναι διαφορετικό. Θα ήθελα σας παρακαλώ αν γίνεται να μου υποδείξετε τρόπους και μεθόδους πώς να διορθώσω όλη αυτή την κατάσταση. Τι συμπεριφορά πρέπει να Έχω για να αλλάξει? Χάνω τον έλεγχο σας παρακαλώ βοηθήστε με με τις γνώσεις σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως αναφέρετε και έχετε διαπιστώσει, έχετε ένα παιδί το οποίο γεννήθηκε πολύ νευρικό με δυσκολίες στη ρύθμιση και αυτορρύθμιση του. Αυτό -με βάση τα λεγόμενά σας- δεν έχει επηρεάσει το γνωστικό / μαθησιακό του δυναμικό, αλλά τη συμπεριφορά του σε εντονότατο βαθμό. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί: Μπορεί το παιδί να έχει δυσκολίες στην αισθητηριακή του ρύθμιση και αυτό να βομβαρδίζει συνεχώς τη διέγερσή του, μπορεί από την άλλη να έχει μία πρώιμη εικόνα διάσπασης προσοχής και υπερκινητικότητας, να έχει κάποιες δυσκολίες στην κοινωνική σκέψη (επειδή δυσκολεύεται να συμμετάσχει με τον αδελφό του), να έχει “φουντώσει” τις συμπεριφορές του εξαιτίας της έλευσης του αδελφού στο σπίτι (μετά και από την παρατεταμένη περίοδο της εγκυμοσύνης σας), να έχει μάθει να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο γιατί γνωρίζει μόνο αυτόν για να ικανοποιεί τις ανάγκες του (επικοινωνιακή δυσκολία) ή έναν συνδυασμό όλων των παραπάνω. Όταν διαπιστώνουμε ότι ένα παιδί λειτουργεί με τόση ταραχή και δυσκολεύεται να ηρεμήσει, κάνουμε μία συνδυαστική αξιολόγηση με Παιδοψυχίατρο (ή Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο), μαζί με Εργοθεραπευτή και Λογοθεραπευτή. Δεν μπορούμε να σας δώσουμε δυστυχώς κάποια “μαγική συνταγή” αν δεν διαπιστωθούν οι υποκείμενες αυτών των συμπεριφορών δυσκολίες. Κατανοούμε τις ιδιαιτερότητες του Αγγλικού συστήματος, αλλά δυστυχώς αυτό που σας αναφέρουμε μοιάζει να είναι μονόδρομος. Θα ήταν καλό να το συζητούσατε και με τη Νηπιαγωγό του παιδιού σας για να σας διευκολύνει, αλλά να σας πει και τη γνώμη της. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
599. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας. Έχω ένα κοριτσάκι 6 ετών, φέτος τελειώνει το νηπιαγωγείο. Είναι ώριμη, συνεννοήσιμη και οι δασκάλες της μου λένε τα καλύτερα, τόσο του σχολείου όσο και των δραστηριοτήτων. Τον τελευταίο χρόνο βλέπω ότι έχει την τάση να είναι σε όλα τέλεια και πως νιώθει ότι πρέπει να με κρατάει ευχαριστημένη, ενώ δεν της έχουμε καλλιεργήσει κάτι τέτοιο από το σπίτι. Έχω την αίσθηση όμως ότι αυτό της προκαλεί άγχος. Εδώ και μήνες στη βραδινή ρουτίνα που ακλουθούμε πριν τον ύπνο κάνει τις ίδιες ερωτήσεις, πχ ενώ είναι αναμμένο το φωτάκι νυκτός ανασηκώνεται να το δει και ρωτάει “είναι αναμμένο”? η όταν της δένω τα μαλλιά για τον ύπνο, πάντα θα ρωτήσει “3 φορές γύρισες το λαστιχάκι”? Στην ουσία δεν περιμένει απάντηση, τα λέει για να τα πει. Τέλη Αυγούστου είχε πάθει μια ουρολοίμωξη, κάναμε την αγωγή και πέρασε όμως από τότε της έχει μείνει η συνήθεια και ενώ κάνει τσίσα πριν ξαπλώσει, μετά από 5 λεπτά ξανασηκώνεται λέγοντας πως έχει τσίσα, πηγαίνει, φυσικά δεν έχει, επιστρέφει στο κρεβάτι της και κοιμάται. Αυτό κάθε βράδυ, ενώ της λέμε ότι δεν έχει τσισα, επιμένει να σηκωθεί. Αν δεν σηκωθεί να το τσεκάρει ότι όντως δεν έχει τσισα, δεν μπορεί να κοιμηθεί. Αυτό είναι που με ανησυχεί. Σκέφτηκα να πάμε σε Παιδονευρολόγο μήπως όντως έχει κάποιο θέμα άλλα είμαι σίγουρη ότι είναι ψυχολογικό το θέμα. Να σημειώσω ότι όταν ήταν 3 ετών απέκτησε αδερφούλα και 6 μήνες μετά την έλευση της αδερφούλας της άρχισε να τρώει τα νύχια της, συνήθεια που εξακολουθεί να έχει έως σήμερα παρά τις προσπάθειες μας να την κόψει. Να επισκεφτούμε παιδοψυχίατρο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε ένα παιδί που αναφέρετε ότι οι εκπαιδευτικοί στο Σχολείο αλλά και στις δραστηριότητες που πηγαίνει είναι ικανοποιημένοι. Άρα οι δυσκολίες του παιδιού δεν πηγάζουν από κάποιες δυσκολίες στην κοινωνική της σκέψη. Από την άλλη όμως, αναφέρεστε σε ένα παιδί που εμφανίζει άγχος (το οποίο πιθανά να είναι και έντονο) με κάποιες -κάποιου βαθμού- εμμονικές σκέψεις που τη βασανίζουν, ταυτόχρονα με μία ανάγκη να σας έχει ικανοποιημένη σαν μητέρα. Σαφώς και θα σας προτείναμε να γινόταν μία αξιολόγηση της μικρής από Παιδοψυχίατρο, αφού πρώτα του/της δίνατε ένα αναλυτικότερο ιστορικό για τους μηχανισμούς λειτουργίας της στο σπίτι. Είναι άδικο να βασανίζεται σε αυτή την ηλικία και η δυσκολία μπορεί να είναι απλή στην επίλυσή της. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
600. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Έχω 2 παιδιά, το ένα ηλικίας 6 1/2 χρονών και το κοριτσάκι είναι 2 ετών. Ο γιος μου φοιτά στη Α’ Δημοτικού όπου η δασκάλα μας έχει ενημερώσει για προκλητική συμπεριφορά απέναντι της καθώς και επιθετική συμπεριφορά προς τους συμμαθητές του. Μαθησιακά δεν αντιμετωπίζει κάποιο θέμα και σύμφωνα με εκείνη δεν εκτιμά ότι έχει υπερκινητικότητα μέσα στη τάξη. Μετά από προτροπή δική της αλλά και της δασκάλας που είχε στο Νηπιαγωγείο, απευθυνθήκαμε αρχικά σε Ιατροπαιδαγωγικό Ινστιτούτο (όσο ήταν ακόμα στο Νηπιαγωγείο) και φέτος στο ΚΕΣΥ. Από τις αξιολογήσεις δεν προέκυψε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το παιδί και θα πρέπει η προσέγγιση και των γονέων αλλά και των εκπαιδευτικών να είναι προσαρμοσμένη στα δικά του μέτρα. Ιδίως από το ΚΕΣΥ αναφέρθηκαν για ένα έξυπνο παιδί, το οποίο παρουσιάζει ήπιες δυσκολίες στη κοινωνική συνδιαλλαγή. Συγκεκριμένα ο Γενικός Δείκτης Νοημοσύνης του κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, στην Λεκτική του Νοημοσύνη ότι είναι πιο χαμηλά στην αφαιρετική του λογική και στη Πρακτική Νοημοσύνη ότι η γραφοκινητική του ικανότητα καθώς και η ψυχοκινητική του ταχύτητα είναι πιο χαμηλά από τον δικό του μέσο όρο. Από εκπαιδευτικής άποψης κρίθηκαν όλα καλά σύμφωνα με την ηλικία του, μόνο ότι κάποιες φορές λειτουργούσε παρορμητικά δηλ. βιαζόταν να εμπλακεί σε κάποια δοκιμασία χωρίς να ακούσει όλες τις οδηγίες. Σύμφωνα με τα παραπάνω μας συνέστησαν να μπει στο τμήμα ένταξης του σχολείου καθώς και να γίνει περαιτέρω παιδοψυχιατρική αξιολόγηση και παρακολούθηση των δυσκολιών του. Κατά τη γνώμη σας που θα πρέπει να απευθυνθούμε για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον μικρό μας? Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. με βάση αυτά που σας είπαν και που αναφέρετε, το παιδί σας αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στη διαχείριση του συναισθήματος και την κοινωνική συναλλαγή. Αυτό δείχνει να δυσκολεύει τη σχολική ένταξη του παιδιού από τη μία, αλλά και από την άλλη την κοινωνική του επικοινωνιακότητα. Κρίνουμε πως καλώς ζητήθηκε Παιδοψυχιατρική εκτίμηση και παρακολούθηση του παιδιού σας για να διαπιστωθεί εάν θα χρειαζόταν κάποια ειδική θεραπευτική παρέμβαση (Ψυχοπαιδαγωγικό ή Εργοθεραπεία). Αυτό μπορεί να γίνει είτε σε Ιδιωτικό Κέντρο ή Ιατρείο, είτε στο Δημόσιο φορέα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
601. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας μπράβο για την σελίδα σας Θα ήθελα να ρωτήσω η ανιψιά μου είναι 3 χρονών και ακόμα δεν λέει 3 λέξεις μαζί να ζητήσει δηλ πχ ( μαμά θέλω γάλα) δεν έλεγε λέξεις πολλές δεν γυρνούσε στο όνομα της εδώ και 3.5 μήνες έκανε Εργοθεραπεία και τώρα έχει περίπου ένα μήνα που κάνει και Λογοθεραπεία μεγάλες διάφορες 60 % άλλο παιδί αλλά δεν λέει ακόμα ( μαμά θέλω γάλα ) και αγχωνόμαστε θα το πει κάποια στιγμή η έχει κάποιο πρόβλημα. Ευχαριστώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από ότι διαπιστώνετε, το παιδί εξελίσσεται με τα προγράμματα Εργοθεραπείας (που προφανώς εφαρμόζονται για την ενίσχυση της οργάνωσης του παιδιού και της κινητικής του ωρίμανσης και πραξιακής τοποθέτησής του σε απαιτήσεις) και Λογοθεραπείας. Δεν αναφέρετε κάποιο πιθανά ανησυχητικό στοιχείο στο παιδί. Φυσικά μπορείτε να μοιραστείτε αυτές τις ανησυχίες σας και με τη θεραπευτική ομάδα του παιδιού σας ή την Ιατρική Ειδικότητα που το παρακολουθεί (στην προκειμένη περίπτωση βοηθά να παρακολουθεί το παιδί Παιδίατρος Αναπτυξιολόγος). Φυσικά, για να προβείτε σε τέτοιες ενέργειες, θεωρείται απαραίτητο να πάρετε την άδεια από τους γονείς του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
