(Μετάφραση- προσαρμογή άρθρου του SFA από Μαρτίνη Ι.- Λογοθεραπευτή του Κέντρου)
ΜΥΘΟΣ: οι άνθρωποι που τραυλίζουν δεν είναι ευφυείς
ΑΛΗΘΕΙΑ: δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ τραυλισμού και ευφυίας
ΜΥΘΟΣ: η νευρικότητα προκαλεί τραυλισμό
ΑΛΗΘΕΙΑ: η νευρικότητα δεν προκαλεί τραυλισμό. Δεν θα πρέπει να θεωρούμε ότι οι άνθρωποι που τραυλίζουν έχουν τάσεις νευρικότητας, φοβίας, άγχους ή συστολής. Διαθέτουν το ίδιο φάσμα χαρακτηριστικών προσωπικότητας όπως όλοι οι υπόλοιποι συνάνθρωποι μας οι οποίοι δεν εμφανίζουν τραυλισμό.
ΜΥΘΟΣ: ο τραυλισμός μπορεί να «κολλήσει» μέσω της μίμησης ή της ακρόασης κάποιου άλλου που τραυλίζει
ΑΛΗΘΕΙΑ: δεν «κολλάει» ο τραυλισμός. Παρότι δεν γνωρίζουμε τον ακριβή μηχανισμό εμφάνισης του τραυλισμού γνωρίζουμε από ερευνητικά αποτελέσματα πώς το οικογενειακό ιστορικό (γενετική), η νευρομυική ανάπτυξη και το επικοινωνιακό περιβάλλον του παιδιού (συμπεριλαμβανομένης και της οικογενειακής δυναμικής των σχέσεων) διαδραματίζουν αποδεδειγμένα ρόλο στην πυροδότηση ή επιβάρυνση του τραυλισμού.
ΜΥΘΟΣ: βοηθά αν συμβουλέψουμε το άτομο που τραυλίζει να μιλάει πιο αργά, να πάρει μία ανάσα πριν μιλήσει και να σκέπτεται τι θέλει να πει πριν το πει
ΑΛΗΘΕΙΑ: τέτοιου τύπου συμβουλές αυξάνουν την αυτοεπίγνωση του ατόμου που τραυλίζει για τον τραυλισμό του γεγονός που συνήθως επιβαρύνει την ήδη υπάρχουσα δυσκολία στην ομιλία του. περισσότερο βοηθητικό θα ήταν να προσπαθήσουμε να μιλήσουμε αργά και χαλαρά παρέχοντας ένας υγιές μοντέλο ομαλής ροής ομιλίας καθώς και το να είμαστε πολύ υπομονετικοί, καλοί ακροατές των λεγομένων τους.
ΜΥΘΟΣ: το άγχος προκαλεί τραυλισμό
ΑΛΗΘΕΙΑ: στην πυροδότηση του τραυλισμού εμπλέκονται πολλοί παράγοντες. Το άγχος δεν δημιουργεί τραυλισμό αλλά μπορεί με βεβαιότητα να διογκώσει την ήδη υπάρχουσα δυσκολία στην ομιλία.
