Ερωτήσεις & Απαντήσεις 2020-2021
2020-2021
001. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για την δουλειά που κάνετε είμαι μια νέα μικρή μανούλα δυο κοριτσιών μένω στο εξωτερικό στην Γερμανία .. η μεγάλη μου η κόρη είναι 3 χρονών κοντά έχουμε ένα θέμα φοβάται τους θορύβους από εργασίες σπιτιού(τρυπάνι κομπρεσέρ κ.α) φοβάται να βγει από το σπίτι αρχίζει και κλαίει και με δυσκολία βγαίνει με το ζόρι και αν ενώ έβγαινε κανονικά πριν της βγουν οι φοβίες της και δεν ξέρω τι να κάνω έχω μιλήσει στην παιδίατρο στην γλώσσα τους άλλα φοβάμαι κιόλας μην μου πάρουν τα παιδιά λόγο αυτών των φόβων γιατί δεν ξέρω τ Σύστημα τους πώς λειτουργούν εδώ αν μπορείτε εσείς να με βοηθήσετε να μου πείτε τι μπορώ να κάνω?? Γιατί φοβάμαι Επειδή μίλησα στην παιδίατρο για τις φοβίες που έχει μην μου πουν να μου πάρουν τα παιδιά εγώ είμαι νέα κ απλά ζήτησα την βοήθεια της παιδίατρου αν μπορείτε να με βοηθήσετε εσείς το τί να κάνω.. σας ευχαριστώ πάντως
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση αυτά που αναφέρετε, το παιδί εμφανίζει μία αμυντική συμπεριφορά και υπέρ-αντίδραση (με σημαντικές δυσκολίες αυτό-ρύθμισης και φόβο) σε κάποια συγκεκριμένα αισθητηριακά ερεθίσματα αλλά πιθανά και στα πολυαισθητηριακά ερεθίσματα εξωτερικού (κοινωνικού) περιβάλλοντος. Επειδή η εκδήλωση αυτών των συμπτωμάτων εμφανίστηκε σε πιο όψιμη ηλικία, είναι καλό να γίνει μία αξιολόγηση είτε από Παιδονευρολόγο είτε από Αναπτυξιολόγο. Θα μας επιτρέψετε να μην ενστερνιστούμε καθόλου τους φόβους σας ότι εάν υπάρχει μία Αναπτυξιακή δυσκολία στο παιδί, υπάρχει πιθανότητα να το απομακρύνουν από εσάς (αυτό γίνεται μόνο σε περιπτώσεις σοβαρότατης παραμέλησης ή από την άλλη κακοποίησης). Θα σας συστήναμε να διερωτηθείτε για τους λόγους που σας οδηγούν σε αυτές τις σκέψεις και εάν το κρίνετε απαραίτητο να μιλούσατε με ειδικό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
002. ΕΡΩΤΗΣΗ: Το παιδί μου το έχω στο σπίτι σαν βασίλισσα έχει το κομπιούτερ της βάζει μόνη της ότι της αρέσει (ξέρει να γράφει και να διαβάζει) έχει μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που όλοι την αγαπάνε. Έχει τελειώσει το δημοτικό σχολείο .Όλα πήγαιναν άψογα γιατί έκανα μεγάλη προσπάθεια μαζί της και υπομονή. Τώρα όμως τον τελευταίο καιρό θα έλεγα χρόνο, έχει κάποιες εμμονές .Ενώ μπορούσε να αυτοεξυπηρετείται και στο μπάνιο και στο ντύσιμο σε όλα άρχισε να κάνει εμμονές, τραβώντας πολύ έντονα το παντελόνι της και να μην μπορεί να τελειώσει με το ντύσιμο της, σκουπίζοντας πολύ έντονα με την πετσέτα το πρόσωπό της σε σημείο να ματώνουν σημεία του προσώπου της. Εγώ προσπαθώντας να την επαναφέρω φαίνομαι απέναντί της κακιά και θυμώνει μαζί μου. Έχει αποκτήσει πολλές εμμονές και σε άλλα πράγματα πώς πρέπει να το αντιμετωπίσω; Εκεί που είχαμε πρόοδο νιώθω ότι πήγαμε χρόνια πίσω σε όλα γιατί για να αποφύγω τον τραυματισμό της άρχισα να της φοράω τα ρούχα εγώ να την πλένω να την τακτοποιώ εγώ σε όλα .Για να μην μαλώνουμε. Δεν υποστηρίζομαι από καμία ψυχολόγο αυτή την εποχή ούτε το παιδί. Παλαιότερα ναι. Η ψυχολόγος βοηθούσε εμένα στο να την αντιμετωπίζω . Ελπίζω να μη σας κούρασα Περιμένω την απάντησή σας Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το κορίτσι σας με βάση αυτά που αναφέρετε, βρίσκεται στην κρίση της προεφηβείας ή εφηβείας (μας αναφέρετε ότι έχει τελειώσει το Δημοτικό Σχολείο). Σε αυτή την ηλικία, η μεγάλη αναπτυξιακή αλλαγή που φέρνει η εφηβεία, επιδείνωσε (αναφέρετε ότι από μικρότερη χρειαζόταν να κάνετε “μεγάλη προσπάθεια μαζί της και υπομονή” και για να μην ματαιωθεί την είχατε “ σαν βασίλισσα “) προϋπάρχουσες δυσκολίες στους μηχανισμούς σκέψης και ρύθμισης συναισθήματος. Θα σας συστήναμε να συζητήσετε αυτές τις δυσκολίες με Παιδοψυχολόγο για να σας προσανατολίσει στα επόμενα βήματά σας γιατί η κορούλα σας αρχίζει να εμφανίζει σημαντικά ανησυχητικές δυσκαμψίες στους μηχανισμούς σκέψης. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
003. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα, έχουμε ένα αγοράκι που τον Ιούλιο κλείνει τα 3 έτη. Στην ηλικία των 18 μηνών έλεγε κάποιες λεξούλες όπως μπαμπά, μαμά, γιαγιά, γκο(λ). Μετά όμως σταμάτησε να τις λέει και τώρα λέει μόνο μπαμπά, γιαγιά, γεια. Ο Αναπτυξιολόγος μας είπε ότι είναι στον άτυπο αυτισμό, κουνάει το κεφάλι δεξιά αριστερά, τρέχει μόνος του όταν δεν έχει με τι να ασχοληθεί και κοιτάει τη σκιά του με τα μάτια του πλάγια. Επίσης τρώει μόνο αλεσμένα και πνίγεται όταν του δώσουμε κάτι μη αλεσμένο, δεν δαγκώνει. Αλλά γενικά έχει συναισθήματα, παίζει, έχει βλεμματική επαφή, κάνει όλες τις εντολές. Έχουμε αγχωθεί μήπως δεν μιλήσει και ενώ κάνουμε λογοθεραπείες εργοθεραπείες θα ήθελα να ρωτήσω μήπως πρέπει να τον δει και Παιδονευρολόγος. Είμαστε από επαρχία και εδώ μας είπαν ότι δεν χρειάζεται, αλλά διάβασα ότι καλό θα είναι να επισκεφτούμε κάποιον. Εσείς τι γνώμη έχετε? Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η Παιδονευρολογική εκτίμηση πραγματοποιείται όταν διαπιστώσει ο Παιδίατρος ή ο Αναπτυξιολόγος (ή και οι θεραπευτές) ότι συντρέχουν κάποιοι λόγοι (“ύποπτα Νευρολογικά σημεία”) περαιτέρω διερεύνησης της εγκεφαλικής λειτουργίας ενός παιδιού με αναπτυξιακές διαταραχές (πχ δυσκολίες ύπνου, αστάθειες, αφαιρετικά της προσοχής επεισόδια κλπ). Θα σας καλούσαμε λοιπόν να απευθύνετε την ερώτηση προς τις Ιατρικές και θεραπευτικές ειδικότητες για τους λόγους που δεν κρίνουν σκόπιμη μία Παιδονευρολογική εκτίμηση και να πράξετε όπως σας αναφέρουν. Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια στην προσπάθειά σας και βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
004. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας συγχαρητήρια για την δουλειά σας και τις συμβουλές που μας δίνετε. Το θέμα μας είναι η υπερκινητικότητα και αυτοσυγκέντρωση του παιδιού μας . Μπορώ να πω πως είναι ένα αγαπητό παιδί με όλους .Τι μας προτείνετε να κάνουμε σαν γονείς ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δεν μας έχετε αναφέρει ούτε την ηλικία του παιδιού, ούτε εάν παρακολουθεί κάποιο εκπαιδευτικό πλαίσιο, ούτε ακριβώς τις συμπεριφορές που σας απασχολούν. Σε γενικές γραμμές, τα παιδιά με δυσκολίες στη συγκέντρωση και υπερκίνηση, χρειάζονται εξειδικευμένη συμπεριφορά από το περιβάλλον με ενίσχυση, υπομονή, στοργικότητα αλλά και σταθερότητα, τροποποίηση των περιβαλλόντων ώστε να μειώνονται οι διασπαστικοί παράγοντες και να υπάρχουν από την άλλη κινητικές ευκαιρίες, και η εκμάθηση τρόπων και στρατηγικών αυτό-ρύθμισης. Όποια και αν είναι η ηλικία του παιδιού, χρειάζεται να γίνει μία αξιολόγηση από ειδικό (πιθανά στην αρχή Εργοθεραπευτή) για να σας καθοδηγήσει για εξειδικευμένες οδηγίες και ότι άλλο κρίνει ότι θα χρειαζόταν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
005. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλημέρα σας θα ήθελα να ρωτήσω πως χειριζόμαστε ένα 12 χρονο αγόρι με ήπια διαταραχή ΔΕΠΥ, ήπια δυσκολία στην ανάγνωση, χαρακτηριστικά δυσγραφίας και πολύ ψηλή νοητικό. Καθόλου δυσκολία στο λεξιλόγιο, την κατανόηση και τη σύνταξη. Η τεράστια του δυσκολία είναι η αργή γραφοκινητική του δεξιότητα. Στην Κύπρο δεν άρχισε η προφορική εξέταση. Δίνοντας μόνο εξτρά χρόνος, ο οποίος δεν του είναι αρκετός στο Γυμνάσιο. Μικρότερος έκανε και Εργοθεραπεία.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από ότι αναφέρετε, το παιδί -και πολύ καλώς- παρακολούθησε κατά το παρελθόν πρόγραμμα Εργοθεραπείας. Όμως προφανώς οι στόχοι δεν είχαν ολοκληρωθεί, αφού αναφέρεστε σε δυσκολίες στη γραφοκινητική ευχέρεια και ταχύτητα (μαζί με τις υπόλοιπες δυσκολίες).Η Νομοθεσία στην Κύπρο (την οποία δεν γνωρίζουμε) δεν μπορεί να απαλλάξει το παιδί από τις γραπτές εξετάσεις, τότε θα πρέπει να επανέλθετε να ζητήσετε την βοήθεια Εργοθεραπευτικής παρέμβασης με αξιολόγηση και από Ειδικό Μαθησιακό. Οι δυσκολίες στην αναγνωστική ευχέρεια, ταυτόχρονα και με τη γραφοκινητική επίδοση, θα πρέπει να διευκολυνθούν μέσω και πιθανών παρεμβάσεων και με αρχές Vision Therapy, κάτι για το ποίο θα σας ενημερώσει ο/η συνάδελφος Εργοθεραπευτής/τρια. Δυστυχώς η βιβλιογραφία και εμπειρία αναφέρει ότι οι μηχανισμοί ανάγνωσης και γραπτής επίδοσης δεν βελτιώνονται από μόνοι τους σε αυτή την ηλικία (δεν ωριμάζουν) χωρίς εξειδικευμένη επιβοήθηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περεταίρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
006. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, ο γιος μου γεννήθηκε :7+4 εβδ. δίδυμη κύηση 3μηνες εντατική όμως είναι υγιέστατος, 4 χρόνων σήμερα νήπια. Είναι ένα μικροκαμωμένο παιδί, συμβουλευτήκαμε ενδοκρινολόγο με πάρα πολλές εξετάσεις δείχνουν μέχρι τώρα φυσιολογικές. Παρόλο την προωρότητα περπάτησε και μίλησε πολύ νωρίς, η λεκτική του επικοινωνία είναι άριστη. Έχει άποψη, είναι ευγενικός, ήρεμος, συνεργάσιμος και παρατηρητικός . Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και της επαφής του με συνομηλίκους, παρατήρησα πως κάποιες φορές αισθάνεται μειονεκτικά απέναντι στους συμμαθητές του εξαιτίας της σωματικής του ανάπτυξης. τον ρωτάνε πόσο χρονών είναι και ότι δεν μπορεί να παίξει μαζί τους γιατί είναι μικρός, παρόλα αυτά έχει φίλους με τους οποίους βρισκόμαστε και εκτός σχολείου, είναι αδύνατος λόγω αλλεργιών αλλά κ προωρότητα και έτσι δεν μπορεί να ακολουθήσει τα παιδιά της ηλικίας του σε κάποιες δραστηριότητες, χωρίς όμως να θυμώνει η να κλαίει. Φοβάμαι μήπως τα κρατάει μέσα του… Διαβάζουμε πολύ για ότι καταλαβαίνω πως τον απασχολεί, ακούει κλασική μουσική γιατί αυτό του αρέσει κ είναι πολύ κοινωνικό παιδί. Πώς με συμβουλεύετε να τον ενθαρρύνω σχετικά με την σωματική του ανάπτυξη??
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η προωρότητα συνδέεται, όπως έχετε ήδη ενημερωθεί, με πολλές διακυμάνσεις στην ανάπτυξη τόσο την σωματική όσο και την συναισθηματική αλλά και την γνωστική κάποιες φορές. Οπωσδήποτε είναι θετικό που είναι κοινωνικά ενεργός και ενσωματωμένος γιατί αυτό θα τον βοηθήσει πολύ συνολικά. Ως προς την σωματική ανάπτυξη προσπαθήστε να εστιάσετε στην διαφορετικότητα των ανθρώπων γενικά κι όχι πάντα εστιασμένα στον ίδιο. Υπάρχουν πολύ ωραία παραμύθια στην αγορά. Να είστε ψύχραιμοι γιατί όσο νιώθει την δική σας ανησυχία τόσο θα επηρεάζεται και η αυτό-εικόνα του αρνητικά. Να προσπαθείτε καθημερινά με τη συμπεριφορά σας να ενισχύετε την εμπιστοσύνη που του έχετε και την αποδοχή σας για αυτό που είναι. Αν ο ίδιος διαμαρτύρεται ή νιώσετε ότι κάτι τον στενοχωρεί τότε θα ήταν καλό να επισκεφτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για πιο εξατομικευμένη βοήθεια. Γενικότερα συστήνεται, σε παιδάκια που έχουν γεννηθεί πρόωρα, μια παρακολούθηση και από ειδικό ψυχικής υγείας, οπότε αν δεν το έχετε ήδη κάνει ίσως να είναι μια ευκαιρία να το δρομολογήσετε ώστε να σας δοθούν και πιο συγκεκριμένες οδηγίες για αυτά που σας απασχολούν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βασιλική Βουρλιόγκα, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
007. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα παιδί 14 χρονών. Παρόλο που τα κιλά του είναι φυσιολογικά, έχει χοντρά μπούτια με εμφανής κυτταρίτιδα στο εσωτερικό τους, αυτό φαντάζομαι ότι οφείλεται στο λίπος που έχει δημιουργηθεί με την ακινησία. Εγώ έχω πάρει στατικό ποδήλατο κάνει εδώ και ένα μήνα αλλά μόνο κιλά χάνει, αλλά πόντους από τα μπούτια όχι. Έχω κατεβάσει και εφαρμογή από το play store αλλά μόνο κιλά χάνει. Θα μου πείτε να μην κάνει καθόλου γυμναστική αφού χάνει κιλά και να το αφήσει, αλλά το μπούτι της είναι 73 πόντους! και το δικό μου είναι 56! Επίσης έχει 36% λίπος στο σώμα της και μου είπαν ότι το 20% βρίσκεται στα μπούτια! Εγώ της είπα να κάνει γυμναστική. Πρώτων επειδή είχε πολύ λίπος! Δεύτερον επειδή στεναχωριέται που την κοροϊδεύουν οι συμμαθητές της για τα μπούτια της. Την πρώτη φορά έκανε γυμναστική , αλλά τώρα την έκοψε δεν κάνει καθόλου και όλο κλαίει και τρώει πολύ πιο συχνά. Τι μπορώ να κάνω για να της μειώσω τους πόντους από τα μπούτια της χωρίς να το καταλάβει και να κλαίει. Και αν μπορείτε πείτε μου και τη άσκηση. Επειδή κάθε λίγο ανεβαίνει στην ζυγαριά – λιπομετρητή και μόλις βλέπει το λίπος της κλαίει! και δεν θέλω να γίνεται αυτό για την ψυχική ηρεμία του παιδιού!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Μας περιγράφετε μια έφηβη σε πολύ δυσκολεμένη συναισθηματική κατάσταση. Είναι δεδομένο ότι ιδιαίτερα στην εφηβεία οι έφηβοι ενδιαφέρονται πολύ για την εξωτερική τους εμφάνιση. Παρότι προσπαθείτε να την κινητοποιήσετε είναι πιθανόν κι η δική σας η στάση να την επιβαρύνει μιας και νιώθει το βάρος της αποτυχίας της πιο έντονο. Φαίνεται πιεσμένη και καταφεύγει σε συναισθηματική σίτιση. Θα σας προτείναμε να επισκεφθείτε για αρχή έναν ειδικό ψυχικής υγείας ώστε η κόρη σας να πάρει βοήθεια αλλά και εσείς κατευθύνσεις για να την στηρίξετε να αγαπήσει τον εαυτό της και να βελτιώσει την αυτό-εικόνα της. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βασιλική Βουρλιόγκα, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
008. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα και καλό μήνα, ο γιος μου είναι 3 ετών και σε γενικές γραμμές είναι ένα υπερκινητικό γλυκό αγόρι. Το μεγάλο πρόβλημα που έχω είναι ότι όταν είμαστε στην πλατεία είτε μαζί είτε με τις γιαγιάδες του τρέχει ανεξέλεγκτα. Ενώ στην αρχή είναι υπάκουος και εντός ορίων μετά από λίγη ώρα τρέχει ανεξέλεγκτα χωρίς να ακούει καθόλου το στοπ, γύρνα πίσω κτλ. Όταν είμαστε μαζί είναι πιο υπάκουος το μεγάλο πρόβλημα είναι με τις γιαγιάδες οι οποίες δεν μπορούν να τον κυνηγάνε και καταλήγουν να φεύγουν σύντομα και απλά να αποφασίζουν ότι δεν θα τον ξαναπάνε εκτός σπιτιού πουθενά. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω, αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνει. Κάνουμε σπίτι κάποιες ασκήσεις τύπου τρέχει και όταν λέω στοπ σταματάει αλλά εκτός σπιτιού χάνεται.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η περιβαλλοντική (στην ορολογία μας “αιθουσαίο – οπτική”) πληροφόρηση που λαμβάνει ένας άνθρωπος εκτός σπιτιού είναι εντελώς διαφορετική από τη γνώριμη και ελεγχόμενη πληροφόρηση εντός σπιτιού. Προφανώς λοιπόν, ο γιος σας επηρεάζεται σημαντικά από αυτή την πληροφόρηση και τη μετατρέπει σε ανάγκη για κίνηση στο χώρο (αφού όπως τον περιγράφετε είναι ούτως ή άλλος υπερκινητικός). Τα παιδιά αυτά είναι επιρρεπή να αγνοήσουν την εντολή αναστολής της κίνησης που δίνεται από τον ενήλικα προτιμώντας να “ταΐσουν” το σύστημα της κίνησής τους. Κατανοούμε τις δυσκολίες των πιο ενήλικων φροντιστών (παππούς – γιαγιά) να εποπτεύσουν τις συμπεριφορές αφού δεν έχουν και τις κινητικές ικανότητες των νεότερων (ούτε τις αντοχές) να εποπτεύσουν πιθανά και σωματικά αυτές τις συμπεριφορές που μπορεί να οδηγήσουν το παιδί σε ατύχημα ή σε μη αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά όταν αποδιοργανωθεί. Θα θέλαμε να το συζητήσετε τόσο μαζί τους, όσο όμως και με το παιδί τον κίνδυνο εάν δεν εμφανίζει υπακοή στον παππού-γιαγιά να μην δεχτούν ξανά να τον συνοδέψουν σε εξωτερικούς χώρους (πάρκα, παιδικές χαρές). Υπάρχει η πιθανότητα με αυτό τον τρόπο (σταθερό αίτιο – αποτέλεσμα)να χρησιμοποιήσει το παιδί μηχανισμούς αναστολής. Εάν όχι, θα ήταν καλό να γινόταν μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση ώστε να διερευνηθούν βαθύτερα οι πιθανές αναπτυξιακές δυσκολίες του παιδιού όσον αφορά τους μηχανισμούς αναστολής της κινητικότητας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
009. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω ένα παιδί 17 χρόνων διαβάζει κάνει ξένες γλώσσες τα μαθαίνει απέξω παίρνει συνήθως 19 πως θα καταλάβω αν έχει αυτισμό όταν ήταν μωρό νομίζω 2 χρόνων έλεγε δικές λέξεις και μαμά μπαμπάς αν να πει πατάτα έλεγε πλαπατα και μετά που πήγε παιδικό άρχισε να λέει καλές λέξεις
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η μαθησιακή επίδοση (που αποτελεί μέρος των γνωστικών λειτουργιών) δεν σχετίζεται πάντα με τον αυτισμό (που σχετίζεται με ανώτερες γνωστικές λειτουργίες ή αλλιώς “επιτελικές” όπως η κοινωνική επικοινωνιακότητα ή η ευελιξία). Οι πληροφορίες που μας δίνετε γενικώς δεν είναι επαρκείς, αλλά ούτως ή άλλως για να γίνει διάγνωση αναπτυξιακών δυσκολιών σε αυτή την ηλικία, χρειάζεται μία συστηματική διερεύνηση από Παιδοψυχίατρο, όπου και θα σας συστήναμε να απευθυνθείτε εάν εντοπίζετε δυσκολίες στα ανωτέρω που σας αναφέραμε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
010. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα έχω δύο παιδάκια 2 ετών και αντίστοιχα 4ων ετών είμαι χωρισμένη και σχεδόν έναν χρόνο είχα μόνο το μικρότερο παιδί μου τώρα που πήρα ξανά τον μεγάλο μου γιο πίσω ο μικρός αλλά και ο μεγάλος βγάζουν πολύ ζήλεια και δεν ξέρω τι να κάνω… Η ερώτηση μου είναι το τι μπορώ να κάνω αυτή την στιγμή ώστε να είναι και οι δύο χαρούμενοι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δεν μας κατέστη σαφές τι ακριβώς εννοείτε λέγοντας ότι “ πήρατε ξανά τον μεγάλο σας γιο” όσον αφορά τις συνθήκες που μεγάλωνε το παιδί αυτό το διάστημα. Προφανώς και είναι αναμενόμενο τα παιδιά να βγάλουν σημαντικότατη ένταση μεταξύ τους. Στον μικρό γιο ήρθε ένα μεγάλο παιδί που επιθυμεί τα δικά του και τον -επιτρέψτε μας την έκφραση- “ξεβόλεψε” από τις ρουτίνες και την “αποκλειστικότητα” του περιβάλλοντος και της προσοχής χωρίς να ερωτηθεί ή προετοιμαστεί και ο μεγάλος βρέθηκε ξαφνικά με ένα μικρούλη που θέλει τα δικά του και θα πρέπει να μοιράζεται τη φροντίδα και την προσοχή, ενώ δεν είχε μάθει καν να ζει στη νέα αυτή συνθήκη αλλαγής σπιτιού και προσώπου αναφοράς. Τα δυναμικά που θα αναπτυχθούν υπάρχει σοβαρότατος κίνδυνος να ενταθούν σε μεγάλο βαθμό. Θα σας προτείναμε λοιπόν να απευθυνθείτε άμεσα σε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής ώστε να γίνει μία εκτενής αναφορά των συνθηκών που μεγάλωναν αυτά τα παιδιά μέχρι τώρα και πώς να διαχειριστείτε τη νέα και αιφνίδια για όλους σας κατάσταση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
011. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω έναν δεσμό με μία κοπέλα που έχει ένα παιδάκι αγόρι 10 ετών. Κάπου-κάπου βρισκόμαστε όταν είναι και ο γιος της μαζί. Δεν κάνουμε τίποτα το πονηρό όταν είμαστε μαζί αλλά βρισκόμαστε μαζί και οι τρεις. Δεν κοιμόμαστε ποτέ στο ίδιο σπίτι όταν είναι ο γιος της και δεν έχει πάει στον πατέρα του! Θα ήθελα να μάθω εάν είναι καλύτερα η επισημοποίηση του δεσμού μας στο παιδί η δεν πρέπει να μας βλέπει καθόλου το παιδί μαζί! Ο πατέρας του έχει φύγει από το σπίτι εδώ και ένα χρόνο! Μπορούμε να συμβιώσουμε και οι τρεις? Τι είναι το καλύτερο?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το αγοράκι βρίσκεται σε μία κρίσιμη ηλικία και πραγματικά χρειάζεται ένας καλός προγραμματισμός για το πώς να παρουσιαστείτε σε αυτό. Αυτά βεβαίως σας τα αναφέρουμε ΜΟΝΟ ΕΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ σκέφτεστε για αυτό τον δεσμό σοβαρά (οπότε σκέφτεστε και μία μελλοντική συμβίωση με τη μητέρα του παιδιού). Ταυτοχρόνως, είναι πολύ πρόσφατη και η αποχώρηση του φυσικού πατέρα από το σπίτι. Θα σας προτείναμε, μαζί με τη μητέρα του παιδιού, να απευθυνθείτε σε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής, ώστε να συζητήσετε διεξοδικότερα την κατάσταση και να καταρτιστεί ένα καλό και δόκιμο -για τις ιδιαιτερότητες του παιδιού- πλάνο ευαισθητοποίησής του για τη σχέση της μητέρας. Ταυτοχρόνως, θα σας εξηγήσει ο/η συνάδελφος, τους τρόπους για να εμπλακεί και ο φυσικός πατέρας σε όλη αυτή τη διαδικασία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
012. ΕΡΩΤΗΣΗ: Χαίρετε και συγχαρητήρια για την υπέροχη δουλειά σας! Έχω ένα μοναχογιό 2 ετών και 4 μηνών. Σε γενικές γραμμές είναι ένα καλό παιδί συναισθηματικό, αλλά είναι πολύ επίμονος όταν θέλει κάτι όπως σοκολάτα ή γλειφιτζούρι ! Επίσης είναι ένα παιδί που αγαπάει πολύ τους ανθρώπους (χαιρετάει στον δρόμο σχεδόν τους πάντες!). Το θέμα είναι πως όσο είμαστε μέσα στο σπίτι μας είναι το καλύτερο παιδί, ακούει, δεν είναι εκνευριστικά επίμονος και μπορώ τα περισσότερα ξεσπάσματα του να τα διαχειριστώ με σχετική ευκολία, όταν όμως βγούμε έξω απ το σπίτι αλλάζει ριζικά! Δεν περπατάει κρατώντας μας απ το χέρι, το αρνείται κατηγορηματικά, δεν ακούει όταν του μιλάμε, η ακόμα κ όταν του φωνάζουμε πιο δυνατά σε περίπτωση που λογού χάρη κινδυνεύει να περάσει στον δρόμο κυνηγώντας κάποια σπουργίτια που ενδεχομένως θα δει.