602. ΕΡΩΤΗΣΗ: γεια σας. θα ήθελα να ρωτήσω τη γνώμη σας για το αν το παιδί μου θα πρέπει να πάει σε παιδοψυχολόγο η Παιδονευρολόγο. ο γιος μου 5 χρονών εμφανίζει τικ εδώ κ ένα χρόνο. κάνει διάφορους μορφασμούς με το πρόσωπο του κ γενικά με όλο του το σώμα. που κ που όλα σταματάνε για λίγο καιρό κ μετά ξανά αρχίζουν (δεν μπορώ να καταλάβω τι τα πυροδοτεί.) τώρα αρχίζει να κάνει που κ που λίγα κακά στο εσώρουχο. κατά τη γνώμη μου ο γιος μου έχει πολύ άγχος μέσα του κ δεν ξέρει να το διαχειριστεί. δεν ξέρει όμως να μου πει τι τον αγχώνει. ζηλεύει τον μικρό αδελφό του (3 χρονών) άλλα έχω πάει σε ψυχολόγο γι αυτό το θέμα κ μου είπαν ότι θα περάσει. στο νηπιαγωγείο τα πάει μια χαρά, κοινωνικός, παίζει με τα άλλα παιδιά κ είναι σε όλα συνεργάσιμος (σε αντίθεση με το σπίτι που δεν ακούει κανέναν). αρχίζω όμως κ ανησυχώ γιατί ο γιος μου άρχισε να παραπονιέται ότι δεν αντέχει άλλο αυτά τα τικ κ ότι τον κουράζουν κ τον πονάει κ όλο το σώμα αφού μονίμως είναι σφιγμένος. πως μπορώ να τον βοηθήσω? μήπως είμαι υπερβολική κ τα παιδιά σε αυτές της ηλικίες κάνουν έτσι. σας ευχαριστώ κ συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θέλουμε να σας αναφέρουμε πως είναι πολύ ενθαρρυντικό που το εκπαιδευτικό πλαίσιο δεν εντοπίζει κάποιες δυσκολίες στην αυτό-διαχείριση του παιδιού στην ομάδα και τη μαθησιακή διαδικασία. Απλά δεν αναφέρετε εάν εμφανίζει τα συγκεκριμένα “τικ” και εκεί. Φαίνεται ότι στο σπίτι το παιδί εμφανίζει μία δυσλειτουργία που δεν προέρχεται από δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνιακότητα, αλλά από δυσκολίες στο ρόλο τέκνου –και όπως αναφέρετε και αδελφού- . Σας συγχαίρουμε που απευθυνθήκατε σε Παιδοψυχολόγο. Από την άλλη, είναι πολύ βασανιστικό και άδικο για ένα παιδί 5 ετών να έχει άγχος που δυσκολεύεται να διαχειριστεί. Για την αντιμετώπιση του άγχους και τη διαφοροδιάγνωση πιθανής πάθησης (“διαταραχών τικ”), σε αυτή την ηλικία αρμόδιος είναι Παιδοψυχίατρος (κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να επισπεύσετε το ραντεβού σας) που θα σας αναφέρει και τους πιθανούς λόγους που εμφανίζονται τα επεισόδια μερικής εγκόπρισης στο εσώρουχο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
603. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας… Θα ήθελα να μου προτείνετε πως να χειριστώ την παρακάτω κατάσταση. Την Παρασκευή 8/3 με επισκέφτηκε ο ενήλικας αδερφός ενός συμμαθητή της κόρης μου ηλικίας 11 ετών. Ο λόγος ήταν ότι η κόρη μου του κάνει bulling (συγκεκριμένα βρίζει και χτυπάει).Η κόρη μου ουδέποτε μου είχε μιλήσει ότι έχει πρόβλημα με το συγκεκριμένο παιδί. Εξήγησα στον νεαρό αυτό ακριβώς: 1ον.το παιδί μου δεν έχει πρόβλημα με τον αδερφό του διαφορετικά θα το είχε εκφράσει (σημείωση…. Η κόρη μου μιλάει για πολλά θέματα που συνέβη στην μέρα της στο σχολείο) 2ον.Αν υπήρχε πρόβλημα θα με είχε ενημερώσει το σχολείο και η δασκάλα τους. 3ον.δεν έχει δικαιοδοσία να παρεμβαίνει αφού δεν είναι ο έχων την κηδεμονία του παιδιού και 4ον.δεν πρέπει να μιλάμε αυτή τη στιγμή. Ο νεαρός με απείλησε ότι θα φέρει ψυχολόγος στο σχολείο για το παιδί μου. Την Τρίτη 12/3 λόγω του 3ημερου της Κ. Δευτέρας επισκέπτομαι τη Διευθύντρια του σχολείου. Την ρώτησα αν το συγκεκριμένο παιδάκι της κάνει παράπονα για την κόρη μου η αν η δασκάλα της τάξης μας της έχει μιλήσει σχετικά. ΤΟ ΑΡΝΉΘΗΚΕ. την ίδια μέρα ο πατέρας του παιδιού μίλησε με τη διευθύντρια και μετά από λίγη ώρα καλεί στο γραφείο της 3 παιδιά μαζί και η κόρη μου. Τα επέπληξε μπροστά στο παιδί που τα κατηγορεί ότι τα ενοχλεί!!!!!! Ουσιαστικά τα κατηγόρησε για τη συμπεριφορά τους, το δε άλλο παιδάκι χασκογελούσε. ΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΆΝΩ????????
