Ιούνιος 2014
Αφιερωμένες σε δύο ζευγάρια παιδικά ματάκια αυτές οι σκέψεις. Σε δύο συνομήλικα παιδιά, που το ένα μας αποχαιρέτησε χθες γιατί φεύγει μαζί με τους γονείς του για να βρουν μία άλλη οικονομική ευκαιρία σε μία άλλη χώρα και το άλλο θα μας αποχαιρετήσει τον άλλο μήνα για τον ίδιο ακριβώς λόγο σε άλλη χώρα. Δύο εξάχρονα παιδάκια που θα χτίσουν εκ νέου τα παιδικά τους όνειρα σε χώρες που οι άνθρωποι μιλούν άλλες γλώσσες, σκέφτονται αλλιώς και ζουν αλλιώς! Αναβιώνει λοιπόν το παλιό πάλι κλίμα της οικονομικής μετανάστευσης……….. Οι εργάτες του νότου!
Για άλλη μία φορά η Ελλάδα έτοιμη να φάει τα ικανά παιδιά της και τα παιδιά των παιδιών της…………. Δύσκολο για όλους! Οι γονείς σε ξένο τόπο να ξαναχτίζουν το βιος τους από την αρχή γιατί απλά κάποιος εδώ τους το πήρε! Τα παιδιά σε ξένο τόπο να ξαναχτίζουν την ύπαρή τους σε νέες σχέσεις γιατί απλά κάποιος εδώ δεν τα άφησε να τις συνεχίσουν. Να φτάξουν τα νέα ψυχολογικά τους «σχήματα» και τα βήματα της εξέλιξής τους να γίνουν σε άλλα πεζοδρόμια…
Και η Ελλάδα φτωχότερη σε παρόν, να αφήνει ικανούς ανθρώπους να αναδείξουν αλλού την ικανότητά τους. Και η Ελλάδα φτωχότερη σε μέλλον, να αφήνει ικανά παιδιά να αντρωθούν και να δημιουργήσουν αλλού!
Ρώτησε κανείς αυτούς τους γονείς αν θέλανε να φύγουν; Τους ρώτησε άραγε κανείς αν θέλανε να αφήσουν τα παιδιά τους να ταλαιπωρηθούν σε άλλες, νέες σχέσεις, άλλες, νέες φιλίες, άλλα, νέα σχολεία; Όχι φυσικά! Και όπως λέγανε –από παλιά μέχρι και τώρα- κάτι απρόσωποι βολεμένοι και κρυμένοι πίσω από ένα γκισέ, «και εγώ κύριε τι θέλετε να κάνω για το πρόβλημά σας;».
Καλό ταξίδι μικροί και μεγαλύτεροι φίλοι μας! Καλή τύχη και καλή επιτυχία!
Και στην ερώτηση του παιδιού «θα μάθω να γελάω στα Αγγλικά;» η απάντηση που θα του δώσετε να είναι μία: «Ναι γιε μου! Γι αυτό πάμε μακρυά! Το ξέρω ότι δεν σε ρωτήσαμε και δεν το θέλεις αλλά το κάνουμε για να ξαναμάθεις να γελάς! Έστω και στα Αγγλικά, τα Γερμανικά, τα Γαλλικά! Για το καλό σου το κάναμε! Γιατί στην Ελλάδα κοντεύει να βγει από το λεξικό η λέξη “ γελάω ”.»
Και όποιος φταίει για αυτό, είναι σίγουρο ότι κάποια μέρα θα λογοδοτήσει!
«Καλοκαίρι, καρεκλάκια, πετονιές μέσ’ το πανέρι μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει» για τους εντόπιους. «Καλοκαίρι, με τον ρόγχο του air condition μεσημέρι, φαλακροί μέσ’ τις σακούλες μας σαν γέροι». Ελπίζω αυτός ο μήνας να βρει την Ελλάδα πιο χορτασμένη για να σταματήσει να τρώει τα παιδιά της και τα παιδιά των παιδιών της!
Καλό ταξίδι μπόμπιρες! Καλό ταξίδι μπαμπάδες και μαμάδες! Σας περιμένουμε για «καλοκαίρι» του χρόνου! Εμείς θα είμαστε εδώ και του χρόνου και θα δίνουμε τον αγώνα μας το “laughter”, το “lachen“ και το “rire” εδώ να συνεχίσει να λέγεται «γέλιο».
Και εύχομαι, όπως η αγκαλιά μας είναι ανοιχτή σε όλα τα παιδιά άλλων γονιών, από άλλες χώρες που ήρθαν εδώ για ένα καλύτερο μέλλον χωρίς να τα ρωτήσουν, έτσι και εσείς να βρείτε ζεστές αγκαλιές εκεί που πάτε!
Στράτος
