Όταν ήμουνα μικρούλης, έγραφα γράμμα στον Άγιο – Βασίλη τον Δεκέμβριο. Οι γονείς μου μου είχαν πει ότι πρέπει να ζητήσω ΜΟΝΟ ΕΝΑ δώρο (να μην είμαι πλεονέχτης) και πάντα το λάμβανα (ίσως επειδή το έγραφα με πολύ ευγενικό τρόπο και πάντα του μιλούσα στον πληθυντικό ευγενείας)! Τότε πίστευα ότι υπήρχε Άγιος Βασίλης. Μετά νόμισα ότι μεγάλωσα, έγινα δηλαδή μικρός ενήλικας, έκανα την επανάστασή μου (θυμάμαι ότι όταν έλεγα «ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει» αισθανόμουν σαν να είμαι ο Τσε») και τον απέρριψα. Μετά μεγάλωσα, έγινα δηλαδή μεγάλο παιδί και τον ξαναπίστεψα έτσι απλά γιατί είναι υπέροχο να υπάρχει!
Αφιερωμένες λοιπόν σε αυτά τα μεγάλα παιδιά (ή αλλιώς ενήλικες, ή αλλιώς γονείς κλπ) οι σκέψεις αυτού του μήνα. Είπα να μετατρέψω το παλιό γράμμα μου στον Άγιο Βασίλη με ένα καινούργιο γράμμα! Είπα, τον ξαναπίστεψα, αλλά με τα δικά μου μέτρα και σταθμά όμως αυτή τη στιγμή: Πρώτον, θα του μιλάω στον ενικό (κοντεύουμε συνομήλικοι πια). Δεύτερον, θα του ζητήσω πολλά δώρα (γιατί μόνο ένα; Ας γίνω πια και λίγο πλεονέχτης!). Τρίτον, αν θέλει να συνεχίσω να πιστεύω ότι υπάρχει, είναι υποχρεωμένος να μου τα φέρει όλα (και εκβιαστής λοιπόν!).
Άγιε μου Βασίλη λοιπόν, μεγάλωσα πια και οι μικρές βασικές μου αναγκούλες έγιναν απλά τριάντα! Σε αναμονή των ενεργειών σου λοιπόν:
01. μην ξεχάσεις να μου φέρεις περισσότερα παιδικά χαμόγελα και παιδικά γέλια! Πολλές φορές κλείνω τα μάτια μου και ακούω τα παιδιά να παίζουν στην παιδική χαρά και αισθάνομαι υπέροχα!
02. θα σε παρακαλούσα να μου δώσεις το κουράγιο να συνεχίσω να αποχαιρετάω πράγματα για να μπορέσω να δεχτώ καινούργια στην ψυχή μου! Βαρέθηκα να ζω στο πένθος αυτών που έχω χάσει! Δεν με αφήνει να δω μπροστά μου αυτά που υπάρχουν και αυτά που έρχονται!
03. θέλω να μου φέρεις πουκάμισα που δεν τσαλακώνονται για να θέλουν σιδέρωμα ή μία σιδερώστρα που να σιδερώνει μόνη της όταν βλέπω ποδόσφαιρο (βαρέθηκα το σιδέρωμα)!
04. μην ξεχάσεις να μου φέρεις κάποια χρήματα! Όχι για περίσσευμα! Όχι! Απλά και μόνο για να μπορέσω να απολαμβάνω αυτά τα χαζο-υλικά που φέρνουνε και αυτά κάποιες λίγες στιγμές χαρά!
05. θέλω να συνεχίσεις να μου δίνεις την ταπεινότητα, την ικανότητα και τη διάθεση να βοηθάω παιδιά. Δεν μπορούν μόνα τους. Δεν μπορούν να πάρουν πάντα τη σωστή απόφαση! Ικανότητα, διάθεση και ταπεινότητα χρειάζεται για να περιποιείσαι («θεραπεύεις») τα παιδιά.
06. θέλω να μου υπενθυμίζεις συνέχεια –και κύρια στις στιγμές της αχαριστίας μου- ότι η υγεία είναι το ομορφότερο δώρο που μου έφερες και την περσινή χρονιά.
07. θα σε παρακαλούσα να μου φέρεις πίσω αυτές τις υπέροχες μυρωδιές που μου χάρισες στα παιδικά μου χρόνια! Την μυρωδιά της οικογένειας, την μυρωδιά της ασφάλειας και την μυρωδιά της αφθονίας με τα ελάχιστα!