Στην πορεία που ακολουθούμε για να πάμε βόλτα είναι ένα πεζοδρόμιο γεμάτο με καταστήματα λιανικής κ όλα απ έξω έχουνε 1-2 σκαλιά όλα τα σκαλιά θέλει να τα ανεβαίνει έως να φτάσουμε στον προορισμό μας(1 χλμ) περίπου. Αλλά συνήθως ή δεν φτάνουμε ποτέ στον προορισμό μας γιατί δεν δίνει το χέρι του για να περάσουμε απέναντι στον κάθε δρόμο κ εξοργίζεται που επιμένω ή αν το δώσει στο πήγαινε δεν θα το δώσει στον γυρισμό η δεν θα θέλει να φύγει από την πλατεία με αποτέλεσμα να καταλήγουμε εγώ πάντα να τον παίρνω αγκαλιά κ αυτός σε όλο τον δρόμο να κλαίει να με χτυπάει και να με τσιμπάει! Είναι ένα παιδί που γενικά χτυπάει εμένα κ τον μπαμπά του (κανέναν άλλον) κάθε φορά που δεν γίνεται το δικό του η κάθε φορά που θα πέσει κ θα χτυπήσει η θα τον ενοχλήσει κάτι! Όλο αυτό με το έξω κ το ξύλο δεν μπορώ να το διαχειριστώ διότι πλέον νοιώθω κ άβολα να βγαίνω κ να με κοιτάνε κάθε φορά όλοι λες κ του έχω κάνει κάτι! Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ κ αν είναι φυσιολογικό όλο αυτό ή αν εγώ απλά το βλέπω λάθος! Ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια σας! Χ. Α.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η περιγραφή σας αναφέρεται σε ένα σίγουρα πολύ ανήσυχο παιδί που επηρεάζεται πολύ από τους εξωτερικούς ερεθισμούς ανοιχτού χώρου, αλλά ταυτόχρονα εμφανίζει και δύσκαμπτες –ή πιθανά άκαμπτες- συμπεριφορές. Από τη άλλη, περιγράφετε το παιδί σας ως «το καλύτερο παιδί στο σπίτι» (αν και δεν επιθυμούμε να χρησιμοποιείτε αυτό τον χαρακτηρισμό), αλλά από την άλλη αναφέρετε ότι «χτυπάει εσάς και τον πατέρα του όταν δεν γίνεται το δικό του», κάτι που περιλαμβάνει μία ασυμβατότητα. Προφανώς υπάρχουν δυσκολίες στο παιδί που προέρχονται πιθανότατα από τρεις λόγους : Α. Ευερέθιστο νευρολογικά στα περιβαλλοντικά αισθητηριακά ερεθίσματα παιδί και με έντονο άγχος, Β. δυσκολίες στην κοινωνική σκέψη (μπορεί μεν να είναι κοινωνικός, αλλά θέλει τα πράγματα να γίνονται με τον δικό του τρόπο, και Γ. δυσκολίες στην ευελιξία στη ματαίωση, με δύσκαμπτους τρόπους αντιμετώπισης ματαιωτικών καταστάσεων ή ευελιξίας σκέψης. Δείχνουν έντονες οι συμπεριφορές του και λόγω και της ηλικίας του, θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακό/ή Παιδίατρο, για να διαπιστωθεί πού μπορεί να οφείλονται αυτές οι δυσκολίες του παιδιού (σας επαναλαμβάνουμε ότι σε αυτή την ηλικία αυτές οι συμπεριφορές θεωρείται σημαντικότατο να τροποποιηθούν γιατί στην αντίθετη περίπτωση παγιώνονται) με παράλληλη δική σας συμβουλευτική υποστήριξη. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
013. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα!!! Με έχετε βοηθήσει πάρα πολύ με τις συμβουλές σας κ μπορώ να πω ότι τις ακλουθήσαμε κ είμαστε ικανοποιημένοι. Επειδή όμως ο γιος μου που είναι δυόμιση ετών κ σίγουρα περνά από διάφορες φάσεις θ θελα κ πάλι τη βοήθεια σας. Έχουμε παρατηρήσει πως τελευταία όταν για παράδειγμα ένα παιδάκι του παίρνει ένα παιχνίδι μέσα από τα χέρια θ του το ζητήσει μια φορά κ ύστερα θ βάλει τα κλάματα κ θ έρθει ν τον πάρω αγκαλιά. Καταλαβαίνω πως είναι μια φυσιολογική αντίδραση αλλά δε ξέρω εγώ πως ν αντιδράσω σε όλο αυτό!!! Πιο μικρός χτυπάτε αργότερα ζήταγε το παιχνίδι κ τώρα κλαίει κ φεύγει!! Το θέμα είναι πως ο μπαμπάς του λέει ν κάνει το ίδιο δηλ. Ν πάρει κ αυτός τη μπάλα μέσα από τα χέρια του άλλου παιδιού γτ φοβάται ότι θ γίνει μαλθακός πολύ αν δεν αντιδρά. κ γω έχω άλλη άποψη. Στέλνω σε σας ν μας βοηθήσετε ν μας δώσετε μια κατεύθυνση γ το πως μπορούμε ν αντιδράσουμε!! Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και χαιρόμαστε που σας φανήκαμε χρήσιμοι. Αναφέρεστε σε μία δυσκολία του γιου σας να ρυθμίσει τη συμπεριφορά του όταν ματαιωθεί κοινωνικά από άλλα παιδιά (πχ του πάρουν τα παιχνίδι που θέλει). Από τη στιγμή που το παιδί κλαίει, σημαίνει ότι είναι το μόνο που μπορεί να κάνει. Μπορείτε ήπια να το συζητάτε μαζί του και να αναγνωρίζετε τη λύπη του. Επίσης ήρεμα μπορείτε να το συμβουλεύετε να αντιδράσει με κάποιους τρόπους ή –επίσης ήρεμα- να γίνετε εσείς επιδιαιτητής χωρίς να απορρίψετε το άλλο παιδάκι. Όπως σωστά είπατε, συμβαίνει σε πολλά παιδιά, δείχνουν οι συμπεριφορές κοινωνική διστακτικότητα αλλά αλλάζει πολύ αυτή η συμπεριφορά όταν τα παιδιά έχουν αδέλφια ή από την άλλη όταν βρεθούν σε Παιδικό Σταθμό. Μην δείχνετε πάντως ούτε θυμό, ούτε απόρριψη σε αυτές τις συμπεριφορές του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
014. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Η κόρη μου τέλη Μάρτη συμπληρώνει δυόμιση χρονών. Κάνει Εργοθεραπεία από 2χρονών και λογοθερ. από Νοέμβρη με τον τελευταίο μήνα να έχουμε σταματήσει λόγω επιπλοκών της εγκυμοσύνης μου (33εβδομάδων) και κάποια θέματα που με προβλημάτισαν στο κέντρο που πήγαινε. Η μικρή μιλάει ελάχιστα με λίγες λέξεις καθαρά και τα περισσότερα την πρώτη συλλαβή ή ακατάληπτα. Δεν υπάρχει διάλογος αφού δεν κάνει φράσεις ούτε δύο λέξεων και μόνο δισύλλαβες. Βέβαια δείχνει ότι της ζητάμε σε εικόνες, εκτελεί οδηγίες, βλέπουμε ότι μας καταλαβαίνει, μας τραβάει να μας δείξει τι θέλει, προσπαθεί να τραγουδήσει ακατάληπτα με τον ρυθμό, είναι παιδί χαρούμενο, εκδηλωτικό, πάντα λέει γεια και στέλνει φιλιά όπου πάμε ή φεύγουμε και πλησιάζει τα παιδιά. Δεν έχουμε όμως παιδάκια στο περιβάλλον μας και με τον κορωνοϊό έχουμε κλειστεί. Σκεφτήκαμε να αλλάξουμε κέντρο γιατί ενώ με τη λογοθεραπεύτρια από την πρώτη στιγμή πάει μαζί της χαρούμενη και δεν τη νοιάζει πού είμαστε, με τον Εργοθεραπευτή είχε προσαρμοστεί κι από τον Δεκέμβρη μόλις τον βλέπει κλαίει, δεν πάει μαζί του εκτός κι είμαι κι εγώ μέσα. Μου είπαν να την αφήσω να κλαίει γιατί έτσι θα μάθει, αλλά δεν είμαι της ίδιας άποψης για αυτό κι είχα μπει στη διαδικασία να αλλάξω κέντρο γιατί με την αντίδραση της μικρής δε γινόταν εργοθερ. Δυστυχώς όπου έψαξα δεν βρήκα θέση κι έτσι τώρα θα την ξαναπάω αναγκαστικά. Η μικρή επίσης έχει ξεκινήσει τον τελευταίο μήνα ενώ πλησίαζε πρώτη όλους τώρα στους ξένους κρύβεται πίσω μου ή σκύβει το κεφάλι και μετά από λίγο κλαίει. Ανησυχώ για πολλά. Σφαιρική ανάπτυξη. καθυστέρηση η πρώτη διάγνωση, τώρα 24 του μηνός θα την ξαναπάμε, αλλά δεν βλέπω να προχωράει το θέμα ομιλίας ιδίως, γιατί εργοθερ. υπάρχει βελτίωση. Επίσης, από μωρό σφίγγει γροθιά με ένταση το ένα της χεράκι σε χαρά ή όταν κρατάει μαρκαδόρο στο άλλο χέρι ή ένα νέο παιχνίδι. Μόλις της ακουμπήσεις απαλά το χεράκι της σε ανοιχτή παλάμη στο χαρτί αμέσως ηρεμεί η ένταση..Ανησυχώ πάρα πολύ, μελαγχολώ. Με προβληματίζει τι θα γίνει όταν έρθει το δεύτερο μωρό. Κοιμάται μαζί μας, έρχεται μόνη της στο κρεβάτι μας. Της μιλώ για το μωρό στην κοιλιά, του δίνει φιλιά αλλά δεν νομίζω να αντιλαμβάνεται για το μωρό. Επίσης μιμείται, έχει καλή εξωλεκτική επικοινωνία. Δεν ξέρω πώς να τη βοηθήσω, φοβάμαι πως θα μείνει έτσι στην ομιλία της και από χαρούμενο παιδάκι θα γίνει μαζεμένο και αποκομμένο από τα άλλα παιδιά. Παιδικό δεν την έχω πάει λόγω κορωνοϊού. Ζητώ την άποψή σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε εάν παιδί που ήδη παρακολουθείται τόσο από Ιατρική Ειδικότητα όσον αφορά το διαγνωστικό της κομμάτι, όσο και θεραπευτικά και σας συγχαίρουμε για αυτό. Διαβάσαμε με προσοχή τις απόψεις σας για τη θεραπευτική ομάδα και τους τρόπους αντιμετώπισης, καθώς και για τους προβληματισμούς σας. Το παιδί όμως είναι πλαισιωμένο και θα ήταν μεγάλο λάθος να εκφράζαμε απόψεις επάνω σε θέματα που είναι σωστό να συζητήσετε με τη διαγνωστική και θεραπευτική ομάδα του παιδιού. Είναι πολύ ξεκάθαρες οι ανησυχίες και οι παρατηρήσεις σας και είμαστε σίγουροι πως οι συνάδελφοι –που γνωρίζουν πολύ καλά το παιδί σας και τις δυσκολίες του- θα σας δώσουν τις κατάλληλες απαντήσεις.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
015. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας…έχω ένα αγοράκι 6 χρόνων…δεν ξέρω πως να τον αντιμετωπίσω πολλές φορές…είναι ένα παιδί πανέξυπνο κ έχει παρααα πολύ ενέργεια ..δεν κάθεται λεπτό…είναι αντιδραστικός πάρα πολύ κ συνήθως μου πάει κόντρα πολύ..ορισμένες φορές δεν σέβεται κ αυτό με στεναχωρεί πολύ…έχω δοκιμάσει τα πάντα…η με φωνή κ τιμωρία η με ωραίο τρόπο κ συζήτηση…θα το καταλάβει θα ζήτησε συγνώμη κ σε δέκα λεπτά θα κάνει τα ίδια…δεν ξέρω πως αλλιώς να τον αντιμετωπίσω.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. ΟΙ συμπεριφορές που αναφέρετε, είναι πιθανόν να οφείλονται σε διάφορους αναπτυξιακούς παράγοντες, με κυριότερο όμως προσανατολισμό πιθανές δυσκολίες στην οργάνωση και διατήρηση της προσοχής, τον έλεγχο της κινητικότητας ή/και δυσκολίες στην αναστολή και έλεγχο της παρόρμησης. Αυτά θα πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν εάν υπόκεινται σε συγκεκριμένη νευρο-αναπτυξιακή δυσκολία, οπότε δεν παίζει ρόλο μόνο η δική σας προσπάθεια, αλλά και η παρέμβαση από Ειδικό ή Ειδικούς. Οι αναπτυξιακές δυσκολίες δεν οφείλονται σε μη επαρκή γονεϊκή επιβοήθηση, αλλά σε μία πυρηνική δυσκολία του ίδιου του παιδιού. Η αλήθεια είναι όμως ότι χρειάζεται ειδική γονεϊκή επιβοήθηση στις παράπλευρες δυσκολίες στις συμπεριφορές του παιδιού. Θα σας προτείναμε λοιπόν να ζητούσατε την αξιολογητική γνώμη Παιδοψυχιάτρου ή Αναπτυξιακής/ού Παιδιάτρου. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
016. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, έχω ένα 4χρονο αγόρι που πήγε πρόσφατα στο νηπιαγωγείο. Αρχικά, ο κήπος έκλαιγε δίπλα στα παιδιά. Αλλά όταν μπαίνεις, σταματάς να κλαίς. Μιλάει δύο γλώσσες, Βουλγαρικά και λίγο Ελληνικά. Είναι ντροπαλό παιδί. Θέλει να πάει στο νηπιαγωγείο, του αρέσει ήδη. Χθες μου είπε ότι δεν θα πάει πλέον στο νηπιαγωγείο. Τον ρώτησα γιατί μου είπε ότι θα κλαίω για τη μαμά. Με χτύπησαν εκεί, Ποιος χτυπά τα παιδιά , όχι ο δάσκαλος με χτύπησε. Γιατί σε χτύπησε γιατί ήθελα να παίξω και να μην κάτσω στην καρέκλα. Πώς να δράσω ξέρω ότι το παιδί μου δεν είπε ψέματα. Γιατί ψέματα ήθελε να πάει στο νηπιαγωγείο πριν.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι πολύ λεπτό το ζήτημα που αναφέρετε. Κατανοούμε ότι αισθάνεστε θυμό και ότι έχετε μία μεγάλη ανάγκη να πιστέψετε αυτά που σας έχει μεταφέρει το παιδί σας. Αρχικά θα σας τονίσουμε ότι η φοίτηση στο Νηπιαγωγείο είναι υποχρεωτική, οπότε θα πρέπει το παιδί σας να παρακολουθεί Νηπιαγωγείο. Από την άλλη, θα θέλαμε να συζητήσετε με το Νηπιαγωγό του παιδιού για αυτά που ισχυρίστηκε το παιδί και να ακούσετε τη δική του άποψη και γνώμη. Θέλουμε τη συνεργασία με τους δασκάλους των παιδιών μας και όχι τη δημιουργία εντάσεων. Θα θέλαμε από κοινού να προσπαθήσετε να επιλύσετε το ζήτημα που πιθανά προέκυψε ή τις πιθανές δυσκολίες του παιδιού στην προσαρμογή του στο Νηπιαγωγείο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
017. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Φέτος είμαι παράλληλη στήριξη σ’ ένα κοριτσάκι Α’ δημοτικού. Έχει διαγνωστεί με Asperger. Είναι άψογη μαθησιακά και από τότε που ξεκίνησε η συνεργασία μας έχει βελτιωθεί σημαντικά και στο κοινωνικό τομέα. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι εξακολουθεί να παίρνει τα πράγματα των συμμαθητών της ή και τα δικά μου και να τα καταστρέφει (όταν δεν είμαι εγώ παρούσα). Το συζητάμε πολύ και προσπαθώ να ενισχύω τη θετική της συμπεριφορά στο συγκεκριμένο θέμα. Λέμε τι κάνουμε και όχι τι δεν πρέπει να κάνουμε. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσατε να μου προτείνεται κάτι για να βοηθήσω τη μαθήτριά μου γιατί μ’ αυτό τον τρόπο γίνεται αντιπαθητική στα άλλα παιδάκια και πάνω που άρχισε να δημιουργεί παρέες μ’ αυτό τον τρόπο συμπεριφοράς της κάποιες φορές γίνεται ενοχλητική με αποτέλεσμα να την αποφεύγουν ή να την κατηγορούν σε εμένα. Σας ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα παιδιά με σύνδρομο Asperger αντιμετωπίζουν σημαντική δυσκολία στην κοινωνική επικοινωνιακότητα και την κατανόηση των κοινωνικών κανόνων, σε συνδυασμό με μία απουσία ευελιξίας στη σκέψη και το συναίσθημα. Έτσι, πολύ συχνά, μέσω των δυσκολιών στην προοπτική σκέψη και τη θεωρία του νου, καταφεύγουν σε μη συμβατές συμπεριφορές μέσα στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν μία «κατανοητή εικόνα» του πώς λειτουργούν οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και ποιες αρχές διέπουν τους ρόλους φιλίας και συνεργασίας. Στο σύνδρομο Asperger είναι καταλυτική η βοήθεια του Παιδοψυχολόγου για να επιβοηθήσει το άτομο να κατανοήσει αυτές τις σχέσεις μέσω διάφορων τεχνικών στηριζόμενων στο CBT. Θα θέλαμε λοιπόν να έρθετε σε επαφή με τη θεραπευτική ομάδα του κοριτσιού (Εργοθεραπευτή, Λογοθεραπευτή, Παιδοψυχολόγο) για να σας πρότειναν μία κατάλληλη λύση (συνήθως εφαρμόζεται η τεχνική των «Κοινωνικών Ιστοριών» – “Social Stories” που θα πρέπει οι θεραπευτές να έχουν εξειδικευτεί). Σας επαναλαμβάνουμε ότι η ατομική θεραπευτική επιβοήθηση του κοριτσιού σε αυτή την ηλικία κρίνεται απαραίτητη και ζωτικής σημασίας για να γίνει το ενταξιακό σας έργο ευκολότερο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
018. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση. Έχω ένα κοριτσάκι που σε ένα μήνα θα κλείσει τα 6 και πηγαίνει νηπιαγωγείο. Όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο της ηλικίας της και την ρωτώ τι διαβάσαμε, μου απαντάει ότι δεν θυμάται και ότι το ξεχνά. Που μπορεί να οφείλεται αυτό γιατί ανησυχώ. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Εάν το παιδί ενδιαφέρεται να διαβάσετε το παραμύθι και δείχνει να το παρακολουθεί, τότε θα πρέπει να διερευνηθούν τα επίπεδα κατανόησης, μνήμης, περιγραφικού λόγου, οργάνωσης προσοχής και διαχείρισης άγχους. Βρίσκεται σε αρκετά μεγάλη ηλικία για να εμφανίζει τέτοιες δυσκολίες. Θα σας προτείναμε αρχικά να προχωρούσατε σε μία Λογοθεραπευτική αξιολόγηση, αφού πρώτα συζητήσετε και με τη Νηπιαγωγό εάν εντοπίζει και εκείνη αντίστοιχες δυσκολίες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Λογοθεραπευτικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
019. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα. δεν ξέρω αν είναι θέμα η όχι αλλά θα γράψω ίσως απαντήσετε ορθά καλύτερα . έχω ένα γιο ο οποίος είναι 8 στα 9 όταν βρίσκεται στο διάλλειμα σχολειό η ακόμα και έξω όταν είναι του αρέσει να παίζει μόνο με ένα παιδί. κάθε φορά που έρχονται κορίτσια η και αγόρια να παίξουν μαζί του η να τον προσκαλέσουν σε παιχνίδι αρνείται πάντα και απλά λέει δεν θέλω δεν μου αρέσει. και εάν ο φίλος του πάει να παίξει με τα αλλά παιδιά θυμώνει και τον λέει για ποιο λόγο πήγες μαζί τους ενώ εμείς μαζί βγήκαμε έξω να παίξουμε και παράλληλα μου λέει μπαμπά κακώς ήρθαμε στο πάρκο. και του απαντώ ότι και εγώ όταν ήμουν μικρός δεν έπαιζα μόνο με ένα παιδί αλλά με πολλά παιδιά . είναι κάθετος δεν θέλει δεν του αρέσει να παίζει με αλλά παιδιά δυσκολεύεται. επίσης ηλικιακά είναι ο μικρότερος της τάξης σε μήνες. τι μπορώ να κάνω η αν είναι φυσιολογικό κάτι τέτοιο? ευχαριστώ εκ τον προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε δυσκολίες του γιου σας όσον αφορά θέματα ευελιξίας της σκέψης για την κοινωνική του συμμετοχικότητα με άλλα παιδιά. Σε αυτή τη ηλικία δεν αναμένεται καθόλου αυτή η εμμονή και η ακαμψία. Θα σας προτείναμε να συζητήσετε το θέμα με τον/την εκπαιδευτικό για τη γενικότερη συμμετοχικότητα του παιδιού στην Τάξη αλλά και το μαθησιακό του δυναμικό. Κάτι δυσκολεύει εμφανώς τους μηχανισμούς κοινωνικής σκέψης και διαχείρισης συναισθήματος ματαίωσης στο παιδί και θα ήταν απαραίτητο να ζητήσετε τη γνώμη Παιδοψυχολόγου για να διερευνηθούν αυτοί οι μηχανισμοί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
020. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ήθελα να ρωτήσω όταν ένα παιδί ηλικίας 4 ετών ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με αριθμούς και γράμματα ,είτε να τα γράφει, είτε να τα λέει , είτε να τα γράφει νοερά στον αέρα…. πολλές φορές αντιδρά έντονα αν του τα πάρω άλλες πάλι όχι. Δεν κάνει μόνο αυτό αλλά είναι μια έντονη ασχολία. Υποβόσκει κάποια διαταραχή; γενικά είναι ένα χαρούμενο, ευχάριστο και κοινωνικό παιδί…η συμπεριφορά αυτή είναι έντονη περισσότερο στο σχολείο και λιγότερο στο σπίτι..σας ευχαριστώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα πρέπει να σας αναφέρουμε ότι τα 4χρονα παιδιά ασχολούνται πολύ με δημιουργικά και κοινωνικά παιχνίδια και παιχνίδια προσποίησης. Επίσης σε πολλά παιδιά αρέσουν τα κινητικά παιχνίδια. Ταυτοχρόνως, λόγω της εγκατάστασης πιο ώριμων διεργασιών στη θεωρία του νου, αυξάνεται η κοινωνική αναζήτηση, η κοινωνική συμμετοχικότητα και η ευελιξία σκέψης και συναισθήματος. Σε κάποια παιδιά μπορεί ως ενδιαφέρον να είναι οι αριθμοί και τα γράμματα (ιδίως εάν έχουν ενθαρρυνθεί από το περιβάλλον τους για αυτό και ταυτόχρονα έχουν αναπτυγμένη αυτή τη μορφή της νοημοσύνης), αλλά όχι σε μορφή άκαμπτου ή υπερβολικού ενδιαφέροντος που να επηρεάζει τη συμμετοχικότητά τους και την ενασχόλησή τους με άλλα παιχνίδια. Θα σας συστήναμε να διερευνούσατε την ποσότητα και ποιότητα της κοινωνικής επικοινωνιακότητας του παιδιού και της ακαμψίας στα ενδιαφέροντά του, αφού το συζητήσετε και με τη Νηπιαγωγό του παιδιού. Η ειδικότητα που μπορεί να κάνει αυτή την αξιολόγηση είναι η Παιδοψυχιατρική ή η Αναπτυξιολογική. Θα σας συστήναμε να επισπεύσετε αυτή τη διερεύνηση, γιατί η ηλικία των 4 ετών είναι κρισιμότατη για την ανάπτυξη της κοινωνικοποίησης για ένα παιδί και εάν υπάρχουν δυσκολίες θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
041. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλή σας μέρα, θα ήθελα να αναφέρω την δίκη μας κατάσταση που τον τελευταίο καιρό με έχει αγχώσει και με απασχολεί. Έχω ένα αγοράκι 27 μηνών, το οποίο ακόμα θηλάζει. Εδώ και μερικούς μήνες κλείνει τα αυτιά του όταν φοβάται, δλδ όταν βλέπει κάτι στη τηλεόραση και τρομάζει κατευθείαν θα κλείσει τα αυτιά, όταν έχει νυχτώσει και είμαστε έξω και περνάνε τα αυτοκίνητα κλείνει τα αυτιά. Αν φωνάζοντας την μητέρα μου στα πάνω δωμάτια για να με ακούσει όποτε είναι έντονη η φωνή μου κλείνει τα αυτιά. Επίσης έχουμε ένα μήνα που ξεκινήσαμε παιδικό σταθμό και ενώ πήγαινε μια χαρά, ξαφνικά ένα πρωί πριν μπούμε μέσα ήταν ένα άλλο παιδάκι μπροστά μας το οποίο δεν ήθελε να μπει μέσα και έκλαιγε σπαρακτικά κ από εκείνη την ημέρα και αυτός κλαίει κ μας τραβάει να μην πάμε μέσα. Παρεμπιπτόντως εκείνη την ημέρα που συνέβη αυτό μας πήρε η δασκάλα και πήγαμε να τον πάρουμε γιατί καθόταν φοβισμένο κλείνοντας τα αυτάκια του και ήθελε μόνο αγκαλίτσα. Γενικά σε όλα τα στάδια είναι ικανοποιητικός. Γελάει, παίζει, δεν μιλάει ακόμα καθαρά αλλά συνεννοούμαστε άψογα. Έχει «κόλλημα» με τις μπάλες, δηλαδή όπου και να είμαστε αν τριγύρω μας υπάρχει μπάλα με αυτήν θα πάει να παίξει, ομαδικά προτιμάει. Λέει συνέχεια με χαρά μπάλα μπάλα μπάλα και χαίρεται. Όπως και όταν είμαστε στο δρόμο και δει τα λεωφορεία χαίρεται και φωνάζει, λεωφορείο λεωφορείο, μαμά λεωφορείο. Θέλει να μπει μέσα να πάμε βόλτα. Μέχρι να εξαφανιστεί από το οπτικό του πεδίο. Σε γενικές γραμμές δείχνει τα πάντα, παίζει με αλλά παιδιά, είναι αρκετά ανεξάρτητος. Προσπαθεί να βάλει τα παπούτσια μόνος του. Εκτελεί εντολές, πετά το παμπερς στα σκουπίδια, δώσε αυτό στη μαμά κτλπ κτλπ. Βλέπει αρκετή τηλεόραση δυστυχώς όταν είναι να φάει κυρίως γιατί με το φαγητό δεν τα πάμε καλά. Τρώμε αρκετά υγιεινά αλλά πολύ λίγο σε ποσότητα. Αυτό με τα αυτιά με έχει προβληματίσει και θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας σας παρακαλώ. Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ εκ τον προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρετε μία πιθανότητα το παιδί να αντιμετωπίζει μία ακουστική υπερευαισθησία (σημαντική ενόχληση σε μη οικείους ή/και αιφνίδιους ήχους). Στα υπόλοιπα θέματα -όσα αναφέρετε- δεν εντοπίζουμε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία (δεν μας έχει περιγραφεί επακριβώς το ποσό και η ποιότητα ομιλίας), εκτός του ότι θηλάζει ακόμη ενώ είναι 27 μηνών (ο θηλασμός πρέπει να κρατά μέχρι το ανώτερο τους 18 μήνες), κάτι που μπορεί να του επιφέρει μία συναισθηματική ανασφάλεια. Θα σας συστήναμε να απευθυνόσασταν για την ανωτέρω πιθανή δυσκολία σε Εργοθεραπευτή για να δίνατε ένα εκτεταμένο ιστορικό και να σας εντόπιζε τι θα ήταν καλό να γίνει για να αντιμετωπιστούν οι ανωτέρω ιδιαιτερότητες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
042. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας , θα ήθελα να σας ρωτήσω για ένα στάδιο του παιδιού που δεν ξέρω κατά πόσο σημαντικό θεωρείται… αλλά για εμένα (μαμά) καταλαβαίνω ότι αρχίζει να μην είναι διαχειρίσιμο και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να ξεφύγω στην συμπεριφορά. Έχω ένα κοριτσάκι 9 ετών, το θέμα μας είναι η ώρα φαγητού συγκεκριμένα η συγκέντρωση της την ώρα που τρώει… Δεν δείχνει να καταλαβαίνει και να αντιλαμβάνεται την διαχείριση του περιβάλλοντος σε ένα τραπέζι, δηλαδή, την απόσταση που θα πρέπει να έχει από το πιάτο της με αποτέλεσμα να λερώνεται , στα ρούχα, στα χέρια να της πέφτει το φαγητό κάτω ή στην καρέκλα της, να κάνει πολλά ψυχούλα γύρω της, να βρίσκεται ακανόνιστο το φαγητό στο πιάτο της. Της έχω εξηγήσει παρά πολλές φορές τους κανόνες συμπεριφοράς στο τραπέζι τα κάνει για τρεις μέρες και μετά πάλι τα ίδια. Έχει αρχίσει να είναι ο τσακωμός μας πλέον και κάποιες φορές πολύ έντονος. Η κόρη μου είναι μια άριστη μαθήτρια με εξαίρετη συγκεντρώσει σε όλες της υπόλοιπες ασχολίες της μόνο με τα γράμματα της έχει κάποια σκαμπανεβάσματα που θεωρώ πως θα το βρει στην μαθητική της πορεία. Η ερώτηση μου!!!! Πρέπει να τα περιμένω αυτά στην ηλικία των 9 ετών? Ή μήπως εγώ περιμένω παραπάνω από αυτά που είναι ικανή να κάνει σε αυτή την ηλικία. ????? Έχω μπερδευτεί γιατί έχω δει παιδιά στην ηλικία της να τρώνε σχεδόν σαν ενήλικες. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ο συνδυασμός των δυσκολιών της κόρης σας να αυτό-διαχειριστεί το σώμα και την προσοχή της κατά τη διάρκεια του φαγητού, μαζί με τις δυσκολίες που αναφέρετε στην ποιότητα των γραμμάτων της, πιθανά να είναι το αποτέλεσμα μίας αναπτυξιακής δυσκολίας που σχετίζεται με το συντονισμό ή/και τη σειροθετική οργάνωση των κινήσεων. Φυσικά και αναμένεται σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά να μπορούν να οργανωθούν κατά το φαγητό (όχι να “τρώνε σαν ενήλικες” φυσικά αλλά να προσέχουν και να μην λερώνουν – λερώνονται). Θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση για να διαπιστωνόταν πού μπορεί να οφείλονται οι ανωτέρω δυσκολίες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
043. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Έχω μία κορούλα 15 μηνών (σήμερα, τυπικά γενέθλια!) Γεννήθηκε 23.12.2019 σε μια προ-covid εποχή.! Ωστόσο λόγω των καταστάσεων – δλδ με το που γεννήθηκε ξεκίνησε ο covid. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το παιδάκι μας ν αργήσει να κοινωνικοποιηθεί καθώς όλα τα παιδάκια του κύκλου μας έμεναν μακριά και μόνο είδε κάποια παιδάκια το καλοκαίρι που ήμασταν κάπως ελεύθεροι! Προχθές λοιπόν πήγαμε στο σπίτι κάτι φίλων που είχε να τους δει πολύ καιρό και τους είχε δει μόνο μία φορά το καλοκαίρι! Μόλις μπήκαμε μέσα στο σπίτι τους λοιπόν ενώ μας καλοδέχτηκαν μετά από 3’ έβαλε τα κλάματα. ▪Θέλω να ρωτήσω είναι φυσιολογικό; ▪Πιστεύετε ότι έχω κάνει κάτι λάθος; ▪Η αντίδρασή μου ήταν να την πάρω αγκαλιά και να την παρηγορήσω και σχεδόν αμέσως προσαρμόστηκε! Πως μπορώ να το αντιμετωπίσω αν ξανά συμβεί στο μέλλον;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως πολύ σωστά αναφέρετε, αυτά τα μικρά παιδάκια έχουν πιεστεί πάρα πολύ με τις καραντίνες της πανδημίας και έχει επηρεαστεί πολύ η κοινωνική τους προσαρμογή αλλά και η αισθητηριακή τους ευπλαστότητα, όντας αναγκασμένα να ζουν σε μονότονα και “αποστειρωμένα” από νέες προκλήσεις περιβάλλοντα. Κρίνουμε ότι τόσο η αντίδρασή της όσο και η δική σας αντιμετώπιση ήταν σωστές και αναμενόμενες. Είναι καλό να συνεχίσετε να κάνετε το ίδιο κάθε φορά που θα εμφανίζεται. Δεν αναφέρετε κάτι που θα ήταν απαραίτητη αυτή τη στιγμή μία Αναπτυξιακή αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
044. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, Θα ήθελα να σας ρωτήσω για τον μικρό μας. Είναι 9 μηνών.
Ξαφνικά στους 6 μήνες είχαμε ένα πισωγύρισμα ( συνέπεσε με μετακόμιση- δε ξέρω αν παίζει ρόλο) σε ομιλία ( σταμάτησε να μπαμπαλίσει να βγάζει ακόμα και φωνήεντα) αλλά και στη συμπεριφορά του. Η συμπεριφορά επανήλθε και μάλιστα εξελίχθηκε ( παλαμάκια, καλύτερη επαφή, χαμόγελο κλπ) αλλά η ομιλία ακόμα δεν έχει επανέλθει με εξαίρεση όταν θέλει να κοιμηθεί και φωνάζει τη μαμά του κάνει μαζί με κλάμα μα μα μα μα .) Μπορεί να είναι και φυσιολογικό το φαινόμενο ή μας παραπέμπει σε πιθανή διαταραχή; Όλα τα υπόλοιπα ορόσημα τα έχει κατακτήσει, με ίσως μέτρια επαφή βλεμματική – με την έννοια ότι δε κρατάει για πολύ ώρα. Αλλά γυρίζει στο όνομα του, παίζει πλέον κουκουτσα , γελάει άμα τον κοιτάξεις κ γελάσεις κλπ. Και ακόμα και να μην έχει διαταραχή μπορούμε να τον βοηθήσουμε κάπως; Σας αποστέλλω και το ερωτηματολόγιο που έχετε στο site σας. Ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Διαβάζοντας τόσο το ερωτηματολόγιο, όσο και αυτά που αναγράφετε, δεν εντοπίζει η ομάδα μας κάποιες ενδείξεις ανησυχητικές. Συμβαίνουν συχνά αυτές οι “νεκρές” περίοδοι, όπου οι γονείς απλά είναι καλό να συνεχίζετε την πηγαία διαντίδρασή σας με το μωρό και προφανέστατα θα επανέλθει η ομιλία με πολύ σταθερότερους τρόπους. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
045. ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το γιο μου. Είναι 28 μηνών ( δίδυμος).Εδώ και λίγο καιρό ξύνεται συνεχώς στο πρόσωπο. Αρχικά π έξυνε τη μύτη του σαν να τον φαγούριζε, ενώ τώρα ξύνει συνεχώς το κεφάλι του και τρίβει τα μάτια του. Ο παιδίατρος μας είπε πως μπορεί να ναι αλλεργία αλλά και τικ. Τού δίνουμε ένα σπρέι για την αλλεργία αλλά δεν βλέπω αλλαγή. Είναι παιδί αρκετά χαρούμενο και του αρέσουν τα παιχνίδια και το διάβασμα. Σε σύγκριση με την δίδυμη αδερφή του όμως θεωρώ πως αγχώνεται διότι εκείνη μίλησε πιο νωρίς , και σταμάτησε την πάνα από 20 μηνών. Αυτός πήγαινε στο γιογιό μόνο μιμητικά απλά γιατί δεν ήθελε να διαφέρει. Έτσι πολλές φορές δεν το έλεγχε και αυτό τον στενοχωρούσε. Άδω και μια εβδομάδα το ελέγχει. Τι θα με συμβουλεύατε να κάνω; Σας ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα συμφωνήσουμε με τις σκέψεις του Παιδιάτρου (σχετικά με πιθανότητες αλλεργίας ή τικ (είναι σε ηλικία που μπορεί να τα εμφανίσει. Θα σας συστήναμε να ζητούσατε τη γνώμη Αναπτυξιακού/ής Παιδιάτρου για να υπάρξει μία πιο εκτεταμένη προσέγγιση πιθανών διαγνωστικών δυσκολιών και να σας κατηύθυνε τις μελλοντικές σας κινήσεις. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
046. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα κοριτσάκι 2,5 ετών το οποίο από σχεδόν 1,5 χρονών έχει πλήρως ανεπτυγμένο λόγο με πλούσιο και δύσκολο για την ηλικία της λεξιλόγιο. Αυτό που μας κάνει εντύπωση όμως είναι η έντονη παρατηρητικότητά της και η ευκολία να απομνημονεύει και να ανακαλεί λεπτομέρειες και καταστάσεις που έχει ζήσει αρκετό διάστημα πριν. Είναι πολύ κοινωνική με δυνατό ενδιαφέρον για μάθηση. Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω που θα μπορούσα να απευθυνθώ (μένουμε στην Καβάλα) και αν μπορεί να γίνει κάποια αξιολόγηση σε τόσο μικρή ηλικία. Θεωρείτε πως πρέπει να το ψάξω περαιτέρω ή δεν υπάρχει λόγος; Ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Κάθε παιδί έχει το δικό του αναπτυξιακό προφίλ και τις δικές του αναπτυγμένες δεξιότητες, όπως αντίστοιχα και σημεία στα οποία πιθανά να καθυστερήσει από το αναμενόμενο. Τα 2 σημαντικά στοιχεία που θα πρέπει να διερευνήσετε σε αυτή την ηλικία, είναι η κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνιακότητα (εάν σχετίζεται επαρκώς με τους ενήλικες ή με άλλα παιδιά) και το ποσοστό ευελιξίας, δηλαδή η απουσία έντονων συμπεριφορών ακαμψίας και εμμονικότητας ή από την άλλη η απουσία αντίστασης στις εκπλήξεις του περιβάλλοντος (κοινωνικές και αισθητηριακές). Εάν δεν σας απασχολεί κάτι από τα παραπάνω, τότε δεν συντρέχουν προφανείς λόγοι για μία αξιολόγηση της μικρής σας. Εάν όμως εντοπίζετε δυσκολίες στα ανωτέρω, τότε φυσικά και μπορεί να γίνει μία Αναπτυξιολογική αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
047. ΕΡΩΤΗΣΗ: Μεγαλώνω ένα παιδάκι 5 χρόνων και έχει απαίσια συμπεριφορά δεν ακούει καθόλου κάνει όλο βλακείες σκίζει ρούχα πεταει πράγματα κάτω από το μπαλκόνι απαιτεί…τι σημαίνει αυτό γιατί τα κάνει αυτά::
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανέστατα αναφέρεστε σε ένα παιδί που για κάποιους λόγους εμφανίζει μία σημαντικότατη διαταραχή συμπεριφοράς. Δεν ξέρουμε την ιδιότητά σας (αναφέρετε ότι “μεγαλώνετε” το παιδί και δεν γνωρίζουμε εάν είστε φυσικός γονέας, όπως και από την άλλη το ιστορικό του παιδιού). Σε αυτή την ηλικία δεν αναμένονται οι συμπεριφορές που αναφέρετε (μάλιστα από την άλλη θεωρούνται σημαντικά ακραίες), οπότε θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία εκτενή και ενδελεχή διερεύνηση αυτών των συμπεριφορών. Ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να απευθυνθείτε σε Παιδοψυχίατρο όπου στην αρχή θα λάμβανε ένα εκτενές ιστορικό και στην πορεία θα αξιολογούσε το παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
048. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Ο γιος μου είναι 21 μηνών και ανησυχώ λίγο για το θέμα της ομιλίας του. Λέει συγκεκριμένες λέξεις όπως μαμά, μπαμπά, γιαγιά, γκολ, (λιόρι για το λιοντάρι), βουμ για το αυτοκίνητο και μιμείται τους ήχους των ζώων (γάτα, σκύλο, πρόβατο, αγελάδα κότα κλπ).Έλεγε και παππού αλλά τώρα το λέει με κλειστό το στόμα (π-που). Γενικά πλέον νιώθω σαν να αντιδρά όταν του ζητάω να πει κάτι. Μόνος του έχει τύχει να επαναλάβει κάτι (π.χ. Πέτρα όταν πάμε στη θάλασσα και τις βλέπουμε ή νιόνι όταν έριχνε χιόνι). Η αντίληψή του είναι πολύ καλή. Μου δείχνει ότι του ζητήσω ή εκτελεί εντολές όπως πέτα την μπανάνα στα σκουπίδια). Πώς θα μπορούσα να τον βοηθήσω να μιλήσει; Πιστεύετε χρειάζεται να πάμε σε Αναπτυξιολόγο ή λογοθεραπευτή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι καλό να μη ζητάμε από το παιδί να μιλήσει. Αν θέλει κάτι και μας το δείχνει μπορούμε να το ονομάσουμε εμείς (μια λέξη με έμφαση πχ ΝΕΡΟ και χρωματισμένη φωνή) και να ενθαρρύνουμε την επανάληψη με τη γλώσσα του σώματος. Αν δε το πει το επαναλαμβάνουμε και του το δίνουμε. Επίσης χρησιμοποιούμε κανονικές λέξεις προς το παιδί και όχι “μωρουδιακές”. Αν πει μόνο του μια “μωρουδιακη” λέξη, εμείς επαναλαμβάνουμε τη κανονική. Γενικά μιλάμε στο παιδί με μικρές φράσεις και με χρωματισμό. Αν δεν αλλάξει η εικόνα του μέχρι να κλείσει τα 2 έτη θα ήταν καλό να επισκεφθείτε έναν Αναπτυξιακό Παιδίατρο και ένα Λογοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Κοκμοτός Παναγιώτης, Λογοθεραπευτής MSc
049. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για την σελίδα σας. Έχω ένα αγοράκι που τέλος του μήνα κλείνει τους 12 μήνες. Λεκτικά μπαμπαλίζει και έχει αρχίσει να μιλάει λέγοντας πράγματα που μοιάζουν αλλά δεν είναι ακόμη λέξεις, κινητικά κάνει κάποια βήματα μόνος του και μετά μπουσουλάει ή πιάνεται από έπιπλα για να περπατήσει και έχει βγάλει 4 δόντια πάνω και κάτω. Οι απορίες μου είναι οι εξής: 1) Μερικές φορές όταν ενθουσιάζεται με κάτι, του λέω όχι σε κάτι που δεν πρέπει να κάνει, ή θέλει να μιλήσει με κάποιον άνθρωπο στην βόλτα έξω, φωνάζει/στριγγλίζει δυνατά και όταν του λέω με ήρεμη και σιγανή φωνή “δεν φωνάζουμε” βάζοντας τον δείκτη μου στα χείλη μου αυτός γελάει πονηρά και ξανά φωνάζει μέχρι να του αποσπάσω την προσοχή με κάτι άλλο. 2) Όταν του λέω όχι ή μη σε κάτι που δεν πρέπει να κάνει επίσης γελάει πονηρά και το ξανά κάνει…. σαν να το βλέπει παιχνίδι… η φωνή μου είναι σταθερή και αποφασιστική απέναντι του Χωρίς να φωνάζω. Πως μπορώ να τον κάνω να καταλάβει και στις 2 περιπτώσεις? 3) Από 4 μηνών τον βάζαμε να κοιμάται στο δωμάτιο του, στην κούνια του. Μέχρι τον 8ο μήνα κοιμόταν σερί με μια φορά ξύπνημα την νύχτα για γάλα ( τώρα πια έχουμε κόψει το νυχτερινό τάισμα). Από τότε όμως που άρχισε να σηκώνεται και τα πρώτα δοντάκια κάναν την εμφάνιση τους αυτό άλλαξε… τα περισσότερα βράδια ξυπνάει μέσα στην νύχτα και κλαίει, μας ψάχνει…αν δεν έχει ξυπνήσει εντελώς τον ηρεμούμε μέσα στην κούνια και ξανά κοιμάται, αν όμως έχει ξυπνήσει για τα Καλά τον φέρνουμε στο κρεβάτι μας μέχρι να τον ξαναπάρει ο ύπνος και τον ξανά πάμε στο δωμάτιο του όπου μπορεί να ξανά ξυπνήσει κλπ…μερικές φορές μάλιστα κοιμάται στο κρεβάτι μας όλο το βράδυ γιατί μας έχει πάρει και εμάς ο ύπνος πριν τον ξανά πάμε στο δωμάτιο του. Επίσης τόσο την ημέρα όσο και την νύχτα τον κοιμίζουμε στο κρεβάτι μας και κοιμισμένο τον μεταφέρουμε στην Κούνια. Όσες φορές πήγα να τον κοιμίσω στην Κούνια του απλά σηκώνεται αμέσως και χοροπηδάει ή σηκώνει τα χεράκια του να τον πάρω…Πως μπορώ να του αλλάξω αυτή την συνήθεια για να κοιμάται στην κούνια του και μόνο εκεί?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί σας δείχνει να θέλει να «δοκιμάσει» τις αρχές που του βάζετε και το κατά πόσο εννοείτε τις αρνήσεις που του θέτετε. Μέσα σε όλο αυτό, προκαλεί με την επικοινωνία του τα «σινιάλα» δόμησης και απαγόρευσης που του τοποθετείτε. Εσείς θα είναι καλό να είστε σταθεροί στις αποφάσεις σας και στη δόμηση που επιθυμείτε να τοποθετήσετε. Επίσης, όσον αφορά τον ύπνο του, είναι εμφανές ότι τον τάραξαν οι πόνοι στα δόντια του αλλά και η εξέλιξη της ηλικίας του, αλλά θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να κοιμάται στην δική του κούνια με την παρουσία σας μέχρι να γίνει αυτό (θεωρείται σημαντικότατη η επανατοποθέτηση ρουτίνας ύπνου). Δεν είναι πάντα εύκολο ένα παιδί να κοιμηθεί στο κρεβάτι του, αλλά όσο καθυστερείτε να το προσαρμόσετε σε αυτή τη ρουτίνα, τόσο δυσκολότερο θα γίνει αυτό στο μέλλον. Θα ήταν καλό να το συζητούσατε με ψυχολόγο συμβουλευτικής. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
050. ΕΡΩΤΗΣΗ: Για σας θα ήθελα να σας ρωτήσω επειδή το παιδί μ τον πονάνε οι αστράγαλοι όταν τρέχει κάνει κάτι τι μπορώ να κάνω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα σας συστήναμε να το συζητήσετε με τον / την Παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί σας. Οι λόγοι που πονάνε οι αστράγαλοι του παιδιού μπορεί να είναι πολλοί και ποικίλοι. Φυσικά και δεν γνωρίζουμε την ηλικία του παιδιού σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
051. ΕΡΩΤΗΣΗ: Χαίρετε…ο γιος μου είναι 2.5 χρόνων και από το καιρό που ήταν 1.5 δαγκώνει τα άλλα παιδάκια σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς απαραίτητα να του έχουν κάνει κάτι…το τελευταίο διάστημα επειδή του κόψαμε και τη πιπίλα άρχισε να δαγκώνει και τα ρούχα και τα παιχνίδια του… παρουσιάζει εκρήξεις θυμού και μερικές φορές όταν αναστατώνεται σπρώχνει και κτυπά… είναι πολύ κοινωνικός σε σημείο που πολλές φορές αγγίζει τα άλλα μωρά τα αγκαλιάζει ή τα κτυπά ή τα δαγκώνει… ακόμα και μωρά που δεν τα ξέρει και πρώτη φορά τα συναντά….τι πρέπει να κάνω?? είναι αισθητηριακό το θέμα?? Πιστεύετε ότι με Εργοθεραπεία θα βοηθηθεί???
