Καλλιρόης 23
210 9238217
Γρίβα Διγενή 1
210 9965203

Ερωτήσεις & Απαντήσεις 2011-2012

2011-2012
Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών
Από την επιστημονική μας ομάδα.

001. ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ένα παιδί που έχει γεννηθεί Δεκέμβριο και ουσιαστικά είναι μικρότερο σε σχέση με άλλα παιδιά της ίδιας τάξης μπορεί να έχει δυσκολίες στη μάθηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα παιδί που είναι γεννημένο τον Δεκέμβριο, σημαίνει ότι θα ενταχθεί στην Α΄ Δημοτικού σε ηλικία 5 ετών και 8 μηνών. Η έρευνα έχει δείξει παγκοσμίως ότι αυτή είναι μία πολύ μικρή ηλικία για ένταξη σε μαθησιακή ύλη της Τάξης και ότι αυτά τα παιδιά είναι επιρρεπέστατα να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες (σε διπλάσιο ποσοστό)! Αυτό δεν συμβαίνει επειδή είχαν δυσκολίες στη μάθηση, αλλά γιατί ο εγκέφαλός τους ήταν ανώριμος για να αφομοιώσει τη σχολική ύλη. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

002. ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την απάντηση σας .Θα ήθελα να σας ρωτήσω σε ποια ηλικία θεωρείτε ότι παύει να υπάρχει αυτή η διαφορά ηλικίας ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναμένουμε στην Γ΄ Δημοτικού να έχουν εξομαλυνθεί οι δυσκολίες. Δυστυχώς όμως, εάν εγκατασταθεί μία μαθησιακή δυσκολία, υπάρχει ισόβια δυσκολία. Η μαθησιακή δυσκολία ως απότοκο μίας ανωριμότητας μάθησης, δυστυχώς συνυπάρχει με το μεγάλωμα της ηλικίας. Πολύ συχνά όμως μία ειδική μαθησιακή παρέμβαση μπορεί να μειώσει τις δυσκολίες αυτές.

003. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για τη βοήθεια που προσφέρετε. Ο γιος μου είναι 2.5 ετών και μέχρι πριν 3 μήνες δεν μιλούσε καθόλου και τώρα έχει αρχίσει και λέει αρκετές λέξεις όμως συχνά επαναλαμβάνει αυτές που λέει η μαμά του ή γενικά επαναλαμβάνει ίδιες λέξεις. Έχει εμμονή με τα χρώματα και με σχήματα. Δεν κάνει αυτό που λέμε φανταστικό παιχνίδι, αλλά ασχολείται κυρίως με ξύλινα παζλ, αυτοκινητάκια (που παρατηρεί πάντα τις ρόδες τους), μικρά βιβλία με εικόνες από αυτοκίνητα, χρώματα, ζωάκια, παρακολουθεί πολλές ώρες τηλεόραση και φωνάζει αν την κλείσουμε..κλπ… Ο σύζυγός μου αρνείται να το κοιτάξουμε, μένουμε και σε επαρχιακή πόλη κι είναι δύσκολο. Παρόλα αυτά ανησυχώ, θα ήθελα τη βοήθειά σας. Πιστεύετε ότι τρέχει κάτι με τον μικρό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία ηχολαλική συμπεριφορά του παιδιού σας η οποία ενίοτε εμφανίζεται σε κάποια παιδιά. Αναφέρεστε όμως και σε κάποια έμμονα και πιθανά στερεότυπα παιχνίδια, μία ενασχόληση με τις λεπτομέρειές τους αντί για το όλον και με μία δυσκολία του παιδιού να ενταχθεί σε συμβολικό και φανταστικό παιχνίδι. Αυτό που θα ήθελα επιπλέον να διερευνήσετε είναι τον βαθμό της κοινωνικής αλληλεπίδρασης του παιδιού, τη βλεμματική του επαφή, τον τρόπο που διαντιδρά με εσάς και άλλους ανθρώπους, το κοινωνικό του χαμόγελο και τον κοινωνικό του σχολιασμό και περιέργεια στα δρώμενα. Με βάση αυτά που αναφέρεστε, κρίνεται σκόπιμη μία εξέταση του παιδιού από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο ή από Εργοθεραπευτή στην παρούσα φάση. Θα ήθελα όμως να το συζητήσετε διεξοδικά και με τον Παιδίατρό σας (υπάρχουν και συγκεκριμένα ερωτηματολόγια που μπορεί να σας χορηγήσει, όπως το M-CHAT). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

004. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια Σας και μπράβο γι αυτό που κάνετε και βοηθάτε όλους εμάς!!! Ο γιος μου κλείνει τα 5 σε 3 μήνες. Πάει Προνήπιο και πριν λίγο καιρό η δασκάλα του μου είπε ότι ίσως από του χρόνου χρειαστεί να πάμε σε Λογοθεραπευτή γιατί υπάρχουν γράμματα τα οποία δε λέει καθαρά όπως π.χ το «ρ».Σε κάποιες λέξεις το λέει και σε κάποιες άλλες Όχι. Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο και θα ήθελα τη γνώμη Σας είναι το γεγονός ότι κάποιες φορές που τον ρωτάω κάτι μου απαντάει κάτι άλλο άσχετο..π.χ διαβάσαμε ένα παραμύθι και τον ρώτησα αν ένιωσε χαρούμενος η στεναχωρημένος από την ιστορία αυτή και η απάντηση ήταν ότι στο σχολείο ήταν χαρούμενος αλλά μετά που τσακώθηκε με ένα παιδάκι ήταν στενοχωρημένος. Σας έφερα ένα πρόσφατο παράδειγμα αλλά κατά διαστήματα το κάνει αυτό. Τι πρέπει να προσέξω και πως να το αντιμετωπίσω.; Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά όσον αφορά τα αρθρωτικά ζητήματα, έχει δίκιο η Νηπιαγωγός ότι μπορείτε και σε 3-4 μήνες να ζητήσετε Λογοθεραπευτική αξιολόγηση ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ οι δυσκολίες είναι μόνο στο «ρ». Όσον αφορά όμως τα θέματα που θέτετε όσον αφορά τις συζητήσεις σας, η απάντηση έρχεται από 2 πιθανότητες: (α) Μία διάσπαση προσοχής του παιδιού (όπου χάνει την εργαζόμενη μνήμη του και τη συνέχεια της σκέψης του) και (β)πιθανές δυσκολίες στην κατανόηση της ομιλίας 9σημασιολογικά ή πραγματολογικά). Με βάση αυτό, θα ήταν καλό ίσως να επισπεύσετε την λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα Λογοθεραπείας του Κέντρου.

005. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Με λένε Φωτεινή και έχω μια κόρη 4,5 ετών. Όταν ήταν 10 μηνών φύγαμε από την Ελλάδα και πήγαμε στη Γερμανία αλλά πριν έξι μήνες γύρισα πίσω με την κόρη μου. Χώρισα με τον μπαμπά της και έμεινε εκεί. Ακόμα δεν την έχω πει ότι χωρίσαμε γιατί δεν ξέρω πως. Με τον μπαμπά της μιλάνε στο τηλέφωνο με την κάμερα. Όχι καθημερινά και γενικώς είναι ένα παιδί που δεν ζητάει τον μπαμπά της συνέχεια. Επίσης είναι στιγμές που όταν παίρνει εκείνος μου λέει η μικρή ότι δεν θέλω τώρα να του μιλήσω και νιώθω άσχημα γιατί δεν το θέλω αυτό. Και εκείνος όμως δεν είναι ο πιο τρυφερός πατέρας γεγονός ότι έξι μήνες τώρα δεν έχει κατέβει να τη δει. Δεν ξέρω τι να κάνω και πως να πω στην κόρη μου ότι χωρίσαμε. Είναι πολλές στιγμές που μου λέει ότι θέλει να πάμε για λίγο στη Γερμανία αλλά να ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα. Επίσης είναι πολύ δεμένη με τον παππού της μιας και μένουμε όλοι μαζί. Εγώ με την κόρη μου και οι γονείς μου. Σας παρακαλώ Συμβουλέψτε με τι να κάνω και τι πρέπει να της λέω. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το θέμα της ανακοίνωσης ενός διαζυγίου σε ένα παιδί (και μάλιστα τόσο μικρής ηλικίας) είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα το οποίο δυστυχώς είναι αδύνατον να συζητηθεί μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Είναι ένα θέμα που θα πρέπει εκτενώς να συζητήσετε με ένα / μία Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Θα ήταν καλό να γίνει κατόπιν συνεννόησης και με τον πατέρα. Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

006. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα αγοράκι 3 ετών και 2 μηνών ακριβώς. Μέχρι και τον Οκτώβριο όλα πήγαιναν περίφημα. Την ίδια αντίληψη είχε και ο παιδίατρος, ο οδοντίατρος και το ευρύ μας περιβάλλον, τόσο αυτό που τον έβλεπε συχνά-πυκνά όσο και όσοι είχαν επαφή μαζί του αραιότερα. Έχει ανεπτυγμένο λόγο, αγαπά πολύ τους ενήλικες (ειδικά τις γυναίκες), στα πάρκα και στις παρέες είχε ανάγκη από κάποια ενθάρρυνση αλλά όχι πάντα, με μικρές ομάδες έπαιζε αρμονικά, είχε και έχει 3-4 παιδιά φίλων με τα οποία έπαιζε και παίζει καλά, το ίδιο και με μεγαλύτερα ξαδέλφια που βλέπει στις διακοπές. Δεν ήταν ποτέ το πολύ ζωηρό αγοράκι που ορμά στο χώρο, του αρέσει να παρατηρεί αρχικά ειδικά αν το περιβάλλον τού είναι άγνωστο και μετά σταδιακά εμπλέκεται. Δεν φοβάται το σκοτάδι, μόνο τις αστραπές κατά καιρούς. Το καλοκαίρι έβγαλε την πάνα αλλά τα κακά τον δυσκολεύουν ακόμα. Έχει κάποια ατυχήματα στον παιδικό σταθμό διότι τον πιάνει ανησυχία όταν αισθάνεται πως θέλει να κάνει αλλά δεν θέλει να πάει στην τουαλέτα. Αντιλαμβάνομαι πως είναι κομβικό το ζήτημα και ασφαλώς είμαστε υποστηρικτικοί στο σπίτι. Η έντασή του (κινητικότητα και κουβέντα) και ενίοτε τα δάκρυα όταν κάνει κακά, μού δείχνουν τη δυσκολία του αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να τον βοηθήσω αποτελεσματικά. Στα μέσα Σεπτέμβρη πήγε στον παιδικό σταθμό, στην αρχή χαρούμενος, μετά πέρασε μια περίοδο 2-3 εβδομάδων όπου έκλαιγε το πρωί, μετά φάνηκε πως συνήθισε. Πριν λίγες μέρες, οι δασκάλες ζήτησαν να με δουν, όπως και κάποιους ακόμα γονείς. Να σημειώσω πως όταν είδα τη σχολική ψυχολόγο στις 20 Οκτώβρη μου είπε πως της φαίνεται ένα παιδάκι με τη φυσιολογική δυσκολία προσαρμογής. Οι δασκάλες μου είπαν πως δεν εμπλέκεται ιδιαίτερα με τα παιδιά ενώ αυτές τις εμπιστεύεται πλήρως, πως κυκλοφορεί σα δορυφόρος, δεν απέχει από τις κοινές δραστηριότητες (παιχνίδι στον κύκλο, γεύμα), ούτε είναι το καταφανώς απομονωμένο παιδί που αποφεύγει την επαφή και την ομάδα αλλά θέλησαν να με δουν δεδομένου πως έχει περάσει το πρώτο τρίμηνο. Μου είπαν πως ρωτάει ποιος θα τον πάρει το μεσημέρι (πηγαίνουμε εγώ ή ο σύζυγός μου), πως ενίοτε στρέφεται σε αυτές για κουβέντα και πως έχουν την αίσθηση πως κάτι τον προβληματίζει και δεν τον αφήνει ελεύθερο. Σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες μήπως ο λόγος του, μιλά πολύ και πολύ καλά, είναι μια ένδειξη στρες, κάτι που δεν είχα σκεφτεί νωρίτερα γιατί αυτά που λέει είναι δομημένα και θα έλεγα έξυπνα, που μου δείχνουν μάλλον καλή αντίληψη του περιβάλλοντος. Στο σπίτι η εικόνα που μεταφέρει είναι πιο δυναμική από ότι η παρουσία του στο σχολείο. Θυμάται πολλά από αυτά που έχουν κάνει, ξέρει τραγούδια κλπ., αντιλαμβάνομαι πως αποτιμά την εμπειρία του εκεί θετικά, θέλει να ξαναπάει, με χαρά προσέφερε ο ίδιος τα δώρα Χριστουγέννων στις δασκάλες. Στο σπίτι είναι κεφάτος, ίσως πιο γκρινιάρης (έχει όμως περάσει πολλές ιώσεις φέτος΄π\=86-0[]’\π[λ’΄/) όμως αυτό που πάντα του συνέβαινε είναι πως όταν αρχίσει να βαριέται ή να κουράζεται (8-9 ώρες βραδινός ύπνος και 3 μεσημεριανός, άρα μετά το φαγητό στο σχολείο είναι πια κουρασμένος) καταφεύγει στην πιπίλα και σε ένα δικό μου μπλουζάκι, συνήθεια που έχει από την ηλικία του 1 έτους. Έχω κάνει προετοιμασία ώστε η πιπίλα να κοπεί τώρα στις διακοπές των Χριστουγέννων.
Μέχρι πρόσφατα αν κάτι με προβλημάτιζε, πιο πολύ γιατί η ανησυχία είναι στη φύση μου και όχι γιατί είχα κάποια ένδειξη, ήταν πώς θα κάνει φίλους, μετά τη συνάντηση με τις δασκάλες είναι μήπως βιώνει κάποιο στρες και δυσκολεύεται στη διαχείριση. Η αλήθεια είναι πως δουλεύω πια πολύ λόγω συνθηκών και έχω ενοχές που δεν τον βλέπω πολύ. Ενδεχομένως ο δορυφόρος είμαι εγώ και αυτό τον αγχώνει. Ολοκληρώνω λέγοντας πως έχει αναπτυγμένη φαντασία, τελευταία του αρέσει πολύ το αφηρημένο παιχνίδι, για ένα πολύ μικρό διάστημα εμφανίστηκε φανταστική φίλη στον παιδικό σταθμό. Ευχαριστώ θερμά για το χρόνο και εκ των προτέρων για τη συμβουλή σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζει το παιδί σας στη διαχείριση του κοινωνικού του στρες κύρια όσον αφορά τους συνομηλίκους και ταυτόχρονα δυσκολίες στην αυτό-διαχείρισή του συνοδευόμενα από μία διστακτικότητα να εμπλακεί σε δραστηριότητες κοινωνικής τόλμης με τα άλλα παιδιά. Θα ήταν πολύ καλό να σκεφτόμασταν διάφορες πιθανότητες που αυτό μπορεί να συμβαίνει. Συμμεριζόμενοι την ανησυχία σας, θα σας έλεγα ότι αρχικά θα χρειαζόταν να δώσετε ένα λεπτομερειακό ιστορικό σε Ψυχολόγο όσον αφορά τις συμπεριφορές του μέχρι τα 3 έτη, αλλά και τα σημεία εισόδου των δυσκολιών που αντιμετωπίζει. Αυτή η ειδικότητα θα κρίνει εάν θα έπρεπε να γίνει μία αξιολόγηση του παιδιού από έναν Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθούν οι αιτίες των δυσκολιών του παιδιού στη διαχείριση του άγχους του. Μέχρι τότε, θα σας ζητούσαμε να μην προχωρήσετε στην αφαίρεση των μικρο-απολαύσεων που του προκαλούν ηρεμία όπως η πιπίλα και το μπλουζάκι του. Υπάρχει ένας σημαντικός κίνδυνος να επιδεινωθεί η συμπεριφορά του παιδιού. Από την άλλη, δώστε στο παιδί απλόχερο χρόνο και φροντίδα τώρα στις διακοπές και βρείτε δραστηριότητες που το ευχαριστούν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

007. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα και καλή χρονιά. Ονομάζομαι Κ. και θα ήθελα να σας γνωρίσω κάποια στοιχεία αναφορικά με την ανάπτυξη του παιδιού μου που με απασχολούν αρκετά. Καταρχάς ο μικρός Χ. είναι τριών ετών και τριών μηνών. Από την γέννησή του τον παρακολουθεί παιδοορθοπεδικός, καθώς λόγω του περιορισμένου χώρου στην κοιλιά της μαμάς του ήταν «μαζεμένος» με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί αγκύλωση στα χεράκια του. Κάναμε φυσιοθεραπείες και πλέον δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Η ανάπτυξή του είναι ομαλή είναι υπάκουο παιδί, υπάρχει άριστη συνεννόηση μεταξύ μας, εκτελεί όλες τις «εντολές» μας και γενικά δεν έχουμε παρατηρήσει κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του. Είναι αρκετά συνεπής με τα παιχνίδια του, τα τακτοποιεί και γενικά από αυτά που βλέπουμε και μπορούμε να καταλάβουμε έχει μια υγιή ανάπτυξη. Αυτό που με απασχολεί είναι το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη αρχίσει να μιλάει, Λέει κάποιες λεξούλες όπως μπαμπά, μαμά, αγκαλιά, μπέμπα, μπάλα, έτσι εντάξει αλλά δεν κάνει προτάσεις. Ωστόσο, καταλαβαίνει ότι του ζητάμε.
Απευθυνθήκαμε λοιπόν σε έναν λογοθεραπευτή και τους τελευταίους τρεις μήνες κάνουμε συνεδρίες. Βέβαια δεν έγιναν πολλές συνεδρίες λόγω ιώσεων και λοιπών υποχρεώσεων.
Αυτό που με προβληματίζει είναι αν πρέπει να ανησυχώ!!! Και κάτι άλλο: γενικότερα καθυστέρησε να μπουσουλίσει (9 μηνών), να περπατήσει (13 μηνών) και ο παιδοορθοπεδικός μας είπε ότι αυτή η καθυστέρηση οφείλεται στο γενικότερο «σφίξιμο» που παρουσιάζει ως παιδί. Η διάγνωση ήταν μια ήπια μορφή αρθρογρύπωσης και μας συνέστησε να μην ανησυχούμε, καθώς, όπως καθυστέρησε να κάνει όλα τα άλλα καθυστερεί και στην ομιλία.
Πρέπει να ανησυχούμε θεωρείτε;; Κάτι που ξέχασα: τα φαγητά τα τρώει ακόμη σχεδόν αλεσμένα, καθώς δεν μασάει ακόμη καλά και όταν του δίνουμε κάτι πιο στέρεο πνίγεται. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σας.!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα ήθελα λίγο να σταθούμε στην διάγνωση του παιδιού. Εάν η διάγνωση είναι όπως αναφέρατε «αρθρογρύπωση», τότε θα ήταν καλό να εντοπιζόταν το γιατί το παιδί την εμφάνισε (πράγματι ένα ποσοστό παιδιών το αντιμετωπίζει λόγω περιορισμένου χώρου στην κοιλιά της μαμάς) και εάν παρουσιάζει και άλλα συμπτώματα ως απόρροιά της πέραν των συγκάμψεων στα χεράκια (περίμετρος κεφαλής, προσωπείο, σχιστίες, νευρο-αισθητήριες δυσκολίες, αναπτυξιακή καθυστέρηση κλπ). Είναι καλό το ότι καθυστέρησε πολύ ήπια στους ψυχοκινητικούς δείκτες και το ότι έχει καλή -όπως αναφέρετε- κατανόηση ομιλίας. Οι δυσκολίες όμως τόσο στη σίτιση, όσο και στην ομιλία (και στα 2 αυτά σημεία υπάρχει σημαντική απόκλιση του αναμενόμενου) θα ήταν καλό να διερευνηθούν διεξοδικότερα, αφού το συζητήσετε και με τον Λογοθεραπευτή του παιδιού σας. Οι κατάλληλες ειδικότητες είναι αρχικά Παιδονευρολόγος και Αναπτυξιολόγος όπου και θα σας καθόριζαν το αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού και το βαθμό της βαρύτητας των συμπτωμάτων του παιδιού. Πιθανά επίσης να έπρεπε να γίνει και από Εργοθεραπευτή αξιολόγηση. Θα σας συμβούλευα να προχωρούσατε και στις ανωτέρω αξιολογήσεις ώστε να μπορέσετε να ηρεμήσετε και να εφαρμόσετε το κατάλληλο πρόγραμμα βοήθειας (σαφώς χρειάζεται Λογοθεραπευτική υποστήριξη και πιθανά και Εργοθεραπευτική) προς το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

008. ΕΡΩΤΗΣΗ: Για σας θα ήθελα την βοήθεια σας ,έχω ένα γιο 18 χρόνων, δεν έχει την αίσθηση του κίνδυνου ,τρέχει με το αυτοκίνητο έχει τρακάρει 3 φορές του μιλάμε το ίδιο του κάνει τώρα το κατέβασα με από το αυτοκίνητο, αλλά μέχρι πότε θα μπορούμε να το κάνουμε αυτό, κάποια θα πάρει δικό του αυτοκίνητο ,όταν του μιλάμε δεν λέει τίποτα έχει το κεφάλι κατεβασμένο μετά θα κάνει το δικό του, σαν γονείς βλέπουμε το κακό πως έρχεται και δεν ξέρουμε πως να το χειριστούμε είναι καλό παιδί δουλεύει ,φιλότιμο ,για τους άλλους γίνεται θυσία, αλλά θα κάνει αυτό που θέλει δεν φοβάται τίποτα, σας παρακαλώ κάθε λέξη σας θα με βοηθούσε πολύ, δεν ξέρω τι να κάνω, σας ευχαριστώ με εκτίμηση Α.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από τη στιγμή που έχετε ένα τόσο φιλότιμο και ευαίσθητο παιδί, η ερώτηση είναι γιατί συνεχίζει να «ρισκάρει» με την οδήγηση και κύρια με αυτό τον τρόπο οδήγησης. Άραγε δεν έχει επίγνωση αυτού που κάνει; προκαλεί κάτι με αυτό που κάνει; σας περνάει κάποιο μήνυμα; Φυσικά και είναι σωστό που του απαγορεύσατε να χρησιμοποιεί το δικό σας αυτοκίνητο, αλλά όπως πολύ σωστά αναφέρατε, αυτό δεν μπορεί να γίνεται για πάντα. Θα ήταν πολύ καλό να μοιραζόσασταν μαζί του τις ανησυχίες σας για το ότι θέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο. Θα μπορούσατε να του αναφέρετε ότι υπάρχουν ειδικοί που θα μπορούσατε να το συζητήσετε μαζί εάν δεν θελήσει να σας απαντήσει από μόνος του γιατί δρα κατά αυτό τον τρόπο. Θα ήταν καλό η συζήτησή σας να προσανατολιζόταν στις ανησυχίες σας για την ασφάλειά του, χωρίς να τον κατακρίνετε ή από την άλλη να καυγαδίσετε. Εάν το κρίνετε δύσκολο να γίνει αυτό, θα ήταν καλό να το συζητήσετε εσείς μόνο ως οικογένεια με κάποιον Ψυχολόγο για να σας έδινε κάποιες πιο εξειδικευμένες με βάση την εικόνα του μετεφήβου κατευθύνσεις. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

009. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γειά σας, έχω έναν γιο 13 ετών ο όποιος είναι μέτριος μαθητής στο σχολείο και αυτό μετά από παρότρυνση-Βοήθεια μας. Αυτό που με απασχολεί όμως είναι ότι γενικώς ειναι παιδί που δεν θυμάται να κάνει διάφορα πράγματα όσες φορές κι αν του τα πω. Για παράδειγμα, δεν κλείνει τα φώτα από τα δωμάτια βγαίνοντας, δεν θυμάται να βουρτσίσει τα δόντια του, να κάνει εξάσκηση κιθάρας αν και του αρέσει κλπ. Με λίγα λόγια, λέμε τα ίδια πράγματα πάρα πολλές φορές κ πάλι δεν γίνονται. Ο ίδιος δεν ξέρει το γιατί κ εμείς αναρωτιόμαστε αν είναι απλή αδιαφορία ή κάτι πιο σοβαρό. Πού θα μπορούσα να απευθυνθώ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία συμπτωματολογία που θα μπορούσε να εντάσσεται σε δύο πιθανότητες:
Α. Διάσπαση προσοχής (από τη στιγμή που ξεχνάει ακόμη και πράγματα που τον ευχαριστούν)
ή
Β. Κάποια συναισθηματική ιδιαιτερότητα του (πχ αίσθηση καταπίεσης, άγχος κλπ που συμβαίνει συχνά στους εφήβους).
Μία σημαντική ερώτηση είναι εάν αυτό συνέβαινε στο παιδί σας από την ηλικία των πρώτων τάξεων του Δημοτικού ή εμφανίστηκε στην ηλικία της προεφηβείας του ή εφηβείας του (9-“$2” ετών).
Μία δεύτερη ερώτηση, είναι εάν αισθάνεται ο ίδιος ο έφηβος ότι αυτό του δημιουργεί ή όχι δυσκολίες.
Η σωστή πορεία είναι να επισκεπτόσασταν κάποιον ειδικό (Παιδοψυχίατρο ή παιδοψυχολόγο ή εργοθεραπευτή) και αρχικά να συζητούσατε τις ανησυχίες σας μαζί του. Στην πορεία –και μόνο αν κριθεί σκόπιμο από τον ειδικό- θα έπρεπε να γίνει μία αξιολόγηση του εφήβου για να διαπιστωθούν οι δυσκολίες του ώστε να καταστρωθεί ένα κοινό πρόβλημα επιβοήθησής του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

010. ΕΡΩΤΗΣΗ: O μεγάλος μου γιος είναι 9 ετών και ήθελα να σας ρωτήσω από που πρέπει να ξεκινήσω για να μπορέσω να καταλάβω τί πρόβλημα υπάρχει. Αρχικά να πω ότι είναι πολύ καλός μαθητής χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια αλλά η συμπεριφορά του ώρες ώρες μας κάνει να αισθανόμαστε ότι είναι πολύ έξυπνος και πολύ ‘βλάκας’ (ας μου επιτραπεί η έκφραση) ταυτόχρονα. Δηλαδή μιλάει μόνο για αυτά που τον ενδιαφέρουν σε σημείο να γίνεται κουραστικός. Τα ενδιαφέροντα του είναι σε γενικές γραμμές περιορισμένα αλλά τα κάνει τέλεια..δλδ κολυμβητήριο, ζωγραφική, μουσική. Παίζει κατά βάση μόνο με κορίτσια(με αποτέλεσμα μερικά παιδιά να τον αποκαλούν ‘κοριτσάκι’) και δείχνει να φοβάται-αγνοεί τα αγόρια ακόμα και χωρίς αυτά να τον κοροϊδεύουν ή ενοχλούν. Επίσης όταν ήταν μικρός 2,5-5 χρονών του άρεζαν οι θρησκευτικές εικόνες-η παιδοψυχολόγος τότε μας είπε ότι τα παιδιά αυτά έχουν την τάση να συλλέγουν με αποτέλεσμα τα ενδιαφέροντα τους να είναι περιορισμένα. Αργότερα άρχισε να κάνει συλλογή με κούκλες barbie-monster high-tinkerbell κ.α. τώρα άρχισε να χάνει το τόσο έντονο ενδιαφέρον για τις κούκλες και αρχίσαμε τα lego αλλά κυρίως με κοριτσίστικα θέματα πάλι. Επίσης του αρέσει να επιβάλλεται στην παρέα δλδ να παίζουν οι φίλες του αυτό που θέλει αυτος..Επίσης θέλει αποκλειστικότητα στην παρέα οπότε όταν δεν την έχει κλείνετε στον εαυτό του και βαριέται. Ώρες ώρες νιώθω ότι το μυαλό του κολλάει σε διάφορα πράγματα παράδειγμα-μου είπες ότι θα πιω σοκολάτα αλλά δε μου πήρες-άσχετα άν ο λόγος που δεν ήπιε ήτανε ότι πήγε να κολυμπήσει. Η συμπεριφορά του δεν ταιριάζει στην ηλικία του και νιώθω ότι δε χαίρεται ενώ λέει ότι όλα είναι τέλεια..ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε ένα ανήσυχο παιδί που δυσκολεύεται σε κάποιους τομείς στην αυτοδιαχείρισή του: (α). Μιλάτε για δυσκολίες στην κοινωνική σκέψη (που επιφέρει ως αποτέλεσμα να «μονοπωλεί» τις κοινωνικές του σχέσεις, άρα ουσιαστικά να δυσκολεύεται στην ουσιαστική κοινωνικοποίηση). (β). Μιλάτε για δυσκολίες στην ευελιξία του νου και πιθανά και του συναισθήματος που τον οδηγεί σε πολύ αυξημένα και επίμονα (πιθανά σε κουραστικό βαθμό) ενδιαφέροντα. (γ). Αναφέρεστε τέλος και στη δυσκολία του να κάνει παρέα με συμμαθητές του και να προτιμά μόνο κορίτσια, κάτι το οποίο θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω από τη στιγμή που αναφέρετε ότι αγνοεί ακόμη και τα ειρωνικά σχόλια των άλλων αγοριών προς το πρόσωπό του και τις επιλογές του. Με βάση όλα αυτά που αναφέρετε, κρίνεται σκόπιμη η αξιολόγηση του παιδιού από Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθούν βαθύτερα οι μηχανισμοί σκέψης και συναισθήματος του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

011. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Είμαι μητέρα δύο παιδιών, το ένα με αυτισμό και το άλλο με Διάσπαση προσοχής. Κυκλοφόρησε η πληροφορία πως το κράτος ετοιμάζεται να κάνει συμβάσεις με τα Κέντρα. Είναι αλήθεια; Θα είναι αυτό καλύτερο ή χειρότερο; Αναμένω την απάντησή σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι …. Μνημονιακές υποχρεώσεις του Κράτους, απαιτούν τη δημιουργία συμβάσεων με τα Κέντρα Ειδικής Αγωγής. Οφείλω όμως να σας πω ότι η προχειρότητα των προτάσεων από τον ΕΟΠΠΥ και οι ασάφειες που περιέχει, κάθε άλλο παρά ευοίωνες προβλέψεις έχουν για συμφωνία των Κέντρων να συνάψουν συμβάσεις από ότι αναφέρουν όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς. Προτάσεις που κρίνουν εξωπραγματικές και πιθανά επικίνδυνες στην διασφάλιση ποιότητας στην θεραπευτική εφαρμογή. Άρα, με τις παρούσες συνθήκες, κρίνουμε ότι αυτή τη στιγμή θα είναι πολύ επικίνδυνη για εσάς τους γονείς η μεταβατική περίοδος, παρότι πιθανά σε 1-2 χρόνια, θα είναι σίγουρα καλύτερα, αλλά με καλύτερες συνθήκες διασφάλισης από το Κράτος συμβεβλημένης παροχής υπηρεσιών. Θα σας καλούσα να επικοινωνούσατε με τους φορείς υποστηρίξεώς σας ως γονέα παιδιών με ειδικές δυσκολίες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

012. ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ένα παιδί που έχει γεννηθεί Δεκέμβριο και ουσιαστικά είναι μικρότερο σε σχέση με άλλα παιδιά της ίδιας τάξης μπορεί να έχει δυσκολίες στη μάθηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα παιδί που είναι γεννημένο τον Δεκέμβριο, σημαίνει ότι θα ενταχθεί στην Α΄ Δημοτικού σε ηλικία 5 ετών και 8 μηνών. Η έρευνα έχει δείξει παγκοσμίως ότι αυτή είναι μία πολύ μικρή ηλικία για ένταξη σε μαθησιακή ύλη της Τάξης και ότι αυτά τα παιδιά είναι επιρρεπέστατα να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες (σε διπλάσιο ποσοστό)! Αυτό δεν συμβαίνει επειδή είχαν δυσκολίες στη μάθηση, αλλά γιατί ο εγκέφαλός τους ήταν ανώριμος για να αφομοιώσει τη σχολική ύλη. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

012. ΕΡΩΤΗΣΗ συνέχεια: Σας ευχαριστώ για την απάντηση σας .Θα ήθελα να σας ρωτήσω σε ποια ηλικία θεωρείτε ότι παύει να υπάρχει αυτή η διαφορά ηλικίας ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ συνέχεια: Στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναμένουμε στην Γ΄ Δημοτικού να έχουν εξομαλυνθεί οι δυσκολίες. Δυστυχώς όμως, εάν εγκατασταθεί μία μαθησιακή δυσκολία, υπάρχει ισόβια δυσκολία. Η μαθησιακή δυσκολία ως απότοκο μίας ανωριμότητας μάθησης, δυστυχώς συνυπάρχει με το μεγάλωμα της ηλικίας. Πολύ συχνά όμως μία ειδική μαθησιακή παρέμβαση μπορεί να μειώσει τις δυσκολίες αυτές.

013. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για τη βοήθεια που προσφέρετε. Ο γιος μου είναι 2.5 ετών και μέχρι πριν 3 μήνες δεν μιλούσε καθόλου και τώρα έχει αρχίσει και λέει αρκετές λέξεις όμως συχνά επαναλαμβάνει αυτές που λέει η μαμά του ή γενικά επαναλαμβάνει ίδιες λέξεις. Έχει εμμονή με τα χρώματα και με σχήματα. Δεν κάνει αυτό που λέμε φανταστικό παιχνίδι, αλλά ασχολείται κυρίως με ξύλινα παζλ, αυτοκινητάκια (που παρατηρεί πάντα τις ρόδες τους), μικρά βιβλία με εικόνες από αυτοκίνητα, χρώματα, ζωάκια, παρακολουθεί πολλές ώρες τηλεόραση και φωνάζει αν την κλείσουμε..κλπ… Ο σύζυγός μου αρνείται να το κοιτάξουμε, μένουμε και σε επαρχιακή πόλη κι είναι δύσκολο. Παρόλα αυτά ανησυχώ, θα ήθελα τη βοήθειά σας. Πιστεύετε ότι τρέχει κάτι με τον μικρό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία ηχολαλική συμπεριφορά του παιδιού σας η οποία ενίοτε εμφανίζεται σε κάποια παιδιά. Αναφέρεστε όμως και σε κάποια έμμονα και πιθανά στερεότυπα παιχνίδια, μία ενασχόληση με τις λεπτομέρειές τους αντί για το όλον και με μία δυσκολία του παιδιού να ενταχθεί σε συμβολικό και φανταστικό παιχνίδι. Αυτό που θα ήθελα επιπλέον να διερευνήσετε είναι τον βαθμό της κοινωνικής αλληλεπίδρασης του παιδιού, τη βλεμματική του επαφή, τον τρόπο που διαντιδρά με εσάς και άλλους ανθρώπους, το κοινωνικό του χαμόγελο και τον κοινωνικό του σχολιασμό και περιέργεια στα δρώμενα. Με βάση αυτά που αναφέρεστε, κρίνεται σκόπιμη μία εξέταση του παιδιού από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο ή από Εργοθεραπευτή στην παρούσα φάση. Θα ήθελα όμως να το συζητήσετε διεξοδικά και με τον Παιδίατρό σας (υπάρχουν και συγκεκριμένα ερωτηματολόγια που μπορεί να σας χορηγήσει, όπως το M-CHAT). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

014. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια Σας και μπράβο γι αυτό που κάνετε και βοηθάτε όλους εμάς!!! Ο γιος μου κλείνει τα 5 σε 3 μήνες. Πάει Προνήπιο και πριν λίγο καιρό η δασκάλα του μου είπε ότι ίσως από του χρόνου χρειαστεί να πάμε σε Λογοθεραπευτή γιατί υπάρχουν γράμματα τα οποία δε λέει καθαρά όπως π.χ το «ρ».Σε κάποιες λέξεις το λέει και σε κάποιες άλλες Όχι. Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο και θα ήθελα τη γνώμη Σας είναι το γεγονός ότι κάποιες φορές που τον ρωτάω κάτι μου απαντάει κάτι άλλο άσχετο..π.χ διαβάσαμε ένα παραμύθι και τον ρώτησα αν ένιωσε χαρούμενος η στεναχωρημένος από την ιστορία αυτή και η απάντηση ήταν ότι στο σχολείο ήταν χαρούμενος αλλά μετά που τσακώθηκε με ένα παιδάκι ήταν στενοχωρημένος. Σας έφερα ένα πρόσφατο παράδειγμα αλλά κατά διαστήματα το κάνει αυτό. Τι πρέπει να προσέξω και πως να το αντιμετωπίσω.;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά όσον αφορά τα αρθρωτικά ζητήματα, έχει δίκιο η Νηπιαγωγός ότι μπορείτε και σε 3-4 μήνες να ζητήσετε Λογοθεραπευτική αξιολόγηση ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ οι δυσκολίες είναι μόνο στο «ρ». Όσον αφορά όμως τα θέματα που θέτετε όσον αφορά τις συζητήσεις σας, η απάντηση έρχεται από 2 πιθανότητες: (α) Μία διάσπαση προσοχής του παιδιού (όπου χάνει την εργαζόμενη μνήμη του και τη συνέχεια της σκέψης του) και (β)πιθανές δυσκολίες στην κατανόηση της ομιλίας 9σημασιολογικά ή πραγματολογικά). Με βάση αυτό, θα ήταν καλό ίσως να επισπεύσετε την λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα Λογοθεραπείας του Κέντρου.

015. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Με λένε Φωτεινή και έχω μια κόρη 4,5 ετών. Όταν ήταν 10 μηνών φύγαμε από την Ελλάδα και πήγαμε στη Γερμανία αλλά πριν έξι μήνες γύρισα πίσω με την κόρη μου. Χώρισα με τον μπαμπά της και έμεινε εκεί. Ακόμα δεν την έχω πει ότι χωρίσαμε γιατί δεν ξέρω πως. Με τον μπαμπά της μιλάνε στο τηλέφωνο με την κάμερα. Όχι καθημερινά και γενικώς είναι ένα παιδί που δεν ζητάει τον μπαμπά της συνέχεια. Επίσης είναι στιγμές που όταν παίρνει εκείνος μου λέει η μικρή ότι δεν θέλω τώρα να του μιλήσω και νιώθω άσχημα γιατί δεν το θέλω αυτό. Και εκείνος όμως δεν είναι ο πιο τρυφερός πατέρας γεγονός ότι έξι μήνες τώρα δεν έχει κατέβει να τη δει. Δεν ξέρω τι να κάνω και πως να πω στην κόρη μου ότι χωρίσαμε. Είναι πολλές στιγμές που μου λέει ότι θέλει να πάμε για λίγο στη Γερμανία αλλά να ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα. Επίσης είναι πολύ δεμένη με τον παππού της μιας και μένουμε όλοι μαζί. Εγώ με την κόρη μου και οι γονείς μου. Σας παρακαλώ Συμβουλέψτε με τι να κάνω και τι πρέπει να της λέω. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το θέμα της ανακοίνωσης ενός διαζυγίου σε ένα παιδί (και μάλιστα τόσο μικρής ηλικίας) είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα το οποίο δυστυχώς είναι αδύνατον να συζητηθεί μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Είναι ένα θέμα που θα πρέπει εκτενώς να συζητήσετε με ένα / μία Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Θα ήταν καλό να γίνει κατόπιν συνεννόησης και με τον πατέρα. Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

016. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα αγοράκι 3 ετών και 2 μηνών ακριβώς. Μέχρι και τον Οκτώβριο όλα πήγαιναν περίφημα. Την ίδια αντίληψη είχε και ο παιδίατρος, ο οδοντίατρος και το ευρύ μας περιβάλλον, τόσο αυτό που τον έβλεπε συχνά-πυκνά όσο και όσοι είχαν επαφή μαζί του αραιότερα. Έχει ανεπτυγμένο λόγο, αγαπά πολύ τους ενήλικες (ειδικά τις γυναίκες), στα πάρκα και στις παρέες είχε ανάγκη από κάποια ενθάρρυνση αλλά όχι πάντα, με μικρές ομάδες έπαιζε αρμονικά, είχε και έχει 3-4 παιδιά φίλων με τα οποία έπαιζε και παίζει καλά, το ίδιο και με μεγαλύτερα ξαδέλφια που βλέπει στις διακοπές. Δεν ήταν ποτέ το πολύ ζωηρό αγοράκι που ορμά στο χώρο, του αρέσει να παρατηρεί αρχικά ειδικά αν το περιβάλλον τού είναι άγνωστο και μετά σταδιακά εμπλέκεται. Δεν φοβάται το σκοτάδι, μόνο τις αστραπές κατά καιρούς. Το καλοκαίρι έβγαλε την πάνα αλλά τα κακά τον δυσκολεύουν ακόμα. Έχει κάποια ατυχήματα στον παιδικό σταθμό διότι τον πιάνει ανησυχία όταν αισθάνεται πως θέλει να κάνει αλλά δεν θέλει να πάει στην τουαλέτα. Αντιλαμβάνομαι πως είναι κομβικό το ζήτημα και ασφαλώς είμαστε υποστηρικτικοί στο σπίτι. Η έντασή του (κινητικότητα και κουβέντα) και ενίοτε τα δάκρυα όταν κάνει κακά, μού δείχνουν τη δυσκολία του αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να τον βοηθήσω αποτελεσματικά. Στα μέσα Σεπτέμβρη πήγε στον παιδικό σταθμό, στην αρχή χαρούμενος, μετά πέρασε μια περίοδο 2-3 εβδομάδων όπου έκλαιγε το πρωί, μετά φάνηκε πως συνήθισε. Πριν λίγες μέρες, οι δασκάλες ζήτησαν να με δουν, όπως και κάποιους ακόμα γονείς. Να σημειώσω πως όταν είδα τη σχολική ψυχολόγο στις 20 Οκτώβρη μου είπε πως της φαίνεται ένα παιδάκι με τη φυσιολογική δυσκολία προσαρμογής. Οι δασκάλες μου είπαν πως δεν εμπλέκεται ιδιαίτερα με τα παιδιά ενώ αυτές τις εμπιστεύεται πλήρως, πως κυκλοφορεί σα δορυφόρος, δεν απέχει από τις κοινές δραστηριότητες (παιχνίδι στον κύκλο, γεύμα), ούτε είναι το καταφανώς απομονωμένο παιδί που αποφεύγει την επαφή και την ομάδα αλλά θέλησαν να με δουν δεδομένου πως έχει περάσει το πρώτο τρίμηνο. Μου είπαν πως ρωτάει ποιος θα τον πάρει το μεσημέρι (πηγαίνουμε εγώ ή ο σύζυγός μου), πως ενίοτε στρέφεται σε αυτές για κουβέντα και πως έχουν την αίσθηση πως κάτι τον προβληματίζει και δεν τον αφήνει ελεύθερο. Σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες μήπως ο λόγος του, μιλά πολύ και πολύ καλά, είναι μια ένδειξη στρες, κάτι που δεν είχα σκεφτεί νωρίτερα γιατί αυτά που λέει είναι δομημένα και θα έλεγα έξυπνα, που μου δείχνουν μάλλον καλή αντίληψη του περιβάλλοντος. Στο σπίτι η εικόνα που μεταφέρει είναι πιο δυναμική από ότι η παρουσία του στο σχολείο. Θυμάται πολλά από αυτά που έχουν κάνει, ξέρει τραγούδια κλπ., αντιλαμβάνομαι πως αποτιμά την εμπειρία του εκεί θετικά, θέλει να ξαναπάει, με χαρά προσέφερε ο ίδιος τα δώρα Χριστουγέννων στις δασκάλες. Στο σπίτι είναι κεφάτος, ίσως πιο γκρινιάρης (έχει όμως περάσει πολλές ιώσεις φέτος΄π\=86-0[]’\π[λ’΄/) όμως αυτό που πάντα του συνέβαινε είναι πως όταν αρχίσει να βαριέται ή να κουράζεται (8-9 ώρες βραδινός ύπνος και 3 μεσημεριανός, άρα μετά το φαγητό στο σχολείο είναι πια κουρασμένος) καταφεύγει στην πιπίλα και σε ένα δικό μου μπλουζάκι, συνήθεια που έχει από την ηλικία του 1 έτους. Έχω κάνει προετοιμασία ώστε η πιπίλα να κοπεί τώρα στις διακοπές των Χριστουγέννων. Μέχρι πρόσφατα αν κάτι με προβλημάτιζε, πιο πολύ γιατί η ανησυχία είναι στη φύση μου και όχι γιατί είχα κάποια ένδειξη, ήταν πώς θα κάνει φίλους, μετά τη συνάντηση με τις δασκάλες είναι μήπως βιώνει κάποιο στρες και δυσκολεύεται στη διαχείριση. Η αλήθεια είναι πως δουλεύω πια πολύ λόγω συνθηκών και έχω ενοχές που δεν τον βλέπω πολύ. Ενδεχομένως ο δορυφόρος είμαι εγώ και αυτό τον αγχώνει. Ολοκληρώνω λέγοντας πως έχει αναπτυγμένη φαντασία, τελευταία του αρέσει πολύ το αφηρημένο παιχνίδι, για ένα πολύ μικρό διάστημα εμφανίστηκε φανταστική φίλη στον παιδικό σταθμό. Ευχαριστώ θερμά για το χρόνο και εκ των προτέρων για τη συμβουλή σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζει το παιδί σας στη διαχείριση του κοινωνικού του στρες κύρια όσον αφορά τους συνομηλίκους και ταυτόχρονα δυσκολίες στην αυτό-διαχείρισή του συνοδευόμενα από μία διστακτικότητα να εμπλακεί σε δραστηριότητες κοινωνικής τόλμης με τα άλλα παιδιά. Θα ήταν πολύ καλό να σκεφτόμασταν διάφορες πιθανότητες που αυτό μπορεί να συμβαίνει. Συμμεριζόμενοι την ανησυχία σας, θα σας έλεγα ότι αρχικά θα χρειαζόταν να δώσετε ένα λεπτομερειακό ιστορικό σε Ψυχολόγο όσον αφορά τις συμπεριφορές του μέχρι τα 3 έτη, αλλά και τα σημεία εισόδου των δυσκολιών που αντιμετωπίζει. Αυτή η ειδικότητα θα κρίνει εάν θα έπρεπε να γίνει μία αξιολόγηση του παιδιού από έναν Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθούν οι αιτίες των δυσκολιών του παιδιού στη διαχείριση του άγχους του. Μέχρι τότε, θα σας ζητούσαμε να μην προχωρήσετε στην αφαίρεση των μικρο-απολαύσεων που του προκαλούν ηρεμία όπως η πιπίλα και το μπλουζάκι του. Υπάρχει ένας σημαντικός κίνδυνος να επιδεινωθεί η συμπεριφορά του παιδιού. Από την άλλη, δώστε στο παιδί απλόχερο χρόνο και φροντίδα τώρα στις διακοπές και βρείτε δραστηριότητες που το ευχαριστούν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

017. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα και καλή χρονιά. Ονομάζομαι Κ. και θα ήθελα να σας γνωρίσω κάποια στοιχεία αναφορικά με την ανάπτυξη του παιδιού μου που με απασχολούν αρκετά. Καταρχάς ο μικρός Χ. είναι τριών ετών και τριών μηνών. Από την γέννησή του τον παρακολουθεί παιδοορθοπεδικός, καθώς λόγω του περιορισμένου χώρου στην κοιλιά της μαμάς του ήταν «μαζεμένος» με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί αγκύλωση στα χεράκια του. Κάναμε φυσιοθεραπείες και πλέον δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Η ανάπτυξή του είναι ομαλή είναι υπάκουο παιδί, υπάρχει άριστη συνεννόηση μεταξύ μας, εκτελεί όλες τις «εντολές» μας και γενικά δεν έχουμε παρατηρήσει κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του. Είναι αρκετά συνεπής με τα παιχνίδια του, τα τακτοποιεί και γενικά από αυτά που βλέπουμε και μπορούμε να καταλάβουμε έχει μια υγιή ανάπτυξη. Αυτό που με απασχολεί είναι το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη αρχίσει να μιλάει, Λέει κάποιες λεξούλες όπως μπαμπά, μαμά, αγκαλιά, μπέμπα, μπάλα, έτσι εντάξει αλλά δεν κάνει προτάσεις. Ωστόσο, καταλαβαίνει ότι του ζητάμε. Απευθυνθήκαμε λοιπόν σε έναν λογοθεραπευτή και τους τελευταίους τρεις μήνες κάνουμε συνεδρίες. Βέβαια δεν έγιναν πολλές συνεδρίες λόγω ιώσεων και λοιπών υποχρεώσεων. Αυτό που με προβληματίζει είναι αν πρέπει να ανησυχώ!!! Και κάτι άλλο: γενικότερα καθυστέρησε να μπουσουλίσει (9 μηνών), να περπατήσει (13 μηνών) και ο παιδοορθοπεδικός μας είπε ότι αυτή η καθυστέρηση οφείλεται στο γενικότερο «σφίξιμο» που παρουσιάζει ως παιδί. Η διάγνωση ήταν μια ήπια μορφή αρθρογρύπωσης και μας συνέστησε να μην ανησυχούμε, καθώς, όπως καθυστέρησε να κάνει όλα τα άλλα καθυστερεί και στην ομιλία. Πρέπει να ανησυχούμε θεωρείτε;; Κάτι που ξέχασα: τα φαγητά τα τρώει ακόμη σχεδόν αλεσμένα, καθώς δεν μασάει ακόμη καλά και όταν του δίνουμε κάτι πιο στέρεο πνίγεται. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σας.!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα ήθελα λίγο να σταθούμε στην διάγνωση του παιδιού. Εάν η διάγνωση είναι όπως αναφέρατε «αρθρογρύπωση», τότε θα ήταν καλό να εντοπιζόταν το γιατί το παιδί την εμφάνισε (πράγματι ένα ποσοστό παιδιών το αντιμετωπίζει λόγω περιορισμένου χώρου στην κοιλιά της μαμάς) και εάν παρουσιάζει και άλλα συμπτώματα ως απόρροιά της πέραν των συγκάμψεων στα χεράκια (περίμετρος κεφαλής, προσωπείο, σχιστίες, νευρο-αισθητήριες δυσκολίες, αναπτυξιακή καθυστέρηση κλπ). Είναι καλό το ότι καθυστέρησε πολύ ήπια στους ψυχοκινητικούς δείκτες και το ότι έχει καλή -όπως αναφέρετε- κατανόηση ομιλίας. Οι δυσκολίες όμως τόσο στη σίτιση, όσο και στην ομιλία (και στα 2 αυτά σημεία υπάρχει σημαντική απόκλιση του αναμενόμενου) θα ήταν καλό να διερευνηθούν διεξοδικότερα, αφού το συζητήσετε και με τον Λογοθεραπευτή του παιδιού σας. Οι κατάλληλες ειδικότητες είναι αρχικά Παιδονευρολόγος και Αναπτυξιολόγος όπου και θα σας καθόριζαν το αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού και το βαθμό της βαρύτητας των συμπτωμάτων του παιδιού. Πιθανά επίσης να έπρεπε να γίνει και από Εργοθεραπευτή αξιολόγηση. Θα σας συμβούλευα να προχωρούσατε και στις ανωτέρω αξιολογήσεις ώστε να μπορέσετε να ηρεμήσετε και να εφαρμόσετε το κατάλληλο πρόγραμμα βοήθειας (σαφώς χρειάζεται Λογοθεραπευτική υποστήριξη και πιθανά και Εργοθεραπευτική) προς το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