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το φαινόμενο του εκφοβισμού είναι συχνά υποτιμημένο αλλά επίσης συχνά υπερτιμημένο!!Καλό θα ήταν να κάνετε μια ανοιχτή κουβέντα με την κόρη σας σε σχέση και με την κατηγορία που δέχθηκε αλλά και με τον χειρισμό της Διευθύντριας!!Καλό θα ήταν επίσης να μιλήσετε τόσο με την δασκάλα του παιδιού όσο και με την διευθύντρια ώστε να γίνει μια διαμεσολάβηση σε σχέση με την συμπεριφορά τόσο του παιδιού σας( τι ισχύει και τι όχι) όσο και της διευθύντριας αλλά και του γονέα που κατηγορεί το παιδί σας. Φροντίστε όμως μέσα σε όλο αυτό να μην προκαλέσετε έντονη ανησυχία ή άγχος στο παιδί σας, διασφαλίζοντας του ότι είστε δίπλα του!!! Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
604. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας λέγομαι ………… από ………….. (αναφέρεται το νησί). Ο λόγος που σας γράφω είναι για τον 15 ετών γιο μου ….εδώ και καιρό επαναλαμβάνει λέξεις. α) κάθε πρωί που φεύγει για το σχολείο λέει γεια σου μαμά γεια σου μπαμπά ΄΄ 6 με 7 φορές και όταν γυρίσει πάλι τα ίδια .. β) κατά την διάρκεια τις ημέρας λέει συνέχεια ΄΄ευχαριστώ΄΄ για το καθετί.. γ) όταν πάμε για ύπνο μας φιλάει και λέει καληνύχτα μέχρι 15 φορές. και στις τρεις περιπτώσεις μόνο και όταν πατήσω μια φωνή τότε καμία φορά σταματάει.. Η συμπεριφορά του είναι ίδια δεν έχει αλλάξει τίποτα …είναι χαρούμενος, ευδιάθετος, τρώει και κοιμάται κανονικά … γιατί στην αρχή πήγε ο νους μου στο bulling άλλα όχι .. Μετά από μια έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο είδα ότι αυτό μπορεί να προέρχεται από πολύ ΑΓΧΟΣ και στρες …..λοιπόν είχε δυο δυνατές στιγμές που ήταν πολύ αγχωμένος. Τον Οκτώβριο περίμενε από την ακαδημία ποδόσφαιρο να τον επιλέξουν για να τον πάρουν στην ανδρική ομάδα άλλα δυστυχώς δεν τον πήραν. Μετά μάθαμε ότι και εκεί ήθελε να έχεις μέσον (ο γιος μου μπορεί να είχε τα προσόντα άλλα όχι τις γνωριμίες καταλαβαίνετε) ήθελε να σταματήσει άλλα ο προπονητής του δεν τον άφησε ..Η δεύτερη φορά ήταν τώρα το Φεβρουάριο όταν περίμενε τα αποτελέσματα από το proficency των αγγλικών.. ευτυχώς ήταν θετικά και βγήκε και πρώτος σε όλο το φροντιστήριο … Σκάφτομαι μήπως όλο αυτό το άγχος βγήκε τώρα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! συγγνώμη εάν σας κούρασα άλλα δεν ήξερα που αλλού να απευθυνθώ…..σας παρακαλώ βοηθήστε με τι να κάνω /// να το αφήσω να σταματήσει από μόνο του ???? σας υπέρ ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε διαβάζοντας το μήνυμα μου .. εύχομαι να λάβω νέα σας σύντομα .. σας ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η εφηβεία πολύ συχνά πυροδοτεί άγχος σε όλα τα παιδιά και καταφεύγουν σε διάφορες στρατηγικές για την αντιμετώπισή του. Οι μηχανισμοί που έχει επιλέξει ο γιος σας είναι λίγο καταναγκαστικοί και αυτό ίσως να πρέπει να σας προβληματίσει. Από την άλλη βέβαια είναι καλό που “είναι χαρούμενος, ευδιάθετος, τρώει και κοιμάται κανονικά” -όπως αναφέρετε-. Τα γεγονότα που συνέβησαν, φυσικά και μπορούν να τροφοδοτήσουν με άγχος έναν έφηβο, ιδίως όταν δείχνουν και οι γονείς να αγχώθηκαν από αυτό. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΗΜΑ επίσης ΝΑ ΤΟΥ “πατάτε φωνή”. Έχει χαμηλή αυτό-εικόνα και αυτή η συμπεριφορά τον αγχώνει περισσότερο ! Είμαστε υποχρεωμένοι να σας ζητήσουμε μία αξιολόγηση του παιδιού από Παιδοψυχίατρο, λόγω των πιθανών καταναγκαστικών συμπεριφορών του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
605. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας και συγχαρητήρια για το έργο σας! Διαβάζω πάντα τις απαντήσεις σας και με βοηθάνε πάρα πολύ. Να είστε καλά και να συνεχίζετε το όμορφο έργο σας. Θέλω να σας μιλήσω για τον δικό μου τον πιτσιρίκο. Είναι 4,5 των και πηγαίνει Προνήπιο. Η Νηπιαγωγός μας ζήτησε να κάνουμε μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση γιατί είναι πολύ αδέξιο παιδί, πίσω στη γραφή και με διάσπαση προσοχής. Η Εργοθεραπεύτρια που μας αξιολόγησε, μας είπε ότι το παιδί έχει δυσκολίες στο συντονισμό των κινήσεων και χρειάζεται Εργοθεραπεία. Υπάρχει όμως σοβαρή οικονομική δυσκολία και δυστυχώς αδυνατούμε αυτή τη στιγμή να ανταπεξέλθουμε σε θεραπευτικά προγράμματα. Τι κινδύνους μπορεί να αντιμετωπίσουμε στο Σχολείο αργότερα (στο Δημοτικό) εάν δεν κάνουμε Εργοθεραπεία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για τα