Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Σαν Φρανσίσκο (UCSF) στα πλαίσια της έρευνάς του, δείχνει ότι τα παιδιά με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας έχουν μετρήσιμες διαφορές στον εγκέφαλο.
Juliana Bunim, 30 Ιουλίου 2014
Πηγή www.UCSF.edu
Μετάφραση, Επιμέλεια στα Ελληνικά: Παπασταύρου Αναστασία Εργοθεραπεύτρια S.I.T. Κέντρο ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, βρήκαν ότι παιδιά με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας, έχουν μειωμένες δομικές εγκεφαλικές συνάψεις σε συγκεκριμένες αισθητηριακές περιοχές, διαφορετικές από αυτές στον αυτισμό, κάτι που καθιερώνει τις διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας ως μια κλινικά σημαντική νευροαναπτυξιακή διαταραχή.
Η έρευνα αυτή, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS ONE, είναι η πρώτη που συγκρίνει δομική συσχέτιση στον εγκέφαλο παιδιών με διάγνωση αυτισμού σε σχέση με παιδιά με διάγνωση διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας και με ένα γκρουπ τυπικά αναπτυσσόμενων αγοριών. Αυτή η νέα έρευνα του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο που δημοσιεύτηκε το 2013, είναι η πρώτη με βάση την οποία βρέθηκε ότι αγόρια με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας έχουν ποσοτικές περιφερειακές διαφορές στη δομή του εγκεφάλου, συγκρινόμενα με τυπικά αναπτυσσόμενα αγόρια. Η εργασία αυτή έδειξε τη βιολογική βάση της διαταραχής αλλά δημιούργησε και το ερώτημα συσχέτισης των διαφορών αυτών με άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές.
«Με περισσότερο του 1% των παιδιών στις Η.Π.Α. να έχουν διαγνωστεί με διαταραχές αυτιστικού φάσματος και αναφορές ότι το 5% έως 16% των παιδιών έχουν διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας, είναι βασικό να καθορίσουμε τη νευρολογική βάση αυτών των διαταραχών και να προσδιορίσουμε τις περιοχές που αυτές επικαλύπτονται αλλά και που είναι πολύ ευδιάκριτες», είπε ο γηραιότερος συγγραφέας Pratik Mukherjee, MD, PhD, καθηγητής ραδιολογίας, βιοϊατρικής απεικόνισης και εμβιομηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Σαν Φρανσίσκο.
Οι διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας κερδίζουν αναγνώριση ως μια σαφής κατάσταση.
Οι διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας, είναι δύσκολο να εντοπιστούν, μιας και περισσότερο του 90% των παιδιών με αυτισμό επίσης αναφέρεται να έχουν άτυπες αισθητηριακές συμπεριφορές και οι SPD δεν έχουν καταγραφεί στα Διαγνωστικά και Στατιστικά εγχειρίδια που χρησιμοποιούνται από τους ψυχίατρους και τους ψυχολόγους.
«Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα, είναι ότι τα παιδιά με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας φαίνεται να έχουν μεγαλύτερες διαταραχές εγκεφαλικών συνάψεων από ότι τα παιδιά με διάγνωση πυρηνικού αυτισμού, σε κάποιες αισθητηριακές περιοχές», αναφέρει η Elysa Marco, MD, γνωσιακή και συμπεριφοριστική παιδονευρολόγος στο UCSF Benioff Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο και η αντίστοιχη συγγραφέας της έρευνας. «Ωστόσο, τα παιδιά με αυτισμό και όχι αυτά με SPD, έδειξαν διαταραχή στις εγκεφαλικές συνάψεις ουσιαστικά στην επεξεργασία των συναισθημάτων (εκφράσεις προσώπου) και της μνήμης».
Τα παιδιά με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας δυσκολεύονται με την επεξεργασία των ερεθισμάτων, κάτι που μπορεί να προκαλέσει μεγάλο εύρος συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της υπερευαισθησίας στους ήχους, σε οπτικά και απτικά ερεθίσματα, φτωχές δεξιότητες λεπτής κίνησης και εύκολη διάσπαση προσοχής. Μερικά από αυτά τα παιδιά, δεν μπορούν να ανεχτούν τον ήχο της ηλεκτρικής σκούπας, ενώ άλλα δεν μπορούν να κρατήσουν ένα μολύβι ή δυσκολεύονται με την συναισθηματική ρύθμιση. Επιπλέον, ένας ήχος που είναι διεγερτικός μια μέρα, μπορεί να είναι ανεκτός την άλλη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η διαταραχή μπορεί να είναι περίπλοκη για τους γονείς και έχει υπάρξει πηγή μεγάλης αμφισβήτησης για τους ειδικούς που διαφωνούν στο αν αποτελεί ξεχωριστή διαταραχή.
«Ωστόσο, αυτά τα παιδιά δεν λαμβάνουν την απαραίτητη στήριξη στο σχολείο ή στην κοινωνία εξαιτίας του ότι οι διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας δεν αποτελούν ακόμη αναγνωρισμένη διαταραχή», αναφέρει ο Marco». «Αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε αυτό που ήδη γνώριζαν οι γονείς , οι αισθητηριακές προκλήσεις υφίστανται και μπορούν να μετρηθούν τόσο στο Εργαστήριο, όσο και στον πραγματικό κόσμο. Η επόμενη πρόκληση, είναι να βρεθεί η αιτία που τα παιδιά έχουν διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας και να μεταφέρουμε τα εργαστηριακά ευρήματα στην κλινική εφαρμογή».