018. ΕΡΩΤΗΣΗ: Για σας θα ήθελα την βοήθεια σας ,έχω ένα γιο 18 χρόνων, δεν έχει την αίσθηση του κίνδυνου ,τρέχει με το αυτοκίνητο έχει τρακάρει 3 φορές του μιλάμε το ίδιο του κάνει τώρα το κατέβασα με από το αυτοκίνητο, αλλά μέχρι πότε θα μπορούμε να το κάνουμε αυτό, κάποια θα πάρει δικό του αυτοκίνητο ,όταν του μιλάμε δεν λέει τίποτα έχει το κεφάλι κατεβασμένο μετά θα κάνει το δικό του, σαν γονείς βλέπουμε το κακό πως έρχεται και δεν ξέρουμε πως να το χειριστούμε είναι καλό παιδί δουλεύει ,φιλότιμο ,για τους άλλους γίνεται θυσία, αλλά θα κάνει αυτό που θέλει δεν φοβάται τίποτα, σας παρακαλώ κάθε λέξη σας θα με βοηθούσε πολύ, δεν ξέρω τι να κάνω, σας ευχαριστώ με εκτίμηση Α.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από τη στιγμή που έχετε ένα τόσο φιλότιμο και ευαίσθητο παιδί, η ερώτηση είναι γιατί συνεχίζει να «ρισκάρει» με την οδήγηση και κύρια με αυτό τον τρόπο οδήγησης. Άραγε δεν έχει επίγνωση αυτού που κάνει; προκαλεί κάτι με αυτό που κάνει; σας περνάει κάποιο μήνυμα; Φυσικά και είναι σωστό που του απαγορεύσατε να χρησιμοποιεί το δικό σας αυτοκίνητο, αλλά όπως πολύ σωστά αναφέρατε, αυτό δεν μπορεί να γίνεται για πάντα. Θα ήταν πολύ καλό να μοιραζόσασταν μαζί του τις ανησυχίες σας για το ότι θέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο. Θα μπορούσατε να του αναφέρετε ότι υπάρχουν ειδικοί που θα μπορούσατε να το συζητήσετε μαζί εάν δεν θελήσει να σας απαντήσει από μόνος του γιατί δρα κατά αυτό τον τρόπο. Θα ήταν καλό η συζήτησή σας να προσανατολιζόταν στις ανησυχίες σας για την ασφάλειά του, χωρίς να τον κατακρίνετε ή από την άλλη να καυγαδίσετε. Εάν το κρίνετε δύσκολο να γίνει αυτό, θα ήταν καλό να το συζητήσετε εσείς μόνο ως οικογένεια με κάποιον Ψυχολόγο για να σας έδινε κάποιες πιο εξειδικευμένες με βάση την εικόνα του μετεφήβου κατευθύνσεις. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

019. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γειά σας, έχω έναν γιο 13 ετών ο όποιος είναι μέτριος μαθητής στο σχολείο και αυτό μετά από παρότρυνση-Βοήθεια μας. Αυτό που με απασχολεί όμως είναι ότι γενικώς ειναι παιδί που δεν θυμάται να κάνει διάφορα πράγματα όσες φορές κι αν του τα πω. Για παράδειγμα, δεν κλείνει τα φώτα από τα δωμάτια βγαίνοντας, δεν θυμάται να βουρτσίσει τα δόντια του, να κάνει εξάσκηση κιθάρας αν και του αρέσει κλπ. Με λίγα λόγια, λέμε τα ίδια πράγματα πάρα πολλές φορές κ πάλι δεν γίνονται. Ο ίδιος δεν ξέρει το γιατί κ εμείς αναρωτιόμαστε αν είναι απλή αδιαφορία ή κάτι πιο σοβαρό. Πού θα μπορούσα να απευθυνθώ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία συμπτωματολογία που θα μπορούσε να εντάσσεται σε δύο πιθανότητες:
Α. Διάσπαση προσοχής (από τη στιγμή που ξεχνάει ακόμη και πράγματα που τον ευχαριστούν)
ή
Β. Κάποια συναισθηματική ιδιαιτερότητα του (πχ αίσθηση καταπίεσης, άγχος κλπ που συμβαίνει συχνά στους εφήβους).
Μία σημαντική ερώτηση είναι εάν αυτό συνέβαινε στο παιδί σας από την ηλικία των πρώτων τάξεων του Δημοτικού ή εμφανίστηκε στην ηλικία της προεφηβείας του ή εφηβείας του (9-12 ετών).
Μία δεύτερη ερώτηση, είναι εάν αισθάνεται ο ίδιος ο έφηβος ότι αυτό του δημιουργεί ή όχι δυσκολίες.
Η σωστή πορεία είναι να επισκεπτόσασταν κάποιον ειδικό (Παιδοψυχίατρο ή παιδοψυχολόγο ή εργοθεραπευτή) και αρχικά να συζητούσατε τις ανησυχίες σας μαζί του. Στην πορεία –και μόνο αν κριθεί σκόπιμο από τον ειδικό- θα έπρεπε να γίνει μία αξιολόγηση του εφήβου για να διαπιστωθούν οι δυσκολίες του ώστε να καταστρωθεί ένα κοινό πρόβλημα επιβοήθησής του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

020. ΕΡΩΤΗΣΗ: O μεγάλος μου γιος είναι 9 ετών και ήθελα να σας ρωτήσω από που πρέπει να ξεκινήσω για να μπορέσω να καταλάβω τί πρόβλημα υπάρχει. Αρχικά να πω ότι είναι πολύ καλός μαθητής χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια αλλά η συμπεριφορά του ώρες ώρες μας κάνει να αισθανόμαστε ότι είναι πολύ έξυπνος και πολύ ‘βλάκας’ (ας μου επιτραπεί η έκφραση) ταυτόχρονα. Δηλαδή μιλάει μόνο για αυτά που τον ενδιαφέρουν σε σημείο να γίνεται κουραστικός. Τα ενδιαφέροντα του είναι σε γενικές γραμμές περιορισμένα αλλά τα κάνει τέλεια..δλδ κολυμβητήριο, ζωγραφική, μουσική. Παίζει κατά βάση μόνο με κορίτσια(με αποτέλεσμα μερικά παιδιά να τον αποκαλούν ‘κοριτσάκι’) και δείχνει να φοβάται-αγνοεί τα αγόρια ακόμα και χωρίς αυτά να τον κοροϊδεύουν ή ενοχλούν. Επίσης όταν ήταν μικρός 2,5-5 χρονών του άρεζαν οι θρησκευτικές εικόνες-η παιδοψυχολόγος τότε μας είπε ότι τα παιδιά αυτά έχουν την τάση να συλλέγουν με αποτέλεσμα τα ενδιαφέροντα τους να είναι περιορισμένα. Αργότερα άρχισε να κάνει συλλογή με κούκλες barbie-monster high-tinkerbell κ.α. τώρα άρχισε να χάνει το τόσο έντονο ενδιαφέρον για τις κούκλες και αρχίσαμε τα lego αλλά κυρίως με κοριτσίστικα θέματα πάλι. Επίσης του αρέσει να επιβάλλεται στην παρέα δλδ να παίζουν οι φίλες του αυτό που θέλει αυτος..Επίσης θέλει αποκλειστικότητα στην παρέα οπότε όταν δεν την έχει κλείνετε στον εαυτό του και βαριέται. Ώρες ώρες νιώθω ότι το μυαλό του κολλάει σε διάφορα πράγματα παράδειγμα-μου είπες ότι θα πιω σοκολάτα αλλά δε μου πήρες-άσχετα άν ο λόγος που δεν ήπιε ήτανε ότι πήγε να κολυμπήσει. Η συμπεριφορά του δεν ταιριάζει στην ηλικία του και νιώθω ότι δε χαίρεται ενώ λέει ότι όλα είναι τέλεια..ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Έχετε ένα ανήσυχο παιδί που δυσκολεύεται σε κάποιους τομείς στην αυτοδιαχείρισή του: (α). Μιλάτε για δυσκολίες στην κοινωνική σκέψη (που επιφέρει ως αποτέλεσμα να «μονοπωλεί» τις κοινωνικές του σχέσεις, άρα ουσιαστικά να δυσκολεύεται στην ουσιαστική κοινωνικοποίηση). (β). Μιλάτε για δυσκολίες στην ευελιξία του νου και πιθανά και του συναισθήματος που τον οδηγεί σε πολύ αυξημένα και επίμονα (πιθανά σε κουραστικό βαθμό) ενδιαφέροντα. (γ). Αναφέρεστε τέλος και στη δυσκολία του να κάνει παρέα με συμμαθητές του και να προτιμά μόνο κορίτσια, κάτι το οποίο θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω από τη στιγμή που αναφέρετε ότι αγνοεί ακόμη και τα ειρωνικά σχόλια των άλλων αγοριών προς το πρόσωπό του και τις επιλογές του. Με βάση όλα αυτά που αναφέρετε, κρίνεται σκόπιμη η αξιολόγηση του παιδιού από Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθούν βαθύτερα οι μηχανισμοί σκέψης και συναισθήματος του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

021. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα αγοράκι 3 ετών και 2 μηνών ακριβώς. Μέχρι και τον Οκτώβριο όλα πήγαιναν περίφημα. Την ίδια αντίληψη είχε και ο παιδίατρος, ο οδοντίατρος και το ευρύ μας περιβάλλον, τόσο αυτό που τον έβλεπε συχνά-πυκνά όσο και όσοι είχαν επαφή μαζί του αραιότερα. Έχει ανεπτυγμένο λόγο, αγαπά πολύ τους ενήλικες (ειδικά τις γυναίκες), στα πάρκα και στις παρέες είχε ανάγκη από κάποια ενθάρρυνση αλλά όχι πάντα, με μικρές ομάδες έπαιζε αρμονικά, είχε και έχει 3-4 παιδιά φίλων με τα οποία έπαιζε και παίζει καλά, το ίδιο και με μεγαλύτερα ξαδέλφια που βλέπει στις διακοπές. Δεν ήταν ποτέ το πολύ ζωηρό αγοράκι που ορμά στο χώρο, του αρέσει να παρατηρεί αρχικά ειδικά αν το περιβάλλον τού είναι άγνωστο και μετά σταδιακά εμπλέκεται. Δεν φοβάται το σκοτάδι, μόνο τις αστραπές κατά καιρούς. Το καλοκαίρι έβγαλε την πάνα αλλά τα κακά τον δυσκολεύουν ακόμα. Έχει κάποια ατυχήματα στον παιδικό σταθμό διότι τον πιάνει ανησυχία όταν αισθάνεται πως θέλει να κάνει αλλά δεν θέλει να πάει στην τουαλέτα. Αντιλαμβάνομαι πως είναι κομβικό το ζήτημα και ασφαλώς είμαστε υποστηρικτικοί στο σπίτι. Η έντασή του (κινητικότητα και κουβέντα) και ενίοτε τα δάκρυα όταν κάνει κακά, μού δείχνουν τη δυσκολία του αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να τον βοηθήσω αποτελεσματικά. Στα μέσα Σεπτέμβρη πήγε στον παιδικό σταθμό, στην αρχή χαρούμενος, μετά πέρασε μια περίοδο 2-3 εβδομάδων όπου έκλαιγε το πρωί, μετά φάνηκε πως συνήθισε. Πριν λίγες μέρες, οι δασκάλες ζήτησαν να με δουν, όπως και κάποιους ακόμα γονείς. Να σημειώσω πως όταν είδα τη σχολική ψυχολόγο στις 20 Οκτώβρη μου είπε πως της φαίνεται ένα παιδάκι με τη φυσιολογική δυσκολία προσαρμογής. Οι δασκάλες μου είπαν πως δεν εμπλέκεται ιδιαίτερα με τα παιδιά ενώ αυτές τις εμπιστεύεται πλήρως, πως κυκλοφορεί σα δορυφόρος, δεν απέχει από τις κοινές δραστηριότητες (παιχνίδι στον κύκλο, γεύμα), ούτε είναι το καταφανώς απομονωμένο παιδί που αποφεύγει την επαφή και την ομάδα αλλά θέλησαν να με δουν δεδομένου πως έχει περάσει το πρώτο τρίμηνο. Μου είπαν πως ρωτάει ποιος θα τον πάρει το μεσημέρι (πηγαίνουμε εγώ ή ο σύζυγός μου), πως ενίοτε στρέφεται σε αυτές για κουβέντα και πως έχουν την αίσθηση πως κάτι τον προβληματίζει και δεν τον αφήνει ελεύθερο. Σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες μήπως ο λόγος του, μιλά πολύ και πολύ καλά, είναι μια ένδειξη στρες, κάτι που δεν είχα σκεφτεί νωρίτερα γιατί αυτά που λέει είναι δομημένα και θα έλεγα έξυπνα, που μου δείχνουν μάλλον καλή αντίληψη του περιβάλλοντος. Στο σπίτι η εικόνα που μεταφέρει είναι πιο δυναμική από ότι η παρουσία του στο σχολείο. Θυμάται πολλά από αυτά που έχουν κάνει, ξέρει τραγούδια κλπ., αντιλαμβάνομαι πως αποτιμά την εμπειρία του εκεί θετικά, θέλει να ξαναπάει, με χαρά προσέφερε ο ίδιος τα δώρα Χριστουγέννων στις δασκάλες. Στο σπίτι είναι κεφάτος, ίσως πιο γκρινιάρης (έχει όμως περάσει πολλές ιώσεις φέτος΄π\=86-0[]’\π[λ’΄/) όμως αυτό που πάντα του συνέβαινε είναι πως όταν αρχίσει να βαριέται ή να κουράζεται (8-9 ώρες βραδινός ύπνος και 3 μεσημεριανός, άρα μετά το φαγητό στο σχολείο είναι πια κουρασμένος) καταφεύγει στην πιπίλα και σ’ενα δικό μου μπλουζάκι, συνήθεια που έχει από την ηλικία του 1 έτους. Έχω κάνει προετοιμασία ώστε η πιπίλα να κοπεί τώρα στις διακοπές των Χριστουγέννων. Μέχρι πρόσφατα αν κάτι με προβλημάτιζε, πιο πολύ γιατί η ανησυχία είναι στη φύση μου και όχι γιατί είχα κάποια ένδειξη, ήταν πώς θα κάνει φίλους, μετά τη συνάντηση με τις δασκάλες είναι μήπως βιώνει κάποιο στρες και δυσκολεύεται στη διαχείριση. Η αλήθεια είναι πως δουλεύω πια πολύ λόγω συνθηκών και έχω ενοχές που δεν τον βλέπω πολύ. Ενδεχομένως ο δορυφόρος είμαι εγώ και αυτό τον αγχώνει. Ολοκληρώνω λέγοντας πως έχει αναπτυγμένη φαντασία, τελευταία του αρέσει πολύ το αφηρημένο παιχνίδι, για ένα πολύ μικρό διάστημα εμφανίστηκε φανταστική φίλη στον παιδικό σταθμό. Ευχαριστώ θερμά για το χρόνο και εκ των προτέρων για τη συμβουλή σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζει το παιδί σας στη διαχείριση του κοινωνικού του στρες κύρια όσον αφορά τους συνομηλίκους και ταυτόχρονα δυσκολίες στην αυτό-διαχείρισή του συνοδευόμενα από μία διστακτικότητα να εμπλακεί σε δραστηριότητες κοινωνικής τόλμης με τα άλλα παιδιά. Θα ήταν πολύ καλό να σκεφτόμασταν διάφορες πιθανότητες που αυτό μπορεί να συμβαίνει. Συμμεριζόμενοι την ανησυχία σας, θα σας έλεγα ότι αρχικά θα χρειαζόταν να δώσετε ένα λεπτομερειακό ιστορικό σε Ψυχολόγο όσον αφορά τις συμπεριφορές του μέχρι τα 3 έτη, αλλά και τα σημεία εισόδου των δυσκολιών που αντιμετωπίζει. Αυτή η ειδικότητα θα κρίνει εάν θα έπρεπε να γίνει μία αξιολόγηση του παιδιού από έναν Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθούν οι αιτίες των δυσκολιών του παιδιού στη διαχείριση του άγχους του. Μέχρι τότε, θα σας ζητούσαμε να μην προχωρήσετε στην αφαίρεση των μικρο-απολαύσεων που του προκαλούν ηρεμία όπως η πιπίλα και το μπλουζάκι του. Υπάρχει ένας σημαντικός κίνδυνος να επιδεινωθεί η συμπεριφορά του παιδιού. Από την άλλη, δώστε στο παιδί απλόχερο χρόνο και φροντίδα τώρα στις διακοπές και βρείτε δραστηριότητες που το ευχαριστούν. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης σε συνεργασία με την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξης του Κέντρου.

022. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας .Έχω ένα γιό 10 ετών και προσπαθώ μέχρι και τώρα στην πέμπτη τάξη να τον βοηθώ στο διάβασμα γιατί αλλιώς μου λέει ότι δεν μπορεί. Έχω ακούσει διάφορα…άλλοι μου λένε να τον αφήσω μόνο…κι άλλοι να τον βοηθώ όσο μου το ζητάει. Αυτό γίνεται όλα τα χρόνια με αποτέλεσμα να έχουμε κουραστεί και οι δύο. Σήμερα ο δάσκαλος μου επανέλαβε ότι είναι τελείως αφηρημένος μέσα στην τάξη, δεν έχει ακούσει τη φωνή του και ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι για να του τραβήξει το ενδιαφέρον. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω αφού και μόνο του το παιδί μου λέει ότι θέλει να πηγαίνει διαβασμένο στο σχολείο. Μακάρι να μπορούσα να έχω μία απάντηση για να τον βοηθήσω και όχι για να τον στενοχωρήσω. Ευχαριστώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από την ηλικία της Γ΄ Δημοτικού τα παιδιά είναι σε θέση να διαβάζουν μόνα τους κάποια μαθήματα και στην Δ΄ Δημοτικού ανεξάρτητα όλα τα μαθήματα. Ο ρόλος του γονέα είναι απλά επιβοηθητικός σε πιθανά δύσκολα tips ή σε κάποια εξειδικευμένα θέματα. Εάν ένα παιδί δυσκολεύεται στην ανεξάρτητη μελέτη στην ηλικία της Ε΄ Δημοτικού, οι πιθανότητες έρχονται από τους εξής παράγοντες:
(α).Διάσπαση προσοχής
(β).Κάποια ειδική ή γενικευμένη μαθησιακή δυσκολία
(γ).Ψυχο-συναισθηματικές ιδιαιτερότητες του παιδιού (ανασφάλεια, ανωριμότητα, άλλες δυσκολίες διαχείρισης συναισθήματος).
Για να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή μη κάποιας δυσκολίας, χρειάζεται μία εμπεριστατωμένη αξιολόγηση του παιδιού από κάποιον ειδικό στις μαθησιακές δυσκολίες και να εφαρμοστεί πρόγραμμα παρέμβασης εάν χρειαστεί ή / και συμβουλευτικής γονέων.
Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

023. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Επισκέφτηκα την σελίδα σας και το βρήκα ενδιαφέρον που απαντάτε σε θέματα που μας απασχολούν εμάς της μαμάδες. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί Σας το πρόβλημα που με απασχολεί με τον γιο μου και θα χαιρόμουν πολύ αν μου απαντήσετε. Έχω δύο αγόρια ο μεγάλος είναι 14 και ο μικρός 11. Ο μεγάλος έχει εδώ και πολύ καιρό θέμα με τον ύπνο. Δυσκολεύεται πολύ να κοιμηθεί και ανησυχώ έχω ρωτήσει και τον γιατρό αλλά δεν μας βοήθησε και τόσο. Θα κάνουμε και κάποιες εξετάσεις για να δούμε και το θέμα υγείας. Εσείς τι θα με συμβουλεύατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα καλά σας λόγια. Μιλάτε για έναν έφηβο όπου ούτως ή άλλως ενίοτε οι έφηβοι μπορεί να αντιμετωπίσουν δυσκολίες στον ύπνο τους λόγω του εφηβικού άγχους. Το ζήτημα είναι εάν στενοχωρούν τον ίδιο αυτές οι δυσκολίες στον ύπνο ή απλά απασχολεί εσάς. Οι δυσκολίες στον ύπνο μπορεί να οφείλονται σε αυξημένη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών ή κινητών, κάποια βιομεταβολική δυσκολία, κάποια συναισθηματική ιδιαιτερότητα ή αύξηση άγχους. Οι λύσεις είναι δύο εάν ο θεράπων Ιατρός του παιδιού κρίνει ότι δεν άπτεται σε εκείνον η δυσκολία: Ή ραντεβού με Παιδοψυχίατρο για τη διερεύνηση του άγχους ή σε Παιδονευρολόγο για μελέτη ύπνου. Σας επαναλαμβάνω όμως, μόνο εάν ο ίδιος ο έφηβος δυσκολεύεται με τον ύπνο του και το παραδέχεται και όχι εάν απασχολεί μόνον εσάς και οφείλεται στις αλλαγές που ούτως ή άλλως είναι αναμενόμενες για τους εφήβους. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

024. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα έχω διαβάσει πολύ καλά σχόλια για την ομάδα σας. Γιαυτό παίρνω το θάρρος να σας ρωτήσω κι εγώ το πρόβλημα μου. Η κόρη μου πάει β λυκείου, ενώ διαβάζει αρκετά είναι πολύ καλή μαθήτρια, τα γραπτά της πάσχουν. Κάνει πολλά λάθη απροσεξίας. Μας σύστησαν από το λύκειο να το κοιτάξουμε. Όμως δεν ξέρω εάν πρέπει να απευθυνθούμε κάπου και που. Ενόψει πανελληνίων είναι σοβαρό και πρέπει να το λύσουμε.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα καλά σας λόγια. Εάν εντοπίζετε μία γενικότερη απροσεξία στην κόρη σας που υπήρχε και κατά την προσχολική ηλικία, τότε πιθανά να μιλάμε για μία δυσκολία που άπτεται γενικά σε ένα έδαφος διάσπασης προσοχής. Εάν όχι, τότε πιθανά να υπάρχει άγχος στο παιδί ή μία ειδική μαθησιακή δυσκολία σχετιζόμενη με το γραπτό λόγο. Φυσικά και μπορεί να γίνει μία διαφοροδιάγνωση του παιδιού, αλλά δυστυχώς εάν υπάρχει κάποια δυσκολία δεν θα μπορέσετε να εφοδιαστείτε με κατάλληλο χαρτί ειδικής εκπαιδευτικής αντιμετώπισης της εφήβου λόγω μεγάλης λίστας αναμονής στα ΚΕΔΔΥ. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

025. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Συγχαρητήρια γι αυτό το αξιόλογο site.Εύχομαι να συνεχίζεται την προσπάθεια σας και να δίνετε λύσεις και κουράγιο σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Έχω ένα αγοράκι που είναι 4,5χρονων και πάει προνήπιο. Δεν έχει πάει παιδικό και είναι η πρώτη του χρονιά σε σχολείο. Είμαι νηπιαγωγός και τον έχω μαζί μου μού στην τάξη. Όσες φορές θέλησα να τον πάω χωρίς να είμαι εγώ στο σχολείο έκλαιγε…θεώρησα ότι δεν είναι ακόμα έτοιμος και συνεχίζω να τον παίρνω όταν πάω και εγώ στο σχολείο. Αυτό πού με προβληματίζει είναι ότι δείχνει να φοβάται τα παιδιά όταν τον πλησιάζουν και επιλέγει πολύ συγκεκριμένα για να παίξει. Εδώ να σημειώσω ότι μιλάμε για μια μεγάλη σχολική μονάδα με 80παιδια στο διάλειμμα. Ακόμα και στα ξαδέρφια του να πάμε χρειάζεται χρόνο να συνηθίσει και να παίξει μαζί τους. Μιλάμε για απλή συστολή η για κάτι άλλο; Αυτό όμως που αρχίζει να με αγχώνει είναι η μεγάλη του αγάπη για τους δεινόσαυρους και η φοβία που έχει με τις λάμπες… αν δει λάμπες στο δρόμο θέλει να πάει να τις κουνήσει και παρατηρεί αν είναι ίσιες η στραβές… καταλαβαίνω ότι προσπαθεί να ξεπεράσει το φόβο του, αλλά είναι φυσιολογική η τόση του ενασχόληση; Για παράδειγμα μπορεί να πάμε βόλτα και αυτό που θα του κινήσει το ενδιαφέρον σε όλη την διαδρομή να είναι οι λάμπες….ευχαριστώ για το χρόνο σας!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και τα καλά σας λόγια. Το παιδί σας εμφανώς ταλαιπωρείται από κάποιες δυσκολίες στη συναισθηματική του ασφάλεια. Ακούγεται άτολμο παιδί που χρειάζεται το χρόνο του για να «ζεσταθεί» και να «δοκιμάσει» νέες σχέσεις με αντίστοιχο άγχος αποχωρισμού. Πραγματικά ακούγονται ανησυχητικές και οι φοβίες του για αυτά τα αντικείμενα και αυτή η ακαμψία στο συναίσθημά του και τη σκέψη του που δείχνουν να τον ταλαιπωρούν. Με βάση αυτές τις περιγραφές, το καλύτερο που θα σας συστήναμε θα ήταν η επίσκεψή σας σε κάποιον Παιδοψυχίατρο, για να διερευνηθούν όλες αυτές οι δυσκολίες και να σας πρότεινε κάποιες συμβουλές ή την ανάγκη ή μη επιβοήθησης του παιδιού από κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

026. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας …Αντιμετωπίζω τεράστιο πρόβλημα με την κόρη μου..Είναι 11 χρόνων σχεδόν στην πέμπτη δημοτικού..αντιμιλά πάντα σε ότι και να της λέω δεν θέλει να πλένει δόντια δεν θέλει να διαβάζει… Διαβάζει μετά από πίεση..Έχω κοπέλα που την βοηθά. Αλλά και εκείνη την σκάει όπως και μένα ή δασκάλα της μου είπε ότι δεν συμμετέχει στο μάθημα ανάλογα με τα κέφια της ενώ είναι επικοινωνιακή τσακώνεται και δεν σέβεται ούτε τη δασκάλα της όπως κι εμένα…Με λέει σπαστικιά και άχρηστη σε κάποια ερωτήματα της σχετικά με κάποιο μάθημα που δεν ήξερα να της απαντήσω γιατί έπρεπε να διαβάσω πρώτα με φέρνει σε άσχημο σημείο …Έχω χωρίσει με τον πατέρα της από όταν ηταν15 μηνών πάντα ήταν ζόρικη αλλά τώρα έχει παραγίνει…Τι να κάνω Παιδοψυχολόγος που την παρακολουθούσε λέει ότι είναι πανέξυπνη και όντως είναι αλλά δεν το χρησιμοποιεί όπως πρέπει…Παρακαλώ είμαι σε απόγνωση…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί δυσκολεύεται πάρα πολύ με τη διαχείριση του συναισθήματός της. Φαίνεται να υπάρχει ένας εντονότατος θυμός, απροθυμία συνεργασίας και δυσκολίες στο ρόλο τέκνου και μαθήτριας. Η γνώμη της ομάδας μας είναι να γινόταν μία αξιολόγηση της μικρής από Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθεί το συναίσθημά της και οι λόγοι που την οδηγούν σε αυτές τις συμπεριφορές. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

027. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλή σας ημέρα! Ήθελα να ρωτήσω, ποια είναι η πιθανή επίδραση στον εγκέφαλο (και κατά συνέπεια στη συμπεριφορά) ενός ενήλικα, στη περίπτωση που οι γονείς και δασκάλα με βία (ξύλο) αναγκάζουν ένα παιδί που γράφει με το αριστερό να γράψει με το δεξί…. Είναι ένα ερώτημα που με απασχολεί εδώ κ κάποια χρόνια και διαβάζοντας το άρθρο σας πήρα το θάρρος να το θέσω…. Σας ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλά άρθρα μιλάνε για την σύγχυση που μπορεί να προκαλέσει στη μαθησιακή επίδοση αλλά και τη συναισθηματική διαχείριση ενός παιδιού ο εξαναγκασμός αλλαγής προτιμώμενου χεριού. Συχνά λοιπόν συναντάμε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή διάσπαση προσοχής εξαιτίας της καταπίεσης προτίμησης χεριού. Αν συμπεριλάβουμε και την κακοποίηση, τότε όπως κατανοείτε οι συναισθηματικές δυσκολίες αυξάνουν πάρα πολύ με εμφάνιση δυσκολιών στη διαχείριση του συναισθήματος και πιθανές φοβίες. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

028. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχω ένα αγοράκι 18 μηνών σχεδόν. Γενικά είναι πολύ ανήσυχο παιδί και αρκετά ζωηρό. Αυτό δεν με ανησυχεί πολύ, το θεωρώ φυσιολογικό και ότι το κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα. Αυτό που θεωρώ λίγο ανησυχητικό είναι ότι κάθε φορά που θα θυμώσει με κάτι ή θα του κάνω παρατήρηση για κάποια του σκανδαλιά θα αρχίσει να χτυπάει τον εαυτό του στο πρόσωπο ρίχνοντας σφαλιάρες και θα έλεγα ότι είναι αρκετά δυνατές για τόσο μικρό προσωπάκι. Αυτό μπορεί να το κάνει και σε κάποια άσχετη στιγμή όταν θα γελάσει με κάτι και ξαφνικά θα σταματήσει θα θυμώσει για άγνωστο λόγο και θα χτυπηθεί πάλι.. κάθε φορά που το κάνει προσπαθώ να τον ηρεμώ και να του λέω «όχι έτσι κάνε καλό» και μετά χαϊδεύει το πρόσωπο του .. δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνει είναι σαν να αυτό τιμωρείται. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. προφανώς μιλάτε για μία εκδήλωση του θυμού ή του άγχους του παιδιού σας. Σε αυτή την ηλικία βεβαίως η πιθανότητα αυτοτραυματισμού δεν συναντάται ως διάθεση αυτο-τιμωρίας αλλά ως εκδήλωση κακής συναισθηματικής κατάστασης. Θα ήθελα να παρατηρήσετε τις κοινωνικές συμπεριφορές του παιδιού σας όσον αφορά τρίτους ανθρώπους και να σκεφτείτε το πόσο έντονα και πώς αντιδράτε σε αυτές τις συμπεριφορές, αλλά επίσης σίγουρα θα βοηθούσε η πιθανή συζήτησή σας με κάποιον Ψυχολόγο Συμβουλευτικής. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

029. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλημέρα σας, έχω μια κόρη 4 ετών και 4 μηνών, πάει προ νήπιο (δεν έχει πάει παιδικό σταθμό), είναι ένα παιδί αρκετά ώριμο, έχει αναπτύξει το λόγο από πολύ μικρή καθαρά με πλούσιο λεξιλόγιο, είναι ένα ανεξάρτητο παιδί αρκετά ετοιμόλογο. η δασκάλα της μας επισήμανε κάποια πράγματα που και εμείς αντιλαμβανόμαστε, όπως: εκφράζει τα συναισθήματα της αλλά δεν μπορεί να τα διαχειριστεί, αγχώνεται για το αν θα είναι καλή στο σχολείο όσο αφορά τις επιδόσεις της, εκνευρίζεται όταν δεν καταφέρνει κάτι με την πρώτη και χωρίς υπομονή αλλά με μεγάλη επιμονή θα προσπαθήσει να το κάνει, παίρνει πολύ βαριά όποια παρατήρηση της γίνει. θεωρείται ότι πρέπει να τη δει κάποιος παιδοψυχίατρος; ευχαριστώ εκ των προτέρων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Εντοπίζετε στο παιδί ένα αυξημένο άγχος το οποίο δεν είναι συμβατό με την ηλικία του και από ότι φαίνεται το απασχολεί πολύ! Ο αρχικός προσανατολισμός είναι η αξιολόγηση όντως από έναν Παιδοψυχίατρο και η πιθανή αξιολόγηση και από Εργοθεραπευτή -εάν κριθεί σκόπιμο- για την πιθανή διερεύνηση μίας δυσπραξίας που συχνά οδηγεί τα παιδιά σε χαμηλή ανοχή στη ματαίωση λόγω των εκτελεστικών τους δυσκολιών. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

030. ΕΡΩΤΗΣΗ: kalispera exo ena agoraki 3 eton to provlima mas einai oti den mporoume na kanoume dialogo mporei na milisei na tragoudisei gnorizei na noumera tin alfa vita oles tis diafimiseis apo tin tileorasi tis exei mathei apekso auto pou den mporei na kanei eina na ton rotao na m apantaei na me rotaei k autos na milame…. auto pou kanoume einai ego tou leo gia sou ti kaneis m leei k autos geia s ti kaneis leei auta pou tou leo milaei san papagalos pote den me exei fonaksei mama otan thelei kati me travaei apo to xeri k mou to dixnei. einai kati sovaro prepei na ton pao se kapoion paidopsuxologo?? k epeiseis den kathariseis apo ta pampers ton vazo sto kathiki kathete 2 deuterolepta k feugei den thelei na to afiso gia argotera??

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι δεξιότητες του παιδιού σας σε κάποιους τομείς είναι υψηλότερες από τους συνομηλίκους του και σε κάποιους τομείς χαμηλότερες. Οι τομείς τις κοινωνικοποίησης και της κοινωνικής επικοινωνίας υστερούν και χρήζουν πιθανής υποστήριξης. Θα προτείναμε ο γιος σας να αξιολογηθεί αρχικά από ένα παιδοψυχίατρο ώστε να καταλήξει σε κάποια διάγνωση και έπειτα να αξιολογηθεί από Εργοθεραπευτή και λογοθεραπευτή.
Μετά τιμής, Παναγιώτης Κοκμοτός, Λογοθεραπευτης MSc, Προσέγγιση

031. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΕΚΛΕΚΤΙΚΗ ΑΛΑΛΙΑ: ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΡΗ 4 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΠΩΣ ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΦΕΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΧΟΛΕΙΟ-ΣΤΑ ΠΡΟΝΗΠΙΑ (ΑΠΟ ΑΡΧΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ), Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΗ. ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟ ΜΟΥ ΤΟΝΙΣΑΝ ΟΤΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΤΟΥΣ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΜΕ ΝΟΗΜΑΤΑ.ΩΣΤΟΣΟ,ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΣΤΩ ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΑ. ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ή ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΑΝ ΚΑΙ ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το πρώτο που θα ήταν καλό να κάνετε είναι μία Παιδοψυχιατρική αξιολόγηση για την τοποθέτηση διάγνωσης σε αυτό που αντιμετωπίζει το παιδί σας. Υπάρχει πραγματικά μία συμπτωματολογία εκλεκτικής αλαλίας αλλά και άλλες διαγνωστικές δυσκολίες ενός παιδιού μπορεί να οδηγήσουν στην εκλεκτικότητα. Μετά από την αξιολόγηση, ο/η Παιδοψυχίατρος θα σας προτείνουν την κατάλληλη αντιμετώπιση του παιδιού. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

032. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω 2 κόρες μια 3 ετών και μια 1 έτους. Η μεγάλη μου κόρη γεννήθηκε με ατρησία αυτιού στο ένα αυτί και στένωση ακουστικού πόρου στο άλλο. Έχουμε κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και τα αποτελέσματα ήταν καλά σχετικά με την ακοή της πράγμα που το διαπιστώνουμε καθημερινά και εμείς οι ίδιοι .Παρόλα αυτά το παιδί δεν μιλάει ακόμα καθαρά. Λέει πολλές λέξεις αναγνωρίζει τα περισσότερα ζώα καθώς και τους ήχους που κάνουν , ζητάει τα αντικείμενα που θέλει με το όνομά τους λέει φράσεις 2-3 λέξεων, χρησιμοποιεί ρήματα, τοπικούς προσδιορισμούς , αλλά η άρθρωση δεν είναι σωστή δυσκολεύεται να πει κάποιες ποιο μεγάλες λέξεις παρόλο που προσπαθεί δεν κάνει συζήτηση και αν καμιά φορά προσπαθήσει λέει ακαταλαβήστηκα . Λέει αυτά που χρειάζεται για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της και τέλος. Επίσης δεν ενδιαφέρεται να κόψει την πάνα. Αν είναι κοντά στην τουαλέτα θα πάει αν όμως είναι απασχολημένη με κάτι ενδιαφέρων και δεν μπορεί να κρατηθεί άλλο θα τα κάνει πάνω της και δεν την ενοχλεί αυτό .Κατά τα άλλα είναι πολύ δραστήρια πάρα πολύ κοινωνική με πολύ δυνατό σώμα σαν αθλήτρια . Θέλω να επισκεφτώ κάποιον ειδικό αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να πάω σε αναπτυξιολόγο ή λογοθεραπευτή.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα παιδιά με ιστορικό βαρηκοΐας, εμφανίζουν πάντα καθυστέρηση λόγου-ομιλίας αλλά και πολύ συχνά διάσπαση προσοχής και πιθανή υπερκίνηση (πράγματα που πιθανά με βάση αυτά που γράφετε υπαινίσσεστε και εσείς. Ο καλύτερος τρόπος λοιπόν για να εξυπηρετηθείτε, είναι αρχικά να κλείνατε ένα ραντεβού με Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο για τη διερεύνηση όλων των παραπάνω και εκείνος/η θα σας κατευθύνουν εάν θα χρειαστεί μόνο Λογοθεραπεία (που θα χρειαστεί σίγουρα) ή και Εργοθεραπεία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης, σε συνεργασία με τον κο Κοκμοτό Παναγιώτη, Λογοθεραπευτή MSc

033. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, έχω ένα αγοράκι 4μιση ετών που ξεκίνησε φέτος Προνήπιο. Έκτος σχολείου κάνει μαθήματα λογοθεραπεία κ ειδικής αγωγής(όρια-κανονες). Ή δασκάλα του στο Προνήπιο μου ανέφερε ότι είναι ζωηρός κ ότι θα χρειαστεί παράλληλη στήριξη καθώς δεν μπορεί να είναι συνέχεια από πάνω του κ να του υποδεικνύει τι να κάνει. Στο ΚΕΔΥ μου είπαν δε δίνουν παράλληλη σε αυτή την ηλικία κ σε Προνήπιο. Ιδιωτική παρέμβαση δε σηκώνει ή τσέπη μας. Μπορώ να βρίσκομαι εγώ στην αίθουσα κ να βοηθήσω τη δασκάλα?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί αντιμετωπίζει σημαντική δυσκολία στην αυτοδιαχείρισή του και χρειάζεται επιβοήθηση ατομική. Αυτό είναι κάτι που θα σας παρακαλούσα να το συζητούσατε με τους θεραπευτές του Κέντρου που επιβοηθά το παιδί και τον Ιατρό που το παρακολουθεί. Συνήθως ΔΕΝ ενδείκνυται να βρίσκεται ο γονέας μέσα στο Σχολείο και γίνεται για πάρα πολύ έκτακτες περιπτώσεις (αν συμφωνήσουν οι θεραπευτές). Η άλλη λύση είναι η ένταξη του παιδιού σε Προνήπιο με «Τμήμα Ένταξης» που κρίνεται και ως καλύτερη. Θα πρέπει να έχετε χαρτί που να προτείνει το Τμήμα Ένταξης και να δείτε πού υπάρχει στην περιοχή που μένετε. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

034. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα, θα ήθελα να σας ρωτήσω κι εγώ για το γιό μου. Είναι γεννημένος 25/12/2011 και πηγαίνει φέτος νήπια. Ο προβληματισμός μου είναι ο εξής. Η ομιλία του δεν είναι εντελώς καθαρή (το δ το λέει β, το ρ το λέει λ, το κι το λέει τι). Αυτά όμως τα διορθώνει όταν του το ζητήσουμε. Επίσης έχει μεγάλη προσκόλληση στην αδελφή του η οποία είναι γεν. 04/01/2016 και αρνείται να πάει σε εξωσχολική δραστηριότητα χωρίς εκείνη (πχ θεατρικό παιχνίδι). Γενικά είναι πολύ ντροπαλό παιδί , ιδιαίτερα με τους ενήλικες. Θα πρέπει να ασχοληθώ περαιτέρω για να του δώσω ώθηση ή όχι ακόμη? Και ποια η γνώμη σας για το δημοτικό σύμφωνα με την ημερομηνία γέννησής του? Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα ξεκινήσω από τις δυσκολίες που αναφέρετε για το παιδί. Αρχικά διακρίνεται μία συστολή που μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες (πολύ μικρή αδελφή, πιθανές δυσκολίες στην κινητική επιδεξιότητα, δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση κλπ). Παίζει σημαντικότατο ρόλο η γνώμη της Νηπιαγωγού για το πώς αυτοδιαχειρίζεται και κοινωνικοποιείται εκεί και εάν θα έκρινε σκόπιμο να το αξιολογούσε ένας Εργοθεραπευτής ή ψυχολόγος. Όσον αφορά την ομιλία, θα πρέπει να διερευνηθούν από Λογοθεραπευτή αυτές οι δυσκολίες και αν θα έχριζε Λογοθεραπευτικής επιβοήθησης. Όσον αφορά την ημερομηνία γέννησής του, οι έρευνες έδειξαν ότι τα παιδιά που εντάσσονται στο Δημοτικό Σχολείο πριν να έχουν συμπληρώσει τα 6 έτη, είναι σοβαρότατα επιρρεπή να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες ακόμα και με την ηπιότερη μορφή που είναι η ανωριμότητα στη μάθηση. Το αργότερο λοιπόν τον Απρίλιο θα ήταν καλό να γίνει μία Αναπτυξιολογική εκτίμηση κατά πόσον έχει σχολική ετοιμότητα ή όχι.
Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

035. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. ο γιος μου είναι 4 χρονών και άδω και ένα χρόνο κάνει λογοθεραπεία. φέτος πάει προήπια αλλά δεν μας επιτρέπουν να τον πηγαίνουμε σχολείο στις 9:00(δυο φορές την εβδομάδα) για να κάνει το μάθημα Λογοθεραπείας. ρώτησα στη πρωτοβάθμια, στείλαμε και την γνωμάτευση αλλά μας είπαν ότι απλά δεν γίνεται. μίλησαν πολύ άσχημα όταν ρωτήσαμε εάν υπάρχει κάποιος νομός που να το απαγορεύει. μήπως γνωρίζετε εάν υπάρχει κάποια διευκόλυνση για τα παιδιά που έχουν κάποιο ‘πρόβλημα’ να πηγαίνουν στο σχολείο μια ώρα μετά. χίλια συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά δεν ξέρω που αλλού να απευθυνθώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σε κάποια σχολεία, ο κανονισμός απαγορεύει την έλευση παιδιών μετά τις 9 το πρωί, για λόγους ασφαλείας των παιδιών. Δυστυχώς έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να το κάνουν αν πρόκειται για λόγους ασφαλείας (κλειδώνουν οι πόρτες). Σίγουρα δικαιούσασταν αυτή την τόσο απλή απάντηση και θα ήταν λυπηρό εάν -όπως αναφέρετε- σας αντιμίλησαν, κάτι όμως που δεν συμβαίνει πολύ συχνά στις ημέρες μας αφού οι περισσότεροι Νηπιαγωγοί γνωρίζουν και αναγνωρίζουν τα θέματα ειδικής αγωγής. Πάντως ο νόμος καλύπτει την συγκεκριμένη απόφαση του Νηπιαγωγείου. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

036. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, Έχω μια κόρη η οποία είναι 5 χρονών κ 2 μηνών. είχε 2 χρόνια που πήγαινε σε παιδικό σταθμό και φέτος ξεκίνησε νηπιαγωγείο. έχει από αρχές Σεπτέμβρη που δυσκολευόμαστε πολύ το βράδυ στον ύπνο. ήταν πάντα παιδί δύσκολο στον ύπνο αλλά πέρυσι που ξυπνούσε 8 για το σχολικό κοιμόταν το βράδυ 8 με 8.30 μέσα σε ένα τεταρτάκι. φέτος ξυπνά 7.30 κ το βράδυ από τις 8+ που θα την βάλω ξαπλώνει ενώ νυστάζει κ είναι κομμάτια ,στριφογυρνά συνεχώς ,έχει απίστευτη νευρικότητα ξύνεται συνεχώς (κ κατά την διάρκεια της μέρας). κ δεν αφήνει τον εαυτό της να κοιμηθεί. θα περάσει 1 ώρα τουλάχιστον με 1.30 που θα κοιμηθεί με αποτέλεσμα να κοιμηθεί αργά κ την άλλη μέρα να είναι κουρασμένη κ μέσα στην γκρίνια αλλά το βράδυ τα ίδια. έχει γενικά μια νευρικότητα κ μου λέει ότι την πονάμε τα κόκκαλα κ ξύνεται και κουνιέται συνεχώς. είναι κ ήταν πάντα ένα ζωηρό παιδί αλλά τώρα βλέπω ότι κάτι την ενοχλεί κ δεν ξέρω τι να κάνω το βράδυ για να την ηρεμήσω να το ξεχάσει κ να αφήσει τον εαυτό της να κοιμηθεί. διαβάζουμε παραμύθια την χαϊδεύω τα μαλλιά αλλά η νευρικότητα κ το στριφογύρισμα δεν φεύγει. ευχαριστώ προκαταβολικά για την απάντηση σας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από ότι αναφέρετε, το παιδί σας ταλαιπωρείται με την είσοδο στον ύπνο και με τη γενικότερη νευρικότητά του. Θα ήθελα να ξέρετε ότι δεν φαίνεται να είναι κάτι που το κάνει το παιδί από πείσμα, αλλά πραγματικά ταλαιπωρείται από αυτό. Θα σας ζητούσα να ζητήσετε τη βοήθεια ειδικού και μάλιστα άμεσα γιατί επιβαρύνεται πολύ το θυμικό αλλά και η απόδοση του παιδιού σε όλους τους τομείς της συγκέντρωσης και της ανάπτυξης. Αφού το συζητήσετε και με τον Παιδίατρο του παιδιού, θα σας πρότεινα μία αξιολόγηση από μία Ιατρική ειδικότητα όπως Παιδοψυχίατρο ή Παιδονευρολόγο για να σας πουν ποια βήματα θα έπρεπε να ακολουθήσετε για να πάψει να υποφέρει το παιδί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

037. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα! Έχω ένα αγοράκι 5 1/2 ετών. Από τα 3 κάνουμε λογοθεραπεία και Εργοθεραπεία, επειδή καθυστέρησε να μιλήσει. Η κυρία του στο σχολείο διαρκώς μου λέει ότι τρέχει συνέχεια, δεν συγκεντρώνεται όταν κάθονται στην παρεούλα όλοι μαζί και παρ ‘όλο που οι ασκήσεις του είναι τέλειες τις τελειώνει γρήγορα για να φύγει από την θέση του, με λίγα λόγια μου λέει ότι έχουμε ελλειμματική προσοχή!!!! Στο κέντρο που πάμε δεν συμφωνούν μαζί της και μου λένε να μην ανησυχώ!!!! Πιστεύετε ότι το παιδί θα αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα του χρόνου στο δημοτικό με βάση αυτά που μας λέει η κύρια του στο νήπιο; Θα μπορούσα να κάνω κάτι επιπλέον για να βοηθήσω το παιδί, εκτός από εργο-λογο; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Η εκπαιδευτικός μιλάει για μία συμπεριφορά περισσότερο παρόρμησης και βιασύνης. Κάνει άραγε όντως καλά τη δουλειά του ενώ την κάνει γρήγορα ή την κάνει και πρόχειρα μαζί; Από ότι λέτε, συμβαίνει το δεύτερο, οπότε δεν είναι θέμα διάσπασης αλλά διαφορετικού ρυθμού. Το ότι όμως δεν κάθεται στον κύκλο (που έχει περισσότερες λεκτικές απαιτήσεις) θα πρέπει να το συζητήσετε με τη Λογοθεραπεύτρια, όπως επίσης και να ρωτήσετε τη Νηπιαγωγό όταν φεύγει πού πηγαίνει. Για να οριστεί δυσκολία υπερκίνησης ή διάσπασης, θα πρέπει το παιδί να εμφανίζει τέτοιες συμπεριφορές σε 2 από 3 χώρους. Οπότε παίζει σημαντικότατο ρόλο η εικόνα του στο σπίτι, σε κοινωνικές εκδηλώσεις, στο σχολείο και στο χώρο θεραπείας. Επίσης, στο θεραπευτικό χώρο θα ήταν καλό να διερευνηθεί η επίδοσή του μαζί και με άλλο ένα ή άλλα παιδιά. Στην ερώτηση εάν αυτές οι συμπεριφορές θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά του στην Α΄Δημοτικού την επόμενη χρονιά, εάν δεν αντιμετωπιστούν στο Νηπιαγωγείο, η απάντηση δυστυχώς είναι θετική. Για αυτό το λόγο θα ήθελα να έχετε καλή συνεργασία με τη Δ/νική Ομάδα του παιδιού. Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

038. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω ένα γιο 10 ετών μου κάνουν παράπονα οι δάσκαλοι του ότι δεν γράφει καθόλου καθαρά . Στο σπίτι γράφει ευανάγνωστα όταν δεν βαριέται. Τι μπορώ να κάνω η που να απευθυνθώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι δάσκαλοι στο Σχολείο διαμαρτύρονται για μία δυσκολία στη γραφή του παιδιού που -από ότι παρατηρείτε και εσείς- οφείλεται είτε σε κάποια δυσγραφία που τον ταλαιπωρεί, είτε σε διάσπαση προσοχής, είτε σε χαμηλά κίνητρα. Αρχικά -και για τον αποκλεισμό της δυσγραφίας ή της διάσπασης προσοχής, θα πρέπει να γίνει αξιολόγηση από εξειδικευμένο στην διάγνωση και αντιμετώπιση δυσγραφίας Εργοθεραπευτή, ο οποίος θα πρέπει να σας πει εάν θα χρειαζόταν ή όχι παρέμβαση ή και αξιολόγηση από άλλον ειδικό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

039. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα σας ,Με προβληματίζει κάτι και θα ήθελα μια γνώμη .Πριν από δυο χρόνια κάναμε αίτηση στο ΚΕΔΔΥ ( πρόβλημα με την κοινωνικότητα) όχι μαθησιακά θέματα .Αυτό που με προβληματίζει είναι βλέποντας ότι έχουν αλλάξει πολλά στο παιδί τα δυο αυτά χρόνια που πέρασαν δηλαδή έχει καλυτερεύσει η κοινωνικότητα του παιδιού αν τελικά( αφού και όταν με ειδοποιήσει το ΚΕΔΔΥ ) έχει νόημα να τον πάω ? η μπορώ να ακυρώσω την αίτηση .. Να επισημάνω ότι τον έχω πάει και σε Αναπτυξιολόγο και είπε ότι η κοινωνικότητα είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει με το χρόνο και όντως το έχω επισημάνει αυτό …… και αναρωτιέμαι αφού δεν έχει μαθησιακές δυσκολίες γιατί να τον τρέχω στο ΚΕΔΔΥ ? υπάρχει λόγος??????? Είναι και στην εφηβεία και νομίζω ότι θα του κάνω κακό πάρα καλό…….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι δυσκολίες στην κοινωνικότητα ενός παιδιού πιθανά να σχετίζονται με κάποιες διαγνωστικές κατηγορίες. Η ερώτηση λοιπόν αρχικά είναι εάν κάποια άλλη ειδικότητα (πχ Παιδοψυχίατρος ή Παιδοψυχολόγος) έχει αξιολογήσει το παιδί. Τα ραντεβού με τα ΚΕΔΔΥ σχετίζεται με καθαρά εντοπισμό της μαθησιακής επίδοσης του παιδιού (εάν ανήκει σε ειδική ή γενικευμένη μαθησιακή δυσκολία ή ειδική εκπαιδευτική ανάγκη) και εάν υπάγεται σε κάποια κατηγορία ειδικής εκπαιδευτικής επιβοήθησης. Η πρότασή μας είναι λοιπόν να γίνει αξιολόγηση του παιδιού από Παιδοψυχίατρο, εάν και εφόσον ανησυχείτε ακόμη για κάποια ζητήματα του παιδιού. Σίγουρα η Αναπτυξιολογική εκτίμηση θα έγινε όταν το παιδί ήταν πολύ πιο μικρό (οι Παιδίατροι Αναπτυξιολόγοι καλύπτουν με εξαιρετικό τρόπο μικρότερες ηλικίες). Από την άλλη, δεν βρίσκω κανένα λόγο να μην κάνατε τελικά το ραντεβού σας με τα ΚΕΔΔΥ (εάν θέλετε μπορείτε όμως να επικοινωνήσετε για να συζητήσετε με κάποιον υπεύθυνο για αυτό), αφού είναι πολύ διακριτικοί και έμπειροι οι συνάδελφοι. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

040. ΕΡΩΤΗΣΗ: Χαίρομαι που βρήκα το site αυτό και εύχομαι να με βοηθήσετε. Έχω μια κόρη η οποία γεννήθηκε πρόωρα(28η εβδομάδα) χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας. 1-3 ετών ήταν ένα φυσιολογικό κοριτσάκι όταν κλείνοντας τα 3 άρχισε μια περίεργη συμπεριφορά. Την ενοχλούσε πολύ όταν γελούσαν οι μεγάλοι. Δεν δίσταζε να τους μαλώνει ακόμη και αν αυτοί ήταν ξένοι! Μετά από έναν χρόνο η κατάσταση έχει χειροτερέψει!! Δεν μας επιτρέπει να γελάμε καθόλου κ με κανέναν!!! Γίνεται έξαλλη!! Όταν την ρωτά γιατί το κάνει μου λέει » δεν θα γελάς!!!» , κάνετε θόρυβο!! Έχουμε κουραστεί να της εξηγούμε!!! Είμαι πολύ θυμωμένη μαζί της, δεν μπορώ να το διαχειριστώ!! Αποφεύγω να μίλα σε γνωστούς στο δρόμο γιατί φοβάμαι την αντίδραση της!! Μας έχει γίνει εφιάλτης!! Το θέμα της είναι να μην γελάσει η μαμά αλλά ούτε κ ο μπαμπάς με τους άλλους!! Σήμερα πηγαίνει προνήπια. Με τα παιδια είναι πολύ άνετη κ κοινωνική. Τι να κάνουμε; Που να απευθυνθούμε; Τι σημαίνει όλο αυτό; Αρχικά πίστευα πως ίσως είναι ιδεοψυχαναγκαστικη. Μας κάνει συχνά πυκνά ερωτήσεις επιβεβαίωσης, βάζει τα παιχνίδια της στη σειρά… Δεν ξέρω πως να την βοηθήσω!! Σας ευχαριστώ πολύ!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. θέτετε ένα ζήτημα που μπορεί να εξηγηθεί με πολλούς τρόπους:
-Κάποιο σοκ του παιδιού σε κάποια στιγμή που γελάσατε;
-Κάποια ακουστική αμυντικότητά του;
-Κάποια δυσκολία στην διαδικασία συσχετισμού με εσάς;
-Κάποια ψυχαναγκαστική σκέψη;
-Κάποια άλλη δυσκολία στην ευελιξία της σκέψης και του συναισθήματος;
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην έχει την ίδια εικόνα το παιδί στο εκπαιδευτικό περιβάλλον (ούτε με τις εκπαιδευτικούς, ούτε με τα συνομήλικα της παιδιά), να επιθυμεί την κοινωνικοποίηση και να εμφανίζει ευελιξία.
Για όλους όμως τους παραπάνω λόγους, θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμη η εξέταση του παιδιού από έναν Παιδοψυχίατρο ή Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο, αφού πρώτα του δίνατε ένα καλό ιστορικό, ώστε να σας συσταθούν τρόποι να επιβοηθούσατε το παιδί (το γνωρίζετε ότι με το να θυμώνετε απλά δυναμιτίζετε αυτή τη δυσκολία και δεν βοηθάτε).
Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

041. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα !Πήρα το θάρρος να σας ξαναενοχλήσω όσο αφορά την πορεία της μικρής μου 4 Ετών σε ενάμιση μήνα. Εξαντλήσαμε πλέον τις επισκέψεις σε Αναπτυξιολόγου, παιδοψυχίατρους ,παιδοψυχολόγους κτλ. Φέτος πηγαίνουμε προνήπια σε δημόσιο σχολείο. Ενώ δεν έχουν καν περάσει πέντε μέρες παρακολούθησης (μαθημάτων) η νηπιαγωγός μου έκανε ήδη τις πρώτες παρατηρήσεις για την μικρή μου. Δαγκώνει, φτύνει, σκουντά τα παιδάκια καθώς τραβάει και τα μαλλιά τους πετάει αντικείμενα ,κτυπάει τα πόδια της έντονα στο πάτωμα. Σκέφτηκα εξ αρχής να μην αναφέρω κάτι περί εργοθεραπειών που έχουμε κάνει πως την έχουμε γενικά πολύ περιορισμένη για να μην κακοτροπεί για να μην ξαναβάλω ΤΑΜΠΕΛΑ για δεύτερη φορά στο παιδί μου. Με στεναχωρεί όλο αυτό που ζω και βιώνει και αυτή μαζί γιατί δείχνει πως δεν θέλει να καταλάβει πόσο άσχημο είναι αυτό που κάνει. Κάθε μέρα μαλλιάζει η γλώσσα μας να της αναφέρουμε τα ιδία και τα ιδία .Στην τελευταία επίσκεψη παιδοψυχίατρου που είχαμε ,μας είπαν πως το μονό που υπάρχει είναι ένα θεματάκι με το λόγο και την επεξήγηση εικόνων και προφανώς σύνταξη αυτών στο μυαλό της. Είδαν ένα παιδί με πολύ ενέργεια με μεγάλη ευφυΐα και όχι κάτι παθολογικό σε ΔΕΠΥ. Εμείς Κύριε Αλεξάνδρου βλέπουμε πως υπάρχει πρόβλημα η μικρή δύσκολα ακούει .Φτιάξαμε και ένα πίνακα επιβράβευσης….φυσικά δεν έχει κολλήσει ούτε ένα αυτοκόλλητο λόγω συμπεριφοράς. Την βάζουμε σκεφτούλα σε μια γωνία ..το βλέπει σαν παιχνίδι .Το βραδύ ενώ η διαδικασία ύπνου (μπάνιο, γάλα , δόντια, παραμύθι)τελειώνει γρήγορα κάνει 2ωρες μετά για να κοιμηθεί. Μας δίνει την εντύπωση πως να κοροϊδεύει. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε ειλικρινά έχουμε κουραστεί με όλη αυτή την συμπεριφορά τα τρία τελευταία χρόνια. Αν μπορέσετε να βρείτε παλιό mail μου για να θυμηθείτε την περίπτωση θα το εκτιμήσω. Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μας δίνετε να επικοινωνούμε μαζί σας!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την εκ νέου επικοινωνία σας. Κατανοώ ότι οι συμπεριφορές του παιδιού σας έχουν ανησυχήσει και κουράσει. Με βάση αυτά που αναφέρετε, είναι εμφανές είτε ότι το παιδί έχει κάποια σημαντικότερη αυτών που έχουν διαπιστωθεί μέχρι τώρα δυσκολία στην αυτοδιαχείρισή του και την κοινωνική του σκέψη, ή το αυξημένο άγχος σας την έχει επηρεάσει. Το δεύτερο δεν φαίνεται να ισχύει, αφού το παιδί δυσκολεύεται και στο Σχολείο. Βλέπω ότι προσπαθείτε για πολλά πράγματα μόνοι σας. Με βάση αυτά που διαβάζω, κρίνω σκόπιμα τα εξής:
(1). Συζήτηση όλων αυτών που σας απασχολούν με τον παιδοψυχίατρο που παρακολουθεί το παιδί, ή –εάν δεν αισθάνεστε καλλυμένοι- με άλλον παιδοψυχίατρο. Κρίνεται σημαντικότατη η λήψη αναλυτικότατου ιστορικού για την κλινική συλλογιστική.
(2). Συνέχιση των προγραμμάτων Εργοθεραπείας, μαζί με ένταξη σε Ψυχοπαιδαγωγικό πρόγραμμα για την περαιτέρω διερεύνηση και παρακολούθηση αυτών των δυσκολιών (συγκέντρωση, αναστολή, μηχανισμοί σκέψης και αντίληψης). Η ηλικία αυτή είναι ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΗ για το μέλλον της εξέλιξης του παιδιού.
(3). Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (και όχι απλά παθητική αποδοχή των δυσκολιών του παιδιού) με τη Νηπιαγωγό. Τι κρίνει, τι προτείνει. Επίσης μιλήστε της για την Εργοθεραπεία. Θα πρέπει να γίνει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ μέλος της Δ/νικής Ομάδας.
Αναφέρετε όντως ανησυχητικά για τη διαχείριση του συναισθήματος και τη λειτουργία της κοινωνικής σκέψης του παιδιού και θα πρέπει να διερευνηθεί διεξοδικότερα!
Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

042. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου είναι 6 χρονών. Εδώ κ 2 εβδομάδες έχει αλλάξει τη συμπεριφορά της κ δεν ξέρω πως να την χειριστώ. Κάνει νευράκια μου αντιμιλά έγινε απειθάρχητη μιλά απότομα σε όλους κ δεν την αναγνωρίζω. Δεν ξέρω αν φταίει το σχολείο (πήγε Α Δημοτικού πριν 2 εβδομάδες) ή αν φταίει το ότι θα γεννηθεί το αδελφάκι της σε λίγο. Επίσης εδώ κ 2 εβδομάδες που πήγε δημοτικό κάνει παρέα με ένα παιδί που είναι κατά 2 χρόνια μεγαλύτερο κ γνωρίζω ότι είναι πολύ απειθάρχητο αντί με τα πρωτάκια κ δεν ξέρω πως να το σταματήσω αυτό. Σας παρακαλώ βοηθείστε με.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όλοι οι λόγοι που αναφέρετε είναι πολύ πιθανό να έχουν επηρεάσει τη μικρή. Το πρώτο που οφείλουμε είναι να δείξουμε υπομονή (το Σχολείο μόλις άρχισε, μία νέα εμπειρία και παράλληλα υποχρεώσεις) και ταυτόχρονα και η πιθανή έλευση του αδελφού την ταράζει. Αφήνουμε λίγο το χρόνο να κυλίσει, διαχειριζόμαστε με ψυχραιμία την κατάσταση και το ότι κάνει παρέα με τον συγκεκριμένο συμμαθητή, δίνουμε ευκαιρίες για να αναπτύξει φιλίες με τους συμμαθητές της (πιθανά και να φέρετε κάποια παιδιά στο σπίτι) και εάν επιμένουν οι δυσκολίες τότε θα συμβουλευτείτε ψυχολόγο. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης (σε συνεργασία με το Τμήμα Συμβουλευτικής του Κέντρου)

043. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, θα ήθελα να με ενημερώσετε εάν γνωρίζετε και μπορείτε πώς πρέπει να αντιμετωπίσω το πρόβλημα της νυχτερινής ενούρησης που έχει ο γιός μου που είναι σχεδόν 11 ετών. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η νυχτερινή ενούρηση, μπορεί να είναι ένα πρόβλημα συναισθηματικού ή οργανικού υπόβαθρου με σοβαρό ή όχι υποβόσκοντα παράγοντα. Στην ουσία τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε είναι τα εξής:
Ζητάτε τη βοήθεια Παιδοψυχιάτρου αρχικά για την αξιολόγηση του παιδιού.
Αξιολόγηση (εάν κρίνει σκόπιμο η/ο Παιδοψυχίατρος) από Εργοθεραπευτή για την πιθανότητα αδρών νευρολογικών σημείων.
Αρχικά θα πρέπει να ληφθεί ένα αναλυτικό ιστορικό της γενικότερης εικόνας του παιδιού.
Εάν κριθεί απαραίτητο, θα πρέπει να γίνει και οργανικός έλεγχος.
Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης (σε συνεργασία με το Τμήμα Συμβουλευτικής του Κέντρου)

044. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα γιο 4,5 χρονών η ανάπτυξη του είναι απόλυτα φυσιολογική για την ηλικία του. Έχει κάποιες δυσκολίες στην ανάπτυξη λόγου αλλά έχουμε ξεκινήσει λόγο θεραπεία εδώ κ δυο μήνες. Έχουμε δει κάποια αποτελέσματα βελτίωσης.. Αλλά το θέμα μου είναι ότι πριν 6μηνες είχε ένα ατύχημα με το παιχνίδι του έπεσε κ έσπασε το χέρι του και αφού βγάλαμε το γύψο άρχισε να μην προσπαθεί δεν σκαρφαλώνει δεν πιάνει τ μολύβι σωστά δεν κάνει πράγματα μόνος του χωρίς τον μπαμπά του……. Μήπως έχει χτυπήσει κάπου αλλού κ δεν το είδαν οι γιατροί που τον εξέτασαν…. Να αρχίσω να φοβάμαι για τα χειρότερα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πολλοί λόγοι μπορούν να οδηγήσουν την απομάκρυνση ενός παιδιού από κεκτημένες δεξιότητες. Οι πιο συνήθεις πιθανότητες συνοψίζονται στα εξής:
– Εμφάνιση φόβου και άγχους μετά από το τραυματικό γεγονός της πτώσης και του πόνου από το κάταγμα (εμφάνιση «μετατραυματικής αναστολής και άγχους»)
– Η ηλικία των 4 ετών είναι μία ηλικία αναπτυξιακή κατά την οποία γίνονται πολλές αλλαγές στο προφίλ σε πολλά παιδιά, αλλάζουν οι μηχανισμοί σκέψης και πράγματα που παλαιά τους άρεσαν, τώρα δεν τους αρέσουν.
– Υπάρχει η πιθανότητα να προϋπήρχαν κάποιες δυσκολίες στο συντονισμό του παιδιού και τώρα να έγιναν πιο έντονες (κάτι που αναφέρετε ότι δεν έχετε παρατηρήσει)
– Κάποιο οργανικό αίτιο που ΔΕΝ έχει σχέση με τον τραυματισμό του παιδιού και διαφοροδιαγνώσκεται από Παιδονευρολόγο
Θα σας πρότεινα λοιπόν τα εξής:
(α) Συζήτηση με τον Ιατρό που ενέκρινε τις λογοθεραπείες του παιδιού όπου θα αναφέρετε τη συμπτωματολογία, ή από την άλλη συζήτηση με τον/την Λογοθεραπευτή/τρια του παιδιού με βάση αυτή τη συμπτωματολογία για το τι κρίνουν εκείνοι ότι θα χρειαζόταν να γίνει.
(β) Η αξιολόγηση από Εργοθεραπευτή του συντονισμού και του αισθητικοκινητικού προφίλ του παιδιού, όπου και θα μπορέσει να κρίνει εάν θα χρειαζόταν κάποιος περαιτέρω έλεγχος
(γ) Η συζήτηση με τον/την Παιδίατρο, εάν κρίνει σκόπιμες περαιτέρω εξετάσεις
Ειλικρινά σας συστήνω ψυχραιμία και πρέπει να σας αναφέρω ότι δεν αναφέρετε κάτι κρίσιμο για την υγεία του παιδιού σας (δεν υπάρχει λόγος να «σκέφτεστε τα χειρότερα» όπως αναφέρετε), αλλά για την ψυχοκινητική του ανάπτυξη και συμμετοχικότητα.
Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

045. ΕΡΩΤΗΣΗ: Το παιδί μου είναι 4 μηνών και κουνάει πιο πολύ το αριστερό χέρι από το δεξί. Το δεξί δεν το ανοίγει όσο το άλλο. Τι πρέπει να κάνω; Είναι ανησυχητικό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Εάν έχετε αντιληφθεί κάποια σημαντική ασυμμετρία στις κινήσεις του παιδιού, θα ήταν καλό να το συζητήσετε με τον/ην Παιδίατρο του παιδιού σας. Σε αυτή την ηλικία δεν αναμένονται ασυμμετρίες, οπότε εάν την εντοπίσει ο/η Ιατρός ότι χρήζει περαιτέρω παρακολούθησης, θα πρέπει να προχωρήσετε σε Παιδονευρολογική εκτίμηση, μήπως χρειαστεί εφαρμογή Φυσιοθεραπευτικής επιβοήθησης του παιδιού. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

046. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα! θα ήθελα την πολύτιμη βοήθεια στο έξης πρόβλημα. έχω ένα αγοράκι με αυτισμό στην ηλικία των 6 ετών. το παιδί μου από πολύ μικρή ηλικία φαίνεται να αναζητά ερεθίσματα στο στόμα με λίγα λογία βάζει τα πάντα στο στόμα του χωρίς όρια. έχει δουλέψει αρκετά με Εργοθεραπεία και λογοθεραπεία το συγκεκριμένο κομμάτι όμως εγώ δεν βλέπω κάποια βελτίωση. τρώει κανονική τροφή και το μονό που ίσως αποφεύγει είναι τα πιο σκληρά κρέατα. υπάρχει κάποια λύση??εγώ σαν γονιός τι θα πρέπει να κάνω τι πρακτικές συμβουλές θα μπορούσατε ν μου δώσετε??υπάρχουν κάποιες ασκήσεις στο στόμα πρόσωπο που μπορώ ν του κάνω??σας ευχαριστώ πάρα πολύ εκ των πρότερων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα παιδιά που βάζουν τα παιχνίδια στο στόμα τους το κάνουν για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Θα σας ορίσω κάποιες πιθανότητες αν και ενίοτε σε κάποια παιδιά μπορεί να υπάρχουν και άλλες:
– Άγχος / μόνιμα αυξημένη διέγερση (αυτοερεθιστική αντιμετώπιση μέσω της στοματικής οδού)
-Διαταραχή στη στοματική αισθητηριακή ρύθμιση (υπέρ-ευαισθησία ή υποευαισθησία ή αναζήτηση)
-Δυσπραξία ιδεο-κινητική (δεν ξέρει τι άλλο να κάνει ένα παιχνίδι)
-Παραμονή στο στοματικό στάδιο καταγραφής για διάφορους λόγους (συχνά συμβαίνει και σε παιδιά που δεν ήταν έτοιμα να αποχωριστούν την πιπίλα και σε παιδιά χαμηλότερου αναπτυξιακού σταδίου)
-Ερεθισμός ούλων ή δοντιών
Από την άλλη, μία άλλη σημαντική ερώτηση είναι πώς βάζει τα αντικείμενα στο στόμα (τι κάνει):
-Τα πιπιλάει;
-Τα δαγκώνει;
-Τα περιστρέφει μέσα στην κοιλότητα;
-Χαϊδεύει τα χείλη του με αυτά;
-Τα κρατά απλά στο στόμα χωρίς να κάνει τίποτα;
Το πρώτο λοιπόν που θα σας ζητούσα, είναι να συζητήσετε τόσο με τον υπεύθυνο ιατρό που παρακολουθεί το παιδί σας αλλά και τη δ/νική ομάδα που περιποιείται και ασκεί θεραπευτική παρέμβαση ΓΙΑΤΙ το παιδί βάζει τα αντικείμενα στο στόμα του. Η πιθανότητα της στοματικής υπέρ-ευαισθησίας πιθανά να αποκλείεται επειδή δέχεται τροφές στο στόμα του (σημαντική ερώτηση εδώ είναι αν δέχεται να του πλένετε τα δόντια). Προσέξτε γιατί χωρίς την απάντηση ΓΙΑΤΙ φέρνει τα αντικείμενα στο στόμα, καμία τεχνική δεν είναι εύστοχη. Συζητείστε λοιπόν με τους ειδικούς και σίγουρα θα σας κατευθύνουν στο σωστό δρόμο. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

047. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου μαθήτρια Γ γυμνασίου μετά από τεστ σε ιδιωτικό κέντρο διαγνώστηκε με νοημοσύνη 77 . Τα προηγούμενα χρόνια η γνωματεύσεις του ΚΕΔΥ μιλούσαν για ΔΕΠΥ . Τι θα πρέπει να κάνουμε από δω και πέρα για τη βελτίωση της σχολικής της επίδοσης; Ποιο μέλλον επαγγελματικό και προσωπικό την περιμένει; Υπάρχουν κάποιες διευκολύνσεις στο σχολείο; Στις εξετάσεις; Ζούμε στο εξωτερικό και φοιτά σε ελληνικό σχολείο. Τελικά είναι αξιόπιστα τα τεστ αυτά; Ευχαριστώ για το χρόνο σας και συγνώμη για τη χαοτική μου ανάρτηση

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ο δείκτης Νοημοσύνης ενός παιδιού ορίζεται από το αξιολογητικό εργαλείο WISC-III το οποίο είναι σταθμισμένο σε κάθε χώρα και πολύ αξιόπιστο (στον λεκτικό τομέα θα πρέπει να υπάρχει πλήρης γνώση του εξεταζόμενου της γλώσσας χορήγησης). Από την άλλη, επωδή αναφέρατε ότι έχετε διάγνωση από τα ΚΕΔΔΥ, δεν είχαν εφαρμόσει και εκεί δείκτη νοημοσύνης (το αναφέρω γιατί στην Αθήνα υπάρχει το συγκεκριμένο τεστ στα ΚΕΔΔΥ). Ο δείκτης νοημοσύνης στην ουσία ορίζει το ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ του παιδιού στον πρακτικό και τον λεκτικό τομέα, άρα με βάση τον δείκτη του παιδιού σας ορίζεται ότι αντιμετωπίζει γενικευμένη μαθησιακή δυσκολία. Ο συγκεκριμένος δείκτης δεν θεωρείται καλός για να επιχειρήσετε έντονα να ασχοληθεί το παιδί με επάγγελμα που θα περιλαμβάνει θεωρητικές σπουδές, και καλύτερα να σκεφτούμε κάποια τέχνη. Ως επιλογή Λυκείου, σαφώς και καλύτερα είναι τα Τεχνικά Επαγγελματικά Λύκεια με την Ελληνική μορφή με κατεύθυνση σε ειδικότητα που θα ενδιέφερε την έφηβη. Το καλύτερο είναι να συζητήσετε με την συνάδελφο που εφάρμοσε το τεστ για να σας πει τους τομείς ικανότητας της έφηβης και να σας δώσει επαγγελματικές κατευθύνσεις (κάτι που το τεστ WISC-III που προφανώς εφαρμόσατε έχει στις κλίμακές του). Όσον αφορά τα εκπαιδευτικά προγράμματα, το καλύτερο πρόγραμμα παρέμβασης σε αυτή την ηλικία είναι το Ψυχοπαιδαγωγικό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

048. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΣΛΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ. ΦΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟ ΤΙ ΧΑΡΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΔΔΥ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΑΝΣΙΟ , ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ.Η Ε.Δ.Ε.Α.Υ. ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΠΕΡΣΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ ΑΛΛΑ.ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΜΕ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ .

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση το Νόμου 3699/2008 (ΦΕΚ 199-2/10/2008) άρθρο 4 παράγραφος 1στ και του άρθρου 27 παράγραφος 1ν του ΠΔ 60/2006 (ΦΕΚ 65Α /05/04/2006), τα παιδιά με δυσλεξία διαγνωσμένη από τα Κ.Ε.Δ.ΔΥ. δικαιούνται απαλλαγή των γραπτών εξετάσεων (όχι με βάση τον τραυλισμό). Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

Θέμα: προσαρμογή παιδιού στο σχολείο. καλημέρα σας έχω ένα πρόβλημα με τον εγγονό μου ενώ πήγε πέρυσι παιδικό χωρίς κανένα πρόβλημα φέτος στα προνήπια στην αρχή πήγαινε καλά και τώρα πάει με κλάματα με το που λες τη λέξη σχολείο κλαίει όταν τον αφήνω κάθεται λέει ότι του αρέσει τι πρέπει να κάνω ? σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι πιθανότητες εμφάνισης αυτής της συμπεριφοράς Έχουν να κάνουν με τις εξής παραμέτρους:
(α). Πιθανά κάτι να ενόχλησε το παιδί (και εδώ έρχεται το ερώτημα εάν σας έχει αναφέρει το λόγο που δεν θέλει να πάει ή εάν η Νηπιαγωγός έχει εντοπίσει κάτι)
(β). Κάποια ιδιαιτερότητα στο οικογενειακό περιβάλλον που άγχωσε το παιδί όσον αφορά το άγχος αποχωρισμού του ή κάποια ανασφάλειά του.
(γ). Κάποια αλλαγή στο συναίσθημα του παιδιού (είναι η ηλικία που αλλάζει το συναίσθημα των παιδιών και συχνά μπαίνουν και σε φάση αρνητισμού -κυρίως σε παππούδες – γιαγιάδες- χωρίς να τον εννοούν πραγματικά).
Θα είναι πιο ανησυχητικό το ζήτημα εάν και στο σπίτι εμφανίζεται κάποια αλλαγή στο συναίσθημα του παιδιού. Επίσης παίζει ρόλο εάν αυτός ο αρνητισμός εμφανίζεται μόνο σε εσάς ή και στους γονείς. Από τη στιγμή πάντως που το παιδί κάθεται στο Προνήπιο, εσείς θα συνεχίσετε με ήρεμο και ψύχραιμο τρόπο και χωρίς φωνές και καυγάδες να το πηγαίνετε. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης (σε συνεργασία με το Τμήμα Συμβουλευτικής του Κέντρου)

049. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχω ένα αγοράκι 26 μηνών και ανησυχώ για την ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του. Έχει ένα περιορισμένο λεξιλόγιο αποτελούμενο από 80 λέξεις, χωρίς ρήματα και μιμείται αρκετούς ήχους. Αρκετές λέξεις γίνονται αντιληπτές μόνο από το οικείο περιβάλλον π.χ γκογκό (χωριό), παα (πατάτα), λαλά (κοχύλι). Συχνά τυχαίνει να αναφέρει κάποια λέξη σωστά χωρίς όμως να την επαναλαμβάνει αργότερα. Επικοινωνεί κυρίως με χειρονομίες και ήχους συνδυάζοντάς τα με τις λέξεις που ξέρει. Έχει ευρύ αντιληπτικό λεξιλόγιο και σχηματίζει προτάσεις με 2-3 λέξεις. Απολαμβάνει πολύ να του διαβάζω ιστορίες και ξέρει να υποδεικνύει όλες τις εικόνες και τα γεγονότα αυτών. Ταξινομεί σχήματα, χρώματα και φτιάχνει παζλ με 4-6 κομμάτια. Η κινητική του ανάπτυξη είναι πολύ ικανοποιητική για την ηλικία του (π.χ. κάνει ποδήλατο από 23 μηνών, πιάνει με λαβίδα και τσιμπιδάκι φασόλια, περνάει χάντρες σε κορδόνι, σχηματίζει κύκλο, οριζόντιες και κάθετες γραμμές). Η Παιδίατρος με συμβουλεύει να περιμένω μέχρι την ηλικία των 3. Πείτε μου σας παρακαλώ τη γνώμη σας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα παιδί 26 μηνών πρέπει κατά μέσο όρο να παράγει φράσεις 2 λέξεων και αυτές να γίνονται αντιληπτές τόσο από το οικείο περιβάλλον όσο και από ξένους τις περισσότερες φορές. Το ότι “κόβει” συλλαβές από λέξεις ή ότι οι παραγωγές του δεν είναι σταθερές (άλλες φορές λέει τις λέξεις και άλλες όχι) είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει το παιδί από τώρα να αξιολογηθεί από λογοθεραπευτή και ο ειδικός να κρίνει αν χρειάζεται το παιδί άμεση υποστήριξη ή απλά παρακολούθηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Παναγιώτης Κοκμοτός, Λογοθεραπευτής MSc, Μέλος της Εταιρείας ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

050. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας… Έχω ένα κορίτσι 25 μηνών και έχει πρόβλημα με την ομιλία. Λέει τις λέξεις μαμά, μπαμπά, παππού, γιαγιά, μπαμ, μπράβο, κακό, το γάλα το λέει γα, την μπάλα μπάγια, τη φραουλιτσα τη λέει τσα, το σιώπα το λέει όπα, όχι, ναι, έλα. Επίσης, παράγει τους ήχους των ζώων και γενικότερα άλλους ήχους όπως το φτέρνισμα το ροχαλητό κ.α. Κάποιες στιγμές μου έχει πει καθαρά τη λέξη νερό και αγκαλιά αλλά δεν τις έχει ξαναχρησιμοποιήσει. Το θέμα είναι ότι αποφεύγει να μιλήσει ακόμα και όταν επιμένω πολύ σε μια ερώτηση. Έχει καλή βλεμματική επαφή, είναι κοινωνική ακούει στο όνομά της αλλά είναι υπερκινητική. Όταν ήταν 20 μηνών είχαμε πάει σε Αναπτυξιολόγο λόγω ομιλίας και μας είχε πει αφού τα έχει όλα έτοιμα γιατί να μιλήσει; Αυτό που μας είχε πει είναι το ότι δεν μας βάζει στο παιχνίδι της κάτι το οποίο δεν ισχύει.. Επιπλέον αυτό που με ανησυχεί είναι ότι άλλες φορές καταλαβαίνει αμέσως ότι τις πω και άλλες δείχνει σαν να μην καταλαβαίνει και έχω αρχίσει να ανησυχώ. Θα ήθελα να ρωτήσω αν πρέπει να απευθυνθώ τώρα σε κάποιο λογοθεραπευτή και αν χρειάζεται βάση της εμπειρίας σας..

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε γα την επικοινωνία σας. Είναι πολύ θετικό ότι το κοριτσάκι σας είναι κοινωνικό. Η ομιλία της αν σκεφτούμε τα αναπτυξιολογικά ορόσημα είναι πίσω και σίγουρα ο λόγος δεν είναι μόνο ότι της τα «έχετε όλα έτοιμα» γιατί με αυτό τον τρόπο όλα τα παιδιά θα είχαν καθυστέρηση ομιλίας. Αν υπάρχει και υπερκίνηση σίγουρα αυτό επηρεάζει και τη γλωσσική ανάπτυξη. Θα πρότεινα να αξιολογηθεί το παιδί από Λογοθεραπευτή και Εργοθεραπευτή και ο ειδικός που θα την αξιολογήσει να κρίνει αν χρειάζεται υποστήριξη. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Παναγιώτης Κοκμοτός, Λογοθεραπευτής MSc Μέλος της Εταιρείας ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

051. ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέμα: Ανησυχία. καλησπέρα και πολλά συγχαρητήρια για τον επαγγελματισμό σας σε όλα τα επίπεδα. Διαβάζοντας την στήλη με τις ερωτήσεις και απαντήσεις πήρα το θάρρος να σας καταγράψω το άγχος μου. Έχω μια κόρη 5 ετών η οποία πηγαίνει νηπιαγωγείο .Είναι στους τελευταίους μήνες του 2011 .Έχει τρομερά πλούσιο λεξιλόγιο ,δεν παρουσιάζει κανένα θέμα στην ομιλία της και γενικά είναι ένα παιδί κοινωνικό ,αγαπητό και συνεργάσιμο .Αυτό που με έχει προβληματίσει είναι ότι όποιο ερέθισμα της δίνουμε για να γράψει ,να ζωγραφίσει δείχνει ότι θέλει να το αποφύγει. Οι δασκάλες της στον παιδικό δεν μου μίλησαν ποτέ για κάποιο θέμα και για να μην είμαι υπερβολική (που συνήθως είμαι ) κρατάει το μολύβι ,σχηματίζει μόνο το α , αναγνωρίζει αριθμούς αλλά συχνά τους μπερδεύει..Επίσης παρότι είναι πολύ κοινωνική αρνείται να ξεκινήσει κάποια εξωσχολική δραστηριότητα. Παίζει πολύ μόνη της (με φανταστικούς φίλους) με τους οποίους κάνει διάφορες δουλειές (μαγαζιά,σχολεία ,γενέθλια )και γενικά η φαντασία της πολλές φορές σε αφήνει άφωνο. Έτσι όλο αυτό το (επιτρέψτε μου ) αναπτυγμένο προφίλ ,κάνει διαφορά στο θέμα που σας ανέφερα παραπάνω. Αυτό που με φοβίζει είναι μήπως έχει καταλάβει την αδυναμία της στο κομμάτι αυτό και δεν το επιδιώκει. Δεν σας κρύβω ότι δεν είμαι βέβαιη αν τα λόγια μου έχουν δόση υπερβολής ή οι ανησυχίες μου έχουν βάση. Θεωρείτε ότι συντρέχει λόγος να επισκεφτούμε ειδικό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση αυτά που αναγράφετε, έχετε ένα κοινωνικό και έξυπνο παιδάκι με καλό λεκτικό δυναμικό και φαντασία. Είναι καλό ένα παιδί να ασχολείται με τη ζωγραφική και τη δημιουργικότητα, αλλά βλέπω ότι το παιδί σας περισσότερο προτιμά κάποιον τύπο θεατρικότητας και φανταστικού παιχνιδιού. Ο κρίσιμος άξονας αυτή τη στιγμή, βρίσκεται στη Νηπιαγωγό. Θέλω να της αναφέρετε τις ανησυχίες σας και να σας πει εάν έχει παρατηρήσει κάτι ή όχι. Εάν όχι, τότε πιθανά το παιδί να αισθάνεται πιεσμένο ή να ανήκει στην κατηγορία των παιδιών που δεν επιθυμούν εμπλοκή με τα γραφοκινητικά. Εάν σας εντοπίσει κάποια δυσκολία, θα ήταν καλό να γινόταν μία αξιολόγηση από Εργοθεραπευτή. Εάν όχι, τότε θα συζητήσετε τους τρόπους που θα μπορούσατε να την βοηθήσετε με τη Νηπιαγωγό. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια ή πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης (σε συνεργασία με το Τμήμα Συμβουλευτικής του Κέντρου)

052. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Θα ήθελα την βοήθεια σας σε έναν μεγάλο αγώνα που κάνω εδώ και 4 χρόνια… Έχω ένα αγόρι 7,5 χρονών από τα 2,5 έτη πήγαμε σε Αναπτυξιολόγο λόγω καθυστέρησης ομιλίας… Η κατεύθυνση που μας έδωσε είναι να μην του τα παρέχουμε όλα για να αναγκαστεί να μιλήσει!! Δοκιμάσαμε αυτό και τίποτα…. Μετά από 5 μήνες πήγαμε σε γνωστό Αναπτυξιολόγο μας είπε ότι δεν έχει αυτισμό η κάποιο σύνδρομο απλά δεν έχει όρια!!!! Και μας είπε να ξεκινήσουμε άμεσα λογοθεραπείες( ο μικρός όμως είχε αρχίσει να βγάζει έντονη επιθετικότητα στα παιδιά, επίσης και έντονη βία και πέταγμα σε όλα τα πράγματα που έχει ένα σπίτι, επίσης μάσαγε τα πάντα πετσέτες – ζώνες αυτοκινήτου τα πάντα) !!!! Από τότε μέχρι και σήμερα έχουμε δοκιμάσει όλες τις τεχνικές σε διάφορα κέντρα και παιδοψυχίατρους – ψυχολόγους που πηγαίνουμε!!!! Ομαδικές θεραπείες – ψυχολογική υποστήριξη- Εργοθεραπεία – Λογοθεραπεια και συμβουλευτική γονέων!!!! Το παιδί αυτή τη στιγμή πάει στην Δευτέρα δημοτικού με διάγνωση ΔΕΠΥ και ιδιωτική παράλληλη στήριξη!!! Όλες οι συμπεριφορές που είχε από παιδί έρχονται και φεύγουν τίποτα όμως δεν τελειώνει ποτέ!!!! Επίσης θα ήθελα να σας αναφέρω ότι εδώ και ένα χρόνο πάλι κατά μικρά χρονικά διαστήματα κτυπάει το κεφάλι του από τα νεύρα του και λέει δεν μου αρέσει το όνομα και δεν θέλω να είμαι αγόρι!!!! Όλες οι συμπεριφορές που σας έχω αναφέρει και παραπάνω δεν έχουν φύγει απλά ε του έρχονται και φεύγουν (κτυπάει-πετάει-μασάει)!!!! Σας παρακαλώ βοηθήστε με αν μπορείτε !!!! Θέλω να βοηθήσω το παιδί μου και δεν μπορώ!!!!!! Ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Από ότι βλέπω, έχετε αγωνιστεί και κουραστεί πολύ με το παιδί, το οποίο όντως βγάζει μία σημαντική δυσκολία στη διαχείριση της συμπεριφοράς του. Αναφέρεστε σε ένα δίπτυχο δυσκολιών που θα ήθελα να σας προσανατολίσω: (1). Δυσκολίες στην τυπική ανάπτυξη (ορόσημα ομιλίας, ποσοστό συγκέντρωσης προσοχής, πιθανά και άλλα ορόσημα όπως πχ πιθανότατα στην αισθητηριακή ρύθμιση και τις επιτελικές λειτουργίες) και (2). Δυσκολίες στο μηχανισμό σκέψης και διαχείρισης του συναισθήματός του. Με βάση λοιπόν αυτά, το πρώτο που ακολουθείται είναι Παιδοψυχιατρική (και αν κριθεί σκόπιμη και Παιδο-Νευρολογική) διάγνωση και πολυφασματική (επίπονη, πολύχρονη και δυστυχώς και πολυδάπανη) σταθερή παρέμβαση από Ψυχολόγο, Εργοθεραπευτή και πιθανά και Λογοθεραπευτή με –και καλά κάνετε- παράλληλη υποστήριξη στο Σχολείο. Από ότι βλέπω, παρακολουθείται θεραπευτικά το παιδί σας και ταυτόχρονα και εσείς παρακολουθείτε (και συγχαρητήρια) συμβουλευτική οικογενείας. Το μόνο ανησυχητικό σε όλα αυτά που αναφέρετε, είναι ότι δοκιμάζετε πολλές τεχνικές και πολλά Κέντρα, κάτι που δυστυχώς δεν σας το συνιστώ. Θα ήθελα να επιδείξετε σε κάποια μέθοδο ή κάποιους ανθρώπους εμπιστοσύνη και να τους παράσχετε το χρόνο που θα σας ζητήσουν (το χρονοδιάγραμμα που ζητούν) για να επιτύχουν τους στόχους που θα σας δώσουν με μία ιεράρχηση! Αν κάποιος ειδικός σας υποσχεθεί άμεση λύση, εκεί θα σας έλεγα να μην «ποντάρετε». Αναφέρετε ότι με βάση τη διάγνωση υπάρχει στο παιδί Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής με Υπερκινητικότητα, αλλά θα πρέπει να συζητήσετε με τον/ην Παιδοψυχίατρο που το παρακολουθεί που οφείλονται οι παράξενοι μηχανισμοί σκέψης. Υπομονή λοιπόν (το ξέρω ότι δεν είναι τόσο εύκολο να την κάνετε) λόγω των πολύ έντονων εκρήξεων του παιδιού αλλά αυτό θα πρέπει να το συζητήσετε πολύ με τον/την Ψυχολόγο Συμβουλευτικής και τον/την Παιδοψυχίατρο, εμπιστοσύνη στη θεραπευτική ομάδα, ρύθμιση και πιθανή τροποποίηση των στρεσογόνων για το παιδί περιβαλλόντων λειτουργίας, μελέτης και μάθησης και προσαρμογή των προσδοκιών αυτή τη στιγμή στο δυναμικό και την δυνατότητα αυτορρύθμισης του παιδιού (ελαστικότερες πιθανά μαθησιακές πιέσεις). Για το λόγο αυτό, κρίνω πολύ αυστηρή την αυτοκριτική σας ότι δεν βοηθάτε το παιδί σας. Κάνετε τον αγώνα σας και χρειάζεστε και χρόνο και επιμονή και εμπιστοσύνη. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

053. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχω ένα θαυμάσιο αγοράκι 14 μηνών και θα ήθελα την γνώμη σας για κάποια πράγματα που με ανησυχούν. Γεννήθηκε με καισαρική 39 εβδομάδων και 1 ημέρα, 51 εκατοστά και βάρος 3470. Περπάτησε κανονικά 13 μηνών αν και από 11 μηνών έκανε λίγα βηματάκια. Είναι πολύ χαρούμενο παιδί παίζει με τα παιχνίδια του ( τα πετάει κιόλας και μετά τα κυνηγάει). Οι ανησυχίες μου είναι οι εξής: δεν μιλάει ( μπαμπαλίζει αρκετά, λέει αρκετές συλλαβές αλλά από λέξεις όχι ενώ λέει μπα μπα μπα δεν φωνάζει μπαμπά κ αν το πει καμιά φορά δεν απευθύνεται στον μπαμπά του απλά το λέει. Πριν δύο μέρες ξεκίνησε να προσπαθεί να πει την λέξη άντε και τα καταφέρνει). Επίσης ενώ φαίνεται ότι καταλαβαίνει αυτά που του λέμε πολλές φορές δεν τα κάνει. Δηλαδή κρατάει ένα αντικείμενο και του λέω δως το μου κ εκείνος τις περισσότερες φορές με κοιτάει, γελάει και δεν το δίνει, μάλιστα όταν λέω δως το μου πολλές φορές μου απαντάει μπαμπαλίζοντας με ύφος ότι αντιτίθεται! Μερικές φορές το δίνει. Επίσης πολλές φορές του λέω να έρθει και δεν έρχεται, όταν όμως του πω ας πούμε έλα γιατί θα κρυφτώ ή έλα να σου δώσω ψωμάκι έρχεται πάντα. Θεωρείτε ότι αυτή είναι μία φυσιολογική συμπεριφορά για ένα παιδί 14 μηνών? Επίσης σε ποια ηλικία είναι καλό να πάει σε κάποιον ειδικό κ ποιός ειδικός χρειάζεται, Αναπτυξιολόγος η Παιδοψυχολόγος. Με συγχωρείτε για το μακροσκελές email ήθελα όμως να σας δώσω όσο γίνεται ακριβή εικόνα. Με εκτίμηση, Μ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι συμπεριφορές που αναφέρετε δεν είναι άκρως τυπικές για ένα παιδί 14 μηνών αλλά επειδή είναι μικρός αφήνουμε ένα περιθώριο “διαφορετικότητας” ή αλλιώς καθυστερημένης προσαρμοστικής ανάπτυξης μεταξύ των παιδιών. Θα ήταν καλό πάντως να επισκεφτείτε ένα Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο (σε Δημόσιο Νοσοκομείο ή Ιδιώτη) για να διαπιστώσει τη γενική ανάπτυξη του παιδιού και στα 2 έτη θα μπορούσε να γίνει αξιολόγηση αρχικά από ένα εργοθεραπευτή και στη συνέχεια από ένα λογοθεραπευτή. Είμαστε στη διάθεση σας για ότι χρειαστείτε.
Με τιμή, Παναγιωτης Κοκμοτός, Λογοθεραπευτής MSc

054. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για το έργο σας. Έχω μια μπεμπούλα 4,5 μηνών και τη θηλάζω αποκλειστικά. Τον τελευταίο καιρό χωρίς να αλλάξει κάτι, αρνείται κατηγορηματικά να κοιμηθεί στην κούνια της. Θηλάζω, την παίρνει ο ύπνος, την βάζω στην κούνια και πετάγεται και κλαίει. Θέλει να κοιμάται στην αγκαλιά μου. Έχω προσπαθήσει άπειρες φόρες να την κοιμίσω στην κούνια και το αποτέλεσμα είναι απλά να μένουμε και οι δυο ξάγρυπνες και ταλαιπωρημένες …Δείχνει κάποιες φορές να συμβιβάζεται στο καρότσι να κοιμηθεί αλλά και πάλι με κούνημα κ.τ.λ. Προς το παρόν λόγω μικρής ηλικίας δεν επιζητάει να κοιμάται στο κρεβάτι μας, καθώς δεν έχει αναπτύξει πλήρως την αντίληψη του χώρου, αλλά στο στήθος μου-στην αγκαλιά μου… Δηλαδή την ώρα που κλαίει και στην κρεβατοκάμαρα να την ξαπλώσω δεν ηρεμεί, θέλει μόνο στήθος. Σε πολλά άρθρα σύμβουλων θηλασμού προτρέπουν τις μαμάδες που αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα να κοιμούνται μαζί με το μωρό προκειμένου να ικανοποιούνται πλήρως οι συναισθηματικές και βιολογικές του ανάγκες. Λόγω του επαγγέλματος μου (νηπιαγωγός), είμαι διστακτική στο να ξεκινήσω κάτι τέτοιο. Έχω μάθει να βάζω όρια στα παιδιά και αυτές οι τεχνικές με φοβίζουν. Νομίζω ότι αν το ξεκινήσω θα γίνει η αρχή και μετά δεν θα φεύγει από το κρεβάτι μας… Τι με συμβουλεύετε να κάνω? Από τη μια λέω να το παλέψω για την κούνια, όμως και το να μένει άγρυπνο το μωρό (από την άρνηση και τα κλάματα) δεν κάνει καλό στην ανάπτυξη του. Από την άλλη πόσο θα αντέξω και εγώ? Τέλος αναρωτιέμαι μήπως είμαι υπερβολική και σε τόσο μικρή ηλικία δεν μπαίνουν όρια και να ξεκινήσω να την κοιμίζω στο κρεβάτι μας μπας και ξεκουράζομαι και εγώ λίγο? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας και να χαίρεστε –πραγματικά το εννοώ- τον μικρό σας άγγελο, να της αφιερώσετε απόλυτο χρόνο και φροντίδα για να αισθανθεί την ασφάλεια σε αυτό τον ακαταλαβίστικο κόσμο που ήρθε και το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ζητά να της καλυφθούν οι ανάγκες της γιατί μόνη της δεν μπορεί ακόμα (και από ότι φαίνεται δυσκολεύεται ακόμα στην αυτορρύθμιση και τη «ζώνη άνεσης» που λέμε στην αισθητηριακή ολοκλήρωση)! Δεν θα σας απαντήσω εγώ! Θα σας πρότεινα να διαβάσετε άμεσα το βιβλίο «ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» του μεγάλου δασκάλου της Παιδοψυχολογία και Παιδοψυχιατρική του Ματθαίου Γιωσαφάτ. Τα μωρά θέλουν στοργή, αγάπη και πρόθυμους παρόχους! Και καλή συνεργασία και με τον/την Παιδίατρό σας! Και πάλι να τη χαιρόσαστε! Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

055. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα και συγχαρητήρια για την ιστοσελίδα σας! Είναι η πιο ολοκληρωμένη ιστοσελίδα που έχω συναντήσει και δείχνει το πόσο καλή δουλειά κάνετε! Μένω στην ….. (πόλη της Βορείου Ελλάδας) και εδώ δεν έχουμε καμία Ιατρική Ειδικότητα. Το παιδί μου θα πάει στη Γ΄ Δημοτικού και το καλοκαίρι μου διαμαρτυρήθηκε ότι όταν διάβαζε πέρυσι τα γράμματα έμοιαζαν σαν να κουνιούνται. Συνέβαινε μου είπε και στην Α΄ Δημοτικού αλλά όχι τόσο. Θα πρέπει να με ανησυχήσει ή το λέει για να τραβήξει την προσοχή μου και να μην τον πιέζω στο διάβασμα; Και στα μαθηματικά, αν και μπορεί εύκολα να κάνει πράξεις με το μυαλό, βλέποντας τους αριθμούς δυσκολεύεται να κάνει τις πράξεις. Και πάλι μου λέει ότι τρεμοπαίζουν! Να το πάω σε οφθαλμίατρο; Δείχνει να βλέπει καλά μακριά! Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμά μου αλλά θα πρέπει να ξέρω! Ο πατέρας του λέει ότι το κάνει γιατί είναι τεμπέλης και δεν θέλει να τον πιέζουμε.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Μιλάτε για ένα θέμα που θα πρέπει να το σκεφτούμε από 2 μεριές: (1). Την διαδικασία οπτικής επεξεργασίας του παιδιού που μπορεί να του δημιουργεί δυσκολία στη μελέτη. (2). Την πιθανότητα διάσπασης προσοχής που και πάλι του δημιουργεί δυσκολία στη μελέτη. Το ζήτημα όμως που θα πρέπει να σκεφτείτε είναι ένα: Κανένα παιδί δεν βρίσκει μία τόσο «παράξενη» δικαιολογία για την απροθυμία του να εμπλακεί στη μαθησιακή διαδικασία. ‘Όπως όμως και αν είναι θα πρέπει να γίνει μία διαφοροδιάγνωση: Αρχικά επίσκεψη σε Οφθαλμίατρο για να διερευνηθεί η οπτική οξύτητα του παιδιού. Εάν αυτή είναι καθαρή, η επίσκεψη σε Αναπτυξιακό Οπτομέτρη, ώστε να διερευνηθεί η οπτική επεξεργασία (είναι 2 διαφορετικά πράγματα). Εάν αυτές οι εξετάσεις δείξουν ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες (αν και πιστεύω ότι η Οπτομετρική εξέταση θα εμφανίσει κάποιες ιδιαιτερότητες στην οπτική επεξεργασία του παιδιού), τότε θα πρέπει να διερευνηθούν τα δεδομένα διάσπασης προσοχής του παιδιού. Τόσο καλοί Παιδο-οφθαλμίατροι όσο και Αναπτυξιακή Οπτομέτρης, γνωρίζω ότι υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

056. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω κατά πόσον η ύπαρξη δυσλεξίας στον πατέρα μπορεί να κληροδοτήσει δυσπραξία πολύ σοβαρής κατάστασης στο παιδί του. Κατά πόσο μετά από έλεγχο γενετικό (όχι γονιδιακό) για δυο- σύνδρομα όπου τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά (για το παιδί) , η γέννηση ενός δεύτερου παιδιού του ίδιου πατέρα αλλά με άλλη σύντροφο είναι παρακινδυνευμένη. Γνωρίζουμε την σύνδεση δυσλεξίας με την δυσπραξία σε κληρονομικό επίπεδο ; Ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς η γονιδιακή έρευνα δεν έχει πολλά στοιχεία να μας δώσει, πέραν του ότι και στις 2 παθήσεις αναφέρεται ένα ΜΟΝΟ κοινό γονίδιο που είναι το FOXP-2. Θα πρέπει όμως να κυριαρχήσει το πατρικό γονίδιο και μάλιστα επί «μη επικίνδυνου» γονιδίου άλλου συντρόφου. Την καλύτερη απάντηση –η οποία όμως εξ ορισμού είναι θολή- θα μπορούσε να σας τη δώσει ένας γεννετιστής (πχ στο Νοσ. Αγία Σοφία). Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

057. ΕΡΩΤΗΣΗ: Αντιμετωπίζω κάποιες δυσκολίες στην καθημερινότητά μου και θα ήθελα να μάθω αν κι εγώ μαζί με αυτές μπαίνουμε κάτω από την «ομπρέλα» περισσότερο από ότι υποψιάζομαι. Δεν έχω ζητήσει μέχρι τώρα βοήθεια και συνήθως αποδίδω τις δυσκολίες αυτές στα δύσκολα και μοναχικά παιδικά χρόνια, σε μια έμφυτη δειλία και σε αρκετές γραφικές ιδιοτροπίες. Θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν μου δίνατε κάποια κατεύθυνση. Απευθύνομαι σε εσάς προσωπικά γιατί δεν ξέρω αν η περίπτωση αφορά την Προσέγγιση. Με εκτίμηση,Μ. Θ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Υπάρχουν διάφορα ερωτηματολόγια για τους ενήλικες, με καλύτερο αυτό του COHEN. Φυσικά και θα μπορούσα να σας τι αποστείλω, αλλά είναι ένα απλό ερωτηματολόγιο που αναφέρει δείκτες για τους οποίους θα ήταν καλό (είτε θετικοί ήταν είτε αρνητικοί) να απευθυνθείτε σε ένα Ψυχίατρο ενηλίκων με το αίτημα της διαφοροδιάγνωσης αυτισμού. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

058. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΜΕΡΑ !!!! ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Χ. Γ. ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ. ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΓΙΟ 30 ΕΤΩΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ASPERGER. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ .ΚΑΘΟΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ. ΘΑΘΕΛΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΚΑΤ ΑΡΧΗΝ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ,ΠΧ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ,ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΩ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά θα πρέπει να σας αναφέρω ότι ο γιος σας είναι αρκετά μεγάλος ώστε να διεκδικήσει μόνος του μία διάγνωση ή βοήθεια για τις δυσκολίες του, κάτι που θα σας σύστηνα να συζητήσετε μαζί του εάν και εκείνον τον απασχολεί κάτι. Η διάγνωση –ή διαφοροδιάγνωση από κάποια άλλη δυσκολία ή πάθηση- μπορεί να γίνει μόνο από Ψυχίατρο (σε Κρατικό Νοσοκομείο ή Ιδιώτη). Η βοήθεια που μπορεί να λάβει ο γιός σας –επιμένω μόνο εάν επιθυμεί ή πειστεί από κάποιον- είναι από Ψυχολόγο που να γνωρίζει τρόπους γνωσιακής και συμπεριφοριστικής επιβοήθησης σε άτομα με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος –με βάση τα διαγνωστικά εργαλεία του 2013 υπάρχει μόνο η αυτιστική διάγνωση με διαφορετικά επίπεδα ανάγκης βοήθειας- (εάν επαναλαμβάνω αυτή είναι τελικά ή διάγνωση). Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

089. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ,ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 5 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ 4 ΜΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΟΤΑΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ 2 ΤΟΥ ΧΡΟΒΙΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΡΙΣΗ Ε ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΟΧΙ ΣΠΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΡΗΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΕΚΑΝΕ ΛΟΓΟ ΠΥΡΕΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΗΡΑΜΕ TRILEPTAL ΤΩΡΑ ΠΕΡΝΟΝΤΑΣ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΑΛΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΠΑΣΜΟΥΣ ΓΙΑ 3 ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΕΟΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΠΑΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΔΟΣΗ 3 ΤΟ ΠΡΩΙ 3 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 20 ΜΕΡΕΣ ΞΑΝΑΕΚΑΝΕ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΛΙ 10 ΜΕΡΕΣ ,ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΟΛΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΗ ΤΟΝ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΛΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΗΚΟΤΗΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΓΟ ΛΟΓΟ ΑΠΟ ΤΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΠΛΑ ΘΕΛΛΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ 5,5 ΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΟΥΝ ΑΝ ΜΕΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ?Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΕΙ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΠΑΝΙΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΛΕΝΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ,ΟΔΟΝΤΟΒΟΥΡΤΣΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΝΤΥΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ 3,4 ΜΠΑΜΠΑ ΠΟΥ ΜΑΜΑ ΠΟΥ ,ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΒΟΛΤΑ,ΜΠΑΜΠΑ ΘΕΛΩ ΠΑΓΩΤΟ ,ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΟΒΕΙ ΜΑΛΛΙΑ ,ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΟΒΕΙ ΜΑΛΛΙΑ ,ΠΑΖΛ ΤΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝ 20 ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ ΑΥΤΑ ΗΘΕΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι «Ε» κρίσεις, συμβαίνουν πολύ συχνά στα παιδιά με αυτισμό. Χαίρομαι που βρίσκονται βασικά στον τομέα των προσηλώσεων και όχι εντονότερων σπασμών. Παρακολουθείστε από έναν πολύ έγκριτο Παιδονευρολόγο και ασφαλώς και θα συνεχίσετε την αγωγή που σας έχει προτείνει. Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν «Ε» κρίσεις είναι επιρρεπέστερα να είναι υπερκινητικά (συχνά και ασκόπως κινητικά).Η πιθανότητα παλινδρομήσεως σε αυτή την ηλικία είναι μόνο νευρολογική, γι αυτό και θα πρέπει να παρακολουθείστε συχνά από τον Παιδονευρολόγο. Εσείς θα συνεχίσετε να συμπεριφέρεστε όπως σας ζητούν οι ειδικοί που παρακολουθούν το παιδί, θα φροντίσετε να μην αγχώνετε το παιδί και λειτουργείτε αποδεχόμενοι τον αυτισμό του (δουλεύω ΜΕ τον αυτισμό και όχι τον αυτισμό) ώστε να εκμεταλλεύεστε τις δεξιότητες του και την σωστή του κοινωνική και αισθητικοκινητική ανάπτυξη. Αναφέρετε ένα παιδί καλής λειτουργικότητας που επάνω σε αυτό θα πατήσετε για τη μελλοντική του ενταξιμότητα. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

060. ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Στρατό παρακολουθώ συχνά την σελίδα της προσέγγισης. Έχω ένα αγοράκι 4,5 χρονών. Από μικρός είχε κάποιες περίεργες συνήθειες 1.5 χρόνου έτρεχε κατά μήκος του τοίχου και έβλεπε με την άκρη του ματιού του. Άργησε να κατακτήσει λόγο 3,5. Κάναμε το ados άλλα δεν έδειχνε κάτι ανησυχητικό. Έχει εμμονές με ανεμιστήρες κολλά και θέλει να τον βλέπει και να αλλάζει ταχύτητες στην ένταση. Από αυτά τον ξεκολλώ εύκολα. Και η κίνηση με τον τοίχο τώρα σταμάτησε. Η παιδοψυχίατρος θεωρεί ότι δεν ανήκει στο φάσμα. Εμένα αυτό που με ανησυχεί ιδιαιτέρα είναι το φαγητό. Τρώει κρέμες, γάλα σκόνης, φιδέ, ψωμί με τυρί Φιλαδέλφεια φρούτο σε μπουκαλάκι, σούπα μπουκαλάκι, ρύζι πασματι unkle bens με γιαούρτι στραγγιστό. Δεν δέχεται κανένα άλλο ρύζι εκτός από αυτό. Καταλαβαίνει την διαφορά και δεν τρώει. Τελευταίες μέρες τα πράγματα έγιναν ακόμα χειροτέρα γιατί διαγνώστηκε με την νόσο Kawasaki έκοψε όλα τα άλλα και θέλει μόνο ρύζι γιαούρτι γάλα μπισκότα και δημητριακά. Είμαι σε απόγνωση γιατί άδω με παράπεμψαν σε διατροφολόγο που τα αποδίδει σε ιδιοτροπίες ενώ εγώ βλέπω ότι το παΐδι μου όταν νοιώσει η όταν δει άλλο χρώμα στο φαγητό η άλλη υφή κάνει αναγούλες και φτύνει συνεχώς. Ακόμη και ίνες από κρέας να νοιώσει το φτύνει. Είμαι από Κύπρο και ψάχνω πραγματικά κάποιο να ειδικεύεται σε αυτό και δεν υπάρχει. ζητώ συγγνώμη για το θάρρος να στείλω άδω σε σας το μήνυμα και ευελπιστώ την εμπιστευτικότητα και τη συμβουλή σας καθώς βλέπω ότι έχετε εμπειρία και γνώσεις που θα με βοηθήσουν. Ο λόγος και η αντίληψη μας έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ άλλα έχει κάποιες εμμονές όπως το παπούτσι όταν έχει αυτοκόλλητο να κολλά ακριβώς, να είναι αυτός που θα κλείσει την πόρτα του αυτοκίνητου, να μπαίνει το παγουρίνο δεξιά, η πόρτα να κλείνει τη στιγμή που θέλει αυτός.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία σας. Αρχικά να σας πω ότι αναφέρεστε σε σημαντικά κομμάτια που άπτονται χαρακτηριστικών αισθητηριακής ευαισθησίας (υπερ-κολλήματα σε οπτικά ερεθίσματα, πιθανά απτικά ζητήματα στα παπούτσια, το φαγητό) και πιθανές γευστικο-οσφρητικές αλλά και εκτελεστικές εμμονές. Τα παιδιά με υπερ-ευαισθησία έχουν πολύ υψηλά τις αισθητηριακές κεραίες τους και κατανοούν ακόμα και τις πιο ελαφριές αλλαγές σε υφές, ήχους, οπτικά, και γευστικο-οσφρητικά ερεθίσματα με αποτέλεσμα να μην έχουν καμμία ευελιξία στη σκέψη και το συναίσθημα. Καλώς ανησυχήσατε για την πιθανότητα αυτιστικού φάσματος και απευθυνθήκατε σε ειδικούς. Το ADOS είναι ένα καταπληκτικό διαγνωστικό εργαλείο για να διαγνώσει τον σοβαρό αυτισμό, αλλά πιθανά όχι τόσο ευαίσθητο στον αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας. Για τις εκλεκτικότητες που αναφέρετε (καθώς και τις δυσκολίες στην ευελιξία της σκέψης), είναι απαραίτητο να γίνει ένας ενδελεχής έλεγχος του παιδιού από Εργοθεραπευτή εξειδικευμένο στην Αισθητηριακή ολοκλήρωση. Αντίστοιχοι συνάδελφοι υπάρχουν από όσο γνωρίζω και στη Λεμεσσό και στην Λάρνακα και στη Λευκωσία. Μετά από όλους τους ελέγχους που έχετε κάνει, είναι ο τελευταίος και –πραγματικά κρίνω αυτή τη στιγμή- απαραίτητος. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

061. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! Έχω ένα αγοράκι 5,5 ετών. Γεννήθηκε στις 21/12/10 και πάει Νηπιαγωγείο. Δόξα το θεό είναι απόλυτα υγιής. Τον έχει δει και Αναπτυξιολόγος στα 4,5 και δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Είναι πανέξυπνος και πολύ εύστροφος, η δασκάλα του μου το επισημαίνει συνέχεια…για το λόγο ότι είναι γεννημένος τέλος της χρονιάς και πήρε όλο το χρόνο πάνω του είχα κ έχω την σκέψη να κάνει επανάληψη νηπίου λόγο ανωριμότητας. Το συζήτησα με την δασκάλα του η οποία είναι κ η διευθύντρια του νηπιαγωγείου και μου είπε είναι ανώριμος στην συμπεριφορά του δικαιολογημένα όμως λόγο ηλικίας , αλλά είναι πανέξυπνος και ότι εργασίες τους βάζει τις κάνει όλες. Κάνει παρέα πιο πολύ με παιδιά του προνηπίου που έχουν σχεδόν την ίδια ηλικία. Την ρώτησα πια είναι η γνώμη της βάση εμπειρίας και μου είπε δεν είναι κακό να του δώσουμε χρόνο…δηλ να ξαναφοιτησει το νήπιο, όχι ότι αφορά μαθησιακά αλλά γιατί θα ωριμάσει πιο πολύ και στην τελική θα πάει και στην σωστή ηλικία στο δημοτικό και θα είναι πολύ πιο εύκολα για εκείνον. Ως μητέρα του βλέπω και εγώ ότι είναι ανώριμος στα πλαίσια της ηλικίας του βέβαια και θα ήθελα και εγώ να πάει στο δημοτικό πιο ώριμος. Ξέρω ότι θα τα καταφέρει καλύτερα. Μίλησα τηλεφωνικά με το ΚΕΔΔΥ και μου είπαν ότι καλύτερα να επαναφοιτησει το νήπιο θα πάρει χρόνο και ο ίδιος. θα ήθελα και την δική σας γνώμη. Σας ευχαριστώ πολύ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας και σας συγχαίρω για το μεγάλο σας ενδιαφέρον για το παιδί σας. Η απάντηση μου θα είναι αρκετά περιεκτική: Συγχαρητήρια στην Νηπιαγωγό και στα ΚΕΔΔΥ (όπως και σε εσάς) για την απόφασή σας. Όλες οι διαχρονικές έρευνες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, συνδέουν την ανάπτυξη μαθησιακών δυσκολιών με την ηλικία ένταξης του παιδιού στην ανώτερη σχολική βαθμίδα. Όντως άλλη μία χρονιά επανάληψης θα βοηθούσε πολύ το παιδί σας να αντιμετωπίσει τις σχολικές και συναισθηματικές απαιτήσεις της Α΄ Δημοτικού με έναν πάρα πολύ ασφαλέστερο τρόπο. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

062. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, έχω δυο αγόρια ηλικίας 4,1/2 κ 3,1/2 αντίστοιχα. Ο σύζυγος είναι στρατιωτικός οπότε αναγκαστικά υπάρχουν μετακινήσεις κ αλλαγή περιβάλλοντος. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι το εξής: Ο μεγάλος μου γιος δεν μιλάει στο σχολείο( νηπιαγωγείο) καθόλου με τις δασκάλες του (η επικοινωνία του περιορίζεται στις κινήσεις του κεφαλιού για ναι όχι)κ με τα υπόλοιπα παιδιά όταν δεν τον παρακολουθούν οι δασκάλες μιλάει πολύ λίγο έως καθόλου. Στο σπίτι φυσικά δεν ισχύει κάτι τέτοιο αφού μιλάει ακατάπαυστα. Γενικά θα μπορούσα να πω στο σπίτι είναι ένα δυναμικό παιδί που μιλάει συνέχεια κ διεκδικεί κ από την άλλη πλευρά αν θα βρεθεί έξω στις κούνιες για πχ θα παίξει επικεντρώνοντας την προσοχή του στον αδερφό του κ παρόλο που θα δει φίλους από το σχολείο κ τον βλέπω πως θέλει να πάει να παίξει δεν πάει. Τον βλέπω ότι προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή <<κάνοντας>> κάτι(πχ σκαρφαλώνει στα κάγκελα ) προκειμένου να τον προσέξουν. Όταν θα του μιλήσουν ξένοι δεν θα απαντήσει κ βλέπω πως παίρνει μία περίεργη μορφή το σώμα του κ το στόμα( καμπουριάζει κ βγάζει την γλώσσα. Όταν θα βρεθεί με φίλους του ή με ξαδέρφια του η συμπεριφορά του είναι ίδια με αυτή όταν είναι σπίτι. Μάλιστα κάλεσα κ κάποιο φίλο του από το σχολείο στο σπίτι κ διστακτικά μεν στην αρχή, του μιλούσε κ παίξανε πολύ ωραία. Όλα αυτό γίνεται εδώ κ πολύ καιρό δηλ παρατηρημένο από το Σεπτέμβριο του 15. Θέλω να προσθέσω τα εξής που θεωρώ ότι είναι σημαντικά:
– Σχολείο πήγε πρώτη φορά σχεδόν 3 ετών λόγω όμως πολλών παραγόντων δεν παρακολούθησε πλήρη τη χρονιά (εποχικές ιώσεις, διακοπών στο χωριό λόγω αρρώστιας του πατέρα μου, θάνατος του πατέρα μου)κ κάθε φορά ήταν περίοδος προσαρμογής κ εκεί ήταν ένα διστακτικό παιδί που μιλούσε πολύ λίγο.
– το καλοκαίρι μετακομίσαμε στο πατρικό μου για ένα μήνα περίπου κ αμέσως μετά στη Θεσσαλονίκη λόγω δουλειάς του συζύγου, σε ένα οικείο περιβάλλον για ένα εξάμηνο. Στη Θεσσαλονίκη πήγε παιδικό σταθμό κ παρόλο που είχα ενημερώσει το σχολείο για την κατάσταση το παιδί μίλησε μόνο μια φορά σε ερώτηση της δασκάλας κ έπειτα τπτ. Έγινε κ ένα περιστατικό με τη χριστουγεννιάτικη γιορτή όπου η δασκάλα δεν έδωσε ποτέ το λόγο στο παιδί να πει το ποίημα του με την αιτιολογία ότι επειδή δεν το έκανε πρόβα ποτέ στο σχολείο δεν ήθελε να τον εκθέσει.
– τον Φεβρουάριο επιστρέψαμε στο σπίτι μας στη Χαλκίδα όπου κ πήγε στο νηπιαγωγείο. Είπαμε μαζί με τη δασκάλα να του δώσουμε χρόνο προσαρμογής αλλά δυστυχώς δεν βλέπουμε βελτίωση.
-δυστυχώς τον πίεσα πολύ το πρώτο εξάμηνο κ προφανώς του έκανα κακό. Έκτοτε δεν τον πιέζουμε καθόλου, κ όταν θα έρθει η κουβέντα την οποία ξεκινάει εκείνος , μόλις δυσκολευτεί ζητάει να σταματήσει η κουβέντα.
Συγγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα, ελπίζω να σας κατατόπισα κ περιμένω την γνώμη σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε ένα ζήτημα που απασχολεί το γιο σας που ανήκει σε κάποια μορφή επιλεκτικής συμπεριφοράς προφανώς εξαιτίας κάποιας δυσκολίας στην αυτοδιαχείριση του εαυτού του αλλά και του συναισθήματος του. Δυστυχώς όπως βλέπετε, αυτό καθιστά το παιδί σας σφιγμένο και άτολμο σε νέες καταστάσεις και προφανώς περισσότερο κατά την έκθεσή του σε ενήλικές. Οφείλω να σας αναφέρω ότι χρειάζεται απαραίτητα να γίνει μία Παιδοψυχιατρική Αξιολόγηση στο παιδί για να διερευνηθεί το ψυχο-συναισθηματικό του προφίλ αλλά και οι μηχανισμοί σκέψης του και πιθανά να χρειαστεί Ψυχοπαιδαγωγική -ή και οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση κρίνει σκόπιμο ο/η Ιατρός- ενίσχυση. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

063. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Έχω ένα αγοράκι, μοναχοπαίδι που θα γίνει 4 χρονών στις 2 Μαΐου και ο οποίος πηγαίνει παιδικό σταθμό πρώτη χρονιά. Η δασκάλα του μου είπε ότι ο Αντώνης έχει κάποια θέματα ως προς την συμπεριφορά του, όπως ότι θέλει να κάθεται πάντα στην ίδια καρέκλα και δεν του αρέσει να ακολουθεί όταν αλλάζουν χώρο παιχνιδιού και επίσης ότι πρέπει να αναφέρεται συγκεκριμένα σε εκείνον και να του ζητήσει να κάνει κάτι προσωποποιημένα για να την ακούσει. Αυτό, το δεύτερο, το έχω παρατηρήσει και εγώ στο σπίτι, όταν δεν είναι συγκεντρωμένος πρέπει να του μιλήσω δύο ή τρεις φορές για να με προσέξει, σαν να ονειροπολεί. Νομίζω ότι είναι λίγο ανώριμος σε σχέση με άλλα παιδάκια της ηλικίας του. Επίσης, διαβάζοντας και ψάχνοντας στο internet για παρόμοιες συμπεριφορές παιδιών, διάβασα ότι θα πρέπει π.χ. στην ηλικία του να κρατάει το ψαλίδι και να κόβει με άνεση, κάτι που δεν το κάνει. Το κρατάει με τα δύο του χεράκια για να κόψει κάτι. Τέλος η ομιλία του δεν είναι ακόμα πάρα πολύ καθαρή. Λέει σωστά λέξεις και στα ελληνικά και κάποιες λεξούλες και στα αγγλικά, αλλά ο λόγος του δεν έχει πάντα συνοχή! Κατά τα άλλα, είναι ένα πολύ κοινωνικό χαρούμενο παιδάκι, που δεν δυσκολεύεται καθόλου να κάνει «φίλους» αμέσως, με άποψη για το τι του αρέσει και τι όχι και με χιούμορ. Πιστεύετε ότι θα πρέπει να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό για να «προλάβουμε» οποιαδήποτε πάθηση, και αν ναι, τι ειδικότητας; Ή μήπως είναι ακόμα νωρίς και θα πρέπει να αφήσουμε το παιδί να αναπτυχθεί μέσα από την τάξη και τους κανόνες της σχολικής ζωής; Σας ευχαριστώ θερμά εκ των προτέρων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Οι δυσκολίες που αναφέρετε στο παιδί, έχουν στοιχεία από κάποιες δυσκολίες όπως η διάσπαση προσοχής (τα παιδιά με διάσπαση θέλουν να τους απευθυνθεί ο ενήλικας απευθείας και ονομαστικά για να προσέξουν και εμφανίζουν εικόνα “daydreaming”) και η δυσπραξία (τα παιδιά με δυσκολίες προγραμματισμού θέλουν να κάνουν τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά, εμφανίζουν αδεξιότητα και δεν θέλουν πολλές αλλαγές σε χώρους και δραστηριότητες, ενώ επίσης συχνά καθυστερούν στον καθαρισμό της ομιλία). Εάν υπάρχουν αυτές οι δυσκολίες, δεν ορίζονται ως ανωριμότητα, αλλά ως Νεύρο- Αναπτυξιακές δυσκολίες. Θα σας σύστηνα να προχωρούσατε σε αξιολόγηση του παιδιού, αφού οι δυσκολίες του μπορούν πολύ εύκολα να αντιμετωπιστούν από τις αντίστοιχες ειδικότητες και όσο συντομότερα γίνει αυτή η παρέμβαση, τόσο καλύτερες προοπτικές υπάρχουν για την εξέλιξη του παιδιού. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

064. ΕΡΩΤΗΣΗ: Αξιότιμε κύριε, Πήρα το θάρρος να σας γράψω ζητώντας την άποψη σας σε ένα θέμα που με αφορά . Ο γιος μου έχει διαγνωστεί με ΔΑΔ . Εδώ και δυο χρόνια τις εκπαιδευτικές του ανάγκες καλύπτει παράλληλη στήριξη. Φέτος σε αντίθεση με πέρυσι η παράλληλη δεν επιδρά όπως πέρυσι .Να ληφθεί υπόψη ότι το παιδί φέτος είναι στη δημοτικού .πέρυσι είχε μάθει να αναγνωρίζει και προσπαθούσε να διαβάσει. φέτος προσπαθεί πολύ αλλά δυστυχώς ούτε ορθογραφία δεν γράφει .γράφει τα δικά του γράμματα αριθμούς. Η νοημοσύνη του και η αντίληψη του είναι άριστες αλλά το γεγονός ότι δεν μπορεί να γράψει και να διαβάσει με έχει προβληματίσει παρά παρά πολύ. Σκέφτομαι σοβαρά να ζητήσω επαναξιολόγηση από το ΚΕΔΥΥ προκειμένου να φοιτήσει σε ειδικό δημοτικό . Οι ειδικοί που συνεργαζόμαστε θεωρούν πως θα είναι το καλύτερο για το παιδί. Να σημειωθεί ότι όταν γίνεται ορθογραφία το παιδί θέλει τόσο πολύ που γίνεται νευρικό. Λαμβάνοντας αυτά τα λίγα υπόψη θεωρείται ότι πράττω σωστά να επιθυμώ τη συνέπεια του ειδικού.; Επισημαίνω ξανά ότι η νοημοσύνη ,η αντίληψη του και η κοινωνικότητα του είναι άψογες. Από πλευράς ΚΕΔΥΥ διαπιστώνω μια δυσπιστία. Μήπως δεν πράττω σωστά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Ο προβληματισμός σας είναι απόλυτα κατανοητός και οι σοβαρότατες μαθησιακές δυσκολίες είναι κάτι που συμβαίνει σε πάρα πολλά παιδιά με αυτισμό και τα ταλαιπωρούν πάρα πολύ στο ρόλο τους ως μαθητές. Θα μείνω αρχικά στη γνώμη των ειδικών που παρακολουθούν το παιδί σας. Η γνώμη τους είναι πάρα πολύ σοβαρή, αφού αυτοί γνωρίζουν το παιδί, τους μηχανισμούς διαχείρισης του άγχους του, τη μαθησιακή του πορεία και την κοινωνικοποίησή του καλύτερα από οποιονδήποτε. Το θέμα είναι πως αναφέρετε πως το παιδί νιώθει εκτός συστήματος εργασίας και συναγωνισμού μέσα στην Τάξη και αυτό το αγχώνει. Σε ένα Ειδικό Σχολείο με αντίστοιχο προς το δυναμικό του παιδιού σας Τμήμα, οι απαιτήσεις θα είναι ελαφρότερες και προφανώς θα μπορέσει να νιώσει πιο ήρεμο και πιο δημιουργικό και συμμετοχικό. Πολύ συχνά λοιπόν, όταν γνωμοδοτούν αυτή την άποψη οι ειδικοί και ο/η εκπαιδευτικός της Τάξης, το αίτημα γίνεται αποδεκτό. Θα μου επιτρέψετε λοιπόν και εγώ να συνηγορήσω με την άποψη των συναδέλφων που θεραπευτικά καλύπτουν το παιδί σας και πάντα με γνώμονα την μείωση και ρύθμιση του άγχους του. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

065. ΕΡΩΤΗΣΗ: Πρόσφατα ανακάλυψα την σελίδα σας και ομολογώ ότι έμαθα πολλά σχετικά με το πρόβλημα που με απασχολεί. Μέχρι σήμερα έχω επισκεφθεί 2 φορές παιδοψυχίατρο σε κρατικό νοσοκομείο και δεν έχω πάρει απάντηση ,και φυσικά λύση, στο πρόβλημα . Σας παρακαλώ να με ενημερώσετε για το τι πρέπει να κάνω σχετικά με τον γιό μου. Ο γιός μου είναι 8,5 ετών . Είναι άριστος μαθητής [γ δημοτικού και αγγλικά ] πολύ καλός στα μαθήματα πιάνου και αρκετά καλός στην ακαδημία ποδοσφαίρου. Αν περιέγραφα την εν γένει συμπεριφορά του θα έλεγα ότι είναι ένα ντροπαλό και φοβισμένο παιδί. Δεν ζητάει σχεδόν ποτέ τίποτα [παιχνίδια ,λιχουδιές ] δεν διεκδικεί ποτέ τίποτα ακόμα και όταν τον αδικούμε. Όταν τον μαλώνουμε αντιδρά με φωνές αλλά κυρίως το κρατάει μέσα του Προτιμά να μην φάει τίποτα παρά να ζητήσει κάτι διαφορετικό από το φαγητό της ημέρας. Η δασκάλα το περιγράφει σαν ένα πολύ έξυπνο παιδί , χαμηλών τόνων, που γνωρίζει ότι είναι ο πρώτος μαθητής αλλά δεν κομπάζει ,και τυγχάνει της αποδοχής όλων. Στο σπίτι είναι ήσυχος ,ποτέ δεν έκανε <<ζημιές>> τακτικός με τα πράγματά του και πιστός στην τήρηση του προγράμματος που έχει καθιερώσει.[πότε θα δει τηλεόραση ,πότε θα διαβάσει κλπ]. Συμπεριφορές που με έχουν προβληματίσει: -Είναι κακογράφος και παρουσιάζει αυτά τα συμπτώματα που εσείς αναφέρατε σε βίντεο [μικρά διαστήματα μεταξύ λέξεων ,οι γραφή του δεν είναι σε ευθεία και ουδέποτε έπιασε το μολύβι με τον σωστό τρόπο. -Συνεχίζει την νυχτερινή ενούρηση. -έχει παρουσιάσει φοβίες που πριν δεν είχε . Φοβάται το βιβλίο της ιστορίας [του διαβάζουμε εμείς το μάθημα και την <<κλειδώνουμε στο υπόγειο>> ] και δεν μένει μόνος σε δωμάτιο ούτε στο ελάχιστο Χρειάζεται συνοδό από το σαλόνι, που είναι με τη μαμά, μέχρι το δωμάτιο που είμαι εγώ . -Δεν τρώει ποικιλία φαγητών. Κάθε μέρα το πρόβλημα γίνεται χειρότερο Τρώει μόνο μακαρόνια με κιμά και μερικές φορές πατάτες και ψάρι σε πολύ μικρές ποσότητες .Δεν τρώει φρούτα και καθόλου σαλάτες. Μάλιστα τις τελευταίες ημέρες έκοψε και το γάλα το οποίο έπινε με το μπιμπερό!!! όταν αυτό έσπασε. [το νέο που πήραμε δεν τον ικανοποιεί]. -Αποφεύγει τις μεγάλες παρέες. Έπαψε να πηγαίνει στην ακαδημία ποδοσφαίρου γιατί ντρέπεται. Έπαψε να πηγαίνει στην πλατεία γιατί ένα παιδάκι του έκανε παρατήρηση πώς να δώσει την μπάλα. Δεν κάλεσε φίλους στα γενέθλιά του παρά μόνο 3 κολλητούς σε αντίθεση με προηγούμενες χρονιές. Το καλοκαίρι ,για πρώτη φορά, δεν ήθελε να πάμε για μπάνιο και συμφωνούσε μόνο όταν στην παραλία που επιλέγαμε δεν είχε κόσμο. Έχει όμως φυσιολογική συμπεριφορά στην αγορά που από πολύ μικρός ψωνίζει μόνος [τον άφηνα να πάει στο φούρνο, στο χασάπη ,στον μπακάλη και εγώ έμενα στο αυτοκίνητο.]. -Παρουσιάζει κάποια τικ περιοδικά. Έβγαζε τις βλεφαρίδες , έπλενε συχνά τα χέρια, χρησιμοποιεί διαφορετικό πιρούνι για το φαγητό και άλλο για την φέτα [όταν τρώει] , δαγκώνει τα μανίκια του, παίζει με τα μαλλιά του [τα στρίβει διαρκώς ] και διάφορα άλλα κατά καιρούς. Διαπιστώνω επίσης υπερκινητικότητα των χεριών που συνοδεύονται με διάφορα επιφωνήματα. -Δεν θέλει να χάνει. Ίσως έχουμε ευθύνη και εμείς[περισσότερο εγώ ] διότι επέλεγα να του ικανοποιώ το αίσθημα της νίκης στα παιχνίδια μαζί του ,βέβαια πάντα με το καθιερωμένο κήρυγμα . Κύριε Αποστόλου Ε. Ζητώ συγγνώμη για την κατάχρηση του χρόνου σας αλλά ζώντας σε μία μικρή επαρχιακή πόλη οι δυνατότητες μου είναι ελάχιστες για την επίλυση του προβλήματος. Με εκτίμηση

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Οι πληροφορίες σας ήταν καταιγιστικές και πάρα πολύ εύστοχες. Για να σας απαντήσω, χρειάστηκε να απευθυνθώ και στην Παιδοψυχιατρική και Παιδοψυχολογική υπηρεσία του Κέντρου μου. Έχετε ένα παιδί που ταλαιπωρείται πραγματικά και το πιο ανησυχητικό είναι ότι η εικόνα του επιβαρύνεται αποκόπτοντάς τον από πολλές λειτουργικές εκδηλώσεις της ζωής και καθιστώντας το άκαμπτο. Ο γιος σας είναι ένα απτό παράδειγμα για μία ακόμη φορά ότι η ουσία στη ζωή ενός παιδιού δεν είναι να είναι άριστος μαθητής, αλλά να έχει αυτοδιαχείριση και ευελιξία τόσο στη σκέψη όσο και στο συναίσθημα. Και ο γιος σας σε αυτά ταλαιπωρείται. Αναφέρεστε σε ένα παιδί με πολύ φτωχή αυτό-εικόνα και επίλυση καθημερινών δυσκολιών παρά την πολύ καλή του μαθησιακή επίδοση. Θα πρέπει λοιπόν επισταμένα να διερευνηθούν 3 τομείς της ζωής του παιδιού: (1) ο μηχανισμός σκέψης του όσον αφορά την κοινωνική ένταξη, την κατανόηση των κανόνων και των ρόλων και της πραγματολογίας της επικοινωνίας και της συμπεριφοράς. (2) ο συναισθηματικός κόσμος του παιδιού (δείχνει πολλά σημεία φοβιών και ψυχαναγκασμών) και η αυτοεικόνα του και (3) οι μηχανισμοί αισθητηριακής επεξεργασίας του περιβάλλοντος και της αισθητικοκινητικής του επίδοσης. Η λύση είναι η βαθειά διερεύνηση όλων αυτών των μηχανισμών από κάποιο οργανωμένο χώρο με δομημένη Διεπιστημονική Ομάδα (χρειάζεται Παιδοψυχιατρική, Ψυχοπαιδαγωγική, Λογοθεραπευτική και Εργοθεραπευτική αξιολόγηση). Το παιδί προφανώς αντιμετωπίζει κάποια Νεύρο-Αναπτυξιακή και Συναισθηματική δυσκολία που πρέπει αρχικά να αξιολογηθεί και να διαφοροδιαγνωστεί και στην πορεία να αποφασιστεί κάποιο πλάνο παρέμβασης. Γιατί με βάση αυτά που αναφέρετε, το παιδί σας ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ εξειδικευμένης παρέμβασης (θα ήθελα να γνωρίζετε ότι στην ηλικία των 8-9 ετών οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα παιδί πολύ συχνά επιδεινώνονται). Θα ήθελα επίσης να σας επιστήσω την προσοχή να μην αργήσετε να προχωρήσετε σε αυτές τις αξιολογήσεις γιατί από ότι διαβάζω και καταλαβαίνω οι δυσκολίες αυτές επιδεινώνονται με γρήγορο ρυθμό και το παιδί σας υποφέρει. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

066. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΓΙΟ ΣΧΕΔΟΝ 4 ΕΤΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Η ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΑΛΙΑ.Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ .ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝΕ.ΕΧΟΥΜΕ ΔΟΚΟΜΑΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΣΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝΕ ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΣΟΥ.ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ Η ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ .ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η σιελλόροια συνήθως έρχεται ως αποτέλεσμα μίας υποτονικότητας στη στοματική περιοχή ή μία γενικευμένη δυσκολία στην έκταση του αυχένα ή του κορμού ή μία δυσκολία στην αναπνοή (πχ κρεατάκια). Το πρώτο που μας απασχολεί είναι η κινητική επίδοση του παιδιού. Αρχικά λοιπόν θα πρέπει να διερευνηθεί εάν το παιδί έχει κάποια αδεξιότητα γενικευμένη ή εάν από την άλλη έχει κάποια δυσκολία στο στοματικό μυικό τόνο ή κάποιες δυσκολίες στην αναπνοή. Θα σας πρότεινα λοιπόν μία μικτή αξιολόγηση Εργοθεραπευτική και Λογοθεραπευτική, μήπως θα χρειαζόταν κάποιες οδηγίες ή κάποια από την άλλη παρέμβαση. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Προσέγγισης

067. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλή σας μέρα . Έχω ένα γιο 12 χρονών (Α ΓΥΜΝΑΣΊΟΥ ) ο οποίος ενοχλείται πάρα πολύ στο άκουσμα ότι κάποιος θα έρθει σπίτι ..δεν θέλει πολλή πολλά…ΓΕΝΙΚΌΤΕΡΑ (εκτός την οικογένεια λέει) δηλαδή αν για παράδειγμα έχουμε γιορτή λέει ¨δεν πιστεύω να έρθουν πολλοί!!!!!!»»»»»»‘και βγάζει ένα άγχος δεν αφήνει κανέναν να μπαίνει στο δωμάτιο του ούτε φυσικά και κανείς να μη πειράζει τα πράματα του ..πιο μικρός τα είχε αυτά αλλά τα θεωρούσα φυσιολογικά τώρα είναι της εφηβείας ή να ανησυχήσω????????ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρετε κάποιες συμπεριφορές που εξηγούνται με μία ανάγκη του παιδιού να μην εμπλέκεται με πολλά πρόσωπα στο σπίτι και να μην υπάρχει πολύ φασαρία. Όπως βλέπετε και εσείς, δεν υποχωρεί αυτή η ανάγκη με το πέρασμα της ηλικίας και πιθανά να αυξάνεται. Θα ήταν καλό λοιπόν να διερευνηθούν 2 μηχανισμοί που πιθανά να οδηγούν τον έφηβο σε αυτές τις συμπεριφορές: (Α). Οι μηχανισμοί σκέψης και συναισθήματος (η κοινωνική σκέψη και ανάγκη του εφήβου) και (Β). Οι μηχανισμοί αισθητηριακής επεξεργασίας (μήπως ενοχλείται πραγματικά από την αισθητηριακή υπερφόρτωση που επιφέρουν οι πολλοί άνθρωποι στο σπίτι). Για αυτά τα στοιχεία, θα ήταν καλό να γίνει μία καλή λήψη ιστορικού και αρχικά αξιολόγηση από Παιδοψυχολόγο και Εργοθεραπευτή. Θα ήταν καλό να γνωρίζαμε εάν αντιμετωπίζει αντίστοιχες δυσκολίες και στο Σχολείο και εάν αυτό συμβαίνει και με τους δικούς του φίλους. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

068. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, θα ήθελα τη βοήθειά σας σχετικά με ένα πρόβλημα που με απασχολεί από την αρχή της σχολικής χρονιάς που διανύουμε. Έχω 2 παιδιά, ένα κορίτσι 11 ετών και ένα αγόρι 8 1/2, μαθητή Γ΄ Δημοτικού. Ο γιος μου αυτή τη χρονιά απέκτησε νέα δασκάλα η οποία είναι αρκετά αυστηρή και ψυχρή με όλα τα παιδιά της τάξης. Το παιδί έχει αρκετά «κολλήματα» στο χαρακτήρα του για τα οποία δεν αλλάζει άποψη με τίποτα. Για παράδειγμα, θέλει να είναι πάντα άριστος μαθητής, χωρίς να είναι ανταγωνιστικός με τους άλλους, να μην του κάνουν παρατηρήσεις οι δάσκαλοί του και προς Θεού να μην τύχει να πάει αδιάβαστος σε κάποιο μάθημα στο σχολείο. Μπορεί να κοιμάται όρθιος από την κούραση, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσει κάποιο μάθημα αδιάβαστο όσο και δευτερεύον να είναι! Είναι ένα γελαστό και χαρούμενο παιδί με αρκετούς φίλους (όμως τους επιλέγει, δεν είναι όλοι φίλοι του). Οι μέχρι τώρα δάσκαλοι και δασκάλες του δεν είχαν κανένα παράπονο από εκείνον και η συμπεριφορά του είναι υποτυπώδης μέσα & έξω από την τάξη. Η δασκάλα του θεωρεί ότι δείχνει ένα ιδιαίτερο άγχος μέσα στην τάξη (παίρνει βαθιές ανάσες πριν πει το μάθημα και δείχνει φοβισμένος κατά τα λεγόμενα της, εκείνος δεν το επιβεβαιώνει, επιβεβαιώνει μόνο τις ανάσες). Η απόδοση του στα μαθήματα είναι πολύ καλή και σταθερή παρ΄όλα αυτά. Στο σπίτι δεν παραπονιέται ότι κάτι δεν του αρέσει από το σχολείο. Εκείνη επιμένει να δούμε κάποιο ειδικό, χωρίς να κατονομάζει τι ειδικότητας θα πρέπει να είναι. Μας λέει να το χειριστούμε εμείς. Ο διευθυντής του σχολείου ο οποίος διδάσκει και μέσα στην τάξη και τον γνωρίζει, παραδέχεται ότι τον βλέπει αγχωμένο, όμως θεωρεί υπερβολική την άποψη της δασκάλας του και θεωρεί ότι απλά φταίει η ανωριμότητα της ηλικίας του. Σας ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα, θα εκτιμούσα όμως την συμβουλή σας για το πως θα πρέπει να χειριστώ μια τέτοια κατάσταση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η ηλικία των 8-9 ετών, είναι μία ηλικία που εμφανίζεται σε πολλά παιδιά άγχος επίδοσης και που αλλάζει ο μηχανισμός σκέψης τους (είναι η ηλικία αλλαγής σταδίου κατά τους Ψυχολόγους και μυελίνωσης κατά τους Νευρολόγους). Αυτό που παίζει σημαντικό ρόλο είναι εάν αυτό το άγχος επηρεάζει τη λειτουργικότητα του παιδιού στο σπίτι, το Σχολείο και την κοινωνικοποίηση του. Εάν ναι, τότε συστήνεται μία αξιολόγηση η οποία αρχικά περιλαμβάνει μία καλή λήψη ιστορικού και συνάντηση με Παιδοψυχολόγο. Θα σας πρότεινα πάντως να το συζητήσετε με το ίδιο το παιδί, εξηγώντας του πως το άγχος υπάρχει σε όλους, δεν είναι κακό, απλά ταλαιπωρεί τον άνθρωπο που το έχει. Δεν βοηθάει να αγχωθείτε και εσείς με το άγχος του παιδιού, αλλά να το συζητήσετε απλά και να το ρωτήσετε για το εάν θα επιθυμούσε να μιλήσει σε κάποιον ειδικό. Εάν επιθυμείτε, μπορούμε να σας αποστείλουμε ένα ερωτηματολόγιο ώστε να το επεξεργαστεί η Ψυχολογική μας ομάδα και να σας αναφέρουμε εάν θα χρειαζόταν ή όχι να γίνει αυτή η αξιολόγηση. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

069. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΕΧΩ 2 ΑΓΟΡΙΑ.ΤΟ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ 6,5 ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕΙ Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ 2,5 ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ.ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΠΗΓΕ 11 ΜΗΝΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΗΝ 1η ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΑΘΕ 9 ΩΤΙΤΙΔΕΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΥΓΡΟ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΤΟΥ.ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΚΟΗΣ (25% ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΙ ΚΑΙ 15% ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ) ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΛΟΓΟΥ. ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΥΠΝΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟΝ ΔΕΚΜΒΡΙΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ (ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΚΕΣ). Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΞΑΝΑΞΕΚΙΝΗΣΕ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ. ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΕΙΣ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΛΠ. ΥΠΑΡΧΟΝΤΑΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΟΔΟΣ.ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΝΑΙ ΜΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΤΑΝ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΙΤΗΣΗΣ. ΤΕΛΙΚΑ Η ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΕΚΡΙΝΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΘΩΣ ΘΕΩΡΗΣΕ ΟΤΙ ΝΑΙ ΜΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ (ΥΠΗΡΞΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΕΕΔΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ – ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ) ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΟΜΑΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΟΜΩΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΒΑΖΑΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥΣ (ΚΑΚΟ ΠΑΙΔΙ, ΜΠΕΜΠΗ, ΑΤΑΚΤΕ, ΕΙΣΑΙ ΚΑΚΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΗΠΙΟ κ.α.) ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ(ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ) ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΕΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΧΕΡΙΑ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΒΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΣΚΟΥΝ ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΙ ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΥΘΥΝΘΗΚΕ ΣΕ ΕΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΛΩΤΣΑΕΙ. ΠΗΡΑ ΤΟΤΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΟΠΟΤΕ ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ ΟΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΠΡΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΩΡΕΙ Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΛΗΣΑ ΞΑΝΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.ΜΙΛΗΣΑ ΧΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΔΩΣΩ ΤΟ ΤΗΛ. ΤΗΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΟΠΟΤΕ ΝΑ ΔΟΥΝ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΟΥΝ. ΣΗΜΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΛΕΣΑ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΑ ΕΙΠΕ: ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙ Η ΚΥΡΙΑ ΑΥΤΗ ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ;ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΟΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΤΕΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΠΙΤΙ (ΕΠΕΙΔΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΜΑΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΤΙ ΤΟΥ ΕΧΩΣΕ ΜΙΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΠΟ ΤΟΥ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΙ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΤΟΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΗΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ. ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΟΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΜΑΡΤΥΡΑΝΕ ΕΥΚΟΛΑ.ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΑ ΠΟΛΥ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΧΟΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΛΕΓΑ. Η ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ. ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ Η ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΚΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΩΘΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΧΤΙΖΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΜΑΣ. Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΩ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η επιθετική συμπεριφορά είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα στα παιδιά και πολύ δύσκολη για τη διαχείρισή της κύρια μέσα στην Σχολική Τάξη που υπάρχουν πολλοί αισθητηριακοί διασπαστές και ταλαιπωρούνται συναισθηματικά τα παιδιά. Ήδη έχετε μία διάγνωση από τα ΚΕΔΔΥ που οφείλει η εκπαιδευτικός του Σχολείου να αποδεχθεί (συναισθηματική ανωριμότητα). Από την άλλη, από τη στιγμή που το παιδί παρακολουθεί υποστήριξη προγραμμάτων ειδικής παρέμβασης, σημαίνει ότι έχει κάποια διάγνωση από Κρατικό Νοσοκομείο, την οποία θα ήταν καλό να προσκομίσετε στο Σχολικό περιβάλλον. Επιπρόσθετα θα σας ζητούσα να αξιολογηθεί το παιδί από Παιδοψυχίατρο (εάν δεν έχει ήδη γίνει) ο/η οποίος/α θα λάβει και την ευθύνη για τη διάγνωση του παιδιού, μαζί με προτάσεις για διαχειριστικές λύσεις. Ακούγεται πάντως ότι δεν ήταν η καλύτερη επιλογή η μη επαναφοίτηση του παιδιού στο Νηπιαγωγείο, αφού η ένταξή του σε ανώτερη εκπαιδευτική βαθμίδα χωρίς την συναισθηματική ωριμότητα για αυτό (η Α΄ Δημοτικού έχει αυξημένες υποχρεώσεις καθημερινής συνέπειας και συναισθηματικής αναστολής παρορμητικών συμπεριφορών) και αυτό τάραξε πολύ το παιδί. Εάν επίσης κρίνετε ότι η εκπαιδευτικός δεν είναι συνεργάσιμη (κάτι που δεν συμβαίνει μεν συχνά αλλά ίσως να συμβαίνει στη δική σας περίπτωση), ίσως να ήταν καλό να απευθυνθείτε στο Σχολικό Σύμβουλο, μαζί με τη διάγνωση και τα χαρτιά από το ΚΕΔΔΥ. Πάντως, για να παρακολουθεί το παιδί σύνθετο πρόγραμμα Λογοθεραπείας και Ψυχολογικής υποστηρίξεως, σημαίνει ότι υπάρχει μία πυρηνική Νευροαναπτυξιακή δυσκολία που θα πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος. Επίσης θα σας πρότεινα και Εργοθεραπευτική εκτίμηση για τη διερεύνηση πιθανών δυσκολιών στην αισθητηριακή επεξεργασία που πιθανών να αυξάνουν τις δυσκολίες του παιδιού και να χρήζουν οδηγιών αισθητηριακής απευαισθητοποίησης και δίαιτας. Νομίζω ότι όλα αυτά θα είναι καλό να τα συζητήσετε και με τη Διεπιστημονική Ομάδα που παρακολουθεί το παιδί. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Προσέγγισης

070. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, Θα ήθελα τη γνώμη σας για το εάν θεωρείται ότι πρέπει να απευθυνθώ σε Αναπτυξιολόγο ή κάποιον άλλο ειδικό για το μωρό μου το οποίο κλείνει σε 5 μέρες τους 18 μήνες και δεν λέει απολύτως καμία λέξη. Ασυναίσθητα λέει κάποιες φορές, όχι όμως καθημερινά «μα – μα – μα – μα» και τίποτα άλλο. Επίσης αυτό που με προβληματίζει είναι ότι ώρες ώρες βγάζει κραυγές (τσιρίζει), ειδικά όταν δεν του αρέσει κάτι. Από την άλλη όμως καταλαβαίνει ό,τι του λέμε, μας γελάει όταν παίζουμε μαζί του, δείχνει με το δάχτυλο αυτό που θέλει να του δώσουμε και προσπαθεί να κάνει ό,τι κάνουν και οι μεγάλοι, να τρώει μόνο του, να λούζεται μόνο του κλπ. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν τίθεται θέμα ανησυχίας για το λόγο ότι δεν έχει πει ακόμα καμία λέξη. Ποια είναι η γνώμη σας. Ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί σας είναι μικρό και έχει περιθώριο ακόμη να αναπτυχθεί. Φυσικά δεν έχει καλύψει κάποια αναπτυξιακά ορόσημα στην ομιλία του. Θα ήταν καλό να δείτε κάποιο Αναπτυξιολόγο και μόλις το παιδί κλείσει τα 2 έτη να αξιολογηθεί από λογοθεραπευτή. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Κοκμοτός Παναγιώτης, Λογοθεραπευτής MSc, Μέλος Εταιρείας Προσέγγιση

071. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΠΟΥ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ-ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ- ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ASPERGER. ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΑ Δ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΜΕ ΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ. ΚΡΙΝΩ ΟΜΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ (ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΩΝ-ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ- ΔΕΙΧΝΕΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ….)ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΠΙΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΠΛΗΡΩΣ, ΑΝ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΨΥΧΟΛΟΓΗΣΕΙ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΑΝ ΤΗΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ, ΤΙ ΝΙΩΘΕΙ ΠΧ ΕΝΑΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΣ ΤΗΣ Ή ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΥΣΕΙ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΣΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ, ΩΡΙΜΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ! ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΔΡΑΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΡ.Χ. Κ. ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΒΟΗΘΗΣΕ, ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΤΗΡΩ, ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΚΤΛ. ΦΕΤΟΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ ΜΕ ΔΑΣΚΑΛΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΘΕΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ «ΚΡΑΤΑΕΙ» ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΟΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΚΕΙ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ.ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΒΑΙΝΑΝ ΚΑΛΩΣ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΟΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕ Η ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΕΙΧΕ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΡΝΗΣΗ. ΕΤΣΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ. ΓΕΝΙΚΑ ΑΠΟ 5 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΤΟ «ΨΑΞΙΜΟ» ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΗ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΣΕ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ(ΠΑΙΔΩΨΥΧΟΛΟΓΟΣ-ΑΝΑΠΤΥΞΙΟΛΟΓΟΙ). Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΗ ΚΑΙ ΝΙΩΘΕΙ ΠΟΛΥ ΑΒΟΛΑ ΟΤΑΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ. ΜΑΤΑΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ -ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ.(ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ-ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ, ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΩΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ- ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ). ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΜΕΝΩ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΗ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ. ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Η ΜΙΚΡΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΧΥΠΟΠΤΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σας συγχαίρω για τις πολύχρονες προσπάθειες που έχετε καταβάλει για το παιδί σας. Τα παιδιά με σύνδρομο Asperger πολύ συχνά δυσκολεύονται στις συνεργατικές δεξιότητες (αν και από ότι φαίνεται, στο Γνωσιακό ψυχόδραμα ήταν συμμετοχική και ίσως να μην ήταν καλή επιλογή που σταματήσατε). Από ότι φαίνεται, οι δυσκολίες υπάρχουν όταν το παιδί βρίσκεται εκτός οικίας, κάτι που προφανώς τη δυσκολεύει και στο Σχολείο. Ταυτόχρονα, το ότι αναγνωρίζει συναισθήματα, δεν είναι ίσως αρκετό για τις δεξιότητες αυτοδιαχείρισής της. Μάλλον θα πρέπει να συζητήσετε με Παιδοψυχίατρο (ή την Ψυχολόγο που παρακολουθούσε το παιδί) για την πιθανότητα ανακοίνωσης της διάγνωσης στο παιδί (υπάρχουν συγκεκριμένες και ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΕΣ τεχνικές για το κάθε παιδί) γιατί προφανώς δεν έχει απαντηθεί στο παιδί μία συγκεκριμένη ερώτηση: «Γιατί άγομαι και φέρομαι τόσα χρόνια σε ειδικούς; Τι συμβαίνει με εμένα;». Αυτό μπορεί να γίνει από Γνωσιακή Ψυχολόγο που θα έχει κατακτήσει συμμαχία με το παιδί και κατά προτίμηση σε εξειδικευμένο θεραπευτικό χώρο. Το παιδί βρίσκεται σε προεφηβική ηλικία και το ερώτημα της διαφορετικότητας θα την ταράζει όλο και περισσότερο. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

072. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο γιός μου είναι 11 χρονών με Asperger, φοιτά στο δημοτικό με συνοδό τον τελευταίο καιρό δεν παρακολουθεί στην τάξη, δείχνει ότι δεν ξέρει τους πολλαπλασιασμούς, δεν θέλει να γράφει. Στο σπίτι διαβάζει μαζί μου, πάντα χρειάζεται καθοδήγηση αλλά μπορεί να συγκεντρωθεί μετά φυσικά που αναγκάζομαι να θυμώσω και μάλιστα πολύ. Στο σχολείο φοιτούσε με συνοδό και συνεχίζει να φοιτά η συνοδός ανησυχεί γιατί ενώ παλιά καθόταν και προσπαθούσε παρά τις άσχημες μέρες τώρα δυσκολεύεται να μείνει στην καρέκλα. Παρατήρησα ότι δυσκολεύεται και στον ύπνο του δεν ξεκουράζεται καλά ως αποτέλεσμα να έχει τρομερή υπερένταση να είναι κουρασμένος και παραπονιέται ότι τον πονάει το κεφάλι του. Εσείς τι θα με συμβουλεύατε , νιώθω άσχημα μήπως φταίω εγώ που του θυμώνω για να διαβάσει .Είναι έξυπνος μπορεί να μάθει πολλά πράγματα εάν τον αφήσω μόνο του απλά στερεοτυπεί. Έφτασα στο σημείο να μη με πιστεύουν όταν τους λέω ότι μαθαίνει γιατί στο σχολείο δείχνει ότι δεν ξέρει τίποτα. Σας ευχαριστώ εαν μπορείτε να μας βοηθήσετε , θα περιμένω τα νέα σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία σας. Από ότι φαίνεται και από ότι γράφετε, το παιδί σας δείχνει πολύ αγχωμένο και στενοχωρημένο στο πλαίσιο που παρακολουθεί στην παρούσα συνθήκη της ζωής του. Αναγράφετε στοιχεία που δείχνουν πιθανές δυσκολίες στη διαχείριση του άγχους του και καθαρές δυσκολίες στη γενίκευση των δεξιοτήτων που όπως αναφέρετε έχει κατακτήσει στο σπίτι, όπως η γραφή και η ανάγνωση. Αναφέρετε ανησυχητικά σημεία κοινωνικής αποκοπής από το εκπαιδευτικό του περιβάλλον, προφανώς αισθητηριακής και συναισθηματικής υπερδιέγερσης και έντονων συμπεριφορών εκφόρτισης. Τα παιδιά με αυτισμό μπορεί να φτάσουν σε αυτό το σημείο σε αυτή την ηλικία, αλλά είναι μία ανησυχητική και πολύ βασανιστική για το ίδιο το παιδί και το περιβάλλον του έκβαση. Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να αναφέρετε όλα τα παραπάνω στοιχεία στον Ψυχίατρο που παρακολουθεί το παιδί σας για να συζητήσετε πιθανές τροποποιήσεις του θεραπευτικού προγράμματος με στόχο την αποσυμφόρηση του άγχους του. Εκείνος θα κρίνει εάν θα χρειαζόταν και κάποια Παιδονευρολογική εξέταση για τη περαιτέρω διερεύνηση των δυσκολιών του παιδιού στον ύπνο. Θα ήθελα επίσης να συζητήσετε με τον Εργοθεραπευτή του παιδιού για την πιθανότητα εφαρμογής αισθητηριακής δίαιτας για το Σχολικό περιβάλλουν και το σπίτι, σε συνεργασία και με την ψυχολόγο που επιβοηθά το παιδί. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

072. ΕΡΩΤΗΣΗ συνέχεια: Καλημέρα σας , Σας ευχαριστώ για την απάντηση σας , κλείσαμε ραντεβού με ψυχίατρο απλά ήθελα να σας ρωτήσω επειδή ο γιος μου δεν παρακολουθεί Εργοθεραπεία σταματήσαμε τα τελευταία χρόνια , εάν μπορεί να μας βοηθήσει ο ψυχολόγος να πάμε σε ψυχολόγο. Τι είναι η αισθητηριακή δίαιτα. Επίσης παλιά μας πρότειναν φαρμακευτική αγωγή λόγω του ότι στερεοτυπεί με τα χέρια του αλλά αρνήθηκα να του δώσω φάρμακα. Ξέρετε εάν υπάρχει κάποιο φυτικό σκεύασμα που να το βοηθά στον ύπνο και να χαλαρώνει. Γενικά ο Άθως είναι παιδί χαρούμενο θέλει να έχει παρέα και να πηγαίνει βόλτες θα ήθελα να αποφύγω τα φάρμακα εδώ στην Κύπρο όλοι οι ψυχίατροι τα προτείνουν επειδή βλέπουν το παιδί να στερεοτυπεί , τώρα θα πάμε σε άλλη ψυχίατρο και άλλοι ψυχολόγο. Εάν ξέρατε κάποιο να μας βοηθήσει θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα είναι κρίμα η λύση πάντα να είναι τα φάρμακα. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα,

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Αισθητηριακή Δίαιτα φτιάχνεται από Εργοθεραπευτή με στόχο την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών διασπαστικών παραγόντων που πιθανά πυροδοτούν το άγχος και αυξάνουν τη διεγερσιμότητα. Για τη Φαρμακευτική αγωγή, φυσικά και είναι θέμα της οικογένειας να ακολουθήσει ή όχι την Ιατρική Συνταγογράφηση, όπως και σε κάθε άλλη πάθηση. Το φάρμακο χορηγείται για τη μείωση του άγχους του παιδιού και τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ. Δυστυχώς αντίστοιχα φυτικά σκευάσματα δε γνωρίζω. Η πρότασή μου πάντως όσον αφορά την αντιμετώπιση του παιδιού, είναι η επιβοήθηση από Εργοθεραπευτή εξειδικευμένο στην Αισθητηριακή Ολοκλήρωση και Γνωσιακό Ψυχολόγο. Σας εύχομαι καλή συνέχεια στον αγώνα σας!
——————————-

073. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο γιος μου είναι 11 ετών και πηγαίνει Ε δημοτικού. Μια ψυχολόγος με ειδίκευση σε μαθησιακές δυσκολίες μου είπε ότι έχει μπλεγμένη πλευρίωση η οποία σε συνδυασμό με μια ελαφριά διάσπαση προσοχής, τον κάνει πολύ αργό και μη αποδοτικό ως μαθητή. Στην πράξη είναι όντως έτσι, το παιδί ενώ μελεταει αρκετά σε χρόνο, δεν είναι αποδοτικό στο σχολείο και στα διαγωνίσματα του. Τι μπορώ να κάνω για να τον βοηθήσω; Ευχαριστώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Η πλευρίωση είναι μία διαδικασία αποπτωτική του εγκεφάλου που εμφανίζεται έως την ηλικία των 5,5 ετών, με βάση την οποία ισχυροποιείται μία εγκεφαλική περιοχή από τις 2 ημισφαιρικές πλευρές. Ως απότοκο αυτής, πολλά παιδιά εμφανίζουν και αντίστοιχη προτίμηση χεριού για την γραφή και τη λειτουργία. Κάθε πλευρά του εγκεφάλου είναι υπεύθυνη για διαφορετικές λειτουργίες και με αυτό τον τρόπο τα 2 ημισφαίρια του εγκεφάλου συνεργάζονται στη σκέψη, στον προσανατολισμό, την κωδικοποίηση και την ανάκληση. Σε πολλά παιδιά, αυτό δεν συμβαίνει. Διάφορες έρευνες έχουν δείξει ισο-ογκότητα στα 2 ημισφαίρια σε παιδιά με δυσλεξία. Στην ουσία, αυτό φέρνει στα παιδιά μία σύγχυση στην εγκεφαλική επεξεργασία και τον προσανατολισμό και μία βραδύτητα με δυσκολίες στη διαδικαστικότητα και την αυτοματοποίηση στη συνδυαστική σκέψη. Νευροφυσιολογικά, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να εφαρμοστούν ημισφαιρικές ασκήσεις από εξειδικευμένο Εργοθεραπευτή, Παιδαγωγό ή Νευροψυχολόγο για να μπορέσει το παιδί να σκέφτεται πιο εξειδικευμένα και ταχύτερα. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης.

074. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Με το θάρρος του γονέα που βρίσκεται σε απόγνωση για το παιδί του και διαβάζοντας τα email που λαμβάνεται από γονείς με ίδιες αγωνίες θα ήθελα να ακούσετε στα εξής. Έχω ένα αγοράκι 10 χρονών. Τον παρακολουθεί παιδοψυχίατρος από τα έξι του χρόνια 2 φορές την εβδομάδα γιατί έχει συναισθηματική ανωριμότητα η οποία εκφράζεται με έντονη κινητικότητα και φοβίες. Δεν έχει μαθησιακό πρόβλημα. Εμείς ως γονείς κάνουμε συμβουλευτική γονέων 1 φορά την εβδομάδα 3 χρόνια τώρα. Η παιδοψυχίατρος φέτος μας είπε ότι καλό θα ήταν στο παιδί να χορηγηθεί RISPERDAL. Εμείς αρνηθήκαμε και θέλουμε να το παλέψουμε με τις ψυχοθεραπείες. Πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο και επειδή κάθε ημέρα ενοχλεί στην τάξη κάνοντας θορύβους με τα μολύβια, κλπ. και δεν συγκεντρώνεται μου κάνουν συνεχώς παρατηρήσεις για την συμπεριφορά του. Πρόσφατα με απείλησαν ότι αν δεν αλλάξει θα πρέπει να αλλάξει σχολείο. Το παιδί μου το λατρεύει το σχολείο γιατί έχει κάνει φίλους και κλαίει στη προοπτική να αλλάξει σχολείο. Έχει το δικαίωμα το σχολείο να διώξει το παιδί μου? Υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία με διαφορετική εκπαιδευτική προσέγγιση? Σας ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως έχετε διαπιστώσει, το παιδί δεν αντιμετωπίζει μία απλή υπερκινητικότητα, είναι κάτι σημαντικά σοβαρότερο που το ταλαιπωρεί και φυσικά δεν το αφήνει να απολαύσει την παιδική του ηλικία όπως ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ κάθε 10χρονο παιδί. Η προσπάθειά σας είναι πραγματικά ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ! Γερά φορτωμένη παρέμβαση ειδικής συμπεριφοράς από ιατρό και συχνότατη για εσάς συμβουλευτική και Ψυχοεκπαίδευση. Φαίνεται ότι είσαστε σε πολύ καλά χέρια που σας φροντίζουν και περιποιούνται τις δυσκολίες του παιδιού. Από ότι φαίνεται όμως οι δυσκολίες του παιδιού διατηρούνται και του έχουν δημιουργήσει μία μεγάλη νευρολογική ευερεθιστότητα στο οπίσθιο σύστημα προσοχής και τη διαχείριση της διέγερσης (αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους χορηγείται το φάρμακο που αναφέρατε). Η ψυχίατρος το ζήτησε προφανώς για να βοηθηθεί το παιδί για την λειτουργία του στο Σχολείο, γιατί προφανώς η ανησυχία του επηρεάζει σημαντικότατα τόσο την κοινωνικοποίηση του όσο και την γενικότερη ένταξή του (κάτι που συμβαίνει συχνά σε παιδιά με αυτές τις δυσκολίες και είναι τρομερά επώδυνο για το παιδί). Πολλοί γονείς το χορηγούν το φάρμακο, όπως και πολλοί όμως όχι (είναι δική τους επιλογή). Ένα Δημόσιο Σχολείο δεν μπορεί να διώξει ένα παιδί για λόγους συμπεριφοράς (εκτός εάν συντρέχουν σοβαρότατοι λόγοι). Ένα Ιδιωτικό όμως μπορεί παραπέμποντας το σε Δημόσιο. Φυσικά ο νόμος είναι το τελευταίο «όπλο» που πρέπει να χρησιμοποιήσει ένας γονέας. Εάν ένα Σχολείο δεν μπορεί να κρατήσει ένα παιδί στη δομή του, σημαίνει ότι υπάρχει κόπωση και απόρριψη και προφανώς και ελάχιστες γέφυρες αλλαγής αυτής της σκέψης (πιθανά να χρειάζεται η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, λόγω πιθανού «στιγματισμού»). Οπότε και πάλι ταλαιπωρείται το παιδί χωρίς ουσιαστική βοήθεια. Θα επιθυμούσα να συζητούσατε πολύ αυτά τα θέματα με την θεράπουσα Ιατρό σας. Έχει συγκεκριμένο λόγο να προτείνει την αγωγή και κρίνει ότι πραγματικά θα μπορούσε να βοηθήσει. Άλλωστε σε παιδιά χορηγείται (μόνο όταν χρειάζεται) και στα περισσότερα από αυτά με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα. Θα πρέπει να εμπιστευτείτε τα ειλικρινή της κίνητρα και τη σκέψη της που είναι προσανατολισμένη στην ένταξη του παιδιού και στην ηρεμία του. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντήςΠπροσέγγισης

075. ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας χαιρετώ & δηλώνω την εκτίμηση μου. Μόλις ανακάλυψα την σελίδα σας, διάβασα κάποια άρθρα σας & επίσης & ερωτήσεις γονέων. Έτσι πηρά το θάρρος να ρωτήσω κάποια πράγματα κ να με συμβουλέψετε σχετικά. Έχω 2 κορίτσια 4 την Ε & 5 1/2 ετών ΤΗΝ Η. Το άγχος & η σκέψη μου αφορούν & στα 2 παιδιά μου, όμως η Η μου, μου δίνει περισσότερη τροφή για σκέψεις. Πάει νηπιαγωγείο, στο σχολείο είναι ένα από τα ήσυχα, καλά & υπάκουα παιδιά, καλή μαθήτρια αν και με αργούς ρυθμούς (σε όλα της ) τρώει αργά, το πρωί δε σηκώνεται να ετοιμαστεί για το σχολείο έχει νεύρα, από το τι θα βάλουμε, αρνείται να φάει πρωινό, δεν ντύνεται μόνη της κτλ.). Στο σχολείο δεν είναι πολύ κοινωνική, δεν κάνει παρέα με πολλά κοριτσάκια, προτιμάει τα αγόρια ή να κάνει μόνη της κούνια. Γενικά δε της αρέσει να κάνει παρέα με παιδιά που είναι περισσότερο ζωηρά από αυτή. Είναι ανεκτική σε ότι της κάνουν .Ας πούμε ένα πρόσφατο παράδειγμα ένας συμμαθητής της ζωγράφισε & τα 2 μανίκια αυτή δε μίλησε , δεν αντέδρασε & η δασκάλα ΄΄μάλωσε΄΄ & τους 2 .Το αγόρι για τη πράξη του & την Η γιατί δεν αντέδρασε. Όμως όταν μπαίνει στο σπίτι γίνεται άλλο παιδάκι. Εκεί που κατηγορεί τα άλλα παιδάκια για ζωηρά, εκεί κάνει ακριβώς τα ίδια. Έχει έντονες εξάρσεις θυμού για το πιο ασήμαντο θέμα, πετάει καρέκλες & αντικείμενα, μιλάει άσχημα δεν ακούει τίποτα, ξεσπάζει βίαια και χειροδικεί στην μικρή της αδελφή, την οποία από τη μέρα που γεννήθηκε έχει υποστεί πολλά . Έχουμε καταλάβει ότι είναι θέμα ζήλιας & δεν το έχει ξεπεράσει ποτέ. Όλοι προσπαθούμε να της πούμε ότι η αγάπη μας θα μοιράζεται πάντα ανάμεσα στις 2. Της έχω εξηγήσει ότι είναι δικαίωμα της να μη την αγαπά όπως ισχυρίζεται (έχει πει σκληρές κουβέντες του τύπου δεν θέλω να υπάρχει, θέλω να πεθάνει, δε την θέλω αδελφή μου κκ.α) όμως της έχω τονίσει ότι πρέπει να τη σέβεται. Η μικρή την αγαπά πολύ ,όμως την φοβάται κιόλας. Εγώ δυστυχώς δεν έχω πάντα την ίδια υπομονή να της μιλήσω ήρεμα, που ούτε τότε με ακούει βέβαια, της λέω να πάει να ηρεμήσει για να ηρεμήσω & εγώ, όμως αρνείται. Επιμένει, θέλει να λέει την τελευταία κουβέντα & έχει & οξύ λόγο καθότι είναι πανέξυπνη & έχει πτυχή στο τέλος να με πονάει με τα λόγια της. Στο τέλος κ εγώ παραδέχομαι ότι χάνω την υπομονή μου με αποτέλεσμα να φωνάζουμε & οι 2 να τη μαλώνω & μερικές φορές ντρέπομαι που το λέω έχω καταφύγει στο να της δώσω & μερικές στο ποπό. Όταν ηρεμεί έρχεται κ μου λέει: να ζητήσουμε & οι 2 συγγνώμη; Ε τότε με πιάνουν οι τύψεις ,της εξηγώ πως καμιά από τις 2 δε πρέπει να ξεφεύγουμε ,συμφωνεί μου λέει ότι δε θα το ξανακάνει, άλλα….. Εγώ αυτό που ζητώ από εσάς είναι να με βοηθήσετε στο τρόπο που μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό. Εάν πρέπει να πάω κάπου & εγώ άλλα & το παιδί. Θα ήθελα να τη δει κάποιος ειδικός ώστε να μπορέσει να αναλύσει τον εσωτερικό της κόσμο. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων. Με εκτίμηση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας και την λεπτομερέστατη περιγραφή που επιχειρήσατε. Για την Η λοιπόν, αφού για αυτήν αναφέρεστε, έχετε ανοίξει 2 παράγοντες σκέψης: (1) Η ατολμία της στον κοινωνικο-εργασιακό περίγυρο που λέγεται σχολικό παραβάλλον και (2) για την συμπεριφορά της μέσα στο σπίτι όσον αφορά τόσο το κομμάτι επίδοσης (αναφέρετε ότι καθυστερεί και δεν επιθυμεί να ντύνεται μόνη της) όσο και συναισθηματικής σκέψης και ρύθμισης (αναφέρετε σημαντικά και ανησυχητικά γεγονότα). Οι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν ένα παιδί να είναι άτολμο στο Σχολικό περιβάλλον, αρχίζουν και τελειώνουν σε έναν ίδιο παρανομαστή: Χαμηλή αυτοεικόνα. Φυσικά αυτή η δυσκολία μπορεί να «ταϊστεί» από πολλούς διαφορετικούς νευροαναπτυξιακούς παράγοντες (ο συνηθέστερος είναι η δυσπραξία – αδεξιότητα όπου κάνει τα παιδιά άτολμα σε πολύβουα περιβάλλοντα και με δυσκολίες να ανταπεξέλθουν σε συγκρουσιακές καταστάσεις με συνομηλίκους και είναι αργά και αδέξια, τομέας που πρέπει να αξιολογηθεί με σοβαρότητα και σκεπτικισμό). Τα παιδιά με δυσκολίες αυτοδιαχείρισης στο Σχολικό περιβάλλον, συχνότατα προβάλλουν στο σπίτι έναν ακριβώς αντίθετο εαυτό (ελεγκτικό, θρασύ, παρορμητικό, πιθανά επιθετικό και σίγουρα δύσθυμο), σαν να «ξεσπούν» για τις δυσκολίες που περνούν στο Σχολείο. Ο δεύτερος λοιπόν παράγοντας, από τη μία τροφοδοτείται από τις ενδοοικογενειακές σας συγκρούσεις (κάνετε πολύ σοβαρές προσπάθειες, έχετε πάρα πολύ καλή πρόθεση αλλά ταυτόχρονα υποπίπτετε και σε σημαντικά σφάλματα που δεν βοηθούν καθόλου και θα πρέπει να συζητηθούν με μία Παιδοψυχολόγο), και από τη άλλη από τις δυσκολίες στην Σχολική καθημερινότητα του παιδιού. Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η σκέψη σας να πραγματοποιηθεί μία αξιολόγηση στο παιδί. Η σχέση σας τοξινώνεται συνεχώς και προφανώς οι χειρισμοί που δοκιμάζετε είναι αναποτελεσματικότατοι. Αρχικά γίνεται ραντεβού των γονέων με Ψυχολόγο για τη λήψη ενός αναλυτικότατου ιστορικού και στην πορεία γίνεται αξιολόγηση από Παιδοψυχολόγο και Εργοθεραπευτή. Μέχρι τότε, θα ήθελα να μην ξεχνάτε ότι οι έντονες συγκρούσεις με την κόρη σας και η «εξίσωσή σας» μαζί της μόνο σε ένα δρόμο την οδηγούν: Στην απογοήτευση και την αύξηση του θράσους και θυμού από μεριάς του παιδιού. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία και θα σας ζητούσα να επισπεύσετε όσο μπορείτε τα αξιολογητικά σας ραντεβού γιατί αρχίζει και σχηματίζεται με βάση αυτά που αναφέρετε ένα μεγάλο αδιέξοδο.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

076. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Ο γιός μου διαγνώστηκε στα 5 του με διαταραχή γενικευμένου άγχους κατά icd-10.Στο σχολείο δεν μίλαγε πολύ ,αργούσε να μπει στο κλίμα της εκπαίδευσης ,έκανε δύσκολα παρέες ,μίλαγε αργά κ σιγά. Στο σπίτι πολύ διαφορετικός ,ομιλητικός απαιτητικός. Με διάφορες φοβίες, δεν μπορεί καθόλου να κοιμηθεί μόνος του. Έχει νυχτερινή ενούρηση. Κάναμε συνεδρίες σε λογοθεραπευτή κ παιδοψυχολόγο. Είδαμε μια βελτίωση. Τώρα είναι στην γ Δημοτικού και αργεί απίστευτα να συντονιστεί. Στα μαθηματικά αν κ του κάνω ιδιαιτέρα τα ξεχνάει την επόμενη μέρα. Στα αγγλικά του κάνω ιδιαίτερα γιατί στο πρώτο τρίμηνο στο φροντιστήριο δεν είχε μάθει τπτ. Από μόνος δεν σημειώνει σχεδόν ποτέ ,τι έχει. Το βράδυ ξυπνάει στις 3 περίπου κ με ξυπνάει. Δεν μπορεί ούτε αυτός ούτε εγώ κ μάλιστα μου λέει ότι αισθάνεται άσχημα που δεν καταλαβαίνει όπως τα άλλα παιδιά. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πιστεύω ότι εκτός από το άγχος ίσως έχει κ κάτι άλλο. Ποιά είναι η γνώμη σας? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και το έμπρακτο ενδιαφέρον για το παιδί σας. Όπως κατανοείτε, το άγχος του παιδιού παραμένει και χρειάζεται να επιμείνετε στο πρόγραμμα Ψυχολογικής Υποστήριξης. Από την άλλη, όλες οι διαχρονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι το άγχος επιφέρει αλλοιώσεις στο βασικό κέντρο μάθησης και μνημονικής ανάκλησης που είναι ο ιππόκαμπος. Από την άλλη, τα παιδιά με άγχος έχουν και συνοδή (ή με τη μορφή συν-νοσηρότητας) διάσπαση προσοχής και πιθανά υπερκίνηση. Τέλος, πολύ συχνή -και συνάμα βασανιστική- είναι η εμφάνιση δυσγραφίας (που προϋπήρχε όμως από την Α΄Δημοτικού αλλά επιβαρύνεται). Το σίγουρο είναι ότι το παιδί σας βασανίζεται και θα σας συστήναμε να ηγηθεί της θεραπευτικής ομάδας του παιδιού Παιδοψυχίατρος όπου και θα σας προσανατολίζει καλύτερα για την ανάγκη πραγματικά πολυφασματικής αντιμετώπισης του παιδιού.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

077. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! θέλω να σας ρωτήσω, προσέχω ένα αγοράκι Α δημοτικού κ έχω παρατήσει στην συμπεριφορά του ότι είναι αφελής δεν συγκεντρώνεται κ επαναλαμβάνω πολλές φόρες κάποια πράγματα κ μου λέει ασυναρτησίες.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Χωρίς να είναι απόλυτα ευκρινή αυτά που αναφέρετε για το παιδί και τα στοιχεία που δίνετε, μιλάτε για ένα παιδί που προφανώς είτε είναι ανώριμο και δυσκολεύεται να μπει σε ρουτίνες μελέτης, είτε έχει διάσπαση προσοχής με πιθανές δυσκολίες λόγου – ομιλίας. Νομίζω ότι το πιο σωστό είναι να επικοινωνήσετε με το Σχολείο για να συνεργαστείτε και να σας πουν για την εκεί εικόνα του και ταυτόχρονα να μιλήσετε ειλικρινά στην οικογένεια. Οι γονείς μπορούν να κλείσουν ραντεβού στα Κ.Ε.Δ.Δ.Υ ή να ζητήσουν τη γνώμη από Ιδιωτική Διεπιστημονική Ομάδα για να δούμε τι είναι αυτό που το δυσκολεύει. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Προσέγγισης

078. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με τον 8 χρονο γιο μου. Τελευταία η συμπεριφορά του έχει βγει εκτός έλεγχου. Όχι τόσο στο σχολείο όσο στο σπίτι. Γενικά είναι ένα πολύ νευρικό παιδί, πάντα τρέχει μέσα στο σπίτι , απαιτεί και θέλει να έχει πάντα την τελευταία κουβέντα. Όλα αυτά έχουν διογκωθεί τελευταία με αποτέλεσμα να του φωνάζω γιατί έχω φτάσει κι εγώ στα όρια μου. Εδώ μου βγάζει και μια αγένεια και αντιμίλημα.
Ένα ακόμα θέμα που με απασχολεί είναι ότι δεν μπορεί να ελέγξει τα σάλια του. Ακόμα και όταν γράφει μπορεί να στάξουν στο τετράδιο του. Είναι σημάδι νευρολογικής διαταραχής; επίσης παρατηρώ ότι ο λόγος του καμιά φορά δεν βγάζει νόημα και του λέω να ξανασκεφτεί και να διατυπώσει σωστά αυτό που ήθελε να πει. Οι εκθέσεις του δεν έχουν σχεδόν ποτέ τελείες. Κανένας δάσκαλος δεν μου είπε κάτι που να με βάλει σε σκέψεις. Εσείς τι γνώμη έχετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ θερμά για την επικοινωνία σας. Πραγματικά ηλικία των 8 ετών είναι μία ηλικία ορόσημο που τα παιδιά αλλάζουν, ή για την ακρίβεια ενδυναμώνουν ακόμη περισσότερο κάποιες από τις συμπεριφορές τους. Το πρώτο που διερωτάται ένας ειδικός είναι εάν οι συμπεριφορές εμφανίζονται μόνο σε ένα χώρο (οπότε και διερευνούνται οι συνθήκες στο συγκεκριμένο χώρο, οικογενειακή κατάσταση, οικογενειακός ρόλος, σχέση με αδέλφια) ή γενικευμένα και σε άλλους χώρους (πχ στο Σχολείο ή σε εξωσχολικές δραστηριότητες), οπότε και διερευνάται γενικότερα η συμπεριφορά και οι πιθανές δυσκολίες του παιδιού. Από τα στοιχεία που αποστέλλετε, αρχικά θα σταθώ στη σιελόρροια του παιδιού. Είναι ένα σημάδι αναπτυξιακής δυσπραξίας που θα πρέπει να διερευνηθεί εάν εμφανίζεται και στο Σχολείο. Το ότι δεν έχει δομημένο γραπτό και προφορικό λόγο, είναι σημάδι πρωτογενούς ή δευτερογενούς (οφειλόμενη σε αναπτυξιακή δυσπραξία ή διάσπαση προσοχής – υπερκινητικότα / παρορμητικότητα)μαθησιακής δυσκολίας. Στο σπίτι αναφέρετε στοιχεία που ανάγουν σε συμπεριφορές υπερκινητικότητας που θα πρέπει να διερευνηθούν (επαναλαμβάνω με διαφορετικό τρόπο εάν εμφανίζονται μόνο στο σπίτι και διαφορετικές όταν εμφανίζονται και στο Σχολικό περιβάλλον). Εάν υπάρχει υπερκινητική ή νευρική εικόνα, δικαιολογούνται σε μεγάλο βαθμό οι συμπεριφορές που αναφέρετε, κύρια και λόγω ηλικίας. Για όλους τους παραπάνω τομείς, θα σας πρότεινα μία αξιολόγηση του παιδιού είτε από Δημόσιο φορέα (Νοσοκομείο, Κ.Ε.Δ.Δ.Υ.) είτε από Ιδιωτικό φορέα. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

079. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα θα ήθελα την βοήθεια σας έχω δυο παιδιά το ένα 9/5 χρονών και το δεύτερο 6 το οποίο πάει Α δημοτικού είναι γεννημένη τέλη Νοεμβρίου..ενώ δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα στο νηπιαγωγείο η δασκάλα της με κάλεσε δυο φορές να με ενημερώσει ότι το παιδί μου έχει μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά με ενημέρωσε ότι πρέπει να δουλεύουμε αρκετά στο σπίτι έτσι ώστε να μπορεί να διαβάζει όπως και τα υπόλοιπα παιδιά(να αναγνωρίζει τις συλλαβές) επίσης μου είπε ότι δεν είναι αρκετά κοινωνική μέσα στην τάξη πράγμα που μου φαίνεται περίεργο γιατί το παιδί από πολύ μικρό ήταν πολύ κοινωνικό και όταν είμαστε μαζί είναι μια χαρα.Τα Χριστούγεννα μου είπε ότι έχει βελτίωση αλλά πριν δυο μέρες με ενημέρωσε ότι θα την βάλει στο τμήμα ένταξης γιατί έμεινε στάσιμη και κάνει ορθογραφικά λάθη. Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω την μικρή έτσι ώστε να μην φοβάται και να προχωρήσει? Ξέχασα να σας πω ότι από την αρχή της χρονιάς έχει κάνει αρκετές φορές επάνω της στο σχολείο τσισα της. Ευχαριστω για τον χρόνο σας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για το έμπρακτο ενδιαφέρον για το παιδί σας. Αναφέρετε αρκετά στοιχεία και είναι καλό να ξεκινήσουμε από το τέλος: Πολλά παιδιά αγχώνονται με την ένταξή τους στην Α΄Δημοτικού, αφού οι συνθήκες της Τάξης και οι απαιτήσεις είναι πολύ ανώτερες από αυτές του Νηπιαγωγείου με αποτέλεσμα να εμφανίσουν ατυχήματα ενούρησης (ημερήσιας ή και νυχτερινής). Από μόνος του πάντως αυτός ο παράγοντας μας δείχνει ότι αυτά τα παιδιά είναι τόσο συναισθηματικά όσο πιθανά και αισθητηριακά ευαίσθητα και χρειάζονται ιδιαίτερης ενίσχυσης και ενθάρρυνσης τόσο από το οικογενειακό όσο και το εκπαιδευτικό περιβάλλον. Αναφέρετε επίσης ότι η μικρή είναι γεννημένη Νοέμβριο, οπότε ήδη ξεκίνησε τη φοίτησή της στο Σχολείο πολύ μικρή (αν μάλιστα αναλογιστούμε τις τελευταίες έρευνες που δείχνουν ότι ουσιαστική Σχολική ετοιμότητα έχουν τα παιδιά στην ηλικία των 7 ετών, καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη είναι η ηλικιακή απόσταση). Έτσι, η έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά που πήγαν στο Σχολείο πριν από την ηλικία των 6 ετών και 2 μηνών, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν καθυστέρηση στη μάθηση ή και μαθησιακή δυσκολία. Αναφέρετε επίσης για τις δυσκολίες κοινωνικοποίησης (πιθανά με τη μορφή συστολής ή χαμηλής αυτοεικόνας) που εμφανίζει στην Τάξη. Αυτό θα πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί όχι με την κοινωνικότητα του παιδιού στο σπίτι, αλλά με την κοινωνικότητα στην Παιδική Χαρά και με την περσινή της κοινωνική απόδοση στο Νηπιαγωγείο για να δούμε εάν σχετίζεται με το άγχος μαθησιακής της επίδοσης ή με κάποια άλλη στρεσογόνο κατάσταση. Τέλος, οφείλουμε να πάρουμε σοβαρά υπόψιν το αίτημα της εκπαιδευτικού ότι το παιδί δεν ακολουθεί το μαθησιακό ρυθμό της Τάξης της (όντως εάν ακόμη βρίσκεται στο στάδιο συλλαβισμού, σημαίνει ότι έχει ανοίξει μεγάλη ψαλίδα σε σχέση με τους συμμαθητές της). Οι επιλογές που έχετε είναι 3: (1) Τοποθέτηση του παιδιού σε Τμήμα Ένταξης για την κάλυψη των κενών. (2) Αξιολόγηση του παιδιού από τα ΚΕΔΔΥ που είναι και τα μόνα αρμόδια να ορίσουν εάν υπάρχει μαθησιακή δυσκολία (η εκπαιδευτικός της Τάξης θα σας ενημερώσει σε ποια ΚΕΔΔΥ υπάγεστε) και (3) η αξιολόγηση του παιδιού αρχικά από Εργοθεραπευτή και Λογοθεραπευτή για τον εντοπισμό πιθανών κρυμμένων δυσκολιών στον προγραμματισμό και τη φωνολογία και μνήμη που δεν επιβοηθούν το παιδί και σε δεύτερο βαθμό από Ψυχολόγο για τα κοινωνικά της ζητήματα. Εγώ προσωπικά οφείλω να σας συστήσω και τις 3 προτάσεις. Ότι σκοπεύετε πάντως να κάνετε, θα είναι καλό να το κάνετε σύντομα γιατί είναι η κατάλληλη εποχή για το παιδί να επιβοηθηθεί για να μην ταλαιπωρηθεί στο μέλλον. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

080. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γειά σας ο γιος μου είναι 3,5 ετών πήγε πρώτη φορά σταθμό και η δασκάλα του μου είπε πως το παιδί δεν παίζει με αλλά παιδιά και μου είπε ότι πρέπει να το δει παιδοψυχολόγος στο σπίτι παίζουμε μαζί αλλά αν δεν γίνει το δικό του χτυπάει το κεφάλι του μέχρι να γίνει το δικό του ο λόγος του είναι πολύ καλός λέει την αλφαβήτα στα ελληνικά και στα αγγλικά μετράει μέχρι το 100 και γενικά θεωρώ πως είναι πολύ έξυπνος όμως όταν χτυπά το τηλέφωνο της γιαγιάς λέει δεν θα το σηκώσεις φοβάμαι πολύ δεν ξέρω τι να κάνω κάθε μέρα κλαίω αλλά δεν του το δείχνω αντιθέτως τ ο πάω σε κούνιες όπου εγώ μιλάω με αλλά παιδιά και εκείνος ανταποκρίνεται δηλαδή. Παίζει με την παρότρυνση μου και θέλει να παίξει βοηθήστε με παρακαλώ το έχω ανάγκη δεν έχει αδελφάκι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε δυσκολίες του παιδιού στην κοινωνικοποίησή του στο Σχολείο, αλλά και για άκαμπτα χαμηλή ανοχή του στη ματαίωση που εκδηλώνεται με αυτοερεθιστική συμπεριφορά. Ταυτόχρονα το παιδί εκδηλώνει έντονο άγχος. Οι δυσκολίες, διαπιστώνετε και εσείς ότι κουράζουν και το ίδιο το παιδί αλλά και σας ανησυχούν αρκετά. Με βάση την ηλικία του παιδιού, θα ήταν καλό να γινόταν μία εξειδικευμένη αξιολόγηση από Διεπιστημονική Ομάδα. Ο Εργοθεραπευτής θα μπορούσε να ελέγξει τον πλούτο της πραξιακής ικανότητας του παιδιού και τους λόγους που το δυσκολεύουν στη συμμετοχικότητά του στην ομάδα, ο Λογοθεραπευτής την επικοινωνιακότητα του και την κοινωνική του σκέψη και ο Παιδοψυχίατρος το άγχος του και τους λόγους που το πυροδοτούν. Η ηλικία του παιδιού είναι πολύ κατάλληλη για να ξεκινήσει -εάν χρειαστεί- ένα πρόγραμμα παρέμβασης με σκοπό να μειωθεί αυτή η ακαμψία του παιδιού και να αισθανθεί πιο ικανό, ήρεμο και κοινωνικοποιημένο. Βρισκόμαστε στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

081. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Είμαι δασκάλα της Α δημοτικού. Τώρα τον Ιανουάριο έκθεσα στη σύμβουλο τα προβλήματα που αντιμετώπιζα με κάποια παιδιά από την τάξη μου και συγκεκριμένα για 4 από τα 18.Η επίσκεψη της στην τάξη μου ήταν προγραμματισμένη για αργότερα. Επειδή ανησυχούσα όμως είπα με την ευκαιρία της επίσκεψης της μαζί με αντιπροσώπους του ΚΕΔΥ(για άλλη υπόθεση) να το εκμεταλλευτώ. Αφού ενημέρωσα και τον διευθυντή. Συγκεκριμένα το ένα παιδί πηγαίνει σε λογοθεραπευτή για λίγο καιρό (με δική μου σύσταση) δεν αναγνωρίζει εύκολα τα γράμματα και τους αριθμούς. Το άλλο παιδί και αυτό επισκέπτεται λογοθεραπευτή και με τη βοήθειά του αναγνωρίζει πλέον τα γράμματα και τα συνθέτει σε συλλαβή. Τέλος υπάρχουν 2 κοριτσάκια που έμαθαν τα ως τώρα γραμματάκια με πολύ πίεση από το σπίτι , κάνουν συλλαβή αλλά δεν μπορούν να συνθέσουν τις συλλαβές σε λέξη. Τους βοηθάω όσο μπορώ αλλά βλέπω ότι δυσκολεύονται πολύ. Η σύμβουλος ήρθε για λίγη ώρα στην τάξη και τους έκανε ερωτήσεις κυρίως ωριμότητας και αντίληψης. Βασίστηκαν κυρίως σ’ αυτά που τους ανάφερα και αποφάσισε να κάνουμε ένα τμήμα των 4 αυτών ατόμων μέσα στην τάξη ( τύπου ένταξης με την κοπέλα της ένταξης) και κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Θέλω να ρωτήσω: Αν έπραξα σωστά ή βιάστηκα γιατί άκουσα από κάποιους συναδέλφους τη φράση ‘μην αγχώνεσαι τόσο’ και επιπλέον είδα αρκετά ανήσυχη και τη νηπιαγωγό που συστεγαζόμαστε (έως ενοχλημένη}.Βέβαια ρώτησα τη σύμβουλο αν βιαζόμαστε. Να επισημάνω ότι δεν υπάρχει γενικότερα καλο κλίμα και από τους γονείς. Έχω αρχίσει να ανησυχώ μήπως δεν έκανα καλά. Σημειώνω ότι δεν έχω μεγάλη εμπειρία με τέτοια θέματα. Ευχαριστώ για την υπομονή σας και αν αποφασίσετε να με βοηθήσετε να αντιμετωπιστεί όσο γίνεται με διακριτικότητα γιατί είναι χαρακτηριστική περίπτωση. Ευχαριστώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θέτετε 2 σημαντικά ζητήματα: (1). Το ζήτημα της σχολικής ετοιμότητας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα παιδιά όταν εντάσσονται στην Α΄ Δημοτικού είναι καλό να γνωρίζουν γραφοφωνημική ταύτιση όλων των γραμμάτων και τα περισσότερα από αυτά (όπως και τους αριθμούς) να τα γράφουν. Από αυτή την άποψη λοιπόν, το ότι μέχρι το Δεκέμβριο δεν ανέκαμψαν, σημαίνει όντως ότι βρίσκονται στην ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες (ΕΑΝ συνάδουν σε αυτό και άλλοι δείκτες ελέγχου που μπορούν όμως να γίνουν από ειδικούς όσον αφορά τις πρακτικές και λεκτικές ικανότητες). Με βάση αυτό λοιπόν, προφανώς και πράξατε σωστά να ζητήσετε για ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ την επιβοήθηση των ΚΕΔΔΥ. Όσο ταχύτερα αντιμετωπιστεί μία αναδυόμενη δυσκολία, τόσο καλύτερη πρόγνωση έχουμε. Θέτετε όμως και ένα άλλο ζήτημα: (2). Οι γονείς έχουν θορυβηθεί και κάποιοι συνάδελφοι σας «κατηγορούν» ότι «αγχώνεστε σημαντικά». Η ανακοίνωση λοιπόν των δυσκολιών σε ένα γονέα πρέπει να γίνει με τον τρόπο ακριβώς που αισθάνεστε για το παιδί. Με φροντίδα, με γλυκό τρόπο και με έκφραση απλά μίας ανησυχίας και όχι ενός αυξημένου άγχους. Πιθανά σε αυτό το κομμάτι να φανήκατε λίγο υπερβολική με αποτέλεσμα οι γονείς αντί να γεμίσουν με δημιουργικό άγχος, να φοβήθηκαν και να αντισταθούν. Όπως είπατε και εσείς, τα ζητήματα αυτά είναι πολύ λεπτά και χρειάζεται μεγάλη διακριτικότητα αλλά φυσικά μαζί και ειλικρίνεια. Μπράβο σας λοιπόν για το έκδηλο ενδιαφέρον σας για την πορεία των μαθητών σας αλλά από την άλλη και φροντίστε να είστε κοντά στους γονείς για όλα τα ζητήματα αυτά, αντικαθιστώντας το φόβο με φροντίδα, αισιοδοξία και ενίσχυση της προσπάθειας! Και πάλι σας ευχαριστώ θερμά για την επικοινωνία σας.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

082. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας! Διάβασα πρόσφατα την σελίδα σας κ θα ήθελα να σας συγχαρώ για την προσπάθεια σας. Έχω δυο κοριτσάκια. Η μεγάλη είναι 4 ετών και η μικρή 18 μηνών. Η μεγάλη (Μ.) είναι ένα κοινωνικό παιδάκι που της αρέσει να αγκαλιάζει όλα τα παιδάκια, σε αντίθεση με τη μικρή (Χ.)που είναι πιο κλειστή. Μένουμε στην Αθήνα με παππού κ γιαγιάδες στους υπόλοιπους ορόφους. Αυτά τα λίγα για εμάς…. Η Μ λοιπόν, ξεκίνησε φέτος πρώτη φορά σχολείο, προνήπιο. Την πρώτη μέρα κιόλας του σχολείου δάγκώσε ένα παιδάκι, επειδή εκείνο την αγνόησε. Και κάποια άλλη μέρα αγκάλιαζε με το ζόρι, κάποιο άλλο παιδάκι, το οποίο ήταν ντροπαλό κ δεν ήθελε. Της μιλήσαμε πολλές φορές κ σταμάτησε. Σήμερα, λοιπόν, πήγε πάλι να φιλήσει ένα κοριτσάκι κι εκείνο, όντας ντροπαλό, δεν ήθελε. Τότε, λοιπόν η δικιά μου τη δάγκωσε!!!!! Αυτό φυσικά είχε ως αποτέλεσμα να μου το πει το μεσημέρι η δασκάλα με επισήμανση πως η Μ έχει αρχίσει πάλι τα ίδια κ αυτές τις 5 ημέρες που γύρισαν από τις διακοπές των Χριστουγέννων πάλι πάει και αγκαλιάζει με το ζόρι τα παιδάκια, με αποκορύφωμα φυσικά το σημερινό!! Θα ήθελα τη γνώμη σας, καθώς και τη συμβουλή σας! Ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η συμπεριφορά βίαιης έκφρασης κοινωνικότητας και συναισθημάτων συμβαίνει σε πολλά παιδιά στην προσπάθειά τους να καθοριστούν κοινωνικά και να επικοινωνήσουν με άλλα παιδιά. Θεωρείται μία δυσκολία στην κατανόηση τόσο της προοπτικής όσο και της θεωρίας του νου (να «μπουν στα παπούτσια του άλλου»). Συνήθως όμως μετά την πρώτη ή δεύτερη αποτυχημένη τους προσπάθεια να γίνουν αγαπητά ή αποδεκτά με αυτό τον τρόπο, αλλάζουν τη συμπεριφορά τους αφού βλέπουν ότι δεν κερδίζουν κάτι από αυτό, εκτός εάν έχουν έντονη παρορμητική συμπεριφορά ή σημαντικές δυσκολίες στην κατανόηση προοπτικής (κατανόηση του ότι γίνονται δυσάρεστα στους άλλους με αυτό). Θα πρέπει λοιπόν να σας ανησυχήσει (χωρίς όμως να αντιδράσετε έντονα και με θυμό στο παιδί), η επιμονή του παιδιού σε αυτή τη συμπεριφορά, ή αλλιώς σε αυτή τη μορφή κοινωνικής επικοινωνίας. Θα σας σύστηνα λοιπόν ως αρχή να επισκεπτόσασταν έναν / μία Ψυχολόγο για να συζητήσετε διεξοδικά το ιστορικό του παιδιού, τους μηχανισμούς συμπεριφοράς του στο σπίτι και εκτός αυτού και τους μηχανισμούς που αντιμετωπίζετε αυτές τις συμπεριφορές. Εκείνος/η θα κρίνει αρχικά αν συντρέχει κάποιος λόγος να αξιολογήσει το παιδί ή θα έπρεπε να προσανατολιστείτε σε μία αλλαγή της προσαρμοστικής προς τις αντιδράσεις του παιδιού συμπεριφοράς σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

083. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας και καλή χρόνια. Θα ήθελα να σας ρωτήσω για την κόρη μου. Είναι 26 μηνών ότι πρέπει να κάνει μέχρι την ηλικία της αλλά και πολύ περισσότερα τα κάνει. Το μόνο που μας ανησυχεί είναι ότι όταν δεν εχει τι να κάνει και βαριέται κουνάει επαναλαμβανόμενα τα χέρια της πάνω κάτω. Ο παιδίατρος μας είπε ότι δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Πείτε μας αν μπορείτε την γνώμη σας. Ευχαριστούμε πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία σας. Αναφέρεστε σε μία συμπεριφορά «φτερουγισμάτων χεριών». Τα φτερουγίσματα έρχονται από μία ανάγκη του ατόμου που τα κάνει να αισθανθεί καλά με το σώμα του και να «ταΐσει» με αυτά το σχήμα σώματός του στο χώρο. Συνήθως το εμφανίζουν τα παιδιά όταν αισθάνονται αμήχανα, ή όταν αισθάνονται μεγάλη χαρά ή μεγάλο θυμό και έχει βάση στην αισθητηριακή επεξεργασία τους. Από μόνα τους τα φτερουγίσματα δεν είναι ένα διαγνωστικό σημείο. Θα πρέπει όμως να σκεφτείτε ότι το παιδί δυσκολεύεται στην αυτο-διαχείριση του χρόνου του να ασχοληθεί με κάτι. Εάν συνυπάρχουν δυσκολίες του παιδιού στην κοινωνικοποίηση ή/και στους κινητικούς δείκτες, τότε θα ήταν καλό να γίνει μία αξιολόγηση από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο ή από Εργοθεραπευτή για την αισθητηριακή του οεπεξεργασία αρχικά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

084. ΕΡΩΤΗΣΗ: Είμαι μητέρα ενός παιδιού 6 ετών α’ δημοτικού με διάγνωση πολύ ελαφρύ ασπεργκερ…ενώ δεν έχει μαθησιακό από ότι δείχνει αρνείται πεισματικά και με θυμό στο να διαβάσει…φυσικά έχει κακογραφία λόγω συνδρόμου και όχι δυσγραφία, όμως πραγματικά γίνεται χαμός στο θέμα πάμε να διαβάσουμε, το ίδιο κάνει και στον δάσκαλο τον οποίο προσέλαβα πριν 2 εβδομάδες…ευχαριστώ πολύ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Το Σύνδρομο Asperger ανήκει πια στο διαγνωστικό του Αυτιστικού Φάσματος Υψηλής Λειτουργικότητας με βάση τα νέα διαγνωστικά. Σε αυτά τα παιδιά λοιπόν συνυπάρχει η κινητική αδεξιότητα (απότοκο της οποίας είναι η Αναπτυξιακή Δυσγραφία και όχι η κακογραφία), οι δυσκολίες στην αυτοεικόνα, τον κοινωνικό μηχανισμό σκέψης, τις επικοινωνιακές δεξιότητες, τις συνεργατικές δεξιότητες, την ευελιξία της σκέψης και του συναισθήματος, οι αισθητηριακές ιδιαιτερότητες και οι αυτοερεθισμοί. Με βάση λοιπόν αυτά που αναφέρετε, το παιδί δυσκολεύεται τόσο κοινωνικά, όσο και αισθητικοκινητικά να μπει στην ευελιξία της συνεργατικότητας. Αυτό που θα σας συμβούλευα, είναι να έχετε μία συνεργασία με Δ/νική Ομάδα (αποτελούμενη από Λογοθεραπευτή, Εργοθεραπευτή και Ψυχολόγο και προϊστάμενο την/τον Παιδοψυχίατρο του παιδιού που σας έδωσε τη διάγνωση) ώστε επιβοηθούμενο αισθητικο-κινητικά και γνωσιακά να μπορέσει να προσχωρήσει ωριμότερα στις δυναμικές ενεργητικότητας. Δυστυχώς ο κατ οίκον εκπαιδευτικός δεν μπορεί από μόνος του να βοηθήσει, όπως και η εκπαιδευτικός της Τάξης. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης.

085. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, βρήκα την διεύθυνση σας από το διαδίκτυο προσπαθώντας να βρω απαντήσεις σε θέματα που με ανησυχούν. ο γιος μου κλείνει τα 3 σε ένα μήνα. Πηγαίνει στον παιδικό σταθμό εδώ και 2 μήνες περίπου. αυτό που μου λέει η δασκάλα είναι ότι είναι μοναχικός. δηλαδή όταν διαβάζουν παραμύθι και όλα τα παιδάκια κάθονται στις καρέκλες και ακούνε αυτός στη μέση βαριέται και σηκώνεται και πάει και παίζει κάτι άλλο μόνος. να προσθέσω ότι είναι μοναχοπαίδι (δεν ξέρω αν παίζει ρόλο). γενικότερα και όταν βρισκόμαστε με άλλα παιδάκια δεν παίζει σε ομαδικά παιχνίδια. ένα άλλο θέμα που με ανησυχεί πιο πολύ και δεν ξέρω αν συνδέονται είναι ότι από πολύ μικρός έχει ένα κόλλημα με το πλυντήριο(να το παρακολουθεί που γυρνά) εδώ και πολύ καιρό το παιχνίδι που τον ευχαριστεί είναι να παίρνει το κουβαδακι του (η μπολ η το κουτί από τα τουβλάκια) να βάζει κάτι μέσα και να το περιστρέφει ,και λέει ότι πλένει σαν το πλυντήριο. μπορεί να περιστρέφει διάφορα παιχνίδια του λέγοντας ότι βάζει πλυντήριο και πλένει. από ότι έχω διαβάσει οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις μπορεί να συνδέονται με τον αυτισμό. αναπτυξιακά δεν δείχνει κάτι άλλο που έχω αντιληφτεί. μιλαει καθαρά από 2 ετων,γνωριζει τα νούμερα μέχρι το 100 γενικότερα δείχνει ένα φυσιολογικό τρίχρονο παιδακι.συγγνωμη για το μεγάλο μου κείμενο. θα περιμένω απάντηση σας. σας ευχαριστώ εκ των προτέρων….

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πράγματι τα στοιχεία που αναφέρετε είναι κατανοητό να σας δημιουργούν ανησυχία. Από τη μία η αποφυγή της κοινωνικότητας του παιδιού και από την άλλη το αυξημένο ενδιαφέρον και ίσως και η μη ευέλικτη σκέψη του παιδιού όσον αφορά το πλυντήριο. Από μόνες τους αυτές οι συμπεριφορές είναι ανησυχητικές αλλά δεν μπορούν να ορίσουν μία τόσο σημαντική διάγωση που είναι Οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος. Θα σας καλούσα β΄’εβαια να επισκεφτείτε έναν Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο ή Παιδοψυχίατρο ώστε να διαπιστώσει εάν θα χρειαζόταν κάποια παρέμβαση στο παιδί (που δείχνει ξεκάθαρα ότι προφανώς χρειάζεται) και υπό ποιας διαγνωστικής πλατφόρμας. Θα σας σύστηνα να γινόταν άμεσα η επίσκεψή σας γιατί είναι ξεκάθαρα τα ερευνητικά αποτελέσματα ότι η πρώιμη παρέμβαση βοηθάει το παιδί να ξεπεράσει πολλές από τις παραπάνω δυσκολίες του. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.

086. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα σας Έχω ένα γιο 11 χρονών μαθητής της Ε τάξης Δημοτικού Σχολείου .Πήγαμε σε Αναπτυξιολόγο έπειτα από παρατηρήσεις της Δασκάλας του σχετικά με τη έλλειψη βλεμματικής επαφής και τη δυσκολία του στο κοινωνικό κομμάτι Υποψία για σύνδρομο ΑΣΠΕΡΓΚΕΡ. Έπειτα από συνεδρίες μας έδωσε γνωμάτευση για ΔΑΔ . Τώρα ξέρω και μπορώ να κατανοήσω κάποια πράματα .το ερώτημα είναι τι κάνω άπω τώρα και έπειτα δηλαδή με βασανίζουν πολλά ερωτήματα σχετικά με το αν το ίδιο το παιδί πρέπει να γνωρίζει και σχετικά με το τη βοήθεια μπορώ να του προσφέρω ( έχουμε κάνει αίτηση και στο ΚΕΔΔΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ …Μέχρι τότε υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω ώστε να βοηθήσω το παιδί ? να το τρέχω γύρω γύρω ή να περιμένω το ΚΕΔΔΥ??????? Στο ιδιο το παιδί τη λέω???? καθώς και στον αδερφό του ? ευχαριστώωωωω

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας! Αρχικά να σας συγχαρώ που ενδιαφερθήκατε για το παιδί σας και απευθυνθήκατε σε Παιδοψυχίατρο. Από τη στιγμή που δι’εγνωσε τις συγκεκριμένες δυσκολίες, προφανώς θα σας ενημέρωσε επιπρόσθετα το πόσο μπορεί να βοηθήσει η Δ/νική Ομάδα παρέμβασης (πιθανή Εργοθεραπεία και Λογοθεραπεία και σίγουρα Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και Συμβουλευτική Οικογένειας) για να βοηθηθεί το παιδί με το μηχανισμό σκέψης και λειτουργίας του. Θα ήθελα να γνωρίζετε ότι η ηλικία του παιδιού είναι μεν προχωρημένη, αλλά φυσικά και υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης. Όσον αφορά τις ερωτήσεις σας για τον ίδιο και τον αδελφό του, κατόπιν (ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ) συζήτησης με την ομάδα παρέμβασης του παιδιού, θα πρέπει να απαντηθούν ερωτήματά τους. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον ..H Αναπτυξιολόγος συστήνει το ΚΕΔΔΥ καθώς και το τμήμα ένταξης λέει θα τον βοηθήσει .. η δασκάλα από τη άλλη όμως δε προτείνει τμήμα ένταξης για το γιο μου (η οποία τον γνωρίζει πολύ καλά οφείλω να πω και σαν μαθητή και τις ανάγκες του ) διότι πιστεύει ότι θα αντιδράσει . Γι αυτό είμαι κάπως μπερδεμένη. Οπότε περιμένω να περάσει από το ΚΕΔΔΥ ??? μπορώ να κάνω κάτι ‘άλλο πριν από αυτό???????? Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 2:Τα ΚΕΔΔΥ είναι υπεύθυνα για τη Μαθησιακή επιβοήθηση του παιδιού (για το ποιες εκπαιδευτικές προσαρμογές και διευκολύνσεις θα επιβοηθούσαν την ομαλότερη ένταξη του παιδιού στο Σχολείο). Δυστυχώς δεν μπορούν να παρέμβουν διορθωτικά και θεραπευτικά στους μηχανισμούς σκέψης και λειτουργίας του παιδιού. Για αυτές τις τροποποιήσεις θα μπορέσει να σας βοηθήσει ΜΟΝΟ Διεπιστημονική Ομάδα Παρέμβασης. Θα επιθυμούσα να επισκεφτείτε Παιδοψυχιατρο (στην προηγούμενη επικοινία μας είχα παραβλέψει ότι πήγατε σε Αναπτυξιολόγο και νόμιζα Παιδοψυχίατρο). Σε αυτή την ηλικία βοηθάει πολύ περισσότερο η Παιδοψυχιατρική παρακολούθηση του παιδιού και το supervising της σε προγράμματα αποκατάστασης.
Σας ευχαριστώ και πάλι για την επικοινωνία σας.

087. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα Κ. Αλέξανδρου θα με ενδιέφερε η άποψη σας όσο αφορά την μικρή μου τριών ετών. Αντιμετωπίζουμε πρόβλημα συμπεριφοράς και ορίων. Είναι η δεύτερη χρονιά που πηγαίνει στο παιδικό και ακόμη από πέρυσι μας είχαν προτείνει να επισκεφτούμε παιδοψυχίατρο για τις εκρήξεις θυμού που παρουσιάζει. Για παράδειγμα όταν προσπαθούμε να της θέσουμε κάποιο όριο δεν υπάκουει, χτυπιέται ,πετάει αντικείμενα και μας χτυπάει .Την πρώτη χρονιά επισκεφτήκαμε κάποιο ειδικό ο οποίος μας είπε πως η συμπεριφορά της είναι στα πλαίσια του φυσιολογικού για την τότε ηλικία και πως το πρόβλημα ,ήταν το πως εμείς θέτουμε τα όρια απέναντι της. Πριν από λίγο καιρό επισκεφτήκαμε ξανά παιδοψυχίατρο ο οποίος την παρακολούθησε και στο παιδικό σταθμό αλλά και στο χώρο του. Μας είπε ότι εντόπισε κάποιες συμπεριφορές οι οποίες, όπως μας είπε, αγγίζουν το φάσμα του αυτισμού. Όπως ενοχλήσει από δυνατούς ήχους, το ότι απευθύνεται στην ίδια στο τρίτο πρόσωπο και ότι κάποιες στιγμές φαίνεται να μην ακούει όταν της μιλάς. Ακόμη παρατήρησε μια εμφανή Υπερκινητικότητα και αδυναμία συγκέντρωσης σε ένα παιχνίδι. Κατά τ αλλά μας είπε πως είναι πανέξυπνη ,μιλάει πολύ καλά ,χειρίζεται τα διάφορα παιχνίδια άψογα, ζωγραφίζει πολύ καλά για την ηλικία της ,είναι γενικότερα πολύ εύστροφη. Εμάς αυτό που μας προβληματίζει είναι κυρίως οι εκρήξεις θυμού που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και πως τώρα τελευταία έχει αρκετές φοβίες πχ κλοουν ,φρου φρου, ντυμένοι άνθρωποι με στολές ηρώων κτλ. Επίσης να σας αναφέρουμε πως μετά την αξιολόγηση του παιδοψυχίατρου αρχίσαμε και εμείς να παρατηρούμε πιο συγκεκριμένα την συμπεριφορά της και για να κλείσουμε παρατηρήσαμε πως κλείνει τα αυτιά της σε κάποιους ήχους πχ. σκουπάκι ηλεκτρικό ,αλλά με την ηλεκτρική σκούπα πχ δεν έχει πρόβλημα. Θα θέλαμε την δική σας γνώμη στο θέμα που μας απασχολεί.
Υγ. Η μικρή γεννήθηκε με χειλεοσχιστια και μέχρι στιγμής έχει κάνει 3 επεμβάσεις. Υπήρχαν πολλές δύσκολες στιγμές από πριν την γέννηση της έως και την τελευταία εγχείριση. Να σας επισημάνω επίσης πως βγαίνουμε συχνά εκτός εαυτού γιατί δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην συμπεριφορά της και κάτι τελευταίο ,πως αρχίζει η προετοιμασία του ύπνου στις 9 και κοιμόμαστε 11:30 το πολύ.
Ευχαριστούμε πολύ .

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία σας. Το «Αυτιστικό Φάσμα» έχει πραγματικά μία πολύ μεγάλη γκάμα συμπεριφορών και συμπτωμάτων που σχετίζονται με τις δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση, την κοινωνική αναζήτηση, την λεκτική και εξωλεκτική επικοινωνία, την περιορισμένη γκάμα ενδιαφερόντων, την απουσία ευελιξίας στη σκέψη και το συναίσθημα, τους αυτο-ερεθισμούς και στερεοτυπίες και τις δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία. Στην ηλικία που βρίσκεται το παιδί, συνυπάρχει αυξημένη (και πολλές φορές άσκοπη) κινητικότητα όπως και μη αποστολή της προσοχής στον ενήλικα. Οφείλω να ενστερνιστώ και να αποδεχθώ την άποψη του Παιδοψυχιάτρου (που είναι και η πλέον αρμόδια ειδικότητα για να προχωρήσει στη διάγνωση του αυτισμού). Επιπρόσθετα να συγχαρώ την ολιστική διερεύνηση που πραγματοποίησε στο παιδί (σπίτι, εκπαιδευτικό περιβάλλον κλπ). Σας θυμίζω ότι πια η διάγνωση του αυτισμού περιλαμβάνει διαφορετικά επίπεδα λειτουργικότητας, κάτι που σημαίνει ότι δεν παίζει ρόλο μόνο η διάγνωση αλλά και η λειτουργικότητα του παιδιού. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι σας συστήθηκε πρώιμη παρέμβαση στο παιδί, την οποία και σας καλώ να ξεκινήσετε το συντομότερο δυνατόν! Η αλήθεια είναι ότι από τους πρώτους στόχους της παρέμβασης θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των δυσκολιών στην αισθητηριακή επεξεργασία, η μείωση της υπερκινητικής συμπεριφοράς και ο εστιασμός τόσο σε παιχνίδια, όσο και στον ενήλικα. Βρίσκομαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία θα επιθυμούσατε. Καλή σας συνέχεια.
Με τιμή Αλεξάνδριου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ.

088. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, έχω ένα γιο 16 μηνών ο όποιος δεν ακούει το όνομα του, μοιάζει να του αρέσει να παίζει μόνος του χωρίς τη δίδυμη αδερφή του, φαίνεται μοναχικός, δεν μιλάει, μπαμπαδιζει μόνο, λέει άντε και ναι . Δεν μοιάζει τόσο κοινωνικός, είναι χαλαρός, ειχε βλέμματικη επαφή στους 6 μήνες και κοινωνικο χαμόγελο, αναζητά την αγκαλιά μας και χαμογελάει όχι και πολύ συχνά άλλα χαμογελάει και μας βλέπει στα ματιά. Γυρίζει τις σελίδες ενός βιβλίου και φτιάχνει πύργο με 3 τουβλάκια. Υπάρχει περίπτωση να έχει αυτισμό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. περιγράφετε το παιδί σας ως ένα παιδί που δεν επιθυμεί ιδιαίτερα την κοινωνική συνύπαρξη και δεν έχει κοινωνικό αυθορμητισμό. Από την άλλη, αναφέρετε αναπτυξιακούς δείκτες που έχει κατακτήσει ως αναμενόταν για την ηλικία του. Από μόνη της η δυσκολία στην κοινωνική αναζήτηση δεν μπορεί να ορίσει κάποια δυσκολία αυτή τη στιγμή, αλλά θα σας πρότεινα από τη στιγμή που έχετε κάποια στοιχεία που σας ανησυχούν να ζητούσατε την εξέταση του απιδιού σας από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο ώστε να αποσαφηνιστούν όλες οι πιθανές δυσκολίες του παιδιού. Επίσης θα ήθελα να συζητήσετε με τον Παιδίατρό σας την πιθανή χορήγηση του ερωτηματολογίου M-CHAT, καθώς και να επισκεπτόσασταν τη δ/νση https://www.youtube.com/watch?v=OslOLSUr1DY. Σας ευχαριστώ θερμά για την επικοινωνία σας και σας ζητώ συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

089. ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας χαιρετώ παρακολουθώ την σελίδα σας εδώ και αρκετό καιρό και θα ήθελα την βοήθεια σας. Έχω ένα αγοράκι 4 χρόνων το οποίο από ηλικία περίπου 1 χρονών είχαμε παρατηρήσει κάποιες συμπεριφορές περίεργες όπως πηγαινοερχόταν σε τοίχους και παρατηρούσε με την άκρη του ματιού του. Άργησε πολύ να μιλήσει περίπου 2,5 χρονών άρχισε να λέει κάποιες λέξεις. και τώρα στην ηλικία 4 χρονών φτιάχνει προτάσεις μικρές. Ξεκινήσαμε από νωρίς 2,5 χρονών την λογοθεραπεία και την Εργοθεραπεία. Του αρέσουν πολύ οι ανεμιστήρες και να κάνει την κίνηση με τα χέρια του. Από αυτές τις εμμονές ξεφεύγει σχετικά εύκολα. Μας λένε ότι δεν μπορούν να μας δώσουν διάγνωση για το τι συμβαίνει. Περιγράφεται σαν αναπτυξιακή διαταραχή. Αντιμετωπίζουμε και πρόβλημα με την διατροφή τρώμε μόνο πολτοποιημένη τροφή και το τελευταίο καιρό υπάρχει μια προτίμηση σε έτοιμες παιδικές σούπες. Κρέμες παιδικές, ψωμί με τυρί, μπισκότα, γαριδάκια, τρώει φρούτα σε μπουκαλάκια και γενικά έχει προτίμηση σε τι θα φάει. Μασάει αυτά που θέλει ο ίδιος. Δεν ξέρω τι να κάνω. Λογοθεραπευτής μας λέει δεν μπορεί να μας βοηθήσει, η Εργοθεραπεία που του παρέχεται δοκιμάζουμε διάφορα αλλά δεν αποδίδουν. Η απορία μου είναι μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Είναι χειριστικότητα του παιδιού η άρνηση αυτή; Κάνω εγώ κάτι λάθος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από ότι φάνηκε από την επικοινωνία σας, σας απασχολούν 2 πράγματα:
(Α) το διαγνωστικό του παιδιού. Η απορία σας (για το τι τύπου Αναπτυξιακή Διαταραχή είναι αυτή που αντιμετωπίζει ο γιος σας, έρχεται από την κατηγοριοποίηση «F» κατά ICD-10 που χρησιμοποιείτε και στο Ταμείο σας για να λαμβάνετε αποζημίωση θεραπειών. Βέβαια αναφέρεστε σε αισθητηριακά «over-fascinations» (υπεραναζήτηση συγκεκριμένου τύπου ερεθισμού) (παράξενες οπτικές γωνίες, περιστρεφόμενα αντικείμενα) που τα συναντάμε σε άτομα με Διαταραχή Αισθητηριακής Επεξεργασίας είτε ως αυτόνομη δυσκολία (σπανιότατη και μη οριζόμενη από διαγνωστικά Ψυχιατρικά Εργαλεία), είτε ως συνοδό σύμπτωμα άλλης Αναπτυξιακής δυσκολίας – πχ συχνές απορροφήσεις σε «Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές» κατά ICD-10 ή «Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος» κατά DSM-5. Για τη διαφοροδιάγνωση του παιδιού θα παίξουν ρόλο οι κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού, ο εξωλεκτικός του πλούτος, η ευκαμψία ή όχι της σκέψης και του συναισθήματος, η ύπαρξη ή όχι αυτο-ερεθισμών και εμμονών η ανάγκη για ενασχόληση με τα ίδια συνεχώς και οι αισθητηριακές υπερευαισθησίες. Ο ειδικός για να κάνει τη Διαφοροδιάγνωση είναι είτε Παιδοψυχίατρος, είτε Παιδίατρος Αναπτυξιολόγος, είτε Παιδονευρολόγος.
Όσον αφορά το (Β) κομμάτι της ερώτησής σας, οι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί έχει περιορισμένο διαιτολόγιο ποικίλλουν και μπορούν να οφείλονται σε: (1). Πιθανή αισθητηριακή υπερευαισθησία στην απτικότητα του στόματος. (2). Στοματοδυσπραξία. (3). Δυσκολίες στην κατάποση. (4). Κακό μυϊκό τόνο στον αυχένα. (5). Δυσκολίες αναπνοής. (6). Εμμονικό και άκαμπτο τρόπο σκέψης όσον αφορά νέες τροφές ή προσκόλλησε σε συγκεκριμένες. (7). Συναισθηματικούς παράγοντες (άρνηση λήψης τροφής, μη απόλαυσή της, δυσκολίες στη σχέση με κάποιο μέλος της οικογένειας κλπ). (8). Τροφικές αλλεργίες. Η Διεπιστημονική Ομάδα που παρακολουθεί το παιδί (Εργοθεραπευτής, Λογοθεραπευτής και Παιδοψυχίατρος), μέσω της λήψης εκτεταμένου ιστορικού (του παρελθόντος αλλά και αυτής της στιγμής) θα πρέπει να διαφοροδιαγνώσουν τους λόγους και να σας προτείνουν ποιο πρόγραμμα αντιμετώπισης θα πρέπει από κοινού να ακολουθήσετε.
Ελπίζω να σας φάνηκαν χρήσιμες οι παραπάνω σκέψεις και προβληματισμοί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

090. ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριοι καλησπέρα, εργάζομαι ως νηπιαγωγός και αντιμετωπίζω ένα θέμα σχετικά με έναν μαθητή μου. Το παιδάκι είναι 4,5 ετών. Ο λόγος του είναι σαν ένα παιδάκι 2,5 με 3. Όταν μιλά για τον εαυτό του κατονομάζεται με το όνομα του. Είναι επιθετικό, χτυπά και δαγκώνει τους συμμαθητές του ακόμη και μένα. Τους ενοχλεί συνεχώς ρίχνοντας ή χαλώντας τα παιχνίδια..κατασκευές τους. Δεν κάθεται ποτέ μαζί μας στην παρεούλα και γενικά δίνει την εντύπωση ότι δεν καταλαβαίνει ποτέ το τί ακριβώς κάνουμε και ασχολούμαστε. Γενικότερα δεν ακούει σε ότι του λέμε.
Τα άλλα παιδιά πλέον τον αποφεύγουν με αποτέλεσμα όταν τον μαλώνουν να τσιρίζει. Όταν θα ασχοληθεί με τη ζωγραφική ζωγραφίζει πολύχρωμα αλλά πάντα στο κέντρο της σελίδας. Δεν έχει κάποιο κινητικό πρόβλημα απεναντίας διακατέχεται από έντονη κινητικότητα. Κρατά το μαρκαδόρο σωστά, τρώει μόνος του αλλά σαν μικρό παιδί. Θα ήθελα τη γνώμη σας. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Από ότι φαίνεται, το παιδί αντιμετωπίζει 3 δυσκολίες: Καθυστέρηση στην ομιλία, δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση και αυξημένη κινητικότητα. Όπως πολύ σωστά διαπιστώνετε, το ίδιο το παιδί βασανίζεται από όλο αυτό και αντιδράει βίαια, αλλά και τα άλλα παιδιά τον απορρίπτουν. Οι δυσκολίες λοιπόν σε όλο το φάσμα της κοινωνικής λειτουργικότητας αυτού του παιδιού είναι πάρα πολύ δυσκολεμένες. Η βασική ειδικότητα που θα έπρεπε αρχικά να αξιολογήσει αυτό το παιδί είναι η Παιδοψυχιατρική, ώστε να διαπιστωθούν αρχικά οι αιτίες της τόσο χαμηλής κοινωνικότητας και των σημαντικότατων δυσκολιών της συναισθηματικής του ρύθμισης και να καθοριστεί πλάνο παρέμβασης (φαίνεται ότι σίγουρα χρειάζεται άμεση επιβοήθηση). Θα σας συστήναμε να βιαστείτε να το ανακοινώσετε στην οικογένεια γιατί από ότι διαβάσαμε, οι δυσκολίες αυτές προφανώς θα επιδεινωθούν και άλλο. Ταυτοχρόνως πιθανά να ήταν καλό οι γονείς να απευθυνθούν και στα ΚΕΔΔΥ για την πιθανότητα παράλληλης στήριξης (αν και για εφέτος οι θέσεις έχουν κλείσει πια. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ
——————————————-

091. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Θέλω να πάρω έγκριση θεραπειών για το παιδί μου αλλά το ΚΕΔΔΥ που ήδη το έχει δει μου ανέφερε ότι δεν μπορεί να μου τη δώσει και θα πρέπει να απευθυνθώ σε Κρατικό Νοσοκομείο ή σε Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής! Γιατί αυτή η ταλαιπωρία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Τα ΚΕΔΔΥ είναι ένας εξαιρετικός φορέας που ο στόχος του είναι η γνωμοδότηση για τις δυσκολίες του μαθητή με στόχο την εκπαιδευτική του διευκόλυνση και τη χορήγηση οδηγιών προς τον/την εκπαιδευτικό, αφού υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας. Κάνουν εξαιρετικό έργο και πραγματικά έχουν βοηθήσει σημαντικότατα! Το ΠΑΙΔΙ όμως (πρώην ΕΟΠΠΥ) για να εγκρίνει θεραπείες για το παιδί σας, θα πρέπει να έχει γνωμάτευση από Φορέα του Υπ. Υγείας, δηλαδή Κρατικό Νοσοκομείο ή Κ.Ψ.Υ όπως πολύ σωστά σας είπαν. Αυτή δυστυχώς ή ευτυχώς είναι η Νομοθεσία. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

092. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γειά σας! Έχω ένα παιδί που διαγνώστηκε με το σύνδρομο PRADDER WILLI. Στην τελευταία μας επίσκεψη στην Αναπτυξιολόγο μας είπε ότι το παιδί έχει και αυτισμό! Συμβαίνει αυτό συχνά; Έχει δίκιο; Οι θεραπευτές στον Κέντρο που παρακολουθεί το παιδί αναφέρουν ότι δεν έχει αυτισμό και οι συμπεριφορές του οφείλονται στο σύνδρομο. Τι να κάνω; Ποια είναι η γνώμη σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η σύγχρονη έρευνα απέδειξε ότι όλα τα παιδιά με το συγκεκριμένο σύνδρομο έχουν αυτισμό (μάλιστα θεωρείται βασικό στη διαγνωστική σημειολογία). Άρα λοιπόν τόσο η Αναπτυξιολόγος, όσο και οι θεραπευτές έχουν δίκιο! Οφείλεται στο σύνδρομο η αυτιστική συμπεριφορά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει κάτι να τροποποιηθεί στο θεραπευτικό πρόγραμμα; Εάν ήδη αντιμετωπίζονται οι δυσκολίες στη συμπεριφορά και τα αισθητηριακά με τεχνικές που συνάδουνε με τον αυτισμό, τότε δεν χρειάζεται καμία τροποποίηση. Αλλιώς, θα πρέπει να τροποποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση το πρόγραμμα (πραγματολογικά, επικοινωνιακά, πραξιακά, αισθητηριακά). Από την άλλη, για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε και στο σύλλογο ατόμων με PRADDER WILLI΄S στην Ελλάδα που κάνει εξαιρετική δουλειά. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

093. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλή σας ημέρα. Έχω ένα γιο 7 ετών που μου είπαν ότι έχει το σύνδρομο της Διάσπασης προσοχής μαζί με στοιχεία αυτισμού και διαταραχές συμπεριφοράς. Μου συνέστησαν να δώσω στο παιδί ένα φάρμακο που ονομάζεται Risperdall. Ποια είναι η γνώμη σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Πιστεύω ότι η διάγνωση δόθηκε από Παιδοψυχίατρο ή Αναπτυξιολόγο ή Παιδονευρολόγο (οι 3 ειδικότητες που κάνουν τη διάγνωση). Συνήθως η διάγνωση είναι μία (και τα υπόλοιπα συνοδά). Το συγκεκριμένο φάρμακο που αναφέρετε δίνεται σε παιδιά που εμφανίζουν υπερδιέγερση και ευερεθιστότητα με πιθανούς αυτοερεθισμούς, αυτοτραυματισμούς ή επιθετικότητα ή δυσκολίες να ελέγξουν την κινητικότητά τους. Προφανώς το παιδί παρακολουθεί και θεραπευτικά προγράμματα (εάν όχι θα σας ζητούσα να παρακολουθήσει γιατί βοηθά πάρα πολύ στη μείωση των συμπτωμάτων). Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να έρθει η Δ/νική Ομάδα που παρακολουθεί το παιδί σας σε συνεργασία με την/τον Ιατρό που σας σύστησε την αγωγή. Καταφεύγουμε στη φαρμακευτική αγωγή, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ η εναλλακτικότητα της μείωσης του άγχους στο παιδί μέσω των θεραπευτικών προγραμμάτων δεν αρκεί. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή, Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

094. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα, είμαι δασκάλα, και κάνω ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές δημοτικού. Έχω δύο μαθητές που παρουσιάζουν κάποιες δυσκολίες και θα ήθελα τη γνώμη σας.
Ο πρώτος είναι τρίτη δημοτικού και τραυλίζει όταν μιλάει. Φέτος άρχισε να κομπιάζει και όταν διαβάζει. Η μητέρα του τον πήγε σε λογοθεραπευτή και είπε πως η δυσκολία του στην ανάγνωση έχει να κάνει με τον τραυλισμό και επίσης με μια δυσχέρεια στην κατανόηση του κειμένου. (από τη μια πρόταση στην επόμενη). Δεν ανέφερε δυσαναγνωσία. (Δεν ξέρω αν είναι διαφορετικά τα αίτια και τα συμπτώματα της δυσαναγνωσίας). Επίσης, όταν γράφει αυτός ο μαθητής, τα γράμματα του ειναι »τσαπατσούλικα» και μπερδεύεται για το που να βάλει τελεία. Αλλά δε κάνει ορθογραφικά. Αυτό ειναι ανησυχητικό; Είναι δειγμα δυσλεξίας ή δυσορθογραφίας; Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω εγώ; Αλλά αν είχε συμπτώματα δυσλεξίας δε θα το είχε καταλάβει ο Λογοθεραπευτής; (Σας ρωτάω γιατί δεν μου ανέφερε κάτι για δυσλεξία, απλά εμένα πέρασε από το μυαλό).
Ο δεύτερος μαθητής μου όταν μιλάει και όταν διάβαζει μπορεί να κόψει τη λέξη στη μέση για να πάρει αναπνοή. Στη γραφή δεν έχει κάποιο θέμα, πέρα από καποια ορθογραφικα που κάνει. Αυτό είναι δείγμα κάποιας μαθησιακής δυσκολίας; Πιστεύετε θα έπρεπε να επισκεφτει λογοθεραπευτή;
Σας ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας.
Όσον αφορά τον πρώτο μαθητή σας, θα επιθυμούσαμε να γίνει αξιολόγηση σε βάθος. Οι διαταραχές ροής ομιλίας δεν σημαίνουν φυσικά ούτε δυσορθογραφία ούτε δυσλεξία. Συχνά όμως συνυπάρχουν δυσκολίες μαθησιακές, δυσγραφικές, διάσπαση προσοχής και άγχος. Η αξιολόγηση λοιπόν θα πρέπει να περιλάβει 3 διαφορετικές αξιολογήσεις: Λογοθεραπευτική για τις διατ/χές ροής, Εργοθεραπευτική για την γραφοκινητικότητα και την συγκέντρωση και Ψυχοπαιδαγωγική για το μαθησιακό δυναμικό του παιδιού και τη διαχείριση του άγχους του. Τα συμπτώματα είναι όντως ανησυχητικά και χρήζουν (τουλάχιστον για τις διαταραχές ροής ομιλίας αλλά πιθανά και για τα υπόλοιπα), άμεσης επιβοήθησης γιατί δυστυχώς δεν υποχωρούν από μόνα τους πια (για την ακρίβεια επιδεινώνονται).
Όσον αφορά το δεύτερο παιδί που αναφέρετε, θα πρέπει όντως να γίνει επίσης Λογοθεραπευτική αξιολόγηση όσον αφορά το εύρος εκπνοής (ή και γενικότερα η αναπνευστική συμπεριφορά του μαθητή). Εάν κριθεί σκόπιμο, θα πρέπει να γίνει πιθανά εκτεταμένη αξιολόγηση όσον αφορά την μαθησιακή του επίδοση, αν και αναφέρετε ότι δεν σας απασχολεί ιδιαίτερα κάτι τέτοιο.
Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

095. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Έχω ένα γιο 5 ετών που η παιδοψυχίατρος μας είπε ότι έχει εξελικτική ανωριμότητα. Αυτό σημαίνει ότι είναι αυτιστικό ή κάτι άλλο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Η τοποθέτηση της Παιδοψυχιάτρου –όπως αναφέρετε- δεν αντικατοπτρίζει κάποια ακριβή διαγνωστική ορολογία του ICD-10 ή του –πιο σύγχρονου- DSM-5. Χρησιμοποιείται λοιπόν για διαγνωστική προσέγγιση κάποιας δυσκολίας και όχι για επίσημη διάγνωση. Η λέξη «ανωριμότητα» δεν σχετίζεται με τις «Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές» ή με τη «Διαταραχή Αυτιστκού Φάσματος». Θα ήταν πάντως καλό να το συζητούσατε εκτενέστερα με την Παιδοψυχίατρο που είδε το παιδί σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

Ερώτηση: Καλησπέρα σας κύριε Αλεξάνδρου. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον όλα τα άρθρα σας καθώς και τις σαφέστατες απαντήσεις που δίνετε σε γονείς εκπαιδευτικούς και ειδικούς παιδαγωγούς. Ως νέα Εργοθεραπεύτρια στο χώρο έχω πολλές απορίες. Έχω σήμερα επαναξιολόγηση παιδιού που παρουσιάζει καθρεπτισμό στη γραφή συγκεκριμένα στους αριθμούς. Στην πρώτη αξιολόγηση του έκρινε η Εργοθεραπεύτρια ότι δεν απόκλινε από τα φυσιολογικά όρια και με λίγες συνεδρίες Εργοθεραπείας έμαθε να γραφεί σωστά γιατί τότε παρουσίαζε καθρεπτισμό και στα γράμματα. Τώρα καλείται να επαναξιολογηθεί γιατί παρ’ολες τις προσπάθειες επαναλαμβάνει τον καθρεπτισμό στους αριθμούς. Που πρέπει να εστιάσω και ποιο αξιολογητικό εργαλείο θα με βοηθούσε? Ευχαριστώ εκ των προτέρων. Κ. Δ.
Απάντηση: Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Οι καθρεπτισμοί εμφανίζονται σε όλα τα παιδιά στην ηλικία περίπου των 5,5 ετών, ως φυσιολογική συγχυτική προσανατολιστική κατάσταση κατά την εγκατάσταση της εγκεφαλικής πλευρίωσης. Διαρκεί περίπου 6 μήνες και μπορεί να περιλαμβάνει τόσο γράμματα όσο και αριθμούς. Στο Δημοτικό θεωρείται φυσιολογική λειτουργία σε πολύ λιγότερα ψηφία (κύρια 3-ε και ρ-9) μέχρι και τον Δεκέμβριο της Α΄ Δημοτικού. Για την αξιολόγηση δοκιμάζεται η εγκαθίδρυση του προτιμώμενου χεριού και οι οπτικοχωρικές δεξιότητες, σε συνδυασμό με την αισθητηριακή διάκριση και την αξιολόγηση συντονισμού και αδρών νευρολογικών σημείων. Για την αντιμετώπιση αυτής της δυσκολίας (εάν δεν υπάρχει γενικότερη συγχυτική προσανατολιστικά δυσκολία), ο Εργοθεραπευτής θα χρησιμοποιήσει ασκήσεις ενίσχυσης πλευρίωσης και περάσματος μέσης γραμμής, οπτικοχωρικές ασκήσεις και κιναισθητικές ασκήσεις στο χώρο. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ
———

096. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! Έχω ένα αγοράκι 6 χρονών για το οποίο ζήτησα εκτίμηση από Εργοθεραπευτή λόγο λανθασμένης σύλληψης του μολυβιού (το σφίγγει πολύ). Η διάγνωση που έκαναν ήταν η F82 πέρα από την F80 για το γράμμα λάμδα μόνο για το οποίο και έκανε λογοθεραπεία. Όταν μίλησα με την Εργοθεραπεύτρια μετά την συνάντηση μου ανέφερε κάποιες δυσκολίες στην αδρή κινητικότητα και στον συντονισμό δίνοντας μου και ως παράδειγμα δυσκολία στις διαγώνιες κινήσεις. Μου συνέστησε αθλητικές δραστηριότητες και επανεκτίμηση σε 2 μήνες καθησυχάζοντας με ότι τα προβλήματα λογικά θα ξεπεραστούν με την πάροδο του χρόνου και λέγοντας μου ακόμη ότι δεν χρειάζεται να ακολουθήσει κάποιο πρόγραμμα λογοθεραπείας. Όταν όμως ζήτησα να έχω την διάγνωση και γραπτά σε αυτήν αναφέρεται ότι το παιδί θα πρέπει να παρακολουθήσει και συνεδρίες εργοθεραπειας. Βέβαια αυτό που κυρίως με προβλημάτισε είναι το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πολύ ντροπαλό παιδί με έλλειψη αυτοπεποίθησης(δυστυχώς το μεγαλύτερο αδελφάκι του ετών 8 έκανε … καλή δουλειά όσον αφορά αυτό το θέμα). Η ερώτηση μου λοιπόν και από την εμπειρία μου λόγο της ιδιότητας μου σαν δασκάλα αγγλικών στο δημοτικό είναι η εξής: Είναι πιθανό η απόδοση του σε θέματα αδρής κινητικότητας να οφείλεται στην έντονη συστολή του και όχι σε διαταραχή? Γιατί ειλικρινά δεν έχω δει και πολλά παιδιά συνεσταλμένα με απόδοση σε ασκήσεις αδρής κινητικότητας. Κάτι ακόμη που με προβλημάτισε είναι ότι όταν εγώ του ζήτησα να επαναλάβει κάποιες διαγώνιες κινήσεις σε εμένα τις έκανε, όχι όμως στην Εργοθεραπεύτρια. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η διάγνωση F82 (Ειδικές αναπτυξιακές διαταραχές της κινητικής λειτουργίας) δεν σχετίζονται μόνο με τη σύλληψη του μολυβιού αλλά με τον γενικότερο κινητικό και στασικό έλεγχο του παιδιού. Περιλαμβάνει δυσκολίες στον κινητικό συντονισμό μη σχετιζόμενες με κεντρικές νευρικές δυσκολίες, πιθανές δυσκολίες στα χωροταξικά και εμφανείς δυσκολίες στις δραστηριότητες αυτοεξυπηρετήσεως και αθλοπαιδιών. Ταυτόχρονα αυτά τα παιδιά είναι πολύ συχνά άτολμα και διστακτικά λόγω της χαμηλής αυτοεκτίμησης που είναι συχνότατη στα παιδιά με αυτές τις δυσκολίες. Η Εργοθεραπευτική αξιολόγηση λοιπόν θα πρέπει να περιλαμβάνει μία σύνθετη εξέταση διαφόρων κινητικών και νευρογνωστικών παραμέτρων. Εάν η συνάδελφος προχώρησε σε αυτό τον λεπτομερή έλεγχο και δεν εντόπισε κάποια δυσκολία, τότε είναι σαν να σας ανέφερε ότι δεν εντοπίζει στοιχεία της ανωτέρω διάγνωσης. Φυσικά αυτό έρχεται σε αντίθεση με την γραπτή της αξιολόγηση. Για το λόγο αυτό θα σας πρότεινα να συζητήσετε μαζί της. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

097. ΕΡΩΤΗΣΗ: καλησπέρα να ρωτήσω κάτι έτσι εγκυκλοπαιδικά τα άτομα με νοητική υστέρηση έχουν μόνο αυτήν ή και κάτι άλλο ? και επίσης τα άτομα με μέτρια και σοβαρή η βαριά νοητική υστέρηση έχουν εξωτερικά χαρακτηριστικά ή όχι πχ γεννητικά όργανα η σχηματισμός αυτιών ,και επίσης στον Σύνδρομο Asperger φαίνεται στα χαρακτηριστικά του προσώπου η όχι ? και η αν νοητική υστέρηση υπάρχει εντελώς μόνη της σε άλλες τις μορφές?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η νοητική καθυστέρηση είναι μία δυσκολία που μπορεί να υπάρχει από μόνη της ή και με άλλες δυσκολίες.Τα δύσμορφα χαρακτηριστικά των παιδιών δεν έχουν σχέση με τις πρωτογενείς δυσκολίες στη νόηση ή στον μηχανισμό πραγματολογικής σκέψης. Πολλά παιδιά με νοητική καθυστέρηση ή με αυτισμό παραταύτα, έχουν χαρακτηριστικά λόγω των συνδρόμων στα οποία ανήκουν (πχ Pradder Willi, Fragile X κλπ). Για τον λόγο αυτό υπάρχουν γενετιστές και δυσμορφολόγοι (και στην Ελλάδα) για τον πιθανό καθορισμό ανωτέρω συνδρόμων. Όσον αφορά το σύνδρομο Asperger, δεν υπάρχουν δυσμορφικά χαρακτηριστικά. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνηση.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

098. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΡΗ 10 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΝΩ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΑΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΖΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΘΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΑΝΕ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΡΙΧΝΕΙ ΕΝΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΕΦΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΜΕΡΙΑ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΓΕΙΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΝΟΗΣΩ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το συγκεκριμένο παιδί αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στη ρύθμιση του συναισθήματός του που μπορεί να οφείλεται σε διαφορετικούς παράγοντες. Από τη στιγμή που ενημερώσατε τη μητέρα, αισθανόμαστε ότι πράξατε το καθήκον σας. Είναι πια ευθύνη της μητέρας εάν θα ζητήσει κάποια περαιτέρω βοήθεια ή όχι. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

099. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας. Είμαι Εργοθεραπεύτρια και παρατηρώ μερικά παιδιά ( Α δημοτικού) ότι δεν μπορούν να παίξουν παιχνίδια του τύπου σπαζοκεφαλιές και `μάντεψε τι είμαι` όπου πρέπει να κάνουν διαφορές ερωτήσεις που θα τους δώσουν τα απαραίτητα στοιχεία για να καταλήξουν σε συμπέρασμα…έχω κολλήσει στο ποιες είναι οι δεξιότητες που χρειάζονται για αύτη την δραστηριότητα. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Εάν οι σπαζοκεφαλιές έρχονται από το λεκτικό τομέα («ποιος είναι, αινίγματα κλπ), τότε έρχονται από την λεκτική επεξεργασία (κέντρο κατανόησης ή δημιουργίας λογικών σχημάτων). Θα πρέπει να μας διαφωτίσει στην διαφοροδιάγνωση μία Λογοθεραπευτική εκτίμηση. Εάν όμως οι δυσκολίες έρχονται από την οπτική επεξεργασία (βρες ποιο ταιριάζει ή πιο δεν ταιριάζει τύπου κατασκευών ή Matrices, τότε έρχεται από την οπτικοχωρική ενημερότητα και θα πρέπει να γίνει Εργοθεραπευτική εκτίμηση. Οι σπαζοκεφαλιές είναι δραστηριότητα κεντρικής συνοχής, απαραίτητη για την επίλυση προβλημάτων και τον σχεδιασμό. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

100. ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να με διαφωτίσετε σχετικά με την ηλικία που μιλάμε για παιδική σχιζοφρένεια. Έχω παιδί 10ετων που επίσημα πήρε διάγνωση( πριν 3 μήνες) άτυπος αυτισμός αλλά off the record η παιδοψυχίατρος μίλησε στους γονείς για παιδική σχιζοφρένεια που δεν μπορεί όμως να δώσει σαν διάγνωση λόγο ηλικίας…Ευχαριστώ για τον χρόνο σας! Μ. Α. Εργοθεραπεύτρια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο συγκεκριμένος όρος είναι πολύ σκληρός και θα πρέπει να χρησιμοποιείται με πολύ μεγάλο σκεπτικισμό. Στην ουσία πάντως η ηλικία από την οποία μπορεί να τεθεί αυτή η διάγνωση, είναι μετά από την ηλικία των 8 ετών. Περισσότερες πληροφορίες (για τον τύπο του διαγνωστικού F) μπορείτε να βρείτε στο ICD-10. Βρίσκομαι στη διάθεσή σου για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία!
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

101. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Είμαι Εργοθεραπεύτρια και θα ήθελα να μου πείτε τη διαφορά μεταξύ των όρων «Διαταραχή Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης» (Sensory Integration Dysfunction) και «Διαταραχές Αισθητηριακής Επεξεργασίας» (Sensory Processing Disorders).