όμορφα λόγια σας. Η διάγνωση των δυσκολιών του “συντονισμού των κινήσεων” (όπως σας ανέφερε η συνάδελφος), σημαίνει ότι το παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εκτέλεση αδρών και λεπτών κινήσεων που δεν οφείλονται σε χαμηλή γνωστική (νοητική) ικανότητα ή κάποια πρωτογενή νευρολογική δυσκολία, αλλά σε αμιγείς δυσκολίες στο συντονισμό της κίνησης. Οι κίνδυνοι στην μετέπειτα σχολική ένταξη εντοπίζονται στις πιθανότατες δυσκολίες στην γραφοκινητική επίδοση του παιδιού σας αλλά ταυτόχρονα και στο να αισθάνεται άνετα με το σώμα του και να μην έχει ανάγκη να κινείται στο κάθισμά του ή –στη χειρότερη των περιπτώσεων- να έχει την ανάγκη να σηκώνεται από το κάθισμά του (υπερκινητική εικόνα). Από την άλλη, τα διαγνωστικά του ICD-10 (επίσημου στην Ελλάδα διαγνωστικού εργαλείου), αναφέρει συχνότατες δυσκολίες στην οπτική αντίληψη και οπτοκίνηση. Στην περίπτωση που η συνάδελφος εντόπισε τέτοιες δυσκολίες, τότε το παιδί πιθανότατα θα δυσκολευτεί στην ανάγνωση και τη “στοίχιση” των αριθμών για τις μαθηματικές πράξεις. Από την άλλη, συχνότατα τα παιδιά με δυσκολίες κινητικού συντονισμού έχουν χαμηλή αυτό-εκτίμηση που δεν τα βοηθά να αισθανθούν ικανά σε δραστηριότητες αυτό-εξυπηρέτησης και αυτό-φροντίδας αλλά και συμμετοχικότητας με τους συμμαθητές τους. Κατανοώ τις οικονομικές σας δυσκολίες που αναφέρετε, αλλά η πρόληψη είναι καλύτερη της αντιμετώπισης. Τα ποσοστά να χρειαστεί το παιδί Εργοθεραπευτικής ενίσχυσης στο Δημοτικό είναι πολύ μεγάλα, και τότε δυστυχώς θα μιλάμε για αντιμετώπιση ήδη λανθασμένων προτύπων λειτουργίας. Θα σας ζητούσαμε επιπρόσθετα να διερευνήσετε τη δυνατότητα να καλυφθούν –μέρος ή όλες- οι συγκεκριμένες θεραπείες και από τον ΕΟΠΠΥ (με βάση τον κωδικό F.82). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
606. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα Έχω ένα αγοράκι 6 ετών από μικρός είναι λίγο ζωηρός γενικά έντονη προσωπικότητα. Στο σχολείο γενικά κάνει σκανδαλιές. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι η κυρία του τον απομονώνει συχνά από τα άλλα παιδιά γιατί λέει της δημιουργεί πρόβλημα. Είναι καλό να συμβαίνει αυτό; όσον αφορά την απομόνωση εννοώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα θέλαμε να μας αποσαφηνίσετε τις “σκανταλιές” που κάνει το παιδί. Ο ορισμός που δίνεται θα πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος. Για παράδειγμα είναι διαφορετική “σκανταλιά” το να μιλάει το παιδί την ώρα του μαθήματος ή να γυρίζει πίσω στους συμμαθητές του ή να αποσπάται η προσοχή του και να δείχνει αφηρημένο ή να κάνει φασαρία και ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετική το να σηκώνεται από το κάθισμά του, να ενοχλεί στην τάξη, να μιλάει χωρίς να του απευθύνεται ο λόγος, να είναι επιθετικός, να μουτζουρώνει τα τετράδια των άλλων, να αφαιρεί αντικείμενα από τους συμμαθητές του και γενικότερα να δυσκολεύεται να συμμορφωθεί στους κανόνες της τάξης (εναντιωματικότητα ή προκλητικότητα). Είμαστε σίγουροι ότι η εκπαιδευτικός σας έχει αναφέρει τους λόγους που την έχουν οδηγήσει στο να “απομονώσει” το παιδί. Ως Εργοθεραπευτής, οφείλω να σας πω ότι κάποιες στιγμές προχωρούμε στο να δώσουμε στο παιδί την ΕΥΚΑΙΡΙΑ (και όχι τιμωρία) απομόνωσης, εάν αυτό βοηθάει το παιδί να μειώσει το στρες του ή τη διέγερση ή παρόρμησή του ή την –πιθανά- αντικοινωνική του συμπεριφορά. Άρα λοιπόν η “απομόνωση” ενός παιδιού θα πρέπει να βοηθά το παιδί και όχι να το “τιμωρεί” (η τεχνική time – out που συχνά χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτικοί ή οι γονείς, απλά φοβίζει, αγχώνει περισσότερο τα παιδιά ή τα εξαγριώνει). Δεν θα ρισκάρουμε πάντως να πάρουμε θέση στην αντίδραση ή το πλάνο της εκπαιδευτικού εάν δεν αναφερθούν οι συμπεριφορές του παιδιού που ενοχλούν ή εκνευρίζουν την εκπαιδευτικό, όπως και οι πιθανές συμπεριφορές που εμφανίζει το παιδί σας και στο σπίτι και σας εκνευρίζουν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
607. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλημέρα. έχω δίδυμα αγοράκια 10 μηνών (γεννηθήκαν 35.5 εβδομάδων). ο ένας με έχει προβληματίσει λίγο. πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται στο όνομα του ενώ μπορεί λίγο αργότερα να τ μιλήσει ένα άλλο άτομο και να γυρίσει . κάποιες φορές τον παίρνω αγκαλιά κ έχει φτωχή βλεμματική επαφή(συνήθως κοιτάζει κ επεξεργάζεται τ περιβάλλον κ τ πρόσωπο μου. όμως δείχνει έντονο ενδιαφέρον για αστεία παιχνίδια (κουκουτσα) ενδιαφέρεται κ κοιτάζει επίμονα κ χαμογελαστά τ νέα πρόσωπα που μπαίνουν στο χώρο η ενδιαφέρεται να παρακολουθεί την μεγαλύτερη αδελφή του. κατά τ άλλα είναι χαρούμενος, εξερευνητικός, κοινωνικός, βαριέται εύκολα σ ένα μέρος και τ αρέσει πολύ η αγκαλιά. λέει “λεξούλες”. γενικά είναι στιγμές που σκάφτομαι ότι τ παιδί είναι μια χαρά αλλά όταν συχνά δεν ανταποκρίνεται στο όνομα του ανησυχώ. ο άλλος δεν παρουσιάζει κανένα ανησυχητικό σημάδι. πραγματικά έχω ανησυχήσει. περιμένω με αγωνιά την απάντηση σας. ευχαριστώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε αναδυόμενες δεξιότητες του παιδιού σας. Δηλαδή δεν είναι ότι το παιδί σας δεν ανταποκρίνεται σε κάτι, απλά δεν το κάνει πάντα. Είναι πολύ νωρίς για να ανησυχήσετε αφού κατέχει δεξιότητες που δεν τις χρησιμοποιεί πάντα και από την άλλη αναφέρετε πολύ θετικά κομμάτια (“λεξούλες”, κουκουτσά, ενδιαφέρον για νέα πρόσωπα και για την αδελφή του). Μπορείτε να το συζητήσετε και με τον Παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί -αν θα έκρινε σκόπιμο να γινόταν μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακό Παιδίατρο- αλλά δεν εντοπίζονται κάποια ανησυχητικά κομμάτια με βάση αυτά που αναφέρετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
608. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Η κόρη μου είναι 11 χρονών και του χρόνου αλλάζει βαθμίδα, θα πάει στο Γυμνάσιο. Από τα πρώτα χρόνια στο Δημοτικό φάνηκε ότι υπάρχει κάποια δυσκολία. Αναγκάστηκα να πάρω δασκάλα στο σπίτι να την προετοιμάζει για την επόμενη μέρα από την β’ δημοτικού διότι δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω με το πολύωρο διάβασμα και τις δυσκολίες του παιδιού. Παρά τις εκκλήσεις που έκανα στην δασκάλα της για το ότι κάτι συμβαίνει με το παιδί, εκείνη επέμενε απλά ότι είναι αργός ο ρυθμός της και δεν συμβαίνει κάτι άλλο. Στην πορεία αποφάσισαν να πάει το παιδί στο ΚΕΔΔΥ, θεωρώντας ότι έχει διάσπαση προσοχής (λόγω του ότι δεν μπορούσε να μείνει συγκεντρωμένη στο μάθημα για περισσότερο από 5 λεπτά). Στο ΚΕΔΔΥ η αξιολόγηση έλεγε ότι το μαθησιακό επίπεδο του παιδιού είναι κατώτερο της ηλικίας του, κανονική νοημοσύνη καθώς κ σημαντικά ανώτερη σε κάποια πεδία πχ (συναισθηματική), καλή συγκέντρωση και κάπως υπερκινητική. Δεν πρότειναν τίποτε παρά μόνο να παρακολουθεί το τμήμα ένταξης, το οποίο κ παρακολουθεί από την Γ δημοτικού. Λίγο καιρό αργότερα την πήγα στο (σ.σ. αναφέρεται όνομα Κρατικού Νοσοκομείου) για πιο σωστή εξέταση. Έκανα το λάθος και έδωσα το χαρτί από το ΚΕΔΔΥ. Την είδαν για 5 λεπτά κ μου συνταγογραφησαν συνεδρίες σε λογοθεραπευτή με διάγνωση διάσπαση προσοχής. Αυτό νόμιζαν ότι ήθελα. Την συνταγογράφηση. Η λογοθεραπευτρια που πήγαμε λίγες συνεδρίες μετά, μου είπε ότι το παιδί δεν έχει σε καμία περίπτωση διάσπαση. Αυτό που έχει τόσα χρόνια είναι δυσκολία στην ανάγνωση, πολύ κακή ορθογραφία παρόλο που ξέρει όλους τους κανόνες δεν τους εφαρμόζει, κακό γραφικό χαρακτήρα, δεν εφαρμόζει τα σημεία στίξης, κατανοεί αυτό που διαβάζει, μπορεί να το αφηγηθεί, αντιστροφές γραμμάτων στις μικρότερες τάξεις, μπερδεύει κάποια γράμματα και φθόγγους όταν διαβάζει και δυσκολεύεται στα μαθηματικά. Επίσης στις μικρότερες τάξεις δεν μπορούσε να μείνει πολύ ώρα συγκεντρωμένη στο μάθημα. Από πέρσι από την Πέμπτη πηγαίνει πολύ καλύτερα αλλά οι δυσκολίες υπάρχουν. Ο προφορικός της λόγος είναι πολύ καλός με πλούσιο λεξιλόγιο. Όσον αφορά την συμπεριφορά της, φυσιολογικότατη. Αγαπητό παιδί, έχει φίλους, κοινωνική, ήσυχη, ασχολείται με ομαδικά αθλήματα. Το μόνο που δεν μου αρέσει είναι ότι κάποιες φορές έχει λίγο ανώριμη συμπεριφορά ( μωρουδίζει λίγο, κάνει χαριτωμενιες). Ο προβληματισμός μου είναι ότι τόσα χρόνια δεν έχω μια διάγνωση σωστή στα χεριά μου και τώρα που το παιδί θα πάει Γυμνάσιο δεν ξέρω τι θα αντιμετωπίσουμε και πως θα το διαχειριστούμε. Και επιπλέον θα μείνουμε με την απορία αν είναι δυσλεκτική ή έχει δυσαναγνωσία κτλ. Σκέφτηκα να την ξαναπάω σ έναν λογοθεραπευτή για μια εκ νέου διάγνωση. Ποια είναι η άποψη σας; Ευχαριστώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε ήδη απευθυνθεί σε αρκετούς ειδικούς. Αρχικά θα πρέπει να συμφωνήσουμε με κάποιες από τις σταθερές στις αξιολογήσεις που έχουν εφαρμοστεί στο παιδί