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σε αυτή την ηλικία θα είναι καλό να μελετηθούν αρχικά τα δεδομένα της κοινωνικής επικοινωνιακότητας του παιδιού σας (μοντέλα κοινωνικής συμπεριφοράς) αλλά σίγουρα και τα δεδομένα της αισθητηριακής ρύθμισης. Τα παιδιά με δυσκολίες αισθητηριακής ρύθμισης, είναι συχνά νευρικά, εμφανίζουν εκρήξεις οργής, πιθανά να θέλουν να ακουμπούν περισσότερο του αναμενόμενου τα άλλα παιδιά και να μην αισθάνονται βολικά με τα ρούχα τους ή να έχουν τη σφοδρή επιθυμία να δαγκώνουν ή να τα τραβούν. Θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακή/ό Παιδίατρο αλλά δείχνει να υπάρχει η ανάγκη Εργοθεραπευτικής και πιθανά Λογοθεραπευτικής παρέμβασης. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
052. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας και συγχαρητήρια για το έργο που προσφέρετε σε εμάς τους αγχωμένους γονείς. Είμαι μητέρα μιας 13χρονης που λόγω covid έχει σταματήσει τις αθλητικές της δραστηριότητες με αποτέλεσμα να έχει εθιστεί με ένα chatroom για εφήβους το discord .Το θέμα είναι πως εγώ χωρίς να το γνωρίζει παρακολουθώ το κινητό της καθημερινά γιατί ανησυχώ με ποιους μιλάει. Η ίδια γνωρίζει τους κινδύνους του διαδικτύου και προκαλεί άντρες με σεξιστικά σχόλια και ανάρμοστους σεξουαλικού περιεχομένου διαλόγους. Γενικά δεν της έχω καμία εμπιστοσύνη και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω για να το ελέγξω, χωρίς να καταλάβει ότι παρακολουθώ το κινητό της. Σε κάποιους διαλόγους μιλάει με μεγάλους άνδρες που της δείχνουν το μόριο τους και εκείνη έχει και δικές της γυμνές φωτογραφίες στο κινητό της που δεν ξέρω αν τις έχει στείλει κάπου. Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το θέμα που αναφέρετε είναι ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ επικίνδυνο. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι η κόρη σας βρίσκεται σε κίνδυνο. Θέλουμε ΑΜΕΣΟΤΑΤΑ να επικοινωνήσετε με Παιδοψυχολόγο και να συζητήσετε όλα τα παραπάνω! Σας επαναλαμβάνουμε : Ο κίνδυνος που διατρέχει η κόρη σας είναι ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΣ και πρέπει να προφυλαχθεί η ανήλικη κόρη σας από εσάς ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΑΜΕΣΟΤΑΤΑ ! Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
053. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα είμαι χωρισμένη με 2 παιδιά 9 Κ 13 ετών κ συγκατοικούμε με τον σύντροφό μου πατέρα ενός αγοριού 10ετων. Ο γιος του δεν γνωρίζει για τη συγκατοίκηση κ θα θέλαμε βοήθεια στον τρόπο ενημέρωσης του κ χειρισμού.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα πραγματικά πάρα πολύ λεπτό και πολύ εξειδικευμένο για το κάθε παιδί ζήτημα. Θα ήταν πολύ επικίνδυνο να τολμούσαμε να σας δώσουμε κάποια «μαγική λύση». Θα σας ζητούσαμε να απευθυνθείτε σε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής όπου θα αναφέρετε όλες τις λεπτομέρειες και θα σας εξηγήσει τα κατάλληλα βήματα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
054. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα έχω ένα εγγονάκι 2 ετών και θα ήθελα να μάθω γιατί εκεί που παίζει μονό του η παίζουμε όλοι μαζί ξαφνικά αφαιρείται κοιτάζει σε ένα μέρος για μερικά δευτερόλεπτα και επανέρχεται μονό του η αν του μιλήσουμε εμείς…έχει να κάνει με καμία μορφή επιληψίας? ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Μερικά παιδιά με αυτό τον τρόπο εμφανίζουν αυτό που ονομάζεται “petit mal” και από ότι κατανοούμε αυτή είναι η ανησυχία σας. Αυτό βέβαια χρειάζεται τη λήψη εκτενούς ιστορικού για να σας απαντούσαμε ασφαλέστερα. Θα σας συστήναμε να το συζητούσατε με τον/την υπεύθυνο/η Παιδίατρο (μπορεί πιθανά και να βιντεοσκοπήσουν οι γονείς μία αντίστοιχη συμπεριφορά και να την δείξουν). Εάν (και μόνον εάν) το κρίνει ο/η Παιδίατρος σκόπιμο, θα σας συμβουλεύαμε να ζητούσατε τη γνώμη Παιδονευρολόγου. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
055. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλή σας μέρα! ‘Έχω ένα αγοράκι 7 ετών και ένα κοριτσάκι 9 ετών. Ο λόγος που σας στέλνω είναι γιατί ενώ είχε έρθει η ξαδέρφη τους στο σπίτι (7 ετών και εκείνη), έπαιζαν στο δωμάτιο με τον γιό μου και η κόρη μου έκανε μάθημα αγγλικών στο δικό της. Μόλις έφυγε η ξαδέρφη τους μας πήρε ο πατέρας της τηλέφωνο και μας είπε ότι του είπε η κόρη τους, ότι ο γιός μου της έδειχνε γυμνές γυναίκες στο κινητό μου.. έψαξα το κινητό μου και όντως αλήθευε αυτό .. από εκείνη την στιγμή έχω τρελαθεί και δεν ξέρω τι να του πω και πως να τον προσεγγίσω … έχω αγχωθεί πάρα πολύ!!! Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς αυτές οι καταστάσεις πληθαίνουν συνεχώς. Για το λόγο αυτό κρατάμε τα μικρά παιδιά ΜΑΚΡΥΑ από τα κινητά και τα tablets. Χρειάζεται πάρα πολύ προσεχτική προσέγγιση για το τι θα του πείτε (και φυσικά όχι ότι το ανέφερε η ξαδέλφη του). Μπορείτε όμως να αναφέρετε ότι στα αρχεία του τηλεφώνου σας είδατε να υπάρχουν αυτές οι φωτογραφίες και να συζητήσετε ψύχραιμα για αυτό. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν μεγάλη ανάγκη να προβαίνουν σε τέτοιου είδους «παράνομες» και «θεματικές» πράξεις και η πιθανή τιμωρητικότητα δεν βοηθά. Θα θέλαμε όμως να δώσετε στιγμές αυτό-ρύθμισης στα παιδιά σας χωρίς κινητά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
056. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας κ συγχαρητήρια για την όμορφη κ για ιδιαίτερη προσεγμένη δουλειά σας!!! Έχω ένα αγοράκι 3 χρόνων το τελευταίο 6 μηνο θέλει ν ζωγραφίζει συνέχεια πράγμα που με ξάφνιασε ιδιαίτερα,,, από τότε όμως που χρησιμοποιεί μαρκαδόρους στυλό η μολύβι έχω παρατηρήσει ότι ζωγραφίζει συνέχεια τα μάτια από τα παιχνίδια η από διάφορες ζωγραφιές με ζώα πάντα ζωγραφίζει τα μάτια με τρόπο που σχεδόν δεν φαίνονται καμιά φορά κ με προβλημάτισε αυτό γιατί μπορεί ν είναι μια ζωγραφιά με ένα ζώο κ ποτάμι θα πάει κατευθείαν στα μάτια κ βλέπω ότι το κάνει συνέχεια γιατί;; σας ευχαριστώ!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολύ συχνά τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες εμφανίζουν κάποιες υπέρ επιλεκτικές συμπεριφορές και ενδιαφέρονται και θέλουν να ασχολούνται ιδιαίτερα με αυτές. Ταυτόχρονα εντυπωσιάζονται από συγκεκριμένα μέρη του σώματος που δίνουν μεγαλύτερη συμμαχία (μην ξεχνάμε ότι το τελευταίο διάστημα ούτως ή άλλως βλέπουν μόνο τα μάτια των ανθρώπων με τις μάσκες που φορούν όλοι οι τριγύρω τους. Αποδεχόμαστε λοιπόν αυτές τις συμπεριφορές αλλά τα ενθαρρύνουμε να ασχοληθούν και με τα υπόλοιπα μέρη της ζωγραφιάς, ή να συζητήσουμε για αυτές ή σε παραμύθια. Αν δεν σας απασχολεί κάποιο άλλο στοιχείο σε θέματα κοινωνικής επικοινωνιακότητας, αλλαγής της ψυχικής διάθεσης, δυσκολιών στην ευελιξία σκέψης (ακαμψίες) ή δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία, δεν συντρέχει κάποιος λόγος να προχωρούσατε σε κάποια αξιολόγηση. Σε αντίθετη όμως περίπτωση, θα ήταν καλό να επικοινωνήσετε με κάποιον ειδικό (Ψυχολόγο, Αναπτυξιολόγο, Εργοθεραπευτή). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
057. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, σας στέλνω μήνυμα για να ζητήσω βοήθεια στο πως να χειριστώ μια κατάσταση. η αδελφή μου έχει ένα αγοράκι 2,5 ετών και μαζί με τον άντρα της νομίζω ότι δεν ασχολούνται ποιοτικά μαζί του, το πηγαίνουν βόλτες, παίζουν αλλά δεν του μέλανε. Από την ηλικία των 1,5 του έχουν δώσει να βλέπει youtube kids στο κινητό για να μην γκρινιάζει. Στο παιδί άρεσαν τα αγγλικά βίντεο με αποτέλεσμα να μάθει να μιλεί μόνο του αγγλικά, να αναγνωρίσει αριθμούς και σχήματα αλλά όλα αυτά στα αγγλικά. Έχει καταλήξει να μιλεί μόνο αγγλικά και να συνεχίζει να βλέπει τα βίντεο που του αρέσουν. Πως να τους συμβουλεύω? Θεωρώ απαράδεκτο ότι δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση από την έλλειψη ενασχόλησης τους με το παιδί. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων. Δεν θα ήθελα να δημοσιοποιηθούν τα στοιχειά μου σε καμία περίπτωση. Σας ευχαριστώ και πάλι.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα παιδιά μαθαίνουν να μιλάνε τα Αγγλικά ευκολότερα από ότι τα Ελληνικά για ποικίλους λόγους. Ένας από αυτούς είναι η μη σημασία των γονέων και η υπεραπασχόληση των παιδιών με tablets ή κινητά (ΠΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ), άλλη ότι τα Αγγλικά έχουν ευκολότερη φωνολογία, άλλη ότι δεν έχουν πραγματολογία (είναι πιο «ξερή» η επικοινωνία των μικρών παιδιών που μιλούν με αγγλικές λέξεις). Είναι καλό να μην ενθαρρύνουμε ΜΟΝΟ αυτή την ομιλία αλλά ταυτόχρονα να αναφέρουμε και την Ελληνική αντίστοιχη λέξη. Θα σας συστήναμε πάντως να συζητούσατε με την αδελφή σας αναφέροντας ότι εάν την ανησυχεί κάτι θα ήταν καλό να το συζητούσε με Λογοθεραπευτή. Θα θέλαμε να μην ξεχνάτε ότι η αδελφή σας είναι ένα σημαντικότατο πρόσωπο αναφοράς σας και δεν βοηθάει να της δείξετε ότι αισθάνεστε θυμό (όπως αναφέρετε) για όλα τα παραπάνω). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Φυσικά και δεν δημοσιοποιούνται τα στοιχεία των ερωτούντων.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Λογοθεραπείας του Κέντρου μας
058. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά σας. Έχω ένα αγοράκι σε ένα μήνα γίνεται 2,5 χρόνων. Είναι σχετικά ήσυχο παιδάκι, πολύ έξυπνο δραστήριο έχει αρχίσει να μιλάει και γενικά δεν με έχει δυσκολέψει ιδιαίτερα. Θέλει να βρίσκεται με παιδάκια και να παίζει απλά έχω προβληματιστεί για το εξής. Όταν βρίσκεται σε ένα περιβάλλον όπως η παιδική χαρά και δει κάποιο παιδάκι(που δεν το ξέρει)και έχει ένα παιχνίδι κάπως κομπλάρει η ντρέπεται να το ζητήσει. Νοιώθω ότι δεν έχει το θάρρος η ίσως και να φοβάται. Να επισημάνω ότι δεν έχει αδερφάκια και του κάνουμε όλα τα χατίρια. Είναι άλλο παιδί μέσα στο σπίτι (δηλαδή παίζει, τρέχει, φωνάζει)και άλλο παιδί έξω (πολύ ήσυχο).Σε λίγο καιρό θα πάει παιδικό σταθμό και σκέφτομαι πως θα είναι με τα υπόλοιπα παιδάκια αν θα έχει θάρρος να ζητήσει ένα παιχνίδι η αν θα αντιδράσει αν κάποιο παιδάκι τον πειράξει. Θέλει το χρόνο του να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον. Δεν ξέρω πως να το βοηθήσω και επίσης γιατί συμπεριφέρεται έτσι. Είναι ένα είδος άμυνας σε κόσμο που δεν ξέρει η απλά ντρέπεται. Μιμείται εμένα το πώς συμπεριφέρομαι εγώ ίσως και αυτό. Να πω και το εξής έχει μια ξαδερφούλα που είναι 4 μήνες μεγαλύτερη είναι πολύ ζωηρή και ο μικρός έχει περισσότερο θάρρος μαζί της. Αν και πολλές φορές επειδή είναι ζωηρή ο μικρός κάποιες φορές την μιμείται η απλά την παρατηρεί τι κάνει χωρίς να την ακολουθεί. Επειδή είμαι εγώ αυτή που βρίσκεται στο σπίτι περισσότερο με το παιδί ίσως να είμαι λίγο αυστηρή λίγο απότομη να μην έχω δώσω εγώ στο παιδί μου την ευκαιρία να εκφραστεί. Απλά θα ήθελα να ρωτήσω πως μπορώ να βοηθήσω το παιδί να αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση και να μην φοβάται . Σας Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί σας εμφανίζει μία κοινωνική αναστολή. Αυτή σε άλλους τομείς σχετίζεται με το γενικό ταμπεραμέντο του παιδιού, αλλά και σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Εάν αυτό είναι το μόνο που σας απασχολεί, τότε απλά θα ήταν καλό να περιμένετε στον Παιδικό Σταθμό να βρει τους αυτό-ρυθμιστικούς του ρυθμούς, αλλά ταυτόχρονα να μην γίνεστε εσείς πολύ παρεμβατική «διεκδικώντας» τα δικαιώματά του και να τον αφήσετε λίγο ελεύθερο να διεκδικήσει κάποια δικαιώματά του και τα θέλω του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
059. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα!! Συγχαρητήρια για τη δουλειά σας ! Έχω μια ξαδερφούλα 7 ετών που πάει κανονικά πρώτη δημοτικού. Είναι πάρα πολύ έξυπνη το λεξιλόγιο της παρά πολύ πλούσιο και στο θέμα γνώσεων δεν υστερεί καθόλου. Αντίθετα η συμπεριφορά της για την ηλικία της είναι παρά πολύ “παιδική” και δεν αρμόζει καθόλου στην ηλικία της. Δηλαδή ενώ είναι 7 χρόνων μοιάζει από άποψη συμπεριφοράς ότι συνομιλώ με ένα παιδάκι 4 χρόνων το οποίο δεν μπορεί να συμπεριφερθεί λίγο πιο “σοβαρά” όπως θα έκαναν άλλα παιδάκια που είναι 7 χρόνων. Είναι γενικά κάπως κακομαθημένη οπότε σκέφτηκα ότι μπορεί να φταίει αυτό. Είναι υπερκινητική γενικά. Η συμπεριφορά της είναι καλή, δεν υπάρχει κάποιο θέμα πάνω σε αυτό δηλαδή δεν έχει κάνει κάτι ανάρμοστο ούτε βίαιο ποτέ, οι τρόποι της είναι άριστοι. Έχει συγγένεια πρώτου βαθμού με άτομο το οποίο έχει εμφανίσει ψυχωτικά επεισόδια αρκετά έντονα όταν ήταν εκείνη 2 ετών τα οποία μέσω έμμεσων συζητήσεων μάλλον τα θυμάται. Η ερώτηση μου είναι εάν η παιδική συμπεριφορά της για την ηλικία της είναι ανησυχητική και είναι κάποιου είδους πρώιμο σύμπτωμα ψυχικής διαταραχής. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι σαφές ότι σας απασχολεί σημαντικά η συμπεριφορά της κόρης σας που σχετίζεται προφανώς σε μία ανωριμότητα. Θα σας συστήναμε να απευθυνόσασταν σε Ψυχολόγο για να διαπιστωθεί πού οφείλεται αυτή η ανωριμότητα. Ο χαρακτηρισμός «ψυχική διαταραχή» είναι πολύ βαρειά και αυθαίρετη σε αυτή την ηλικία, αλλά θα πρέπει να διαπιστωθεί ο λόγος που συμβαίνει αυτό. Θα ήταν καλό να το συζητήσετε και με την εκπαιδευτικό του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
060. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας!! Έχω ένα κοριτσάκι 5 χρόνων… Το τελευταίο διάστημα θέλει να είναι συνέχεια στου μπαμπά της και στην μητέρα του πρώην συντρόφου μου… Οπότε πάω να τη πάρω κλαίει ουρλιάζει γαντζώνεται απάνω τους και δεν θέλει να έρθει μαζί μ.. Εχθές την πήρα με το ζόρι από. Την πρώην πεθερά μ και με πήρε τηλ ο πρώην άντρας μ και η μικρή έκλαιγε και την άκουσε κ. Ήρθε κ την πήρε γιατί δεν ήθελε να την ακούει έτσι… Οπότε μ ζητούσε η μικρή να πάει στ μπαμπά της εγώ την άφηνα δεν είχα πρόβλημα να περνάει περισσότερο χρόνο μαζί του πέρα από αυτό π. Είχαμε συμφωνήσει όταν χωρίσαμε… Όλοι οι δικοί μ μου λένε ότι είναι λάθος να πηγαίνει εκεί το παιδί και να κάθεται κ μια εβδομάδα και ότι στ τέλος δεν θα με Θέλει εμένα καθόλου…στεναχωρήθηκα πολύ πρώτον που την πήρα με το ζόρι κ έκλαιγε τόσο πολύ αλλά όλοι μ λένε ότι αυτό είναι τ σωστό και ας κλαίει θα της περάσει… Δεν ξέρω τι να κάνω… Μήπως το παιδί μ όντως δεν θέλει να είναι μαζί μ γιατί δεν το κάνω ευτυχισμένο??
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι που το παιδί σας εμφανίζει αυτή τη συμπεριφορά. Η αλήθεια είναι ότι είναι καλό να είναι καθορισμένοι οι χρόνοι που μπορεί να βλέπει το παιδί ο πατέρας και να τηρείται αυτή η δόμηση. Θα θέλαμε να το συζητούσατε με τον πατέρα του παιδιού και να βρίσκατε μία λύση ή να επισκεπτόσασταν έναν/μία Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να διαχειριστείτε εξειδικευμένα το ζήτημα που σας απασχολεί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
041. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλή σας μέρα, θα ήθελα να αναφέρω την δίκη μας κατάσταση που τον τελευταίο καιρό με έχει αγχώσει και με απασχολεί. Έχω ένα αγοράκι 27 μηνών, το οποίο ακόμα θηλάζει. Εδώ και μερικούς μήνες κλείνει τα αυτιά του όταν φοβάται, δλδ όταν βλέπει κάτι στη τηλεόραση και τρομάζει κατευθείαν θα κλείσει τα αυτιά, όταν έχει νυχτώσει και είμαστε έξω και περνάνε τα αυτοκίνητα κλείνει τα αυτιά. Αν φωνάζοντας την μητέρα μου στα πάνω δωμάτια για να με ακούσει όποτε είναι έντονη η φωνή μου κλείνει τα αυτιά. Επίσης έχουμε ένα μήνα που ξεκινήσαμε παιδικό σταθμό και ενώ πήγαινε μια χαρά, ξαφνικά ένα πρωί πριν μπούμε μέσα ήταν ένα άλλο παιδάκι μπροστά μας το οποίο δεν ήθελε να μπει μέσα και έκλαιγε σπαρακτικά κ από εκείνη την ημέρα και αυτός κλαίει κ μας τραβάει να μην πάμε μέσα. Παρεμπιπτόντως εκείνη την ημέρα που συνέβη αυτό μας πήρε η δασκάλα και πήγαμε να τον πάρουμε γιατί καθόταν φοβισμένο κλείνοντας τα αυτάκια του και ήθελε μόνο αγκαλίτσα. Γενικά σε όλα τα στάδια είναι ικανοποιητικός. Γελάει, παίζει, δεν μιλάει ακόμα καθαρά αλλά συνεννοούμαστε άψογα. Έχει «κόλλημα» με τις μπάλες, δηλαδή όπου και να είμαστε αν τριγύρω μας υπάρχει μπάλα με αυτήν θα πάει να παίξει, ομαδικά προτιμάει. Λέει συνέχεια με χαρά μπάλα μπάλα μπάλα και χαίρεται. Όπως και όταν είμαστε στο δρόμο και δει τα λεωφορεία χαίρεται και φωνάζει, λεωφορείο λεωφορείο, μαμά λεωφορείο. Θέλει να μπει μέσα να πάμε βόλτα. Μέχρι να εξαφανιστεί από το οπτικό του πεδίο. Σε γενικές γραμμές δείχνει τα πάντα, παίζει με αλλά παιδιά, είναι αρκετά ανεξάρτητος. Προσπαθεί να βάλει τα παπούτσια μόνος του. Εκτελεί εντολές, πετά το παμπερς στα σκουπίδια, δώσε αυτό στη μαμά κτλπ κτλπ. Βλέπει αρκετή τηλεόραση δυστυχώς όταν είναι να φάει κυρίως γιατί με το φαγητό δεν τα πάμε καλά. Τρώμε αρκετά υγιεινά αλλά πολύ λίγο σε ποσότητα. Αυτό με τα αυτιά με έχει προβληματίσει και θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας σας παρακαλώ. Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ εκ τον προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρετε μία πιθανότητα το παιδί να αντιμετωπίζει μία ακουστική υπερευαισθησία (σημαντική ενόχληση σε μη οικείους ή/και αιφνίδιους ήχους). Στα υπόλοιπα θέματα -όσα αναφέρετε- δεν εντοπίζουμε κάποια ιδιαίτερη δυσκολία (δεν μας έχει περιγραφεί επακριβώς το ποσό και η ποιότητα ομιλίας), εκτός του ότι θηλάζει ακόμη ενώ είναι 27 μηνών (ο θηλασμός πρέπει να κρατά μέχρι το ανώτερο τους 18 μήνες), κάτι που μπορεί να του επιφέρει μία συναισθηματική ανασφάλεια. Θα σας συστήναμε να απευθυνόσασταν για την ανωτέρω πιθανή δυσκολία σε Εργοθεραπευτή για να δίνατε ένα εκτεταμένο ιστορικό και να σας εντόπιζε τι θα ήταν καλό να γίνει για να αντιμετωπιστούν οι ανωτέρω ιδιαιτερότητες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
042. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας , θα ήθελα να σας ρωτήσω για ένα στάδιο του παιδιού που δεν ξέρω κατά πόσο σημαντικό θεωρείται… αλλά για εμένα (μαμά) καταλαβαίνω ότι αρχίζει να μην είναι διαχειρίσιμο και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να ξεφύγω στην συμπεριφορά. Έχω ένα κοριτσάκι 9 ετών, το θέμα μας είναι η ώρα φαγητού συγκεκριμένα η συγκέντρωση της την ώρα που τρώει… Δεν δείχνει να καταλαβαίνει και να αντιλαμβάνεται την διαχείριση του περιβάλλοντος σε ένα τραπέζι, δηλαδή, την απόσταση που θα πρέπει να έχει από το πιάτο της με αποτέλεσμα να λερώνεται , στα ρούχα, στα χέρια να της πέφτει το φαγητό κάτω ή στην καρέκλα της, να κάνει πολλά ψυχούλα γύρω της, να βρίσκεται ακανόνιστο το φαγητό στο πιάτο της. Της έχω εξηγήσει παρά πολλές φορές τους κανόνες συμπεριφοράς στο τραπέζι τα κάνει για τρεις μέρες και μετά πάλι τα ίδια. Έχει αρχίσει να είναι ο τσακωμός μας πλέον και κάποιες φορές πολύ έντονος. Η κόρη μου είναι μια άριστη μαθήτρια με εξαίρετη συγκεντρώσει σε όλες της υπόλοιπες ασχολίες της μόνο με τα γράμματα της έχει κάποια σκαμπανεβάσματα που θεωρώ πως θα το βρει στην μαθητική της πορεία. Η ερώτηση μου!!!! Πρέπει να τα περιμένω αυτά στην ηλικία των 9 ετών? Ή μήπως εγώ περιμένω παραπάνω από αυτά που είναι ικανή να κάνει σε αυτή την ηλικία. ????? Έχω μπερδευτεί γιατί έχω δει παιδιά στην ηλικία της να τρώνε σχεδόν σαν ενήλικες. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ο συνδυασμός των δυσκολιών της κόρης σας να αυτό-διαχειριστεί το σώμα και την προσοχή της κατά τη διάρκεια του φαγητού, μαζί με τις δυσκολίες που αναφέρετε στην ποιότητα των γραμμάτων της, πιθανά να είναι το αποτέλεσμα μίας αναπτυξιακής δυσκολίας που σχετίζεται με το συντονισμό ή/και τη σειροθετική οργάνωση των κινήσεων. Φυσικά και αναμένεται σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά να μπορούν να οργανωθούν κατά το φαγητό (όχι να “τρώνε σαν ενήλικες” φυσικά αλλά να προσέχουν και να μην λερώνουν – λερώνονται). Θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση για να διαπιστωνόταν πού μπορεί να οφείλονται οι ανωτέρω δυσκολίες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
043. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Έχω μία κορούλα 15 μηνών (σήμερα, τυπικά γενέθλια!) Γεννήθηκε 23.12.2019 σε μια προ-covid εποχή.! Ωστόσο λόγω των καταστάσεων – δλδ με το που γεννήθηκε ξεκίνησε ο covid. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το παιδάκι μας ν αργήσει να κοινωνικοποιηθεί καθώς όλα τα παιδάκια του κύκλου μας έμεναν μακριά και μόνο είδε κάποια παιδάκια το καλοκαίρι που ήμασταν κάπως ελεύθεροι! Προχθές λοιπόν πήγαμε στο σπίτι κάτι φίλων που είχε να τους δει πολύ καιρό και τους είχε δει μόνο μία φορά το καλοκαίρι! Μόλις μπήκαμε μέσα στο σπίτι τους λοιπόν ενώ μας καλοδέχτηκαν μετά από 3’ έβαλε τα κλάματα. ▪Θέλω να ρωτήσω είναι φυσιολογικό; ▪Πιστεύετε ότι έχω κάνει κάτι λάθος; ▪Η αντίδρασή μου ήταν να την πάρω αγκαλιά και να την παρηγορήσω και σχεδόν αμέσως προσαρμόστηκε! Πως μπορώ να το αντιμετωπίσω αν ξανά συμβεί στο μέλλον;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως πολύ σωστά αναφέρετε, αυτά τα μικρά παιδάκια έχουν πιεστεί πάρα πολύ με τις καραντίνες της πανδημίας και έχει επηρεαστεί πολύ η κοινωνική τους προσαρμογή αλλά και η αισθητηριακή τους ευπλαστότητα, όντας αναγκασμένα να ζουν σε μονότονα και “αποστειρωμένα” από νέες προκλήσεις περιβάλλοντα. Κρίνουμε ότι τόσο η αντίδρασή της όσο και η δική σας αντιμετώπιση ήταν σωστές και αναμενόμενες. Είναι καλό να συνεχίσετε να κάνετε το ίδιο κάθε φορά που θα εμφανίζεται. Δεν αναφέρετε κάτι που θα ήταν απαραίτητη αυτή τη στιγμή μία Αναπτυξιακή αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
044. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, Θα ήθελα να σας ρωτήσω για τον μικρό μας. Είναι 9 μηνών.
