Αλεξάνδρου Στράτος. Δ/ντής Προσέγγισης
Στην φαρέτρα πια της διαφοροδιαγνωστικής προσέγγισης έχει μπει για τα καλά και η οπτικότητα της Αισθητηριακής Επεξεργασίας και των δυσκολιών της σε παιδιά με αναπτυξιακές δυσκολίες.
Έκρινα σκόπιμο λοιπόν να κοιτάξουμε το νόμισμα και από τις 2 πλευρές και να προσεγγίσουμε τις δυσκολίες σε συγκεκριμένους τομείς των παιδιών τόσο από τη μεριά των πρωτογενών, όσο και δευτερογενών συμπτωμάτων που μπορεί να υπάρχουν και είναι καλό να συνυπάρξουν στην διαγνωστική συλλογιστική.
Σε κάθε μία από αυτές τις 6 αρθρογραφήσεις θα υπάρχει αναφορά σε μία διάγνωση με τις αντίστοιχες διαφορο-διαγνωστικές σκέψεις:
Σε αυτό το άρθρο, θα αναφερθούμε στην Διαταραχή Αντιδραστικής Προσκόλλησης – Διαταραχή Δεσμού (Reactive Attachment Disorder)
Διαταραχή Αντιδραστικής Προσκόλλησης – Διαταραχή Δεσμού (Reactive Attachment Disorder)
Βλέπουμε όλο και πιο συχνά πια παιδιά που δεν θέλουν να τα πάρουν αγκαλιά οι γονείς ή οι συγγενείς και δεν δείχνουν να τα νοιάζει εάν χτυπούν ή σπρώχνουν τους γονείς ή άλλους. Από την άλλη, παιδιά με έντονο άγχος αποχωρισμού προς τους γονείς τους. Πρόκειται για τα παιδιά που δεν έχουν δεσμό με τους γονείς τους ή που έχουν αναπτύξει πολύ ισχυρό δεσμό.
Για τη διάγνωση με βάση το DSM-5 της διαταραχής, θα πρέπει να εντοπιστούν τα εξής:
– αποτυχία να αναζητήσει ή να ανταποκριθεί στη ζεστασιά που του προσφέρει ο φροντιστής
– δυσκολία να ανταποκριθεί κοινωνικά και συναισθηματικά σε άλλους
– μη αναμενόμενες εκρήξεις θυμού, ενόχληση, θλίψη ή φόβος ως αντίδραση σε φυσιολογικές διαντιδράσεις
– ιστορικό παραμέλησης και αποστέρησης
Θα πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν άλλες αναπτυξιακές δυσκολίες και θα πρέπει αυτές οι συμπεριφορές να έχουν ξεκινήσει προ της ηλικίας των 5 ετών. Εμφανίζεται συχνά σε παιδιά που έμειναν για αρκετό διάστημα σε Ορφανοτροφεία.
Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ένα βασικό σημείο διαφοροδιαγνωστικής προσέγγισης, είναι η συχνή σύγχυση των γονέων γιατί ενώ το παιδί τους θέλει και περνάει καλά, ξαφνικά εκρήγνυται πχ από ένα τρυφερό άγγιγμα. Αυτό είναι βασικό διαφοροδιαγνωστικό σημάδι: Τα παιδιά με RAD δεν κάνουν επαφή και δεν επιθυμούν να ευχαριστήσουν, ενώ τα παιδιά με ΔΑΕ επιθυμούν να ευχαριστήσουν όταν δεν υπάρχει ο αισθητηριακά διαταρακτικός (για το υπερ-ευαίσθητο άτομο) παράγοντας. Για το υπερ-ευαίσθητο παιδί, ακόμη και η ζεστή αγκαλιά μπορεί να είναι πολύ ενοχλητική, ενώ για το υπο-ευαίσθητο μπορεί να μη γίνεται κατανοητό το χάδι οπότε να αναζητήσει εντονότερο ερεθισμό όπως το χτύπημα.
Για όλους τους παραπάνω λόγους: Παρατηρείστε πολύ προσεχτικά το παιδί πριν βγάλετε εύκολα συμπεράσματα.
Στο επόμενο άρθρο, θα αναφερθούμε στην Αγχώδη Διαταραχή
Πηγές:
American Psychiatric Association. “Διαγνωστικά Κριτήρια από DSM-5”. Εκδ. Λίτσας
Delaney Tara (2008). “The Sensory Processing Disorders Answer Book”. Sourcebook
Kranowits C.S. (1998) : “The out-of-sync child”. Skylight Press
Miller lucy-Jane (2007) : “Sensational kids”. Penguine Group
Mulligan Shelley E. (2014): “Occupational Therapy Evaluation for Children: A Pocket Guide
Mauro Terri (2014). “Everything Parent’s Guide To Sensory Processing Disorder”. Adam’s Media
Roley S.S., Blanche E., Schaaf R.C. (2001) :“Sensory Integration with diverse populations”. Therapy Skill Builders