σας και η καλύτερη είναι η ψυχομετρία από τα ΚΕΔΔΥ που γνωμάτευαν –όπως αναφέρετε- “μαθησιακό επίπεδο κατώτερο του αναμενόμενου” (άρα “μαθησιακή δυσκολία”). Από την άλλη, τα ΚΕΔΔΥ δεν έχουν την αρμοδιότητα να ζητήσουν θεραπευτικές παρεμβάσεις (τα ΚΕΔΔΥ ανήκουν στο Υπ. Παιδείας, ενώ οι ειδικές θεραπείες στο Υπ. Υγείας). Οι πιθανότητες αντιμετώπισης μαθησιακών δυσκολιών με ταυτόχρονη διάσπαση προσοχής, αντιμετωπίζονται συνήθως από Λογοθεραπευτή εξειδικευμένο στις μαθησιακές δυσκολίες, ή Ειδικό Παιδαγωγό –ή Ψυχοπαιδαγωγικό εξειδικευμένο στις μαθησιακές δυσκολίες- σε συνδυασμό με Εργοθεραπευτή (εάν υπάρχει διάσπαση προσοχής) και πιθανά και Ψυχολόγο. Εάν θέλετε λοιπόν να προχωρήσετε σε περαιτέρω διερεύνηση, όσον αφορά προτάσεις αντιμετώπισης, θα σας κατευθύναμε σε αυτή τη λύση (για διερεύνηση του νευρολογικού προφίλ και των μηχανισμών μεταγνώση της κόρης σας). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
609. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα, ο γιος μου είναι 2.5 χρόνων. Από 18 μηνών δοκιμάσαμε να τον στείλουμε σε παιδικό σταθμό αλλά λόγω ασθενειών έμεινε μόνο 2 μήνες περίπου. Σ αυτό το διάστημα η παιδαγωγός μου πρότεινε να γίνει αξιολόγηση από Αναπτυξιολόγο γιατί το παιδί δεν μιλούσε και γενικά ήταν πολύ δραστήριο και δεν ακολουθούσε το πρόγραμμα δραστηριοτήτων του σταθμού. Τότε θεώρησα ότι ήταν πολύ νωρίς για αξιολόγηση παρ όλα αυτά πήγαμε σε ένα κέντρο λογοθεραπείας – έργο θεραπείας όπου είδαν το παιδί και μου είπαν ότι μπορεί να έχει αργήσει να μιλήσει αλλά γενικά δεν βλέπουν κάτι ανησυχητικό. Τώρα που είναι 2.5 χρόνων λέει πάρα πολλές λέξεις, καταλαβαίνει τα πάντα, δεν παπαγαλίζει, συμμετέχει σε φανταστικό παιχνίδι, τρώει και κοιμάται κανονικά, αλλά συνεχίζει να είναι υπερδραστήριο. Τρέχει συνέχεια, καταλαβαίνει όλες τις εντολές αλλά δεν τις εκτελεί πάντα γιατί κάνει τα δικά του, αντιδρά άσχημα στην απαγόρευση, πέφτει κάτω και κλαίει ή φωνάζει. Αυτό το διάστημα πηγαίνει σε ένα κέντρο δραστηριοτήτων 3 ώρες κάθε απόγευμα και η παιδαγωγός μου είπε ότι ενώ έχει κάνει αρκετά βήματα, συνεχίζει να μην μπορεί να ενταχθεί σε ομάδα. Δεν συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες και δεν υπακούει στους κανόνες. Γενικά είναι ένα πολύ χαρούμενο παιδί, γελάει συνέχεια, είναι ευγενικό με τα άλλα παιδιά, εκδηλώνει την αγάπη του αυθόρμητα σε όσους γνωρίζει αλλά δεν σταματάει ποτέ να τρέχει. Δύσκολα θα καθίσει στο καρεκλάκι του για πάνω από 5 λεπτά εκτός κι αν βλέπει τηλεόραση ή παίζει με το κινητό. Δεν νιώθει εύκολα φόβο. Μπορεί να σκαρφαλώσει παντού ή και να φύγει μακριά μου αν δει κάτι που θα του τραβήξει την προσοχή. Ανησυχώ που είναι τόσο υπερκινητικό. Δεν μπορώ να καταλάβω αν φταίμε εμείς που τον έχουμε κακομάθει ή αν χρειάζεται να τον δει κάποιος ειδικός και να αξιολογήσει την κατάσταση. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη απάντηση σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Μπορεί στους 18 μήνες να ήταν μία οριακή ηλικία για να γινόταν μία λεπτομερής Αναπτυξιολογική αξιολόγηση στο παιδί σας, αλλά πια η παρούσα ηλικία του είναι πολύ επαρκής για να γίνει μία αξιολόγηση από εξειδικευμένη στην Πρώιμη Παρέμβαση διεπιστημονική ομάδα. Αναφέρετε σε μία διασπαστική – υπερκινητική και πιθανά παρορμητική εικόνα του παιδιού σας που επηρεάζει –πρωτογενώς ή δευτερογενώς- και την κοινωνικοποίηση του γιού σας (ένταξη στα κοινωνικά δρώμενα της τάξης) και θα ήταν καλό να πάρετε τη συνδυαστική γνώμη Αναπτυξιακού Παιδιάτρου (για το επίπεδο ωριμότητας του παιδιού) και Εργοθεραπευτή (για πιθανά ζητήματα αισθητηριακής επεξεργασίας, αφού δεν αισθάνεται και φόβο και πιθανά παρορμητικά εμπλέκεται σε επικίνδυνους πειραματισμούς). Μπορείτε φυσικά να απευθυνθείτε και στο Κέντρο ειδικών θεραπειών που είχε αξιολογήσει το παιδί στους 18 μήνες και έχει πληρέστερη εικόνα του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
610. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα!!!ο γιος μου από μωρό έκανε το αντίθετο από ότι του λέγαμε. Ήταν αντιδραστικός . Αυτό δημιούργησε θέμα στην δική μου συμπεριφορά απέναντι του…Τώρα είναι 9 ετών και θυμώνει αμέσως και υψώνει τη φωνή του … Έχει συνεχώς θυμωμένο ύφος. Γενικά είναι καλό παιδί και ξέρω ότι φταίω κ γω που του φωνάζω όταν δεν υπάκουγε ..παρ όλα αυτά θα ήθελα να διορθώσω την κατάσταση..υπάρχει περιθώριο???