Ξαφνικά στους 6 μήνες είχαμε ένα πισωγύρισμα ( συνέπεσε με μετακόμιση- δε ξέρω αν παίζει ρόλο) σε ομιλία ( σταμάτησε να μπαμπαλίσει να βγάζει ακόμα και φωνήεντα) αλλά και στη συμπεριφορά του. Η συμπεριφορά επανήλθε και μάλιστα εξελίχθηκε ( παλαμάκια, καλύτερη επαφή, χαμόγελο κλπ) αλλά η ομιλία ακόμα δεν έχει επανέλθει με εξαίρεση όταν θέλει να κοιμηθεί και φωνάζει τη μαμά του κάνει μαζί με κλάμα μα μα μα μα .) Μπορεί να είναι και φυσιολογικό το φαινόμενο ή μας παραπέμπει σε πιθανή διαταραχή; Όλα τα υπόλοιπα ορόσημα τα έχει κατακτήσει, με ίσως μέτρια επαφή βλεμματική – με την έννοια ότι δε κρατάει για πολύ ώρα. Αλλά γυρίζει στο όνομα του, παίζει πλέον κουκουτσα , γελάει άμα τον κοιτάξεις κ γελάσεις κλπ. Και ακόμα και να μην έχει διαταραχή μπορούμε να τον βοηθήσουμε κάπως; Σας αποστέλλω και το ερωτηματολόγιο που έχετε στο site σας. Ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Διαβάζοντας τόσο το ερωτηματολόγιο, όσο και αυτά που αναγράφετε, δεν εντοπίζει η ομάδα μας κάποιες ενδείξεις ανησυχητικές. Συμβαίνουν συχνά αυτές οι “νεκρές” περίοδοι, όπου οι γονείς απλά είναι καλό να συνεχίζετε την πηγαία διαντίδρασή σας με το μωρό και προφανέστατα θα επανέλθει η ομιλία με πολύ σταθερότερους τρόπους. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
045. ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το γιο μου. Είναι 28 μηνών ( δίδυμος).Εδώ και λίγο καιρό ξύνεται συνεχώς στο πρόσωπο. Αρχικά π έξυνε τη μύτη του σαν να τον φαγούριζε, ενώ τώρα ξύνει συνεχώς το κεφάλι του και τρίβει τα μάτια του. Ο παιδίατρος μας είπε πως μπορεί να ναι αλλεργία αλλά και τικ. Τού δίνουμε ένα σπρέι για την αλλεργία αλλά δεν βλέπω αλλαγή. Είναι παιδί αρκετά χαρούμενο και του αρέσουν τα παιχνίδια και το διάβασμα. Σε σύγκριση με την δίδυμη αδερφή του όμως θεωρώ πως αγχώνεται διότι εκείνη μίλησε πιο νωρίς , και σταμάτησε την πάνα από 20 μηνών. Αυτός πήγαινε στο γιογιό μόνο μιμητικά απλά γιατί δεν ήθελε να διαφέρει. Έτσι πολλές φορές δεν το έλεγχε και αυτό τον στενοχωρούσε. Άδω και μια εβδομάδα το ελέγχει. Τι θα με συμβουλεύατε να κάνω; Σας ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα συμφωνήσουμε με τις σκέψεις του Παιδιάτρου (σχετικά με πιθανότητες αλλεργίας ή τικ (είναι σε ηλικία που μπορεί να τα εμφανίσει. Θα σας συστήναμε να ζητούσατε τη γνώμη Αναπτυξιακού/ής Παιδιάτρου για να υπάρξει μία πιο εκτεταμένη προσέγγιση πιθανών διαγνωστικών δυσκολιών και να σας κατηύθυνε τις μελλοντικές σας κινήσεις. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
046. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα κοριτσάκι 2,5 ετών το οποίο από σχεδόν 1,5 χρονών έχει πλήρως ανεπτυγμένο λόγο με πλούσιο και δύσκολο για την ηλικία της λεξιλόγιο. Αυτό που μας κάνει εντύπωση όμως είναι η έντονη παρατηρητικότητά της και η ευκολία να απομνημονεύει και να ανακαλεί λεπτομέρειες και καταστάσεις που έχει ζήσει αρκετό διάστημα πριν. Είναι πολύ κοινωνική με δυνατό ενδιαφέρον για μάθηση. Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω που θα μπορούσα να απευθυνθώ (μένουμε στην Καβάλα) και αν μπορεί να γίνει κάποια αξιολόγηση σε τόσο μικρή ηλικία. Θεωρείτε πως πρέπει να το ψάξω περαιτέρω ή δεν υπάρχει λόγος; Ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Κάθε παιδί έχει το δικό του αναπτυξιακό προφίλ και τις δικές του αναπτυγμένες δεξιότητες, όπως αντίστοιχα και σημεία στα οποία πιθανά να καθυστερήσει από το αναμενόμενο. Τα 2 σημαντικά στοιχεία που θα πρέπει να διερευνήσετε σε αυτή την ηλικία, είναι η κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνιακότητα (εάν σχετίζεται επαρκώς με τους ενήλικες ή με άλλα παιδιά) και το ποσοστό ευελιξίας, δηλαδή η απουσία έντονων συμπεριφορών ακαμψίας και εμμονικότητας ή από την άλλη η απουσία αντίστασης στις εκπλήξεις του περιβάλλοντος (κοινωνικές και αισθητηριακές). Εάν δεν σας απασχολεί κάτι από τα παραπάνω, τότε δεν συντρέχουν προφανείς λόγοι για μία αξιολόγηση της μικρής σας. Εάν όμως εντοπίζετε δυσκολίες στα ανωτέρω, τότε φυσικά και μπορεί να γίνει μία Αναπτυξιολογική αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
047. ΕΡΩΤΗΣΗ: Μεγαλώνω ένα παιδάκι 5 χρόνων και έχει απαίσια συμπεριφορά δεν ακούει καθόλου κάνει όλο βλακείες σκίζει ρούχα πεταει πράγματα κάτω από το μπαλκόνι απαιτεί…τι σημαίνει αυτό γιατί τα κάνει αυτά::
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανέστατα αναφέρεστε σε ένα παιδί που για κάποιους λόγους εμφανίζει μία σημαντικότατη διαταραχή συμπεριφοράς. Δεν ξέρουμε την ιδιότητά σας (αναφέρετε ότι “μεγαλώνετε” το παιδί και δεν γνωρίζουμε εάν είστε φυσικός γονέας, όπως και από την άλλη το ιστορικό του παιδιού). Σε αυτή την ηλικία δεν αναμένονται οι συμπεριφορές που αναφέρετε (μάλιστα από την άλλη θεωρούνται σημαντικά ακραίες), οπότε θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία εκτενή και ενδελεχή διερεύνηση αυτών των συμπεριφορών. Ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να απευθυνθείτε σε Παιδοψυχίατρο όπου στην αρχή θα λάμβανε ένα εκτενές ιστορικό και στην πορεία θα αξιολογούσε το παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
048. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Ο γιος μου είναι 21 μηνών και ανησυχώ λίγο για το θέμα της ομιλίας του. Λέει συγκεκριμένες λέξεις όπως μαμά, μπαμπά, γιαγιά, γκολ, (λιόρι για το λιοντάρι), βουμ για το αυτοκίνητο και μιμείται τους ήχους των ζώων (γάτα, σκύλο, πρόβατο, αγελάδα κότα κλπ).Έλεγε και παππού αλλά τώρα το λέει με κλειστό το στόμα (π-που). Γενικά πλέον νιώθω σαν να αντιδρά όταν του ζητάω να πει κάτι. Μόνος του έχει τύχει να επαναλάβει κάτι (π.χ. Πέτρα όταν πάμε στη θάλασσα και τις βλέπουμε ή νιόνι όταν έριχνε χιόνι). Η αντίληψή του είναι πολύ καλή. Μου δείχνει ότι του ζητήσω ή εκτελεί εντολές όπως πέτα την μπανάνα στα σκουπίδια). Πώς θα μπορούσα να τον βοηθήσω να μιλήσει; Πιστεύετε χρειάζεται να πάμε σε Αναπτυξιολόγο ή λογοθεραπευτή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι καλό να μη ζητάμε από το παιδί να μιλήσει. Αν θέλει κάτι και μας το δείχνει μπορούμε να το ονομάσουμε εμείς (μια λέξη με έμφαση πχ ΝΕΡΟ και χρωματισμένη φωνή) και να ενθαρρύνουμε την επανάληψη με τη γλώσσα του σώματος. Αν δε το πει το επαναλαμβάνουμε και του το δίνουμε. Επίσης χρησιμοποιούμε κανονικές λέξεις προς το παιδί και όχι “μωρουδιακές”. Αν πει μόνο του μια “μωρουδιακη” λέξη, εμείς επαναλαμβάνουμε τη κανονική. Γενικά μιλάμε στο παιδί με μικρές φράσεις και με χρωματισμό. Αν δεν αλλάξει η εικόνα του μέχρι να κλείσει τα 2 έτη θα ήταν καλό να επισκεφθείτε έναν Αναπτυξιακό Παιδίατρο και ένα Λογοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Κοκμοτός Παναγιώτης, Λογοθεραπευτής MSc
049. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για την σελίδα σας. Έχω ένα αγοράκι που τέλος του μήνα κλείνει τους 12 μήνες. Λεκτικά μπαμπαλίζει και έχει αρχίσει να μιλάει λέγοντας πράγματα που μοιάζουν αλλά δεν είναι ακόμη λέξεις, κινητικά κάνει κάποια βήματα μόνος του και μετά μπουσουλάει ή πιάνεται από έπιπλα για να περπατήσει και έχει βγάλει 4 δόντια πάνω και κάτω. Οι απορίες μου είναι οι εξής: 1) Μερικές φορές όταν ενθουσιάζεται με κάτι, του λέω όχι σε κάτι που δεν πρέπει να κάνει, ή θέλει να μιλήσει με κάποιον άνθρωπο στην βόλτα έξω, φωνάζει/στριγγλίζει δυνατά και όταν του λέω με ήρεμη και σιγανή φωνή “δεν φωνάζουμε” βάζοντας τον δείκτη μου στα χείλη μου αυτός γελάει πονηρά και ξανά φωνάζει μέχρι να του αποσπάσω την προσοχή με κάτι άλλο. 2) Όταν του λέω όχι ή μη σε κάτι που δεν πρέπει να κάνει επίσης γελάει πονηρά και το ξανά κάνει…. σαν να το βλέπει παιχνίδι… η φωνή μου είναι σταθερή και αποφασιστική απέναντι του Χωρίς να φωνάζω. Πως μπορώ να τον κάνω να καταλάβει και στις 2 περιπτώσεις? 3) Από 4 μηνών τον βάζαμε να κοιμάται στο δωμάτιο του, στην κούνια του. Μέχρι τον 8ο μήνα κοιμόταν σερί με μια φορά ξύπνημα την νύχτα για γάλα ( τώρα πια έχουμε κόψει το νυχτερινό τάισμα). Από τότε όμως που άρχισε να σηκώνεται και τα πρώτα δοντάκια κάναν την εμφάνιση τους αυτό άλλαξε… τα περισσότερα βράδια ξυπνάει μέσα στην νύχτα και κλαίει, μας ψάχνει…αν δεν έχει ξυπνήσει εντελώς τον ηρεμούμε μέσα στην κούνια και ξανά κοιμάται, αν όμως έχει ξυπνήσει για τα Καλά τον φέρνουμε στο κρεβάτι μας μέχρι να τον ξαναπάρει ο ύπνος και τον ξανά πάμε στο δωμάτιο του όπου μπορεί να ξανά ξυπνήσει κλπ…μερικές φορές μάλιστα κοιμάται στο κρεβάτι μας όλο το βράδυ γιατί μας έχει πάρει και εμάς ο ύπνος πριν τον ξανά πάμε στο δωμάτιο του. Επίσης τόσο την ημέρα όσο και την νύχτα τον κοιμίζουμε στο κρεβάτι μας και κοιμισμένο τον μεταφέρουμε στην Κούνια. Όσες φορές πήγα να τον κοιμίσω στην Κούνια του απλά σηκώνεται αμέσως και χοροπηδάει ή σηκώνει τα χεράκια του να τον πάρω…Πως μπορώ να του αλλάξω αυτή την συνήθεια για να κοιμάται στην κούνια του και μόνο εκεί?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί σας δείχνει να θέλει να «δοκιμάσει» τις αρχές που του βάζετε και το κατά πόσο εννοείτε τις αρνήσεις που του θέτετε. Μέσα σε όλο αυτό, προκαλεί με την επικοινωνία του τα «σινιάλα» δόμησης και απαγόρευσης που του τοποθετείτε. Εσείς θα είναι καλό να είστε σταθεροί στις αποφάσεις σας και στη δόμηση που επιθυμείτε να τοποθετήσετε. Επίσης, όσον αφορά τον ύπνο του, είναι εμφανές ότι τον τάραξαν οι πόνοι στα δόντια του αλλά και η εξέλιξη της ηλικίας του, αλλά θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να κοιμάται στην δική του κούνια με την παρουσία σας μέχρι να γίνει αυτό (θεωρείται σημαντικότατη η επανατοποθέτηση ρουτίνας ύπνου). Δεν είναι πάντα εύκολο ένα παιδί να κοιμηθεί στο κρεβάτι του, αλλά όσο καθυστερείτε να το προσαρμόσετε σε αυτή τη ρουτίνα, τόσο δυσκολότερο θα γίνει αυτό στο μέλλον. Θα ήταν καλό να το συζητούσατε με ψυχολόγο συμβουλευτικής. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
050. ΕΡΩΤΗΣΗ: Για σας θα ήθελα να σας ρωτήσω επειδή το παιδί μ τον πονάνε οι αστράγαλοι όταν τρέχει κάνει κάτι τι μπορώ να κάνω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα σας συστήναμε να το συζητήσετε με τον / την Παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί σας. Οι λόγοι που πονάνε οι αστράγαλοι του παιδιού μπορεί να είναι πολλοί και ποικίλοι. Φυσικά και δεν γνωρίζουμε την ηλικία του παιδιού σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
051. ΕΡΩΤΗΣΗ: Χαίρετε…ο γιος μου είναι 2.5 χρόνων και από το καιρό που ήταν 1.5 δαγκώνει τα άλλα παιδάκια σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς απαραίτητα να του έχουν κάνει κάτι…το τελευταίο διάστημα επειδή του κόψαμε και τη πιπίλα άρχισε να δαγκώνει και τα ρούχα και τα παιχνίδια του… παρουσιάζει εκρήξεις θυμού και μερικές φορές όταν αναστατώνεται σπρώχνει και κτυπά… είναι πολύ κοινωνικός σε σημείο που πολλές φορές αγγίζει τα άλλα μωρά τα αγκαλιάζει ή τα κτυπά ή τα δαγκώνει… ακόμα και μωρά που δεν τα ξέρει και πρώτη φορά τα συναντά….τι πρέπει να κάνω?? είναι αισθητηριακό το θέμα?? Πιστεύετε ότι με Εργοθεραπεία θα βοηθηθεί???
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σε αυτή την ηλικία θα είναι καλό να μελετηθούν αρχικά τα δεδομένα της κοινωνικής επικοινωνιακότητας του παιδιού σας (μοντέλα κοινωνικής συμπεριφοράς) αλλά σίγουρα και τα δεδομένα της αισθητηριακής ρύθμισης. Τα παιδιά με δυσκολίες αισθητηριακής ρύθμισης, είναι συχνά νευρικά, εμφανίζουν εκρήξεις οργής, πιθανά να θέλουν να ακουμπούν περισσότερο του αναμενόμενου τα άλλα παιδιά και να μην αισθάνονται βολικά με τα ρούχα τους ή να έχουν τη σφοδρή επιθυμία να δαγκώνουν ή να τα τραβούν. Θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακή/ό Παιδίατρο αλλά δείχνει να υπάρχει η ανάγκη Εργοθεραπευτικής και πιθανά Λογοθεραπευτικής παρέμβασης. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
052. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας και συγχαρητήρια για το έργο που προσφέρετε σε εμάς τους αγχωμένους γονείς. Είμαι μητέρα μιας 13χρονης που λόγω covid έχει σταματήσει τις αθλητικές της δραστηριότητες με αποτέλεσμα να έχει εθιστεί με ένα chatroom για εφήβους το discord .Το θέμα είναι πως εγώ χωρίς να το γνωρίζει παρακολουθώ το κινητό της καθημερινά γιατί ανησυχώ με ποιους μιλάει. Η ίδια γνωρίζει τους κινδύνους του διαδικτύου και προκαλεί άντρες με σεξιστικά σχόλια και ανάρμοστους σεξουαλικού περιεχομένου διαλόγους. Γενικά δεν της έχω καμία εμπιστοσύνη και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω για να το ελέγξω, χωρίς να καταλάβει ότι παρακολουθώ το κινητό της. Σε κάποιους διαλόγους μιλάει με μεγάλους άνδρες που της δείχνουν το μόριο τους και εκείνη έχει και δικές της γυμνές φωτογραφίες στο κινητό της που δεν ξέρω αν τις έχει στείλει κάπου. Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το θέμα που αναφέρετε είναι ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ επικίνδυνο. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι η κόρη σας βρίσκεται σε κίνδυνο. Θέλουμε ΑΜΕΣΟΤΑΤΑ να επικοινωνήσετε με Παιδοψυχολόγο και να συζητήσετε όλα τα παραπάνω! Σας επαναλαμβάνουμε : Ο κίνδυνος που διατρέχει η κόρη σας είναι ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΣ και πρέπει να προφυλαχθεί η ανήλικη κόρη σας από εσάς ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΑΜΕΣΟΤΑΤΑ ! Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
053. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα είμαι χωρισμένη με 2 παιδιά 9 Κ 13 ετών κ συγκατοικούμε με τον σύντροφό μου πατέρα ενός αγοριού 10ετων. Ο γιος του δεν γνωρίζει για τη συγκατοίκηση κ θα θέλαμε βοήθεια στον τρόπο ενημέρωσης του κ χειρισμού.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα πραγματικά πάρα πολύ λεπτό και πολύ εξειδικευμένο για το κάθε παιδί ζήτημα. Θα ήταν πολύ επικίνδυνο να τολμούσαμε να σας δώσουμε κάποια «μαγική λύση». Θα σας ζητούσαμε να απευθυνθείτε σε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής όπου θα αναφέρετε όλες τις λεπτομέρειες και θα σας εξηγήσει τα κατάλληλα βήματα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
054. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα έχω ένα εγγονάκι 2 ετών και θα ήθελα να μάθω γιατί εκεί που παίζει μονό του η παίζουμε όλοι μαζί ξαφνικά αφαιρείται κοιτάζει σε ένα μέρος για μερικά δευτερόλεπτα και επανέρχεται μονό του η αν του μιλήσουμε εμείς…έχει να κάνει με καμία μορφή επιληψίας? ευχαριστώ πολύ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Μερικά παιδιά με αυτό τον τρόπο εμφανίζουν αυτό που ονομάζεται “petit mal” και από ότι κατανοούμε αυτή είναι η ανησυχία σας. Αυτό βέβαια χρειάζεται τη λήψη εκτενούς ιστορικού για να σας απαντούσαμε ασφαλέστερα. Θα σας συστήναμε να το συζητούσατε με τον/την υπεύθυνο/η Παιδίατρο (μπορεί πιθανά και να βιντεοσκοπήσουν οι γονείς μία αντίστοιχη συμπεριφορά και να την δείξουν). Εάν (και μόνον εάν) το κρίνει ο/η Παιδίατρος σκόπιμο, θα σας συμβουλεύαμε να ζητούσατε τη γνώμη Παιδονευρολόγου. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
055. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλή σας μέρα! ‘Έχω ένα αγοράκι 7 ετών και ένα κοριτσάκι 9 ετών. Ο λόγος που σας στέλνω είναι γιατί ενώ είχε έρθει η ξαδέρφη τους στο σπίτι (7 ετών και εκείνη), έπαιζαν στο δωμάτιο με τον γιό μου και η κόρη μου έκανε μάθημα αγγλικών στο δικό της. Μόλις έφυγε η ξαδέρφη τους μας πήρε ο πατέρας της τηλέφωνο και μας είπε ότι του είπε η κόρη τους, ότι ο γιός μου της έδειχνε γυμνές γυναίκες στο κινητό μου.. έψαξα το κινητό μου και όντως αλήθευε αυτό .. από εκείνη την στιγμή έχω τρελαθεί και δεν ξέρω τι να του πω και πως να τον προσεγγίσω … έχω αγχωθεί πάρα πολύ!!! Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς αυτές οι καταστάσεις πληθαίνουν συνεχώς. Για το λόγο αυτό κρατάμε τα μικρά παιδιά ΜΑΚΡΥΑ από τα κινητά και τα tablets. Χρειάζεται πάρα πολύ προσεχτική προσέγγιση για το τι θα του πείτε (και φυσικά όχι ότι το ανέφερε η ξαδέλφη του). Μπορείτε όμως να αναφέρετε ότι στα αρχεία του τηλεφώνου σας είδατε να υπάρχουν αυτές οι φωτογραφίες και να συζητήσετε ψύχραιμα για αυτό. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν μεγάλη ανάγκη να προβαίνουν σε τέτοιου είδους «παράνομες» και «θεματικές» πράξεις και η πιθανή τιμωρητικότητα δεν βοηθά. Θα θέλαμε όμως να δώσετε στιγμές αυτό-ρύθμισης στα παιδιά σας χωρίς κινητά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
056. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας κ συγχαρητήρια για την όμορφη κ για ιδιαίτερη προσεγμένη δουλειά σας!!! Έχω ένα αγοράκι 3 χρόνων το τελευταίο 6 μηνο θέλει ν ζωγραφίζει συνέχεια πράγμα που με ξάφνιασε ιδιαίτερα,,, από τότε όμως που χρησιμοποιεί μαρκαδόρους στυλό η μολύβι έχω παρατηρήσει ότι ζωγραφίζει συνέχεια τα μάτια από τα παιχνίδια η από διάφορες ζωγραφιές με ζώα πάντα ζωγραφίζει τα μάτια με τρόπο που σχεδόν δεν φαίνονται καμιά φορά κ με προβλημάτισε αυτό γιατί μπορεί ν είναι μια ζωγραφιά με ένα ζώο κ ποτάμι θα πάει κατευθείαν στα μάτια κ βλέπω ότι το κάνει συνέχεια γιατί;; σας ευχαριστώ!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολύ συχνά τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες εμφανίζουν κάποιες υπέρ επιλεκτικές συμπεριφορές και ενδιαφέρονται και θέλουν να ασχολούνται ιδιαίτερα με αυτές. Ταυτόχρονα εντυπωσιάζονται από συγκεκριμένα μέρη του σώματος που δίνουν μεγαλύτερη συμμαχία (μην ξεχνάμε ότι το τελευταίο διάστημα ούτως ή άλλως βλέπουν μόνο τα μάτια των ανθρώπων με τις μάσκες που φορούν όλοι οι τριγύρω τους. Αποδεχόμαστε λοιπόν αυτές τις συμπεριφορές αλλά τα ενθαρρύνουμε να ασχοληθούν και με τα υπόλοιπα μέρη της ζωγραφιάς, ή να συζητήσουμε για αυτές ή σε παραμύθια. Αν δεν σας απασχολεί κάποιο άλλο στοιχείο σε θέματα κοινωνικής επικοινωνιακότητας, αλλαγής της ψυχικής διάθεσης, δυσκολιών στην ευελιξία σκέψης (ακαμψίες) ή δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία, δεν συντρέχει κάποιος λόγος να προχωρούσατε σε κάποια αξιολόγηση. Σε αντίθετη όμως περίπτωση, θα ήταν καλό να επικοινωνήσετε με κάποιον ειδικό (Ψυχολόγο, Αναπτυξιολόγο, Εργοθεραπευτή). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
057. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, σας στέλνω μήνυμα για να ζητήσω βοήθεια στο πως να χειριστώ μια κατάσταση. η αδελφή μου έχει ένα αγοράκι 2,5 ετών και μαζί με τον άντρα της νομίζω ότι δεν ασχολούνται ποιοτικά μαζί του, το πηγαίνουν βόλτες, παίζουν αλλά δεν του μέλανε. Από την ηλικία των 1,5 του έχουν δώσει να βλέπει youtube kids στο κινητό για να μην γκρινιάζει. Στο παιδί άρεσαν τα αγγλικά βίντεο με αποτέλεσμα να μάθει να μιλεί μόνο του αγγλικά, να αναγνωρίσει αριθμούς και σχήματα αλλά όλα αυτά στα αγγλικά. Έχει καταλήξει να μιλεί μόνο αγγλικά και να συνεχίζει να βλέπει τα βίντεο που του αρέσουν. Πως να τους συμβουλεύω? Θεωρώ απαράδεκτο ότι δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση από την έλλειψη ενασχόλησης τους με το παιδί. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων. Δεν θα ήθελα να δημοσιοποιηθούν τα στοιχειά μου σε καμία περίπτωση. Σας ευχαριστώ και πάλι.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα παιδιά μαθαίνουν να μιλάνε τα Αγγλικά ευκολότερα από ότι τα Ελληνικά για ποικίλους λόγους. Ένας από αυτούς είναι η μη σημασία των γονέων και η υπεραπασχόληση των παιδιών με tablets ή κινητά (ΠΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ), άλλη ότι τα Αγγλικά έχουν ευκολότερη φωνολογία, άλλη ότι δεν έχουν πραγματολογία (είναι πιο «ξερή» η επικοινωνία των μικρών παιδιών που μιλούν με αγγλικές λέξεις). Είναι καλό να μην ενθαρρύνουμε ΜΟΝΟ αυτή την ομιλία αλλά ταυτόχρονα να αναφέρουμε και την Ελληνική αντίστοιχη λέξη. Θα σας συστήναμε πάντως να συζητούσατε με την αδελφή σας αναφέροντας ότι εάν την ανησυχεί κάτι θα ήταν καλό να το συζητούσε με Λογοθεραπευτή. Θα θέλαμε να μην ξεχνάτε ότι η αδελφή σας είναι ένα σημαντικότατο πρόσωπο αναφοράς σας και δεν βοηθάει να της δείξετε ότι αισθάνεστε θυμό (όπως αναφέρετε) για όλα τα παραπάνω). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Φυσικά και δεν δημοσιοποιούνται τα στοιχεία των ερωτούντων.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Λογοθεραπείας του Κέντρου μας
058. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά σας. Έχω ένα αγοράκι σε ένα μήνα γίνεται 2,5 χρόνων. Είναι σχετικά ήσυχο παιδάκι, πολύ έξυπνο δραστήριο έχει αρχίσει να μιλάει και γενικά δεν με έχει δυσκολέψει ιδιαίτερα. Θέλει να βρίσκεται με παιδάκια και να παίζει απλά έχω προβληματιστεί για το εξής. Όταν βρίσκεται σε ένα περιβάλλον όπως η παιδική χαρά και δει κάποιο παιδάκι(που δεν το ξέρει)και έχει ένα παιχνίδι κάπως κομπλάρει η ντρέπεται να το ζητήσει. Νοιώθω ότι δεν έχει το θάρρος η ίσως και να φοβάται. Να επισημάνω ότι δεν έχει αδερφάκια και του κάνουμε όλα τα χατίρια. Είναι άλλο παιδί μέσα στο σπίτι (δηλαδή παίζει, τρέχει, φωνάζει)και άλλο παιδί έξω (πολύ ήσυχο).Σε λίγο καιρό θα πάει παιδικό σταθμό και σκέφτομαι πως θα είναι με τα υπόλοιπα παιδάκια αν θα έχει θάρρος να ζητήσει ένα παιχνίδι η αν θα αντιδράσει αν κάποιο παιδάκι τον πειράξει. Θέλει το χρόνο του να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον. Δεν ξέρω πως να το βοηθήσω και επίσης γιατί συμπεριφέρεται έτσι. Είναι ένα είδος άμυνας σε κόσμο που δεν ξέρει η απλά ντρέπεται. Μιμείται εμένα το πώς συμπεριφέρομαι εγώ ίσως και αυτό. Να πω και το εξής έχει μια ξαδερφούλα που είναι 4 μήνες μεγαλύτερη είναι πολύ ζωηρή και ο μικρός έχει περισσότερο θάρρος μαζί της. Αν και πολλές φορές επειδή είναι ζωηρή ο μικρός κάποιες φορές την μιμείται η απλά την παρατηρεί τι κάνει χωρίς να την ακολουθεί. Επειδή είμαι εγώ αυτή που βρίσκεται στο σπίτι περισσότερο με το παιδί ίσως να είμαι λίγο αυστηρή λίγο απότομη να μην έχω δώσω εγώ στο παιδί μου την ευκαιρία να εκφραστεί. Απλά θα ήθελα να ρωτήσω πως μπορώ να βοηθήσω το παιδί να αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση και να μην φοβάται . Σας Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί σας εμφανίζει μία κοινωνική αναστολή. Αυτή σε άλλους τομείς σχετίζεται με το γενικό ταμπεραμέντο του παιδιού, αλλά και σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Εάν αυτό είναι το μόνο που σας απασχολεί, τότε απλά θα ήταν καλό να περιμένετε στον Παιδικό Σταθμό να βρει τους αυτό-ρυθμιστικούς του ρυθμούς, αλλά ταυτόχρονα να μην γίνεστε εσείς πολύ παρεμβατική «διεκδικώντας» τα δικαιώματά του και να τον αφήσετε λίγο ελεύθερο να διεκδικήσει κάποια δικαιώματά του και τα θέλω του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
059. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα!! Συγχαρητήρια για τη δουλειά σας ! Έχω μια ξαδερφούλα 7 ετών που πάει κανονικά πρώτη δημοτικού. Είναι πάρα πολύ έξυπνη το λεξιλόγιο της παρά πολύ πλούσιο και στο θέμα γνώσεων δεν υστερεί καθόλου. Αντίθετα η συμπεριφορά της για την ηλικία της είναι παρά πολύ “παιδική” και δεν αρμόζει καθόλου στην ηλικία της. Δηλαδή ενώ είναι 7 χρόνων μοιάζει από άποψη συμπεριφοράς ότι συνομιλώ με ένα παιδάκι 4 χρόνων το οποίο δεν μπορεί να συμπεριφερθεί λίγο πιο “σοβαρά” όπως θα έκαναν άλλα παιδάκια που είναι 7 χρόνων. Είναι γενικά κάπως κακομαθημένη οπότε σκέφτηκα ότι μπορεί να φταίει αυτό. Είναι υπερκινητική γενικά. Η συμπεριφορά της είναι καλή, δεν υπάρχει κάποιο θέμα πάνω σε αυτό δηλαδή δεν έχει κάνει κάτι ανάρμοστο ούτε βίαιο ποτέ, οι τρόποι της είναι άριστοι. Έχει συγγένεια πρώτου βαθμού με άτομο το οποίο έχει εμφανίσει ψυχωτικά επεισόδια αρκετά έντονα όταν ήταν εκείνη 2 ετών τα οποία μέσω έμμεσων συζητήσεων μάλλον τα θυμάται. Η ερώτηση μου είναι εάν η παιδική συμπεριφορά της για την ηλικία της είναι ανησυχητική και είναι κάποιου είδους πρώιμο σύμπτωμα ψυχικής διαταραχής. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι σαφές ότι σας απασχολεί σημαντικά η συμπεριφορά της κόρης σας που σχετίζεται προφανώς σε μία ανωριμότητα. Θα σας συστήναμε να απευθυνόσασταν σε Ψυχολόγο για να διαπιστωθεί πού οφείλεται αυτή η ανωριμότητα. Ο χαρακτηρισμός «ψυχική διαταραχή» είναι πολύ βαρειά και αυθαίρετη σε αυτή την ηλικία, αλλά θα πρέπει να διαπιστωθεί ο λόγος που συμβαίνει αυτό. Θα ήταν καλό να το συζητήσετε και με την εκπαιδευτικό του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
060. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας!! Έχω ένα κοριτσάκι 5 χρόνων… Το τελευταίο διάστημα θέλει να είναι συνέχεια στου μπαμπά της και στην μητέρα του πρώην συντρόφου μου… Οπότε πάω να τη πάρω κλαίει ουρλιάζει γαντζώνεται απάνω τους και δεν θέλει να έρθει μαζί μ.. Εχθές την πήρα με το ζόρι από. Την πρώην πεθερά μ και με πήρε τηλ ο πρώην άντρας μ και η μικρή έκλαιγε και την άκουσε κ. Ήρθε κ την πήρε γιατί δεν ήθελε να την ακούει έτσι… Οπότε μ ζητούσε η μικρή να πάει στ μπαμπά της εγώ την άφηνα δεν είχα πρόβλημα να περνάει περισσότερο χρόνο μαζί του πέρα από αυτό π. Είχαμε συμφωνήσει όταν χωρίσαμε… Όλοι οι δικοί μ μου λένε ότι είναι λάθος να πηγαίνει εκεί το παιδί και να κάθεται κ μια εβδομάδα και ότι στ τέλος δεν θα με Θέλει εμένα καθόλου…στεναχωρήθηκα πολύ πρώτον που την πήρα με το ζόρι κ έκλαιγε τόσο πολύ αλλά όλοι μ λένε ότι αυτό είναι τ σωστό και ας κλαίει θα της περάσει… Δεν ξέρω τι να κάνω… Μήπως το παιδί μ όντως δεν θέλει να είναι μαζί μ γιατί δεν το κάνω ευτυχισμένο??