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η A.Jean Ayres χρησιμοποίησε τον όρο “Sensory Integration Dysfunction” για να ορίσει τις διαταραχές της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης. Στις αρχές όμως του 21ου αιώνα, ο όρος επεκτάθηκε σε “Sensory Processing Disorders” λόγω της αυξημένης πια γνώσης για τους μηχανισμούς που οδηγούν στην αισθητηριακή ολοκλήρωση. Με βάση αυτό τον όρο, οι δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία χωρίστηκαν σε διαφορετικές κατηγορίες (δυσκολίες ρύθμισης: υπερ-αντίδραση, υπο-αντίδραση, αναζήτηση, δυσκολίες διάκρισης και σχετιζόμενες με την αισθητηριακή ολοκλήρωση κινητικές δυσκολίες: στασικές δυσκολίες και δυσπραξία). Στην ουσία λοιπόν ο δεύτερος όρος ήρθε απλά να περιγράψει καλύτερα τον όρο της A.Jean Ayres. Θα σας σύστηνα να εκπαιδευτείτε στη μέθοδο, ώστε να μπορέσετε να αξιολογήσετε και να εφαρμόσετε θεραπεία με βάση αυτή τη μέθοδο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

102. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας! Έχω ένα γιο που διαγνώστηκε με σύνδρομο Asperger από Παιδοψυχίατρο στην Θεσσαλονίκη. Μου είπαν όμως ότι αυτή η διάγνωση δεν υπάρχει πια και όλα πια τα παιδιά διαγιγνώσκονται ως παιδιά με αυτισμό. Είναι αλήθεια; Αν ναι γιατί μας ταλαιπωρούν με ψεύτικες διαγνώσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Υπάρχουν 2 επίσημα διαγνωστικά Παιδοψυχιατρικά εργαλεία: Το DSM-IV και το ICD-10. Με βάση το DSM-IV, καταργήθηκε ο όρος «Asperger’s Syndrome», όρος που είχε πρωτοχρησιμοποιηθεί από την Lorna Wing ως διαγνωστική κατηγορία το 1981 και μετατράπηκαν όλες οι διαγνώσεις ως «Autistic Spectrum Disorder» με διαφορετικό επίπεδο λειτουργικότητας (επίπεδο 3, «Ανάγκη ιδιαίτερης ενισχυμένης υποστήριξης», επίπεδο 2 . «Ανάγκη ενισχυμένης υποστήριξης» και επίπεδο 1 . «Ανάγκη υποστήριξης»). Επισήμως στην Ελλάδα όμως (όπως και σε πολλές χώρες της Ευρώπης), χρησιμοποιείται ως διαγνωστικό εργαλείο το ICD-10, το οποίο αναφέρεται ακόμα στο «Σύνδρομο Asperger’s» με τον κωδικό F84.5. Στο ICD-11δεν θα υπάρχει ο όρος. Όμως αυτή τη στιγμή υπάρχει επίσημα αυτή η διαταραχή, οπότε δεν είναι καθόλου αδόκιμο να χρησιμοποιείται μέχρι την επόμενη έκδοση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ
———

103. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας έχω ένα αγοράκι 4.6 ετών. εδώ και 6 μήνες κάνουμε λογοθεραπεία βλέπουμε αποτελέσματα άλλα όχι όσο θα έπρεπε . Το παιδί πηγαίνει πρόνηπιο είναι έξυπνος καταλαβαίνει τα πάντα , άλλα είναι πίσω στην ομιλία σε σχέση με τα άλλα παιδιά χωρίς αυτό να το εμποδίζει να είναι κοινωνικός και πολύ αγαπητός . Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι θα πάει νήπιο και θα είναι πολύ μικρούλης γιατί είναι γεννημένος Δεκέμβρη και φοβάμαι ότι θα τρέχουμε να φτάσουμε τα άλλα παιδιά και στην ομιλία και σε όλα . Η δασκάλα του μου είπε ότι δυσκολεύεται στην κατανόηση κειμένου και πρέπει να το κοιτάξω. Έχω πάει σε Αναπτυξιολόγο όταν ήταν 4 ετών και δεν βρήκε κάτι ανησυχητικό απλά ότι είναι πίσω στην ομιλία και θα φτιάξει με το χρόνο ( μου έδωσε λογοθεραπεία για τον λόγο ότι θα Πάει μικρός νήπιο και να προλάβουμε ) . Πρέπει να του δώσω χρόνο ; Η πρέπει να κινηθώ αλλιώς ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Αρχικά δεν μας αναφέρετε την διάγνωση του παιδιού, κάτι που θα βοηθήσει τόσο εμάς όσο και εσάς να γνωρίζετε την προσδοκώμενη ταχύτητα βελτίωσης του παιδιού και τις ιδιαιτερότητές του στην μάθηση και την λεκτική επικοινωνία. Από την άλλη, όλες οι έρευνες (συμπεριλαμβανομένης και δικής μας που πραγματοποιήσαμε το 2008), δείχνουν ότι το ποσοστό των παιδιών που πηγαίνουν στην Α΄ Δημοτικού χωρίς να έχουν συμπληρώσει το 6ο έτος της ηλικίας τους (γεννημένοι το τρίμηνο ΟΚΤ-ΔΕΚ) έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν μαθησιακές δυσκολίες από τον μέσο όρο γιατί είναι συναισθηματικά και νευρογνωστικά ανώριμα. Άρα έχετε μία διπλή επικινδυνότητα να εμφανιστούν μαθησιακές δυσκολίες στο παιδί σας: (1) η αναπτυξιακή του δυσκολία στην ομιλία (όποιας διαγνωστικής κατηγορίας και αν είναι) και (2) η ηλικία προσδόκιμης ένταξής του στην Α΄ Δημοτικού. Θα πρέπει λοιπόν να συζητήσετε με την Αναπτυξιολόγο που παρακολουθεί το παιδί σας τον επόμενο Δεκέμβριο για τις σκέψεις της και τα αποτελέσματα των μετρήσεών της όσον αφορά την μαθησιακή ωριμότητα του παιδιού σας. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνηση.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

104. ΕΡΩΤΗΣΗ: γεια σας λέγομαι Μαρία είμαι 32 ετών διάβασα την συνέντευξη της Πέρλας Μεσσίνας κι κάτι «βίντεο» είδα επίσης έχω διαβάσει κι άλλον ανθρώπων βιώματα διάβασα κι ένα βιβλίο που λέγεται δε είμαι τέρας σου λέω κι βλέπω «πάρα πολλές» ομοιότητες με εμένα θα επιθυμούσα μια επικοινωνία μαζί σας να καταλάβω αν είμαι κι εγώ σα κι εσάς γιατί νιώθω τελείως έχω από της κοινωνίας τα στερεότυπα αντιδρώ σε όλα όσα θέλουν αυτοί name γιατί «με έχουν» ήδη αυτοί απορρίψει κι εγώ δε γουστάρω να μπαίνω στα καλούπια τους σκέφτομαι με εικόνες λειτουργό σα πιτσιρίκι αυθόρμητα έχω κωλύματα με αντικείμενα από μικρή «μου άρεσαν» «τα αυτοκινητάκια» κι ότι έχει σχέση με στολές στρατιωτικές αυτοκίνητα τα θαύμαζα κι το ίδιο κάνω «μαρεσει» να κάνω τον δάσκαλο είμαι στον κόσμο μου κι οι γύρο με γιουχάρουν έχω δεχτεί bulling στο σχόλιο κι γενικά απόρριψη ακόμα κι από τους γονείς μου δέχομαι πόλεμο γιατί έχω διαφορετικότητα έχω υπερκινητικότητα και ελλειμματική προσοχή με το γράψιμο χάλια κι τα μαθηματικά το ίδιο ενώ στα θεωρητικά κι στο διάβασμα μια χαρά τα πάω !!! αν επιθυμείτε επικοινωνήστε μαζί μου ναστέ όλοι πάντα καλά !!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αξιότιμη κυρία Μαρία σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η κα Μεσσίνα ισχυρίζεται ότι ανήκει στο φάσμα του αυτισμού, κάτι για το οποίο δεν έχω κανένα λόγο φυσικά να αμφισβητήσω εάν έχει λάβει τη διάγνωση από Ψυχίατρο Ενηλίκων. Εάν λοιπόν και εσείς αισθάνεστε ότι αντιμετωπίζετε παραπλήσια χαρακτηριστικά, θα σας πρότεινα να επισκεφτείτε Ψυχίατρο Ενηλίκων είτε σε Κρατικό Νοσοκομείο (πχ Αιγινήτειο) είτε ιδιώτη. Βρισκόμαστε στη διάθεση σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφόρηση επιθυμείτε.
με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

105. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, Στη γειτονιά μου σχετικά πρόσφατα έχει έρθει μια οικογένεια ελλήνων από το εξωτερικό. Το αγοράκι τους, πριν ένα χρόνο, σε κρίση άσθματος έπαθε υποξία με αποτέλεσμα να καταστραφεί το κέντρο λόγου και να παραλήσει σχεδόν όλο του το σώμα. Το πηγαίνουν κάπου στη Συγγρού για φυσιοθεραπεία και ασκήσεις -αν κατάλαβα καλά. Το παιδάκι πριν το συμβάν ήταν ζωηρότατο και λαλίστατο (μιλούσε τρεις γλώσσες). Τώρα, σχεδόν 5 ετών, με το ζόρι ισορροπεί το σώμα του στην καρέκλα και το μόνο που κάνει είναι ένα μμμμ.. Υπάρχουν ελπίδες γι αυτό το παιδάκι; Η Προσέγγιση μπορεί να το αναλάβει; Να τους στείλω; Καλημέρες

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς το παιδί πέρασε μία σφοδρή εγκεφαλίτιδα από την υποξία και πλήγηκε ο φλοιός. Καλώς λοιπόν παρακολουθούν στον συγκεκριμένο χώρο (πιθανώς μιλάμε για το Παράρτημα του Αγλαία Κυριακού) που έχει όλες τις ειδικότητες αποκατάστασης. Όπως γνωρίζεις, το δικό μας Κέντρο καλύπτει αναπτυξιακά περιστατικά όπου δεν χρειάζονται Φυσικοθεραπεία! Καλό απόγευμα ????

106. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, Ο γιος μου είναι 5 χρονών παρακολουθείται από 2 χρονών από επιστημονική ομάδα του Αγία Σοφία στην Αθήνα. Παράλληλα παρακολουθεί ιδιωτικώς Λογοθεραπευτή και Εργοθεραπευτή. Το προηγούμενο μήνα έγινε επαναξιολόγηση στο Αγία Σοφία και η γνωμάτευση που πήραμε για σχολική χρήση έχει ως παρακάτω:
Από την αξιολόγηση προκύπτει ότι το παιδί παρουσιάζει δυσκολία: 1.Στην φωνολογική, σημασιολογική, μορφολογική, συντακτική και πραγματολογική πλευρά του λόγου 2. Στην κατανόηση των σκέψεων, των συναισθημάτων και των προθέσεων των άλλων η οποία δυσκολεύει την επικοινωνία του παιδιού, ειδικά με τους συνομηλίκους του.
Η πρόσφατη επανεξέταση έδειξε μεγάλη βελτίωση στο λόγο και στην επικοινωνία που έχει το παιδί με ευρύτερο και στενό περιβάλλον του. Προτείνεται η συνέχιση:Της φοίτησης του παιδιού στο Νηπιαγωγείο, Της παρακολούθησης του θεραπευτικού προγράμματος που περιλαμβάνει την Λογοθεραπεία, την Εργοθεραπεία καθώς και την Συμβουλευτική γονέων.
Ο γιος μου μέχρι τον Φεβρουάριο του 2015 φοιτούσε σε ιδιωτικό σχολείο χωρίς κανένα πρόβλημα. Λόγω όμως των οικονομικών μας ρωτήσαμε τους ειδικούς αν θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε μια αλλαγή περιβάλλοντος και αποφασίστηκε να πάει σε δημόσιο νηπιαγωγείο (της γειτονιάς). Επειδή το ολοήμερο είχε μόνο 10 παιδιά και δύο παιδαγωγούς, μας επιτρέψανε να πάει εκεί και φεύγει στις 13.00. Περιμέναμε πως θα υπάρχουν κάποιες δυσκολίες όσο αφορά τις ομάδες που θα είχαν κάνει εκεί τα παιδία αλλά αυτό που αρχίσαμε να αντιμετωπίζουμε ήταν από την πλευρά των παιδαγωγών από τον πρώτο μήνα λέγοντας πως το παιδί μας έχει πρόβλημα και δεν το παραδεχόμαστε! Παρόλο που του έχουμε εξηγήσει πως το παιδί παρακολουθείται από 2 χρονών επιμένουν πως πρέπει να πάει σε άλλο σχολείο και να περάσει ΚΕΔΔΥ αγνοώντας τις επιστολές των καθηγητών από το Αγία Σοφία που προτείνουν πως το παιδί πρέπει να συνεχίσει στο ίδιο περιβάλλον.
Μας μιλούν για αυτισμό και Σύνδρομο Άσπεργκερ και όταν τους ρωτάω αν γνωρίζουν τι είναι αυτά ή αν έχουν δει κάποιο παιδί ποτέ τους (γιατί προσωπικά έχουμε ενημερωθεί αρκετά) μας απαντούν πως εκφράζονται από γενικές γνώσεις που έχουν. Όταν ο γιος μας τσακώνεται στο σχολείο μου λένε πως το παιδί μου είναι επιθετικό. Όταν κάποιο παιδάκι τον χτυπάει, μου λένε πως ο γιος μου το έφερε στα όριά του. Χαρακτηριστικά μια φορά είχα φτάσει στο σημείο να μας πει μια δασκάλα πως «τα δικά μας παιδιά είναι καλά» λες και το παιδί μου δεν αποτελούσε μέρος της τάξης! Και όλα αυτά μετά από δύο μήνες! οι ειδικοί που παρακολουθούν το παιδί είναι εξοργισμένοι με αυτά που βλέπουν να συμβαίνουν. Εμείς με την σειρά μας θέλουμε να μάθουμε τα δικαιώματά μας καθώς θεωρούμε πως οι άνθρωποι που στελεχώνουν το συγκεκριμένο νηπιαγωγείο δεν είναι ανεπαρκείς ως εκπαιδευτικοί αλλά και ως άνθρωποι. Σας ευχαριστώ πολύ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αξιότιμε κύριε …. σας ευχαριστούμε για την μακροσκελή επικοινωνία σας. Κατανοούμε ότι έχετε συναντήσει μεγάλη δυσκολία στην προσπάθειά σας για την ένταξη του παιδιού σας στην εκπαίδευση. Από ότι φαίνεται το παιδί σας παρακολουθεί θεραπευτικά προγράμματα και επίσης διαφαίνεται από όσα σας αναφέρουν οι θεράποντες ιατροί ότι προχωράει περίφημα. Θα ήθελα να σας τονίσω τρία ζητήματα:
1ον. Διαγνωστικά μπορούν να παράσχουν μόνον Ιατρικές ειδικότητες. Κάτι που σημαίνει πως εάν μία Νηπιαγωγός επιθυμεί την διαγνωστική προσέγγιση ενός παιδιού, μπορεί να σας ζητήσει αξιολόγηση και από άλλο φορέα.
2ον. Το ότι ένα παιδί τα καταφέρνει σε δυαδικό επίπεδο (σχέση θεραπευτού με παιδί), δεν σημαίνει ότι υποχρεωτικά θα μπορέσει και να το γενικεύσει σε μία Τάξη με πάρα πολλά (βομβαρδισμό) ερεθισμάτων και μεγάλες πραγματολογικές απαιτήσεις. Φυσικά και οφείλουμε να ακούσουμε τη γνώμη των παιδαγωγών, όπως όμως και εκείνοι της διεπιστημονικής ομάδας που παρακολουθεί το παιδί.
3ον. Όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα στη συνεργασία, μπορεί να γνωμοδοτήσει και το ΚΕΔΔΥ για την καταλληλότητα φοίτησης του παιδιού στο Νηπιαγωγείο ή όχι, αν και οι γνωμοδοτήσεις από το Παιδοψυχιατρικό Τμήμα του Αγ. Σοφία έχουν την ίδια ισχύ.
Αυτό όμως που θα επιμείνω είναι ένα σημαντικότατο σημείο: Ζητείστε να γίνει μία διεπιστημονική (διαθεματική) ομάδα οι παιδαγωγοί με τους θεραπευτές και την οικογένεια και συζητείστε τόσο τις δυσκολίες, όσο και τις προτεινόμενες λύσεις. Δυστυχώς οι διαξιφισμοί, οι θυμοί και η δυσπιστία δεν θα βοηθήσουν ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΟΜΕΑ το παιδί σας. Θα σας πρότεινα -εάν γνωρίζει το Κέντρο που σας παρακολουθεί- να εφαρμόζατε από κοινού μία Functional Behavior Analysis (Μοντέλο «star» ή «Εικόνα» ή «FBA») για να βρίσκατε πώς θα μπορούσατε από κοινού να βοηθήσετε το παιδί.
Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνηση. Καλή συνέχεια στο δύσκολο έργο σας.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ.

107. ΕΡΩΤΗΣΗ: …τυχαία κάποια στιγμή ανακάλυψα στο διαδίκτυο την ιστοσελίδα σας, βλέποντας τις ερωτήσεις από άλλους γονείς, παίρνω το θάρρος να ρωτήσω πόσο σωστό είναι να στείλω τον 6,5 ετών γιο μου σε δημόσιο δημοτικό σχολείο από Σεπτέμβρη σύμφωνα με την άποψη της Αναπτυξιολόγοι του-με παράλληλη στήριξη- αν το δεχτεί το ΚΕΕΔΥ.Ο γιος μου έπειτα από ένα τεστ αξιολόγησης Wiisk αν το έγραψα σωστά διαγνώστηκε με ελαφριά νοητική υστέρηση φέτος, ενώ πριν 3 χρόνια με μεικτή αναπτυξιακή διαταραχή ξεκινήσαμε τα κέντρα λόγου κ έργου. Βλέπω πάντα τα μικρά βήματα του προς το καλύτερο μόνο που όλα γίνονται με τον δικό του Αργο ρυθμό, αυτόνομος, κοινωνικός κ φιλικός πάντα κ με πολύ καλή επαφή με τους φίλους του στο νήπιο κ με όλους μέσα στην οικογένεια μας. Ανησυχώ όμως για το αν θα μπορέσει να τα καταφέρει να ενταχθεί σε ένα σχολικό περιβάλλον όταν όλα για εκείνον θα είναι Γολγοθάς. Πιστεύετε πως θα ήταν προτιμότερο να επιλέξω ένα ειδικό σχολείο ή κάτι τέτοιο θα ήταν ανασταλτικός παράγοντας στην εξέλιξη του??? Σας ευχαριστώ πολύ αν αφιερώσετε τον χρόνο σας για αυτό το μήνυμα κ ελπίζω στη δική σας απάντηση κ συμβουλή…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και το έμπρακτο ενδιαφέρον για το παιδί σας. Τα αποτελέσματα του WISC πραγματικά δεν είναι ενθαρρυντικά για το εκπαιδευτικό μέλλον του παιδιού σας. Για να παρθεί όμως μία απόφαση για το ποιο εκπαιδευτικό Πλαίσιο να παρακολουθήσει το παιδί, θα παίξει σημαντικότατο ρόλο η γνώμη της Ιατρού Αναπτυξιολόγου (αν και το WISC παραχωρείται μόνο από Ψυχολόγους) και τα ΚΕΔΔΥ. Θα πρέπει να μελετηθούν οι παράγοντες κοινωνικότητας του παιδιού, ανάγκης για επικοινωνία και συνεργασιμότητας. Όπως διαβάζω πάντως θέτετε την πολύ συχνά ειπωμένη ερώτηση «Ο καλύτερος του χωριού -αν πάει ειδικό σχολείο- ή ο χειρότερος της πόλης -εάν συνεχίσει στην κανονική εκπαίδευση. Το σίγουρο πάντως είναι ότι πολύ συχνά δοκιμάζουμε τα παιδιά με ελαφρά νοητική καθυστέρηση σε Κανονική Εκπαίδευση πριν τα μετατοπίσουμε σε Τμήμα Ειδικό με ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΟΜΩΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ παιδιά. Θα σας έλεγα λοιπόν ότι αρμοδιότερα για να απαντήσουν είναι τα ΚΕΔΔΥ που κάνουν και μία επιπρόσθετα μία σοβαρότατη δουλειά! Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνηση. Καλή συνέχεια στο δύσκολο έργο σας.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ.

108. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας.Ειμαστε μια τετραμελής οικογένεια με δυο κοριτσάκια 11 και 4,5 ετών αντίστοιχα.Ο λόγος που σας γράφω είναι γιατί η μικρή μου κόρη αντιμετωπίζει προβλήματα λόγου.Εξεταστηκε από το κέντρο παιδοψυχικης υγιεινης(Ηπείρου 17) και διαπιστώθηκε ότι εχει ειδική αναπτυξιακή διαταραχή της άρθρωσης (F .80.0 ) και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή της κινητικής λειτουργίας (F 82.0) Από τον περασμένο Νοέμβριο ακολουθεΙ προγράμμα Λογοθεραπείας ( 2 φορές την εβδομάδα λόγο και 1φορα έργο ).Η λογοθεραπεύτρια είναι ευχαριστημένη με την πρόοδο του λόγου αλλά δεν εχει κατακτήσει ακόμα την τριποδικη λαβή.Πρεπει να της θυμίζεις να πιάνει το μολύβι σωστά.Το ίδιο εχει παρατηρήσει και η νηπιαγωγός.Βεβαια να σας αναφέρω ότι και οι δυο εκπαιδευτικοί είναι καθησυχαστικοί.Εγω όμως ανησυχώ ιδιαίτερα γιατί θεωρώ πως η μικρή είναι ένα χαρισματικό παιδί αλλά δεν εχει μεγάλη εξέλιξη στο λόγο (είναι δυσκαταληπτος , μιλάει γρήγορα ,μπερδεύει σύμφωνα β,δ τα δίπλα …..)Από την άλλη μεριά με προβληματίζει το γεγονός ότι συμπεριφέρεται λίγο ανώριμα (όταν μιλάει κάνει γκριμάτσες χοροπηδάει ….)Αυτό μου το ανέφερε στο τελευταίο μάθημα και η λογοθεραπεύτρια (σχετικά με την ανωριμότητα ) Βέβαια να σας αναφέρω ότι είναι εκ φύσεως χαδιάρα και πολλές φορές μπεμπέκιζει θέλοντας να τραβήξει την προσοχή .Σ’αυτο έχω μεγάλη ευθύνη εγώ γιατί πολλές φορές της συμπεριφέρομαι σαν μωρό ( την ταΐζω την ντύνω την παίρνω αγκαλιά ).Δεν ξέρω αν σας διαφώτισα αρκετά ,συγνώμη εάν σας κούρασα ,θα ήθελα τη γνώμη σας σχετικά με το αν χρειάζεται κάποια επιπλέον αξιολόγηση η μικρή.(σχετικά με το γραφοκινητικο και τη συμπεριφορά της )…Ευχαριστώ παρά πολύ,θα περιμένω εναγωνίως την απάντηση σας

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Όπως προαναφέρατε, η διάγνωση που έχει τεθεί στο παιδί είναι διπλή: Τόσο ειδική αναπτυξιακή διαταραχή της άρθρωσης (F .80.0 ), όσο όμως και ειδική αναπτυξιακή διαταραχή της κινητικής λειτουργίας (F 82.0). Αναφέρατε ότι το παιδί παρακολουθεί συνεδρίες Λογοθεραπείας, αλλά για την δεύτερη διάγνωση νομίζω ότι δεν έχει υπάρξει η αντίστοιχη κινητοποίηση. Γενικά τα παιδιά με ειδική αναπτυξιακή διαταραχή της κινητικής λειτουργίας (F 82.0) (άλλος όρος είναι και η «αναπτυξιακή δυσπραξία») είναι παιδιά με αδεξιότητα (δυσκολίες κινητικού συντονισμού), συχνά χαμηλό αυτοσυναίσθημα, «χαϊδεύονται», έχουν διάσπαση προσοχής και δυσκολίες και στην λεπτή γενικότερα επιδεξιότητα. θα ήθελα να συζητήσετε τα ανωτέρω με τη Λογοθεραπεύτρια του παιδιού γιατί πολύ συχνά η ομιλία αργεί να καθαρίσει όταν οι δυσκολίες στο συντονισμό είναι πιο γενικευμένες (μην ξεχνάμε ότι και η γλώσσα έναν λεπτό συντονισμό κάνει). Πιθανά οι δυσκολίες να επιδεινώνονται και από την αυξημένη «προστατευτικότατα» που επιδεικνύετε αυτή τη στιγμή στο παιδί ή η συμπεριφορά σας αυτή να απορρέει από τις δυσκολίες στην επιδεξιότητα του παιδιού. Θα σας πρότεινα λοιπόν, αφού το συζητήσετε και με τη Λογοθεραπεύτρια του παιδιού, μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση για την διερεύνηση των δυσπραξικών στοιχείων και την πιθανή επιβοήθησή του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης
ΕΡΩΤΗΣΗ 2 ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ:Ευχαριστώ πολύ,για την απάντηση σας!Ειναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και πράγματι δεν εχει γίνει σωστή έργοθεραπευτικη αξιολόγηση .Να σας αναφέρω οτι το κέντρο λόγου που πραγματοποιούνται οι συνεδρίες δεν αναλαμβάνει εργοθεραπειες.Απλως,ύστερα από δίκη μου απαίτηση και προς δίκη μου εξυπηρέτηση,η λογοθεραπευτρια ενέταξε και τη μια ώρα εργο την εβδομάδα.Πέρα από αυτό έχω κλείσει ραντεβού με παιδονευρολόγο.Θα μπορούσα να απευθυνθώ στο κέντρο σας ύστερα από τη γνωμάτευση του γιατρού για μια έγκυρη αξιολόγηση;Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 2: Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Αναφέρετε τους δισταγμούς σας για την Εργοθεραπευτική αξιολόγηση που έγινε στο παιδί σας. Δεν κατανοώ ακριβώς τι σας οδηγεί να σκεφτείτε κατά αυτόν τον τρόπο. Εάν όμως δεν μείνατε ικανοποιημένη, τότε σαφώς και μπορείτε να πάρετε και δεύτερη γνώμη (νομίζω ότι όλοι το ίδιο κάνουμε και με τις Ιατρικές ειδικότητες εάν κάτι δεν καλύψει τις απορίες μας και δεν εμπιστευτούμε). Το μόνο που έχω να σας πω είναι ότι η Ειδικότητα της Εργοθεραπείας είναι μία σαφώς αναγνωρισμένη επιστήμη με πάρα πολύ σημαντικό και evidence based έργο στην αντιμετώπιση των παιδιών με αναπτυξιακές δυσκολίες. Θα συμφωνήσω μαζί σας για την εξέταση του παιδιού από Παιδονευρολόγο και φυσικά και μπορώ να σας βοηθήσω όπου κρίνατε ότι θα έπρεπε αυτό να γίνει.
Με τιμή
Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ.

109. ΕΡΩΤΗΣΗ: «ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΕΓΩ Ο ΓΟΝΙΟΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΡΓΑΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Ένα θαυμάσιο βιβλίο είναι το «Ζώντας με τη διάσπαση», Συγγραφέας Edward Hallowell, Εκδότης Νίκας. Σας ανέφερε κάποιος ειδικός ότι το παιδί δεν χρειάζεται Εργοθεραπεία; Εάν ναι, φυσικά και μπορώ να το αποδεχτώ, αλλιώς θα σας πρότεινα μία Εργοθεραπευτική αξιολόγηση.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

110. ΕΡΩΤΗΣΗ: «Είμαι Εργοθεραπεύτρια και χτες η Λογοθεραπεύτρια με ρώτησε για ένα κορίτσι 4.10 χρονών το οποίο κάνει μόνο λογοθεραπεία. Το θέμα των γονέων είναι η νυχτερινή ενούρηση. Δεν απέκτησε έλεγχο ποτέ. Έχουν πάει σε παιδίατρο, παιδοψυχολόγο, έχουν πάρει για λίγο φάρμακα, κλπ κλπ επίσης το ίδιο είχε κ ο πατέρας κ το έκοψε στα 6. Η απορία μου είναι μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς από τη στιγμή ούτε οι γιατροί έχουν κάνει κάτι; Ευχαριστώ! «

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στα παιδιά σε αυτή την ηλικία ακόμη, η νυχτερινή ενούρηση μπορεί και να είναι φυσιολογική. Σημαντικότατο ρόλο παίζει τόσο το επίπεδο stress του παιδιού, η εργατικότητα του και η νευρολογική του ωρίμανση. Αρχικά λοιπόν όσον αφορά τον συναισθηματικό παράγοντα, έχει υπάρξει απάντηση από παιδοψυχολόγο. Για τα οργανικά έχουν πιθανά κάνει τις εξετάσεις που χρειάζονται (θα τους κατηύθυνε ο παιδίατρος). Το μόνο ίσως που μένει είναι η Παιδονευρολογική εκτίμηση (καθώς και Εργοθεραπευτική μαζί) για το νευρολογικό υπόβαθρο του παιδιού (μυϊκός τόνος, συντονισμός κλπ). Θα πρέπει να δούμε δηλαδή και το κομμάτι του με ποια διάγνωση αντιμετωπίζει αυτή την αναπτυξιακή δυσκολία που χρειάζεται Λογοθεραπεία. Και όλα αυτά με μία μεγάλη προσοχή! Να μην αγχωθεί το παιδί!
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

111. ΕΡΩΤΗΣΗ: «Καλησπέρα! Είμαι Εργοθεραπεύτρια και θα ήθελα να σας ρωτήσω και για ένα καινούριο περιστατικό. Πάει Πέμπτη Δημοτικού, έχει θέματα με τους γονείς (οι οποίοι το χτυπάμε), έχει πολύ αργούς ρυθμούς σε ότι κάνει, ο λόγος του είναι μονότονος και χωρίς συνέχεια και έχει πολλά αισθητηριακά! Ξύνεται διαρκώς και λέει ότι τον ενοχλεί η ετικέτα, άλλα το κάνει όταν αγχώνεται η δεν ξέρει κάτι, δεν φοραει κάλτσες αν δεν είναι ζεστές, αρχίζει να ουρλιάζει (στο σπίτι) αν τα μανίκια δεν είναι στην ίδια ευθεία και πριν την πρώτη φάλαγγα. Πως μπορώ να τον αξιολογήσω στα αισθητηριακά του; Που μπορεί να οφείλονται;»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Με βάση την εικόνα που παρουσιάζετε, το παιδί αντιμετωπίζει σίγουρα δυσκολίες στην απτική επεξεργασία, προφανέστατα τύπου απτικής υπερ-ευαισθησίας. Στα παιδιά πάντα αυξάνεται η υπερευαισθησία όταν υπάρχει και up to bottom παράγοντας που ερεθίζει τον αμυγδαλοειδή πυρήνα (δυσάρεστη σκέψη ή αμηχανία). Ο πρώτος προσανατολισμός λοιπόν της Εργοθεραπευτικής παρέμβασης θα είναι η μείωση της απτικής υπερ-ευαισθησίας για την βελτίωση της εμφανούς σωματοδυσπραξίας που αναφέρετε, μαζί και με την λεπτομερή διερεύνηση όλων των άλλων αισθητηριακών συστημάτων μέσω των αντίστοιχων αξιολογητικών εργαλείων και της κλινικής παρατήρησης. Φυσικά με βάση και το κακό ενδο-οικογενειακό ιστορικό, θα πρέπει να διερευνηθεί και το συναίσθημα του παιδιού από Παιδοψυχίατρο και Παιδοψυχολόγο.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ
———–
ΔΗΛΩΣΗ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΖΕΙ ΠΙΑ ΣΕ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΜΕ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΔΑΦ ΥΨΗΛΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ: «Ελπίζω όλοι να είστε καλά. Εμείς, εάν εξαιρέσεις το τρελό κρύο φέτος, είμαστε μια χαρά. Πήραμε χθες την διάγνωση ότι έχουμε ADHD. Δυστυχώς άδω, το ….. (ΑΝΑΦΈΡΕΤΑΙ Η ΧΏΡΑ) NHS, το μόνο που μας προσφέρει είναι χάπια και όχι θεραπείες. Τελικά για άλλη μια φόρα η Ελλάδα είναι αρκετά μπροστά. Να φανταστείς σε μια ομάδα που πηγαίνουμε κάθε Σάββατο, είμαστε οι μονοί που δεν «χαπακωνουμε» τα παιδία μας. Τους περιγράφουμε διαφορές τεχνικές που μάθαμε σε εσάς και μας κοιτούν με απορία. Το καλύτερο ήταν όταν τους δείξαμε την βούρτσα που μας έδωσε η Εργοθεραπεύτρια του Κέντρου σας! Για άλλη μία φορά σας ευχαριστούμε πολύ!
Λόγια που από τη μία μας γεμίζουν χαρά ότι πιάνουν τόπο οι προσπάθειές μας, αλλά από την άλλη στενοχώρια που τόσο καλή δουλειά δε συνεχίζεται στην χώρα που βρίσκονται.

112. ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ο γιος μου είναι 8 χρόνων. Ξαφνικά προσπαθεί να γράψει με το αριστερό θεωρώντας ότι είναι εξυπνάδα, λέγοντας υπερηφανευόμενος ότι γράφει και με τα δυο χέρια.Εγω μόλις βλέπω ότι πάει να γράψει με το αριστερό του λέω ότι δεν πρέπει. πιστεύετε ότι είναι της ηλικίας αυτή η ιδέα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Θα πρέπει πριν από όλα να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα: 1. Το παιδί έχει επαρκή μαθησιακή απόδοση στο Σχολείο (πχ κάνει αντιστροφές ή έχει αναγνωστικές δυσκολίες;); 2. Πώς είναι η ικανότητά του να συγκεντρώνεται στη μελέτη του; 3. Έχει εξετασθεί πρόσφατα η όραση τ6οπυ παιδιού σας; 4. Έχετε δει γενικότερα να αποφεύγει την χρήση του δεξιού του χεριού; Σας γράφω αυτές τις ερωτήσεις γιατί από νευρολογικής άποψης, δεν αλλάζει ένα παιδί προτιμώμενο χέρι σε αυτή την ηλικία, παρά μόνον εάν κάτι υπάρχει στο μάτι του (πχ αυξημένη υπερμετρωπία στο ένα μάτι) ή αν γενικότερα αποφεύγει την μία πλευρά το τελευταίο διάστημα (οπότε και εξετάζεται παιδονευρολογικά). Επίσης παίζει ρόλο εάν έχει με κάποιο τρόπο επηρεαστεί η μαθησιακή του επίδοση. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία συχνά πειραματίζονται με τις ικανότητές τους και αυτο-προκαλούνται. Εάν όλες οι παραπάνω ερωτήσεις δεν έχουν αντίκτυπο στο παιδί σας, τότε θα ήταν καλό να μην δώσετε σημασία σε αυτό το σύμπτωμα. Επαναλαμβάνω όμως: ΕΑΝ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος, Δ/ντής Προσέγγισης

113. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, απευθύνομαι σε εσάς, γιατί ψάχνω βοήθεια για ένα πρόβλημα που εμφάνισε το παιδί μου ξαφνικά. Είναι 3,5 ετών και ξαφνικά από την μια μέρα στην άλλη άλλαξε η ροή του λόγου του. Πριν ένα μήνα άρχισε να επαναλαμβάνει την πρώτη συλλαβή κάθε πρότασης και στην συνέχεια τα λέει όλα μαζί. π.χ. Μα-μα-μα-μα-μαμα θέλω σοκολάτα. Επικοινώνησα με παιδίατρο και μου είπε ότι είναι παροδικό, να μην δώσουμε σημασία και ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι σε αυτή την ηλικία, ότι θα περάσει μόνο του και από Σεπτέμβρη το ξανακοιτάμε. Έτσι και έγινε, προσπαθούσαμε να μην δίνουμε σημασία και να μην του λέμε κάτι. Πράγματι σε λίγες ημέρες σχεδόν το είχε ξεπεράσει. Την προηγούμενη εβδομάδα όμως παρουσίασε ένα χειρότερο σύμπτωμα. Πριν μιλήσει παίρνει μια πολύ μεγάλη ανάσα, πολλές μεγάλες ανάσες. Ανοίγει διάπλατα το στόμα του.τεντώνει όλους τους μύες του προσώπου του και προσπαθεί να πει την πρώτη συλλαβή. Επίσης του τρέχουν τα σάλια. Η αγωνία είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του. Κάποιες φορές καταφέρνει να ξεκινήσει και στην συνέχεια λέει όλη την πρόταση, άλλες όμως όχι. Πηγαίνει παιδικό σταθμό. Εκεί, σύμφωνα με τα λεγόμενα της δασκάλας, δεν το κάνει παρά ελάχιστες φορές. Γεννήθηκε πρόωρα 31 εβδομάδων, αλλά είχε καλή εξέλιξη και δεν είχε μέχρι πριν ένα μήνα πρόβλημα στο λόγο του. Ξέρω ότι από εδώ είναι δύσκολο να σας δώσω το ιστορικό του παιδιού μου, αλλά πραγματικά έχουμε τρελαθεί από αγωνία. Εχθές προσπαθούσε να μας πει κάτι. Τελικά δεν τα κατάφερε. Κατέβασε το κεφάλι, μας είπε «Δεν μπορώ να το πω» και βούρκωσε. Το ίδιο και σήμερα το πρωί. Από εχθές πλέον έχει σχεδόν σταματήσει να μας μιλάει, φαντάζομαι από άγχος που δεν τα καταφέρνει. Αν και μας είπαν ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι από λογοπεδικό σε αυτή την ηλικία, κλείσαμε ένα ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα, αλλά πιστεύω ότι μέχρι τότε θα είναι ένα μαρτύριο για εμάς και για εκείνον. Κάθε συμβουλή για το τι θα πρέπει να κάνουμε, ειδικά την στιγμή της κρίσης, θα μας είναι χρήσιμη. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Νομίζω ότι η πρωτοβουλια σας για αξιολόγηση του παιδιού από Λογοθεραπευτλη είναι συνετή επιλογή παρότι έχει μόλις ένα μήνα που εμφάνισε δυσρυθμική ομιλια. Εφόσον βιώνετε έντονο άγχος για αυτό που του συμβαίνει και εφόσον και το παιδί δυσφορεί έντονα θα ήταν παράτολμο να περιμένετε. Η αξιολόγηση δεν σημαίνει απαραίτητα ένταξη σε εξατομικευμένη παρέμβαση καθώς αρκετά παιδιά σε αυτή την ηλικία τίθενται αρχικά σε καθεστώς τακτικής επαναξιολόγησης προτού ληφθεί απόφαση για θεραπευτική παρέμβαση. Θα πρέπει επίσης να σας πληροφορήσω ότι η πρώιμη παρέμβαση σε περιπτώσεις Τραυλισμού αποδίδει συνήθως άριστα αποτελέσματα. Ελπίζουμε να σας φανεί χρήσιμη η απάντηση μας. Ευχόμαστε ότι καλύτερο για το παιδί και την οικογένεια σας,
Μετά τιμής, Μαρτίνης Ιωάννης, SLT, European Fluency Specialist, υπέυθυνος Τμήματος Τραυλισμού Κέντρου ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

114. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η μικρούλα μου είναι 5,5 χρονών και έχει το σύνδρομο Δ.Α.Δ. Τα πήγαινε τόσο καλά τον τελευταίο χρόνο που σχεδόν είχα ξεχάσει το τι πραγματικά συμβαίνει!!!!Ξαφνικά χωρίς κατά τη γνώμη μου πάντα, παλινδρόμησε!!!Αποφεύγει να μας κοιτάξει και κυρίως τον μπαμπά της. Και δεν θέλει να την αγγίζω ούτε τρώει όπως έτρωγε!!!!Γιατί μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο και πως μπορώ να το χειριστώ?????

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Στις σκέψεις σας δεν αναγράφετε αν το παιδί έχει λάβει ή λαμβάνει θεραπεία. Τα παιδιά με την διάγνωση των Διαταραχών Αυτιστικού Φάσματος, χρειάζονται εντατική θεραπευτική παρέμβαση, ώστε να διαφοροποιηθεί τόσο το νευρο-βιολογικό τους μοντέλο επεργασίας, όσο και οι μηχανισμοί σκέψης και να μειωθεί το εντονότατο άγχος. Αν λαμβάνει θεραπευτική επιβοήθηση, θα σας ζητούσα να επικοινωνήσετε αυτές τις ανησυχίες σας με τους θεραπευτές του παιδιού. Αν όχι, θα σας καλούσα να ξεκινήσετε ΑΜΕΣΑ την παροχή θεραπευτικής υποστήριξης στο παιδί από Δ/νική Ομάδα. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνηση.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Προσέγγισης

115. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας, προσπαθώντας να καταλάβω τη συμβαίνει έπεσα πάνω στο άρθρο σας κ με βοήθησε κάπως…..
Γεννήθηκα κλασική δεξιόχειρας, πριν προλάβω να δείξω προτίμηση (κάτω από ενός χρονών) έκαψα την δεξιά μου παλάμη κ δάγκωσα τον δείκτη, στο νοσοκομείο δεν είπε κανένας ότι πρέπει να μου βάλουν νάρθηκα με αποτέλεσμα το δάχτυλο να δέσει κλειστό….δυο χρονών έκανα το πρώτο χειρουργείο »μετάγγιση»(δικός μου όρος, μάλλον λάθος) δέρματος, στα επτά έκανα το δεύτερο χειρουργείο επίσης με »μετάγγιση» δέρματος, ήταν αποτυχημένα κ τα δυο, το τρίτο χειρουργείο το έκανα στα δεκαεπτά στην Γερμανία όπου τελικά άνοιξαν το δάχτυλο κ από τότε λειτουργεί σχεδόν κανονικά……
έχω ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ περισσότερο(από πριν) το δεξί αλλά εξακολουθώ να μπερδεύομαι σε διάφορα πράγματα τύπου με ποιο χέρι κάνουμε τον σταυρό μας ή ποιο παπούτσι πάει σε ποιο πόδι…το ποντίκι του υπολογιστή πχ τώρα το κρατάω με το δεξί αλλά πριν που το κρατούσα με το αριστερό είχα την δεξιά ρύθμιση, δεν βολευόμουν αλλιώς….συγγνώμη για την πολυλογία αλλά ειλικρινά δεν ξέρω που να απευθυνθώ, έχω ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ερωτήσεις κ δεν ξέρω πια τι είμαι αριστερόχειρας, δεξιόχειρας ή αμφίχειρας…..Ευχαριστώ κ παρακαλώ την απάντηση σας!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας.
Η προτίμηση του χεριού όπως θα είδατε και στο άρθρο δεν είναι πάντα συμβατή με την εγκεφαλική πλευρίωση. Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι με δεξιά προτίμηση χεριού και ταυτόχρονα δεξιά κυριαρχία εγκεφάλου (όταν μιλάμε για εγκεφαλική κυριαρχία, μιλάμε για μεγαλύτερου όγκου και αυξημένης εγρήγορσης εγκεφαλικό ημισφαίριο). Όταν συμβαίνει αυτό (είτε όπως σε εσάς λόγω περιβαλλοντικού παράγοντα – ατύχημα όπου και χρειαστήκατε μόσχευμα) είτε για άλλες μη εμφανώς καθοριζόμενες αιτιολογίες, το άτομο παρουσιάζει σημαντικά συγχυτική μαθησιακή εικόνα κυρίως όσον αφορά τον προσανατολισμό στον οβελιαίο άξονα (αριστερά – δεξιά) αλλά και την αυτοματοποίηση κάποιων λειτουργιών. Το θέμα λοιπόν δεν είναι ακριβώς ποια είναι η προτίμησή σας στο χέρι (αφού σε κρίσιμη παιδική ηλικία αυτή περιβαλλοντικά προσανατολίστηκε προς «υγιές» μέλος), όσο ποια είναι η ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΣΑΣ ΠΛΕΥΡΙΩΣΗ. Θα σας πρότεινα την ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.ipn.at/ipn.asp?BHX όπου και μπορείτε να ανακαλύψετε την εγκεφαλική σας πλευρίωση και τα νευροαισθητηριακά αλλά και νευρογνωστικά σας επίσης χαρακτηριστικά. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Κέντρου ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

116. ΕΡΩΤΗΣΗ: Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά. Είμαι μητέρα ενός αγοριού 11 ετών με σύνδρομο Pradder WILLY.Αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω είναι αν ενδείκνυται κάποιου είδους φαρμακευτική αγωγή για τις έντονες εκρήξεις θυμού και τους ψυχαναγκασμούς που υπάρχουν λόγω του συνδρόμου. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλή σας ημέρα και σας ευχαριστούμε πολύ για την επικοινωνία σας.
Αναφέρεστε σε μία πάθηση όπου η βιβλιογραφία πια είναι ξεκάθαρη όσον αφορά τις φασματικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με P.W. Με βάση αυτό το σκεπτικό, τα παιδιά πρέπει να παρακολουθούνται από Παιδοψυχίατρο και να βοηθείται από Δ/νική Ομάδα. Θα σας πρότεινα λοιπόν το παιδί να αξιολογηθεί από Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθεί γενικότερα ο τρόπος που σκέφτεται και αισθάνεται το παιδί και το ωθεί σε αυτές τις συμπεριφορές και να σας ενημερώσει για την αναγκαιότητα ή μη κάποιας φαρμακευτικής επιβοήθησης.
Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Κέντρου ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

117. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλή σας ημέρα. Έχω ένα γιο 8 ετών και μία κόρη 3 ετών. Ο γιος μου έχει αντικειμενικά εξαιρετικές επιδόσεις (κατά δήλωση της δασκάλας και των προπονητών) τόσο στο σχολείο όσο και στα αθλήματα (μπάσκετ, ταε κβο ντο), δίχως να ασκείται από εμάς κάποια πίεση (το αντίθετο θα έλεγα). Η κοινωνικοποίησή του είναι επίσης πολύ καλή έχοντας αρκετούς φίλους, με ενεργό ρόλο στην παρέα του, ενώ παράλληλα φροντίζουμε και συμμετέχει σε διάφορα θεάματα και δραστηριότητες που τον ενδιαφέρουν (θέατρο, σινεμά, γήπεδο, πάρτυ, σκάκι κ.λ.π.)
Ο λόγος που σας γράφω είναι διότι από την ηλικία περίπου των 4 ετών, απέκτησε τη συνήθεια να επιζητά την απομόνωση κάνοντας το εξής: Έχοντας στο χέρι του ένα εξάρτημα παιχνιδιού μήκους περίπου 80εκ. και κουνώντας το συνεχώς, εξιστορεί διάφορα γεγονότα, είτε πραγματικά είτε φανταστικά, αδιαφορώντας για το τι γίνεται γύρω του. Η δράση αυτή λαμβάνει χώρα συνήθως στο δωμάτιό του (όχι κρυφά από εμάς) διαρκεί 20-30 λεπτά, είναι σχεδόν καθημερινή, και σπάνια εκδηλώνεται δημοσίως. Είναι δε τόσο σημαντικό για αυτόν, που σε μία προσπάθεια μου να του το στερήσω, αντέδρασε με τεράστια ένταση, βιαιότητα και κλάματα που πραγματικά με έκανε να τρομάξω. Για καμία άλλη επιβολή στέρησης αντικειμένου ή δραστηριότητας, δεν αντιδρά με τόση σφοδρότητα. Η πρώτη του σκέψη με την επιστροφή του από το σχολείο είναι να ασχοληθεί με αυτό και έπειτα να σκεφτεί με τι άλλο μπορεί να γεμίσει τον χρόνο του (διάβασμα για το σχολείο, χειροτεχνίες, lego, ζωγραφική, παιχνίδι) με τα οποία όταν ασχοληθεί τα καταφέρνει πάρα πολύ καλά.
Υπάρχει κάτι υποβόσκον για το οποίο πρέπει να ανησυχώ? Ευχαριστώ εκ των προτέρων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλή σας ημέρα και σας ευχαριστούμε πολύ για την επικοινωνία σας.
Αναφέρεστε σε μία πολύ επίμονη (έμμονη) και σαφώς ενοχλητική για εσάς αυτοερεθιστική συμπεριφορά του παιδιού σας. Είναι πάρα πολύ θετικό το ότι είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του και κοινωνικό (και μάλιστα δημοφιλές όπως αναφέρετε) παιδί. Από την άλλη είναι ανησυχητικό ότι κάποιες στιγμές (έστω και «σπάνια» όπως αναφέρατε) εκδηλώνονται οι συμπεριφορές και δημοσίως.
Σίγουρα λοιπόν θα πρέπει να ενσκύψετε πραγματικά σε αυτή του την ανάγκη και ΣΙΓΟΥΡΑ να μην το ωθείτε να το κόψει. Θα πρέπει να το ρωτήσετε εάν επιθυμεί να σας πει τι του προσφέρει αυτό το «παιχνίδι» που κάνει. Από την άλλη να γνωρίζετε ότι αυτό ρυθμίζει κάτι στο νευρικό του σύστημα που έχει απορρυθμιστεί πιθανά από το Σχολείο (αισθητηριακά ή συναισθηματικά) ή από μία δύσκολη γενικότερα στιγμή.
Θα σας πρότεινα επίσης όμως το παιδί να αξιολογηθεί από Παιδοψυχίατρο για να διερευνηθεί γενικότερα ο τρόπος που σκέφτεται το παιδί και το ωθεί σε αυτή τη συμπεριφορά, καθώς και από Εργοθεραπευτή για το Αισθητηριακό του προφίλ.
Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Κέντρου ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ .Καλησπέρα. Διάβασα το άρθρο σας για το διαζύγιο στη ζωή του παιδιού. Είμαι δασκάλα και έχω ένα παιδί χωρισμένων γονιων.Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να μου δώσετε συμβουλές πως θα μπορούσα να το χειριστω?η μάμα θέλει να δω και το μικρότερο αδελφάκι του. να τους βλέπω ταυτόχρονα η ξεχωριστά?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε πολύ για την επικοινωνία σας και το έμπρακτο ενδιαφέρον σας για το παιδί. Το θέμα της αντιμετώπισης των δυσκολιών που αναφέρετε όπως καταλαβαίνετε είναι πάρα πολύ λεπτό και δύσκολο να απαντηθεί με ένα e-mail. Θα σας προτείναμε να επικοινωνήσετε με Ψυχολόγο για να συζητούσατε το θέμα
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Κέντρου ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