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα παιδί που είχε μία “σκληρή” ιδιοσυγκρασία και ταπεραμέντο (ανήσυχο μωρό) που δυσκολευόταν να έρθει σε μία “ζώνη άνεσης” και να ηρεμήσει, όπως και να κοινωνικοποιηθεί. Φυσικά όπως καταλαβαίνετε, το ιστορικό που μας δίνετε είναι σημαντικά ελλιπές και από την άλλη δεν γνωρίζουμε την ενδιάμεση εξέλιξη του παιδιού στα ηλικιακά ορόσημα από μωρό έως τώρα που είναι πια 9 ετών (πώς ήταν στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία). Θα σας προτείναμε να απευθυνθείτε σε ένα Παιδοψυχίατρο ή Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να εκφράσετε λεπτομερώς τις ανησυχίες σας, να δώσετε ένα λεπτομερές ιστορικό και να σας αναλύσει εάν η διαγνωστική του υπόθεση βρίσκεται στις δυσκολίες των δικών σας (δευτερογενών) ή των δικών του (πρωτογενών) συμπεριφορών. Φυσικά και υπάρχουν τεράστια περιθώρια !Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
611. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα Μπορείτε να με βοηθήσετε σε ένα σημαντικό θέμα που με απασχολεί . Ό γιος μου 5 ετών έχει ένα αδελφάκι 4 ετών και δεν γνωρίζει την ύπαρξη του καθώς ήρθε στη ζωή από άλλη γυναίκα. Σε ποιά ηλικία κ με ποιό τρόπο θα του το γνωστοποιήσω; Ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι πληροφορίες που μας δίνετε δεν είναι αρκετές ώστε να μπορούμε να σας δώσουμε μια πιο ασφαλή απάντηση. Θα ήταν καλό να απευθυνθείτε άμεσα σε κάποιον ειδικό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
612. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας θα ήθελα τη βοήθεια σας σε κάτι που με απασχολεί..Είμαι χωρισμένη ένα χρόνο τώρα και έχω ένα γιο 6 χρόνων. Το πήρε καλά μπορώ να πω γιατί με τον πρώην άντρα μου δεν υπάρχουν εντάσεις και τον βλέπει μέρα πάρα μέρα. είναι γενικά ένα παιδί γεμάτο ενέργεια και χαρά και με ακούει κ με τα μαθήματα όλα καλά γιαυτο λέω πως το πήρε καλά..άρχισε όμως τις ερωτήσεις στον μπαμπά του.”Γιατί μένεις άλλου..θέλω να γυρίσεις “και τέτοια..να σημειώσω πως ζηλεύει πολύ και μας έχει πει και τους δυο ότι δε θέλει να ξαναπαντρευτούμε άλλους..θα ήθελα να μου πείτε τι πρέπει να απαντήσουμε σε όλα αυτά…ευχαριστώ εκ των προτέρων..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η καλή συνεργασία των γονέων είναι αυτή που κρατά ένα παιδί ήρεμο στην καθημερινότητά του μετά από ένα διαζύγιο. Φαίνεται ότι μάλλον τα έχετε καταφέρει καλά. Παρόλα αυτά χρειάζεται μεγάλη προσοχή ώστε το παιδί να νιώθει ασφάλεια πως δεν θα χάσει κάποιον από τους γονείς του ίσως για αυτό τον λόγο να επιζητά με τον δικό του τρόπο να του διασφαλίσετε την αποκλειστικότητα. Επίσης συχνά τα παιδιά ελπίζουν σε επανασύνδεση των γονιών τους και συχνά αναζητούν έμμεσα αυτή την επιβεβαίωση. Θα σας προτείναμε να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό από κοινού οι γονείς ώστε να διερευνηθούν οι λόγοι αυτών των ερωτημάτων του παιδιού και για να είστε σίγουροι θα ότι έχετε διασφαλίσει μια σωστή διαχείριση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
613. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας και συγχαρητήρια για το έργο σας. Οι απαντήσεις σας μας βοηθάνε πολύ μας τους γονείς. Είμαι πατέρας 2 παιδιών. Ο μεγάλος μου γιος είναι 5,5 ετών και έχει διαγνωστεί με αυτισμό. Κάνουμε Εργοθεραπεία και Λογοθεραπεία από τα 2,5 του χρόνια. Έχουμε δει μεγάλη βελτίωση και το ίδιο και στο Νηπιαγωγείο. Πότε θα φύγει ο αυτισμός του πιστεύετε; Πότε θα κοινωνικοποιηθεί όπως τα άλλα παιδιά; Να τα καταφέρει στο Δημοτικό και να κάνει φίλους ! Πόσο χρόνο κρατάνε οι θεραπείες ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα όμορφα λόγια σας. Έχετε ένα παιδί που ξεκινήσατε να του εφαρμόζετε πρόγραμμα σε καλή ηλικία πρώιμης παρέμβασης. Ο αυτισμός είναι μία φασματική δυσκολία που ποικίλλουν οι δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνιακότητα και την απουσία ευελιξίας (ακαμψίες που προέρχονται από στενές περιοχές ενδιαφερόντων, αισθητηριακά και αυτό-ερεθισμούς). Η ποικιλία της βαρύτητας των συμπτωμάτων ποικίλλει σε κάθε παιδί. Οι ερωτήσεις που μας κάνετε είναι πολύ καίριες και βασικά θα σας καλούσαμε να τις κάνετε και στο Κέντρο που βοηθά το παιδί σας αλλά και στον Παιδοψυχίατρο που παρακολουθεί την πορεία των θεραπευτικών προγραμμάτων στο παιδί σας (ξέρουν πολύ καλύτερα το παιδί σας από εμάς). Ο αυτισμός είναι μία ισόβια δυσκολία, όπου όμως οι συμπεριφορές αμβλύνονται (εάν το παιδί έχει καλό λειτουργικό επίπεδο) αλλά και αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου, την ωρίμανση του παιδιού και τη θεραπευτική παρέμβαση. Η παρέμβαση είναι πολύχρονη, ξεκινά με Εργοθεραπευτική και Λογοθεραπευτική παρέμβαση και στην πορεία αναλαμβάνει Ψυχολόγος. Ταυτόχρονα είναι καλό να επιβοηθείται και η οικογένεια από Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Είναι πολύ ενθαρρυντικό που το παιδί σας ανταποκρίνεται στα θεραπευτικά προγράμματα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
Εδώ φιλοξενούμε ερωτήσεις και δηλώσεις γονέων και ειδικών μαζί με τις απαντήσεις της διεπιστημονικής μας ομάδας. Οι ερωτήσεις αυτές έχουν αποσταλεί από γονείς και ειδικούς στην διεύθυνσή μας kallirois@proseggisi.gr και έχουν απαντηθεί όλες με αποστολή προσωπικού μέιλ.
Αποστέλλοντας ένα email σημαίνει ότι ταυτόχρονα αποδέχεστε την ανώνυμη ανάρτηση της ερώτησης ώστε να βοηθηθούν και άλλοι γονείς και ειδικοί από τις απαντήσεις. Τα κείμενα είναι καλό να μην ξεπερνούν τις 300 λέξεις.