08. δεν πιστεύω να μου κάνεις καμία κουτσουκέλα φέτος και με κάνεις να ενστερνιστώ πράγματα που τώρα αποκηρύσσω! Το βλέπω να το κάνουν πολλοί τριγύρω μου και δεν μου αρέσει καθόλου. Όχι, εγώ θέλω να συνεχίσεις να μου δίνεις τη διαύγεια!
09. θα σε παρακαλούσα να μου στείλεις ακόμα περισσότερη –έχω λίγη αλλά δεν μου φτάνει- δυνατότητα να ζητάω πραγματικά συγνώμη. Ζητάω και τώρα συγνώμη, πραγματικά λυπάμαι αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι πάντα καταφέρνω να κάνω κάτι για να αλλάξω την κατάσταση σε αυτούς που πίκρανα!
10. θα σε παρακαλούσα να απομακρύνεις την πείνα και τη φτώχεια από τα παιδιά! Είναι σκληρό πολύ να σε κοιτούν στα μάτια με παράπονο! Εσύ δεν το έχεις προσέξει; Πονάω όταν πονάνε!
11. μην ξεχάσεις να μου φέρεις κι άλλη ψυχραιμία στα δύσκολα. Πριν χρόνια μου έφερες χαμόγελο στα δύσκολα και σκεπτικισμό στα εύκολα! Τι ωραίο δώρο που ήταν! Το απολαμβάνω ακόμα αλλά θέλω ένα πιο καινούργιο μοντέλο!
12. θέλω τα παιδιά μου και φέτος να είναι καλύτερα από εμένα! Εγώ έχω όλα τα καλά μου και όλα τα στραβά μου! Αλίμονο αν χρησιμοποιήσω τον εαυτό μου ως πρότυπο για το τι θα γίνουν τα παιδιά μου!
13. θέλω οι επόμενες εξετάσεις αίματός μου να είναι καθαρές, έτσι ώστε να συνεχίσω να τρώω τα αγαπημένα μου παϊδάκια και τις αγαπημένες μου πίτσες συνοδευόμενες από μπυρίτσα!
14. θα ήθελα λίγο χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων που συναντάω κάθε πρωί που πηγαίνω στη δουλειά μου… Λίγο χαμόγελο και μία απλή –μία πολύ απλή- «καλημέρα»!
15. θα σε παρακαλούσα να με βοηθήσεις να βάλω πολλά περισσότερα κεριά στις τούρτες γενεθλίων μου! Μου αρέσει η ζωή και θα λάτρευα να κράταγε πάρα πολύ!
16. θα σε παρακαλούσα να με βοηθήσεις να ξεπεράσω επιτέλους την –πολύ συχνά εμφανιζόμενη- συμπεριφορά του 7χρονου! Το ξέρω ότι είναι «καμώματα», δεν την εννοώ και δεν μου αρέσει να την εμφανίζω! Ξεπερνιέται αυτό έτσι δεν είναι; Τι πιστεύεις;
17. θα ήθελα να καταφέρω να αφήνω την πόρτα μου ανοιχτή και με το κλειδί επάνω στην πόρτα μου, έτσι όπως έκαναν οι γονείς μου παλιά, χωρίς να φοβάμαι τον «κλέφτη».
18. θα ήθελα να καταφέρω ακόμα καλύτερα να συγκρατώ τα νεύρα μου! Δεν νευριάζω με τους άλλους! Με μία πτυχή του εαυτού μου νευριάζω. Θέλω να μου το θυμίζεις αυτό όταν το ξεχνάω και νομίζω ότι νευρίασα με τους άλλους!
19. θέλω να μου φέρεις ένα σοβαρό λόγο –και αν είναι δυνατόν να μην είναι λόγος υγείας- για να κόψω το κάπνισμα!
20. μην ξεχάσεις να μου φέρεις μπόλικο «όχι»! ζούμε στην κοινωνία που σχεδόν απαγορεύεται να πούμε αυτή τη λέξη, λες και με αυτή τη λέξη ανοίγουμε με τον άλλο πόλεμο! Τα παιδιά θέλουν και το «όχι», οι μεγάλοι θέλουν και το «όχι», οι καλομαθημένοι θέλουν και το «όχι»! (πιθανά να χρειάζομαι μπόλικη από αυτή τη λέξη).
