ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΡΤΙΝΗΣ, ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ. ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ο τραυλισμός επηρεάζει πολλές πτυχές της καθημερινής ζωής, από την επιλογή ενασχόλησης ως την ανάπτυξη και διατήρηση φιλικών σχέσεων. Τα περισσότερα άτομα που τραυλίζουν παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις στη συχνότητα και στη σοβαρότητα, η οποία μπορεί να είναι από ήπια ως σοβαρή.
Αν και μπορεί να υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις στην εμπειρία ενός ατόμου με τον τραυλισμό, η επίδραση πάνω στη ζωή του είναι πολύ συχνά σημαντική και δεν έχει σχέση με την βαρύτητα της διαταραχής. Ο τραυλισμός μπορεί να επηρεάσει μεγάλο αριθμό επιλογών ζωής, από καθημερινές δραστηριότητες έως την ανάπτυξη και διατήρηση φιλιών, καθώς επίσης και την επιλογή εκπαίδευσης και απασχόλησης.
Οι γονείς μπορεί να ανησυχούν συχνά για την δυσρυθμική ομιλία του παιδιού τους. Ο χρόνος έναρξης της κατανόησης του προβλήματος διαφέρει από παιδί σε παιδί. Η ανησυχία μπορεί να σχετίζεται με την αρχή του σχολείου, με τις μεταβάσεις μέσα στο σχολείο ή τη μετάβαση στη δευτερεύουσα εκπαίδευση. Τα παιδιά μπορεί να δεχθούν εκφοβισμό ή άλλες αρνητικές εμπειρίες προσχολικά αλλά και μέσα στο σχολείο το οποίο επηρεάζει το πώς αντιλαμβάνονται τη προσωπική αλλά και γενική ευτυχία (Langevin et al 2009, Crichton-Smith 2002, Davis et al 2002, Hayhow 1999, Hugh-Jones & Smith 1990).
Μέχρι το παιδί να γίνει νεαρός ενήλικας (16+) μπορεί να παρουσιάζει αυξημένο άγχος σχετικό με καταστάσεις στις οποίες πρέπει να μιλήσει και έναν αριθμό αρνητικών απόψεων για τον εαυτό του και για τον κόσμο του ως αποτέλεσμα της τραυλικής εμπειρίας του. Πρόσφατες μελέτες ανέφεραν επίσης τα αρνητικά αποτελέσματα του να «συμβιώνει» με τον τραυλισμό αλλά και την επίδραση που αυτό μπορεί να έχει πάνω στις επιλογές εκπαίδευσης, εργασίας και επιλογής σχέσεων (Crichton-Smith 2002, Kathard 2004, Klompas & Ross 2004). Πολλές αποδοτικές παρεμβάσεις ασχολούνται με αυτά τα σημαντικά ζητήματα μαζί με τις στρατηγικές ροής.
Δεν θα πρέπει να αμελούμε και την δύναμη του κοινωνικού στερεότυπου του ατόμου που τραυλίζει, όπως εκφράζεται και μέσα από τις πολιτιστικές εκφράσεις της κοινωνίας μας (θέατρο, ταινίες, μουσική κλπ). Το αρνητικό κοινωνικό στερεότυπο επιδρά αρνητικά ακόμα σε ορισμένους τομείς της εκπαίδευσης και των ευκαιριών εργασίας (Enderby & Emerson 1995, Hayhow 1999).
Τα περιβαλλοντικά εμπόδια επηρεάζουν αυτά που μπορεί να επιτύχει κάποιος. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με ειδικές καταστάσεις και να επηρεάζει ποιες δραστηριότητες μπορούν να επιτευχθούν, είτε στο σχολείο είτε στην εργασία. Οι ευκαιρίες για διάφορα επαγγέλματα μπορεί να μειωθούν εξαιτίας αυτών των δυσκολιών (Yaruss & Quesal 2006, James at al 1999, Leith et al 1983).
Συνήθως όσο πιο πολύ τραυλίζει ένα άτομο τόσο πιο ανασφαλές είναι για την ικανότητά του να επικοινωνεί αποτελεσματικά. Το άγχος επηρεάζει τον τρόπο που βλέπει ένα άτομο τον εαυτό του και τα άτομα μπορεί να εθιστούν σε αρνητικές συμπεριφορές οι οποίες μπορεί με τα χρόνια να επηρεάσουν την αυτοεκτίμηση τους αλλά και την αντίληψή τους για τον κόσμο. Αυτές οι απόψεις, όταν συνδυαστούν με τις απόψεις άλλων ατόμων, μπορεί να περιορίσουν σοβαρά αυτά που το άτομο πιστεύει ότι μπορεί να κάνει στη ζωή του (Yaruss & Quesal 2006). Η εργασία προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος για ορισμένους συνανθρώπους μας που τραυλίζουν, ειδικά αν αυξάνονται οι απαιτήσεις για ομιλία και οι συνάδελφοι του έχουν αρνητικές απόψεις για τον τραυλισμό (Hayhow, 1999). Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν τις αρνητικές επιδράσεις του να ζει κανείς με τραυλισμό και την επίδραση που έχει πάνω στις εκπαιδευτικές ευκαιρίες, την απόδοση στην εργασία και τις επιτυχημένες σχέσεις (Crichton-Smith 2002, Kathard 2004, Klompas &Ross 2004). Οι ενήλικες με τραυλισμό τείνουν να έχουν υψηλότερα επίπεδα κοινωνικού άγχους, φόβου αρνητικών αντιδράσεων.
