ή αλλιώς η ΔΕΠ-Υ βελτιώνεται με την παρέμβαση μέσω της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης. Παρουσίαση μελέτης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ. Κέντρο Προσέγγιση
Αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι ένας όρος που αρχικά χρησιμοποιήθηκε από την A.J.AYRES (OT, PhD in 1979) και περιγράφει τη φυσιολογική νευρολογική διαδικασία, τη βασική και κορυφαία ανθρώπινη λειτουργία της οργάνωσης του αισθητηριακού ερεθίσματος ώστε να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί. Η ζωή μας είναι μία συνεχής πρόκληση από αισθητηριακούς ερεθισμούς. Συνεχώς βλέπουμε, ακούμε, κινούμαστε, αισθανόμαστε μέσω της αφής, μυρίζουμε και γευόμαστε νέα ή οικεία δεδομένα. Μέσω της αισθητηριακής ολοκλήρωσης τα μέρη του νευρικού συστήματος που μεταφέρουν και επεξεργάζονται αυτές τις πληροφορίες, μπορούν να εργαστούν ομαλά μεταξύ τους ώστε το άτομο να γίνει ικανό να δράσει και να αντιδράσει μέσα στο περιβάλλον του.
Η μέχρι τώρα ευρέως διαδεδομένη θεραπεία της ΔΕΠ-Υ συμπεριλαμβάνει θεραπεία συμπεριφοράς, φαρμακευτική αγωγή (ευρύτατα διαδεδομένη στις ΗΠΑ), ή συνήθως έναν συνδυασμό των δύο. Θεωρείται όμως πια δεδομένο ότι τα άτομα με ΔΕΠ-Υ δυσκολεύονται να επεξεργαστούν τα ταχέως μεταβαλλόμενα περιβαλλοντικά ερεθίσματα με αποτέλεσμα να έχουν υπέρ ή υπό ευαίσθητα νευρολογικά συστήματα. Πολλά παιδιά με ΔΕΠ-Υ πάσχουν επίσης από την διαταραχή αισθητηριακής επεξεργασίας, μια νευρολογική δυσλειτουργία που προσβάλει τη δυνατότητά τους να εστιάσουν την προσοχή τους και να τη διατηρήσουν. Είτε λοιπόν αποσύρονται, είτε αναζητούν αισθητηριακούς ερεθισμούς όπως η κίνηση, ο ήχος, το φως και η αφή. Ένα τυπικό νευρικό σύστημα, επεξεργάζεται και προσαρμόζεται στους αισθητηριακούς ερεθισμούς στο καθημερινό περιβάλλον. Αλλά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δεν μπορούν να ρυθμίσουν το εσωτερικό τους σύστημα και αντ’ αυτού μπορεί να αποσπαστούν και να ενοχληθούν από έναν ήχο ή μια μετακίνηση στην τάξη, και έτσι π.χ. δεν μπορούν να δώσουν προσοχή στο μάθημά τους. Αυτό μεταφράζεται σε ενοχλητικές συμπεριφορές στο σχολείο και το σπίτι και από μία μεγάλη δυσκολία να δώσουν προσοχή και να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους.
Τα συμπεράσματα από μια μελέτη των ερευνητών του Temple University, Kristie Koenig, ph. Δ., OTR/L, και Moya Kinnealey, Ph.D., OTR/L που παρουσιάστηκαν στο American Occupational Therapy Association meeting στο Long Beach στο Calif το 2005 (πηγή www.therapytimes.com) , έδειξαν ότι τα παιδιά με την Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), μέσω της εφαρμογής της μεθόδου της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης – π.χ. βαθιά πίεση και επίμονη άσκηση – βελτίωσαν σημαντικά τις δύσκολες συμπεριφορές τους όπως την ανησυχία, την παρορμητικότητα και την υπερδραστηριότητα. Από τα παιδιά που έλαβαν πρόγραμμα Εργοθεραπείας, το 95% βελτιώθηκαν. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη αυτού του μεγέθους στην παρέμβαση μέσω της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης για την ΔΕΠ-Υ. Οι ερευνητές, θέλησαν να καθορίσουν εάν οι δυσκολίες στις συμπεριφορές εξαιτίας της ΔΕΠ-Υ θα μειωνόταν εάν αντιμετωπίζονταν με την Εργοθεραπεία τα κρυμμένα από κάτω της αισθητηριακά και νευρολογικά ζητήματα. Η μελέτη τους είχε τίτλο «Συγκριτική μελέτη των παιδιών με ΔΕΠ-Υ: Η έγκαιρη θεραπεία εναντίον της καθυστερημένης εφαρμογής θεραπείας»
Όλοι οι 88 συμμετέχοντες στη μελέτη, παρακολουθούντο στο Κέντρο «OT4Kids» στο Crystal River στις ΗΠΑ και έπαιρναν φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ. Από τα 88, τα 63 παιδιά παρακολούθησαν 40 μονόωρες θεραπείες παρέμβασης στην Αισθητηριακή Ολοκλήρωση, ενώ τα υπόλοιπα 25 όχι.