Εξετάζοντας τα Κανάλια της Λευκής Ουσίας στον εγκέφαλο.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια εξελιγμένη μορφή MRI που λέγεται DTI, που μετράει τη μικροσκοπική κίνηση των μορίων του νερού στον εγκέφαλο προκειμένου να δώσουν πληροφορίες για τα κανάλια Λευκής Ουσίας στον εγκέφαλο. Η Λευκή Ουσία διαμορφώνει την «καλωδίωση» που ενώνει τις διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου και είναι συνεπώς απαραίτητη για την αντίληψη, τη σκέψη και τη δράση. Η DTI δείχνει την κατεύθυνση των ινών της Λευκής Ουσίας και την ακεραιότητά της, χαρτογραφώντας τις δομικές συνδέσεις μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου.
Στην έρευνα εξετάστηκε η δομική σύνδεση συγκεκριμένων ουδών της Λευκής Ουσίας σε 16 αγόρια με SPD και 15 αγόρια με αυτισμό, ηλικίας από 8 έως 12 και συγκρίθηκαν με 23 τυπικά αναπτυσσόμενα αγόρια της ίδιας ηλικίας.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι τα παιδιά με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας και με αυτισμό, είχαν μειωμένες συνάψεις σε πολλαπλές βρεγματοϊνιακές περιοχές, που διαχειρίζονται βασικές αισθητηριακές πληροφορίες στο πίσω μέρος του εγκεφάλου. Ωστόσο μόνο η ομάδα των αυτιστικών παιδιών έδειξε διαταραχή στις κατώτερες μετωπο-ινιακές δεσμίδες (IFOF), στις κατώτερες επιμήκης δεσμίδες (ILF), στις περιοχές της ατρακτοειδούς αμυγδαλής και του ατρακτοειδούς ιππόκαμπου, σημαντικές περιοχές για την κοινωνικο-συναισθηματική επεξεργασία.
«Ένα από τα κλασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού είναι η μειωμένη βλεμματική επαφή και η μειωμένη ικανότητα αναγνώρισης εκφράσεων προσώπου» είπε ο Marco. «Η διαταραχή στις συγκεκριμένες εγκεφαλικές συνάψεις, όχι μόνο διαφοροποιεί την ομάδα του αυτισμού από την ομάδα του SPD αλλά αντανακλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς με αυτισμό στην καθημερινή ζωή. Στο χώρο μας, όσο πιο δυσλειτουργικές είναι οι συνάψεις των περιοχών αυτών, τόσο πιο μεγάλη είναι η δυσκολία σε κοινωνικές δεξιότητες».
Τα παιδιά με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας, έδειξαν λιγότερες εγκεφαλικές συνάψεις στις περιοχές της βασικής επεξεργασίας και ολοκλήρωσης, που χρησιμεύουν ως συνδέσεις για το ακουστικό, οπτικό και σωματοαισθητηριακό (απτικό) σύστημα, που περιλαμβάνονται στην αισθητηριακή επεξεργασία.
«Αν μπορούμε να ξεκινήσουμε μετρώντας τις εγκεφαλικές συνάψεις ενός παιδιού και να δούμε πως παίζουν ρόλο στην καθημερινή λειτουργικότητά του, τότε μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αυτό ως μέτρο επιτυχίας των παρεμβάσεων μας και να δούμε εάν κατά τις κλινικές παρεμβάσεις αυτές οι συνάψεις τροποποιούνται» είπε ο Marco. «Μεγαλύτερες έρευνες που θα αναπαράγουν αυτή την πρώιμη εργασία, σαφώς χρειάζονται αλλά αισιοδοξούμε ότι το DTI μπορεί να είναι ένα δυνατό κλινικό και ερευνητικό εργαλείο για να κατανοήσουμε τη βάση των αισθητηριακών νευροαναπτυξιακών διαφορών».
Συγγραφείς που συνεργάστηκαν για την έρευνα, είναι : Vi- Shin Chang, BSE, MS, Julia Owen, PhD, Shivani Desai, BS, Susanna Hill, BS, Anne Arnett, MA και Julia Harris, BS, όλοι από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (UCSP).
Η έρευνα στηρίχτηκε από τον Wallace Research Foundation, τον Gates Family Foundation, και τον Holcombe Kawaja Family Foundation. Οι συγγραφείς αναφέρουν πως δεν έχουν καμία σύγκρουση συμφερόντων σχετικά με το περιεχόμενο αυτής της έρευνας.
{Το UCSFείναι το εθνικό πανεπιστήμιο που εστιάζει αποκλειστικά σε θέματα υγείας. Τώρα γιορτάζονται τα 150- χρόνια ίδρυσης του ως Ιατρικό Κολλέγιο, το UCSF εστιάζει στο να μετασχηματίσει τον τομέα της υγείας διεθνώς μέσω των προηγμένων βιοϊατρικών ερευνών, της εκπαίδευσης σε επιστήμες ζωής και επαγγέλματα υγείας και της υπεροχής στην φροντίδα των ασθενών. Περιλαμβάνει προεξέχουσες σχολές οδοντιατρικής, ιατρικής, νοσηλευτικής και φαρμακευτικής, ένα γνωστό τμήμα για τα προγράμματα του στις βιολογικές επιστήμες, μια εξέχουσα επιχείρηση βιοϊατρικών ερευνών και δύο υψηλής βαθμίδας νοσοκομεία, το UCSF Medicas (enter και το UCSF Benio FF Children’s Hospital San Fransisco}.