118. ΕΡΩΤΗΣΗ: ΓΕΙΑ ΣΑΣ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑΣ ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΤΙΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΤΗΝ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.ΕΙΝΑΙ ΕΞΙ ΕΤΩΝ,ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΣ,ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΕΝΤΟΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ.ΔΕΝ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΘΕΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ.ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ? ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΟΙΟ ΣΑΦΗΣ ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΟΣΤΕΙΛΛΕΤΑΙ ΜΟΥ ΜΕ MAIL.ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΜΕΣΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για το ενδιαφέρον σας για το παιδί σας.
Τις εκρήξεις που αναφέρετε τις κάνει και στο Σχολικό του περιβάλλον (πηγαίνει στο Δημοτικό ή στο Νηπιαγωγείο;). Τα παιδιά με υπερκινητική συμπεριφορά είναι συχνά νευρικά και ατίθασα και επιθυμούν τα πράγματα να γίνονται με τον τρόπο που τα αντιλαμβάνονται εκείνα και τα θεωρούν σωστά.
Η σωστή διαδικασία θα ήταν να κλείνατε ραντεβού με έναν Παιδοψυχίατρο ή Παιδοψυχολόγο αρχικά ώστε να του εξηγούσατε και να συζητούσατε τις συμπεριφορές του παιδιού στο σπίτι και το Σχολείο και να διερευνάτο μέσω αξιολόγησης του παιδιού ο μηχανισμός σκέψης του.
Οι συμπεριφορές αυτές μπορούν να αλλάξουν αλλά χρειάζεται σωστή αντιμετώπιση από όλα τα περιβάλλοντα και πιθανή υποστήριξη του παιδιού από ειδικό.
Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

119. ΕΡΩΤΗΣΗ: κύριε Στράτο καλημέρα,
θέλω την βοήθεια σας παρακαλώ πολύ… Πρόκειται για ένα παιδί με ΔΑΦ 4,1 ετών που εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά.. κυρίως ως προς την αδελφή του όπου οι γονείς αναφέρουν ότι τις περισσότερες φορές είναι χωρίς λόγο..
Εχει δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία σίγουρα ακουστική αμυντικότητα εκεί εμφανίζει κ σε εμένα κάποια επιθετική συμπεριφορά τύπου να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πει δεν θέλω ενώ τραγουδώ… τα ιδιοδεκτικά ερεθίσματα τον ηρεμούν και είναι υπέρ στο αιθουσαίο… γενικότερα πρόκειται για ένα παιδί με υψηλό επίπεδο διέγερσης… και γενικότερα με όλο τον διάχυτο τρόπο σκέψης… εγώ αν έπρεπε να κρίνω σε ποιο επίπεδο βρίσκεται για να καταλάβετε για τι παιδί μιλάμε θα τον έκρινα μέτριο αυτισμό…
Σας επισυνάπτω 2 αρχεία που έχουν συμπληρωθεί από γονείς κ το άλλο από νηπιαγωγείο.. να δείτε μήπως βλέπετε κάτι που εγώ δεν μπορώ!!! σίγουρα δεν μπορεί να περιμένει.. και δεν μπορεί γτ δεν ξέρει τι να κάνει όταν περιμένει… το παιδί αυτό λειτούργει και στο σπίτι με ΤΕΑCCH που το έχω δείξει στους γονείς κ πάει πολύ καλά αλλά δεν γίνεται για κάθε λεπτό να φτιάχνουν το πρόγραμμα του… δείτε τα και πείτε μου όποτε μπορείτε!!!!! ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ε.Γ. Εργοθεραπεύτρια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αγαπητή συνάδελφε σας ευχαριστώ για την επικοινωνία σας. Διαβάζοντας τα ερωτηματολόγια, διαπιστώνω ότι οι συμπεριφορές που ανησυχούν τη μαμά δεν είναι ίδιες με τη δασκάλα.
Στο σπίτι «ΧΤΥΠΑΕΙ», στο σχολείο «ΠΕΤΑΕΙ». Άρα δεν είναι ένα φύση επιθετικό παιδί, απλά κάτι τον ερεθίζει πάρα πολύ (στο σπίτι βλέπω την αδελφή – η οποία αλήθεια, πώς αντιδράει;) και στο Σχολείο τη ματαίωση (κάτι που πάει στραβά).
ΑΡΧΙΚΑ: πόσο καιρό τώρα το κάνει;
Πώς του δίνεται η αναμονή και κάνοντας τι;
Σίγουρα τον βοηθάει τόσο το TEACCH όσο όμως και η αισθητηριακή δίαιτα. Θα συνεχίσει τις συμπεριφορές για λίγο διάστημα αλλά δεν έχουμε απόλυτο έλεγχο της κατάστασης (πχ πότε εσένα σε χτυπάει, πώς αντιδράς, εάν το γενικεύει).
Ένα παιδί είναι επιθετικό πιθανά γιατί:
-Έτσι έμαθε (τρόπος επικοινωνίας) (πιθανότατο)
-«Σφαδάζει σαν το κατσίκι» λόγω αισθητηριακής υπερχείλισης (πιθανότατο)
-Δεν καταλαβαίνει την απαιτούμενη συνθήκη (υπάρχουν άλλοι τρόποι έξω από χτυπήματα)
-Είναι ταραγμένος λόγω κάποιας απαίτησης (πχ περιμένω) και δεν ξέρει τι να κάνει
ΠΡΟΣΕΞΤΕ: δεν αναγράφετε καθόλου στο ΕΙΚΟΝΑ το «ΙΣΤΟΡΙΚΟ» (πώς ήταν γενικά η διάθεσή του εκείνη την ημέρα ή ώρα)
Το “fight reaction” σχετίζεται πάντα με δυσκολίες ρυθμιστικού τύπου και χρειάζεται περαιτέρω αισθητηριακή διερεύνηση (προφιλ) και αισθητηριακή δίαιτα
Όπως καταλαβαίνετε ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ μέσω μέιλ να σας δώσω περισσότερες πληροφορίες παρά μόνον εάν συζητήσουμε εκτενέστερα από κοντά. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής Κέντρου ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
———————-

120. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας παίρνω το θάρρος να σας στείλω αυτό το μνμ μιας και έχω αρκετές απορίες σχετικά με το παιδί μου και το πρόβλημα που του παρουσιάστηκε .Ο γιος μου είναι 6,3 ετών και πηγαίνει φέτος α δημοτικού έχει ένα πρόβλημα με την ομιλία του δλδ μπερδεύει τα θ-σ ζ-δ εγώ πέρσι ρώτησα την νηπιαγωγό του τι χρειάζεται να κάνω και πότε και η απάντηση που πήρα ήταν να μην βιάζομαι και ότι θα μου πουν πως να κινηθώ στο δημοτικό .Έφτασε λοιπόν ο καιρός και πήγαμε δημοτικό. Στις 10 Οκτωβρίου περίπου με κάλεσε η δασκάλα στο σχολείο και μου είπε ότι το παιδί έχει πρόβλημα ότι δεν προχωρεί όσο τα άλλα παιδιά ,ότι δεν γνωρίζει όλη την ΑΒ όπως κάνουν τα περισσότερα άλλα ,ότι πρέπει να κάθεται από πάνω του να το βοηθά συνεχώς και πολλά άλλα .Ξεκινήσαμε αμέσως την Λογοθεραπεία γιατί από το ΚΕΔΔΥ μου έκλεισαν ραντεβού το Δεκέμβρη και δεν ήθελα να χάσω τόσο χρόνο .Τώρα παίρνει το παιδί στο τμήμα ένταξης κάποιες μέρες της εβδομάδας όμως δυο φορές που έχει έρθει σπίτι μου λέει ότι φοβάται στην τάξη της κυρίας Δ. Τον ρωτάω γιατί και μου απαντά ότι του φωνάζει πολύ γιατί εκείνος δεν ξέρει καλά τα γράμματα!!!Το άλλο που με απασχολεί είναι ότι η δασκάλα του έχει ήδη προχωρήσει και διδάξει το γράμμα Κ που ακόμα δεν έχω ακούσει ούτε μια μάμα η εκπαιδευτικό γνωστή μου που να έχει φτάσει εκεί 23 Οκτωβρίου ακόμα .Σας τα αναφέρω αυτά γιατί έχω την αίσθηση ότι ο μικρός δεν αφομοιώνει καλά αυτά που διδάσκετε λόγω του γρήγορου ρυθμού της τάξης .Σας παρακαλώ ζητώ την συμβουλή σας πως να κινηθώ και τι να κάνω προκειμένου να βοηθηθεί το παιδί μου .Ευχαριστώ και συγγνώμη για το κουραστικό κείμενο

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Δυστυχώς θα πρέπει να μην έγινε καλή συνεννόηση με την Νηπιαγωγό όσον αφορά τις δυσκολίες του παιδιού. Οι φωνολογικές δυσκολίες πρέπει να αξιολογούνται από Λογοθεραπευτή για να διαπιστωθεί εάν επηρεάζουν με κάποιο τρόπο την επίδοση του παιδιού και εάν θα ορίσουν κάποιες πιθανές δυσκολίες στην ομαλή ένταξή του στην Α΄ Δημοτικού. Επίσης σε αυτά τα παιδιά -επειδή ανήκουν στην κατηγορία «υψηλού κινδύνου» για την εμφάνιση Μαθησιακών Δυσκολιών, είναι καλό προς το τέλος του Νηπιαγωγείου να γίνεται ένας έλεγχος Σχολικής Ετοιμότητας μέσω εξειδικευμένων screening tests. Αυτή τη στιγμή από ότι έγινε κατανοητό το παιδί δυσκολεύεται σφαιρικά στην μαθησιακή του επίδοση (άσχετα με την ταχύτητα μετάδοσης ύλης από την εκπαιδευτικό που -προφανώς- συμβαδίζει με αυτήν η πλειοψηφία των συμμαθητών του). Αυτό αποδεικνύεται και από το ότι χρειάστηκε να επιβοηθηθεί και από το Τμήμα Ένταξης, παρότι σε πολλά παιδιά περιμένουμε να εμφανίσουν μηχανισμούς μαθησιακής προσαρμογής μέχρι και τον Δεκέμβριο της Α΄ Δημοτικού. Θα πρέπει λοιπόν να σκεφτείτε τα επόμενα βήματά σας: (1) Στενή συνεργασία με την Λογοθεραπεύτρια του παιδιού (θα πρέπει να έχετε συνεχόμενη εντατική επικοινωνία και συνεργασία) και επικοινωνία με το Σχολείο για την διερεύνηση όλων των δεδομένων δυσκολιών στην μαθησιακή επίδοση του παιδιού ώστε να καταστρωθεί το κατάλληλο πρόγραμμα παρέμβασης. (2) Επικοινωνία με την εκπ/τικό του Τμ. Ένταξης του Σχολείου για να ενημερωθείτε για τις δυσκολίες του παιδιού. (3) Εάν κριθεί σκόπιμο από τις επικοινωνίες σας, αξιολόγηση και από Εργοθεραπευτή ή Ειδική Παιδαγωγό μέχρι να γίνει και το ραντεβού σας με τα ΚΕΔΔΥ. Μην ξεχνάτε λοιπόν ότι χρειάζεται στενή συνεργασία με την Λογοθεραπεύτρια και τους εκπαιδευτικούς του παιδιού με σκοπό το χτίσιμο ενός πολύ στέρεου πλάνου δράσης και επιβοήθησης τώρα που το παιδί είναι ακόμα μικρό και η εκπαιδευτική διαδικασία δεν έχει προχωρήσει βαθύτερα. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

121. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω ένα παιδί 4,5 χρονών το οποίο είναι πολύ υπερκινητικό. Στο Προνήπιο η δασκάλα μου ζήτησε να το πηγαίνω για μία ώρα μκέχρι να προσαρμοστεί. Το παιδί μου έχει μεγάλες δυσκολίες και στον ύπνο. Κοιμάται κάθε βράδυ μόνο 2-3 ώρες και το πρωί είναι μέσα στα νεύρα. Τι μου προτείνετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και το έμπρακτο ενδιαφέρον σας για το παιδί σας! Αρχικά θα πρέπει να σας αναφέρω ότι οι δυσκολίες στον ύπνο που αναφέρετε, είναι πάρα πολύ σημαντική. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία χρειάζονται σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Ύπνου 11-13 ώρες ύπνου. Υπάρχουν λοιπόν στην Ελλάδα Εργαστήρια Μελέτης Ύπνου (Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης). Θα σας πρότεινα λοιπόν να κλείνατε ραντεβού με Παιδονευρολόγο για να εξέταζε το παιδί σας και να διαπίστωνε τι συμβαίνει με τους κύκλους ύπνου του και κατά πόσο αυτό επηρεάζει την γενικότερη απόδοσή του. Ανάλογα με τα συμπεράσματα του Παιδονευρολόγου θα σας πει εάν χρειάζεται ή όχι κάποια περαιτέρω παρέμβαση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

122. ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε 10 μέρες περιμένω το δεύτερο παιδί μου. Πολλοί μου έχουν πει να σταματήσω την τετράχρονη κόρη μου από το σχολείο για τον φόβο των ιώσεων. Εσείς τι μου προτείνετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και το έμπρακτο ενδιαφέρον σας για το παιδί σας! Εάν μιλάμε για Προνηπιακή εκπαίδευση, είναι μία εκπαίδευση πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της συμμετοχικότητας και της αυτο-έκφρασης και αυτοδιαχείρισης του παιδιού. Δεν είναι φυσικά μία υποχρεωτική εκπαίδευση, αλλά είναι μία εκπαίδευση πολύ χρήσιμη. Εάν μάλιστα το παιδί σας επιθυμεί να παρακολουθεί την Προνηπιακή εκπαίδευση, τότε θα ήταν άδικο να του την στερήσουμε εξαιτίας του μωρού (που ούτως ή άλλως θα του στερήσει κάποια από τα δικαιώματά του). Φυσικά όμως θα είναι καλό να προστατεύετε το μωρό απέναντι στις πιθανές ιώσεις και να αναλάβει έναν πολύ προφυλακτικό προς τη μικρή ρόλο και ο πατέρας ή άλλο συγγενικό πρόσωπο. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία. Σας ευχόμαστε καλή ευκολία και με το καλό να προϋπαντήσετε το νέο μέλος της οικογένειάς σας.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

123. ΕΡΩΤΗΣΗ: Η μικρή μου κόρη 4μιση χρόνων μερικές φορές έχει εκρήξεις θυμού όταν είναι κουρασμένη βάζει τα κλάματα και δεν μπορεί να σταματήσει κάτι σαν κρίση μου λέει μαμά δεν μπορώ να σταματήσω μάλλον κάτι θέλει να εκφράσει και δεν μπορεί. Από το παραμικρό μπορεί να ξεκινήσει άνευ λόγου και αιτίας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και το έμπρακτο ενδιαφέρον σας για το παιδί σας. Μας αναφέρετε συμπεριφορές που βγάζει το παιδί στο σπίτι, αλλά θα θέλαμε να γνωρίζουμε εάν τις εμφανίζει αντιστοίχως και στο Σχολείο. Η συμπεριφορά της αυτή ενέχει σίγουρα μία κρυμμένη επικοινωνία που όπως σωστά αναφέρετε δεν ξέρει να την εκφράσει. Θα ήταν καλό να επικοινωνούσατε έναν Ψυχολόγο για να μιλούσε εκείνη με το παιδί και να διαπιστώνονταν οι μηχανισμοί λειτουργίας του συναισθήματός της. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω επικοινωνία.
με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

124. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Έχω ένα αγοράκι 4,5 χρονών και μόλις πήγε προνήπιο. Με κάλεσε η κυρία του και μου είπε ότι το παιδί δεν ξέρει να ζωγραφίζει και δεν ήξερε να σχεδιάσει το αρχικό του γράμμα στο χαρτί που του είχε δώσει. Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω το παιδί μου ????? Το παιδί πάει στο Σχολείο μόνο 3 ημέρες … ακόμα ο μικρός πιάνει το μολύβι πότε με το δεξί και πότε με το αριστερό χέρι. Τι έχω κάνει λάθος; Έχω αγχωθεί πάρα πολύ από εχτές που με κάλεσε η δασκάλα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας που αποδεικνύει και το έμπρακτο ενδιαφέρον σας για το παιδί σας. Στην ηλικία των 4,5 ετών όντως τα περισσότερα παιδιά γνωρίζουν έστω και αδρή ζωγραφική απεικόνιση, όπως και κάποια γράμματα εάν έχουν εκπαιδευτεί από την οικογένεια τους ή τον Παιδικό Σταθμό για αυτό. Όσον αφορά την μη προτίμηση χεριού (πλευρίωση), είναι μικρό το ποσοστό που δεν την έχουν κατακτήσει, αλλά δεν θεωρείται από μόνο του οδηγό σημείο ανωριμότητας. Παίζει όμως και σημαντικό ρόλο το εάν το παιδί έχει αναπτυγμένο κινητικό συντονισμό (τόσο στις αδρές κινήσεις, όσο και στην λεπτή επιδεξιότητα). Μπορείτε να διάβασετε και το σχετικό άρθρο στην δ/νση μας http://www.proseggisi.gr/?p=12918. Θα σας σύστηνα να ζητούσατε μία αξιολόγηση από έναν Εργοθεραπευτή ή από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο για να προσδιοριστεί η ωριμότητα ή μη στην αναπτυξιακή επίδοση του παιδιού σας. Δεν είναι λοιπόν γονεικό φταίξιμο η πιθανή ανωριμότητα ενός παιδιού, αλλά με κατάλληλη επιβοήθηση από την οικογένεια, το εκπαιδευτικό περιβάλλον και -πιθανά- από κάποιον ειδικό, μπορούν να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Βρισκόμαστε στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω βοήθεια.
με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Επιστημονικός Δ/ντής της ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

125. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας. Είμαι μαμά 2 παιδιών όπου και τα 2 γεννήθηκαν πρόωρα. Το μεγάλο αστεράκι μου γεννήθηκε __.__.07 και το μικρό __.__.09. Σήμερα μετά από 1,5 χρόνο λογοθεραπειας του μεγάλου αστεριού μου, μου είπε η Λογοθεραπεύτρια ότι καλό είναι να δει το παιδί ένας αναπτυξιολογος. Αν και σε λίγο καιρό θα κλείσει τα 7 μοιάζει με παιδάκι 5 χρόνων. Του αρέσει να τσιρίζει και μαλώνουμε συνέχεια για αυτό. Μέχρι 4 χρόνων έπινε μόνο γάλα και τώρα αφού δεν πίνει πλέον γάλα, δύσκολα θα φάει κάτι άλλο, εκτός από βραστά αυγά, σουβλάκι και μακαρόνια. Ευχαριστώ πάρα που για τον χρόνο σας. ____ από Βέροια.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας που αποδεικνύει και το έμπρακτο ενδιαφέρον σας για το παιδί σας. Καλώς σας ζητήθηκε να αξιολογηθεί το παιδί από Παιδίατρο Αναπτυξιολόγο αφού -όπως αναφέρετε και εσείς- το παιδί δείχνει να αποδίδει ως μικρότερης ηλικίας. Οι δυσκολίες του όμως τόσο στις έντονες συμπεριφορές όσο και στις δυσκολίες σίτισης, καθιστούν απαραίτητη την εξέταση του παιδιού και από Εργοθεραπευτή εξειδικευμένο σε θέματα αισθητηριακής ολοκλήρωσης και σίτισης – κατάποσης. Εάν η Εργοθεραπευτική εξέταση είναι καθαρή ως προς τα ζητήματα σίτισης, τότε είναι καλό να εξεταστεί τον παιδί και από παιδοψυχίατρο λόγω αυτής της ισχυρότατης επιλεκτικότητας. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

126. ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχω έναν γιο 3,5 χρόνων ενώ κλοτσάει την μπάλα με το αριστερό πόδι, το δεξί δεν το χρησιμοποιεί καθόλου κ ποτέ από ενός χρονού για να κλοτσήσει, γράφει με το δεξί. Ενώ πιο μικρός έπιανε το μολύβι με το αριστερό ξαφνικά το πιάνει με το δεξί. Υπάρχει κάποιο πρόβλημα πρέπει να το δει ειδικός κ αν ναι τι ειδικός? ευχαριστώ πολύ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η πλευρίωση του εγκεφάλου είναι κάτι που κατακτιέται το αργότερο μέχρι τα 5,5 έτη. Στην ηλικία των 3-4 τα παιδιά εμφανίζουν συχνά συγχυτική εικόνα στην πλευρίωση τους, με άλλο χέρι να κάνει την αδρή κίνηση και άλλη την λεπτή, αν το Κέντρο της ζωγραφικής-γραπτής έκφρασης βρίσκεται εκεί. Σε αυτή την ηλικία αξιολογείται μόνο η συμμετρία μυϊκού τόνου (δύναμης) και στα 2 χέρια. εάν είναι φυσιολογική, τονώνουμε στο παιδί την χρήση και των 2 χεριών σε ταυτόχρονες δράσεις (αμφίπλευρος συντονισμός) και αναμένουμε μέχρι την προχωρημένη Προνηπιακή ένταξη. Μέχρι τότε, απλά δώστε στο παιδί πλούσιες ευκαιρίες λεπτής κινητικής επεξεργασίας. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφτείτε και τη Δ/νση http://www.proseggisi.gr/?p=12918. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

127. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα έχω έναν γιο 3,5 χρονών κ έχει προσκοληθεί στη γιαγιά του. είχα πάει 3 μήνες για δουλειά κ έφευγα από το σπίτι το μεσημέρι κ γύρναγα το βράδυ το ίδιο κ ο άντρας μου. έμενε με τις 2 γιαγιάδες λίγο η μία λίγο η άλλη. εν τέλη τον Ιούλιο σταματάω από δουλειά για κάποιους λόγους κ τις 2 τελευταίες εβδομάδες του Αυγούστου ενώ ήταν όλα καλά δεν θέλει να πάει για ύπνο με εμένα θέλει να τον βάλει η γιαγιά του κ αν κατεβούμε στη γιαγιά δεν θέλει να ανεβούμε σπίτι εάν δεν έρθει η γιαγιά. όχι μόνο αρνείται αλλά κλαίει κ μπορώ να πω σε βαθμό υστερίας. τον πήραμε με το καλό, τον μαλώσαμε τίποτα δεν κάναμε τι με συμβουλεύετε να κάνω?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΡΧΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ ΣΤΑΘΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ. ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΙΛΑΤΕ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ ΒΗΜΑΤΑ:
1. ΔΙΑΤΗΡΕΙΣΤΕ ΣΤΕΘΕΡΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΡΟΥΤΙΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΧ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ, ΠΑΙΞΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ , ΠΑΡΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΠΡΩΙΝΟ ΚΤΛ -ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΡΟΥΤΙΝΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ
2. ΟΡΙΣΤΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΩΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ (ΠΧ.’ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΘΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ..’ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΤΑΘΕΡΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ)
3.45′ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΠΑΝΙΟ, ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΡΑΔΥΝΟ ΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΜΑΖΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
4. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟ Η΄ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕ ΗΡΕΜΗ ΠΛΟΚΗ ( ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ‘ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ’)
5. ΑΝ ΚΛΑΙΕΙ ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ , ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΗΡΕΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ. ΕΞΗΓΕΙΣΤΕ ΤΟΥ ΗΡΕΜΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ Ο ΓΙΟΣ ΣΑΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΙΑ
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΒΟΥΡΛΙΟΓΚΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

128. ΕΡΩΤΗΣΗ: Είμαι συνάδελφος Εργοθεραπεύτρια και έχω μία ερώτηση σχετικά με τη θέση ηρεμίας και το πως μπορούμε να την προσαρμόσουμε στην τάξη του σχολείου. Υποθέτω πως το ιδανικό θα ήταν να μπορεί αυτή η θέση να χρησιμοποιηθεί απο όλα τα παιδιά της τάξης όταν χρειαστεί. Και αν κρίνουμε οτι ένα παιδί χρειάζεται να βρεθεί στη θέση ηρεμίας, με σκοπό να προλάβουμε μια ενδεχόμενη κρίση, ποιός θα ήταν ο πιο κατάλληλος τρόπος να την εισαγάγουμε? Ποιός είναι ο ρόλος της δασκάλας σε αυτό?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε θερμά για την επικοινωνία σας. Την θέση ηρεμίας την δίνουμε για όλη την Τάξη. Μπορούμε μάλιστα να φτιάξουμε δύο θέσεις. Στο παιδί είτε την προτείνουμε είτε το πηγαίνουμε εμείς εκεί (ανάλογα με αυτό που κρίνουμε). Αν το παιδί δεν έχει συνοδό, αυτό μπορεί να το κάνει η δασκάλα. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οπιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

129. ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο συντροφός μου έχει δύο κορίτσια 9 χρονών και έχει χωρίσει εδώ και 7 μήνες. Η μητέρα και η γιαγιά έχουν στρέψει τα κορίτσια ενάντια στο μπαμπά τους τον κατηγορούν για όλα δεν θέλουν να τον βλέπουν μόνα τους παρά μόνο όλοι μαζί και γενικά του φέρονται άσκημα. Πως να το χειριστεί εκείνος? τι στάση να κρατήσει?πως να αναστρεψει την κατάσταση? Ευχαριστώ πολύ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το ζήτημα που αναφέρετε είναι πάρα πολύ σοβαρό και όπως καταλαβαίνετε έχει δημιουργηθεί μία πολύ μεγάλη ψυχοδυναμική ένταση ανάμεσα στους δύο γονείς που έχει επηρεάσει σοβαρότατα τα παιδιά. Το καλύτερο από όλα θα ήταν οι δύο γονείς να μιλήσουν με ένα ψυχολόγο για όλο το ζήτημα που έχει προκύψει. Εάν αυτό είναι αδύνατο, τότε θα έπρεπε να απευθυνθεί ο μπαμπάς από μόνος του για να συζητήσει τρόπους αντιμετώπισης. Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία, το Κέντρο μας3 βρίσκεται στη διάθεσή σας για να επικοινωνήσετε με Ψυχολόγο.
Σας ευχαριστούμε και πάλι για την επικοινωνία σας.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

130. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, είμαι μητέρα ενός αγοριού 5 ετών που έχει σοβαρά δερματικά προβλήματα (ατοπική δερματιτιδα), έχουμε νοσηλευτή 2 φορές στο νοσοκομειο από μολύνσεις που έχουμε πάθει. Η νηπιαγωγός στο σχολείο μα είπε ότι το παιδί βρίσκεται συνέχεια δίπλα της δεν συμμετέχει σε καμία δραστηριότητα, και ότι πρέπει να το δει ψυχολόγος. Το πήγαμε σε κέντρο ψυχικής υγείας και η γνωμάτευση που μας έδωσαν είναι ότι το παιδί έχει διαταραχή προσκόλλησης αντιδραστικού τύπου F94.1 Κ με ήπιες αναπτυξιακές δυσκολίες. Παρακαλώ θα ήθελα τη βοήθεια σας, ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η «ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ» (F94.1), συμβαίνει -όπως αναφέρει το Διαγνωστικό Εργαλείο ICD-10 – «σε νήπια και μικρά παιδιά και χαρακτηρίζεται από επίμονες ανωμαλίες στον τύπο των κοινωνικών σχέσεων οι οποίες συνοδεύονται από συναισθηματική διαταραχή και από αντίδραση στις μεταβολές των περιβαλλοντικών συνθηκών», κάτι που είναι πάρα πολύ πιθανό να προήλθε από το ιατρικό ιστορικό του παιδιού. Ο τρόπος αντιμετώπισης έγκειται στην ψυχοπαιδαγωγική εκπαίδευση του παιδιού και στην συμβουλευτική Οικογένειας. Ταυτόχρονα όμως, με βάση τις αναπτυξιακές δυσκολίες, πιθανά το παιδί να χρειαστεί και Εργοθεραπευτική ή/και Λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Του προγράμματος θα πρέπει να προΐσταται Παιδοψυχίατρος. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνηση.
Με τιμή Η ΨΥΧΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΑΣ.

131. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας! θα μπορείτε να μου γράφετε τι λέει ο νόμος αν οι γονείς αρνούνται να το πάνε το παιδί στο ΚΕΔΥ, όταν αυτό το ζητά το σχολείο. Σας ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας Νόμος που να υποχρεώνει τους γονείς να απευθυνθούν στα ΚΕΔΔΥ. Αυτό που συνήθως γίνεται είναι ότι το Σχολείο ζητάει τη βοήθεια του Σχολικού Συμβούλου της περιοχής όπου και εκείνος μπορεί να αποφασίσει πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί η κατάσταση και αν θα συνέτρεχε λόγος να επισκεφθεί κάποιος ειδικός από τα ΚΕΔΔΥ το Σχολείο. Μην ξεχνάτε επίσης ότι ακόμα η απόφαση των ΚΕΔΔΥ δεν είναι δεσμευτική για τον γονέα. Θα σας έλεγα πως το προτιμότερο είναι να προσπαθούσατε όσο μπορείτε να συζητήσετε με τους γονείς στην προσπάθειά σας να τους επιδείξετε πως αυτό που ζητάτε είναι για το καλό του παιδιού και μόνον. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

132. ΕΡΩΤΗΣΗ: γεια σας. αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα με το 12 χρόνων γιο μου, ο οποίος όλο μου αντιμιλά δεν διαβάζει ενοχλεί στην τάξη τα άλλα παιδιά μιλώντας τους συνεχώς, ενοχλεί την δασκάλα η οποία τον βγάζει έξω από την τάξη. στο δημοτικό του είχα δασκάλα στο σπίτι να τον διαβάζει άλλα και πάλι οι βαθμοί του ήταν κακοί. στην 1 γυμνασίου μου έφερε στο 1 τρίμηνο βαθμούς 8 και 9 δηλαδή κάτω από την βάση ενώ τον στέλνω και κάνει φροντιστήριο για τα μαθήματα του. είμαι σε απόγνωση δεν ξέρω τι να κάνω. μπορείτε να με βοηθήσετε με κάποιο τρόπο?? ευχαριστώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Προφανώς κάτι δυσκολεύει πάρα πολύ τον έφηβο από το παρελθόν ακόμη που τον έχει οδηγήσει σε μία σημαντική δυσκολία στο να συνεργαστεί, να εργαστεί και να είναι ήρεμος. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι που μπορεί αυτό να συμβαίνει όπως μαθησιακή δυσκολία (γενικευμένη ή ειδική), διάσπαση προσοχής, εναντιωματική συμπεριφορά, συναισθηματικές δυσκολίες. Θα σας πρότεινα να ζητούσατε την γνώμη ενός Παιδοψυχίατρου για την διερεύνηση όλων αυτών των δυσκολιών και για τους τρόπους επίλυσής τους γιατί όπως βλέπετε οι συμπεριφορές του αρχίζουν και παγιώνονται με κίνδυνο και να χειροτερέψουν. Θα επιθυμούσα να συλλέξετε πληροφορίες και από το Σχολείο αλλά και από το Φροντιστήριο του παιδιού πριν προχωρήσετε σε οποιαδήποτε κίνηση. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

133. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Eίμαι Λογοθεραπεύτρια – Λογοπαθολόγος στην …. (αναφέρεται επαρχιακή πόλη). Θα ήθελα τη γνώμη σας για ένα περιστατικό. Πρόκειται για κορίτσι Πέμπτης Δημοτικού που παρουσιάζει καθαρή πλευρίωση στο δεξί χέρι και καθαρή αριστερή πλευρίωση σε μάτι, αυτί και πόδι. Ταυτόχρονα εκδηλώνει δυσκολία συγκέντρωσης, φτωχή μνήμη μη-σημασιολογικού υλικού, φτωχή διάκριση φθόγγων (με χρήση ψευδολέξεων) και μέτρια δυσκολία στην παραγωγή λόγου. Πρέπει να παραπεμφθεί για εργοθεραπευτική αξιολόγηση και θεραπεία ή δεν έχει νόημα στην ηλικία της;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και το έμπρακτο ενδιαφέρον σας για το παιδί που παρακολουθείτε. Με βάση τη νευρολογική άποψη, η πλευρίωση που αναφέρετε δεν ανήκει σε κάποια παθολογία, παρότι κατά τις Νευροψυχολογικές μελέτες, αναφέρονται συγχύσεις παιδιών με αυτή την εικόνα, είτε στον κινητικό/πραξιακό, είτε στον μαθησιακό τομέα. Όσον αφορά τα δεδομένα της διάσπασης προσοχής και την πιθανότητα δυσκολιών στον πραξιακό τομέα, θα ήταν καλό να γίνει μία αξιολόγηση από Εργοθεραπευτή. Με βάση τη θεωρία της νευροπλαστικότητας φυσικά και μπορεί να βοηθηθεί το παιδί, αν και σε αυτή την ηλικία, έχουν αυτοματοποιηθεί πολλές από τις δεξιότητές της. Για ότι χρειάζεστε βρίσκομαι στη διάθεσή σας.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

134. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Έχω ένα αγοράκι 3χρονών το οποίο έχει κάνει τις εξής εξετάσεις: Μαγνητική εγκεφάλου, Ακτινογραφία λεκάνης και ποδιών έχει πάει σε Αναπτυξιολόγο ο οποίος μας παρέπεμψε στον νευρολόγο. Τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά και οι γιατροί μας είπαν ότι δεν έχει τίποτα .Ωστόσο εμείς εκδηλώνουμε μια ανησυχία καθώς ο λόγος του και το περπάτημα του δεν συμβαδίζουν με την ηλικία του καθώς δεν μιλάει καθαρά ενώ καταλαβαίνει ότι και να του πούμε, δεν έχει ισορροπία και είναι υπερκινητικός. Σε ένα μήνα ξεκινάει παιδικό σταθμό. Ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω εάν είχε το σύνδρομο ΔΕΠ-Υ δεν θα είχε φανεί στις εξετάσεις ? Ποια είναι η άποψη σας? Ευχαριστώ εκ των προτέρων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Οι απεικονιστικές εξετάσεις μελετούν εάν υπάρχει κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία εστιασμένων περιοχών με πιθανή καταστροφή ή αλλοίωση ή σε σχέση με μέγεθος. Ευτυχώς τα αποτελέσματα ήταν καθαρά. Δεν μπορεί όμως να διαγνώσει αναπτυξιακές δυσκολίες αφού οι δυσκολίες βρίσκονται σε πρωτογενείς νευροσυναπτικές δομές. Έτσι λοιπόν δεν μπορεί να αποσαφηνίσει διάσπαση προσοχής, υπερκίνηση, αναπτυξιακή ανωριμότητα, καθυστέρηση λόγου-ομιλίας ή άλλες αναπτυξιακές δυσκολίες. Θα ήταν καλό να ζητήσετε από Παιδονευρολόγο, ή Αναπτυξιολόγο ή Παιδοψυχίατρο να σας εγκρίνουν θεραπείες για το παιδί σας, αφού ακούγεται αναγκαία η επιβοήθησή του από Εργοθεραπευτή και Λογοθεραπευτή για να καλυφθούν οι εμφανείς σε εσάς δυσκολίες του. Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

135. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας, Θα ήθελα να ρωτήσω τη γνώμη σας για το αν θα πρέπει να πάω το παιδί μου σε παιδονευρολόγο ή αναπτυξιολόγο. Σας παραθέτω τα στοιχεία: Όταν ήταν 3 μηνών εμφάνισε ένα άσπρο σημάδι στην πλάτη της το οποίο μέσα με 3 24ωρα εξαπλώθηκε μέχρι μπροστά στο στήθος. Την πήγα σε δερματολόγους αλλά κανείς δεν είχε την ίδια γνώμη με τον άλλον. Αυτά που άκουσα ήταν ότι μπορεί να είναι ένας ιός της ακμής μέχρι που ένας δερματολόγος μου είπε πως μπορεί να είναι η πάθηση υπομελάνωμα ito. Η πάθηση αυτή μου είπε θα οδηγήσει το παιδί σε αυτισμό. Η παιδίατρος που μας παρακολουθεί δεν έχει αντιληφθεί κανένα σημάδι ότι το παιδί μπορεί να είναι αυτιστικό. Τώρα είναι 9 μηνών και μου λέει ότι η ανάπτυξή της είναι κανονική. Ότι είναι πολύ νωρίς για να καταλάβουμε αν το παιδί θα γίνει αυτιστικό ή όχι. Θα ήθελα να σας ρωτήσω πρέπει να δει πρώτα η παιδίατρος κάποιο σημάδι για να πάω το παιδί σε κάποιον γιατρό? Οι παιδονευρολόγοι ή αναπτυξιολόγοι όταν το παιδί μέχρι τώρα δεν έχει δείξει κάποιο σημάδι μπορούν να κάνουν κάποιες μετρήσεις, εξετάσεις δεν ξέρω τι κάνουν για να δουν αν το παιδί μου είναι αυτιστικό ή αν θα γίνει??Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η βιβλιογραφία αναφέρει πραγματικά συσχετισμό της πάθησης με την εκδήλωση αυτιστικών συμπεριφορών. Η πρώιμη διάγνωση αυτών των συμπεριφορών θεωρείται πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα και απαραίτητο για την προγνωστική πορεία ψυχο-εκπαιδευτικού προγράμματος πρώιμης παρέμβασης. Τόσο ένας έμπειρος Παιδο-Νευρολόγος, όσο και Αναπτυξιολόγος μπορούν να σας καθοδηγήσουν για τα σημεία κλειδιά που θα πρέπει να προσέχετε σχετικά με τα συμπτώματα του αυτισμού. Εγώ προσωπικά θα σας πρότεινα να επισκεφτείτε και τις δύο ειδικότητες. Η μεν Παιδονευρολογική θα ανιχνεύσει την ανάγκη ή όχι κάποιας νευρο-απεικονιστικής έρευνας, η δε Αναπτυξιολογική τους ακριβείς δείκτες ανάπτυξης του παιδιού. Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω βοήθεια.
Με τιμή ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ Δ/ΝΤΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

136. ΕΡΩΤΗΣΗ: Γεια σας, Το κοριτσάκι μου είναι 6 ετών και άρχισε φέτος το σχολείο, πάει στην Α δημοτικού. Σε σχέση με άλλα παιδιά φίλων μας διαπιστώνω πως είναι πίσω. Το διάβασμα στο σπίτι έχει γίνει σχεδόν εφιάλτης και για τις δυο μας, μιας και το παιδί υποφέρει στην ανάγνωση. Π.χ. μπορεί να χρειαστεί να συλλαβίσει και 10 φορές μια δισύλλαβη λέξη για να διαβάσει τη λέξη ολόκληρη ( ξεχνά τη πρώτη συλλαβή και ξανά και ξανά…) Καταλαβαίνω ότι τα κείμενα του βιβλίου τα μαθαίνει παπαγαλία γιατί όταν τη βάζω να διαβάσει μια λέξη μόνη της , κομπιάζει… Η ερώτηση μου είναι… μήπως βιάζομαι να βγάλω το συμπέρασμα ότι το παιδί μου έχει μαθησιακό πρόβλημα? ή μήπως είναι πολύ νωρίς ακόμα για να το κρίνω αυτό μιας και έχουν περάσει 2 μόνο μήνες από την επαφή του με τα γράμματα. ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Σε αυτή τη χρονική στιγμή (μέσα Νοεμβρίου) που αναφέρεστε, ένα παιδί θα πρέπει να έχει κατακτήσει τον μηχανισμό της ανάγνωσης 3σύλλαβων λέξεων συνδυασμού σύμφωνο-φωνήεν με ευχέρεια. Ταυτόχρονα θα πρέπει να έχει κατακτήσει αντίστοιχα και τον μηχανισμό της γραφής (τομέας στον οποίο δεν αναφερθήκατε). Η εμφανής -όπως αναφέρετε- απόκλιση του παιδιού από αυτή την επίδοση, ορίζει μία αναδυόμενη μαθησιακή δυσκολία που θα πρέπει οπωσδήποτε να διερευνηθεί, ακόμη και για προληπτικούς λόγους. Η κατάλληλη αξιολόγηση θα χρειαστεί αρχικά Εργοθεραπευτική και Λογοθεραπευτική εκτίμηση. Θα σας πρότεινα να επισπεύσετε τις κινήσεις σας, γιατί όσο νωρίτερα διευκολυνθεί το παιδί είτε με πρόγραμμα είτε με διευκολυντικές οδηγίες, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να αυξηθεί το άγχος του και ταυτόχρονα να καλυφθεί το κενό. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω βοήθεια.
Με τιμή ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ Δ/ΝΤΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

137. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα.Έχω ένα αγοράκι περίπου 4 ετών. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι παρ΄όλο που μπορεί να αρθρώσει όλα τα γράμματα σωστά αντιμετωπίζει προβλήματα στην άρθρωση όταν υπάρχουν συνεχή σύμφωνα και όχι σε όλα. Για παράδειγμα αντί για σκ λέει κ, αντί για χτ λέει τ, και κάποια άλλα παρόμοια. Αυτό δεν ισχύει για όλα τα διπλά σύμφωνα αλλά για ορισμένα. Σε κάποια κάνει λάθος επειδή βιάζεται να πει τις λέξεις. Ωστόσο, σε ορισμένα προσπαθώντας να τον διορθώσουμε με αργή άρθρωση παρατηρώ ότι πάλι έχει αρκετή δυσκολία σε ορισμένους συγκεκριμένους συνδυασμούς γραμμάτων.
Πιστεύετε ότι πρέπει να απευθυνθούμε σε λογοθεραπευτή ή να περιμένουμε ακόμα να μεγαλώσει λίγo; Επίσης έχουμε παρατηρήσει ότι έχει βολευτεί και προσπαθεί μόνο εάν του το ζητήσουμε. Έχει και την αδερφή του (6 ετών ) που μιλάει καθαρά και μπορούμε να πούμε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για εκείνον. Μερικές φορές κάνει και την ομιλία του λίγο σαν μωρού για να τον προσέχουμε. Σας παρακαλώ πείτε μου εάν θεωρείτε ότι πρέπει να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό πριν να είναι πιο δύσκολο για το παιδί.Ευχαριστώ πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Το παιδί σας έχει κάποιες δυσκολίες στην άρθρωση που θα μπορούσαν πιθανά να διορθωθούν με το πέρασμα του χρόνου αλλά κανείς δε μπορεί να το εγγυηθεί αυτό. Το ιδανικό θα ήταν, τώρα που είναι μικρός ακόμα, να αξιολογηθεί άμεσα από ένα λογοθεραπευτή για να κρίνει αν χρίζει κάποιου είδους παρέμβαση η’ αν πρέπει να περιμένουμε. Είμαστε στη διάθεσή σας ότι χρειαστείτε
Παναγιώτης Κοκμοτός Λογοθεραπευτής MSc Προσέγγιση

138. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα σας ,είμαι λογοθεραπεύτρια και αυτή τη στιγμή έχω ένα παιδάκι που πηγαίνει στη Τρίτη δημοτικού και έχει δυσγραφία.Είναι πολύ σημαντικό να σας αναφέρω ότι το παιδί είναι αριστερόχειρας και ότι στο παρελθόν όταν ήταν μικρός ο παππούς του το πίεζε να χρησιμοποιεί το αριστερό χέρι πράγμα που και τελικά έγινε με αποτέλεσμα τη δυσγραφία και μια κακή σύλληψη μολυβιού. Έχω τσεκάρει πολλές φορές την πλευρίωση του ,όταν είναι να πιάσει κάτι πάντα το κάνει με το αριστερό, μόνο όταν είναι να γράψει χρησιμοποιεί το δεξί.Η ερώτηση μου είναι μπορώ σε αυτή την ηλικία να του μάθω να γράφει με το αριστερό ή θα ήταν πολύ δύσκολο για αυτόν;Το έχω συζητήσει μαζί του και του έχω εξηγήσει ότι θα χρειαστεί να προσπαθήσει για αυτό και έχει φανεί θετικός στο να το κάνει .Δεύτερον ,αν ξεκινήσουμε αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να γράφει μόνο με το αριστερό σε όλα τα περιβάλλοντα;Θα περιμένω νέα σας.Σας ευχαριστώ πολύ .

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας και για το ενδιαφέρον σας για το παιδί. Είναι αλήθεια ότι η αλλαγή προτιμώμενου χεριού φέρνει σύγχυση και δυσκολίες στον συντονισμό ματιού χεριού ιδίως για την τόσο πολύπλοκη δεξιότητα που λέγεται γραφή. Βεβαίως από την άλλη αναφέρετε ότι το παιδί ΓΡΑΦΕΙ μόνο με το δεξί. Ένα ποσοστό παιδιών το κάνει αυτό μόνο στη γραφή γιατί η γραφή σχετίζεται με το κέντρο Broca το οποίο και βρίσκεται στο αριστερό ημισφαίριο (δεξιά απεικόνιση οπότε χεριού). Από τη στιγμή όμως που μιλάμε για ένα παιδί ηλικία 8 ετών και άνω, η προσπάθεια να αλλάξουμε χέρι έρχεται να χτυπήσει επάνω στη μυελίνωση που ήδη έχει πραγματοποιηθεί στις νευροσυνάψεις του παιδιού και έτσι έχει δώσει στο παιδί συγκεκριμένους κινητικούς αυτοματισμούς (διαδικαστικότητα στην κίνηση). Για το λόγο αυτό, κρίνεται ότι η πιθανή αλλαγή προτιμώμενου χεριού σε αυτές τις ηλικίες αυξάνει και άλλο την συγχυτική εικόνα των παιδιών. Θα σας πρότεινα λοιπόν να το ξανασκεφτείτε αλλά επίσης και να αξιολογηθεί το παιδί από έναν Εργοθεραπευτή ώστε να διερευνηθεί διεξοδικότερα το αισθητικοκινητικό μοντέλο επίδοσης του παιδιού (θα πρότεινα την εφαρμογή του ABC test κίνησης. Δεν μου διευκρινίσατε τι άλλη δυσκολία αντιμετωπίζει το παιδί που χρήζει Λογοθεραπευτικής παρέμβασης ώστε να κατανοούσα εάν η δυσγραφία βρίσκεται μέσα σε ένα γενικότερο cluster δυσκολιών του. Βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

139. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Η κορούλα μου έγινε 4 ετών τον Αύγουστο. Ξεκινήσαμε λογοθεραπείες τον Ιούνιο γιατί είχε φτωχό λεξιλόγιο. Έχει εμπλουτίσει αρκετά το λεξιλόγιο της αλλά δεν μιλάει καθαρά. π.χ. αντί για «γάτα» έλεγε «λάτα». Ασχολήθηκα 2 μέρες λέγοντας λέξεις που αρχίζουν με «γ» και είδα βελτίωση. Κάνουμε μόνο 4 συνεδρίες το μήνα για οικονομικούς λόγους. Πρέπει να τονίσω ότι πριν 2 χρόνια, έχασα τη μητέρα μου σε ηλικία 51 ετών και για διάστημα 8-9 μηνών η κορούλα μου με έβλεπε να κλαίω. Αυτό σίγουρα την επηρέασε. Πως μπορώ εγώ με το μπαμπά της να τη βοηθήσουμε από το σπίτι εκτός από τις συνεδρίες; Με εκτίμηση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΑΣ. Η κορούλα σας προφανώς έχει εκτός από μια αρθρωτική δυσκολία και γλωσσική καθυστέρηση. Δεν υπάρχει βιβλιογραφία που να συνδέει αυτού του είδους τις δυσκολίες με κάποιο τραυματικό γεγονός αν και πάντα η «κακή» ψυχολογία του γονέα επηρεάζει το παιδί. Η ηλικία που ξεκινήσατε θεραπείες είναι καλή και θα ήταν κάλο στο σπίτι να ακολουθείτε τις οδηγίες του θεραπευτή σας που γνωρίζει το παιδί και τις ανάγκες του. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Κοκμοτός Παναγιώτης Λογοθεραπευτής, MSc Προσέγγισης

140. ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλημέρα σας. Εργάζομαι ως νηπιαγωγός και στο τμήμα μου παρατηρώ ότι κάποια παιδιά δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν. Ένα παιδί έχει διαγνωστεί ως υψηλής λειτουργικότητας. Για τα άλλα, οι γονείς δε μου έχουν δώσει κάποια πληροφορία, θα χρειαστεί να συνεργαστώ μαζί τους. Θα μπορούσατε να μου προτείνετε πηγές όπου θα λειτουργούσαν συμβουλευτικά στο έργο μου; Σας ευχαριστώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία σας. Η διάγνωση «Υψηλής Λειτουργικότητας» στην ουσία σημαίνει «Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος Υψηλής Λειτουργικότητας». Για περισσότερες πληροφορίες έχετε την δυνατότητα να ανατρέξετε στην αρθρογράφηση αλλά και τα δωρεάν ηλεκτρονικά βιβλία του κέντρου μας στη σελίδα μας www.proseggisi.gr όπως και σε άλλα αντίστοιχα sites. Επίσης, πολλά παιδιά που σας απασχολούν θα ήταν καλό να μιλήσετε στους γονείς για την πιθανή ανάγκη μάς Αναπτυξιολογικής Εξέτασης (υπάρχουν πολλοί Παιδίατροι Αναπτυξιολόγοι σε Δημόσια Νοσοκομεία, όπως επίσης και ιδιώτες (μπορείτε να τους βρείτε στο internet. Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.
Με τιμή Αλεξάνδρου Στράτος Επιστημονικής Δ/ντής ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ

Περισσότερες Ερωτήσεις & Απαντήσεις
2020-2021

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2020-2021

Διαβάστε
2019-2020 B

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2019-20 Β

Διαβάστε
2017-2018

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2017-2018

Διαβάστε
2013-2014

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2013-2014

Διαβάστε
2009-2010

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2009-2010

Διαβάστε
2019-2020 A

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2019-20 A

Διαβάστε
2019-2020 Γ

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2019-20 Γ

Διαβάστε
2015-2016

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2015-2016

Διαβάστε
2011-2012

Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονέων και ειδικών 2011-2012

Διαβάστε
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Εταιρεία Ειδικής Αγωγής

Στείλτε μας τη δική σας ερώτηση

Εδώ φιλοξενούμε ερωτήσεις και δηλώσεις γονέων και ειδικών μαζί με τις απαντήσεις της διεπιστημονικής μας ομάδας. Οι ερωτήσεις αυτές έχουν αποσταλεί από γονείς και ειδικούς στην διεύθυνσή μας kallirois@proseggisi.gr και έχουν απαντηθεί όλες με αποστολή προσωπικού μέιλ.
Αποστέλλοντας ένα email σημαίνει ότι ταυτόχρονα αποδέχεστε την ανώνυμη ανάρτηση της ερώτησης ώστε να βοηθηθούν και άλλοι γονείς και ειδικοί από τις απαντήσεις. Τα κείμενα είναι καλό να μην ξεπερνούν τις 300 λέξεις.