Οι τεχνικές θεραπείας μέσω της μεθόδου της αισθητηριακής ολοκλήρωσης απευθύνονται στα τρία βασικά αισθητήρια συστήματα: Το απτικό σύστημα, το αιθουσαίο σύστημα και το ιδιοδεκτικό σύστημα. Η θεραπεία προσαρμόζεται στις ατομικές ανάγκες του καθενός παιδιού.
«Βρήκαμε στατιστικά σημαντική βελτίωση στις συμπεριφορές αισθητηριακής αποφυγής, την υπερευαισθησία στην αφή και την οπτική και ακουστική ευαισθησία στην ομάδα που έλαβε την θεραπεία μέσω της μεθόδου της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης» αναφέρει η Koenig. «Τα τα παιδιά ήταν περισσότερο ήρεμα. Μπορούσαν να συμμετάσχουν καλύτερα και να ανταποκριθούν σε ένα μάθημα σε μια θορυβώδη τάξη, και να συμμετέχουν με μεγαλύτερη ευχέρεια στις οικογενειακές δραστηριότητες», αναφέρει η Kinnealey. «Οι συμπεριφορές που συνδέονται με την ΔΕΠ-Υ μειώθηκαν σημαντικά μετά από την παρέμβαση».
Η ερευνητική ομάδα θεωρεί ότι η παρέμβαση μέσω της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης βοηθάει στην πλαστικότητα, ή την προσαρμοστικότητα του εγκεφάλου στην αισθητήρια εισροή. Σε αυτήν την μελέτη, οι αλλαγές εμφανίστηκαν μέσα σε έξι μήνες.
Οι γονείς μπορούν να μάθουν πώς να συνεχίσουν τις τεχνικές στο σπίτι. Η Koenig επίσης παρατήρησε ότι μέσω αυτής της μελέτης, οι γονείς έμαθαν να βλέπουν την δυσκολία και τις συμπεριφορές μέσω μίας διαφορετικής οπτικής γωνίας: «Το συνηθέστερο για τους γονείς είναι να κοιτούν την ΔΕΠ-Υ και να κατηγορούν τους εαυτούς τους ή το παιδί για την “κακή” του συμπεριφορά», αναφέρει σχετικά. Ο στόχος της αντιμετώπισης της ΔΕΠ-Υ είναι να αποτραπούν η σχολική αποτυχία, τα οικογενειακά προβλήματα, ο κοινωνικός στιγματισμός και ο φτωχός αυτοσεβασμός του παιδιού με την πάθηση. Εάν δεν αντιμετωπιστεί νωρίς, η διαταραχή μπορεί να συνεχίσει να έχει πολύ ενοχλητικές εκδηλώσεις και στην ενηλικίωση.
Αναμένουμε και άλλες έρευνες και στη χώρα μας για να τεκμηριωθεί παραπάνω η αποτελεσματικότητα της Εργοθεραπευτικής Παρέμβασης μέσω της μεθόδου της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης στα παιδιά με ΔΕΠ-Υ. Οι γονείς όμως που λαμβάνουν τα παιδιά τους αντίστοιχη θεραπεία, δηλώνουν πραγματικά πολύ ευχαριστημένοι τόσο με την εφαρμογή της θεραπείας, όσο και της Αισθητηριακής Δίαιτας στο σπίτι και το Σχολείο.
