Ο ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ
Α.Π. (Γονέας παιδιού με σύνδρομο ΔΕΠ-Υ)
Έχουμε 2 γιους στην οικογένειά μας και ο μεγαλύτερος (ο Γ….) έχει διαγνωστεί με σύνδρομο ΔΕΠ-Υ από τα 4 του. Το να έχει μία οικογένεια περισσότερα από ένα παιδιά είναι μια πρόκληση. Και το να έχει ένα παιδί είναι μια πρόκληση, αλλά το να έχει δύο ή περισσότερα είναι μια τεράστια πρόκληση. Όταν μάλιστα ένα από τα παιδιά έχει ΔΕΠ-Υ, η πρόκληση πολλαπλασιάζεται θεαματικά. Εμείς σαν οικογένεια έχουμε βρει τα παρακάτω για να επιτύχουμε στο σπίτι μας τις ισορροπίες μας.
1. Να είστε δίκαιοι σε όλα παιδιά σας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φέρεστε στο παιδί ΔΕΠ-Υ όσο το δυνατόν πιο εξίσου, φυσικά. Σημαίνει επίσης ότι φέρεστε και στο παιδί σας με μη-ΔΕΠ-Υ τίμια και ισότιμα. Μερικές φορές άφησα τον Γ… να μείνει ατιμώρητος για πράγματα που θα έπρεπε να είχε τιμωρηθεί επειδή έβλεπα ότι έτυχε μία άσχημη μέρα. Αυτό δεν πειράζει πολύ εάν κάνω το ίδιο και στον αδερφό του ο οποίος δεν έχει ΔΕΠ-Υ. Αντίθετα, μερικές φορές αντιδρώ σκληρότερα στον Γ…, επειδή οι δυσκολίες του δεν τον αφήνουν να είναι συνεργάσιμος μερικές ημέρες. Το θέμα είναι να βρεθούν οι ισορροπίες και οι γονείς να είμαστε δίκαιοι.
2. Μιλήστε τα σε όλα παιδιά σας για την ΔΕΠ-Υ, όχι μόνο στο παιδί που το έχει. Ο δεύτερος γιος μου ήταν πολύ μικρός όταν εντοπίστηκε ο Γ… με ΔΕΠ-Υ, αλλά καθώς μεγάλωνε, αρχίσαμε να μιλάμε για την ΔΕΠ-Υ του αδερφού του και τι σήμαινε αυτό. Καταλαβαίνει λίγο πιο πολύ τώρα, και όταν κάνουμε κάποιες παραχωρήσεις για κάτι λόγω της ΔΕΠ-Υ του, του το εξηγούμε και όπως ανέφερα και παραπάνω είμαστε δίκαιοι.
3. ΜΗΝ συζητάτε στο παιδί σας για την ΔΕΠ-Υ του και τις δυσκολίες του μπροστά στα αδέλφια του. Ως εξαίρεση σε αυτό θα ήταν σε μια οικογενειακή συνεδρίαση όταν η συζήτηση θα αφορά ζητήματα δικαιοσύνης και ίσης μεταχείρισης ή στο να βοηθηθεί ο Γ…να αντιμετωπίσει την δυσκολία του.
4. Σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας παρακολουθεί το κατάλληλο θεραπευτικό πρόγραμμα. Ακολουθείστε την ρουτίνα που σας ζητούν οι θεραπευτές και σιγουρευτείτε ότι την ακολουθεί. Ο Γ…δεν ξυπνά το πρωί πολύ καλά, έτσι σχεδιάζω την ρουτίνα που έχει ζητήσει η Εργοθεραπεύτριά του πριν ετοιμαστεί και ντυθεί για να πάμε στο Σχολείο. Το ίδιο και το απόγευμα πριν κάνει την μελέτη του.
5. Σαν γονείς, να είστε ενωμένοι και να παρουσιάσετε ένα ενωμένο μέτωπο, με όλα τα παιδιά σας (είτε έχουν είτε όχι ΔΕΠ-Υ). Δεν συμφωνούμε πάντα με τον σύζυγο μου σχετικά με τα παιδιά μας. Μερικές φορές λέω τα πράγματα που δεν θα έπρεπε και μερικές φορές διαφωνώ με το πώς χειρίζεται κάτι. Δεν το λέμε όμως αυτό ΠΟΤΕ μπροστά στα παιδιά μας. Εάν πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουμε κάτι, δίνουμε με διακριτικό τρόπο εναλλαγές λέγοντας για παράδειγμα «ίσως θα μπορούσαμε….» ή «ίσως η μαμά ήθελε να πει………». Προσοχή όμως: ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ανατροφή ενός παιδιού με ΔΕΠ-Υ, επειδή αυτά τα παιδιά είναι πολύ παρατηρητικά και παίζουν πάντα με τις δομές.