21. μην ξεχάσεις ότι είμαι πολύ χαρούμενος και τυχερός που έχω τους γονείς μου στη ζωή! Πες λοιπόν σε όλο το επιτελείο εκεί πάνω να συνεχίσει να τους προσέχει γιατί είναι πολύ σημαντικοί στη ζωή μου. Πες τους εκεί πάνω ότι το ζήτησα εγώ!
22. θα σε παρακαλούσα να μου δώσεις πιο μεγάλα αυτιά. Ο κόσμος έχει ανάγκη να μιλήσει και εγώ πρέπει να μάθω να ακούω πιο πολύ! Το τελευταίο διάστημα κρίνω ότι για αυτή την αδυναμία μου μπορεί να φταίνε τα μικρά αυτιά μου!
23. μην ξεχάσεις να μου φέρεις κουράγιο και υπομονή! Με ανθρώπους που πονάνε συναναστρέφομαι κάθε ημέρα! Στην δουλειά μου: Παιδιά με θυμό ή θλίψη. Γονείς με θυμό ή θλίψη. Στην καθημερινή ζωή: Άνθρωποι με θυμό ή θλίψη! Χρειάζομαι υπομονή, κουράγιο και κατανόηση!
24. θέλω επίσης να φτιάξεις τη ζυγαριά μου ή να μου φέρεις μία καινούργια! Δεν πιστεύω στα μάτια μου όταν ανεβαίνω επάνω της! Θέλω να δείχνει -αν μπορείς να την ρυθμίσεις- το βάρος μου σε συνθήκη σελήνης και όχι γης!
25. θέλω να μου βρεις καλούς αντιπάλους στο τάβλι. Μου αρέσει και εμένα να παίζω –σε όλους αρέσει να παίζουν, ανεξαρτήτου ηλικίας, το παιχνίδι είναι ανάγκη- και δεν θέλω συνέχεια να κερδίζω! Θέλω λοιπόν δυνατούς αντιπάλους (τάβλι ξέρεις;)
26. μην ξεχάσεις να μου φέρεις δάκρυα! Είναι ωραίο να κλαίει κάποιος όταν αισθάνεται θλίψη. Όταν ήμουνα μικρός και έκλαιγα με διέτασσαν όλοι να μην κλαίω –λες και έκανα κάτι κακό- και ξέχασα τον μηχανισμό! Κάνει όμως τόσο καλό το κλάμα! Λυτρώνει
27. θα σε παρακαλούσα να προσέχεις τα χέρια που τυλίγονται απαλά γύρω από το λαιμό μου για να μου θυμίσουνε και να μου εκφράσουν το πόσο σημαντικός είμαι στη ζωή τους! Τα έχω ανάγκη αυτά τα χέρια.
28. μην ξεχάσεις να μου φέρεις κι άλλη ευγνωμοσύνη για όσα περνάω! Είτε καλά, είτε άσχημα, με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και με μαθαίνουνε πάρα πολλά!
29. θέλω να μου φέρεις την ικανότητα να γεφυρώνω τα χάσματα όταν υπάρχουν! Να μπορώ να βρίσκω λύσεις στα προβλήματα, να δίνω ειρήνη στην ψυχή μου για να δίνω ειρήνη στους άλλους, να δείχνω δρόμο διαφυγής στην οργή!
30. τέλος, θα σε παρακαλούσα να μου φέρεις όλα τα παραπάνω που σου ζήτησα! Σε εμπιστεύομαι όμως, ότι αν δεν το κάνεις, θα έχεις τους λόγους σου! Πολλές φορές κάποια από αυτά που ζητάμε, δεν πρέπει να γίνουν και ας μας φαίνεται άδικο! Η ζωή έχει τους δικούς της λόγους που τα πράγματα γίνονται όπως γίνονται. Δεν θα παρεξηγηθούμε και πολύ! Αν θέλεις, θα σου κάνω διευκόλυνση μερικά να μου τα φέρεις την άλλη χρονιά!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΠΡΟΣ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ: Κανένα από τα παραπάνω δεν πωλείται στα γνωστά καταστήματα που μπορείς να τροφοδοτηθείς με δώρα! Ή θα μου τα φέρεις εσύ, ή αλλιώς δεν θα τα αποχτήσω!
Στράτος