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι που το παιδί σας εμφανίζει αυτή τη συμπεριφορά. Η αλήθεια είναι ότι είναι καλό να είναι καθορισμένοι οι χρόνοι που μπορεί να βλέπει το παιδί ο πατέρας και να τηρείται αυτή η δόμηση. Θα θέλαμε να το συζητούσατε με τον πατέρα του παιδιού και να βρίσκατε μία λύση ή να επισκεπτόσασταν έναν/μία Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να διαχειριστείτε εξειδικευμένα το ζήτημα που σας απασχολεί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
061. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Θα ήθελα παρακαλώ να ρωτήσω το εξής: Έχω παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό ότι ο γιος μου 19,5 μηνών φοβάται ιδιαίτερα όταν πηγαίνουμε σε κάποιον άγνωστο, ιδίως κλειστό χώρο. Για παράδειγμα πριν από μερικές εβδομάδες επισκεφτήκαμε για πρώτη φορά στο σπίτι της την νονά του όπου με το που αντιλήφθηκε ότι πάμε να μπούμε μέσα άρχισε να κλαίει γοερά πράγμα που συνεχίστηκε για πολύ ώρα και μέσα στο σπίτι, μέχρι που τελικά με ηρεμία και παιχνίδια σταμάτησε αλλά παρέμεινε κάπως διστακτικός και φοβισμένος μέχρι να φύγουμε. Αντίστοιχα, τις προάλλες μπήκαμε με τον μπαμπά του σ ένα μαγαζί παιδικών ρούχων και πάλι έγινε το ίδιο, άρχισε να κλαίει γοερά, βγήκε έξω με τον μπαμπά του να με περιμένουν και φώναζε πανικόβλητος μάμα. Το ίδιο συνέβη όταν εγώ γύρισα και επέστρεψε ο σύζυγος να πληρώσει, άρχισε να φωνάζει εκείνον. Σήμερα είχαμε ακριβώς τα ίδια επειδή μπήκαμε σ ένα μίνι μάρκετ. Είναι φυσιολογικό αυτό; Υπάρχει κάτι που θα μπορούσα να κάνω για να τον ηρεμήσω; Σας ευχαριστώ θερμά. Με εκτίμηση, Ι. Χ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Περιγράφετε μία περίεργη φοβία του παιδιού σας το οποίο δεν είναι αναμενόμενο για τη ηλικία του –ιδίως όταν βρίσκεται μαζί με οικεία του πρόσωπα-. Θα σας συστήναμε να ζητούσατε τη γνώμη Αναπτυξιακού/ής Παιδιάτρου αφού πρώτα δώσετε ένα εκτενές ιστορικό γιατί υπάρχει ο κίνδυνος οι συμπεριφορές αυτές να ενταθούν. Θα σας συστήναμε μέχρι τότε να επιδεικνύετε ψυχραιμία στις συμπεριφορές του και μία σταθερή συμπεριφορά χωρίς φωνές. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
062. ΕΡΩΤΗΣΗ: Για σας. Έχω 2 κόρες ηλικίας 13/16 έχομε 4 χρόνια που έχουμε μετακομίσει στο Βέλγιο. Το πρόβλημα είναι ότι η μεγάλη δεν μπορεί με τίποτα να συμβιβαστεί εδώ έχει συνέχεια το μυαλό να γυρίσει στην Ελλάδα. Το θέμα συζήτησης είναι σε καθημερινή βάση (θέλω να ζήσω όπως τα παιδιά της ηλικίας μου, μου λείπουν η φίλες μου). Ή ζωή εδώ για τα παιδιά δεν είναι το ίδιο εδώ όπως στην Ελλάδα αλλά εκεί δεν έχουμε τίποτα να κάνουμε Κ ειδικά όπως είναι η κατάσταση τώρα. Στο σχολείο δεν είναι καθόλου συγκεντρωμένη, κλαίει συνέχεια Κ λέει όπου Κ να σπουδάσει το ίδιο θα είναι. Στην Ελλάδα είχαν πολύ δύσκολα τα οικονομικά μας Κ γι’ αυτό μετακομίσαμε εδώ στην Ελλάδα δεν μπορούμε να την στηρίξουμε οικονομικά. Δεν ξέρω πως να της μιλήσω Κ τη να της πω. Κάνοντας έτσι παρασέρνει και την μικρή και αρχίζουν καθ η δύο την γκρίνια. Τη να της πω πως να το αντιμετωπίσω? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δείχνει να δυσκολεύεται πολύ η κόρη σας στην προσαρμογή της στο Βέλγιο και –όπως διαπιστώνετε και εσείς- αυτό την έχει επηρεάσει σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς της (τόσο στο συναίσθημα, όσο όμως και στην εκπαιδευτική της επίδοση). Θα σας συστήναμε να το συζητούσε με κάποιον ειδικό. Θα ήταν πολύ καλό να δεχόταν να συζητήσει τις σκέψεις της με Ψυχολόγο ώστε να μπορέσουν να εξομαλυνθούν και να αισθανθεί λίγη ηρεμία. Στην περίπτωση που το αρνηθεί, θα ήταν καλό να συζητήσετε εσείς με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να εξευρεθούν τρόποι που θα μπορούσατε να αντιμετωπίσετε αυτές τις δυσκολίες της στη συναισθηματική της αυτό-διαχείριση. Από την άλλη μεριά, θα πρέπει να καταστήσετε ξεκάθαρο (με αγάπη, τρυφερότητα αλλά και σταθερότητα) ότι θα μείνετε στο Βέλγιο, για τους λόγους που προαναφέρατε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
063. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, δουλεύω για μια κοπέλα με δύο παιδάκια, 6 η μεγάλη και 22 μηνών ο μικρός. 2,5 μήνες τα πάμε υπέροχα. Μα τον τελευταίο καιρό ο μικρός έβγαζε δόντια (4) και είχε πολύ γκρίνια και μια προσκόλληση στη μητέρα του, με αρκετό κόπο ερχόταν να κάτσει μαζί μου να παίξουμε.. Έχουμε φτάσει στην τρίτη εβδομάδα, τα δόντια έχουνε βγει αλλά τα πράγματα δεν καλυτερεύουν. Η γυναίκα δυσκολεύεται να εργαστεί (τηλεργασία) κ κάθε φορά που κλείνει την πόρτα ο μικρός επί 5 λεπτά σπαράζει κ δεν μπορώ να του αποσπάσω την προσοχή! Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω ή η μητέρα του για να ηρεμήσει και να περάσει όλη αυτή η φάση προσκόλλησης; Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί επηρεάστηκε σημαντικά από την οργανική ανησυχία με τα δόντια του και έχει «κλειδώσει» μία συπεριφεριολογική παλέτα. Αυτές οι εκρήξεις χρειάζονται να αντιμετωπίζονται με αγάπη, τρυφερότητα, υπομονή για τις κρίσεις του και σταθερότητα. Ο χρόνος και η σταθερή αντιμετώπιση εξομαλύνουν αυτές τις συμπεριφορές. Σε περίπτωση όμως που υπάρχει παλινδρόμηση και σε άλλους αναπτυξιακούς τομείς, είναι καλό να γίνει μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακό/ή Παιδίατρο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
064. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα παιδάκι 3.5 χρόνων και καταλαβαίνω ότι έχει κάποια δυσκολία στην ομιλία στο να κατανοήσει τι του λέμε λέει πολλές λέξεις κάνει προτάσεις αλλά όταν δεν καταλαβαίνει τι του λέω μου το επαναλαμβάνει όχι πολλές φορές μπορεί 1- 2 φορές έτσι κάνει τα πάντα είναι πανέξυπνος χαμογελαστός παίζει με παιδάκια όλη μέρα ακόμα και αν δεν είμαι εγώ δεν έχει πρόβλημα και γενικά όλα τα ορόσημα τα κατέχει για την ηλικία του αλλά αυτό με το να μου επαναλαμβάνει με έχει ανησυχεί και κάτι άλλο δεν θα ξεγελαστεί έχει εμμονή αλλά του αρέσει πολύ τα αυτοκίνητα παίζει και με αλλά παιχνίδια αλλά αυτά είναι τα αγαπημένα του και θέλει συνέχεια να αγοράζει παίζει 1 μέρα όλη μέρα και μετά τα παρατάει πρέπει να ανησυχήσω?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα θέλαμε να κάνετε μία αξιολόγηση ΩΡΛ για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας ακούει καλά. Επιπρόσθετα, θα ήταν καλό να γίνει μία Λογοθεραπευτική αξιολόγηση γιατί σε αυτή την ηλικία δεν δικαιολογούνται δυσκολίες στη κατανόηση της ομιλίας. Όσο για την «εμμονή» του, συμβαίνει συχνά σε παιδιά αυτής της ηλικίας αλλά δεν αναμένεται να βαριούνται τόσο εύκολα και σε μία μέρα να σταματούν να τους δίνουν σημασία (ο Λογοθεραπευτής προφανώς θα μπορέσει να σας απαντήσει γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Λογοθεραπευτικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
065. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα αγόρι 2 ετών και πρόσφατα έγινε διάγνωση κλινικού φάσματος αυτισμού…..έχουμε ελπίδες να μιλήσει;;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ο αυτισμός περιλαμβάνει ένα τεράστιο φάσμα από «χαμηλή λειτουργικότητα» – όπου οι δυσκολίες είναι εντονότατες- έως «μέση λειτουργικότητα» και «υψηλή λειτουργικότητα». Όσο υψηλότερη είναι η λειτουργικότητα του παιδιού, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να εξελιχτεί η επικοινωνία (πρώτιστο στόχος) και η ακολουθία αυτής που είναι η ομιλία. Η διάγνωση λοιπόν αυτή καθεαυτή δεν είναι απαγορευτική για την εμφάνιση επικοινωνιακών και λεκτικών δεξιοτήτων. Όσο νωρίτερα ξεκινήσετε θεραπευτική παρέμβαση (Λογοθεραπεία και Εργοθεραπεία), τόσο υψηλότερες είναι οι πιθανότητες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
066. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, είμαι μητέρα 2 παιδιών. η ερώτηση μου αφορά την 9 χρονη κόρη μου…είναι έξυπνη, καταλαβαίνει τα πάντα στο σχολείο είναι άριστη όμως υπάρχει ένα θέμα που με απασχολεί..παρά πολλές φορές όταν την ρωτάς κάτι δεν απαντάει είναι λες και “κλειδώνει”..Τότε αρχίζω εγώ να λέω τις απαντήσεις και από το βλέμμα της καταλαβαίνω τι είναι αυτό που θέλει..Και πολλές φορές ενώ ξέρει την απάντηση σκύβει το κεφάλι και δεν μιλάει. Στο σπίτι δεν υπάρχει ένταση, όλα κυλούν ομαλά, δεν τους έχω μαλώσει ποτέ πάντα τους μιλάω για να καταλάβουν το σωστό και το λάθος. το μόνο: “πρόβλημα” του υπάρχει είναι ότι ο πρώην σύζυγος μου είναι απόν από όλα, τους μιλάει συχνά και έχουν επαφές 2 φορές τον μήνα που τα παίρνει για σ/κ..θα ήθελα να μου πείτε αν πρέπει να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό, είναι πρόβλημα που λύνεται; Ευχαριστώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θέτετε ένα ζήτημα για την κόρη σας που η απάντηση πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί από ένα τρίπτυχο : (Α) πιθανότητες διάσπασης προσοχής ή χαμηλής ταχύτητας επεξεργασίας με αποτέλεσμα κάποια στιγμή η επεξεργασία να «κρεμάει», (Β) κάποιου τύπου μαθησιακή δυσκολία και (Γ) συναισθηματικός παράγοντας (ανασφάλεια) που εμφανίζεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Φυσικά και κρίνεται σκόπιμο να κάνετε μία αξιολόγηση από ειδικό (ίσως να ήταν καλό να ξεκινήσετε από Παιδοψυχολόγο), αφού πρώτα δώσετε ένα αναλυτικό ιστορικό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
067. ΕΡΩΤΗΣΗ: Είμαι καθηγητής και στην τάξη μου υπάρχει έφηβους χωρισμένων γονιών πως πρέπει να το αντιμετωπίσω???
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δεν κρίνουμε ότι μόνο για αυτό το λόγο χρειάζεται κάποια τροποποίηση στη συμπεριφορά σας σε σχέση με τους συμμαθητές του. Οι έφηβοι μαθητές χρειάζονται κατανόηση, ζωντάνια και αισιότητα, σταθερότητα και νιάξιμο από τους Καθηγητές τους. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
068. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Το έργο σας είναι αξιέπαινο. Είμαι παππούς και έχω ένα εγγονάκι 5 χρονών αγοράκι. Το παιδί πρώτον δεν έχει καθαρίσει ακόμη ,φοράει πάνα, και όταν τον ρωτήσεις να σου πει με ποιους ήτανε χθες και τι έκανε, δεν στο περιγράφει. Σημειώνω ότι είναι παιδί εργαζόμενων γονέων και μεγαλώνει με τους παππούδες και κοπέλες που τον προσέχουν όταν οι γονείς του είναι στη δουλειά. Σημειώνω ότι το παιδί από μικρό βλέπει πολύ τηλεόραση και γενικά οθόνη υπολογιστή . Ενώ κατά καιρούς σου ζητά να βλέπει συγκεκριμένα πράγματα .Τελευταία Grunny. Οι γονείς ,παππούδες-γιαγιάδες κι κυρίες δεν συνεργαζόμαστε σχετικά με την συμπεριφορά του παιδιού. Παρακαλώ την συμβουλή σας. Β. Χ., Παππούς
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα καλά σας λόγια. Το ότι το παιδί στην ηλικία των 5 ετών είναι ακόμα εξαρτώμενο στην αυτοεξυπηρέτηση τουαλέτας (πιθανά και σε άλλους τομείς) είναι ένα ζήτημα που θα ήταν καλό να σας απασχολήσει. Αντίστοιχα και οι δυσκολίες του στη συζήτηση και εξιστόρηση. Προφανώς το παιδί αντιμετωπίζει μία μορφή αναπτυξιακής καθυστέρησης που πρέπει να την διερευνήσετε. Θα σας προτείναμε να συζητούσατε το θέμα με τον Παιδίατρο αλλά ταυτόχρονα να προχωρούσατε (με τη σύμφωνη φυσικά γνώμη των γονέων) σε μία αξιολόγηση από Δ/νική Ομάδα (Εργοθεραπευτή, Λογοθεραπευτή, Αναπτυξιακό Παιδίατρο).Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
069. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, έχω ένα κοριτσάκι 31 μηνών. Είναι πολύ κοινωνική, χαρούμενη και δραστήρια. Έχει αρχίσει να με ανησυχεί η εξέλιξη ομιλίας της διότι διάβασα ότι σε αυτή την ηλικία πρέπει να λέει περίπου 250 λέξεις και να κάνει μικρές προτάσεις. Η κόρη μου λέει περίπου 50 λέξεις, κάνει προτάσεις αλλά με λέξεις όχι καθαρές (παράδειγμα λέει, μαμά, μπαμπά, όλοι, τατα. Επίσης αντί για όχι λέει no no) όταν της λέω να πει κάποιες λέξεις συλλαβιστά τις λέει σχεδόν όλες όσες της πω αλλά δεν μπορεί να τις πει ολόκληρες ειδικά τις 3συλλαβες. Δεν έχει πάει ακόμα στο σχολείο. Να δοκιμάσω το σχολείο μήπως την βοηθήσει η να επισκεφθούμε λογοθεραπευτή? Σας ευχαριστώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία εμφανή καθυστέρηση της ομιλίας της κόρης σας, ιδίως στο κομμάτι της διαδοχοκινησίας της χρήσης της γλώσσας. Θα ήταν καλό λοιπόν να προχωρούσατε σε μία Λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Λογοθεραπευτικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
070. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γράφω με το δεξί χέρι, χρόνια τώρα αλλά από πάντα ξεκινούσα τα γράμματα από κάτω προς τα πάνω. Πρόσφατα έμαθα πως αυτό είναι χαρακτηριστικό των ατόμων που γραφούν με αριστερό χέρι. Είναι ανησυχητικό αυτό ή δεν παίζει ρόλο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η γραφή με ανάποδη φορά εμφανίζεται συχνά ως μία μικρή αναπτυξιακή δυσκολία που επηρεάζει συνήθως μόνο την ταχύτητα της γραπτής επίδοσης. Δεν ενέχει κάποια άλλη ανησυχία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
071. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας ….θα ήθελα να με συμβούλεψε τη να κάνω και πώς να συμπεριφερθώ στο παιδί μου για να το βοηθήσω. Είναι περίπου 7ετων και κάποιες φορές πριν κοιμηθεί αρχίζει να κλαίει….όταν τον ρωτήσω τη συμβαίνει μου απαντάει πως δεν θέλω να μεγαλώσετε ,δεν θέλω να μεγαλώνετε από την ηλικία που είσαστε . Γιατί τον ρωτάω ….και μου απαντάει πως αν μεγαλώσετε θα γίνεται παππούς και γιαγιά και θα πεθάνετε. Δεν θα μπορώ να σας βλέπω και δεν θα σας αγγίζω. Δεν ξέρω τη να κάνω …..βρίσκομαι σε μεγάλη σκέψεις και προβληματισμό. Είναι ευαίσθητο παιδί και θα πρέπει να κάνω κάτι τώρα πιστεύω. Ευχαριστώ και περιμένω τη συμβουλή σας
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί σας προφανώς βιώνει το άγχος θανάτου που όλα τα παιδιά βιώνουν στην ηλικία των 5-8 ετών. Πρόκειται για πολύ ευαίσθητο παιδί που όπως βλέπετε βιώνει αυτή την ανησυχία πολύ έντονα. Θα σας προτείναμε να επιβεβαιώσετε το παιδί ότι θα ζήσετε πολλά χρόνια, να το καθησυχάζετε για τις ανησυχίες του και να ασχολείστε στο σπίτι με όσο το δυνατόν περισσότερο ευχάριστα πράγματα και όχι με ανησυχίες για την υγεία σας. Εάν δείτε ότι επιμένουν οι σκέψεις και οι δυσκολίες του, θα ήταν καλό να συζητήσετε με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
072. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας . Συγχαρητήρια για το Σαιτ και Την δουλειά πού έχετε κάνει. Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής. Έχω ένα παιδί 6 χρόνων πάει νηπιαγωγείο το οποίο τελειώνει βέβαια. Σε λίγες ημέρες θα ξεκινήσουν ξανά τα σχολεία και ακούγεται ότι είναι υποχρεωτική η εξέταση covid. Ποια είναι η γνώμη σας σε αυτό δεν είναι πολύ μικρά για τέτοιες εξετάσεις; Ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα “self test” φυσικά για τα παιδιά θα γίνονται επιβοηθούμενα από τους γονείς. Ούτως ή άλλως έχουν βγει 3 τύποι (από τη μύτη, το στόμα και το σάλιο) και είναι εύχρηστο για τους γονείς να το εφαρμόσουν στα παιδιά. Το Υπουργείο έχει δώσει αυτή την εντολή και κρίνουμε επιπρόσθετα και εμείς ότι είναι σωστό μέτρο για μία πρώτη συγκράτηση της πανδημίας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
073. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη θα ήθελα να σας ρωτήσω ο γιος μου έβγαλε το δημοτικό στην Ελλάδα είμαι Γερμανία και εδώ και δύο χρόνια πηγαίνει σχολείο Γερμανία θέλω όμως να γυρίσω Ελλάδα και θα ήθελα να μάθω αν το παιδί μου γυρνώντας πίσω θα πάει κανονικά Τρίτη γυμνασίου ή θα το γυρίσουν στην πρώτη γυμνασίου. Περιμένω απάντηση αν είναι δυνατόν και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα πρέπει τη συγκεκριμένη ερώτηση να την υποβάλετε στο Υπουργείο Παιδείας. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
074. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα και χρόνια πολλά. έχω έναν γιο 3.5 ετών ο όποιος κάνει λογοθεραπείες και εργοθεραπείες από 28 μηνών μετά από αξιολόγηση Αναπτυξιολόγο η οποία μας είπε ότι δεν είναι αυτισμός απλά είναι λίγο ανώριμος για την ηλικία του το ίδιο μας είπαν και στο κέντρο Λογοθεραπείας. Αφού πέρασαν 3 μήνες έγινε επαναξιολόγηση από παιδοψυχίατρο και μας είπε ότι διακρίνει κάποια αυτιστικά στοιχεία ενώ η Αναπτυξιολόγος που τον ξανά είδε όπως και παιδοψυχίατρος στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο μας είπαν ότι δεν είναι αυτισμός. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε λόγο και έργο σε άλλο κέντρο και μετά από αξιολόγηση από ειδική παιδαγωγό μας είπαν ότι ΙΣΩΣ είναι οριακός αυτισμός. Παιδοψυχολόγος που τον είδε μετά από σύσταση της ειδική παιδαγωγού μας είπε ότι είναι ανώριμος αλλά δεν είναι αυτισμός. Έχει πολύ μεγάλη βελτίωση στην ομιλία είναι επικοινωνιακός έχει βλεμματική επαφή γυρίζει στο όνομα του και χαίρεται πολύ όταν βρίσκεται με παιδάκια αλλά και ενήλικες. Επίσης μιμείται πολύ και είναι πάντα χαμογελαστός. Αυτό που με προβληματίζει είναι κάποιες εμμονές που έχει όπως τα φώτα και οι πόρτες με τις οποίες παίζει και τις περισσότερες φορές βάζει και εμάς στο παιχνίδι. Θα ήθελα τη γνώμη σας παρακαλώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως μπορείτε να διαβάσετε και στα άρθρα μας στην ιστοσελίδα μας, το βασικό δίπτυχο των διαγνωστικών του αυτισμού είναι (Α). «Επίμονα ελλείμματα στην κοινωνική επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση σε πληθώρα πλαισίων» και (Β). «Περιορισμένες, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, ενδιαφέροντα ή δραστηριότητες (εμμονές, ακαμψίες κλπ)». Αναφέρεστε σε ανησυχίες στο (Β) χωρίς ιδιαίτερες ανησυχίες στο (Α). Επίσης ο αυτισμός έχει διαφορετικές κατηγορίες και επίπεδα λειτουργίας (φάσμα) από υψηλή λειτουργία έως σημαντικά χαμηλή. Θα σας προτείναμε λοιπόν, να μην αγχώνεστε τόσο για τη διάγνωση, να χτίσετε θεραπευτικό πλάνο για τη βελτίωση των λεκτικών και πρακτικών παραγόντων που δυσκολεύουν το παιδί σας και να χτίσετε πρόγραμμα πάνω στην αυτό-διαχείρισή του και την μείωση των εμμονών του, σε συνεργασία με τους θεραπευτές που παρακολουθούν το παιδί σας και συμβουλών τους για το πώς να αντιμετωπίζετε ανεπιθύμητες συμπεριφορές του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Λογοθεραπείας του Κέντρου μας
075. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα υπέροχο μωράκι 4,5 μηνών. Η ανάπτυξη του έχει διαγνωσθεί απολύτως φυσιολογικό (ρολάρει από κοιλίτσα σε πλάτη και το αντίστροφο, βάζει τε χεράκια κει τα παιχνιδάκια στο Στόμα, χαμογελάει, γελάει, αγγίζει και περιεργάζεται τα πρόσωπα μας, αντιγράφει ήχους κλπ). Παρόλα αυτά υπάρχει κάτι που με ανησυχεί. Δεν αντιδρά στις βίντεο κλήσεις. Όταν οι παππούδες του του μιλάνε εκείνος τους αγνοεί. Ενώ σε αληθινά πρόσωπα αντιδρά μια χαρά με οπτική επαφή, χαμόγελο κλπ. Τι μπορεί να συμβαίνει; Ευχαριστώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Συμβαίνει συχνά τα μωρά σε αυτή την ηλικία, να δυσκολεύονται να ταυτίσουν τα τρισδιάστατα πρόσωπα (δια ζώσης) με τα δισδιάστατα όπως εμφανίζονται μέσα από οθόνες ή φωτογραφίες. Ούτως ή άλλως, σε αυτές τις ηλικίες, η σχέση τους θα πρέπει να στηρίζεται σε δια ζώσης επικοινωνία με τα τρίτα άτομα, αλλά κατανοούμε τις δυσκολίες σας που έχει δημιουργήσει ο COVID. Εάν δεν έχετε εντοπίσει άλλες δυσκολίες οφθαλμολογικού τύπου, δεν θα σας προτείναμε κάποια αξιολόγηση από Παιδο-οφθαλμίατρο ή άλλη ειδικότητα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
076. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Πριν 2 εβδομάδες περίπου είχα τροχαίο με ανατροπή αυτοκινήτου. Οδηγός εγώ. Η κόρη μου στο καρεκλάκι δεμένη . είναι σχεδόν 2.5 ετών. Το τρακάρισμα δεν ήταν έντονο. Άπλα με λίγα χιλιόμετρα γύρισε τ αυτοκίνητο. απεγκλωβίστηκα πολύ γρήγορα, βγάζοντας και τη μικρή έξω. Σε λιγότερο από 1 λεπτό. Το θέμα μου είναι το εξής: πρέπει να επισκεφτώ κάποιον παιδοψυχολόγο; το αναφέρει συχνά όταν με βλέπει καθώς είμαι τραυματισμένη σε εμφανή σημεία (π.χ. που χτύπησες; τη ρωτώ αν θυμάται και μ λέει έπεσες απ τ αυτοκίνητο ,αλλά δ πειράζει). Έχω παρατηρήσει από τότε μια προσκόλληση σε μένα και ότι απ εκείνη τη μέρα τρώει τα νύχια της. Να τονίσω πως εδώ και 2 μήνες έχει βγάλει όλα τα δόντια της. οπότε δε τίθεται θέμα οδοντοφυΐας. Είμαι ιδιαιτέρα αγχωμένη. Φοβάμαι μήπως της μείνει κάποια φοβία η κάποιο ψυχικό τραύμα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί σας σίγουρα ξαφνιάστηκε από το ατύχημα που είχατε, τόσο από την ίδια την πολύ αιφνίδια συνθήκη, όσο φυσικά και από την αντίδραση τόσο τη δική σας (πιθανός φυσικός φόβος – πανικός) όσο και των τριγύρω. Ακόμα σε αυτή την ηλικία δεν υπάρχει η σκέψη και ο φόβος του θανάτου στα παιδιά, αλλά το συμβάν ήταν πολύ έντονο και αισθάνεται ταραχή με αυτό, προσπαθώντας να κάνει λογικές διασυνδέσεις στο –απλοϊκής ακόμα σκέψης- μυαλουδάκι του. Για αυτό το λόγο σας ρωτά και σας ξαναρωτά. Όπως διαπιστώνετε επίσης, της έχει αφήσει και μία νευρικότητα που την εκδηλώνει με την ονυχοφαγία. Αρχικά δεν χρειάζεται να της δείξετε κάποιο άγχος ή φόβο. Ότι συνέβη, συνέβη και πέρασε και όλα τώρα είναι καλά και αίσια. Θα ήταν όμως καλό –και για προληπτικούς λόγους- να συζητούσατε με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για τους τρόπους που θα αντιμετωπίζατε το άγχος που έχει προκύψει στη μικρούλα σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
077. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ. ΕΧΩ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΑΓΟΡΑΚΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 8 ΣΧΕΔΟΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ 4 ΣΧΕΔΟΝ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΙΧΑΜΕ ΛΙΓΑ ΘΕΜΑΤΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΙΖΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΠΟΤΕ ΕΠΑΙΖΕ ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. ΚΑΠΟΤΕ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΠΟΛΥ. ΤΟΥ ΜΙΛΑΩ ΤΟΝ ΕΝΘΑΡΡΥΝΩ ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΝΕΙ. ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΙΚΡΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑΩ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΛΛΑ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΩ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΤΕ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Για να διερευνηθούν αυτά που αναφέρετε, θα πρέπει να απαντηθούν τα εξής σημαντικά ερωτήματα : (1). Παίζει με το αδελφάκι του ; (2). Αισθάνεται αυτάρκες το παιδί σας να παίζει μόνο του ή κοιτάζει τα άλλα παιδιά που παίζουν με νευρικότητα ή αμηχανία ή ανησυχία ; (3). Είναι κινητικά επιδέξιο ή από την άλλη είναι αδέξιο και πιθανά δυσκολεύεται να παίξει με τα άλλα παιδιά ; (4). Στις κοινωνικές σας επισκέψεις πώς αντιδρά με τους συνομηλίκους ; (5). Παραπονιέται ότι δεν έχει φίλους ; (6). Έχει γενικότερα άγχος σαν παιδί ; (7). Ποια η γνώμη της εκπαιδευτικού για όλα αυτά ; Με βάση τις απαντήσεις στις πιο πάνω ερωτήσεις, θα ήταν καλό να γινόταν μία αξιολόγηση από Παιδοψυχίατρο γιατί το παιδί σας καταφεύγει σε αυτή τη συμπεριφορά και πόλο αυτό πιθανά να επηρεάσει την κοινωνική του λειτουργία κατά την εφηβεία του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
078. ΕΡΩΤΗΣΗ: Χριστός Ανέστη, χρόνια σας πολλά με υγεία! Θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιο διάγραμμα που να δείχνει το αποδεκτό βάρος ενός παιδικού κράνους, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και την αντοχή του αυχένα τους. Για παράδειγμα, ένα παιδικό κράνος μηχανής, βάρους 1 κιλού, σε ποιά ηλικία αντιστοιχεί; Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια στο έργο σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε να σας απαντήσουμε σε αυτό το εξειδικευμένο σας ερώτημα. Θα ήταν καλό να ρωτήσετε τον Παιδίατρό σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
079. ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα πολύ να μάθω τη γνώμη σας στο θέμα που με απασχολεί. Έχω δυο παιδάκια, κορίτσι 31 μηνών και αγόρι 40 ημερών. Η κόρη μου είναι ένα παιδάκι πολύ επικοινωνιακό σύμφωνα με τη λογοθεραπεύτριά της και σύμφωνα με όσα βιώνω εγώ αλλά δυστυχώς με πολύ φτωχό κι όχι καθαρό λεξιλόγιο. Σε πολλά μου θυμίζει ακόμα μπεμπούλα, πολλές αγκαλιές, γεια σας με φιλάκι όταν φεύγει από το σπίτι ή συναντάμε κάποιους, εκτελεί οδηγίες αλλά δε νομίζω ότι κατανοεί πιο σύνθετη συζήτηση, κάνει 2 έργο από 24 μηνών και 1 λογο από 27 με διακοπή ενός μήνα λόγω προβλημάτων στην εγκυμοσύνη μου και στη συνέχεια 20 ημερών λόγω δυστυχώς κορωνοϊού. Τώρα ξαναρχίσαμε πάλι με 2 λογο και 1 εργο και υπάρχει η εξής βελτίωση. Όταν λέμε μια δισύλλαβη λέξη τη λέει όχι καθαρά αλλά την καταλαβαίνουμε, απαντάει ναι ή όχι, λέει καμιά 15αριά δισύλλαβες καθαρά αλλά δε λέει τρισύλλαβες ούτε φράσεις δύο λέξεων εκτός από παππού Τάκη που είπε ξαφνικά. Λέει μαμά σε κάτι που ζητάει ακόμα και τη γιαγιά της, ενώ γνωρίζει και μας δείχνει όλους ποιοι είμαστε. Από εικόνες μας δείχνει ότι της ζητήσουμε αλλά δεν ονομάζει εκτός από λίγες φορές. Δεν έχει τον αυθόρμητο λόγο να συνεννοηθούμε. Μας μιλάει σε μια γλώσσα ακατάληπτη και τελευταία βέβαια πετάει και λέξεις κατανοητές, πχ. κάτσε, σήκω, κοίτα, πάει κλπ. Μιμείται από μικρή, κάνει και συμβολικό παιχνίδι, τρελαίνεται από τη χαρά της με παιδάκια και πρώτη τα πλησιάζει αλλά δεν μπορεί να συνεννοηθεί και την κοιτάζουν περίεργα. Νιώθω ότι πικραίνεται γιατί τα κοιτάζει με παράπονο. Διαταραχή λόγου μας είπε 29 μηνών η Αναπτυξιολόγος κι ότι είναι σαν 24 μηνών αναπτυξιακά εμφανώς βελτιωμένη από την προηγούμενη φορά που ήταν σφαιρική αναπτυξιακή καθυστέρηση. Δεν βλέπει αυτιστικά στοιχεία. Απογοητεύομαι και στενοχωριέμαι που την βλέπω πόσο προσπαθεί να επικοινωνήσει, δεν ξέρω πώς να τη βοηθήσω, να προσθέσω ότι επειδή είναι λιγόφαγη τρώει τα βασικά φρουτόκρεμα, μεσημεριανό, κρέμα μόνο με τάμπλετ από 12 μηνών και τελευταία κάποιες φορές που αντέχω με νερό στον νιπτήρα με παιχνίδια. Μασάει κανονικά και τώρα προσπαθούμε να δίνουμε πιπίλα μόνο στον ύπνο γιατί δεν την αποχωρίζεται εύκολα. Περιμένω τη γνώμη σας που εκτιμώ πολύ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η κορούλα σας όπως μας μεταφέρετε έχει πολλά θετικά στοιχεία στη σημασιολογία και στη γνώση της γλώσσας και στις μη λεκτικές δεξιότητες της, όπως επίσης και στο παιχνίδι της. Η ομιλία της σαφώς υστερεί και χρήζει υποστήριξης. Είναι όμως σημαντικό να δείτε και το ζήτημα της σίτισης καθώς συνήθως τα ζητήματα αυτά είναι πολύπλοκα και συχνά επηρεάζουν και την ομιλία. Ταυτοχρόνως και Εργοθεραπευτικά, προφανώς οι συνάδελφοι σας έχουν αναφέρει τους λόγους που υποστηρίζουν το παιδί. Θα πρέπει για όλα αυτά τα ζητήματα να σας κατευθύνει η θεραπευτική σας ομάδα (είναι καλό να έχετε εμπιστοσύνη στο θεραπευτικό πρόγραμμα και να ζητήσετε συγκεκριμένους στόχους και οδηγίες). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Παναγιώτης Κοκμοτός, Λογοθεραπευτής MSc και Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης.
080. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας θα ήθελα την γνώμη σας για το παιδί μου το οποίο μας ζητά να του λέμε συγγνώμη πολλές φορές την μέρα και επίσης πριν πέσει για ύπνο τι τρέχει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δεν μας αναφέρετε την ηλικία του παιδιού σας. Από την άλλη, γνωρίζει το παιδί σας πότε ζητάμε συγνώμη και το ηχόχρωμα (πραγματολογία) της φωνής όταν το ζητάμε ; Σίγουρα είναι μία συμπεριφορά που περιλαμβάνει μία έμμονη ανάγκη του παιδιού σας με μικρή ευελιξία στην πιθανότητα αλλαγής, σε κάτι που δεν έχει ουσιαστικό (και πραγματολογικό) νόημα. Και όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία του (πχ άνω των 18 μηνών), τόσο πιο πολύ ορίζει μία πιθανά κρυμμένη αναπτυξιακή δυσκολία (σε συνδυασμό και με άλλες συμπεριφορές που πιθανά σας απασχολούν). Θα σας συστήναμε (εάν η ηλικία του είναι έως 5 ετών) να ζητούσατε τη γνώμη Αναπτυξιακού/ής Παιδίατρου ή εάν έχει μεγαλύτερη ηλικία Παιδοψυχίατρου, όπου αρχικά θα δίνατε ένα αναλυτικό Ιστορικό. Φυσικά όλα αυτά, αφού πρώτα συζητήσετε το θέμα με τον/την Παιδίατρο που παρακολουθεί το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
081. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας..έχω ένα αγοράκι 2,5 χρόνων και άλλο ένα 9 μηνών..όταν ήρθε το μωρό στο σπίτι γνώριζα πως θα υπάρξουν πολλές εκρήξεις στο πρώτο μου παιδί και ήμουν έτοιμη για όλα ..γενικά δεν έχω βοήθεια οπότε τα πάντα σε σχέση με τα παιδιά και εμένα την ίδια περνάνε από τα δικά μου χέρια..για 3 μήνες ο “μεγάλος γιος” ήταν πολύ επιθετικός απέναντι στο μωρό. σταμάτησε να κάνει την ανάγκη του στο γιο γιο που είχαμε ξεκινήσει, ξεκίνησε να δαγκώνει και το βράδυ να ξυπνάει συνέχεια. τα αντιμετωπίσαμε όλα με υπομονή και επιμονή γιατί γνωρίζω πως είναι ένα μεγάλο σοκ για το παιδί ο ερχομός ενός 2ου παιδιού. Ο καιρός πέρασε και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο ο μεγάλος να είναι πάρα πολύ δεμένος με το μωρό, το προσέχει θέλει να είμαστε όλοι μαζί και σε όλα ζητάει πρώτο το μωρό. μιλάει κανονικά, λέει τραγούδια καταλαβαίνει τα πάντα συνεννοούμαστε πλήρως μαζί του και εκείνος με εμάς όμως εδώ και 2 μήνες έχει ξεκινήσει και τρώει τα νύχια του παρά πολύ έντονα, ότι θέλει να ζητήσει το ζητάει με φωνές και ουρλιαχτά, ξεκίνησε να δαγκώνει πάλι και ότι βρει το βάζει στο στόμα του όπως όταν ήταν μωρό. έχω προσπαθήσει και με ηρεμία να του δώσω να κατάλαβα πως αν μου μιλάει φωνάζοντας δεν καταλαβαίνω τι λέει γιατί δεν το ακούω αλλά και με φωνές μη μπορώντας να αντέξω άλλο όμως δεν ηρεμεί. βαριέται έντονα τα παιχνίδια του δεν μπορεί να περιμένει καθόλου κ γενικά σχεδόν την περισσότερη ώρα της ημέρας είναι με ξεσπάσματα. περνά κάποιο στάδιο ή άλμα ή ευθύνομαι εγώ κάπου και απλά με τις κινήσεις αυτές μου δείχνει ότι κάτι φοβάται ή τον αγχώνει; Εύχομαι να το διαβάσετε και να μπορέσετε να με βοηθήσετε έστω και λίγο..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλά παιδιά στην ηλικία των 18-30 μηνών εμφανίζουν μία αλλαγή στη συμπεριφορά τους. Πιθανά να γίνουν πιο απαιτητικά και δύστροπα ή από την άλλη πιο ήρεμα και πιο κοινωνικά. Με βάση αυτό, θα μπορούσε να είναι και ένα αναπτυξιακό μεταβιβαστικό στάδιο που εμφανίζει το παιδί σας. Από την άλλη όμως, με βάση αυτά που αναφέρετε για τις επιπρόσθετες δυσκολίες που αντιμετώπισε με το αδελφάκι του, δείχνει να είναι ένα παιδί υψηλής «πυροδοτήσεως» όσον αφορά τη συναισθηματική και αισθητηριακή του αυτό-ρύθμιση. Και αυτή τη στιγμή, έχει σημαντικά έντονες αντιδράσεις (φωνές, δαγκώματα, διάσπαση προσοχής, ξεσπάσματα) τα οποία όπως βλέπετε δεν μπορείτε και να βρείτε τρόπους να τα αντιμετωπίσετε. Είναι εμφανής ο κίνδυνος το παιδί να αντιμετωπίζει κάποια αναπτυξιακή δυσκολία που θα πρέπει άμεσα να υποστηριχτεί και για το λόγο αυτό θα σας προτείναμε να ζητούσατε μία Αναπτυξιολογική εκτίμηση του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
082. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο γιος μου είναι 150 κιλά και δεν ξέρω πως να τον βοηθήσω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Χωρίς να γνωρίζουμε την ηλικία του γιου σας, είναι ένα σημαντικά υπέρβαρο άτομο. Το καλύτερο θα ήταν ψύχραιμα να συζητούσατε μαζί του την πιθανότητα να επισκεπτόσασταν ένα διαιτολόγο. Στην περίπτωση που κρίνετε ότι η δυσκολία του έρχεται από τη συναισθηματική του απορρύθμιση, θα ήταν καλό να συζητούσατε με Ψυχολόγο εσείς, για τους πιθανούς τρόπους να τον προσεγγίσετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
083. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Η κόρη μου 2 ετών και 3 μηνών εδώ και περίπου 2 εβδομάδες ενώ γενικά είναι κοινωνικό παιδί, αρνείται να πάμε σε οποιαδήποτε παιδική χαρά. Κάποιες φορές βλέπει τους φίλους της όμως δε θέλει να συμμετάσχει στα παιχνίδια τους και κλαίει γοερά ζητώντας οπωσδήποτε να πάμε σπίτι. Σεβόμαστε την επιθυμία της κ γυρίζουμε σπίτι όμως δυστυχώς δε μπορώ να καταλάβω το λόγο που ένα κοινωνικό παιδάκι δε θέλει να παίζει με αλλά παιδιά κ αρκετές φορές ούτε να τα χαιρετάει! Συνήθως τρομάζει όταν υπάρχουν αρκετά παιδιά γύρω της. Έχουμε προβληματιστεί αρκετά. Περνάμε αρκετό χρόνο μαζί της κ παίζουμε υπέροχα όμως δε ξέρουμε τι γίνεται. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. διαπιστώνετε ότι η κόρη σας είναι μεν κοινωνική (δηλαδή επιθυμεί να βρίσκεται με άλλα άτομα και παιδιά), αλλά προφανώς σε χώρους που να περιέχουν κινητική ασφάλεια (η παιδική χαρά έχει πολλές κινητικές προκλήσεις και δεν προσφέρει ασφάλεια) και πιθανά και λιγότερο θορυβώδεις, πολύπλοκες και αδόμητες πληροφορίες που επίσης εμπεριέχει η έκθεση στην Παιδική Χαρά. Συνήθως αυτές τις συμπεριφορές τις εμφανίζουν τα παιδιά που δυσκολεύονται στην αισθητηριακή επεξεργασία πολύπλοκων ή προκλητικών προς την κινητική διαχείριση ερεθισμάτων και εάν ισχύει αυτό, θα ήταν καλό να προχωρούσατε σε μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
084. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας!!Έχω ένα γιο που πάει 1η Λυκείου είναι σχεδόν 16 χρόνων. Παίζει όλη μέρα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Είναι άριστος μαθητής άλλα στη φετινή χρονιά βλέπω κάποιες αδυναμίες και πιστεύω είναι γιατί αφιερώνει πολύ χρόνο στα ηλεκτ. παιχνίδια. Είναι και φέτος καλός μαθητής αλλά θα μπορούσε και καλύτερα γιατί έχει την δυνατότητα. Όταν του λέω να το κλείσει ή όταν του τα παίρνω αντιδρά. Πολλές φορές μαλώνουμε μέχρι να τα κλείσει. Σήμερα, επειδή σε λίγες μέρες ξεκινά η εξεταστική περίοδος, αποφάσισα να του πάρω όλα τα ηλεκτρονικά. Στην αρχή είπε οκ άλλα μετά άρχισε να τα ζήτα πάλι. Εγώ αγχώνομαι γιατί λέω αν του τα δώσω θα παίζει όλη μέρα και δεν θα διαβάσει όπως πρέπει και από την άλλη φοβάμαι μήπως φέρω αντίθετα αποτελέσματα και πάει κόντρα. Ή αν θα είναι στεναχωρημένος και δεν θα μπορεί να συγκεντρωθεί στο στόχο του. Άλλα και πάλι ανησυχώ ότι δεν θα μπορεί να βάλει όρια από μόνος του. Θα ήθελα την γνώμη σας και την συμβουλή σας παρακαλώ!!Και αν είναι καλύτερα να τα εξαφανίσω εντελώς μέχρι να τελειώσουν οι εξετάσεις?? Σας ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί σας είναι έφηβος και “θύμα” της καραντίνας που έχει στείλει πολλούς εφήβους στην αυτό-ρύθμιση μέσω των Η/Υ. Δυστυχώς το θέμα είναι πάρα πολύ πολύπλοκο σε αυτές τις ηλικίες και -είδατε και εσείς από μόνη σας- ότι συχνά προκαλεί έκπτωση στη μαθησιακή επίδοση ή στην διεκπεραίωση καθημερινών υποχρεώσεων στους εφήβους. Δυστυχώς στην ηλικία που βρίσκεται το παιδί ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι εμφάνισης εξαρτητικών συμπεριφορών στο διαδίκτυο. Δεν μπορείτε όμως να του “εξαφανίσετε” τα τάμπλετ, γιατί αυτό θα οδηγήσει τον έφηβο σε έντονες εκρήξεις. Θα ήταν καλό να συζητήσετε ήρεμα και να προσπαθήσετε να βρείτε μία “συμβιβαστική” λύση επιδεικνύοντας από τη μία το σεβασμό σας για τις ανάγκες του αλλά και εκφράζοντας παράλληλα τις ανησυχίες σας. Θα ήταν πολύ ευχάριστο να συμφωνούσατε μαζί πώς θα μετριάζατε τη χρήση με μία κοινή συμφωνία. Στην αντίθετη περίπτωση, θα σας συστήναμε να συζητούσατε το θέμα που σας απασχολεί με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να σας συμβούλευε πώς να διαχειριστείτε αυτό το τόσο λεπτό αλλά ταυτόχρονα και σοβαρό ζήτημα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
085. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο εγγονός μου είναι 10 χρόνων και φέτος είναι πολύ αφηρημένος ειδικά με τα μαθήματα του. Ξεχνά να τα κάνει όλα και τελευταία στιγμή τα θυμάται
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η διάσπαση προσοχής ως αμιγής διάγνωση στα παιδιά δεν εμφανίζεται στην ηλικία των 10 ετών. Προϋπήρχε από την προσχολική ακόμα ηλικία. Όμως πολλοί διαφορετικοί παράγοντες μπορεί να επιφέρουν ως αποτέλεσμα συμπεριφορές διάσπασης όπως : Μαθησιακή δυσκολία, δυσκολίες στη συναισθηματική ρύθμιση (προεφηβεία – άγχος), δυσκολίες στην κοινωνική αυτό-ρύθμιση ως απότοκο της καραντίνας κλπ. Θα σας συστήναμε να συζητούσατε με τους γονείς του παιδιού και με τους εκπαιδευτικούς για την πιθανότητα να προχωρούσατε σε μία μαθησιακή και ψυχολογική εκτίμηση του παιδιού για να διαπιστωθούν οι αιτίες που οδηγούν το παιδί να εμφανίζει αυτές τις συμπεριφορές. Σας υπενθυμίζουμε ότι για να γίνει μία αξιολόγηση του παιδιού, είναι απαραίτητη η γονεϊκή παρουσία και συγκατάθεση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
086. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Έχω 2 παιδάκια αγόρι κορίτσι δίδυμα είναι 1 χρόνου και 2 μηνών. Καταλαβαίνουν τα πάντα από ότι τους πω έχουν όρια πρόγραμμα κλπ…. Το θέμα είναι πως όταν πχ κάνουν κάτι που δεν πρέπει πχ να πηγαίνουν να σπρώχνουν την τηλεόραση μόλις τους πω ότι όχι είναι κακό μην ξαναπάς εκεί σταματάνε και δεν ξαναπλησιάζουν όταν τους μιλήσει ο μπαμπάς τους (τον βλέπουν ελάχιστα λόγω δουλειάς ) γελάνε και δεν ακούνε Το άλλο θέμα είναι πως και τα δυο παιδιά είναι κολλημένα πάνω μου …. Δεν κάνουν χωρίς εμένα πχ είμαστε στον ίδιο χώρο και είναι και ο μπαμπάς τους εκεί άμα σηκωθώ να αλλάξω δωμάτιο κλαίνε στριγκλίζουν κλπ. Και ότι μεταξύ τους υπάρχει πάρα πάρα πολύ ζήλεια ειδικά από το αγοράκι προς την μικρή θέλει να με έχει να ασχολιέμαι μόνο μαζί του άμα ακουμπήσω την μικρή μόλις ξεχαστώ και δεν τον κοιτώ την δέρνει της τραβάει τα μαλλιά κλπ. Άμα κάνει κάτι τέτοιο τον προειδοποιώ αν το ξανά κάνει τον βάζω μόνο τ κάπου αλλού να ηρεμήσει για 2λεπτα και μετά δεν το ξανά κάνει απλά αυτό που φοβάμαι είναι πως είμαι έγκυος και δεν ξέρω πως να διαχειριστώ το πως θα αφήσω τα παιδιά όταν πάω να γεννήσω που δεν κάθονται με κανένα άλλο και πως θα αντιμετωπίσω τα θέματα ζήλειας. Υσ. Τα παιδιά κοιμούνται ακόμα στο ίδιο δωμάτιο με εμάς και θέλουμε να τα πάμε στο δικό τους δωμάτιο πιστεύετε θα βοηθήσει ή θα είναι χειροτέρα ? Ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγγνώμη για τις τόσες ερωτήσεις ….
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς υπάρχει μία έντονη συμπτωματολογία προσκόλλησης των παιδιών σε εσάς σε σημαντικά όμως δυσλειτουργικό και ανησυχητικό βαθμό. Θα σας προτείναμε να εντείνατε τις προσπάθειές σας να μείνουν έστω και για λίγο με το μπαμπά ενώ βρίσκεστε σε άλλο δωμάτιο, ακόμη και εάν αυτό τα οδηγήσει σε διαμαρτυρία κλάματος. Ταυτόχρονα όμως, όπως βλέπετε το άγχος τους εκδηλώνεται και με σημαντικά αρνητική συμπεριφορά και μεταξύ τους (ιδίως από τη μεριά του γιου σας). Κρίνουμε απαραίτητη τη συνεργασία σας με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής για να επαναδιοργανώνατε τους μηχανισμούς που διαχειρίζεστε όλες τις συμπεριφορές που αναφέρετε, ιδίως σε αυτή τη φάση της ζωής σας που ετοιμάζεστε να γεννήσετε (σας ευχόμαστε τα καλύτερα) και προφανέστατα αυτές οι συμπεριφορές υπάρχει σημαντικότατος κίνδυνος να επιδεινωθούν. Φυσικά και πρέπει να διαχειριστούν και οι μηχανισμοί ανεξαρτησίας στον ύπνο (να κοιμηθούν σε άλλο δωμάτιο). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
087. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας!!! Θα ήθελα την βοήθεια σας έχω ένα αγοράκι 7 ετών και ένα κοριτσάκι 10 ετών. Καθώς άνοιξαν τα σχολεία 10-05-2021 το αγοράκι τις 2 πρώτες μέρες παραπονιόταν ότι πονάει η κοιλιά και μας πέρναν τηλέφωνο από το σχολείο να πάμε να το πάρουμε. Την υπόλοιπη μέρα ήταν εντάξει στο σπίτι έπαιζε και έτρωγε κανονικά. χθες μάθαμε από τον δάσκαλο του ότι δεν ήθελε να φύγει μακριά από αυτόν και ήθελε συνέχεια κάποιον δίπλα του ,δεν έβγαινε στα διαλειμματα να παίξει με τα άλλα παιδιά και έμενε με τον δάσκαλο του. Μιλήσαμε με τον δάσκαλο και μας είπε ότι τον βλέπει αγχωμένο. αυτή η συμπεριφορά δεν υπήρχε στο παρελθόν. Δεν είναι παιδί που δεν έπαιζε με άλλα παιδιά. Ισα ισα που στο σπίτι κατεβαίνει από κάτω σε ένα γηπεδάκι που υπάρχει και παίζει με πολλά παιδιά. Μόνο στο σχολείο συμβαίνει αυτό τις τελευταίες μέρες. Θα ήθελα την βοήθεια σας πως να το χειριστώ όλο αυτό? Υ.Γ. η κατάσταση στο σπίτι είναι δύσκολη η μητέρα απουσιάζει πολλές ώρες λόγω δουλειάς και εγώ λόγω δουλειάς είμαι πιεσμένος και αγχωμένος. Θα ήθελα να με κατευθύνετε το πως να το χειριστώ. Σας ευχαριστώ πολύ!!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί σας δυσκολεύτηκε στην επαναφορά του στο Σχολικό περιβάλλον μετά από τις ημέρες της καραντίνας και έχει εκδηλώσει άγχος και πιθανά κάποια φοβία. Θα σας προτείναμε να περιμένατε να δείτε εάν θα εμφανιστούν ξανά προσαρμοστικοί μηχανισμοί για 1-2 εβδομάδες. Εάν όμως επιμείνει η συμπτωματολογία, θα πρέπει να εξεταστεί το παιδί από Παιδοψυχολόγο για να διαπιστωθούν οι παράγοντες που καθιστούν τη διαχείριση του άγχους του τόσο έντονη. Θα σας προτείναμε να μην δώσετε πολύ μεγάλη έμφαση σε αυτές τις εκδηλώσεις του άγχους του και απλά και ψύχραιμα να προσπαθήσετε να συζητήσετε μαζί του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
088. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! έχω ένα κοριτσάκι 23 μηνών είναι γενικότερα από μικρή αρκετά ζωηρή με την καλή έννοια βέβαια δεν κάνει ζημιές απλά δεν κάθεται λεπτό παίζει τρέχει συνεχώς. Το θέμα είναι ότι έχει αρκετά νεύρα ειδικά αν δεν γίνει αυτό πού θέλει αλλά κ πάνω στο παιχνίδι ενώ παίζουμε μια χαρά ξαφνικά μπορεί από κάτι να νευριάσει κ να πετάξει αυτό που κρατάει κ να τσιρίζει. γενικά όταν δεν γίνονται τα πράγματα όπως θέλει κλαίει κ τσιρίζει νευρικά προσπαθώ να κρατήσω πολύ την ψυχραιμία Μ σε αυτές τις αντιδράσεις αλλά μερικές φορές νευριάζω κ αντιδράω κ γω με τον ίδιο τρόπο με φωνές. Η ερώτηση Μ είναι πως μπορώ να θέσω όρια σε αυτή την ηλικία χωρίς φωνές? πολλές φορές που προσπαθώ να της εξηγήσω με το καλό δεν με ακούει καν κ επιμένει σε αυτό που θέλει. επίσης είναι φυσιολογικό να χει τόσα νεύρα? κ κάτι ακόμη μας προβληματίζει αρνείται πεισματικά να κάτσει στο καρεκλάκι αυτοκινήτου χτυπιέται κ κλαίει κ προσπάθεια να βγάλει την ζώνη δεν μπορούμε να την “ξεγελάσουμε” με τίποτα για να καθίσει έχετε να μας προτείνετε κάτι? ευχαριστώ εκ των προτέρων!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε ένα παιδί με σημαντικά ανήσυχο νευρικό σύστημα και έντονες εκδηλώσεις (διάσπαση προσοχής, υπερκινητικότητα, αρνητισμό, έντονες εκρήξεις). Υπάρχουν πολλοί παράγοντες στους οποίους μπορεί να οφείλονται αυτές οι άκαμπτες συμπεριφορές αλλά και οι σημαντικές δυσκολίες αυτό-ρύθμισης και προσαρμοστικότητας (έντονη ανησυχία). Για να λάβετε οδηγίες για τους τρόπους που θα πρέπει να διαφοροποιήσετε τη συμπεριφορά σας, θα πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε (και γνωρίζετε) τους λόγους για τους οποίους εμφανίζονται αυτές οι από-ρυθμιστικές συμπεριφορές (τη γενεσιουργό αιτία – πού οφείλονται). Θα σας συστήναμε να ξεκινούσατε από μία εξέταση του παιδιού από Αναπτυξιακή/ό Παιδίατρο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
089. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου είναι μόλις 18 χρόνων δίνει πανελλήνιες τον Ιούνη και εδώ και ένα μήνα και ξαφνικά ενώ δεν είχαμε κανένα πρόβλημα έκανε ένα ξέσπασμα ενάντια σε μένα και τον πατέρα της. Πάντοτε ήταν ένα παιδί ήρεμο ,ώριμο με σεβασμό απέναντι στους γονείς της αλλά και στο ευρύτερο περιβάλλον μας, άριστη μαθήτρια . Τους τελευταίους μήνες έκανε παρέα με κάποια άτομα κατά ένα με δυο χρόνια μεγαλύτερα της που κατά την κρίση μας δεν ταίριαζαν με το δικό της χαρακτήρα και μέσα από εκεί έκανε και μία σχέση. Εδώ και ένα μήνα βγάζει μια επιθετικότητα, μας κατηγορεί ότι δεν είμαστε καλοί γονείς, μας μιλάει άσχημα κλπ. Από τα λεγόμενά της και εγώ και ο πατέρα της έχουμε καταλάβει πως σε αυτή την συμπεριφορά έχει παίξει ρόλο η γυναίκα του αδελφού μου η οποία μένει δίπλα μας και η κόρη μου την βλέπει συχνά . Παλιότερα δεν είχαμε επαφές με την παραπάνω καθώς δημιουργούσε πολλά προβλήματα στην σχέση μου με τον αδελφό μου και τώρα κάνει το ίδιο χρησιμοποιώντας το παιδί μου κατηγορώντας εμένα για τα περιουσιακά δικαιώματα που μου έδωσαν οι γονείς μου. Δεν ξέρουμε πως να χειριστούμε την κατάσταση
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα πρέπει να αναγνωρίσετε ότι η κόρη σας αντιμετωπίζει ένα σημαντικότατο άγχος με τον τεράστιο αγώνα της που δίνει φέτος (Πανελλήνιες), ταυτόχρονα με τη μεγάλη πίεση της καραντίνας και της στέρησης από τις παρέες της. Σε αυτή την εποχή δεν χρειάζεται να αντιδράσουμε με άγχος στις δικές της αντιδράσεις εκτόνωσης. Είμαστε δίπλα της, την ακούμε, την συναισθανόμαστε, τη βοηθούμε και της ονοματίζουμε το πιθανό άγχος ή τον πιθανό θυμό που της φέρνουν αυτές οι καταστάσεις που ζει (αφήνουμε κάποιες λέξεις να “πέσουν κάτω”). Εάν κρίνετε ότι υπάρχουν δυσκολίες να βοηθηθεί η κόρη σας με όλα αυτά που σας ζητούμε ή υπαινίσσεστε τρίτα άτομα ότι επηρεάζουν τη σκέψη της θα ήταν καλό να συζητήσετε όλα αυτά τα θέματα με Ψυχολόγο για να σας εξηγούσε τι θα ήταν καλό να κάνατε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
090. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα… Συγχαρητήρια για τη βοήθεια σας.. Ο σύζυγος μόλις αποδιασωληνώθηκε στο νοσοκομείο λόγο covid… Ακόμα δεν έχει βγει.. Μια τρομακτική εμπειρία για μένα και την 10χρονη κόρη μας… εγώ ζήτησα βοήθεια ψυχολογική….. Όλο αυτόν τον καιρό η μικρή προσποιούνταν ότι δε συμβαίνει τίποτα… το εξέλαβα ως άμυνα.. Φέρθηκε πολύ ώριμα… Διάβασε ιατρικά άρθρα στο ίντερνετ για τον covid, την διασωλήνωση κτλ. ποσοστά θανάτου… Ξαφνικά άρχισε να μου μιλάει για βιολογία (κατέβασε pdf από το πανεπιστήμιο ιατρικής Αθηνών) και κατέληξε να μου μιλά για την κβαντική θεωρία του μορίου, την ηλεκτρική θεωρία και δε θυμάμαι τι άλλο… Έχει πάθει παροξυσμό και διαβάζει ώρες ατελείωτες (ότι καταλαβαίνει όχι πολλά ,εδώ δεν τα καταλαβαίνω εγώ) για πράγματα που εγώ δεν ήξερα ότι υπήρχαν… τα μαθήματα όμως του σχολείου που στέλνει ο δάσκαλος της αρνείται να τα κάνει και τα κάνει επιλεκτικά μαζεμένα όταν εγώ της το πω για 5η φορά. Έχω ανησυχήσει πολύ για τη συμπεριφορά της… καθώς ήταν ένα παιδί που το κυνηγούσα ανεκλήθην να διαβάσει αλλά έστω και τελευταία στιγμή τα έκανε και δεν είχαμε θέμα νε τις σχολικές αποδόσεις της. Πραγματικά έχει πάθει παροξυσμό και μιλάει ακατάπαυστα για έννοιες και πράγματα όλη την ώρα και με αποκαλεί χαζή που δεν τα καταλαβαίνω… Στην αρχή θεώρησα ότι περνάει τη φάση της.. Και θέλει το χρόνο της… Αλλά μιλάει ακόμα και στις φίλες μου για όλα αυτά και τους τα αναλύει και όλοι έχουμε πάθει σοκ… Να ζητήσω βοήθεια παιδοψυχολόγου η να την αφήσω να ξεπεράσει με τον τρόπο της το γεγονός που βιώσαμε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σίγουρα περάσατε πάρα πολύ δύσκολα σε αυτό όλο το σύστημα επάνω στο οποίο έχετε χτίσει τις οικογενειακές σας ισορροπίες. Στην ερώτησή σας εάν θα βοηθούσε ένας Παιδοψυχολόγος, η απάντηση είναι σαφώς και ναι. Ο τρόπος που η κόρη σας αντιμετώπισε το άγχος που πέρασε είναι αρκετά ιδιαίτερος και σπάνιος και φοβούμαστε ότι αρχίζει επάνω σε αυτό τον τρόπο να “χτίζει” μία συμπεριφορά αρκετά κοινωνικά αποκομμένη. Θα σας συστήναμε να επισπεύδατε την αναζήτηση βοήθειας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία και ευχόμαστε καλή ανάρρωση στον πατέρα.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
091. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, είμαι αρκετά ανήσυχη με την κορούλα μου που τον Σεπτέμβριο θα γίνει 4 χρόνων τώρα ήμαστε 3 χρόνων και 4 μηνών. Τον τελευταίο καιρό έχω παρατηρήσει ότι συνεχώς όταν έχετε σε επαφή με άλλα παιδάκια είτε ίδιας ηλικίας είτε μικρότερα τα άλλα παιδιά ή θα την σπρώξουν είτε θα την μαλώσουν έντονα είτε θα της πουν λόγια άρνησης όπως το να φύγει μακριά τους. Η κόρη μου είναι ένα ήσυχο παιδί ντροπαλό αρκετά δεν έχει αδερφάκι είναι μόνο μαζί σου. Εγώ και ο άντρας μου εδώ και ένα χρόνο ζούμε στην Γερμανία και όλη μας ή ζωή έχει αλλάξει αρκετά και δεν έχουμε βρει ακόμη τις ισορροπίες μας. Στην μικρή μου συνέβη ένα περιστατικό στο παιδικό σταθμό όπου πηγαίνει ένα παιδί την έσπρωξε αλλά δεν ανάφερε τίποτα στο σπίτι και μου το είπε την επόμενη μέρα η δασκάλα της και μου έκανε εντύπωση που δεν μας μίλησε διότι την ρωτάμε πως πέρασε στο σχολείο αν έγινε κάτι που την ενόχλησε ή οτιδήποτε. Γενικά δεν αντιδρά αν συμβεί κάτι και αυτό με ανησυχεί. Ευχαριστώ εκ των προτέρων θα περιμένω απάντησή σας. Τι θα μπορούσα να κάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς η κορούλα σας αντιμετωπίζει μία κοινωνική συστολή. Επιπρόσθετα, οι νέες συνθήκες (νέο περιβάλλον, νέα γλώσσα, νέα παιδάκια, οι δικές σας δυσκολίες να «βρείτε τις ισορροπίες σας» όπως αναφέρετε), δείχνουν να επιβαρύνουν τις προσπάθειές της να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον. Εκ πρώτης, το παιδί δείχνει να έχει αυξημένη ανάγκη τη βοήθειά σας γιατί δυσκολεύεται να αυτό-ρυθμιστεί κοινωνικά. Αυτή η δυσκολία μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους (πχ κινητική αδεξιότητα, ντροπαλότητα, δυσκολίες στην κοινωνική επικοινωνία, δυσκολίες στην πραγματολογία, αίσθηση αβοηθητότητας από το οικογενειακό περιβάλλον, αναπτυξιακή καθυστέρηση κλπ). Θα σας προτείναμε λοιπόν τα εξής : (Α). Να προσπαθήσετε να δίνετε περισσότερο, ανέμελο και ουσιαστικό χρόνο με το παιδί ώστε να μάθει να «ανοίγει» και να εκφράζει τις σκέψεις της σε εσάς και (Β). Να συζητήσετε με τη Νηπιαγωγό του παιδιού, εάν κρίνει ότι θα χρειαζόταν μία Αναπτυξιακή ή Ψυχολογική αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
092. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, είμαι νταντά και ασκώ το επάγγελμα αυτό εδώ και 20 χρόνια. θα ήθελα όμως πραγματικά τη βοήθεια σας. Το διάστημα αυτό συνεργάζομαι με μια οικογένεια και το μικρό τους είναι 15 μηνών. Η οικογένειά είναι εξαιρετική και δεν μου δημιουργούν ποτέ πρόβλημα ως προς τον τρόπο που χρησιμοποιώ για την καθημερινή φροντίδα του παιδιού τους. Από την μεριά μου προσπαθώ και φέρομαι στο παιδάκι με όλη μου τη πραγματική αγάπη και είμαι ικανοποιημένη από τον εαυτό μου, όταν όμως να βλέπει το μικρό κάθε πρωί εδώ και λίγες μέρες κλαίει υστερικά κ δεν ξεκολλάει από τη μαμά της. Όταν εξαφανιστεί η μητέρα της όμως σταματάει αμέσως το κλάμα. Νιώθω πάρα πολύ άσχημα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί προφανώς παρουσιάζει ένα άγχος αποχωρισμού αυτή τη στιγμή και μία συμπεριφορά αντίστασης προς το να φύγει η μαμά (έχει προφανώς συνδυάσει τον ερχομό σας στο σπίτι με τη φυγή της μαμάς. Συμβαίνει πάρα πολύ συχνά σε παιδιά αυτής της ηλικίας αυτό το φαινόμενο. Από τη στιγμή που ηρεμεί το παιδί μόλις φεύγει η μαμά, είναι πολύ καλό για την ευελιξία που σταδιακά θα αναπτύξει. Εσείς απλά συνεχίστε να επιδεικνύετε αγάπη, τρυφερότητα, ανεμελιά και παιχνιδιάρικη διάθεση και κρίνουμε ότι οι δυσκολίες θα ξεπεραστούν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
093. ΕΡΩΤΗΣΗ: Το παιδί έχει λάθος στάση σώματος όταν γράφει η διαβάζει. Είναι ανορθόγραφο. Κρατά λάθος το μολύβι. Γράφει ορνιθοσκαλίσματα. Δεν έχει καλή σύνταξη. Μπερδεύει τα κεφαλαία με τα πεζά γράμματα. Τι μπορώ να κάνω? Σε τι είδους εκπαιδευτικό πρέπει να απευθυνθώ? Το παιδί είναι 11 χρόνων και του χρόνου θα πάει έκτη δημοτικού, σε γενικές γραμμές είναι καλός μαθητής αν και πολλές φορές χάνει την συγκέντρωση του στο μάθημα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση αυτά που αναφέρετε, φαίνεται το παιδί σας να αντιμετωπίζει δυσκολίες στη γραπτή απόδοση τόσο όσον αφορά τα εργονομικά ζητήματα (για τα οποία χρειάζεται Εργοθεραπευτική εκτίμηση), όσο και στα γνωστικά (όπου θα βοηθούσε η αξιολόγηση από Ειδικό Παιδαγωγό). Θα σας συστήναμε να προχωρούσατε άμεσα σε αυτές τις αξιολογήσεις, γιατί πολλές από τις δυσκολίες που αναφέρετε, έχουν εγκατασταθεί εδώ και πολύ καιρό στη μαθησιακή ρουτίνα του παιδιού και τα μη λειτουργικά πρότυπα έχουν παγιωθεί και είναι πιθανά δύσκολο να διορθωθούν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
094. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας έχω ένα αγοράκι που έχει κλείσει τα τρία τον Μάρτιο . Τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε τον γράψαμε σε βρεφονηπιακό σταθμό πηγαίναμε στην αρχή με κλάματα μετά καθότανε αλλά μετά λόγω covid λόγω γρίπης και τα λοιπά δεν πήγαινε . Εγώ είμαι έγκυος εφτά μηνών και λόγω των συνθηκών τώρα που ανοίξανε δεν ήθελα να τον στείλω πάλι και εφόσον δεν ήθελε και εκείνο να μην του δημιουργήσω κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα . Γεννάω Αύγουστο και λόγω που θα έχουμε τ Λεχούδι ο παιδίατρος μας δεν μας αφήνει να τον στείλουμε και θα πρέπει να πάει από Οκτώβρη αλλά εκείνος δεν θέλει να πάει και επειδή δεν δουλεύω και κάθομαι σπίτι σκέφτομαι να τον κρατήσω μαζί μου και πρώτα ο Θεός όταν πάει τεσσάρων να ξεκινήσει , θα είναι και πιο μεγάλο και θα μπορώ να συνεννοηθώ μαζί του καλύτερα για το τι θέλει . Τώρα που το συζητάμε δεν θέλει με τίποτα . Και λόγω του μωρού που θα έρθει δεν θέλω να το πάρει ότι επειδή έρχεται τ μωρό τον στέλνω σχολείο . Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση αυτά που λέτε, φυσικά συντρέχουν λόγοι να μην παρακολουθήσει το παιδί Παιδικό Σταθμό την επόμενη χρονιά. Θα ήταν καλό όμως να διερωτηθείτε ποιοί είναι οι πιθανοί λόγοι που το παιδί αρνείται να βρεθεί με συμμαθητές και να συμμετάσχει σε ομαδικές δραστηριότητες που σε αυτή την ηλικία είναι παιγνιώδεις. Την απάντηση θα σας συστήναμε να σας την έδινε αρχικά ένας Αναπτυξιακός Παιδίατρος. Από την άλλη, θα θέλαμε να δίνετε άφθονες αδόμητες κοινωνικές ευκαιρίες στο γιό σας (Παιδικές Χαρές, παιδιά του φιλικού ή οικογενειακού σας περιβάλλοντος κλπ), γιατί αυτή η αρνητικότητα μπορεί να ελλοχεύει κάποιες δυσκολίες κοινωνικής επικοινωνιακότητας, ή διάσπασης προσοχής, ή κινητικού συντονισμού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
095. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα έχω ένα αγοράκι 5 χρόνων που είναι χειριστικό κρατιέται και δεν κάνει την ανάγκη του έτσι ώστε να λερώνει το εσώρουχο του αφού έχω κάνει από τα δυόμιση που γεννήθηκε ο μικρότερος αδερφός του και επειδή πηγαίνει και σχολείο το κάνει και στο σχολείο και αντιμετωπίζω πρόβλημα με τη δασκάλα και τα άλλα παιδάκια τι μπορώ να κάνω έτσι ώστε να πηγαίνει τουαλέτα την ούρηση την κάνει την άλλη του ανάγκη δεν κάνει?????
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλά παιδιά δυσκολεύονται με την εγκόπριση. Τη θεωρούν δύσκολη, επώδυνη (ιδίως εάν κάποια στιγμή είχε δυσκοιλιότητα), τα περιττώματα τα θεωρούν (και η αλήθεια είναι πως είναι) σιχαμερά και τη διαδικασία απομάκρυνσής τους με το καζανάκι φοβιστική. Συνήθως το ξεπερνούν γρήγορα, όταν οι γονείς επιδεικνύουν υπομονή και αποδοχή της κατάστασης. Το δύσκολο στην παρούσα φάση είναι ότι το παιδί σας το κάνει και στο σχολείο και έχει αρχίσει αυτό να μετατρέπεται σε εμμονή. Θα ήταν καλό να απευθυνόσασταν σε Ψυχολόγο όπου θα δίνατε αρχικά ένα αναλυτικό ιστορικό και στην πορεία θα αξιολογείτο το παιδί ώστε να μετρηθεί το ποσοστό ακαμψίας στη σκέψη και το συναίσθημα του παιδιού και λοιποί συναισθηματικοί παράγοντες που δεν του επιτρέπουν να ξεπεράσει αυτή τη συμπεριφορά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
096. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, 2,5 ετών τ αγοράκι μου, δεν μιλάει αλλά καταλαβαίνει τα πάντα, προ covid δεν είχε προβλήματα κοινωνικότητας αλλά μετά από την καραντίνα όταν έρχονται κοντά μας κάποιοι φίλοι μας, ακόμα κ κάποιοι συγγενείς ή και ξένοι, κλείνει τα μάτια του και κλαίει, κρύβεται και γενικά θέλει να φύγουμε. Τον ρώτησα αν φοβάται και μου απάντησε ναι. Δεν αντιδράει σε όλες τις περιπτώσεις το ίδιο, πχ όταν πήγα να τον γράψω στο παιδικό και του μίλησε η παιδαγωγός δεν αντέδρασε έτσι, ίσα ίσα, ή όταν πάμε στον παιδίατρο δεν φοβάται κάθεται κανονικά και τον εξετάζει. Πώς μπορώ να βοηθήσω το παιδί μ???Τι χρειάζεται να κάνουμε?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως αναφέρετε, μάλλον το παιδί δυσκολεύεται με τα συνομήλικα παιδιά και όχι στη σχέση του με τους ενήλικες που του απευθύνονται. Αυτό μπορεί να συμβαίνει για ποικίλους λόγους, αν και το πρώτο που υποψιαζόμαστε είναι πιθανές δυσκολίες στην πολυαισθητηριακή επεξεργασία του παιδιού (οι συνομήλικοι δίνουν πολύ γρήγορη κινητική, οπτική και ακουστική πληροφόρηση). Ταυτοχρόνως όμως, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρότατα υπόψιν ότι αντιμετωπίζει προφανώς κάποια καθυστέρηση στην εξέλιξη της ομιλίας (αναφέρετε ότι “δεν μιλάει”). Για όλα τα ανωτέρω, θα σας ζητούσαμε να παίρνατε τη γνώμη Εργοθεραπευτή, Λογοθεραπευτή ή Αναπτυξιακού Παιδιάτρου για να μελετηθούν πιθανές δυσκολίες στην αναπτυξιακή εξέλιξη του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Λογοθεραπευτικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
097. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας θα ήθελα να σας κάνω μία ερώτηση το παιδί μου έχει βγάλει το δημοτικό στην Ελλάδα και είμαι δύο χρόνια έχει τώρα στη Γερμανία και πηγαίνει εδώ σχολείο σκέφτομαι να γυρίσω του χρόνου Ελλάδα τι τάξη θα πάει θα χάσει τάξη ή θα πάει τρίτη γυμνασίου κανονικά;;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε να σας απαντήσουμε. Είναι καλό να αποστείλετε ερώτημα στο Υπουργείο Παιδείας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
098. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, Πως μπορώ να κλείσει ραντεβού μέλος οικογένειας (γιαγιά, παππούς) που χρειάζεται στήριξη για τη καλύτερη διαχείριση του παιδιού που έχει διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού. Με άλλα λόγια, επιθυμούν να μάθουν τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης του χρόνου που περνούν με το παιδάκι.
