5 ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ 5 ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1. «Το παιδί με σύνδρομο ΔΕΠ-Υ έχει χαμηλό νοητικό δυναμικό.»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Αυτό είναι παντελώς αναληθές. Δεν έχει συνδεθεί η πάθηση με το νοητικό δυναμικό του παιδιού. Εξ ίσου κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν την πάθηση παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη (υψηλής λειτουργικότητας) όπως και παιδιά χαμηλότερης. Μάλιστα οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι με τυπική ΔΕΠ-Υ έχουν ΝΟΗΜΟΣΎΝΗ άνω του Μέσου όρου. Πολλά γνωστά, πολύ επιτυχημένα άτομα στο παρελθόν θεωρούνται ότι είχαν ΔΕΠ-Υ όπως οι : Μότσαρτ, Βενιαμίν Φρανκλίνος, Αβραάμ Λίνκολν, Μπέρναρντ Σόου, Σαλβαδόρ Νταλί, Μπίλλυ Γκέιτς. Απλώς η ΔΕΠ-Υ ως ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΣ σύμπτωμα συχνά συνυπάρχει σε άλλες παθήσεις (Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές, Νοητική Δυσκολία, Βαρηκοΐα κλπ)
ΕΡΩΤΗΣΗ 2. «Υποχωρεί η δυσκολία στην εφηβεία ή την ενήλικη ζωή;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Τα συμπτώματα συνεχίζουν μέχρι την εφηβεία στο 50-80% των μαθητών με ΔΕΠ-Υ. Πολλοί από αυτούς, γύρω στο 30 – 50%, θα συνεχίσουν να έχουν ΔΕΠ-Υ και ως ενήλικες. Και εδώ δυστυχώς τα ποσοστά δίνουν αποκαρδιωτικά στοιχεία: τα άτομα με ΔΕΠ-Υ που δεν αντιμετωπίστηκαν σωστά στην παιδική τους ηλικία, ως έφηβοι και ενήλικες είχαν μεγαλύτερα ποσοστά παραβατικών συμπεριφορών, συχνές απολύσεις από την εργασία τους, αυξημένα ποσοστά ατυχημάτων και χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών.
ΕΡΩΤΗΣΗ 3. «Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής δεν υπάρχει. Είναι απλά η δικαιολογία που χρησιμοποιούν οι γονείς που δεν έχουν πειθαρχήσει τα παιδιά τους. Δηλαδή όλα τα ζωηρά παιδιά θα τα χαρακτηρίζουμε ως ΔΕΠ-Υ;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Οι έρευνες της Νευρολογίας και της Νευροψυχολογίας έδειξαν ξεκάθαρα πως η ΔΕΠ-Υ είναι μια νευρο-βιολογική ιδιαιτερότητα-διαταραχή. Οι νεώτερες νευρο-απεικονιστικές μέθοδοι (PET, SPECT) δείχνουν υπολειτουργία των μετωπιαίων λοβών του εγκεφάλου στα άτομα που αντιμετωπίζουν ΔΕΠ-Υ. από την άλλη ΔΕΝ είναι όλα τα ζωηρά παιδιά ΔΕΠ-Υ. για να διαγνωστεί ένα παιδί σε αυτή την πάθηση χρειάζεται να εφαρμοστούν τεστ και να διαπιστωθεί ότι αυτή η «ζωηράδα» τους επιβαρύνει σημαντικά την καθημερινή τους λειτουργικότητα (σπίτι, Σχολείο, κοινωνικοποίηση, συμπεριφορά)
ΕΡΩΤΗΣΗ 4. «Να ξεκινήσω από την προσχολική ηλικία την θεραπεία του παιδιού μου ή να περιμένω μέχρι την Β ή Γ΄ Δημοτικού»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Εάν σας ανησυχεί ότι το παιδί σας έχει συμπτωματολογία ΔΕΠ-Υ, αρχικά συζητείστε το με την Νηπιαγωγό του παιδιού σας. Εάν και εκείνη κρίνει το ίδιο, τότε θα πρέπει να ξεκινήσετε ΑΜΕΣΩΣ την παρέμβαση για να προλάβετε την εμφάνιση των δευτερογενών δυσκολιών που προαναφέρθηκαν. Στις πλείστες των περιπτώσεων το παιδί στην ηλικία των 8 ή 9 ετών έχει εγκαταστήσει δευτερογενείς δυσκολίες μάθησης και συμπεριφοράς.
ΕΡΩΤΗΣΗ 5. «Υπάρχει μέριμνα από το Σχολείο για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Ο νέος Νόμος (3699/2008) του Υπουργείου Παιδείας δίνει αρκετά δικαιώματα στα παιδιά με την διάγνωση της ΔΕΠ-Υ να υποβοηθούνται από εκπαιδευτικό συνοδείας στην Τάξη, όπως επίσης και να εξετάζονται στο Γυμνάσιο με εναλλακτικούς τρόπους.
Για περισσότερες ερωτήσεις επισκευτείτε τη Δ/νση https://proseggisi.gr?p=13026