Σας ευχαριστώ και σας συγχαίρω για τη σημαντικότατη δουλειά σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα καλά σας λόγια που μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε. Με βάση τη Νομοθεσία, για να κλείσει ρβ μέλος της οικογένειας, θα πρέπει εγγράφως να συναινούν οι γονείς του παιδιού, ή το ρβ να γίνει παρουσία και των γονέων. Φυσικά, για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο θεραπευτής που θα απευθυνθούν να γνωρίζει το παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
099. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα. Έχω ένα μωρό 3 μηνών κ θέλω να το πάω στον παππού κ τη γιαγιά επίσκεψη. Λόγω κορωνοϊού τους είπα να βάλουν μάσκα όταν πάμε κ δεν δέχονται. Τι να κάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι υποχρεωτικό να φορούν τα παιδιά μάσκα. Θα σας προτείναμε καλύτερα να υποβάλατε το παιδί σας σε self test. Εάν όμως οι παππούδες θεωρούν απαραίτητο να φοράει το παιδί μάσκα, τότε απλά θα αναφέρετε ότι δυστυχώς χωρίς μάσκα δεν μπορείτε να πάτε στους παππούδες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
100. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας , έχω ένα αγόρι 32 μηνών. Παρατηρώ κάποια πράγματα στη συμπεριφορά του που με ανησύχησαν αρκετά. Τώρα τελευταία παίζοντας με τα αυτοκινητάκια του , τον ακούω να τα μιλάει αυτό είναι φυσιολογικό?? Κάποιες φορές μιλάει και με τα χεράκια του, στην ντουλάπα , στο τραπέζι, στον αέρα. Το άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι με το φαγητό Του δεν τρώει τίποτα στέρεο θέλει μόνο αλεσμένα, παρατήρησα ότι δεν έχει πρόβλημα στη μάσηση αλλά δεν του αρέσουν οι υφές. Τι μπορώ να κάνω???
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως διαπιστώνετε, υπάρχουν αποκλίσεις από την αναμενόμενη απόδοση ενός παιδιού 32 μηνών. Πολλά παιδιά χρησιμοποιούν τη jargon ομιλία, αλλά όχι μιλώντας σε μη σχετιζόμενα αντικείμενα (τη χρησιμοποιούν ενώ παίζουν με ένα αντικείμενο). Από την άλλη και στον τομέα στης ωρίμανσης των σιτιστικών συνηθειών, υπολείπεται σημαντικά. Κρίνουμε ότι θα ήταν απαραίτητο να εξεταστεί το παιδί από Αναπτυξιακό/ή Παιδίατρο, Εργοθεραπευτή και Λογοθεραπευτή, όπου μετά από τη λήψη εκτενούς ιστορικού και την αξιολόγηση του παιδιού, θα σας αναφέρουν την αιτία της εμφάνισης αυτών των συμπεριφορών. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
101. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω δυο παιδάκια 8 και 6 ετών. Η μαμά τους έχει φύγει κ έχω την επιμέλεια. Όταν πηγαίνουμε σε παιδική χαρά κ ακούνε την λέξη μαμά γυρίζουν κ τα δυο τους το κεφάλι κ τους κοιτάζουν. Η μητέρα τους είναι συναισθηματικά ακατάλληλη. Τι μπορώ να λέω στα παιδιά εκείνη τη στιγμή. Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Να τα χαίρεστε τα παιδάκια σας! Είναι πολύ δύσκολο και για εσάς και για εκείνα να μεγαλώνουν με τον ένα γονέα. Οπωσδήποτε χρειάζεται στον τομέα της διαχείρισης πολύ προσοχή. Θα σας προτείναμε να μην σχολιάζετε κάτι εκείνη την ώρα αν και εφόσον τα παιδιά δεν εκφράζουν απορία. Επειδή όμως εσείς αντιλαμβάνεστε την ανησυχία τους και μπράβο σας, θα ήταν καλό να πάρετε μια πιο εξειδικευμένη καθοδήγηση για την όλη καθημερινότητα τους και τις δυσκολίες της μητέρας. Έτσι θα διασφαλιστεί ότι τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους κι εσείς να έχετε πολύ πιο εξατομικευμένη βοήθεια! Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
102. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας , συγχαρητήρια για την σελίδα που έχετε δημιουργήσει. Έχω δίδυμα κοριτσάκια 4, 5 ετών . περνάμε πάρα πολλές ώρες μαζί , είτε με διάφορα παιχνίδια είτε με διάφορες άλλες δραστηριότητες. Τα κορίτσια μου δεν είναι καθόλου κοινωνικές , δεν θα χαιρετήσουν κάποιον που θα συναντήσουμε , δεν θα απαντήσουν στην ερώτηση πως είναι το όνομα σου .σε κάποιο δώρο η κέρασμα δεν θα απαντήσουν. έχω προσπαθήσει πάρα πολύ και τους έχω εξηγήσει αλλά δεν έχω αποτέλεσμα. Στην μαμά και στον μπαμπά είναι πολύ καλές . Γενικώς είναι πολύ ντροπαλές . Πώς μπορώ να αναπτύξω λίγο την αυτοπεποίθηση τους . Μήπως είναι ακόμα μικρές και ακόμα σχηματίζουν τον χαρακτήρα τους ? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για τα καλά σας λόγια. Στην ηλικία των 2,5 ετών, αναμένεται τα παιδιά να επιθυμούν να συνευρίσκονται με άλλα παιδιά. Όχι υποχρεωτικά να παίζουν μαζί τους, αλλά να παίζουν παράλληλα. Η συνύπαρξη με τους γονείς έχει εγκατασταθεί και τώρα πια επιθυμούν τη συνύπαρξη με άλλα παιδιά πχ στην Παιδική Χαρά ή σε Πάρκα, αναπτύσσοντας την κοινωνική περιέργεια. Τα δίδυμα από την άλλη έχουν εξ ορισμού την ανάγκη να συνυπάρχουν το ένα με το άλλο. Για το λόγο αυτό όμως, είναι καλό να τα βοηθάμε στην αυτονόμηση με το να μην κάνουν ταυτόχρονα το ίδιο πράγμα (πχ ενίοτε άλλη ώρα πηγαίνουμε το ένα στην Παιδική Χαρά και άλλη ώρα το άλλο, το ίδιο και στο Σούπερ Μάρκετ).Το ίδιο σας συστήνουμε γενικότερα και με όλες τις δραστηριότητες που θέλετε να τα εμπλέξετε, όπως και με στον Παιδικό Σταθμό όταν τα πάτε, ώστε να μάθουν την κοινωνική και λειτουργική αυτονόμηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
103. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, δυσκολεύομαι με την μεγάλη μου κόρη 6.5 χρονών, γιατί ενώ ήταν και είναι ένα χαρούμενο παιδί, στο σχολείο αντιμετωπίζει πειράγματα από τους συμμαθητές της. Τα υπέρ- αναλύει, δεν τα μεταφέρει σε μας με δυσαρέσκεια, αλλά στο τέλος της μέρας κρατά τα σκαμπανεβάσματά του. Είναι από τα μικρά πρωτάκια ηλικιακά, ψηλή, δεν τα πάει καλά στα ομαδικά αθλήματα, μιλάει και εκφράζεται στο έπακρον, ευγενική, δεν αντιμετωπίζει προβλήματα στα μαθήματά της, σε αντίθεση με τις συναναστροφές της με συνομήλικα παιδιά. Έχει έναν αδερφό 2.5 χρονών που τον ήθελε πολύ, παίζουν και αναζητά ο ένας τον άλλον. Δυστυχώς οι δάσκαλοι σε όποιο παιδί παραπονιέται απαντούν με ένα λύστε το μόνοι σας/βρες λύση και το παιδί μας λέει πια, πως δεν πάει να ζητήσει στην κυρία να παρέμβει γιατί η κυρία δεν πάει ποτέ, μόνο αν χτυπήσουμε. Όσες φορές μίλησα με τη δασκάλα και την διευθύντρια, μου είπαν πως αυτός είναι ο κόσμος, θα πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα, μου είπαν πως η κόρη μου είναι πιο ώριμη και γι’ αυτό πληγώνεται, πως παραπονιέται και να της πω να μην την νοιάζουν όλα, δεν έγινε και τίποτα. Τα πειράγματα, είναι επιπέδου με έβρεξε, μου έριξε χώμα, μου πήρε το ψαλίδι, με έπιασε από το λαιμό, με χτύπησε κλπ. Κατανοώ πως μπορεί να γίνεται και στα υπόλοιπα παιδιά αλλά η κόρη μου προφανώς δεν καταφέρνει να βάλει τα όρια της, δεν αντιδρά και φυσικά με στενοχωρεί που δεν αισθάνεται ασφαλής στο σχολείο. Ποιες θα ήταν κάποιες τακτικές βοηθητικές για το παιδί; Αξίζει να μπούμε σε διαδικασία αλλαγής σχολείου; Πώς θα καταφέρει να βάλει τα όριά της; Ευχαριστώ για το χρόνο σας,
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η κόρη σας δείχνει να δυσκολεύεται στην κοινωνική της αυτοδιαχείριση και ταυτόχρονα να είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητη, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να κοινωνικοποιηθεί με τα άλλα παιδιά και πιθανά να δυσκολεύεται να διαχειριστεί και κάποια πειράγματα που πιθανώς να είναι και χιουμοριστικά και όχι υποχρεωτικά κακόβουλα. Από την άλλη, αναφέρετε ότι δυσκολεύεται και στα ομαδικά αθλήματα (λόγω μη κινητικής ή κοινωνικής ωριμότητας). Καλώς ζητήσατε τη γνώμη της εκπαιδευτικού και της Διευθύντριας, οι οποίες πιθανώς να μην εντοπίζουν κάποια ιδιαίτερη δυσκολία στην κόρη σας. Δεν είναι ενδεδειγμένη λύση η αλλαγή Σχολικού περιβάλλοντος. Προτιμότερο θα ήταν να συζητούσατε με Ψυχολόγο, αρχικά δίνοντας ένα αναλυτικό ιστορικό του παιδιού και στην πορεία να σας εξηγούσε εάν κρίνει σκόπιμο να γινόταν μία Ψυχολογική ή/και Εργοθεραπευτική εκτίμηση στο παιδί για να διαπιστωθούν ποιοί μηχανισμοί εμποδίζουν την αυτοδιαχείρισή της και να συνεργαστούν και με το Σχολείο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
104. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Είμαι διαζευγμένη μητέρα εδώ κ 10 χρόνια. Έχω ένα γιο 28 χρόνων αρραβωνιασμένο που μένει με την νύφη μου στο σπίτι που τους έχω παραχωρήσει. Ο γιος μου μεγάλωσε σχεδίων μόνο με μένα μιας κ ο μπαμπάς του ήταν πάντα παρών απών. Είχαμε την καλύτερη σχέση. Ήμασταν φίλοι, ήμουν όμως κ μαμά. Μ αγαπούσε τον αγαπούσα με εμπιστευόταν ήμασταν αυτοκόλλητοι. Κάτι που απ’ την πρώτη στιγμή ζήλεψε η νύφη μου. Κάτι το οποίο παραδέχτηκε ο γιος μου σε μια συζήτηση μας. Τη νύφη μου την αγκάλιασα σαν φίλη μου κ περισσότερο όμως συνέχεια κάτι θα έλεγε που έδειχνε ότι δεν με θέλει στη ζωή του παιδιού μου. Κ μέχρι που προχθές για 1η φορά πήγα να εκφράσω ένα παράπονο συμπεριφοράς τους κ μου μίλησαν άσχημα κ οι δύο. Εδώ όμως επειδή απαντούσα με νεύρα κ φωνές στην ειρωνεία της ο γιος μου είπε ότι τέλος δεν επιτρέπω να μιλάς έτσι στη Μαρ….. Γιατί αυτή με στήριξε τότε που χώρισες με τον άλλον. Εννοούσε τον πατέρα του. Τώρα δεν μου μιλάει εκείνη ( κ δεν θέλω) δεν μιλάει κ γιος μου. Ξέχασα να αναφέρω ότι συζώ με έναν άνθρωπο κ τον άλλο μήνα θα παντρευτούμε. Έναν άντρα που κ ενδιαφέρον κ στήριξη κ ανέχεια τους έχει δείξει. Όλα λοιπόν αυτά τα χρόνια που ο γιος μου μένει με τη νύφη μου εδώ στο σπίτι μου με το ζόρι κ με άπειρες συζητήσεις έρχονται μιλάμε για 3-4 φορές το χρόνο. Είμαι σίγουρη πως του βάζει λόγια η νύφη μου εναντίων μας. Ψάχνει το παραμικρό το γυρίσει κατά μου. Κ τώρα;;;;; Τι να κάνω;;; Πως θα έχω επικοινωνία με το παιδί μου;;; Που ήμουν τόσο διακριτική που μέχρι κ για να πάω επίσκεψη για τα γενέθλια του ρώτησα αν μπορώ να πάω κ τη ώρα για να μην ενοχλήσω. Αυτό έγινε πριν τον καβγά. Όταν ας πούμε ήμασταν καλά. Πάντα έκανα το βλάκα για να μη χάσω το παιδί μου. Το έβλεπα ότι τον απομακρύνει. Τον έχει ξεκόψει απ’ όλους. Συγγενείς κ φίλους. Πως να χειριστώ τώρα την κατάσταση;;;;; Έχω πάρει 2-3 τηλ το γιο μου μου μιλάει συγκρατημένα. Το θέμα όμως είναι να τελειώνουν αυτά κ να μπορούμε να μαστε πάλι σαν οικογένεια.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Κατανοείτε δύο ζητήματα : (1). Ο γιος σας είναι ενήλικας και έχει το δικαίωμα -όσο πικρό και αν είναι για εμάς- των επιλογών του. (2). Είστε θυμωμένη με τη νύφη σας, κάτι που υποπίπτει στην αντίληψη του γιου σας. Η μόνη λύση θα ήταν είτε να προσπαθήσετε να έχετε μία ειλικρινή συζήτηση με το γιο σας, ή να απευθυνθείτε σε Ψυχολόγο για να ζητήσετε τη συμβουλή του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
105. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας έχω ένα αγοράκι 2 μισή ετών έξυπνο ομιλητικό ζωηρό από τον Φεβρουάριο αποφασίσαμε να τον στείλουμε σε έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό λόγο καραντίνας πήγε 2 μήνες και μετά σταμάτησε δεν είχε ακόμα προσαρμοστεί έκλαιγε συνέχεια τώρα ξεκίνησε πάλι μας λένε οι δασκάλες ότι δεν πλησιάζει καθόλου τα παιδάκια και δεν παίζει λέει ότι θα καθίσει να περιμένει να πάμε να τον πάρουμε. να σας αναφέρω ότι μέχρι τώρα τον κρατούν η γιαγιά και δεν έχει αλλά παιδάκια να παίζει ήταν πάντα με μεγάλους εκτός από την παιδική χαρά που πήγαινε η σε φιλικά σπίτια που είχαν παιδάκια που και εκεί πήγαινε στα παιδάκια αλλά ήθελε να είμαι κ εγώ εκεί κοντά με αναζητούσε θα ήθελα τη συμβουλή σας τι να κάνω πως το χειριστώ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. αναφέρετε ότι το παιδί σας δεν είχε πολλές ευκαιρίες κοινωνικής εμπλοκής με άλλα παιδάκια. Οπότε θα σας συστήναμε να δίνατε χρόνο για να προσαρμοστεί στον Παιδικό Σταθμό και επιπρόσθετα να του δώσετε πολλές κοινωνικές ευκαιρίες εμπλοκής σε παιδιές χαρές. Επίσης θα θέλαμε να ζητήσετε τη γνώμη των εκπαιδευτικών του Παιδικού Σταθμού τι σας προτείνουν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
106. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα παιδί 6 χρόνων. Ο σύζυγος μου πριν κάνουμε το παιδί μαζί είχε ένα άλλο μεγαλύτερο το οποίο του απαγόρευαν να δει και δεν το είδε ποτέ ούτε το δικό μας με αποτέλεσμα τώρα να έχει επικοινωνία με το άλλο παιδί που έχει χωρίς το δικό μας να γνωρίζει ότι έχει ένα μεγαλύτερο αδελφάκι. Πως μπορώ να του πω ότι έχει ένα μεγαλύτερο αδελφάκι από άλλη μαμά και με ποιον τρόπο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το θέμα που αναφέρετε είναι πάρα πολύ λεπτό και κάθε προσπάθεια να σας δώσουμε μία απλοϊκή και γενικευμένη απάντηση θα ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο. Θα σας προτείναμε να απευθυνθείτε σε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής, ώστε αφού δώσετε ένα εκτενές ιστορικό του παιδιού και του διαζυγίου, να προχωρούσατε στην κατάστρωση ενός σχεδίου ανακοίνωσης. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
107. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Με την σύζυγό μου έχουμε ένα αγοράκι 2.5 ετών. Η δουλειά μου απαιτεί να μετακομίζω συχνά..από την γέννηση του μικρού όμως ασχολήθηκα με κάτι άλλο.. επειδή όμως οι καιροί δυσκόλεψαν αποφασίσαμε από κοινού με την σύζυγό να επιστρέψω στην προηγούμενη δουλειά μου και ουσιαστικά να βρίσκομαι μακριά τους σε μια απόσταση όμως της τάξεως των δυο ωρών οπότε θα βρισκόμαστε κυρίως τα σαββατοκύριακα.. έχουμε πάρει την απόφαση μας ωστόσο κάποιοι φίλοι μας πιστεύουν ότι αυτό θα έχει αρνητικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεση του μικρού.. ο μικρός είναι 2.5 έχει και κάποια καθυστέρηση στην ομιλία ο παιδίατρος μας όμως είναι καθησυχαστικός εμείς όμως θα ζητήσουμε και τη γνώμη κάποιου πιο ειδικού… πιστεύετε ότι η φυσική απουσία του πατέρα θα επιδράσει αρνητικά το παιδί??σας ευχαριστώ πολύ..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι φυσικά όπως κατανοείτε καλό τα παιδιά να μεγαλώνουν και με τους 2 γονείς. Το γνωρίζετε όμως ότι υπάρχουν ειδικές συνθήκες, εξαιτίας των οποίων αυτό δεν μπορεί να γίνει (κύρια λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα). Πρώτιστο μέλημά σας είναι να προσφέρετε στο παιδί τόσο τη συναισθηματική όσο όμως και την οικονομική άνεση να απολαύσει τη ζωή του ! Έτσι λοιπόν, κατανοούμε τις δυσκολίες που έχουν προκύψει, οπότε απλά όταν ο πατέρας βρίσκεται με το παιδί, να του δίνει ποιοτικό χρόνο. Φυσικά και να εξετάσετε την καθυστέρηση ομιλίας που έχετε διαπιστώσει στο παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
108. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας έχω ένα αγοράκι 2 ετών τον τελευταίο καιρό λόγω επαφής με κρούσμα μπήκαμε σε καραντίνα οικογενειακώς και λόγω κάποιου λάθους η καραντίνα μας είναι ένα μήνα. Το παιδί αρνείται να φορέσει παπούτσια φοράει μόνο τα παντοφλάκια του να βγει στη βεράντα. Όταν του βάζουμε παπούτσια κλαίει και τα βγάζει. Τι μπορώ να κάνω ώστε να επιστρέψει στην κανονικότητα; Πιο πριν ντυνόταν κανονικά βάζαμε παπούτσια πηγαίναμε βόλτες. Σας ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα παιδιά στην ηλικία των 2 ετών, πολύ συχνά τροποποιούν τις συμπεριφορές τους και τις προτιμήσεις τους. Μπορεί να αλλάξει ακόμα και η αισθητηριακή τους προτίμηση (να αρχίσουν να αποφεύγουν πράγματα που τους άρεσαν ή να αναζητούν πράγματα που παλαιότερα δεν τους άρεσαν). Από την άλλη, και η καραντίνα δείχνει ότι επηρέασε πάρα πολύ τις ρουτίνες του παιδιού σας. Θα προσπαθήσετε σταθερά και με τρυφερότητα να επαναφέρετε στο παιδί σας τις παλαιότερες ρουτίνες του. Κρίνουμε ότι θα συμμορφωθεί, ιδίως όταν θα του ζητήσετε να μεταβείτε σε μέρη που του αρέσουν. Εάν δείτε ότι συνεχίζουν οι δυσκολίες, θα ήταν καλό να απευθυνθείτε σε Εργοθεραπευτή για να διαφοροδιαγνωστεί εάν υπάρχει κάποια δυσκολία στην αισθητηριακή του επεξεργασία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
109. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, ο γιος μου τριών ετών τρέφει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για γράμματα και αριθμούς…ξέρει να τα γράφει και να τα λέει..δεν κάνει μόνο αυτό ασχολείται με πολλά πράγματα. το τελευταίο διάστημα έχει μειώσει την ενασχόληση του με αυτά αλλά όταν του λέμε ότι πρέπει να φύγουμε από την παιδική χαρά ή γενικά κάτι το οποίο δεν θέλει να κάνει ή δεν πρέπει να κάνει κλαίει ξεσπάει και ζητάει την ΑΛΦΑ βήτα κάτι σαν μια στερεότυπη φράση…ενώ την δίνουμε σε μορφή πάζλ δεν την θέλει απλά το λέει για να το λέει…και σε αυτό το ξέσπασμα κάνει πως γράφει νοερά τα γράμματα στον αέρα, ο μόνος τρόπος για να ηρεμήσει είναι να δει παιδικά. γενικά έχει καλό λόγο πηγαίνει στον παιδικό σταθμό και εκεί τα ζητάει, αλλά συμμετέχει χαρούμενος σε όλο το πρόγραμμα. πως θα μπορούσα να το χειριστώ; Σας ευχαριστώ πολύ!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε ότι ο γιος σας χρησιμοποιεί αυτό το έμμονο και πολύ στενό ενδιαφέρον του με τα γράμματα και τους αριθμούς για να αυτό-ρυθμίζεται (είτε για να παίξει, είτε για να αυτό-παρηγορηθεί). Συνήθως τα παιδιά με αυτές τις συμπεριφορές έχουν δυσκολίες και στην κοινωνική τους επικοινωνιακότητα (να κάνουν φιλίες και να κοινωνικοποιηθούν ουσιαστικά με τα άλλα παιδιά). Είναι καλό το παιδί σας να βρει και άλλους μηχανισμούς αυτό-ρύθμισης του (είτε στο παιχνίδι, είτε για να ηρεμήσει). Θα επιθυμούσαμε αρχικά να το συζητούσατε με τη Νηπιαγωγό. Πώς κρίνει την κοινωνική του τοποθέτηση με τα άλλα παιδιά, εάν έχει ευελιξία και εάν χρησιμοποιεί –και ποιους- τρόπους αυτό-ρύθμισης όταν αισθανθεί ταραγμένος ή από την άλλη πολύ χαρούμενος. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
110. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας …Ή κόρη μου είναι 9 χρονών … Θα ήθελα τι γνώμη σας για το πως θα μιλήσω στην κόρη μου … Έχει να κάνει με το πώς της φέρονται οι φίλες … Να ξεκινήσω από κάτι που γίνεται σχεδόν κάθε μέρα … Κάθε μέρα τι φωνάζει ένα κοριτσάκι που μένει στην πολυκατοικία μας να παίξουν … Αφού παίζουν μια χαρά μόλις έρθει κάποιο άλλο κοριτσάκι από την πολυκατοικία ή από την γειτονιά την δικιά μου της γυρνάει την πλάτη … Παίρνει το άλλο κοριτσάκι ή όσα παιδάκια είναι και τους λέει πάμε να παίξουμε και η δικιά μου κόρη μένει μόνη της … Δεν τις λέει καν να πάει να παίξει … Η κόρη μου μετά μπαίνει στο σπίτι και στεναχωριέται … Αυτό γίνεται σχεδόν κάθε μέρα … Τι να πω στην κόρη μου δεν ξέρω … Στεναχωριέμαι πάρα πολύ …
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η κόρη σας είναι αρκετά μεγάλη (9 ετών) ώστε να ρωτήσει τη φίλη της ή να συζητήσετε μαζί γιατί συμβαίνει αυτό. Μπορείτε να τη συμβουλέψετε πώς να συμπεριφερθεί σε όλη αυτή την κατάσταση. Μην ξεχάσετε να αναγνωρίσετε το συναίσθημά της και να συζητήσετε με μεγάλη ψυχραιμία και μάλιστα χωρίς να κατακρίνετε για αυτό που συμβαίνει ούτε την κόρη σας, αλλά ούτε και το άλλο κορίτσι. Κάποιο λόγο έχει και το άλλο κορίτσι που δεν επιλέγει την κόρη σας όταν έχει και άλλη παρέα. Παίζει σημαντικότατο επίσης ρόλο εάν στο Σχολείο η κόρη σας έχει παρέες. Εάν και εκεί υπάρχει δυσκολία, θα ήταν καλό να το συζητούσατε με Παιδοψυχολόγο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
111. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. συγχαρητήρια για το site και για τη βοήθεια που προσφέρεται. είμαι χωρισμένος με ένα παιδάκι εννέα χρόνων. Τώρα με τη δεύτερη γυναίκα μου περιμένουμε μωράκι και θα εκτιμούσα την άποψη σας για τον τρόπο που θα ήταν ο ιδανικός να μιλήσω στο παιδί για τον ερχομό του δεύτερου παιδιού. ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα καλά σας λόγια. Με το καλό ο ερχομός του μωρού ευχόμαστε! Η αλήθεια είναι ότι μας λείπουν κάποια στοιχεία (πχ. πόσο συχνά βλέπετε το παιδάκι σας, αν έχετε καλή συνεργασία με την μαμά του, αν έχει καλή σχέση με την νυν σύντροφο σας ώστε να σας δώσουμε μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση. Αν θεωρήσουμε ότι όλα βαίνουν καλώς στην σχέση με την μητέρα του, την νυν σύντροφο σας αλλά και στην δική σας με το παιδί τότε θα του μιλήσετε με απλά λόγια και θετικά για το ότι θα αποκτήσει αδελφάκι. Είναι καλό να του αφήσετε χρόνο να το συζητήσει και να σας μιλήσει, χωρίς όμως να το πιέσετε. Εστιάστε στο τι θα αλλάξει και τι δεν θα αλλάξει στην δική σας σχέση μαζί του. Η ειλικρίνεια και η απλότητα σε αυτές τις ανακοινώσεις είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας. Υπάρχουν επίσης πολύ ωραία παραμύθια/βιβλία που διαπραγματεύονται αυτού του είδους τις αλλαγές στην οικογένεια. Είναι σημαντικό να γνωρίζει εκ των προτέρων και η μητέρα του για τον ερχομό του μωρού καθώς και η σύντροφος σας να το μοιραστεί μαζί του και να τον εντάξει μαζί με εσάς στην νέα καθημερινότητα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
112. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας!!! έχω έναν γιο 2 ετών, ενώ περπάτησε 10 μηνών και ενός έτους άρχισε να λέει τις πρώτες του λέξεις δλδ μαμά, μπαμπά, παπούτσια, γιαγιά, παππού να κάνει ήχους από διαφορά ζωάκια, να δείχνει διαφορά σημεία του σώματος και φυσικά να καταλαβαίνει και με εκτελεί όλες τις εντολές άδω και 6 μήνες δεν λέει τίποτα και δεν κάνει τίποτα αλλά καταλαβαίνει και εκτελεί.. μπορείτε να μου πείτε τι συμβαίνει;;; μήπως φταίει το ότι του δίνω το τάμπλετ;; πρέπει να πάω σε κάποιον ειδικό γιατρό;;; ο Παιδίατρος μου λέει να μην ανησυχώ και ότι είναι θέμα χρόνου να τα πει όλα…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι καλό ότι το παιδάκι σας κατανοεί πολλά και εκτελεί εντολές. Θα έπρεπε για την ηλικία του να λέει περισσότερα και να μπορεί να εκφράζεται με φράσεις 2 λέξεων κατά μέσο όρο. Θα ήταν καλό να επισκεφθείτε ένα Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο που είναι πιο ειδικός για την ανάπτυξη ενός παιδιού και στη συνέχεια να αξιολογηθεί από κάποιον Λογοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Κοκμοτός Παναγιώτης, Τμήμα Λογοθεραπευτικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
113. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Έχω έναν γιο που δίνει Πανελλαδικές σε λίγες μέρες , την 14/6/2021 και δεν μπορεί να κοιμηθεί νωρίς. Έχει συνηθίσει να κοιμάται πολύ αργά και να διαβάζει το βράδυ. Προχθές το βράδυ που προσπάθησε να κοιμηθεί νωρίς, δεν τα κατάφερε – αντιθέτως κοιμήθηκε 7:00 το πρωί και έβαλε το ξυπνητήρι στις 11:30 όπου ξύπνησε (με το σκεπτικό να είναι κουρασμένος και να κοιμηθεί νωρίς εχθές το βράδυ).Όμως και εχθές το βράδυ, κοιμήθηκε στις 5:00 το πρωί. Τι μπορώ να κάνω ? Πλησιάζουν οι μέρες και ανησυχώ ότι την προηγούμενη των μαθημάτων, δεν θα κοιμηθεί καθόλου. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι πάρα πολύ συχνό φαινόμενο οι έφηβοι την περίοδο των Πανελλαδικών να εμφανίζουν διαταραχές ύπνου από το άγχος τους και τις δυσκολίες διαχείρισής του. Θα ήταν καλό να συμβουλευτείτε παθολόγο για την πιθανότητα χορήγησης κάποιων βιταμινών οι βοηθημάτων ύπνου. Εσείς ως γονέας οφείλετε να είστε δίπλα του στον αγώνα του, να τον φροντίζετε, να του εξηγήσετε ότι δεν είναι το παν οι εξετάσεις, ότι καταλαβαίνετε τον αγώνα του και είστε περήφανοι για τον αγώνα του και θα είστε πάντα στηρικτικοί στις αποφάσεις του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
114. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας και συγχαρητήρια για το υποστηρικτικό site σας. Έχω δύο παιδιά, 6 και 10 ετών. Ο μεγάλος λοιπόν πάντα ήταν πιο ζωηρός, αντιδραστικός και γενικά “δύσκολος” από το μικρό. Από μικρή ηλικία και ειδικότερα όταν ξεκίνησε δραστηριότητες ένταξης (νηπιαγωγείο) καθυστερούσε να ολοκληρώσει κάποιες δουλειές και ειδικότερα όσες έβρισκε βαρετές (πχ να ετοιμαστεί το πρωί για το σχολείο, να φάει, να διαβάσει, να κάνει μπάνιο κ.α.). Πολλές φορές ερχόμουν σε προστριβή με τη σύζυγο καθώς θεωρούσα ότι έχει έλλειψη πειθαρχίας επειδή τον έχει καλομάθει και χρειάστηκε κάποιες φορές να του βάλω τις φωνές και να εντάξω δυστυχώς τιμωρίες (πχ απομόνωση στο δωμάτιο για 10 λεπτά και μετά συζήτηση) όποτε θεωρούσα ότι δεν πειθαρχούσε κάτι που η ίδια έβρισκε λάθος. Τα προβλήματα μεγάλωσαν όταν ξεκίνησε το δημοτικό καθώς εκτός από τις αθλητικές δεξιότητες που δεν έχει (δεν έχει καλή επαφή με μπάλα, τρέχει ατσούμπαλα κ.α.) στα μαθήματα καθυστερεί πολύ! Αρχικά πιστεύαμε με τη σύζυγο ότι έφταιγαν τα άσχημα γράμματα που έκανε και επικεντρώθηκα σε αυτό προσωπικά δίνοντάς του κίνητρο ότι αν φτάσουμε στο επιθυμητό επίπεδο θα το αγόραζα το “lego we do” που λαχταρούσε. Το αποτέλεσμα ήταν να κάνει πλέον σχετικά καλά γράμματα όχι όμως πάλι στο επίπεδο που πρέπει. Ειδικά στο σχολείο όταν αντιγράφει βιαστικά κάνει απαράδεκτα γράμματα που δυσκολεύεται να διαβάσει ακόμα και ο ίδιος. Παράλληλα ο χρόνος στο διάβασμα δεν βελτιώθηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τελειώνει το διάβασμα το βράδυ ενώ έχει ξεκινήσει το μεσημέρι. Συνολικά ίσως κάνει 4-5 ώρες για διάβασμα 1-2 ωρών. Όποτε το συζητάω μαζί του τον ρωτάω γιατί καθυστερεί και μου απαντάει ότι ξεχνιέται και δεν το κάνει επίτηδες. Έχω φτάσει σε σημείο να του απομακρύνω όλα τα παιχνίδια από το δωμάτιο. Έχουμε επισπευτεί παιδοψυχολόγο αλλά δεν διέγνωσε ΔΕΠΥ. Έχω δοκιμάσει να συζητήσω πολλές φορές μαζί του, να του βάλω τις φωνές, να το απειλήσω με τιμωρία αν δεν τελειώσει μια δουλειά στον επιθυμητό χρόνο, δίχως μόνιμο αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι ως γονείς έχουμε κάνει δύο λάθη. Πρώτον ότι τον έχουμε καλομάθει (κυρίως η σύζυγος και οι παππούδες) ως πρώτο παιδί και δεύτερον μπαίνοντας στο δημοτικό η σύζυγος που τον διάβαζε και αγχώνονταν να βγει η ύλη, δεν έδωσε σημασία σε πρωταρχικά πράγματα όπως ο σωστός τρόπος γραφής και σωστή στάση σώματος κάτι που ακόμα και σήμερα μας ακολουθεί. Το θέμα είναι ότι του χρόνου μπαίνει στη Πέμπτη δημοτικού και το πρόβλημα παραμένει. Να επισημάνω ότι η καθυστέρηση συνοδεύει σχεδόν τα πάντα. Πριν λίγο έκανε μπάνιο για 15 λεπτά και μόλις μπήκα στην τουαλέτα δεν είχε τελειώσει ακόμα ενώ παράλληλα είχε ρίξει νερά (προφανώς αφαιρέθηκε, χάζευε). Όταν παίζουμε μπάσκετ και του μιλάω για τον τρόπο που πρέπει να παίζει ρίχνει ματιές σε άλλα πράγματα (προφανώς χάνει την προσοχή του, αφαιρείται). Πραγματικά είμαστε σε απόγνωση. Μας εξαντλεί ο τρόπος που σκέφτεται και δεν έχουμε καταφέρει μέχρι και σήμερα να καταλάβουμε πως μπορεί αυτό να διορθωθεί. Τέλος να επισημάνω ότι ενώ οι σκέψη μας ήταν ότι ίσως να έχει ΔΕΠΥ και να μην ευθύνεται ο ίδιος γι αυτό, αυτό μας το διέψευσε ο ψυχίατρος που είχαμε πάει πριν 2 χρόνια ενώ παράλληλα μάλλον καταρρίπτεται ως σκέψη καθώς σε δραστηριότητες που του αρέσουν πχ να παίζει βιντεοπαιχνίδια ή τουβλάκια είναι 100% προσηλωμένος. Θα εκτιμούσα οποιαδήποτε βοήθεια. Σας ευχαριστώ! Κ. Μ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για τα καλά σας λόγια. Αρχικά θέλουμε να σας αναφέρουμε ότι δεν απαντούμε με μακροσκελή mail αλλά θα κάνουμε μία εξαίρεση. Οι λόγοι που ένα παιδί δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί (δυσκολεύεται να κάνει χρήση των επιτελικών του λειτουργιών αυτορρύθμισης) μπορεί να είναι ποικίλοι : Δυσκολίες πρωτογενείς συγκέντρωσης προσοχής (ΔΕΠ-Υ), συναισθηματικοί λόγοι, λόγοι διαταραχών του κινητικού συντονισμού, λόγοι μαθησιακών δυσκολιών κλπ. Χρειάζεται μία εμπεριστατωμένη εξέταση για να διαπιστωθούν τα αίτια των δυσκολιών που περιλαμβάνουν : (Α). Ιστορικό οικογένειας και παιδιού (διακρίνονται από τα λεγόμενά σας διάφοροι χειρισμοί εκ μέρους σας που πιθανότατα έχουν επιβαρύνει την συναισθηματική αυτό-ρύθμιση του παιδιού), (Β). Διερεύνηση παρόντων συμπεριφορών του παιδιού μέσω ερωτηματολογίων οικογενείας, (Γ). Συνεργασία με το εκπαιδευτικό περιβάλλον μέσω και ερωτηματολογίων για τη διερεύνηση των συμπεριφορών στον εκεί χώρο και (Δ). Εκτίμηση του δυναμικού του παιδιού από Δ/νική Ομάδα (Παιδοψυχίατρο, Εργοθεραπευτή, Ψυχο-παιδαγωγό). Αυτό σας το αναφέρουμε γιατί το παιδί έχει συμπτωματολογία διάσπασης προσοχής (το ότι συγκεντρώνεται στα παιχνίδια του δεν αποτελεί υποχρεωτικά διαφοροδιαγνωστικό παράγοντα), αλλά ταυτόχρονα δυσκολεύεται και να αυτοματοποιήσει τη γραφή, κάτι που εντοπίζεται και στα παιδιά με αναπτυξιακή δυσγραφία και επίσης έχει χαμηλά κίνητρα (κάτι που εντοπίζεται σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αλλά και συναισθηματικές δυσκολίες). Θα σας προτείναμε να συζητούσατε με τον/την εκπαιδευτικό του παιδιού και να συζητούσατε ξανά με τον/την Παιδοψυχίατρο που είχε αξιολογήσει το παιδί ή με αντίστοιχη διεπιστημονική ομάδα. Όπως βλέπετε, το παιδί ταλαιπωρείται και η μηχανισμοί που έχετε επιστρατεύσει για την αντιμετώπιση των δυσκολιών του δεν έχουν βοηθήσει, αφού δεν έχετε λάβει και σαφές διαγνωστικό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
115. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Θα ήθελα παρακαλώ την άποψή σας. Έχω μια κόρη 6,5 ετών, η οποία είναι γενικά “μπροστά” για την ηλικία της. Από μικρή φαινόταν η διαφορά της σε σχέση με άλλα συνομήλικα παιδάκια και λόγω του ότι είναι γεννημένη Ιανουάριο, είναι έτσι κι αλλιώς η μεγαλύτερη στο Νηπιαγωγείο που φοιτά. Να αναφέρω ότι άδω και σχεδόν δυο χρόνια έχει αποκτήσει αδερφούλα. Γνωστικά αντιλαμβανόμαστε ότι είναι σε πολύ καλό επίπεδο και μας το επιβεβαιώνουν και οι εκπαιδευτικοί. Είναι μελετηρή και πρόθυμη, αλλά όταν βαριέται το εκφράζει και αντίστοιχα ενθουσιάζεται από την πρόκληση, το “δύσκολο”. Αυτό που με προβληματίζει είναι η συμπεριφορά της. Δοκιμάζει τα όρια συνεχώς, πράγμα ενδεχομένως αναμενόμενο στην ηλικία της, αλλά αυτό που με ανησυχεί είναι ότι συχνά δεν επηρεάζεται από πιθανές συνέπειες ή στερήσεις προνομίων, αλλά εμμένει σε αυτό που διεκδικεί μέχρι τέλους (παρεμπιπτόντως, ως γονείς είμαστε σταθεροί στο “όχι” και στις συνέπειες, όμως επιμένει και ας ξέρει ότι δεν θα της περάσει). Στο σχολείο μας ανέφεραν ότι γενικά είναι συνεργάσιμη και ότι συνειδητά κάποιες φορές επιλέγει “την αταξία”, με πλήρη επίγνωση των συνεπειών, και επίσης ότι, ενώ είναι πολύ κοινωνική με όλους, έχει επιλέξει τους πιο στενούς φίλους της, μεταξύ των οποίων είναι και τα πιο “παραβατικά” αγοράκια της τάξης. Γενικά επιδιώκει να είναι κυρίαρχη στις σχέσεις της. Με προβληματίζει όμως το ότι κάποιες φορές δείχνει να αδιαφορεί για τις συνέπειες (ίσως να μην αδιαφορεί ουσιαστικά, αλλά να υπερισχύει το πείσμα της στιγμής). Θεωρείτε ότι πρέπει να διερευνήσουμε το θέμα περαιτέρω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Είναι πολύ σημαντικό ότι και το Σχολείο εντοπίζει κάποιες ιδιαιτερότητες στη ρύθμιση συμπεριφοράς της κόρης σας (ιδίως το ότι “συνειδητά κάποιες φορές επιλέγει “την αταξία”, με πλήρη επίγνωση των συνεπειών” όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε. Θα θέλαμε αρχικά να απευθυνθείτε σε Παιδοψυχολόγο εσείς με το σύζυγο όπου θα συζητούσατε τις συμπεριφορές της κόρης σας πιο διεξοδικά για να διαπιστωθούν πιθανές αιτίες που προκαλούνται αυτές οι συμπεριφορές. Ο/η συνάδελφος, θα σας ενημερώσει εάν θα έκρινε σκόπιμο να γίνει μία αξιολόγηση και του ίδιου του παιδιού ή αν θα έδινε σε εσάς οδηγίες για το πώς να αντιμετωπίσετε αυτές τις (αρκετά ανθεκτικές όπως αναφέρετε) συμπεριφορές. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
116. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας εργάζομαι σε δομή προστασίας ανηλίκων η ερώτηση μου αφορά παιδί έξι ετών. Χτύπησε στο σχολείο συμμαθήτριά του δεν μου το είπε το έμαθα από άλλους και στην κουβέντα που κάναμε δεν μου έλεγε ακριβώς τι γινόταν και έβγαζε άγχος. Το ίδιο συνέβη και με παλιότερο περιστατικό που χρειάστηκε να μιλήσει και δεν έλεγε, θα ήταν εύκολο να έχω την άποψη σας ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Εργάζεστε σε δομή προστασίας, οπότε όλα τα ανήλικα παιδιά που παρακολουθείτε έχουν ένα αξιοσημείωτο ιστορικό παραμέλησης ή κακοποίησης και σίγουρα έναν πολύπλοκο μηχανισμό σκέψης, αντίληψης και αντίδρασης στις κοινωνικές προκλήσεις. Θέλουν το χρόνο τους για να εμπιστευτούν τους φροντιστές τους και φυσικά πιθανά να μην έχουν καμία διάθεση ή εμπιστοσύνη να μοιραστούν πράγματα που έχουν κάνει (αρνητικά αλλά πιθανά ακόμα και θετικά). Είναι καλό να παρακολουθούνται από Παιδοψυχίατρο και φυσικά να παράσχει καθοδήγηση για τους τρόπους που μπορούμε να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά να αισθανθούν άνετα ώστε να μας εμπιστευτούν αυτά που σκέφτονται και αυτά που κάνουν. Χρειάζεται χρόνος, αποδοχή και υπομονή . Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
117. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Θα είμαι όσο σύντομη μπορώ. Είμαι μητέρα παιδιού με αυτισμό, η κόρη μου είναι 9 χρονών, κάνει χρόνια Εργοθεραπεία και λογοθεραπεία. Τελευταίο καιρό έχουμε σταματήσει την Εργοθεραπεία επειδή με τον Εργοθεραπευτή που είχε δεν προχωρούσε άλλο η κατάσταση. Δυστυχώς στην επαρχεία οι επιλογές είναι πολύ λίγες και οι θεραπευτές από ένα σημείο και μετά κουράζονται και δεν έχουν την υπομονή που χρειάζεται. Χρειάζομαι βοήθεια. Δεν έχω παρατήσει τις προσπάθειες με την κόρη μου και εδώ και καιρό διαβάζω και προσπαθώ να τις μάθω πράγματα μόνη μου. Δεν αρκεί αυτό όμως. Θα ήθελα να ξέρω αν παρέχετε υπηρεσίες από απόσταση και πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι το ίδιο με την άμεση επαφή αλλά είναι σίγουρα καλύτερα από τίποτα ή από μία θεραπεία που δεν είναι επαρκείς. Σας ευχαριστώ πολύ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ενδιαφέρεστε και εμφανώς αγωνίζεστε για να βοηθήσετε την κόρη σας. Αναφέρεστε ότι «με τον Εργοθεραπευτή που είχε δεν προχωρούσε άλλο η κατάσταση» χωρίς όμως να μας εξηγείτε τι εννοείτε και ποια είναι τα στοιχεία και οι στόχοι που έχει θέσει ο συνάδελφος και δεν κατακτώνται. Αρχικά θα θέλαμε να συζητήσετε με τον θεράποντα Ιατρό (Αναπτυξιολόγο ή Παιδοψυχίατρο) τι σας προτείνει ως κατάλληλα για τη θεραπευτική επιβοήθηση του παιδιού βήματα. Η τηλέ-θεραπεία, εφαρμόζεται σε έσχατη μόνο περίπτωση (σε περιπτώσεις κύρια πανδημιών), αφού η Εργοθεραπεία χρησιμοποιεί πολύ την κιναισθητική επαφή και τον τρισδιάστατο βιωματικό χώρο. Το μόνο που μπορεί να γίνει από Εργοθεραπευτή μέσω τηλέ-θεραπείας, είναι να σας χορηγούντο οδηγίες για τη δική σας διαχείριση του παιδιού ή για ζητήματα αισθητηριακής δίαιτας. Και πάλι όμως επιμένουμε να συζητήσετε με το θεράποντα Ιατρό του παιδιού που ξέρει πολύ καλύτερα τις δυσκολίες του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
118. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα!!έχω ένα γιο 20 μηνών ο οποίος δεν πηγαίνει παιδικό σταθμό. προσαρμόζαμε τα προγράμματα με τις δουλειές μας με τον άντρα μου και όταν δεν τα καταφέρναμε τον κρατούσαν οι παππούδες(σπάνια). τώρα είμαι έγκυος στο 2ο. εδώ και περίπου 1,5 μήνα πηγαίνουμε σχεδόν καθημερινά παιδική χαρά..φαίνεται να του αρέσει πάρα πολύ!!αλλά εκεί τα παιδάκια μεγαλύτερης ηλικίας συνήθως δεν τον θέλουν, είτε επειδή τους χαλάει το παιχνίδι, είτε επειδή πηγαίνει να τα αγκαλιάσει και εκείνα δεν θέλουν, έχει και πολλά σάλια από νεογέννητο και κάποια σιχαίνονται..με τα πιο κοντά ηλικιακά παιδάκια είναι καλύτερα τα πράγματα αλλά όταν κάποιο τον σπρώχνει τρέχει κλαίγοντας προς εμάς! σημαίνουν κάτι όλα αυτά για τον χαρακτήρα του? στεναχωριέμαι και αγχώνομαι μήπως γενικά υποστεί απόρριψη σαν παιδάκι!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η συναναστροφή των παιδιών με μεγαλύτερα παιδιά δεν τους δημιουργεί ματαίωση όταν δεν είναι συνομήλικα. Θα θέλαμε να παίρνει ευκαιρίες με συνομήλικα παιδιά και τότε να διαπιστώσετε εάν υπάρχουν δυσκολίες στην κοινωνική συναναστροφή και επικοινωνία – παιχνίδι. Το ότι από την άλλη φοβάται όταν το σπρώχνουν τα συνομήλικα, από μόνο του δεν είναι αποτελεί ανησυχητικό σημείο εάν επιθυμεί να επανέλθει. Επιπρόσθετα όμως θέλουμε να σας εντοπίσουμε ότι στην ηλικία του μικρούλη σας δεν αναμένεται σιελόρροια. Θα θέλαμε να το συζητήσετε με τον/την Παιδίατρο, μήπως χρειάζεται να γίνει μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακό/ή Παιδίατρο, ή Λογοθεραπευτή ή Εργοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
119. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα το οποίο στην εποχή μας είναι επίκαιρο. Ο γιος μου είναι 15 χρόνων και θέλει να γίνει ΤΡΑΝΣ. Από μικρός 7 χρόνων περίπου είχε περίεργο τρόπος σκέψεις και λίγο μπερδεμένο μυαλό εννοώ στην σεξουαλική του ταυτότητα αλλά το αντιμετώπιζα κανονικά για είναι πολλά αγόρια που αργούν να ξεκαθαρίσουν τί ακριβώς τους αρέσει. Εδώ και ένα χρόνο όμως με πιο αποφασιστική γνώμη μου είπε ότι θέλεις ναι γίνει γυναίκα. Του μιλάω συνέχεια όμορφα του εξηγώ τα υπέρ και τα κατά της αποφάσεις του, του λέω να τελειώσει ένα επάγγελμα ( είναι καλός μαθητής) ότι θέλει αυτός γιατί όσο και να μην μας αρέσει τα λεφτά είναι κινητήριος δύναμη, για να μπορεί να ζει σε μια τόσο δύσκολη εποχή. Όταν δρομολογήσει το μέλλον του και συνεχίσει να το θέλει ας το κάνει. Ο γιος μου θέλει εδώ και τώρα να γίνουν όλα. Δεν έχω αμέριστη συμπαράσταση από τον σύζυγό μου δυσκολεύεται να το δεχτεί και μέχρι να ένα σημείο τον καταλαβαίνω. Άπλα του εξήγησα ότι ανάμεσα στο αντρικό του γόητρο και στην ψυχολογία του παιδιού μας προτιμώ την υγεία του παιδιού μας. Σαν μητέρα που είμαι πολύ κοντά του πιστεύω ότι είναι παιχνίδι του μυαλού του και σε συνδυασμό με το λοκνταουν που του έκανε κακό στην ψυχολογία βρήκε κάτι διαφορετικό για να σώσει τον εαυτό του από την βαρεμάρα που τον ενοχλούσε….. Για να μην σας κουράζω γιατί είναι πολλά που με ανησυχούν.
Τι μπορώ να κάνω; Μήπως έχω δίκιο ότι δε ξέρει τι θέλει; Θέλω να τον πείσω ότι η επαγγελματική αποκατάσταση είναι πολύ σημαντική και οι επιθυμίες μπορούν να γίνουν και αργότερα. Να σας ενημερώσω ότι ζούμε στην Γερμανία , ότι ζήτησα ψυχολογική υποστήριξη για να τον βοηθήσω και την έχει βέβαια με 2 ψυχολόγους ο ένας να ειδικεύεται σε αυτές της περιπτώσεις. Άπλα γνωρίζοντας την νοοτροπία και το σκεπτικό των γερμανών δεν νομίζω να τον βοηθήσουν. Μία συμβουλή σας ίσως να με ξεμπέρδευε λίγο….. Ευχαριστώ πολύ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δικαίως ανησυχείτε και η αλήθεια είναι ότι τα ζητήματα αναζήτησης ταυτότητας εκδηλώνονται πιο συχνά τον τελευταίο καιρό. Οπωσδήποτε είναι δύσκολο να τον καθοδηγήσετε και να είστε σίγουροι ότι θα κάνει αυτό που τον εκφράζει. Θεωρούμε ότι πολύ καλώς πράξατε και ο ίδιος παίρνει βοήθεια για το δίλλημα ταυτότητας. Θα ήταν το πιο ασφαλές να αναζητήσετε κι εσείς συνεργασία με ειδικό ώστε να σας καθοδηγήσει πιο εξατομικευμένα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
120. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα και συγχαρητήρια για το έργο σας. έχω 2 ζουζουνάκια 4χρονων και 3χρονων.Θα λείψω με τον άντρα μου μια εβδομάδα. Πως μπορώ να προετοιμάσω τα μικρά μου από τα κλαματάκια (η μικρούλα συνήθως κλαίει αν λείψω αν κ το ξεχνά αν ασχοληθείς μαζί της)Είναι καλυτέρα να φύγουμε όταν θα κοιμούνται? Επίσης θα είναι η πρώτη χρονιά με το καλό που θα πάει στον παιδικό κ δεν ξέρω πως να το χειριστώ!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα καλά σας λόγια. Να τα χαίρεστε τα παιδάκια σας! Καλό είναι να τα ενημερώνουμε πάντα για την όποια απουσία μας γιατί έτσι ενισχύεται η εμπιστοσύνη μεταξύ σας. Είναι καλό να ξέρουν ότι θα λείψετε για κάποιες μέρες, ότι όμως θα επικοινωνείτε μαζί τους κι ότι κι εκείνα θα μπορούν να επικοινωνούν μαζί σας. Ομοίως και για το σχολείο, τα ενημερώνεται ότι εκεί θα παίζουν και θα έχουν μια δασκάλα για ότι χρειαστούν. Είναι καλό να έχετε ενημερωθεί από το σχολείο για τον τρόπο που θα γίνει η προσαρμογή. Υπάρχουν και αρκετά παραμύθια στην αγορά που αφορούν στον αποχωρισμό και στην προσαρμογή στο σχολείο τα οποία είναι αρκετά βοηθητικά. Γενικότερα αντιμετωπίστε τον όποιο αποχωρισμό με ψυχραιμία και ειλικρίνεια.
Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Βουρλιόγκα Βασιλική, Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
121. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας έχω ένα παιδί 8 μισή χρονών και είναι στην τρίτη τάξη του Δημοτικού! Το παιδί Ε είναι πολύ καλές σχέσεις με τους συμμαθητές του κάτι αντίθετο οι γονείς τους με εμένα! Πάνω στο παιχνίδι τα παιδιά παίζοντας μπορεί να συγκρουστούν χωρίς βέβαια να είναι εσκεμμένο! Αυτό έκανε κάποιους γονείς να θεωρούν ότι έγινε εσκεμμένα χωρίς βέβαια με αντιπαραθέσεις αλλά επιλογή τους να μην λένε πλέον ένα γεια! Πρόσφατα έγινε ένα μια σύγκρουση πάνω στο παιχνίδι τρεξίματος με αποτέλεσμα το άλλο παιδί να χτυπήσει ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό! Η μάνα της απειλεί και κατηγορεί ότι το δικό μου το παιδί το έκανε εσκεμμένα χωρίς να κάτσει να το συζητήσει και έχει ξεσηκώσει όλο το σχολείο με καταγγελίες και φυσικά πείθοντας άλλους γονείς να υποστηρίξουν την άποψη της με αποτέλεσμα να μαζέψουν υπογραφές! Το σχολείο έχει αντίθετη άποψη μαζί της διότι ουδέποτε το δικό μου παιδί δημιούργησε προβλήματα στο σχολείο αλλά και στους συμμαθητές του γιατί απευθύνθηκα στο σχολείο και στους υπεύθυνους! Δυστυχώς δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω άλλο διότι κάθε μέρα στο σχολείο δέχομαι φασαρίες και απειλές και χρειάζομαι την γνώμη σας! Ευχαριστώ! Δ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία πιθανή στοχοποίηση του παιδιού σας (αλλά και εσάς προσωπικά) από τους γονείς των άλλων παιδιών. Μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό που να συσπειρώνονται οι γονείς μεταξύ τους εναντίον του παιδιού. Είναι ευχάριστο που το σχολείο δεν συμμερίζεται αυτή την άποψη, αλλά θα πρέπει να προβληματιστείτε τι είναι αυτό που εξοργίζει τόσο τους άλλους γονείς. Θα σας προτείναμε να συζητούσατε με το Δ/ντή του Σχολείου τι θα σας πρότεινε. Από μεριάς μας, θα σας συστήναμε να προχωρούσατε σε μία αξιολόγηση του παιδιού είτε από τα ΚΕΣΥ είτε από Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής ώστε να σας έδιναν μία επίσημη γνωμάτευση για την εικόνα του παιδιού σας, ώστε να μην μπαίνετε σε αυτούς τους προβληματισμούς και να έχετε μία επίσημη αναφορά της εικόνας του παιδιού σας για να την επιδεικνύετε σε όποιον τη χρειαστεί ή για να βοηθήσετε εξειδικευμένα το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
122. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα!! Χαίρομαι πολύ που έχω βρει το site σας κ μπορώ Ν σας εκφράζω τις αγωνίες μου Γ το μικρό μου κ με έχετε βοηθήσει απίστευτα!! Γι’αυτό λοιπόν ζητώ άλλη μια φορά τη βοήθεια σας! Ο μικρός μου έγινε τριών κ ήδη έχουμε ξεκινήσει διαδικασία Γ Ν τον γράψουμε παιδικό από το Σεπτέμβριο! Μόνο που ο μικρός μου είναι ένα παιδί ντροπαλό κ δύσκολο στο να συναναστραφεί με αλλά παιδιά! Μεγαλώνει αποκλειστικά με μένα κ το μπαμπά του ο οποίος δουλεύει πολλές ώρες κ τελευταία ο μικρός παίρνει κάτι σαν άγχος από χωρισμού!!! Ξαφνικά είναι συνεχώς πάνω μου κ ούτε τουαλέτα δε μπορώ Ν πάω .. Μπαίνω σε δωμάτιο που δε με βλέπει κ τρέχει Ν με βρει τρομοκρατημένος μήπως έχω φύγει κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ χωρίς Ν τον ενημερώσω!!! Του χουμε μιλήσει Γ το σχολείο κ φαίνεται ότι του αρέσει η ιδέα.. Με τη προϋπόθεση ότι θ μαι κ γω εκεί…. Μάλλον έτσι το’χει στο μυαλό του!!! Το περιβάλλον μας δε βοηθάει ιδιαίτερα κ μας λένε συνέχεια ότι είναι μαμάκιας ότι άστο Ν κλαίει ότι δε θ μάθει αλλιώς κ αλλά τέτοια! Έχω τρομοκρατηθεί με τη σκέψη ότι θ το αφήσω απαρηγόρητο στο παιδικό κ ότι δε θ θέλει Ν πάει!!! Θέλουμε Ν τον βοηθήσουμε Ν κοινωνικοποιηθεί κ Ν κάνει φίλους Ν περνά καλά στο παιδικό… Ν αυτονομηθεί ,όσο γίνεται τουλάχιστον Γ ένα τρίχρονο!!!! Είναι υπέροχο παιδάκι κ θέλουμε το καλύτερο γι’αυτό. Τι μπορώ Ν κάνω τι με συμβουλεύετε? θέλω πραγματικά τη βοήθεια σας!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα όμορφά σας λόγια. Το παιδί σας πραγματικά θα πρέπει να λάβει την ευκαιρία του στον Παιδικό Σταθμό. Αναφέρεστε σε ένα άγχος αποχωρισμού του παιδιού, αλλά διακρίνουμε και από τη δική σας μεριά ένα άγχος αποχωρισμού και ταυτόχρονα ένα φόβο πώς θα αντιδράσει το παιδί σας στη ματαίωση της μετάβασης από τη σπιτική ασφάλεια στην κοινωνική πραγματικότητα (κάτι που συμβαίνει σε πολλούς γονείς και που δυστυχώς θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε). Οφείλουμε να του δώσουμε την ευκαιρία του με όσο μεγαλύτερη ψυχραιμία γίνεται. Η Νηπιαγωγός ξέρει καλά πώς να φροντίσει τη σταδιακή ένταξη του παιδιού ώστε να προσαρμοστεί στη νέα (και πολύ ευχάριστη όπως θα αποδειχτεί μετά το πρώτο διάστημα) κοινωνική ευκαιρία του. Θα σας συστήναμε να απευθυνόσασταν σε Ψυχολόγο Συμβουλευτικής Στήριξης οικογένειας ώστε να σας κατεύθυνε τους μηχανισμούς σκέψης και συμπεριφοράς σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
123. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας έχω ένα κοριτσάκι 2,5 χρόνων την αγαπώ παρά πολύ, είναι όλη μου η ζωή. Ήταν ένα ήσυχο παιδάκι παντού το περνάμε μαζί, πάντα μας έλεγαν πόσο ήσυχη και καλή που ήταν. Ήταν πάντα κολλημένη πάνω μου , μετά από εμένα ήθελε μόνο την μητέρα μου, τον πατέρας της καθόλου. Γενικά ο πατέρας της δεν ασχολούταν καθόλου. Τώρα είμαι έγκυος 5 μηνών και εδώ και 5 μήνες έχει αλλάξει χαρακτήρα τελείως, απλώνει στην μητέρα μου καμιά φορά ενώ την υπέρ αγαπάει όλο για την γιαγιά της μου λέει σπίτι που είμαστε και στον πατέρα της απλώνει καμιά φορά σε εμένα μια φορά αλλά την μάλωσα και μέχρι στιγμής ακόμα δεν το έχει ξανά κάνει. Επίσης δεν ακούει συνέχεια αντιδρά και κλαίει με το παραμικρό όταν δεν γίνεται αυτό που θέλει. Τέλος ενώ ο πατέρας της δεν ασχολείται ελάχιστα, εγώ 24 ώρες μαζί της έχω φάει την ζωή μου, τώρα ζητεί και τον μπαμπάς της το βράδυ δεν κοιμάται επειδή τον ακούει στο σαλόνι και θέλει να πάει μαζί του, δεν την έχει κοιμίσει ποτέ μα ποτέ και σήμερα επειδή ήμουν πιεσμένη πολύ την μάλωσα και πρώτη φορά κοιμήθηκε με τον πατερά της επειδή την άφησα δεν με ζήτησε ούτε με φώναξε, νιώθω πολύ απογοητευμένη, στενοχωρημένη νιώθω τόση αγάπη που τ έχω δώσει τώρα ότι την χάνω και αρχίζει και θέλει τον μπαμπά της και να πω την αλήθεια ας είναι μπαμπάς της μου κακοφαίνεται. Θα μπορούσα να έχω την βοήθεια σας έκανα κάτι λάθος. Να συμπληρώσω συγγνώμη σήμερα νύσταζε πολύ από τ 7:30 δεν την κοίμισα όμως για να κοιμηθεί μια και καλή την έβαλα στ 9:00 το βράδυ αλλά ενώ έκλειναν τα μάτια της δεν κοιμόταν με τίποτα κοιμήθηκε όπως σας είπα στ 1:00 το βράδυ με τον πατερά της γιατί είδε δεν πήγαινα εγώ και πήγε με μαζί του και δεν με ζήτησε είπε μια φορά πάω μέσα την φώναξε ο πατέρας της και μετά από λίγο κοιμήθηκε χωρίς να με ζητήσει να πει μαμά να με φωνάξει αυτά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως διακρίνετε, η κορούλα σας ταράχτηκε και θύμωσε πολύ με την εγκυμοσύνη σας. Το πλέον πιθανό είναι ότι έχει δυσκολευτεί πολύ –πιθανά από κάποιον λανθασμένο χειρισμό εκ μέρους σας- και προς το παρόν δεν αισθάνεται ασφάλεια μαζί σας. Κρίνουμε από τα λεγόμενά σας ότι αυτό σας έχει ταράξει πολύ και σας έχει δημιουργήσει ένα φόβο ότι «έχετε χάσει» το παιδί σας. Χρειάζεται ψυχραιμία στην αντιμετώπιση από μεριάς σας αυτών των συμπεριφορών, αποδοχή, φροντίδα και υπομονή και επιμονή. Εάν κρίνετε ότι δυσκολεύεστε αρκετά, θα ήταν καλό να συζητούσατε με Ψυχολόγο Συμβουλευτικής Στήριξης οικογένειας ώστε να σας κατεύθυνε τους μηχανισμούς σκέψης και συμπεριφοράς σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
124. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Έχουμε ένα αγοράκι 6 ετών και πηγαίνει στο νήπιο. Είναι ένα παιδάκι πολύ κοινωνικό, με παρέες στο σχολείο και πλήρως λειτουργικό. Δεν καταφέραμε να του κάναμε αδερφάκι διότι σταμάτησαν 2 εγκυμοσύνες στο πρώτο τρίμηνο. Τον είδαμε στεναχωρημένο και βλέπουμε ότι έχει θέμα με το φαγητό. Δεν τρώει αν δεν τον ταΐσουμε ή τον ρωτήσουμε τι θα φάει. Γενικά τρώει τα πάντα με πολλές καλές συνήθειες αλλά κάθε φορά νομίζει ότι θα κάνει εμετό αν φάει πολύ, επειδή κάποια στιγμή είχε κάνει μετά από ίωση. Πρόσφατα στο σχολείο ένα άλλο παιδάκι έκανε εμετό και δεν ήθελε να ξαναφάει κολατσιό στο σχολείο. Κάναμε εξετάσεις, δεν υπάρχει παθολογικό θέμα, Παρ όλα αυτά βρέθηκε αυξημένη χοληστερίνη, θέμα που έχω εγώ γονιδιακό. Το παιδί δεν τρώει ποτέ τηγανητά, ούτε γλυκά, ούτε τίποτα και η παιδίατρος μας λέει να μην τρώει παχυντικά που ούτως ή άλλως δεν έτρωγε. Είμαι σε απελπισία είναι 20-21 κιλά και 1.16 ύψος αλλά όλη μέρα ασχολούμαστε με το τι θα φάει. Επίσης μετά την καραντίνα αν δεν ασχοληθούμε μαζί του λόγω κάποιας δουλειάς, βρίσκει διασκέδαση μόνο στο να παίζει μουσική στο κινητό.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η επιλεκτικότητα στο φαγητό κρίνουμε ότι είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που εντοπίζετε στο παιδί σας. Αυτή η επιλεκτικότητα μπορεί να οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Για να διερευνηθεί τόσο αυτός ο τομέας, όσο όμως και οι γενικότερες πιθανά συναισθηματικές δυσκολίες του παιδιού σας, θα ήταν καλό αρχικά να συζητούσατε ε ψυχολόγο όπου θα δίνατε ένα αναλυτικότατο ιστορικό. Εάν κρίνει ο/η Ψυχολόγος ότι συντρέχουν λόγοι να γίνει και επιπρόσθετη διερεύνηση από εξειδικευμένο θεραπευτή εκπαίδευσης σίτισης (Εργοθεραπευτή ή Λογοθεραπευτή), θα ήταν καλό να το ακολουθήσετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
125. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Είμαι νηπιαγωγός ενός παιδιού 5 ετών που το πρωί δυσκολεύεται πάρα πολύ να εισέλθει στο σχολικό χώρο (με κλάματα και εξάρσεις φωνής). Είναι μοναχοπαίδι, με συναισθηματική προσκόλληση στη μητέρα του. Επιπρόσθετα εμφανίζει διάσπαση προσοχής. Ουδέποτε τον πίεσα σε εργασίες, αγκαλιαζόμαστε, εκφράζει συναισθήματα αγάπης στο μέσο της ημέρας. Το επόμενο πρωί εμφανίζει πάλι την ίδια συμπεριφορά! Η γνώμη της μητέρας του είναι πώς δεν με συμπαθεί! Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά του που αλλάζει αργότερα και σίγουρα δεν στηρίζεται σε οποιαδήποτε πίεση από πλευράς μου. Σας ευχαριστώ θερμά.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί εμφανίζει ένα άγχος αποχωρισμού και δυσκολίες εξοικείωσης και για αυτό το λόγο δυσκολεύεται κάθε πρωί να αποχωριστεί τη μητέρα. Θεωρούνται κρισιμότατα τα εξής : (1). Έχει φίλους / παρέες στο Σχολείο; (2). Η διάσπαση προσοχής τον εμποδίζει να ολοκληρώσει εργασίες ή τελικά τις ολοκληρώνει ; (3). Όταν ηρεμήσει δείχνει να έχει αρμονική συμπεριφορά μαζί σας ; (4). Έχει καλή κοινωνική επικοινωνία και ομιλία ; Πολύ συχνά οι γονείς, ρίχνουν το φταίξιμο στη σχέση του παιδιού με τη Νηπιαγωγό, μη μπορώντας να εξηγήσουν αλλιώς τις συμπεριφορές του παιδιού ή από την άλλη μη γνωρίζοντας τις δυσκολίες που ονομάζονται είτε άγχος αποχωρισμού, είτε διαταραχές εξοικείωσης, είτε αναπτυξιακές δυσκολίες. Θα ήταν καλό να εξηγήσετε τα ανωτέρω στην οικογένεια και να ζητούσατε αρχικά μία αξιολόγηση από Αναπτυξιακή/ό Παιδίατρο ή από Εργοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
126. ΕΡΩΤΗΣΗ: Χαίρετε, έχω τρία αγόρια με μικρή ηλικιακή διαφορά μεταξύ τους το μεγαλύτερο 5 ετών. Με τον άντρα μου έχουμε δυστυχώς συνεχείς συγκρούσεις μέσα στο σπίτι με αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν γίνει μάρτυρες ομηρικών καβγάδων ακόμα και με χτυπήματα. Δε ξέρω αν θα καταλήξουμε σε διαζύγιο ή θα καταφέρουμε να το ξεπεράσουμε. Το θέμα είναι πως θα πρέπει να χειριστούμε την κατάσταση μετά από μια τέτοια τραυματική για τα παιδιά εμπειρία για να περιορίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις σε αυτά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς οι συνθήκες στις οποίες εκτίθενται τα παιδιά σας (όπως αναφέρετε ισχυροί καβγάδες ακόμα και με χειροδικίες) τους δημιουργεί τρόμο και φυσικά πάρα πολύ άσχημα πρότυπα συμπεριφοράς. Με βάση λοιπόν αυτά που αναφέρετε, τα παιδιά σας εκτίθενται σε σοβαρότατο κίνδυνο για τη συναισθηματική τους υγεία. Πρέπει ΑΜΕΣΟΤΑΤΑ να απευθυνθείτε σε Ψυχολόγο ως ζευγάρι γιατί αυτές οι συμπεριφορές πρέπει ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ. Επαναλαμβάνουμε ότι σας εκφράζουμε τη σοβαρότατη ανησυχία μας ! Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, το Τμήμα Ψυχολογικής Υποστηρίξεως του Κέντρου μας
Μπορείτε να επισκεφτείτε και τη Δ/νση : https://www.youtube.com/watch?v=KHi2dxSf9hw
Εδώ φιλοξενούμε ερωτήσεις και δηλώσεις γονέων και ειδικών μαζί με τις απαντήσεις της διεπιστημονικής μας ομάδας. Οι ερωτήσεις αυτές έχουν αποσταλεί από γονείς και ειδικούς στην διεύθυνσή μας kallirois@proseggisi.gr και έχουν απαντηθεί όλες με αποστολή προσωπικού μέιλ.
Αποστέλλοντας ένα email σημαίνει ότι ταυτόχρονα αποδέχεστε την ανώνυμη ανάρτηση της ερώτησης ώστε να βοηθηθούν και άλλοι γονείς και ειδικοί από τις απαντήσεις. Τα κείμενα είναι καλό να μην ξεπερνούν τις 300 λέξεις.